26e JAARGANG
DINSDAG 8 JANUARI 1935
No. 2
W NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EN OMSTREKEN
4T
EEN BESCHAMEND WERELDRECORD.
GERECHTIGHEID.
-
üWIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
br
BUREAU:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
"T
Telef. Intercomm. No. 19.
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
DE LANDBOUW EN DE
POLITIEK.
De heer B-raat heeft zich weer in de
politiek begeven en treft alweer voor
bereidingen, om een der voorwaarden
verwezenlijkt te zien, zich naar de
Tweede Kamer te laten afvaardigen.
Men herinnert zich, aldus de Provin
ciale Groninger Courant, dat mr. Ver
voorn, die op 't oogenblik den Platte-
landersbond in de Statcn-Generaal ver
tegenwoordigt, dit heeft kunnen doen,
dóórdat het lot hem daartoe formeel
aanwees, terwijl in feite de heer Braat
de door de Plattelanders daartoe aan
gewezene was. Het wil het blad voor
komen, dat de laatste thans weder een
goede kans maakt, want om het zacht
uit te drukken, het optreden van hem
in de Tweede Kamer maakt zonder
twijfel op zijn kiezers meer indruk dan
dat van den academicus en bezadigder
heer Vervoorn.
lntusschen zal de heer Braat, zoo
wil het aan het blad voorkomen, wel
een aantal concurrenten op zijn weg
naar het parlement ontmoeten, want
het gedrang zal daar wel groot worden
en het zich laat aanzien, dat er vele
visschers zullen zijn in het troebele
water der ontevredenheid, die in land
bouwerskringen, zooals in alle andere
kringen, ongetwijfeld lieerscht. Deze
ontevredenheid, het behoeft geen be
toog, komt voort uit den economischen
teruggang, die alle lagen der bevol
king treft., doch die juist in sotnmige;
landbouwersmilieus tot zulk een zucht
naar politiek experri,menteeren leidt,
omdat vanouds de Nederlandsche
boer zich weinig met de politiek heeft
ingelaten en hij dus in dezen zin scho
ling noch traditie heeft.
De boer is van oudsher verknocht
met zijn grond en hij is er alweer
in het algemeen niet de man naar
om, wanneer hij zich na entensen en
langdurigen arbeid te rusten zet, zich
dan nog met de politiek bezig te hou
den. Doch nu de slechte economische
toestand hem teistert en hem wel
licht juist meer dan wien ook is hij
gedwongen zijn van oudsher aangeno
men houding te herzien en zoekt hij
hij naar politieke uitwegen, die hem
uit het moeras der depressie kunnen
voeren.
En de gidsen zijn legio.
Overal stoot de ontevredenheid der
boeren deze „.gidsen" naar boven en,
hoewel onder hen ongetwijfeld velen
zijn, die te goeder trouw zijn, zijn er
óók velen, die den gemoedstoestand
hunner stand- en vakgenooten als een
welkomcn en zeer rijpen bodem be
schouwen voor hun ambitieus en
zucht naar een cariére.
Dat men - cle „men", die niet poli
tiek geschoold is -- de oude politieke
partijen, „die de wantoestanden niet
hebben kunnen voorkomen", niet meer
vertrouwt is, hoewel dat onjuist is --
begrijpelijk en dat de vele beloften dei-
gidsen hemelsch geluid zijn in de
ooren van velen, is verklaarbaar. En
dat deze velen juist gevonden wor
den in de jneest geteisterde en tegelij
kertijd minst politiekHgeschoolde
groepen der bevolking (landbouw
middenstand) ligt voor de hand.
Zoo is naar het zich laat aanzien de
hernieuwde activiteit van den Heer
Braat als het ware een voorbode en een
symbool van wat ons te wachten
staat.
De „Auto publiceert een ongevallen
statistiek over 1933, waaruit blijkt,
dat Nederland de twijfelachtige eer be
zit van een wereld-record met 5.8 weg
ongevallen per duizend auto's
Engeland volgt ons op de hielen met
4.9 en de Vereenigde Staten, die zoo
vaak als een afschrikwekkend voor
beeld worden opgediend, telden in 1933
slechts 1.3 weg-ongelukken op dat
zelfde aantal wagens.
Dat Engeland ons in dat gevaren-
cijfer zoo na komt, ligt voornamelijk
aan de talrijke motorfietsen, die de
grootste helft van het aantal on
gelukken daar te lande op hun gewe
ten hebben.
Ook wij kunnen wel enkele excuses
verzinnen voor ons beschamend re
cord. Hebben we niet meer fietsen per
persoon dan eenig ander land Heb
ben we niet veel water en daarmee kei ij L
bochtige dijken en smalle wegen
Hebben we niet oude steden en dor
pen Jmet veel te nauwe straten
Zeker, hebben we al die dingen. Ook
bezitten we nog verkeersverordenin-
gen --als bijv. rechts gaat voor die
door het snelverkeer verouderd zijn.
Afwijkende verkeersbepalingen in ver
schilllende plaatsen zijn ook vaak aan
leiding tot ongelukken.
1'n de statistiek wordt niet verteld,
hoeveel de verkeersongevallen wel
kosten, waarvan er dat jaar ruim 40000
bij de politie werden aangegeven. Wel
vinden we in het overzicht, dat de
de goede duizend verkeersongevallen
die maandelijks den klanten van de
Rijksverzekeringsbank overkomen, 'n
gemiddelde van 1' 168 beteekenen.
Het verkeer is in den meest uitge-
breiden zin verwerkt en zien we, dat
de bank 68 gevallen te behandelen
kreeg, waarin voetgangers tegen el
kaar botsten, waarbij de gemiddelde
persoonlijke schadelooststelling op
f 47 kwam.
Vreemd lijken de statistieken dag bij
dag, waarbij men kan opmerken, dat
Zondag de veiligste verkeersdag is,
niettegenstaande men anders zou mee-
nen bij het naslaan van de Maandag
ochtendbladen.
Ook zal menigeen verbaasd zijn, dat
de statistiek heeft uitgevorscht, dat
het sclioone geslacht tot zijn dertigste
jaar meer ongelukken overkomt, dan
zulks met de heeren der schepping
het geval is.
Voorts zijn sommige plaatsen veel
gevaarlijker dan andere. Groningen
spant de kroon met 16.9 verkeersonge
vallen per duizend inwoners, dan ko
men Leiden met 13.3, Haarlem 12.7
Amsterdam 11.6, terwijl Rotterdam en
Den Haag repectievelijk 9.6 en 8.6 no-
tceren. De veiligste plaats met meer
dan 20.000 inwoners is Emmen met
en slechts 1.1 ongeval.
Opvoering van snelheid doet het aan
tal ongevallen afnemen, want in Hille
gom kwamen in 1932 liefst 109 en in
en in het jaar daarop maar 38 ver
keersongelukken voor. De reden was
straatwerkzaamheden bij het verleg
gen der tramrails van de lijn Haarlem-
Leiden. Het verkeer stagneerde en er
kwamen ongelukken bij de vleet.
Of nemen we Delft, waar de 512 on
gelukken per jaar tot 273 terugliepen,
toen de nieuwe weg Delft-Overschie
werd opengesteld. Ook hier weer het
zelfde. liet verkeer, dat kan stroomen,
en niet tot stilstaan wordt gedoemd,
maakt geen ongelukken, zelfs al rijdt
het zeer snel. De ongelukken ontstaan
slechts, als die stroom op eenig punt
wordt gestremd. Hoe langer dit duurt,
hoe zenuwachtiger de bestuurders wor
den en des te meer kans is er op onge
lukken.
In veler oogen zijn trams veiliger ver
voer,middel en, omdat zij aan haar ba
nen zijn geketend. Doch de officieele
cijfers bewijzen het tegendeel. Terwijl
er maar 1518 botsingen tusschen be-
drijfs-auto's onderling ontstonden, vie
len trams liefst 666 maal in de armen
van een vrachtauto.
Dat grootere tramgevaar is gemak
te verklaren trams brengen
FEUILLETON.
No. 10.
„1000 Mark belooning."
„Heden, Dinsdag, is vroeg in den morgen
even na zes uur, in Groszen Bleichen 11c, de
referendaris Frits Beijer, deelgenoot van het
privaat-detective-bureau „Argus", 32 jaar oud
in zijn woning overvallen en vermoord. Na
den moord brak de misdadiger in het archief
in en maakte zich meester van de portemon-
naie, het horloge, enz. van genoemden Beijer.
Het moordwerktuig is, op de plaats waar de
misdaad gepleegd is, achtergebleven. Het is
een dolk, waarvan het mes uit best staal be
staat, van voren in een scherpe punt uitloopt
en aan beide zijden goed geslepen is. Van
deze misdaad wordt ten sterkste een vrouw
verdacht, die in een blauw sportcostuum
(blouse en ruime pantalon), gekleed was en
een fiets bij zich had. Hierop reed ze om half
zeven van de plaats van de misdaad weg naai
de Jungfernstieg en vandaar ontvluchtte zij
vermoedelijk door de Bergstraat. Ze scheen
ongeveer tusschen de twintig en vijfentwintig
jaar oud te zijn. Ze is slank gebouwd en heeft
smalle handen. Om den dader in handen
te krijgen is het verder van beteekenis, dat
de persoon, die den moord pleegde, in een
kort na de misdaad plaats gegrepen worste
ling, zich zelf aan de rechterhand gewond
heeft. In ieder geval moet hij erg met bloed
bespat zijn geweest. 1000 (duizend) Mark
wordt voor de opsporing van de moordenares
uitgeloofd. Men wordt verzocht alle bijzonder
heden, die men omtrent deze zaak weet, da
delijk aan het bureau B. van de vierde af-
deehng der politie te melden.
(get.) VON PIGGELSHEIM.
Hamburg, Dinsdag 12 Maart."
Verder gaf von Piggelsheim bevel, dat alle
ijzerwinkels door politiedienaren moesten be
zocht worden, opdat men alle winkeliers over
den verkoop van dergelijke dolken kon uit-
hooren. Ook gaf hij nauwkeurige maatrege
len op, die genomen moesten worden, om de
reizigers aan de stations en de aanlegplaat
sen van booten na te gaan.De telegraaf moest
volg is het verkeer op het land en in de
stad veel sneller, terwijl het aantal
weg- en straatongelukken per auto,
niettegenstaande het drukke verkeer,
toch vee minder is dan in andere mo
derne landen.
Hadden wij dit ook gedaan, dan zou
den wij honderden verkeersslachtof
fers minder hebben te betreuren, tien
tallen millioenen schade per jaar be
sparen en ons verkeer zou sneller, vei
liger en meer economisch zijn.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
meer dan eenig ander vervoermiddel
het verkeer tot staan.
Ons verkeer is een schakel in ons
productie-apparaat. Maken we het
traag, dan produceeren we te lnng-
zaam en te duur. Daarom kunnen en
mogen we het niet vertragen.
Ouderen vragen soms, waarvoor al
dit haast noodig is. Zij begrijpen den
ITollandschen geest niet, die door alle
eeuwen heen op zee, te land en nu ook
door de lucht, zich hooit liet afschrik
ken door slachtoffers en ons land ge
maakt heeft tot wat het is. Wij leven
meer dan eenig ander volk van ver
keer en op zee zoowel als in de lucht
beteekenI Hollandscli vervoer_veilig
vervoer. We besteden millioenen aan
veilige havens, scheepvaart- en lucht
vaartbakens en bedeelen het wegver
keer, dat over de 50 millioenen aan
belastingen en accijnzen per jaar op
brengt, stiefmoederlijk.
Achthonderd slachtoffers, duizenden
gewonden plus de materiale schade,
kosten, opgeteld en gekapitaliseerd,
aan de gemeenschap op zijn minst 50
millioen per jaar. Zoo'n doorloopende
aderlating kan zelfs een rijk land als
het onze op den duur niet doorstaan.
De Europeesche oplossing voor dit
moeilijke probleem is 'n schifting van
het gemengde verkeer, dat hoe langer
hoe meer tot stagnaties en daardoor
tot ongelukken leidt. Duitschland, Ita
lië, Engeland en Frankrijk bouwen
evenals ons land speciale wegen voor
het snelverkeer en zorgen daarnaast
voor andere wegennetten voor het tra
gere transport met karren en fietsen.
In de Vereenigde Staten Leeft men
de auto practisch geen moeilijkheden
in den weg gelegd. De motorisatie is
volkomen, alle wegen werden automa
tisch autowegen. In de stadsstraten
zijn slechts auto's en geen fietsen, mo-
torfietsen, bakfietsen of karren. Bijge-
NEDERLANDSCHE VOERTARWE.
Geen export meer naar Engeland.
Binnenlandsche markt neemt restant op.
In den voorzomer van 1934 werden ettelij
ke malen partijen Nederlandsche tarwe naar
Engeland verscheept. Over de qualiteit- was
men daar te lande zeer tevreden. Onze Ne
derlandsche tarwe was bovendien gewild
omdat zij zoo goed geschoond is.
Thans is er van export geen sprake. Daar
voor zijn de prijzen te laag en is de concur
rentie van de Fransche tarwe te sterk. Enge
land neemt geregeld Fransche tarwe af. Als de
prijs bevredigend is d.w.z. lager dan die
van elke andere variëteit maakt men zich
over de qualiteit niet veel zorgen. De meel
fabrieken mengen ook de Fransche tarwe in
haar melanges.
Daar waar zooals in Engeland de invoer vrij
is zal Fransche tarwe het heele seizoen voor
brood- en ander graan aan de markt blijven.
In ons land wordt invoer van Fransche
tarwe door de Akkerbouwcentrale niet toege
staan. Indertijd toen zij mocht worden inge
voerd waren de meelfabrieken hier te lande
van oordeel dat men er niet meer dan 10%
van in de melanges voor de bereiding van
tarwebloem kon opnemen.
Op de Nederlandsche markt zijn voor in
landsche tarwe, die niet voor vermalingsdoel
einden dient, prijzen van f 5 per 100 kg. te
bedingen. Aan afzetmogelijkheden ontbreekt
het niet, nu vooral gerst in prijs gestegen is
en de Plata-mais, die wordt aangevoerd,
slecht van qualiteit is.
Donaumais kan niet worden ingevoerd
omdat de Donau-landen geen compensatie
zaken wenschen te doen, zoodat men aange
wezen blijft op Plata-mais, die keer op keer
in qualiteit teleur stelt. Dat heeft tengevolge
dat men bijna geen „stoomende" maïs meer
durft koopen en wacht tot na aankomst van
de lading.
De geregelde voorziening van de markt
wox-dt daardoor geschaad.
Voor de binnenlandsche markt van voer-
granen is de beschikking over dat deel van
de binnenlandsche tarwe dat niet voor de
broodbereiding dient, een gunstige omstan
digheid. Het restant zal dit jaar gemakkelijk
te plaatsen vallen daar bijv. voor kippenvoer
deze tarwe zeer gewild is en daar mais kan
vervangen.
KIPPENDIEFSTALLEN IN LIMBURG.
De kippendiefstallen zijn in verscheidene
Noord- en Midden-Limburgsche plaatsen nog
steeds aan de orde van den dag. Het is voor
boeren en tuinders, die eenige honderden kip
pen over hun erf hebben rondloopen, niet
steeds even gemakkelijk om te constateeren,
of een tiental kakelaars op het appèl ontbre
ken. Maar het is den laatsten tijd veelvuldig
voorgekomen, dat een veldwachter gewaar
schuwd werd, omdat dertig tot veertig kippen
ontvreemd bleken te zijn. Het is voor deze
veldwachters een ondankbaar werk om de
ontvreemde diertjes weer op te sporen of de
dieven te verrassen bij hun werk. De kippen
dieven blijken n.1. zeer geraffineerd te werk
te gaan. Is een kip eenmaal van eigenaar
veranderd, dan is het niet eenvoudig het dier
te identificeeren. Zoo is het dus vrijwel doel
loos bij verdachten een inval of een huiszoe
king te doen, in de hoop er eenig bewijsma
teriaal aan te treffen.
Een landbouwer in het midden-Limburg-
sche plaatsje Kessel had er echter iets op
gevonden om de kippendieven,
die zijn boerderij reeds eenige
malen met een bezoek vereerd hadden, in de
val te laten loopen. Hij stempelde al zijn
kippen onder de vleugels en gaf elke hen bo
vendien een nummer. Toen nu in den nacht
van Vrijdag op Zaterdag weer een dertigtal
kippen ontvreemd bleek te zijn, gaf de eige
naar eenvoudig aan den gemeenteveldwach
ter de nummers van de dieren op. Deze deed
toen terstond een inval in de woning van een
verdachte en vond daar een aantal geslachte
kippen op tafel, terwijl hij nog juist zag hoe
de vrouw des huizes een reeds van de levens
geesten beroofde kippen uit het raam wierp.
De kippendief gaf toe de dieren ontvreemd
te hebben, met het doel ze panklaar te ma
ken en dan in Venlo te koop aan te bieden.
Hij werd gearresteerd en aan den officier van
justitie te Roermond voorgeleid.
Broeden in den winter.
Overal zijn er teekenen van 'n vroeg
voorjaar of zoo men wil, van een zach-
ten wnter. Een landbouwer te Koude
kerk vond in zijn schuur een nest jon
ge spreeuwen.
wenharen op, die achter de knoopen waren
blijven vastzitten.
Weindel bekeek ze ook aandachtig.
„Is het misschien mogelijk, dat die haren
van de geheimzinnige persoon afkomstig zijn,
naar alle zijden ia werking gesteld worden.'die met u en met uw metgezel Kleist op de
Ook moesten op het bevel van het hoofd der
geheime politie de logementen, café's en kroe
gen, evenals alle hotels en verblijfplaatsen
van verdachte personen opgezocht en voor
zoover mogelijk was, doorzocht worden. Ten
slotte gaf hij te kennen, dat het lijk van den
vermoorde naar het lijkenhuisje voor schou
wing gebracht moest worden.
Het was reeds middag, toen de rechterlijke
commissie de plaats van den moord verliet.
De commissaris Weindel bleef met den heer
Stanway, die nog steeds onder den indruk
was, in de verlating woning achter. Slechts
twee geheime politieagenten werden ter zij
ner beschikking gesteld, die tevens als wach
ten voor den ingang van de moning dienden.
Voor het huis werd het verkeer nog steeds
gestremd. Als een muur zoo vast stonden ruim
tweehonderd nieuwsgierige lieden aan den
anderen kant der straat op elkaar geplakt.
Toen de van rechtswege bestelde lijkwagen
voorkwam en men een eenvoudige doodkist
in huis droeg, die na een half uurtje met zijn
treurigen inhoud teruggebracht werd, kwam
er een hevige ontroering in de menschen-
massa. Een gedeelte van het volk deed uit
vrije beweging het droevige overschot uitge
leide. Gedurende den geheelen namiddag tot
laat in den avond bevonden zich nieuwsgie
rigen voor het huis. Dezen staarden met af
schuw naar de kale vensters waarachter de
misdaad gepleegd was.
Het onderhoud, dat de commissaris Wein
del met den Amerikaan op de plaats des on
heils had, duurde verscheidene uren.
Ten eerste doorzochten zij nogmaals en nog
nauwkeuriger dan te voren, alle vertrekken
van die verdieping. Stanway bezag nog eens
zijn overjas, die hij om de bloedvlekken afge
donkere trap die korte worsteling had
„Zeer zeker is dat mogelijk. In ieder geval
ben ik er voor, deze vrouwenharen tot later
op te bergen.'
Zoo geschiedde en het onderzoek werd voort
gezet.
Eindelijk bleef er niets over dan het archief.
„De heeren van het gerecht namen voor
zeker aan, dat de inbreker, nadat hij den
hiernaast slapende vermoord had, zich naar
het archief had begeven in de meening daar
geld en andere artikelen van waarde te vin
den. Is er niet iets waaruit u misschien kunt
opmaken, dat het den roover om iets anders
dan geld te doen was
Stanway beet zich op de lippen. Het kostte
hem schijnbaar moeite toen hij zeide „Het
viel mij inderdaad op, dat alleen dit eene
vak, waarop de letter W staat, van haar in
houd beroofd is het zegel is verbroken van
een pak akten, waarover in de laatste dagen
veel gesproken werd."
De commissaris zag hem vragend aan. „Wat
waren dat voor stukken, die u vermist
Stanway streed zichtbaar met zichzelf
eindelijk gaf hij verslag van de aangelegen
heid. Toen hij alles verteld had, zeide Wein
del, die oplettend geluisterd had
„Men kan dus aannemen dat niemand an
ders als miss Worcester er belang bij kon
hebben om deze brieven in handen te krij
gen."
„Mijnheer de commissaris," riep Stanway
verschrikt uit, „ik hoop toch niet, dat u eene
dame van goeden huize ook maar in het ge
ringste verdenkt
Weindel haalde de schouders op. „Mijn
grondslag is van iedereen het slechtste te
denken, totdat hij mij van het tegendeel over
BUÏTENLANDSCH NIEUWS.
VRIJGEZELLEN) ONDER HET MES.
Het begrip kinderlooze gezinnen.
Uit Brussel wordt gemeld
We hebben gemeld dat de re
geering voornemens is een ex-tra-belasting
van vrijgezellen en kinderlooze gezinnen te
heffen. Naar de „Peuple" verneemt zou deze
extra-belasting neerkomen op een verhoo
ging van de bestaande belastingen met 20%.
Als kinderlooze gezinnen zullen die echtpa
ren gelden, die sedert ten minste twee jaar
gehuwd zijn en waarvan de man ten minste
dertig jaar oud is.
i
Invasie van slangen in Australië.
Seymour, een stadje op omstreeks
130 K.M. van Melbourne, lijdt thans
onder een invasie van slangen. Huizen
en winkels worden door de reptielen
bezocht in één week zijn 500 slangen
edood. De plaag is vermoedelijk te
wijten aan het buitengewone warme
weer, dat volgde op de overstroomin-
en. Toen het water wegtrok bleven
honderden slangen in de -boom-en han-
jgen. Niemand durft zonder stok uit
te gaan.
In de straten maken honden en kat
ten jacht op de slangen.
Uitbreiding der Malaria-epedemie.
Reeds 3000 dooden.
De ontstellende malaria-epideme op
Ceylon breidt zch nog steeds uit. Onge
veer een kwart millinen menschen zijn
loor de ziekte aangetast. Het aantal
ïooden bedraagt reeds 300, onder wie
1000 vrouwen en kinderen.
Het personeel in de ziekenhuizen is
zóó vermoeid, dat het zijn werk nau
welijks kan blijven doen. Eenige leden
zijn zelf door de ziekte zelf aangetast.
Burgemeester van Alburry in Indië.
De burgemeester van Alburry, de
heer Waugh, is uit Australië gearri-
terenavond de verhouding gespannen was,
zoo weet ik niet, wat mij verhinderen zou,
deze dame van de misdaad te verdenken."
„Maar dat is zoo avontuurlijk, mijn
heer Neen, neen, zelfs de geringste verden
king is een beleediging."
„Blijf toch kalm en verstandig, mijnheer
Stanway. Uw instelling zal daar eveneens
voordeel uit trekken, wanneer hij aan de op
sporing van den misdadiger deelneemt."
„De „Argus" heeft door dit treurige voorval
een groot verlies geleden. Ook materieel. Door
een wederkeerige levensverzekering ben ik wel
is waar in staat, 15.000 Mark, die de heer
Kleists ons geleend heeft, terug te betalen,
maar dat is ook alles. Waar in de toekomst
voorschot te krijgen Waar vandaan opdrach
ten De vriendschap van Beijer met Kleists
was eigenlijk het kapitaal van het bureau."
„Des te meer moet u trachen door scherp
zinnigheid en flink optreden op te vallen. In
de eerste plaats verzoek ik u beleefd, mij zon
der eenige terughoudendheid te zeggen, of
miss Worcester de wielrij kunst verstaat
„Dat weet* ik zelfs zeker."
„Weet u ook in welk costuum uw landge-
noote fietst?
„Toevallig kan ik u ook deze vraag beant
woorden. De kleeding, die voor een wielrijd-
ster altijd van veel gewicht is, kwam giste
renavond op den weg van het Alsterpaviljoen
naar de Berstraat ter sprake."
naar de Bergstraat ter sprake.'
„Nu ja, we geleidden de mis naar haar
pension, dat zich in de Bergstraat bevindt.
De commissaris zag den Amerikaan stom
van verbazing aan. „Miss Worcester woont in
de Bergstraat Mijnheer Stanway en al
deze omstandigheden hebben u, een geoefend
detective, niet reeds lang op het spoor ge
bracht
De heer Stanway ademde sneller van opge
wondenheid. „Nu, ja," bracht hij er eindelijk,
schijnbaar tegen zijn zin, uit„van morgen
in de vroegte had ik zoo'n dergelijke verden-
gemaakt werd."
„Nu nog iets, mijnheer Stanway. U beant
woordde mij voorheen mijn vraag, omtrent
het fietscostuum van miss Worcester, niet."
„Miss Ellen Worcester," zeide de Amerikaan,
„gebruikt op haar fietstochten een costuum
met ruime pantalon
„Dus vermoedelijk een blouse en pantalon
van blauwe stof vulde de commissaris aan.
Daarop voegde hij er, de gerechtelijke be
kendmaking herhalend, aan toe „Zij is
slank van gestalte en heeft smalle handen
haar ouderdom zal tusschen 20 en 25 jaar
zijn. Kom mee, mijnheer Stanway," riep
hij den Amerikaan toe, „we hebben gewich
tige zaken te doen
Vergezeld van Stanway verliet hij het huis
en begaf zich naar de dichtbij zijnde stand
plaats van auto's.
Het „Middletonsch pensionaat voor binnen-
en buitenlanders" in de Bergstraat was het
doel der beide onderzoekers van misdaden.
tuigd heeft. En daar u zelf bekent, dat tus- king. Deze is natuurlijk versterkt, nu ik zie,
legd had, en vond daar een paar blonde vrou- schen miss Worcester en uw compagnon gis- dat de trommel, die met W gemerkt is, open-
V.
Een vriendelijk dienstmeisje met een Ham-
burgsch mutsje op deed den beiden heeren,
die de bel van het pensionaat lieten overgaan,
de deur open.
„Is miss Worcester te spreken
Het meisje liet de heeren binnenkomen en
verzocht hun een oogenblik te wachten.
Dadelijk daarop verscheen mevrouw Midd-
leton, een dame van midden vijftig, die een
bril droeg. Ze vertelde, dat miss Worcester
tot haar spijt niet thuis was. De beide hee
ren kwamen in den loop van het gesprek, dat
zij met de praatlustige dame hadden, te we
ten, dat miss Worcester dezen morgen lang
geslapen had. Om elf uur was zij eerst aan
het ontbijt verschenen. Tegen één uur had zij
daarop het huis verlaten en was nog niet te
ruggekeerd. Ze verzocht den heeren op haar
te blijven wachten.
Wordt vervolgd.)