26e JAARGANG
DINSDAG 23 APRIL 1935
No. 32
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Ongelukkig
IN DE PIJP.
UIT HEEL HAAR
HART!
■WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wielingen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
/N HET <?P£L...
Oou**e Eqbtrr* Echte Friesche Vteeren - Baai en
Varinas Melange van rijpe tatoaKKen.
Moeder-Instinct bij dieren..
Zou er vader-instinct bestaan Ver
moedelijk niet Terwijl het woord
moeder-instinct ai eeuwen en eeuwen
bekend is, gewaagt de historie niet
van een vader-instinct. liet moeder
instinct vindt men in onzen tijd mis
schien nog in zijn zuiversten vorm bij
dieren. Een belangstellend lezeres
schreef daarover het volgend verhaal:
liet Friesch vee is wereldberoemd en
of men nu in Polen of Zuid-Afrika
Komt, in alle windstreken blijkt het
te worden gekocht en gewaardeerd.
Uok in Zuiü-Chili in Cayutue, is het
te vinden. Maar daar heeit het leven
in hijkans wilde natuur instincten
in hen wakker geroepen, waar hun
neven en nichten aan de overzijde
van net ^neer Fievo in bun getemden
en verzorgden staat geen begrip heb
ben. üen Chileensch-Friescne koe
gaat het oerwoud in öm haar kalfje
te werpen. En zoolang mogelijk ver
bergen ze bet, omdat ze bij ervaring,
weten dat haar eigenaar naar voor
driekwart de melk zal ainemen en
slechts één tepel van den uier voor het
Kalf beschikbaar laat, wat altijd nog
heel wat barmhartiger is dan wat we
van de Nederlandscne boeren gewend
zijn, maar hier Krijgt een koe dan ook
geen kans om haar kali buiten het be
reik van de hyper-egoistische eige
naars te brengen. Het merkwaardige
is nu, dat het verborgene kalfje blijk
baar op een of andere manier door de
moeder beduid is dat het zich niet
verroeren piag. Zelfs als een hond het
besnuffelt dit is de eenige verkla
ring geen beweging in het bosch de
plaats waar het verstopt is zal verra
den. Bij vervoer worden de kalfjes niet
vastgebonden, opdat zij in het zuigen
niet zullen worden gehinderd. Het is
daardoor voorgekomen, dat hij een
tocht over een meer een jong dier in
het water viel, waarop de moeder-koe
zich met zoo'n kracht losrukte, dat
FEUILLETON.
Roman door
RENé BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 8.)
Vroolijkheid, vrijheid en leven wa
len voor Henriette begonnen op dien
winteravond, toen zij als klein meisje
van tien jaar, geheel ontdaan en ver
moeid van het huilen, en bijna weer
getroost door allerlei nieuwe dingen
en gezichten, met haar oom Eloi het
huis van Chanteneay, verlaten had.
Deze gaf het kleine broertje een bleek
jongetje van zeven jaar, dat zich voort
liet trekken, een hand. Zij liep aan den
anderen kant en als zij haar oogen op
sloeg, zag1 zij boven zich de dikke har
de grijze snor van oom Eloi, als tus-
schen de sterren. Hij had de kinderen
overal heen kunnen brengen. Moeder
was gestorven, vader was dood en de
kinderen volgden hun oom, den eeni-
gen bloedverwant, dien zij nog over
hadden. Zij gingen met hem jmee, op1"
dat hij gezegid had „Kom mee, klein
tjes Het is beter, als jullie hier niet
meer slaapt." Henriette was bijna ge
heel in 'n wit wollen doek gewikkeld,!
die haar hoofdje als een kapje om
sloot Antoine verdween in een veel
te wijde regenjas, die oom bij een uit
drager gekocht had. De wind kwam
van de Loire, en deed de mist op de
kabels der schepen, op de masten, op
haar horens, waarmee ze was vastge
bonden, in de lasso bleven vastzitten
en zij bloedend over boord sprong en
,met haar kalfje verdronk.
Merkwaardig Huwelijksaanzoek.
In Pellleo, in Ecador, leeft nog een
stam van vrije Indianen, die oorspron
kelijk uit de Boliviaansche hoogvlak
te zijn gekomen. Een har land, 2500
M. hoog, waar slechts cactussen groei
en en hier en daar alleen op beschutte
veldjes mais gekweekt kan worden. Zij
houden schapen en vee, waarmede,
wat hun economisch leven betreft,
vrijwel alles is gezegd. Ze blijven
trouw aan hun oude zeden. Tot de
zeer .merkwaardige gewoonten van
dit volkje, dat tussen de 5 en 10.000
stamgenooten rijk is, behoort de wijze
waarop een huwelijksaanzoek wordt
gedaan. Een Salasaka-meisje mag
nooit door een jongen worden aange
sproken voor een dergelijke onderne
ming. Zij dragen groote waterkruiken
op den rug en nu begint de jongen, die
een oogje op het meisje heeft laten
vallen, een steentje tegen naar water
kruik te gooien. Keert ze Ihern nu den
rug toe, dan is het een teeken, dat de
hofmakerij in goede aarde valt. Hij
gaat steeds door met steentjes gooien
en kiest steeds grootere, totdat de
kruik barst en der aangebedene het
eerste en eenige bad van haar leven
ten deel valt. Vervolgens gaat de
vader van den jongen naar den vader
van het meisje met de mededeeling
„Mijn zoon heeft de kruik van je doch
ter gebroken." Luidt het antwoord
„Betaal dan ,maar", dan is liet huwe
lijksaanzoek afgewezen. .'Glimlacht de
vader, dan neemt de zaak haar nor
maal verloop. De bruiloft wordt ge
vierd met veel muziek en veel tjietsja
een uit mais gebrouwen hier, waaraan
het geheele dorp zich afdoende be
drinkt. Met uitzondering intusschen
van de ouders van de bruid, want de
ze zijn verplicht om bij zonsonder
gang een schaal water aan de jongge
huwden te brengen, waarin deze de
handen moeten wasschen. De Duit-
sche wereldreiziger, die dit alles uit
eigen aanschouwing heeft meege
maakt, voegt er nadrukkelijk bij, dat
deze handenwasscherij uitsluitend
symbolische beteekenis heeft, want
om Salasaka's handen schoon te
krijgen zou carbolzuur noodig zijn.
GEMEENTE WIERINGEN.
VISSCHERSVEREENINGING
D. E. T. V.
Zondagmiddag hield bovengenoemde ver-
eeniging in „Concordia" te Hippolytushoef
een algemeene vergadering.
Aanwezig 55 leden.
De heer J. J. Tijsen spreekt in zijn ope
ningswoord er zijn teleurstelling over uit dat
de opkomst zoo gering is, temeer daar een
zoo belangrijk punt op de agenda staat, can-
didaatstelling voor de gemeenteraad. Ais de
visschers er zoo weinig belangstelling voor
hebben, hoe moet het dan gaan met hen
die zich er steeds voor inspannen. Men zal
toch moeten bedenken dat hoe meer visschers
er in de raad komen des te beter dit voor
hen is.
den baard van den ouden soldaat be
vriezen. Hij zeide „ik heb nog maar
één bed voor jullie tweeën, maar
morgen zal ik maken, dat ik er twee
heb." De voorbijgangers gleden als
zwarte schaduwen langs dit eenige ver
blijfsel eener familie twee kleintjes
met een ouden oom. Hij praatte voort,
omdat hij die arme weesjes zoo graag
wat opvroolijken wilde „Thuis bij
mij, zal je eens zien wat een .mooie pla
ten er op de muren hangen, de mooiste
platen van de wereld de Keizer,
maarschalk Bugeaud, de inname van
AlgiersMaar je moogt er niet aan
komen, kinderen, want ik houd net
zooveel van mijn schilderijen, als van
mijn eervol ontslag.'k Heb ook een
schelp waar je altijd de zee in kunt
hooren.En zij keken alle twee
met een kinderlijke bewondering tot
oom Madiot op, die een beetje vlug
voortliep, heel groot, zijn borst voor
uit, omdat hij vroeger zijn ransel ge
dragen had, zijn snor als uit steen ge
houwen op zijn geschoren gelaat. In
de stilte van den sluimerenden nacht
gingen deze arme weezen naar een on
bekend toevluchtsoord. De kleintjes
glimlachten, zoo nu en dan snikten zij
allebei onbewust en zij dachten ner
gens meer aan.
De hoogte van de Ermitage rees te
gen de lucht op een witte gevel, hoo-
ger nog dan de masten der schoeners
verhief zich op den top van den lood
recht gevormden rotswand en scheen,
als in de lucht te hangen. Oom Eloi
zeide „Daar is het nest En de kin
deren begrepen hem „Daar kunnen
wij slapen op een heerlijk wit kussen,
daar is het einde van de lange wande
Vervolgens dankt de heer Tijsen de vis-
schersvereen. D. E. T. V. en het visschers-
fonds voor de hartelijke belangstelling bij
zijn 40-jarige echtvereeniging ondervonden.
De notulen worden na voorlezing onveran
derd goedgekeurd.
Ingekomen stukken en mededeelingen.
Mededeeling wordt gedaan van de corres
pondentie, welke de vereeniging heeft ge
voerd betreffende de afzet van puf, hieruit
blijkt dat er van een regeling niets is geko
men.
Een schrijven wordt voorgelezen van den
heer Joh. Sterk met het verzoek om een adres
te steunen en te zenden aan de Ned. Vissche-
rij centrale, waarin wordt verzocht om tot
een verhoogde Clearin voor de ansjovis te
komen.
Het bestuur had deze zaak reeds behan
deld.
Betreffende de toestand in de wiervissche-
rij is ook de noodige correspondentie ge
voerd, de voorzitter die in een commissie
over deze zaak is gehoord kan er nog geen
verdere mededeelingen over doen daar de
Minister één en ander in onderzoek heeft.
Van den heer Vlaming uit Texel was een
schrijven binnengekomen, waarin deze er op
wees dat in het verslag van de Kamer van
Koophandel de toestand betreffende de zee-
grasvisscherij veel te gunstig wordt voorge
steld en dat deze voorstelling veel afbreuk
doet aan de actie. Het bestuur heeft een pro
test naar de K. v. K. gezonden en daar een
schrijven op terug ontvangen met een afschrift
van het Biologisch Instituut, waarin wordt
medegedeelt dat wat de feiten betreft het
verslag juist, wat betreft de toekomst van het
zeegrasbedrijf is men te optimistisch ge
weest.
De K. v. K. zal voortaan gaarne van de
visschersvereeniging een bijdrage willen ont
vangen voor haar verslag.
Van de Minister van Waterstaat een schrij
ven dat aan het verzoek om de terreinen der
verdedigingswerken te mogen betreden zoo
veel mogelijk zal worden tegemoet gekomen.
Verschillende ingekomen stukken worden
nog voorgelezen, welke alle door het bestuur
zijn behandeld.
De voorzitter geeft hierop een verslag van
de vergadering van het Centraal Comité,
waar verschillende programmapunten zijn
behandeld, allen de verbetering beoogende
van de nog actieve visschers en hen die hun
bedrijf niet meer kunnen uitoefenen, die aan
de regeering zullen worden voorgelegd.
Candidaatstelling gemeenteraad.
Hierop wordt de candidaatstelling voor de
gemeenteraad aan de orde gesteld.
Bij meerderheid van stemmen worden de
volgende leden op de groslijst geplaatst
J. Tijsen, G. Dirks, Jb. Lont Dz., J. Lont, M.
Kooij en Jb. Smit.
Bij volgende stemming is de nummering
als volgt1 J. Tijsen, 2. M. Kooi, 3. Jb. Lont,
4. G. Dirks, 5. J. Lont en 6. Jb. Smit.
Allen nemen hun benoeming aan.
De Voorzitter dankt voor het groote ver
trouwen in hen gesteld.
Aangezien er niemand is die iets voor de
rondvraag heeft, sluit de voorzitter de ver
gadering.
U.L.O. school, die bereid was gevon
den een serie lichtbeelden te vertoo-
nen. Hierna kreeg de secretaris, de
heer E. Rentenaar, het woord voor
het lezen der notulen. Deze werden
onveranderd goedgekeurd.
De voorzitter doet eenige mededee
lingen 1 Januari zijn 12 leerlingen
overgeplaatst naar de school te Oude-
sluis. Voor de eerste klasse zijn 12
leerlingen ingeschreven, 8 leerlingen
zullen 1 Mei de school verlaten. Op
de tentoonstelling te Callantsoog wer
den door de leerlingen drie prijzen be
haald met teekenwerk bij de te Scha
gen gehouden voetbalwedstrijden
heeft het Schagerbrugger school-elf-
tal den tweeden prijs behaald. Even
als vorige ouder-avonden zijn de stoe
len weer belangeloos beschikbaar ge
steld door den heer Modder.
Bij het afscheid van den Burgemees
ter zullen leerlingen van alle scholen
in de Zijpe te Schagerbrug samenko
men en den burgemeester eenige lie
deren toezingen.
Hierna stelt de heer Bijl een vraag
betreffende de interne schoolaange-
legenheden. Tot slot doet de heer
Nieuwland een goed woord voor de
vereeniging „Volksonderwijs" en wekt
de aanwezigen op vooral lid te worden
voorzoover zij dit nog: niet zijn. Bij zijn
sluitngswoord brengt de voorz. dank
aan den heer Wardenaar, die zich ge
heel belangeloos ter beschikking van
de Oudercommissie stelde. Verder
aan mevr. Ligthart., die vele jaren een
trouw lid van de Oudercommissie en
van de commissie voor het schoolfeest
is geweest en wier laatste spruit nu de
school gaat verlaten.
Nadat ook mej. Krul bedankt is
voor het aangeboden kopje thee volgt
sluiting. Hierna bezichtiging van het
schoolwerk en bespreking van de leer
lingen met het personeel.
GEMEENTE ZIJPE.
SCHAGERBRUG. Ouderavond O.L.
School. Woensdagavond vergaderden
ouders en onderwijzend personeel in
het schoolgebouw. De opkomst was
goed, zooals we dat in de laatste ja
ren gewend zijn. Het hoofd der school,
de heer S. Jaring, opende ruim 8 uur
de vergadering. Spr. heette in 't bij
zonder welkom den heer C. Warde
naar, onderwijzer aan de Schager
ling in den kouden wind." De slecht
geschoeide voetjes bewogen zich snel
Ier en trapten 't kolengruis op de ka
den fijn.
Daar was Henriette opgegroeid,
spoedig door haar oom verwend, door
de geheele buurt aangenomen en zoo
vertrouwd geworden met de dingen en
mensclien, dat zij zich soms verbeeld
de, daar geboren te zijn. Het was een
uitgebreide en ongelooflijk bevolkte
wereld, aan den eenen kant begrensd
door de rue de rErmitage, aan den an
deren kant door de ruelle du roi Baco.
De eerste, bijna regelmatige rij huizen,
verborg een tweede groep woningen,
bouwvallige krotten op den top van
de helling, omgeven door kleine tuin
tjes, waaromheen schutttngen en
waai* den heelen dag 'n lucht van
warm zeepsop hing. De oudjes miste
men daar niet en de kleinjes krioelden
er. Men had er de oude en aristocra
tische bevolking, die deze buurt, se
dert een halve eeuw of zelfs langer
bewoonde, en de kolonie zwervers, die
door den opzichter werden aangeno
men en weer weggejaagd als door een
speurhond, van plaats tot plaats in
de armenverblijven der steden be
klagenswaardige wezens die geen
vrienden hebben en geen tijd om er
over te treuren. Henriette had al vroeg
met hen omgegaan en zoo arm als zij
zelf was, had zij nog armeren dan zij
zelf ontmoet. Zij hadden haar gehol
pen om zichzelf gelukkig te gevoelen,
door zich met hen te vergelijken.
O, de leerschool dier buurt, en het
verlangend medelijden, dat zij voor al
tijd in de ziel opwekt De kleine had
om haar heen zien lijden en haar van
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Spionneerende Deen
Naar men meldt, heeft de mare
chaussee uit Makkum op den Afsluit
dijk bij Kornwerderzand een Deen
aangehouden, verdacht van spionnage.
De vreemdeling was bezig de vesting
werken aldaar te fotografeeren.
Molenaar vermoord.
Een gruwelijk misdrijf.
Vrijdagnacht werd de politie te
Hoofddorp gewaarschuwd, dat aan
den Huigsloterdijk een man lag met
afgesneden hals. Het slachtoffer is per
zieken-auto naar het lijkenhuisje op
de algemeene begraafplaats te Hoofd
dorp vervoerd. Het bleek te zijn de
heer K. Duyser, molenaar te Leimui-
den.
Het lijk werd overgebracht naar het
Witte Kruisgebouw, waar dr. Hulst
uit Leiden de sectie zal verrichten.
Naar verluidt, zou de auto waarmede
de heer Duyser reed, verdwenen zijn
alsmede ongeveer f 1000. die hij van
de bank had gehaald.
Het misdrijf is gepleegd op een on
verlicht gedeelte van den Ringdijk, in
nature teeder hart was van medelij
den doordrongen geworden. Zij be
greep zelf nauwelijks, dat zich op
haar gezichtje reeds die verteederde
glimlach vertoonde, die reeds van
verre liefkoost. Als de straatjongens,
die op de schuttingen waren geklom
men, haar naar school zagen gaan,
uitgegroeid uit haar nauwe korte
jurk en zij hen zoo moederlijk aan
keek, zeiden zij „Goeden dag, juf
frouw Madiot Zij sprak hen niet
aan en hield zich niet op. Zij vonden
het prettig haar gezien te hebben. De
oudjes hetzelfde.
Oom Madiot had gewild, dat zij nog
gedurende vier jaar de cursus van de
Dames de la Sagesse op den heuvel
van Misère volgde, terwijl de jongen1
naar de openbare school van de buurt
ging. De oude soldaat gaf aan een goe
de ingeving toe, toen hij tot Henriette
zeide „Ga weer naar school, kleintje,
en zorg dat je verstandig wordt. Je
zult nog tijd genoeg hebben, om te
naaien." Hij, de oudg;ediende, die bijna
een derde van zijn leven in de cham-
breé geslapen had, gesprekken der ru
we klanten had gehoord, en die geeste
lijk had geleefd van lichte, slechtte of
ook maar dwaze geschiedenissen, die
het geestelijk voedsel zijn der bezoe
kers van militaire café's, hij wist, dat
het betier was, een ontvankelijk kind,
als Henriette, niet te vroeg in het be
derf dre ateliers te brengen. Dank aan
hem, had Henriette in een getrekkelij-
ke veiligheid dien tijd van tien tot
veertien jaar doorgebrach, waarin
het verstand begint te ontwaken en
meester wórdt van een reeds gevormd
karakter. Zij was zeer onschuldig ge
een vrij onbewoonde streek. Het slacht
offer was gehuwd, doch had geen kin
deren. Het was algemeen bekend, dat
de heer Duyser, die als een bemiddeld
man werd beschouwd, overdag: op
zijn molen werkte en 's-avonds zijn
klanten placht te bezoeken, zoodat hij
dan in den regel nogal wat geld bij
zich had.
De moord in Haarlemmermeer.
Er zijn enkele aanwijzingen.
Een valstrik
Het door de politie en de justitie
ingestelde onderzoek in den moord op
den heer Duyser, te Leimuiden, heeft
tot aanwijzingen geleid, die waarschijn
lijk naar het spoor van de daders kan
voeren.
Gebieken is namelijk, dat de heer
Duyser een groot bedrag bij de Coop.
Bcnerenleenbank te Oude Wetering-
heeft opgenomen, met de bedoeling
dit te brengen aan een afgesproken
adres te Amsterdam.
De heer Duyser was Vrijdag uit Am
sterdam telefonisch opgebeld. De per
soon, die opbelde, noemde zich advo
caat. en gaf een naam op, die blijkens
het nu ingestelde onderzoek gefin
geerd was. In elk geval noemde hij
niet den naam van den advocaat van
den heer Duyser, die te Amsterdam
woont.
De persoon, die zich aldus aandien
de, verzocht den heer Duyser aan een
adres te Amsterdam een geldsom te
brengen. Dit is gebleken een vrij be
langrijk bedrag te zijn. Als motief werd
opgegeven, dat de verzoening tusschen
den heer Duyser en zijn vrouw van
wie hij sinds eenigen /tijd gescheiden
leefde dan weer zou tot stand komen.
De heer Duyser ging daarop in. Vrij
dagmiddag is hij het geld van de Boe
renleenbank te Oude Wetering gaan
halen hij is toen eerst nog thuis ge
weest en ongeveer half zeven reed hij
in zijn auto, een Ford-twoseater, weg.
Nu is het nog onzeker, waar de heer
Duyser tusschen half zeven en negen
uur is geweest en het is ook nog niet
op te lossen hoe het mogelijk was, dat
het lijk op den weg tusschen Leimui
den en Leiden is gevonden en niet in
de richting Amsterdam, waar hij toch
heen zou gaan.
De dader moet in elk geval met de
particuliere aangelegenheden van den
heer Duyser op de hoogte geweest zijn.
Hierin ligt een aanwijzing, die het on
derzoek eenigszins vergemakkelüjkt.
De burgemeester van Haarlemmer
meer heeft per radio laten omroepen
de Ford-auto (donkere twoseater) aan
te houden.
„WILDE" BUS GESTUIT.
Een autobus met Paaschvacantie-
reizigers, eigendoin van een Helder-
sche autobus-onderneming, is Zater-
dagjniddaig op weg van Groningen naar
Noord-Holland, via den Afsluitdijk/
door den coomandant van de Rijks-
veldwacht in beslag genomen. De pas
sagiers, bestemd voor diverse Holland
sche plaatsen vervolgden van hier hun
reis pei* trein. Verscheidenen konden
hun eindbestemming niet meer berei
ken
bleven en daardoor ook zeer vroolijk,
met een ernstigen ondergrond en zij
had haar geest zooveel ontwikkeld als
een meisje van haar stand en haar om
geving dit kon doen. „Het kind houdt
veel van lezen", zeide de Moeder-
overse tot Madiot, toen hij eens naar
haar kwam vragen. „Zij heeft veel plei
zier in het leeren." En die nederige
vrouwen hadden haar alles geleerd,
wat zij zelf wisten van rekenen, aard
rijkskunde, geschiedenis, en vooral
naaien, stoppen en zelfs borduren.
Naarmate zij grooter werd, ontwik
kelde zich in haar een geheimzinnige
invloed. ITet was haar maagdelijke,
dat als een andere ziel is, dat alles,
den glimlach; den oogopslag, de woor
den, het gebaar van een uitgestoken
hand, doordringt het maagdelijke,
dat zachtmoedig is en waar pien toen
voor vreest dat niets van het kwaad
kent en toch zijn strikken vermoedt
het maagdelijke, dat beeft en als
sterft bij een slechte gedachte, waarte
gen al den wellust der wereld gekant
is, en dat daar voorbij gaat het merk-
teeken Gods dragende. Ja, Henriette
had dat bekoorlijke der onschuld, wat
de kleintjes op school, helaas, niet al
len meer hebben de straatjongens
noemden haar dan ook „juffrouw", of
schoon zij even arm was als de ande
ren en als zij haar heldere kijkers
naar oom Madiot opsloeg en zei „Ik
heb mijn lessen goed gekend", gevoel-
de deze een ontroering, die hij nooit on
dervonden had en dacht „Ik moet
goed op haar passen
Wordt vervolgd.