HIP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR 26e JAARGANG DINSDAG 1-4- MEI 1935 No. 3« WIERINGEN EN OMSTREKEN "1 UIT HEEL HAAR HART! ■WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden 1. BINNENLANDSCH NIEUWS. Tegen het afslachten van den veestapel. Dr. Posthuma bepleit vermin dering van krachtvoer. In een redevoering te Leeuwarden ge houden, heeft oudminister dr. F. E. Posthuma gezegd, dat het steunen van den landbouw en van de werkloo- zen, elk met ongeveer f 200 millioen per jaar, op den duur niet zal kunnen blijven doorgaan. Deze f 200 millioen maken ruim het achtste deel van ons nationale inkomen uit, dat van 1930 op 1934 daalde van van f 4284 op f 3157 millioen of met 26 pCt. Hel nationale vermogen daalde van 1930 op 1934 van f 15.7 op f 11.5 mil- liard of met 27 pCt. Nederland beschikt over een zeer pro- duchtieven veestapel, dank zij uitste kende fokkerij en rationeele verpleging Hoewel dit productie-apparaat vóór al les intact moet blijven, zal er minder ge voederd moeten worden. Wanneer de toestanden ten gunste veranderen, zal men onmiddellijk weer tot grooteren export kunnen overgaan. Dr. Posthuma wil daarom terugkee- ren tot de wijze van veehouderij van omstreeks 1890 en het vee alleen voede ren met gras, hooi en inlieemsche voe dergewassen, in bijzondere omstandig heden aangevuld met een stukje koek. De melkproductie zal dan verminde ren, doch de veestapel blijft intact. Spr. wees er op, dat de margarine industrie 7 a 8 pCt. dividend uitkeert, en dat de Nederlandsche vetbehoefte ongeveer 170 millioen Kg. bedraagt te genover een productie van boter van 90 en van dierlijk vet van 30 millioen Kg., zoodat er nog voor 50 millioen Kg., aldan niet in den vorm van margarine, ruimte is. De verhouding van akkerbouw tot veehouderij is 1 3, het achtste deel van de bevolking vindt direct zijn be staan in de veehouderij, waarbij nog komt het personeel van de 900 zuivel fabrieken en de velen, die van dit be drijf afhankelijk zijn. Doelbewuste steun moet naar de meening van dr. Posthuma zijn gericht op natuurlijke productievermindering, door onthou ding van nagenoeg alle ingevoerde krachtvoer, door verlaging van de productiekosten en vergrooting; van de afzetmogelijkheid. Men zal nauw keurig moeten uitrekenen, hoe groot de opoffering in geld mag zijn, om den bestaanden goodwil, die is gelegen in het behouden van de markten en in het behouden van de veehouderij met haar veredelingsproducten, welke in de toekomst méér kans hebben, om zonder steun van de burgerij in stand te blijven dan de ruwe akkerbouw-pro- ducten, die moeten conourreeren met de massaproductie van landen met een veel lageren productieprijs. De wilde Autobusdiensten. Eenige ondernemers van touringcar bedrijven hebben aan den Raad van State, de leden van de Staten-Gene- FEUILLETON. Roman door RIS N BAZIN. Nadruk verboden. raai en andere Overheidslichamen een Noodlottig ongeval. ding terugkwamen. De „stalen muur' schrijven gezonden, waarin wordt go-Negen jarig meisje gedood, zeiden zij een stalen muur met velej protesteerd tegen het in beslag nemen Een zeer ernstig ongeval is in den ronde en hooge heuveltjes De boeren van autobussen en touringcars en het laten middag van Zaterdag geschied in'stuurden hun ploegen zoover mogelijk doen uitstappen van passagiers op de Joden Houttuinen bij den Zwanen- soms zeer ongelegen plaatsen. burgwal te Amsterdam. Er wordt op gewezen, dat instellin- Vier kinderen waren daar aan het gen als de A.T.O. en verschillende tram spelen, toen de bestuurder van een maatschappijen zich begeven op een vrachtauto, die een lading loste voor terrein, dat aan particulieren behoort,1 pand van de firma De Vries, zijn wagen en dat deze ondernemingen prijzen achteruit zette in de richting van de stellen, die ver boven de normaalgel- spelende kinderen, dende tarieven liggen. j Drie van hen wisten nog op zij te De adressanten wijzen er tenslotte springen, doch de vierde, een 9-jarig op, dat hun bedrijven aan velen een meisje werd aangereden, waardoor zij bestaan verschaffen en een groot be-kwam te vallen en een der achterwie len over het hoofd kreeg. Het kind was onmiddellijk dood. drag aan belasting opbrengen. fietstochten Douanekaarten voor naar België. De A.N.W.B. vestigt Den chauffeur is aan het bureau J. D. Meyerplein een verhoor afgenomen, nogmaals waarin hij verklaarde, dat hij, voor hij de aandacht op, dat de vereenigingen I zjjn wagen achteruit deed rijden, naar hier te lande, welke het recht hebben buiten heeft gekeken. De kinderen had A i. YOigens zjjn verklaringen niet gezien, evenmin als de veertien-jarige aan fietsrijders een douanekaart te verstrekken, voor vrijen tijdelijken in voer van hun fiets in België, volgens nieuwe instructies van de Belgische regeering deze kaarten voortaan alleen mogen afgeven in hun eigen kantoren. Vroeger waren de fietsrijders op een tocht naar België in de gelegenheid, on derweg in tal van winkels en café's in de grensstreken deze kaarten te koo- pen. Thans is dit verboden en wie zon der douanekaart aan de grens komt zal dus gedwongen zijn, om te kee- ren, of een waarborgsom aan de grens te storten, welke ongeveer f 10 bedraagt Men dient dus, eer men zijn tocht aanvangt, bij den A.N.W.B. of een an dere vereeniging een douanekaart aan te vragen. Begrooting van Zaandam nog altijd niet ingediend. Niettegenstaande de toezegging- in den gemeenteraad als zou de indiening van de gemeente-begrooting voor 1935 spoedig tegemoet zijn te zien, laat deze nog steeds op zich wachten. Naar ver nomen wordt, is dit hieraan te wijten, dat de gewenschte overeenstem mi ng tusschen B. en W. en de hoogere be stuurslichamen nog niet is verkregen. Twee auto's in bouwland terecht gekomen. Zaterdagmiddag is op den rijksweg Venlo—Nijmegen onder Heukelom een verkeersongeluk gebeurd, waarbij vijf personen gewond werden. Aldaar wil den een personen-auto en een vracht auto elkaar inhalen, doordat een der wagens echter in de naast den weg ge legen tramrails terecht kwam, raak ten de beide wagens elkaar, met het gevolg, dat de voertuigen van den rij weg liepen en beide op het vier meter dieper langs den weg gelegen bouw land terecht kwamen. Van de inzitten den der beide wagens in de personen auto was gezeten de marktkoopjnan Spindler uit Apeldoorn, terwijl nog vier personen achterop de vrachtauto gezeten waren liepen er vijf verwon- bediende, die naast hem in de cabine zat. Het lijkje van het slachtoffer is naar het Ned. Isr. Ziekenhuis aan de Nieuwe Keizersgracht vervoerd. BUITENLANDSCH NIEUWS. - ai i. Wil uuuweii u< dingen op aan hoofd en ledematen. Al zeidenJ de arbeids Ruslands Westgrens 'n stalen muur. Meer een uitvalslinie dan een ver dedigingsgordel. De bommen- proef. Men meldt uit Minsk Gedurende de laatste maanden heb ben de Russische sowjets aan de Rus sische Westgrens zich duchtig geweerd. Een leger van soldaten-arbeiders heeft van de Baltische Zee tot aan de Zwarte Zee een keten van forten en diep in de aarde verankerde pansterauto's aan gelegd een „stalen muur". Nog knerst nu en dan de grond, die s-nachts onder soms invallende vorst steenhard wordt. Van de Baltische naar de Zwarte Zee Hoe zuidelijker men komt, eds te sterker doet de lente zich gelden, die in de dorpen en op de vruchtbare akkers ontwaakt. Stoom ploegen scheuren den bodem open. Men heeft de laatste maanden veel meegemaakt hier. Ook in de bittere koude, ook toen onophoudelijk de regen neerviel werd er gewerkt, klonken ex plosies, bouwde men met verwarmde tegels en gloeiende, ijzeren platen merk waardige dingen in den grond, die thans weer onschuldig over die merk waardige bouwwerken gesloten is. De „stalen muur". In de dorpen en nederzettingen langs de Russische westgrens zijn den laat- sten tijd meer Gpoe-mannen gesigna leerd dan anders. De 150 killometers- zone, waarin geen enkele Rus zonder pas en zéker niet zonder lidmaatschap van de partij mag komen, werd nog zorgvuldiger bewaakt dan ooit te voren. „Wij bouwen daar den stalen muur", len zijn naar het ziekenhuis te Nijme gen vervoerd. kan. De lange Etienne had, evenals de soldaten, als het volk van de Loire, waaruit hij kwam en dat er niet van houdt, kortaf te zijn, om soldaten, die doodver moeid en utigemergeld uit de voorste loopgraven van de ooiiogsvoorberei- in de richting der arbeidende soldaten troepen, om te zien, wat in de verte in hun grond begraven werd, maar veel kwamen ze niet te weten. Deze arbeidslegers werkten letterlijk dag en nacht Met vrachtauto's en al le ten dienste staande spoorlijnen werd het materiaal aangevoerd. Hot systeem, dat hier tot uiting komt 'n reusachtige keten van vestingen, gas- kelders en pantserkoepels herinnert aan wat destijds op de Fransohe oost grens, in minder-zware uitvoering, tot uiting kwam een gordel van groote en kleine forticatiën, verbonden met lange, schitterend versterkte onder- aarsche gangen, hier en daar versterkt met gecamoufleerde, haast onneem bare pantserkoepels. Een band van ge-isoleerde, stevig- gefundeerde, jnet stalen platen ver sterkte verdedigingswerken nadert langzaam haar voltooiing, dank zij de koortsachtige haast, waarmee gewerkt wordt. Machine-geweren, licht ge schut en vlammenspuiten zijn zoo ge monteerd, dat men ze gemakkelijk kan wegnemen en verplaatsen. Er is een ventilatie-systeem, dat in staat moet zijn, na 5 maal te zijn omgeleid, ook en sterk vergaste-atmosfeer weer ge schikt te maken voor menschelijke longen. Dikwijls zijn de boeren, die dicht bij de grens wonen, midden in den nacht opgeschrikt door zware explosies. Dan werden de „bomvrije" onderkomens onderworpen aan de „bommenproef". Men heeft ze stuk voor stuk vijfmaal beproef, om er zeker van te zijn, dat ze volmaakt veilig zijn Maar ook een andere veiligheids maatregel hebben de boeren zien ne men en die geeft hun nog de meeste zorg diep in de aarde zijn benzine en petroleumtanks ingebouwd, die dik wijls over vele kilometers zijn ver deeld deze tanks kunnen benzine en petroleum door lange buizen doen stroomen, buizen, die van gaten voor zien zijn. De buizen en tanks kunnen door een electrische installatie bij gedeelten en in zijn geheel tot explo sie gebracht worden en vormen dan een vlammenlinie, die steeds weer op nieuw van voedsel kan worden voor zien en die voor de modernste tanks zelfs een geweldig gevaar oplevert. Men heeft vastgesteld, dat heele tank eskaders gemakkelijk vernietigd kun nen worden door zoo'n vurige verde digingslijn Evenals de bekende tooverberg van Aladdin, zoo opent op een bepaald com mando de eene heuvel na de andere zich Breede stalen poorten schuiven langzaam open en geven toegang tot de grenswegen, die midden door de bos schen en de moerassen loopen.... Toegang geven Sedert wanneer ge ven deuren toegang tot een grens, die men „slechts" verdedigen wil Een der leiders van de werkzaam heden, een van de mannen, die een hoofd en schouders op zijn beide op den grond rustende armen opheffende, zeide hij Kijk daar komt het Door de sloten, over onmerkbare hellingen zijn gevoel over zaken, die hij niet goed be- had de Loire het midden van de weide be- No. 14. De maaiers in de verte werden ongerust. Zij, die hun zeisen ophieven, om den steen langs het staal te strijken, tuurden een genblik vragend in de diepte van dat uitge strekte dal, waar zij zoo hard zwoegden, dan bogen zij weer en maaiden nog straffer door, als telden zij de seconden. Dat was niet meer gewoon werken, maar een tragische haast en woede tegen de elementen, sterker dan de mensch. Daar dreigde een rijkdom verloren te gaan. De gezichten, die men slechts vaag onderscheiden kon, de gejaagde bewegingen, de korte bevelen van den boer, de vloeken der wagenvoerders, die met het groene gras weg reden, vormden een schrille tegenstelling met de kalmte van den afnemenden dag. Maar gij zit ook niet stil, juffrouw Hen- riette, hernam de lange Etienne. Van 's mor gens tot 'savonds naait gij, is 't niet? Neen, ik maak hoeden op. De vormen zijn klaar. Ik moet er het lint, de kant, de bloemen op schikken, ik moet een idéé uitvin den en dat uitvoeren. Dat is niet zoo gemak kelijk. Dat geloof ik, zei de visscher, haar met een bewonderenden blik omgevende, alsof zij een soort godin was, die op de weide van Mauves was neergedaald. En zegt nu niemand tegen u „Doe dit" of, „doe dat Neen. Zij vroolijkte op, gevleid door dit naïve com pllment van Etienne, en de nederige teeder- held, welke zij vermoedde. Maar, neen, mijn arme Etienne, als men bij ons zou gaan namaken, zou men verloren zijn. Men moet altijd wat nieuws hebben, iets chics verzinnen, wat niet iedereen maken greep, uit te drukken, sommige breedvoerige gezegden, waaraan hij slechts een betrekke lijke be teekenis hechtte. Zij beteekenden, dat hij het niet heelemaal begreep, maar te be leefd was om nader te vragen. Hij zeide dus, terwijl hij een grasspriet, waar hij op kauwde, uit zijn mond nam Dat is een heel ding Daar moet men over denken. Ik begrijp werkelijk niet, hoe gij het doet, onderbrak Marie, mettertijd zal ik er misschien toekomen, om na te maken, maar zelf iets uit vinden, zal ik nooit kunnen. De parasol in de hand van Henriëtte draai de een kwartcirkel om. Zij geraakte door een gesprek over zulke onderwerpen, altijd vuur. reikt. Hij strekte zijn hand uit Kijk, daar vooraan. Het glinstert tus schen het gras. Binnen een half uur zal het een vijver worden. Het stijgt gauwer, dan in die jaar gebeurd is. Is 't niet, Gervais Het kind met de roode haren, dat zijn broek reeds opstroopte, antwoordde ernstig Ik ben ook van meening, dat het water gauwer komt. Op dit oogenblik kwam de kreet van een vrouw over het rijpe gras, verspreidde zich en stierf weg in de groene, rustige uitgestrekt heid. De overstrooming Men ging daar beneden om hulp roepen, om de laatste wagenvrach- injten te redden. De twee Loutrels gingen ei met versnelden pas, over den vlakken zandi- beteren kijk kunnen hebben op den achtergrond van deze reuzenwerken, zei ironisch, toen men hem enkele vra gen stelde over den „stalen muur" Dat fabeltje van den „stalen muur" wordt de recruten verteld, om ze niet wijzer te maken Het is echter slechts ëen uitgangspunt voor den grooten aanval, die op zekeren dag zal worden ingezet Waartoe zouden wij anders midden in de boschen on derkomens voor geheele legercorpsen en cantine's voor groote troepenafdce- lingen hebben, die tot drie verdiepin gen onder den grond zijn uitge bouwd Sedert wanneer is men ge woon zulke kazernes in de vóórste li nie te bouwen En hierin schijnt de diepere en ge heime beteekenis van deze vestingen en gaskelders gelegen te zijn. Men mag over dit alles in Sowet-Rusland zelf niet spreken Men mag er zelfs niet naar vragen. Men mag niet uitvor schen, wat die op pantserkoepels lij kende heuvels te beteekenen hebben, als men er van de Batische tot aan de Zwarte Zee langs komt. Langs den „sta len muur" tusschen Rusland en zijn twee groote westelijke naburen. BELGIE. Smokkelarij aan de grens. Vuurgevecht en. De Lys, het riviertje, dat langs de grens tusschen Frankrijk en Belgie stroomt, is den laatsten tijd herhaalde lijk het tooneel geweest van hevigen strijd tusschen de douane en sprokke laars. Met het oog op de hooge invoerrech ten op tabak is het smokkelen een zeer winstgevend zaakje, en wanneer de gesmokkelde waar eenmaal over de grens is, bestaat er weinig kans dat deze nog kan worden opgespoord. Eenige douane-beambten, die een smokkelauto achtervolgden, zagen zich den weg afgesneden, doordat de smokkelaars brandende zakken, in petroleum gedrenkt op den weg wierpen. Achter deze vuurversperting konden de smokkelaars in de lichting van Roubaix ontkomen doch meer dan een kwart ton tabak hadden zij uit liun auto moeten werpen. Door wespen gedood. Het Departement van Oorlog ont ving een telegram uit Bandjermasin, waarin werd gemeld, dat de Timoree- sche infanterist Tjareng Josep tijdens een patrouille door een zwerm wes pen is overvallen seint Aneta uit Bau- doeng. Hij is te Kandangan aan de ge volgen overleden. Gedwongen bedrijfsbeperking van warenhuizen in Duitschland. Een gepubliceerde Rijkswet ver biedt warenhuizen, winkels met een heidsprijzen en andere ondernemingen met een detail-omzet welke in 1933 meer dan 500.000 mark bedroeg, na 1 November lunchrooms, theesalons enz. er op na te houden. De rijksminister van oeconomische zaken kan echter uitzonderingep <p dezen regel toestaan voor zoover een verzoek in dezen uiterlijk op 1 Juni a.s. bij hem is ingediend. Kom gij zult het probeeren. Men krijgt gen oever, heen. Zij maakten een bocht, een idéé en men weet niet hoe. Het hecht mengden zich weldra tusschen de mannen en ]zich aan ons vast, als een visch aan den hen- j vrouwen, die op het kleine plekje bij elkaar gel van Etienne. Er zijn goede dagen, waaropstonden, waar het afgemaaide gras nog op den grond lag. De zeisen werkten niet meer. Alle harken en vorken waren in de weer. Vanaf de plaats, waar zij waren blijven zit ten, zagen Henriette en Marie het einde van dit oogstdrama. De zegevierende Loire veroverde het hooge gras. Zij deed het beter en gauwer sneven, dan het lemmet van staal, en wrong de zaad bundels uit, die op het water hun levend stof achterlieten. Niemand zou hebben kunnen zeggen, waar de overweldigende stroom van daan kwam. Hij zocht zijn rustplaats, als de dieren die in het rond draaien. Eerst was het een gele plas, waar omheen de hooimijten ineenstorten. Daarop begonnen spoedig rechts en links andere gouden plekken te schitteren in de lage weide en het gras boog omlaag om te sneven, en langzamerhand vormde zich een vurige streep, een verbindingskanaal, dat al breeder en breeder werd. Weldra was de hoogte, waarop de hut der Loutrels stond, zij tienmaal bijten, en andere, waarop men j niets vangt. Het doet er veel aan toe, of men [goed gehumeurd is. Als het binnen in mij rustig is, valt alles mij gemakkelijk. Een hu welijk, de terugkeer van de wedrennen, een modeblad, een schilderijententoonstelling 'brengen den geest aan den gang. Maar het is 'de jeugd, ziet ge, die het overige doet. Niets jkan haar vervangen. Men moet een frissche 'verbeelding hebben. En dan komt er nog iets bij, een zekere stijl, begrijpt gij, juffrouw Marie Bij mevrouw Louise bijvoorbeeld, tee kent men alleen maar. Wij bij mevrouw Cle- mence, wij schilderen met kleuren. Etienne luisterde niet meer. Zijn oogen, waarin die soort aan slaperigheid te bespeu ren was, die bij den boer, inspanning der her sens verraadt, hadden zich van Henriette af gewend, en waren verdiiept in de grasvlakte. Met een stille woede, keek hij naar deze laat ste acte, van dit duel, aangegaan tusschen de maaiers en den stroom, wiens verschrikkelijke van het vasteland afgesneden, en een stroom, verraderlijkheid hij kende. En eensklaps, zijn i aan de rivier gelijk en evenwijdig loopend met haar over de geheele groene uitgestrekt heid tot aan den horizon, in de richting van Nantes, drukte met al de zwaarte van zijn water op den verloren oogst. Aan de overzij trachtten de arbeiders met elkaar de laatste karrevracht die in den la gen grond was vast gaan zitten, aan de Loire te ontrukken. Zij zwoegden in de modder, duwend en trekkend aan boomen, assen en wielspaken. Soms riepen zij luid, zij bogen zich dan opnieuw, tot een gezamenlijke in spanning, de belletjes der vier paarden klin gelden, de berg gemaaid gras, die over de oogstladders heen tot op den grond hing, waggelde heen en weer en liet eenige losse vlokken vallen van zijn dikken breeden rug maar de wagen kwam niet vooruit. En overal was de heerlijkheid van de. kalme lucht, de vrede, de oneindige zoetheid van den avond, voor dat de sterren opkomen. Zij omgaf hen, die daar zwoegden ij dele troost, vergeef sche teederheid van den hemel Maar hoeveel andere ademden haar in en voelden zich tevreden en blij moeders ver moeid van het leven, dat de kinderen gemaakt hadden oudjes die na de vespers onder de paarse regen voor de herberg zaten te drin ken, werklieden, die Zondags vrij hadden en een luchtje schepten in de parken, verliefden wier woorden schaarscher werden hij het naar huis gaan. Een half uur later staken Etienne en Ger vais de overstroomde weide over, waar, de in de modder vastzittende wagen een eilandje vormde, terwijl de maaiers, heel klein in de verte, uit elkaar gingen en met afgespannen paarden tusschen de boomen verdwenen. Etienne vond de twee jonge meisjes klaar staan, om te vertrekken. Weet gij wel, zei hij schertsend, dat gij niet meer naar Nantes terug kunt gaan, op het oogenblik De weiden zijn afgesneden. Denkt gij, dat ik blijven zal zei Marie neen hoor Ik ga morgen naar het atelier. Ik ga nog liever weg, zooals gij zooeven ge daan hebt, met mijn rokken omgeslagen. Maar hij, geen notitie nemend van Marie, hernam aanstonds Wees naar niet bang, Ik aal u beiden in mijn boot wegbrengen, als u dat niet mis haagt, juffrouw Henriette Met een eerbiedig ontzag op zijn gelaat en in zijn stem, stelde hij deze vraag aan Hen riette, die met de punt van haar parasol een witte klaver omboog aan haar voet. Zij wacht te even, alvorens te antwoorden, inwendig gevleid door deze consideratie, die hij haar betoonde, hief haar hoofd op en zeide Ik wil wel, Etienne. De groote jonge man, zijn breede schouders schuddend van plezier, ging naar den inham van den oever, die vlak bij was en waar de Loutrels hun drie schuiten hadden liggen. Gervais ging hem vooruit, luid roepende van blijdschap als een meeuw, die het water in gaat. Weldra brachten zij de nieuwste en mooi ste der drie roeibooten mee naar de hut, waar Henriette en Marie hen wachtten, zij hadden een stuk schoon zeil op de smalle voorbank gelegd, opdat de juffrouwen zouden kunnen gaan zitten, zonder haar japonnen vuil te maken. Van een bezem van groene brem, waarmee Gervais de planken had schoonge maakt, waren hier en daar blaadjes en bloempjes afgevallen. Henriette omhelsde moeder Loutrel. Etienne, die vol ernst en op lettendheid zorg droeg, om kalm zijn roei spaan te hanteeren, die met enkele slagen, de boot midden in den stroom gebracht, en daar ging het vaartuigje, voortgestuurd door het stroomende water naar de stad, die in de on dergaande zon lag uitgestrekt. De jonge meisjes zaten naast elkaar, in de punt van de boot. Soms keken zij in de rich ting van Nantes, waar de zon langzaam ver dween, terwijl de huizen, de brugbogen, de kerktorens en fabrieksschoorsteenen zich zon der diepten, scherp omlijnd, afteekenden te gen den lichten hemeldan weer zagen zij achter de weide van Mauves, al verder en ver der verdwijnen en gleden haar blikken langs de gestalte van den langen Etienne, die, hoe wel druk bezig met sturen, daar toch niet zóó in opging, dat hij niet soms, als bij toeval de oogen van Henriette ontmoette en ze tegen lachte. (Wordt vervolgd.)»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1