HULDIGING
BURGEMEESTER DE MOOR.
Australië's verdwijnend ras
den groei van de tuinbouwproducten,
zijn de aanvoeren van bloemkool aan I
de Westlandsche veiling ontzaggelijk
groot. Buiten alle verwachting bleven 1
de prijzen op het niveau van 9 tot 13
cent per stuk voor de eerste soort.
De redelijke prijzen zijn hoofdzake- i
lijk toe te schrijven aan den afzet, die
thans gevonden wordt in het buiten-
land. s
De minimumprijs voor sla verhoogd. 1
Met ingang van Maandag heeft de 1
Nederlandsche Groenten- en Fruitcen-
trale den minimumprijs voor sla ver-
hoogd van 0.50 tot f 1 per 100 krop. De- i
ze'maatregel had tot gevolg, dat op de
Westlandsche Veilingen Maandag -
duizenden kroppen onverkocht bleven. I
Van bijna alle partijen bleef de tweede 1
soort, die vorige week nog tot 0.80 op- 1
bracht, onverkocht.
i
Goedkoope visch in IJmuiden.
De laatste dagen worden door de J
trawlers, die het Noordelijk deel van
de Noordzee bevisschen, groote hoe- j
veelheden visch gevangen, in hoofd-
zaak kabeljauw en makreel, tenge
volge waarvan deze vischsoorten zeer 1
goedkoop zijn. 1
J.l. Zaterdag werden in den afslag te
IJmuiden door één enkelen trawler j
ca. 1000 manden visch aangevoerd, j
welke vangst grootendeels bestond uit
makreel. Het grootste deel daarvan
werd verkocht tegen den zeer civielen i
prijs vanf 1 per kist of 1 cent per
pond.
Kabeljauw was er Maandag in over
vloed en daardoor kon het gebeureu, 1
dat een kist van deze vischsoort, in-
houdende 250 pond of ongeveer twin- 1
tig mooie groote kabeljauwen werd 1
verkocht a f 8. Een mooie kabeljauw
voorveertig, cent dus
Tegenslag met Dieseltrein.
Wilde niet vooruit, wel achter -
uit rijden.
Een Dieseltrein, die ter gelegenheid
van de bloemententoonstelling te Bos
koop op het traject Gouda-Boskoop—
Alphen a. d. Rijn—Leiden reed en die
om 15.44 van Gouda was vertrokken
is Zondagmiddag, nauwelijks honderd
meter van het station Gouda, defect
geraakt, waardoor de trein niet ver
der kon. Het bleek wel mogelijk in
tegengestelde richting te rijden, waar
om de trein naar het station terug
keerde. Er was nog een treinstel aan
wezig, dat voor het perron werd geran
geerd en waarin de passagiers konden
overstappen. Met een kwartier vertra
ging is deze Diesel vertrokken.
Het euvel aan den defecten trein,
was niet van ernstigen aard, zoodat
hij spoedig verder kon rijden.
van beslissenden invloed op de op
brengst. Van groot belang is het ver
der, het gewas vrij van onkruid te
houden. Zoodra de blaadjes zich gaan
ontplooien, verdient het aanbeveling
het veld licht te eggen. Na het uitdun
nen moet de grond nog tweemaal los
gemaakt worden. Half Juni moet de
verzorging van het gewas geëindigd
zijn. Noodzakelijk is het vérder nog, bij
het verschijnen van de aren de zijsprui
ten met de sikkel weg te snijden.
Ongetwijfeld zal 111 de practijk
steeds het drogen van de mais de
grootste moeilijkheid blijken. Dit is
dan'ook altijd nog, afgezien van de
kwestie van intijds rijpend zaad, het
grootste beletsel geweest voor een uit
breiding van deze cultuur in de Noor
delijke landen. De oogst moet begin
nen, wanneer de schutbladeren van
de kolven een gele tint beginnen te ver
toonen. Dit is ongeveer begin Septem
ber. Van groot belang is het, de kolven
in voirijpen toestand, dus vooral niet
te vroeg, te oogisten. Te vroeg geoogste
kolven hebben n.1. een vochtigheidsge
halte van 33 pCt. terwijl daarentegen
de half-September geoogste niet meer
dan 26 pCt. water bevatten, wat voor
de latere nadroging van groot belang
is. In kleine bedrijven breekt men de
kolven bij droog weer. Daar de mais
het best en het snelst in de kolven
droogt, worden de korrels er eerst
laat in den winter uitgehaald.
Het drogen kan op drie verschillen
de .manieren geschieden. In de eerste
plaats door de kolven binnenshuis op
te hangen ten tweede door uitleggen
op stellingen en ten derde door machi
naai drogen. In kleine bedrijven is het
het eenvoudigste, de kolven aan de te-i
ruggeslagen schutbladeren in bosjes'
bijeen te binden en in gangen, deurope
ningen van schuren, kortom overal
waar een luchtstroom ontstaat, op te
hangen. Voor grootere bedrijven zijn
doelmatige droogrekken onmisbaar.
GEMEENTE ZIJPE.'
Wie na gedane arbeid
De rust genieten mag,
Heeft na een moeizaam leven
Een schone oude dag.
De dank van vele vrinden
Zal hij dan om zich vinden,
Al brengt het scheiden pijn
Zijn leven zal niet vruchtloos zijn.
Bij 't rusten kan hij denken
Aan vroeg're levenskracht
En met genoegen ziet hij,
Wat eens zijn hand volbracht.
De dank van vele vrinden
Zal hij dan 'om zich vinden,
Al brengt het scheiden. >r'n
Zijn leven zal niet vrticfitêoos zijn.
Wij wensen, Burgemeester,
Gezondheid U en lust,
Om volop té genieten
Die welverdiende rust.
De dank van vele vrindlen
Zult U steeds om U vinden
Doet nu het scheiden pijn
Uw leven zal niet vruchtloos zijn
W. K.
Door Annie Jaring en Luiske Baijens werd
den Burgemeester een fraai bloemstuk aan
geboden, namens al de schoolkinderen uit
Zijpe, terwijl door Ligthart den scheidende
Burgemeester een teekening van het Raad
huis, werd aangeboden, vervaardigd door een
leerling van de school te Schagerbrug.
Vervolgens vroeg de heer H. Jispers, Hoofd
der School te Oudesluis, het woord en bracht
dank aan den Burgemeester voor alles wat hij
in de afgeloopen 22 jaar voor het onderwijs,
de schoolkinderen en het onderwijzend per
soneel heeft gedaan. In al die jaren heeft U
geijverd voor verbetering van het onderwijs
en voor de schoolgebouwen. Ook voor het
onderwijzerspersoneel had U steeds een wel
willend oor en menigeen zal U in stilte hier
voor erkentelijk zijn. Het onderwijzersperso
neel wenscht deze dankbare gevoelens te ver
tolken door het aanbieden van een stoffelijk
blijk van waardeering, n.1. een penteekening
van de burgemeesterswoning, wat hierna werd
overhandigd. De woorden, van de liederen,
zooeven door de kinderen gezongen, zegt de
heer Jippes, zijn van Mej. Krul.
Spr. wenscht verder den Burgemeester, uit
naam van allen, groot en klein, de allerbeste
gezondheid en een vredige levensavond toe,
omringd door allen die hem lief en dierbaar
zijn.
De Burgemeester bi'engt, met zeer aange
dane stem, zijn allerhartelijkste dank uit aan
de kinderen, en het onderwijzend personeel
voor het mooie zingen en voor de prachtige
geschenken, welke bij hem steeds de aange
naamste herinnering zullen opwekken.
Hierna klonk spontaan van al de kinde
ren „Lang zal hij leven," gevolgd door een
driewerf hoera
De kinderen werden nu in de gelegenheid
gesteld om allen langs den Burgemeester te
marcheeren en werden bij den uitgang der
zaal onthaald op een versnapering.
Hierna werd aan de familie De Moor, het
Comité en vele andere dames en heeren thee
aangeboden.
Vervolgens trad de Voorzitter van Algemeen
Belang de heer H. Rezelman, naar voren en
dankte den Burgemeester, namens de geheele
burgerij, om op deze wijze afscheid van hem
te kunnen nemen. Spreker stelt hierna een
ieder, die zulks wenscht, in de gelegenheid
afscheid van den heer De Moor als Burge
meester, te nemen.
Allereerst sprak dr. Oterdoom namens het
Comité, wat de geheele burgerij vertegenwoor
digde, vele en hartelijke woorden van afscheid
en bood vervolgens een album aan, waarin
waren opgenomen een 50-tal foto's van open
bare gebouwen en bekende, mooie plekjes, uit
de gemeente. Het Zijper Wapen, hierin voor
komende, was geteekend door den heer Van
Veen te Schagerbrug, terwijl de titelpagina's
geteekend waren door den heer Kager te
't Zand. Het geheel zag er keurig verzorgd üit
en werd onder hartelijke dankzegging in ont
vangst genomen.
De heer H. Rezelman sprak als Voorzitter
van de Holl. Mij van Landbouw èn als Voor
zitter van Algemeen Belang, zijn dank uit
voor den steun die deze yereenigingen steeds
van den Burgemeester mochten ontvangen,
terwijl den heer J. A. de Boer als Secretaris
van Het Witte Kruis zijn erkentelijkheid uit
sprak voor de vele en goede zorgen, welke
de Burgemeester steeds betoonde voor deze
voor de geheele gemeente zoo nuttige instel
ling, in het belang der volksgezondheid.
De heer P. Vries, Secretaris der harddrave-
rijvereeniging „Voorwaarts" te Schagerbrug,
bracht dank aan den Burgemeester voor zijn
vele werk, wat hij als Voorzitter dezer ver-
eeniging steeds heeft gedaan en achtte het
voor genoemde vereeniging gelukkig dat de
heer De Moor in de plaats blijft wonen. Wij
verliezen hem wel als Burgemeester, maar
behouden hem gelukkig als Voorzitter der
harddraverij vereeniging.
De heer J. C. Vethman sprak woorden van
waardeering namens de Landelijke Rij veree
niging „West-Friesland", terwijl de heer Ver
schoor zijn dank betuigde namens de Chris
telijke landarbeidersbond, voor het vele wat
door Burgemeester De Moor voor deze veree
niging is gedaan.
De Burgemeester bracht hierna zijn dank
uit aan allen, daar het hem onmogelijk was
dit ieder spreker persoonlijk te doen. Getroffen
had het hem vanmorgen, dat de buurtbewo
ners van Stolpen hem een eenvoudige bloe
menhulde hadden gebracht. Zooiets stelde
spr. op zeer hoógen prijs. En dan het geschenk
van de geheele burgerij, het prachtige album
met zijn talrijke foto's, voor zoo iets weet ik
geen woorden van waardeering te vinden.
Wat ik in deze twee dagen van afscheid heb
ondervonden, maakt voor mij het heengaan
geheel anders dan ik het mij had voorgesteld.
Deze sympathie en warme waardeering doet
mij meer genoegen als ik onder kan brengen.
Nogmaals mijn dank aan het comité,, de
geheele burgerij van Zijpe en aan het onder
wijzerspersoneel voor de mooie zanghulde.
Hierna klonk een luid hoerageroep en een
„Lang zal hij leven waarna de heer Rezel
man aankondigde dat het officieele gedeelte
ten einde was.
Velen bleven nog geruimen tijd in intiemen
kring bijeen en menige toespraak werd nog
gehouden, waarvan de pers geen mededeeling
kan doen.
Het geheel was een waardig slot van de
ruim 20-jarige loopbaan van Burgemeester
De Moor.
GEMEENTE WIERINGEN.
AANBESTEDING. Op 31 Mei a.s. zal wor
den aanbesteed het maken van de westelijke
opritten van de basculebrug over het Noord-
Hollandsch Kanaal te Stolpen in den Rijks
weg no. 9 onder de gemeente Zijpe met bij
komende werken.
De raming bedraagt f 18.000.
Dit werk is een onderdeel van de werkzaam
heden voor een nieuwen weg van Stolpen
naar Wieringen.
DRANKWET. Ingevolge de Drankwet is door
den Heer A. S. Russelman voor de winkel en
het terras van perceel Koningsweg 32a en
door Mw. de Wed. J. Vroone voor de winkel
van het perceel Hoofdstraat 5, een verlof B.
aangevraagd.
VEEMARKT. Op 22 Mei, 29 Mei, 5 en 12 Jfc-
ni zal in deze gemeente op het Kerkplein te
Hippolytushoef de j aarlij ksche veemarkt
worden gehouden.
WERKVERSCHAFFING. Aan het einde der
maand April waren 365 werklooze arbeiders
uit deze gemeente in de Werkverschaffing in
de Wieringermeer tewerkgesteld.
(uit een artikel van Ewen K. Patterson in
„Empire Revlew," Londen, Februari 1935).
IN snel tempo verliest Australië zijn in-l
heemsche bevolking, want evenals dat
het geval is bij alle primitieve volken,
die in aanraking komen met een beschavings
peil, dat hooger is dan het hunne, ontaarden
ook hier de inheemschen als gevolg van de
blanke kolonisatie. Vijftig jaar geleden waren
er ruim een half millioen inheemschen in
Australië. Twintig jaar geleden waren er
minder dan 80.000 en thans is er nog slechts
een volbloed inheemsche bevolking van onge
veer 65.000 zielen. Omstreeks een derde hier
van is halfbeschaafd en woont in reservaten,
welke de regeering heeft ingesteld deze
inheemsche werken veel op vee-stations etc.
De rest der inheemschen zijn onbeschaafden,
die in de wildste en meest afgelegen deelen
van Australië wonen, in de weiniig bekende
streken van het York-schiereiland (Noord
Queensland) en het Noordelijk territorium.
De Australische inboorlingen worden be
schouwd als het meest primitieve der huidige
menschenrassen, maar dit feit, heeft bij
velen de meening gevestigd, dat zij zeer laag
staande wezens zijn.- Dit is een groote dwa
ling zij mogen er vuil en miserabel uitzien
in de afgedankte lompen der beschaving aan
den rand van een blanke nederzetting en
in dien toestand zien bezoekers hen meestal
maar in hun natuurlijken, goedgevoeden
toestand zijn zij geenszins minderwaardige
wezens, doch mooie, goedontwikkelde men-
schen, slank en gespierd, met een goed karak
ter, bekwaam in hun eigen ambachten.
De Australische inheemschen zijn eigen
lijk menschen uit het steenen tijdperk zij
vertegenwoordigen thans nog een stadium in
de menschelijke ontwikkeling, dat de meeste
andere rassen al lang achter den rug hebben.
Tallooze jaren zijn verstreken, sinds hun voor
ouders uit Azië naar Australië kwamen op
dit eiland leidden zij hun simpele leven, ver
geten door de rest der wereld, tot de betrek
kelijk rencence van Australië door den blan
ke. De inheemsche wordt meestal zwart ge
noemd, doch in werkelijkheid is hij donker-
chocoladekleurig.
Ik heb vaak gelezen, dat de Australische
inboorling in het geheel niets weet van de
geneeskunst en dat zijn manier van genezen
slechts op tooverij berust en absoluut niets
prijzenswaardigs bezit. Dit is stellig juist ten
opzichte van sommige „genees"-methodes, die
tenslotte belachelijk zijn en tot teleurstelling
leiden. Ik zag eens een medicijnman iemands
rugpijn „genezen" door zgn. een steen uit
den rug van den patiënt te trekken. Maar er
zijn ook andere methodes, die wel ruw zijn,
maar ook zeer doeltreffend.
Ik zal nooit vergeten, hoe ik eens in een
klein inheemschenkamp kwam, waar de me
dicijnman van den stam bezig was een jon
gen krijger te behandelen, die een hevigen
aanval van influenza had. Er was
een lange, smalle kuil gegraven, groot genoeg
om in te liggen en daarin had men een vuur
gestookt, tot het binnenste van den kuil gloei
end heet was. De asch werd verwijderd en
zonder verwijl werd een bed van bladeren
gespreid op den heeten grond in den kuil.
De zieke werd op dit bladerenbed gelegd, er
werd een laag bladeren over hem heen ge
spreid en daarover werd weer aarde gestort,
totdat alleen zijn gelaat nog te zien was. In
dien kuil moest de patiënt een uur stoomen.
Na een paar minuten scheen hij er ernstig
aan toe te zijn. Het zweet stroomde van zijn
gelaat, hij kreunde van tijd tot tijd een
vrouw, misschien zijn echtgenoote of verloof
de, wischte voortdurend het zweet van zijn
gelaat. Toen het uur om was, kroop de zieke,
op een wenk van den medicijnman, uit den
kuil en strompelde naar een hut, waar hij
met gras stevig werd gewreven toen wik
kelde hij zich in huiden en strekte zich uit
om te gaan slapen en zoo van de gevolgen
der behandeling te herstellen. Den volgenden
dag was hij weer in orde en kon hij deel ne
men aan een dolle jacht op wilde zwijnen.
Later ontmoette ik een blanke, die vertelde
op deze wijze van een hevigen aanval van
influenzagenezen te zijn. Hij was verdwaald,
en lag zonder medicijnen, zwak en hulpeloos
in zijn tent, toen een groep inboorlingen ver
scheen. Zij boden aan hem te genezen in ruil
voor tabak. De man ging op dit voorstel in
en ofschoon hij na de behandeling te zwak
was om te loopen, kon hij toch na een dag
rust zijn zwerftocht hervatten.
Tabak Dat is een artikel der blanken, dat
de inheemsche bijzonder gaarne heeft. Eeu
wen vóór de komst van den blanke gebruikte
de inboorling een soort tabaksplant, pituri
geheeten, die hij kauwde en op primitieve
manier rookte. Als hij echter eenmaal den
smaak van het geurig kruid der blanken ge
kend heeft, zal hij alles doen om het in zijn
bezit te krijgen. Het basterdwoord „baccy"
is het eenige Engelsch, dat sommige inheem
schen kennen voor tabak verhandelden zij
alles, van visch af tot hun vrouw toe. Voor
een paar handen goedkoope tabak verschafte
ik mij een verzameling inheemsche speren en
boomerangs. De inheemschen doen veel lan
ger met hun tabak dan de blanke, want zij
vermengen haar met bladeren en asch.
Een van mijn vrienden heeft zijn leven te
danken aan de zucht naar tabak van een in
boorling. Hij reisde alleen naar een nieuw
goudveld, bij de punt van het Kaap York-
schiereiland, en werd op een morgen lastig
gevallen door een inboorling, die tabak wilde
hebben. Toen hij een beetje tabak had gekre
gen ging hij weg. Dien avond kwam mijn
vriend terecht in een gevaarlijk moeras, waar
in hij dreigde weg te zinken en een afschu
welijken dood te vinden juist op tijd ver
scheen echter de inboorling weer en redde
hem. De man had blijkbaar mijn vriend den
geheelen dag gevolgd, in de hoop zichzelf aan
nog meer tabak te kunnen helpen, want in
een onbewaakt oogenblik, kort na de red
ding, stal de inboorling heel den voorraad
tabak en ging er mee van door. Die inheem
sche was een schelm, maar de inboorling is
meestal zeer eerlijk en steelt niet. Ik heb dat
talrijke malen ondervonden, als ik mijn voor
raden onbewaakt in een tent achterliet, vlak
bij een inboorlingen-kamp.
Men beweert vaak, dat de inheemschen
hun vrouwen en kinderen wreed behandelden.
Dit is volkomen onjuist, want man en vrouw
kunnen het altijd uitstekend met elkaar vin
den en zijn heel goed' voor hun kinderen.
Wel is het waar, dat de vrouwen gaarne kib
belen ik heb vaak gezien, dat twee vrouwen
na een langen en verwoeden twist elkaar ten
slotte met knuppels te lijf gingen.
De vrouwen zijn dol op babbelenze doen
niets liever dan bij het kampvuur met elkaar
praten. Daarom is het leven van een weduwe
moeilijk, want zij is verplicht te zwijgen. Bij
sommige stammen duurt de periode, gedu
rende welke het een weduwe verboden is tot
iemand te spreken, wel zes maanden. Boven
dien mag zij nimmer meer den naam van
haar man noemen. De inheemschen vreezen,
dat, als deze regels worden overtreden, dé
geest van den doode zal terugkeeren en de
overlevenden kwellen. Bij de meeste stammen
is het gewoonte, dat de weduwe heur haar
afknipt en dat verbrandt, waarna zij een
houten „begrafeniskalotje" gaat dragen. Na
de rouwperiode wordt zij het eigendom van
den naasten mannelijken verwant van haar.
overleden man.
.De dood van een vooraanstaanden inboor
ling dompelt den geheelen stam in rouw de
heemschen jammeren en gillen, en vermin
ken zichzelf op afschuwelijke wijze. Dat her
innert mij aan een gebeurtenis, welke in
verband stond met den dood van een beken
den inwoner van Noord-Queensland, die vele
jaren lang een ouden inboorling in dienst
had gehad. Toen de blanke was gestorven,
was het verdriet van den oude zoo groot, dat
hij voor het huis ging staan, waarin het lijk
van zijn meester zich bevond daar beukte
hij zijn hoofd zoo ernstig met een strijdbijl,
dat zij rf schedel werd ontvleescht en het bloed
over zijn geheele lichaam stroomde. Na deze
afschuwelijke, maar toch ook prachtige daad,
verdween hij in de bosschen en keerde nim
mer terug.
De meeste stammen begraven hun dooden,
doch er zijn er ook, die de lijken in holen bij
zetten of ze roosteren, om ze dan op plat
forms in boomtoppen aan de ontbinding prijs
te geven.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
„Goede" en „slechte" debiteuren.
Met de tijden veranderen de
debiteuren.
Velen zullen misschien met eenige
verbazing gelezen hebben, dat een Fran
sche bankiersgroep bereid is een lee
ning van frs. 4 milliard te verstrekken
aan Sowjet-Rusland. Deze verbazing,
is n.1. echter volkomen misplaatst. Zij
duidt erop, dat men zich absoluut geen
rekenschap geeft van den totalen om
mekeer welke heeft plaats gehad. Men
leeft nog steeds in de veronderstelling
dat solide debiteuren van vijf jaar ge
leden ook thans nog dien naam ver
dienen en dat landen welke men toen
voor geen dubbeltje goed achtte, ook
thans niet deugen, zonder er op te let
ten, dat deze zoozeer zijn gestegen in
credietwaardigheid dat men slechts
met de grootste achting van de stipt
heid mag spreken waarmee zij hun
verplichtingen nakomen. Daar is b.v.
de goudclausule. Buiten Frankrijk en
het Rijk der Nederlanden, heeft geen
enkel der geciviliseerde landen of li
chamen, zoodra het in 'hun voordeel
was, zich iets van de goudclasule aan-
geti'okken. Rusland echter heeft ge
toond, de grondbeginselen te willen
aanvaarden, die voor het doen van za
ken alom als onmisbaar worden be
schouwd" ter harte te nemen. Inder
daad komt Rusland tot nu toe stipt zijn
verplichtingen na.
De coupons van de 7 pCt. g;oudbondsr
welke Rusland enkele jaren geleden
heeft uitgegeven worden stipt in goud
waarde betaald, ja, de Sowjet-regee-
ring die zich verbonden had om de
obligaties steeds tegen een bepaalden
prijs in goud terug te nemen, heeft de
zen prijs in dollars ook stipt evenredig
met de daling van den dollar tegen
over het goud verhoogd.
Turkije, een land, dat de laatste 40
jaar bijna als habitueele wanbetaler
bekend heeft gestaan, en in den goe
den ouden tijd zelfs onder curateele is
gesteld door zijn crediteuren, stort
thans stipt bedragen, waarvoor het
zich verbonden heeft bij de schuldrege
ling, die n.b. den houders een hoogere
rente beloofde dan op de oude leenin
gen.
Er verandert zeer veel op de wereld
en het lijkt wel of wij ook onze opvat
tingen op het punt van soliditeit van
debiteuren zeer grondig moeten her
zien
VROUW IN HAAR BAD GEDOOD.
Door het breken van het electrische koord.
Te Swansea (Engeland) is Zondag een
vrouw dood in haar bad gebleven. De vrouw
was vroolijk aan het zingen en plotseling
staakte zij haar gezang. Toen haar man
naar de reden van de onderbreking van dit
gezang ging kijken, vond hij zijn vrouw
geëlectroduceerd,. Eu* was geen water meer
in het bad. Een los eind koord, dat werd ge
bruikt om het electrisch licht te brengen
naar een plaats buiten de badkamer, bleek
gebroken het hing in twee einden boven het
bad. De stroom, die er door ging, was 220 volts.
MARKTBERICHTEN.
Eierveiling, Purmerend, 30 April 1935.
Aangevoerd 240000 Eendeieren. Prijs f 1.70'
a 1.95; 125000 Kipeieren: prijzen 70— 80 Kg.
f 2.60 a 4.20 65—66 Kg. f 2.20 a 2.40 63—64
Kg. f 2.10 a 2.30 60—62 Kg. f 2 a 2.20 58—59
Kg. f 2 a 2.10 56—57 Kg. f 1.90 a 2 53—55
Kg. f 1.20 a f 1.90 50—52 Kg. 1.60 a 1.70?
Oude kippen per stuk f 0.80 a 1.25 Jonge
hanen f 0.60 a 0.85 Kiloprijs Oude Kippen
f 0.42 a 0.46 Jonge hanen, kiloprijs f 0.50 a-
0.56.
MAISCULTUUR.
Het vroegrijpend zaad.
Ofschoon in de Noordelijke landen
van Europa de groene mais, zij het op
bescheiden schaal, vooral in de bieten
cultuur gekweekt wordt, bestond er
voor de graanmais altijd nog weinig
kans op succes, daar men hiervoor op
buitenlandsch zaaigoed was aangewe-
en en deze soorten in ons klimaat te
laat rijpen. In de laatste jaren is het
echter, met name in Duitschland ge
lukt, vroegrijpe soorten te kweeken,
zoodat thaps de mogelijkheden voor
maisbouw ook in ons land aanmerke
lijk verbeterd zijn. Temeer verdient
het aanbeveling, met den verbouw
van graanmais eens een proef te ne
men, daar de waarde van deze graan
soort als voeder voor onze verschillen
de dieren overbekend is. Bij den ver
bouw van mais moet men niet van
hetzelfde veld tegelijk maïskorrels en
groen willen oogsten, men moet de
mais kweeken of om de korrels of als|
groenvoer, waarbij dan in het eerste
geval het maisstroo nog een welkom
voordeel beteekent.
Met uitzondering van losse droge
zandgronden en taaie, natte leemgrond
neemt de mais elke grondsoort voor
lief in het bijzonder die, welke zich
snel verwarmt.
De akker moet goed en zuiver juist
zooals bij hakvruchten voorbereid
zijn. Zaaitijd, hoeveelheid zaad en
zaaiwijdte zijn afhankelijk van de
soort en van de wijze der bebouwing,
zoodat hiervoor geen algemeen gelden
de regel te geven is. In elk geval moet
het zaaien half Mei zijn geschied. Hoe
vroeger men zaait, hoe vroeger men
kan oogsten. Wordt de mais machi
naal gezaaid, zooals men bij grootere
oppervlakte bij voorkeur zal doen, dan
bedraagt de regelafstand 60 c.m. en
heeft men 50 Kg. per H.A. noodig. In
het gewone boerenbedrijf zal men de
mais daarentegen meestal met de hand
zaaien. Men zaait telkens drie tot vier
korrels bij elkaar op één plaats en op
5 c.M. diepte en gebruikt ongeveer 30
Kg. mais per H.A.
Een groot voordeel van deze Duit-
sche mais is, dat ze voor en na elk an
der gewas verbouwd kan worden en in
de aaneenschakeling van elkaar op
volgende cultures geen moeilijkheden
teweegbrengt.
Wordt de mais na een hakvrucht
verbouwd dan is een krachtige mine
rale bemesting meestal niet noodig
volgt het op hakbruchten, dan is
een normale bemesting, zooals deze
krijgen, voldoende. Een krachtige be
mesting met stalmest verdient in het
algemeen aanbeveling ook gjerbepaes
ting heeft de mais graag. Machinaal
verdeeld, geeft dit de beste resultaten.
De uitdunning geschiedt als de mais
een hoogte van 20 c.M. heeft bereikt.
De afstand tusschen de planten onder
ling moet 20 c.M. zijn en voor buitenge
woon vroege soorten 30 c.M. Evenals
bij vlas is ook bij mais de plantwijdte
Dinsdagmiddag was voor particulieren er
vereenigingen, op initiatief van de vereeni
ging „Algemeen Belang" de gelegenheid
opengesteld om persoonlijk afscheid te nemen
van den heer J. de Moor, als Burgemeester
van Zijpe.
De zaal van „Het Wapen van de Zijpe", was
voor dit doel gekozen, waarvan het tooneel
geheel met bloemen en planten rijk was ver
sierd, waaronder verschillende bloemstukken
van particulieren.
Omstreeks half drie kwamen ruim 300
schoolkinderen. Van de school te Schagerbrug
al de leerlingen, en van de andere scholen die
der hoogste klassen, van alle openbare en bij
zondere scholen, met het geheele onderwij
zerspersoneel in de zaal. Even daarna ver
scheen burgemeester De Moor met zijne fa
milie en namen zij op het tooneel hunne
plaatsen in.
Onder leiding van het Hoofd der School te
Schagerbrug, werden nu de kinderen de vol
gende liederen de Burgemeester toegezongen
Het schoonste wat 't leven voor elk ooit bedacht
Is d'arbeid tot 't welzijn van allen volbracht.
Dat werken brengt vreugde en licht en geluk
En hoedt ieder leven voor droefheid of druk.
Steeds brengt die arbeid ons dichter bij 't doel
En stellig heeft menigeen vaak het gevoel
„Ik zou niet graag willen, dat 't werk was
gedaan,
Hoe leeg zou mijn leven dan verder vergaan!"
Ook gij hebt naar arbeid in 't leven gezocht
En daardoor voor velen iets heilzaams
gewrocht
Men zal dit waarderen, ook als straks de tijd
U dwingt tot 't beëindigen van 't werken
vol vlijt.
Voor 't heil van de Zijpe hebt gij veel gedaan
En 't is de gemeente voorspoedig gegaan,
Doordat gij de teugels met vaste hand hieldt
En and'ren tot arbeid met kracht hebt bezield.
Aan het eind van d'arbeidsbaan
Breekt voor U en voor ons allen,
Hoe ook 't leven uit moog' vallen,
Deze dag van afscheid aan.
Afscheid nemen stemt nooit blij,
U en wij
Voelen bij dit scheiden spijt
Over 't snellen van de tijd.
Maar voor U is daar een troost
Altijd hebt ge Uw kracht gegeven
Om naar 't goede steeds te streven
Als een vader voor zijn kroost.
Daarvoor brenge U de tijd,
Na de strijd,
Een reeks jaren zonder wee
Vol gezondheid voor U mee.
Leef tevrêe nog lange tijd
En d'herinnering aan Uw werken.
Moge steeds Uw krachten sterken
Bij het rusten na de strijd.
Burgemeester, zij de rust
U tot lust,
Wijl ge weet en dat geeft moed
Na hard werk is 't rusten zoet.
