26e JAARGANG DINSDAG 8 JANUARI 1935 No. 2 W NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINOEN EN OMSTREKEN 4T EEN BESCHAMEND WERELDRECORD. GERECHTIGHEID. - üWIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN br BUREAU: DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER Hippolytushoef Wieringen ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN "T Telef. Intercomm. No. 19. per 3 maanden 1. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 DE LANDBOUW EN DE POLITIEK. De heer B-raat heeft zich weer in de politiek begeven en treft alweer voor bereidingen, om een der voorwaarden verwezenlijkt te zien, zich naar de Tweede Kamer te laten afvaardigen. Men herinnert zich, aldus de Provin ciale Groninger Courant, dat mr. Ver voorn, die op 't oogenblik den Platte- landersbond in de Statcn-Generaal ver tegenwoordigt, dit heeft kunnen doen, dóórdat het lot hem daartoe formeel aanwees, terwijl in feite de heer Braat de door de Plattelanders daartoe aan gewezene was. Het wil het blad voor komen, dat de laatste thans weder een goede kans maakt, want om het zacht uit te drukken, het optreden van hem in de Tweede Kamer maakt zonder twijfel op zijn kiezers meer indruk dan dat van den academicus en bezadigder heer Vervoorn. lntusschen zal de heer Braat, zoo wil het aan het blad voorkomen, wel een aantal concurrenten op zijn weg naar het parlement ontmoeten, want het gedrang zal daar wel groot worden en het zich laat aanzien, dat er vele visschers zullen zijn in het troebele water der ontevredenheid, die in land bouwerskringen, zooals in alle andere kringen, ongetwijfeld lieerscht. Deze ontevredenheid, het behoeft geen be toog, komt voort uit den economischen teruggang, die alle lagen der bevol king treft., doch die juist in sotnmige; landbouwersmilieus tot zulk een zucht naar politiek experri,menteeren leidt, omdat vanouds de Nederlandsche boer zich weinig met de politiek heeft ingelaten en hij dus in dezen zin scho ling noch traditie heeft. De boer is van oudsher verknocht met zijn grond en hij is er alweer in het algemeen niet de man naar om, wanneer hij zich na entensen en langdurigen arbeid te rusten zet, zich dan nog met de politiek bezig te hou den. Doch nu de slechte economische toestand hem teistert en hem wel licht juist meer dan wien ook is hij gedwongen zijn van oudsher aangeno men houding te herzien en zoekt hij hij naar politieke uitwegen, die hem uit het moeras der depressie kunnen voeren. En de gidsen zijn legio. Overal stoot de ontevredenheid der boeren deze „.gidsen" naar boven en, hoewel onder hen ongetwijfeld velen zijn, die te goeder trouw zijn, zijn er óók velen, die den gemoedstoestand hunner stand- en vakgenooten als een welkomcn en zeer rijpen bodem be schouwen voor hun ambitieus en zucht naar een cariére. Dat men - cle „men", die niet poli tiek geschoold is -- de oude politieke partijen, „die de wantoestanden niet hebben kunnen voorkomen", niet meer vertrouwt is, hoewel dat onjuist is -- begrijpelijk en dat de vele beloften dei- gidsen hemelsch geluid zijn in de ooren van velen, is verklaarbaar. En dat deze velen juist gevonden wor den in de jneest geteisterde en tegelij kertijd minst politiekHgeschoolde groepen der bevolking (landbouw middenstand) ligt voor de hand. Zoo is naar het zich laat aanzien de hernieuwde activiteit van den Heer Braat als het ware een voorbode en een symbool van wat ons te wachten staat. De „Auto publiceert een ongevallen statistiek over 1933, waaruit blijkt, dat Nederland de twijfelachtige eer be zit van een wereld-record met 5.8 weg ongevallen per duizend auto's Engeland volgt ons op de hielen met 4.9 en de Vereenigde Staten, die zoo vaak als een afschrikwekkend voor beeld worden opgediend, telden in 1933 slechts 1.3 weg-ongelukken op dat zelfde aantal wagens. Dat Engeland ons in dat gevaren- cijfer zoo na komt, ligt voornamelijk aan de talrijke motorfietsen, die de grootste helft van het aantal on gelukken daar te lande op hun gewe ten hebben. Ook wij kunnen wel enkele excuses verzinnen voor ons beschamend re cord. Hebben we niet meer fietsen per persoon dan eenig ander land Heb ben we niet veel water en daarmee kei ij L bochtige dijken en smalle wegen Hebben we niet oude steden en dor pen Jmet veel te nauwe straten Zeker, hebben we al die dingen. Ook bezitten we nog verkeersverordenin- gen --als bijv. rechts gaat voor die door het snelverkeer verouderd zijn. Afwijkende verkeersbepalingen in ver schilllende plaatsen zijn ook vaak aan leiding tot ongelukken. 1'n de statistiek wordt niet verteld, hoeveel de verkeersongevallen wel kosten, waarvan er dat jaar ruim 40000 bij de politie werden aangegeven. Wel vinden we in het overzicht, dat de de goede duizend verkeersongevallen die maandelijks den klanten van de Rijksverzekeringsbank overkomen, 'n gemiddelde van 1' 168 beteekenen. Het verkeer is in den meest uitge- breiden zin verwerkt en zien we, dat de bank 68 gevallen te behandelen kreeg, waarin voetgangers tegen el kaar botsten, waarbij de gemiddelde persoonlijke schadelooststelling op f 47 kwam. Vreemd lijken de statistieken dag bij dag, waarbij men kan opmerken, dat Zondag de veiligste verkeersdag is, niettegenstaande men anders zou mee- nen bij het naslaan van de Maandag ochtendbladen. Ook zal menigeen verbaasd zijn, dat de statistiek heeft uitgevorscht, dat het sclioone geslacht tot zijn dertigste jaar meer ongelukken overkomt, dan zulks met de heeren der schepping het geval is. Voorts zijn sommige plaatsen veel gevaarlijker dan andere. Groningen spant de kroon met 16.9 verkeersonge vallen per duizend inwoners, dan ko men Leiden met 13.3, Haarlem 12.7 Amsterdam 11.6, terwijl Rotterdam en Den Haag repectievelijk 9.6 en 8.6 no- tceren. De veiligste plaats met meer dan 20.000 inwoners is Emmen met en slechts 1.1 ongeval. Opvoering van snelheid doet het aan tal ongevallen afnemen, want in Hille gom kwamen in 1932 liefst 109 en in en in het jaar daarop maar 38 ver keersongelukken voor. De reden was straatwerkzaamheden bij het verleg gen der tramrails van de lijn Haarlem- Leiden. Het verkeer stagneerde en er kwamen ongelukken bij de vleet. Of nemen we Delft, waar de 512 on gelukken per jaar tot 273 terugliepen, toen de nieuwe weg Delft-Overschie werd opengesteld. Ook hier weer het zelfde. liet verkeer, dat kan stroomen, en niet tot stilstaan wordt gedoemd, maakt geen ongelukken, zelfs al rijdt het zeer snel. De ongelukken ontstaan slechts, als die stroom op eenig punt wordt gestremd. Hoe langer dit duurt, hoe zenuwachtiger de bestuurders wor den en des te meer kans is er op onge lukken. In veler oogen zijn trams veiliger ver voer,middel en, omdat zij aan haar ba nen zijn geketend. Doch de officieele cijfers bewijzen het tegendeel. Terwijl er maar 1518 botsingen tusschen be- drijfs-auto's onderling ontstonden, vie len trams liefst 666 maal in de armen van een vrachtauto. Dat grootere tramgevaar is gemak te verklaren trams brengen FEUILLETON. No. 10. „1000 Mark belooning." „Heden, Dinsdag, is vroeg in den morgen even na zes uur, in Groszen Bleichen 11c, de referendaris Frits Beijer, deelgenoot van het privaat-detective-bureau „Argus", 32 jaar oud in zijn woning overvallen en vermoord. Na den moord brak de misdadiger in het archief in en maakte zich meester van de portemon- naie, het horloge, enz. van genoemden Beijer. Het moordwerktuig is, op de plaats waar de misdaad gepleegd is, achtergebleven. Het is een dolk, waarvan het mes uit best staal be staat, van voren in een scherpe punt uitloopt en aan beide zijden goed geslepen is. Van deze misdaad wordt ten sterkste een vrouw verdacht, die in een blauw sportcostuum (blouse en ruime pantalon), gekleed was en een fiets bij zich had. Hierop reed ze om half zeven van de plaats van de misdaad weg naai de Jungfernstieg en vandaar ontvluchtte zij vermoedelijk door de Bergstraat. Ze scheen ongeveer tusschen de twintig en vijfentwintig jaar oud te zijn. Ze is slank gebouwd en heeft smalle handen. Om den dader in handen te krijgen is het verder van beteekenis, dat de persoon, die den moord pleegde, in een kort na de misdaad plaats gegrepen worste ling, zich zelf aan de rechterhand gewond heeft. In ieder geval moet hij erg met bloed bespat zijn geweest. 1000 (duizend) Mark wordt voor de opsporing van de moordenares uitgeloofd. Men wordt verzocht alle bijzonder heden, die men omtrent deze zaak weet, da delijk aan het bureau B. van de vierde af- deehng der politie te melden. (get.) VON PIGGELSHEIM. Hamburg, Dinsdag 12 Maart." Verder gaf von Piggelsheim bevel, dat alle ijzerwinkels door politiedienaren moesten be zocht worden, opdat men alle winkeliers over den verkoop van dergelijke dolken kon uit- hooren. Ook gaf hij nauwkeurige maatrege len op, die genomen moesten worden, om de reizigers aan de stations en de aanlegplaat sen van booten na te gaan.De telegraaf moest volg is het verkeer op het land en in de stad veel sneller, terwijl het aantal weg- en straatongelukken per auto, niettegenstaande het drukke verkeer, toch vee minder is dan in andere mo derne landen. Hadden wij dit ook gedaan, dan zou den wij honderden verkeersslachtof fers minder hebben te betreuren, tien tallen millioenen schade per jaar be sparen en ons verkeer zou sneller, vei liger en meer economisch zijn. BINNENLANDSCH NIEUWS. meer dan eenig ander vervoermiddel het verkeer tot staan. Ons verkeer is een schakel in ons productie-apparaat. Maken we het traag, dan produceeren we te lnng- zaam en te duur. Daarom kunnen en mogen we het niet vertragen. Ouderen vragen soms, waarvoor al dit haast noodig is. Zij begrijpen den ITollandschen geest niet, die door alle eeuwen heen op zee, te land en nu ook door de lucht, zich hooit liet afschrik ken door slachtoffers en ons land ge maakt heeft tot wat het is. Wij leven meer dan eenig ander volk van ver keer en op zee zoowel als in de lucht beteekenI Hollandscli vervoer_veilig vervoer. We besteden millioenen aan veilige havens, scheepvaart- en lucht vaartbakens en bedeelen het wegver keer, dat over de 50 millioenen aan belastingen en accijnzen per jaar op brengt, stiefmoederlijk. Achthonderd slachtoffers, duizenden gewonden plus de materiale schade, kosten, opgeteld en gekapitaliseerd, aan de gemeenschap op zijn minst 50 millioen per jaar. Zoo'n doorloopende aderlating kan zelfs een rijk land als het onze op den duur niet doorstaan. De Europeesche oplossing voor dit moeilijke probleem is 'n schifting van het gemengde verkeer, dat hoe langer hoe meer tot stagnaties en daardoor tot ongelukken leidt. Duitschland, Ita lië, Engeland en Frankrijk bouwen evenals ons land speciale wegen voor het snelverkeer en zorgen daarnaast voor andere wegennetten voor het tra gere transport met karren en fietsen. In de Vereenigde Staten Leeft men de auto practisch geen moeilijkheden in den weg gelegd. De motorisatie is volkomen, alle wegen werden automa tisch autowegen. In de stadsstraten zijn slechts auto's en geen fietsen, mo- torfietsen, bakfietsen of karren. Bijge- NEDERLANDSCHE VOERTARWE. Geen export meer naar Engeland. Binnenlandsche markt neemt restant op. In den voorzomer van 1934 werden ettelij ke malen partijen Nederlandsche tarwe naar Engeland verscheept. Over de qualiteit- was men daar te lande zeer tevreden. Onze Ne derlandsche tarwe was bovendien gewild omdat zij zoo goed geschoond is. Thans is er van export geen sprake. Daar voor zijn de prijzen te laag en is de concur rentie van de Fransche tarwe te sterk. Enge land neemt geregeld Fransche tarwe af. Als de prijs bevredigend is d.w.z. lager dan die van elke andere variëteit maakt men zich over de qualiteit niet veel zorgen. De meel fabrieken mengen ook de Fransche tarwe in haar melanges. Daar waar zooals in Engeland de invoer vrij is zal Fransche tarwe het heele seizoen voor brood- en ander graan aan de markt blijven. In ons land wordt invoer van Fransche tarwe door de Akkerbouwcentrale niet toege staan. Indertijd toen zij mocht worden inge voerd waren de meelfabrieken hier te lande van oordeel dat men er niet meer dan 10% van in de melanges voor de bereiding van tarwebloem kon opnemen. Op de Nederlandsche markt zijn voor in landsche tarwe, die niet voor vermalingsdoel einden dient, prijzen van f 5 per 100 kg. te bedingen. Aan afzetmogelijkheden ontbreekt het niet, nu vooral gerst in prijs gestegen is en de Plata-mais, die wordt aangevoerd, slecht van qualiteit is. Donaumais kan niet worden ingevoerd omdat de Donau-landen geen compensatie zaken wenschen te doen, zoodat men aange wezen blijft op Plata-mais, die keer op keer in qualiteit teleur stelt. Dat heeft tengevolge dat men bijna geen „stoomende" maïs meer durft koopen en wacht tot na aankomst van de lading. De geregelde voorziening van de markt wox-dt daardoor geschaad. Voor de binnenlandsche markt van voer- granen is de beschikking over dat deel van de binnenlandsche tarwe dat niet voor de broodbereiding dient, een gunstige omstan digheid. Het restant zal dit jaar gemakkelijk te plaatsen vallen daar bijv. voor kippenvoer deze tarwe zeer gewild is en daar mais kan vervangen. KIPPENDIEFSTALLEN IN LIMBURG. De kippendiefstallen zijn in verscheidene Noord- en Midden-Limburgsche plaatsen nog steeds aan de orde van den dag. Het is voor boeren en tuinders, die eenige honderden kip pen over hun erf hebben rondloopen, niet steeds even gemakkelijk om te constateeren, of een tiental kakelaars op het appèl ontbre ken. Maar het is den laatsten tijd veelvuldig voorgekomen, dat een veldwachter gewaar schuwd werd, omdat dertig tot veertig kippen ontvreemd bleken te zijn. Het is voor deze veldwachters een ondankbaar werk om de ontvreemde diertjes weer op te sporen of de dieven te verrassen bij hun werk. De kippen dieven blijken n.1. zeer geraffineerd te werk te gaan. Is een kip eenmaal van eigenaar veranderd, dan is het niet eenvoudig het dier te identificeeren. Zoo is het dus vrijwel doel loos bij verdachten een inval of een huiszoe king te doen, in de hoop er eenig bewijsma teriaal aan te treffen. Een landbouwer in het midden-Limburg- sche plaatsje Kessel had er echter iets op gevonden om de kippendieven, die zijn boerderij reeds eenige malen met een bezoek vereerd hadden, in de val te laten loopen. Hij stempelde al zijn kippen onder de vleugels en gaf elke hen bo vendien een nummer. Toen nu in den nacht van Vrijdag op Zaterdag weer een dertigtal kippen ontvreemd bleek te zijn, gaf de eige naar eenvoudig aan den gemeenteveldwach ter de nummers van de dieren op. Deze deed toen terstond een inval in de woning van een verdachte en vond daar een aantal geslachte kippen op tafel, terwijl hij nog juist zag hoe de vrouw des huizes een reeds van de levens geesten beroofde kippen uit het raam wierp. De kippendief gaf toe de dieren ontvreemd te hebben, met het doel ze panklaar te ma ken en dan in Venlo te koop aan te bieden. Hij werd gearresteerd en aan den officier van justitie te Roermond voorgeleid. Broeden in den winter. Overal zijn er teekenen van 'n vroeg voorjaar of zoo men wil, van een zach- ten wnter. Een landbouwer te Koude kerk vond in zijn schuur een nest jon ge spreeuwen. wenharen op, die achter de knoopen waren blijven vastzitten. Weindel bekeek ze ook aandachtig. „Is het misschien mogelijk, dat die haren van de geheimzinnige persoon afkomstig zijn, naar alle zijden ia werking gesteld worden.'die met u en met uw metgezel Kleist op de Ook moesten op het bevel van het hoofd der geheime politie de logementen, café's en kroe gen, evenals alle hotels en verblijfplaatsen van verdachte personen opgezocht en voor zoover mogelijk was, doorzocht worden. Ten slotte gaf hij te kennen, dat het lijk van den vermoorde naar het lijkenhuisje voor schou wing gebracht moest worden. Het was reeds middag, toen de rechterlijke commissie de plaats van den moord verliet. De commissaris Weindel bleef met den heer Stanway, die nog steeds onder den indruk was, in de verlating woning achter. Slechts twee geheime politieagenten werden ter zij ner beschikking gesteld, die tevens als wach ten voor den ingang van de moning dienden. Voor het huis werd het verkeer nog steeds gestremd. Als een muur zoo vast stonden ruim tweehonderd nieuwsgierige lieden aan den anderen kant der straat op elkaar geplakt. Toen de van rechtswege bestelde lijkwagen voorkwam en men een eenvoudige doodkist in huis droeg, die na een half uurtje met zijn treurigen inhoud teruggebracht werd, kwam er een hevige ontroering in de menschen- massa. Een gedeelte van het volk deed uit vrije beweging het droevige overschot uitge leide. Gedurende den geheelen namiddag tot laat in den avond bevonden zich nieuwsgie rigen voor het huis. Dezen staarden met af schuw naar de kale vensters waarachter de misdaad gepleegd was. Het onderhoud, dat de commissaris Wein del met den Amerikaan op de plaats des on heils had, duurde verscheidene uren. Ten eerste doorzochten zij nogmaals en nog nauwkeuriger dan te voren, alle vertrekken van die verdieping. Stanway bezag nog eens zijn overjas, die hij om de bloedvlekken afge donkere trap die korte worsteling had „Zeer zeker is dat mogelijk. In ieder geval ben ik er voor, deze vrouwenharen tot later op te bergen.' Zoo geschiedde en het onderzoek werd voort gezet. Eindelijk bleef er niets over dan het archief. „De heeren van het gerecht namen voor zeker aan, dat de inbreker, nadat hij den hiernaast slapende vermoord had, zich naar het archief had begeven in de meening daar geld en andere artikelen van waarde te vin den. Is er niet iets waaruit u misschien kunt opmaken, dat het den roover om iets anders dan geld te doen was Stanway beet zich op de lippen. Het kostte hem schijnbaar moeite toen hij zeide „Het viel mij inderdaad op, dat alleen dit eene vak, waarop de letter W staat, van haar in houd beroofd is het zegel is verbroken van een pak akten, waarover in de laatste dagen veel gesproken werd." De commissaris zag hem vragend aan. „Wat waren dat voor stukken, die u vermist Stanway streed zichtbaar met zichzelf eindelijk gaf hij verslag van de aangelegen heid. Toen hij alles verteld had, zeide Wein del, die oplettend geluisterd had „Men kan dus aannemen dat niemand an ders als miss Worcester er belang bij kon hebben om deze brieven in handen te krij gen." „Mijnheer de commissaris," riep Stanway verschrikt uit, „ik hoop toch niet, dat u eene dame van goeden huize ook maar in het ge ringste verdenkt Weindel haalde de schouders op. „Mijn grondslag is van iedereen het slechtste te denken, totdat hij mij van het tegendeel over BUÏTENLANDSCH NIEUWS. VRIJGEZELLEN) ONDER HET MES. Het begrip kinderlooze gezinnen. Uit Brussel wordt gemeld We hebben gemeld dat de re geering voornemens is een ex-tra-belasting van vrijgezellen en kinderlooze gezinnen te heffen. Naar de „Peuple" verneemt zou deze extra-belasting neerkomen op een verhoo ging van de bestaande belastingen met 20%. Als kinderlooze gezinnen zullen die echtpa ren gelden, die sedert ten minste twee jaar gehuwd zijn en waarvan de man ten minste dertig jaar oud is. i Invasie van slangen in Australië. Seymour, een stadje op omstreeks 130 K.M. van Melbourne, lijdt thans onder een invasie van slangen. Huizen en winkels worden door de reptielen bezocht in één week zijn 500 slangen edood. De plaag is vermoedelijk te wijten aan het buitengewone warme weer, dat volgde op de overstroomin- en. Toen het water wegtrok bleven honderden slangen in de -boom-en han- jgen. Niemand durft zonder stok uit te gaan. In de straten maken honden en kat ten jacht op de slangen. Uitbreiding der Malaria-epedemie. Reeds 3000 dooden. De ontstellende malaria-epideme op Ceylon breidt zch nog steeds uit. Onge veer een kwart millinen menschen zijn loor de ziekte aangetast. Het aantal ïooden bedraagt reeds 300, onder wie 1000 vrouwen en kinderen. Het personeel in de ziekenhuizen is zóó vermoeid, dat het zijn werk nau welijks kan blijven doen. Eenige leden zijn zelf door de ziekte zelf aangetast. Burgemeester van Alburry in Indië. De burgemeester van Alburry, de heer Waugh, is uit Australië gearri- terenavond de verhouding gespannen was, zoo weet ik niet, wat mij verhinderen zou, deze dame van de misdaad te verdenken." „Maar dat is zoo avontuurlijk, mijn heer Neen, neen, zelfs de geringste verden king is een beleediging." „Blijf toch kalm en verstandig, mijnheer Stanway. Uw instelling zal daar eveneens voordeel uit trekken, wanneer hij aan de op sporing van den misdadiger deelneemt." „De „Argus" heeft door dit treurige voorval een groot verlies geleden. Ook materieel. Door een wederkeerige levensverzekering ben ik wel is waar in staat, 15.000 Mark, die de heer Kleists ons geleend heeft, terug te betalen, maar dat is ook alles. Waar in de toekomst voorschot te krijgen Waar vandaan opdrach ten De vriendschap van Beijer met Kleists was eigenlijk het kapitaal van het bureau." „Des te meer moet u trachen door scherp zinnigheid en flink optreden op te vallen. In de eerste plaats verzoek ik u beleefd, mij zon der eenige terughoudendheid te zeggen, of miss Worcester de wielrij kunst verstaat „Dat weet* ik zelfs zeker." „Weet u ook in welk costuum uw landge- noote fietst? „Toevallig kan ik u ook deze vraag beant woorden. De kleeding, die voor een wielrijd- ster altijd van veel gewicht is, kwam giste renavond op den weg van het Alsterpaviljoen naar de Berstraat ter sprake." naar de Bergstraat ter sprake.' „Nu ja, we geleidden de mis naar haar pension, dat zich in de Bergstraat bevindt. De commissaris zag den Amerikaan stom van verbazing aan. „Miss Worcester woont in de Bergstraat Mijnheer Stanway en al deze omstandigheden hebben u, een geoefend detective, niet reeds lang op het spoor ge bracht De heer Stanway ademde sneller van opge wondenheid. „Nu, ja," bracht hij er eindelijk, schijnbaar tegen zijn zin, uit„van morgen in de vroegte had ik zoo'n dergelijke verden- gemaakt werd." „Nu nog iets, mijnheer Stanway. U beant woordde mij voorheen mijn vraag, omtrent het fietscostuum van miss Worcester, niet." „Miss Ellen Worcester," zeide de Amerikaan, „gebruikt op haar fietstochten een costuum met ruime pantalon „Dus vermoedelijk een blouse en pantalon van blauwe stof vulde de commissaris aan. Daarop voegde hij er, de gerechtelijke be kendmaking herhalend, aan toe „Zij is slank van gestalte en heeft smalle handen haar ouderdom zal tusschen 20 en 25 jaar zijn. Kom mee, mijnheer Stanway," riep hij den Amerikaan toe, „we hebben gewich tige zaken te doen Vergezeld van Stanway verliet hij het huis en begaf zich naar de dichtbij zijnde stand plaats van auto's. Het „Middletonsch pensionaat voor binnen- en buitenlanders" in de Bergstraat was het doel der beide onderzoekers van misdaden. tuigd heeft. En daar u zelf bekent, dat tus- king. Deze is natuurlijk versterkt, nu ik zie, legd had, en vond daar een paar blonde vrou- schen miss Worcester en uw compagnon gis- dat de trommel, die met W gemerkt is, open- V. Een vriendelijk dienstmeisje met een Ham- burgsch mutsje op deed den beiden heeren, die de bel van het pensionaat lieten overgaan, de deur open. „Is miss Worcester te spreken Het meisje liet de heeren binnenkomen en verzocht hun een oogenblik te wachten. Dadelijk daarop verscheen mevrouw Midd- leton, een dame van midden vijftig, die een bril droeg. Ze vertelde, dat miss Worcester tot haar spijt niet thuis was. De beide hee ren kwamen in den loop van het gesprek, dat zij met de praatlustige dame hadden, te we ten, dat miss Worcester dezen morgen lang geslapen had. Om elf uur was zij eerst aan het ontbijt verschenen. Tegen één uur had zij daarop het huis verlaten en was nog niet te ruggekeerd. Ze verzocht den heeren op haar te blijven wachten. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1