HIP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
26e JAARGANG
DINSDAG 1-4- MEI 1935
No. 3«
WIERINGEN EN OMSTREKEN
"1
UIT
HEEL HAAR
HART!
■WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Tegen het afslachten van den veestapel.
Dr. Posthuma bepleit vermin
dering van krachtvoer.
In een redevoering te Leeuwarden ge
houden, heeft oudminister dr. F. E.
Posthuma gezegd, dat het steunen
van den landbouw en van de werkloo-
zen, elk met ongeveer f 200 millioen
per jaar, op den duur niet zal kunnen
blijven doorgaan.
Deze f 200 millioen maken ruim het
achtste deel van ons nationale inkomen
uit, dat van 1930 op 1934 daalde van
van f 4284 op f 3157 millioen of met
26 pCt. Hel nationale vermogen daalde
van 1930 op 1934 van f 15.7 op f 11.5 mil-
liard of met 27 pCt.
Nederland beschikt over een zeer pro-
duchtieven veestapel, dank zij uitste
kende fokkerij en rationeele verpleging
Hoewel dit productie-apparaat vóór al
les intact moet blijven, zal er minder ge
voederd moeten worden. Wanneer de
toestanden ten gunste veranderen, zal
men onmiddellijk weer tot grooteren
export kunnen overgaan.
Dr. Posthuma wil daarom terugkee-
ren tot de wijze van veehouderij van
omstreeks 1890 en het vee alleen voede
ren met gras, hooi en inlieemsche voe
dergewassen, in bijzondere omstandig
heden aangevuld met een stukje koek.
De melkproductie zal dan verminde
ren, doch de veestapel blijft intact.
Spr. wees er op, dat de margarine
industrie 7 a 8 pCt. dividend uitkeert,
en dat de Nederlandsche vetbehoefte
ongeveer 170 millioen Kg. bedraagt te
genover een productie van boter van
90 en van dierlijk vet van 30 millioen
Kg., zoodat er nog voor 50 millioen Kg.,
aldan niet in den vorm van margarine,
ruimte is.
De verhouding van akkerbouw tot
veehouderij is 1 3, het achtste deel
van de bevolking vindt direct zijn be
staan in de veehouderij, waarbij nog
komt het personeel van de 900 zuivel
fabrieken en de velen, die van dit be
drijf afhankelijk zijn. Doelbewuste
steun moet naar de meening van dr.
Posthuma zijn gericht op natuurlijke
productievermindering, door onthou
ding van nagenoeg alle ingevoerde
krachtvoer, door verlaging van de
productiekosten en vergrooting; van
de afzetmogelijkheid. Men zal nauw
keurig moeten uitrekenen, hoe groot
de opoffering in geld mag zijn, om den
bestaanden goodwil, die is gelegen in
het behouden van de markten en in
het behouden van de veehouderij met
haar veredelingsproducten, welke in
de toekomst méér kans hebben, om
zonder steun van de burgerij in stand
te blijven dan de ruwe akkerbouw-pro-
ducten, die moeten conourreeren met
de massaproductie van landen met
een veel lageren productieprijs.
De wilde Autobusdiensten.
Eenige ondernemers van touringcar
bedrijven hebben aan den Raad van
State, de leden van de Staten-Gene-
FEUILLETON.
Roman door
RIS N BAZIN.
Nadruk verboden.
raai en andere Overheidslichamen een Noodlottig ongeval. ding terugkwamen. De „stalen muur'
schrijven gezonden, waarin wordt go-Negen jarig meisje gedood, zeiden zij een stalen muur met velej
protesteerd tegen het in beslag nemen Een zeer ernstig ongeval is in den ronde en hooge heuveltjes De boeren
van autobussen en touringcars en het laten middag van Zaterdag geschied in'stuurden hun ploegen zoover mogelijk
doen uitstappen van passagiers op de Joden Houttuinen bij den Zwanen-
soms zeer ongelegen plaatsen. burgwal te Amsterdam.
Er wordt op gewezen, dat instellin- Vier kinderen waren daar aan het
gen als de A.T.O. en verschillende tram spelen, toen de bestuurder van een
maatschappijen zich begeven op een vrachtauto, die een lading loste voor
terrein, dat aan particulieren behoort,1 pand van de firma De Vries, zijn wagen
en dat deze ondernemingen prijzen achteruit zette in de richting van de
stellen, die ver boven de normaalgel- spelende kinderen,
dende tarieven liggen. j Drie van hen wisten nog op zij te
De adressanten wijzen er tenslotte springen, doch de vierde, een 9-jarig
op, dat hun bedrijven aan velen een meisje werd aangereden, waardoor zij
bestaan verschaffen en een groot be-kwam te vallen en een der achterwie
len over het hoofd kreeg. Het kind was
onmiddellijk dood.
drag aan belasting opbrengen.
fietstochten
Douanekaarten voor
naar België.
De A.N.W.B. vestigt
Den chauffeur is aan het bureau J. D.
Meyerplein een verhoor afgenomen,
nogmaals waarin hij verklaarde, dat hij, voor hij
de aandacht op, dat de vereenigingen I zjjn wagen achteruit deed rijden, naar
hier te lande, welke het recht hebben buiten heeft gekeken. De kinderen had
A i. YOigens zjjn verklaringen niet
gezien, evenmin als de veertien-jarige
aan fietsrijders een douanekaart te
verstrekken, voor vrijen tijdelijken in
voer van hun fiets in België, volgens
nieuwe instructies van de Belgische
regeering deze kaarten voortaan alleen
mogen afgeven in hun eigen kantoren.
Vroeger waren de fietsrijders op een
tocht naar België in de gelegenheid, on
derweg in tal van winkels en café's in
de grensstreken deze kaarten te koo-
pen. Thans is dit verboden en wie zon
der douanekaart aan de grens komt
zal dus gedwongen zijn, om te kee-
ren, of een waarborgsom aan de grens
te storten, welke ongeveer f 10 bedraagt
Men dient dus, eer men zijn tocht
aanvangt, bij den A.N.W.B. of een an
dere vereeniging een douanekaart aan
te vragen.
Begrooting van Zaandam nog altijd
niet ingediend.
Niettegenstaande de toezegging- in
den gemeenteraad als zou de indiening
van de gemeente-begrooting voor 1935
spoedig tegemoet zijn te zien, laat deze
nog steeds op zich wachten. Naar ver
nomen wordt, is dit hieraan te wijten,
dat de gewenschte overeenstem mi ng
tusschen B. en W. en de hoogere be
stuurslichamen nog niet is verkregen.
Twee auto's in bouwland terecht
gekomen.
Zaterdagmiddag is op den rijksweg
Venlo—Nijmegen onder Heukelom een
verkeersongeluk gebeurd, waarbij vijf
personen gewond werden. Aldaar wil
den een personen-auto en een vracht
auto elkaar inhalen, doordat een der
wagens echter in de naast den weg ge
legen tramrails terecht kwam, raak
ten de beide wagens elkaar, met het
gevolg, dat de voertuigen van den rij
weg liepen en beide op het vier meter
dieper langs den weg gelegen bouw
land terecht kwamen. Van de inzitten
den der beide wagens in de personen
auto was gezeten de marktkoopjnan
Spindler uit Apeldoorn, terwijl nog
vier personen achterop de vrachtauto
gezeten waren liepen er vijf verwon-
bediende, die naast hem in de cabine
zat.
Het lijkje van het slachtoffer is
naar het Ned. Isr. Ziekenhuis aan de
Nieuwe Keizersgracht vervoerd.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
- ai i. Wil uuuweii u<
dingen op aan hoofd en ledematen. Al zeidenJ de arbeids
Ruslands Westgrens 'n stalen muur.
Meer een uitvalslinie dan een ver
dedigingsgordel. De bommen-
proef.
Men meldt uit Minsk
Gedurende de laatste maanden heb
ben de Russische sowjets aan de Rus
sische Westgrens zich duchtig geweerd.
Een leger van soldaten-arbeiders heeft
van de Baltische Zee tot aan de Zwarte
Zee een keten van forten en diep in de
aarde verankerde pansterauto's aan
gelegd een „stalen muur".
Nog knerst nu en dan de grond, die
s-nachts onder soms invallende vorst
steenhard wordt. Van de Baltische
naar de Zwarte Zee Hoe zuidelijker
men komt, eds te sterker doet de lente
zich gelden, die in de dorpen en op de
vruchtbare akkers ontwaakt. Stoom
ploegen scheuren den bodem open.
Men heeft de laatste maanden veel
meegemaakt hier. Ook in de bittere
koude, ook toen onophoudelijk de regen
neerviel werd er gewerkt, klonken ex
plosies, bouwde men met verwarmde
tegels en gloeiende, ijzeren platen merk
waardige dingen in den grond, die
thans weer onschuldig over die merk
waardige bouwwerken gesloten is.
De „stalen muur".
In de dorpen en nederzettingen langs
de Russische westgrens zijn den laat-
sten tijd meer Gpoe-mannen gesigna
leerd dan anders. De 150 killometers-
zone, waarin geen enkele Rus zonder
pas en zéker niet zonder lidmaatschap
van de partij mag komen, werd nog
zorgvuldiger bewaakt dan ooit te
voren.
„Wij bouwen daar den stalen muur",
len zijn naar het ziekenhuis te Nijme
gen vervoerd.
kan.
De lange Etienne had, evenals de soldaten,
als het volk van de Loire, waaruit hij kwam
en dat er niet van houdt, kortaf te zijn, om
soldaten, die doodver
moeid en utigemergeld uit de voorste
loopgraven van de ooiiogsvoorberei-
in de richting der arbeidende soldaten
troepen, om te zien, wat in de verte in
hun grond begraven werd, maar veel
kwamen ze niet te weten.
Deze arbeidslegers werkten letterlijk
dag en nacht Met vrachtauto's en al
le ten dienste staande spoorlijnen
werd het materiaal aangevoerd. Hot
systeem, dat hier tot uiting komt 'n
reusachtige keten van vestingen, gas-
kelders en pantserkoepels herinnert
aan wat destijds op de Fransohe oost
grens, in minder-zware uitvoering, tot
uiting kwam een gordel van groote
en kleine forticatiën, verbonden met
lange, schitterend versterkte onder-
aarsche gangen, hier en daar versterkt
met gecamoufleerde, haast onneem
bare pantserkoepels.
Een band van ge-isoleerde, stevig-
gefundeerde, jnet stalen platen ver
sterkte verdedigingswerken nadert
langzaam haar voltooiing, dank zij de
koortsachtige haast, waarmee gewerkt
wordt. Machine-geweren, licht ge
schut en vlammenspuiten zijn zoo ge
monteerd, dat men ze gemakkelijk kan
wegnemen en verplaatsen. Er is een
ventilatie-systeem, dat in staat moet
zijn, na 5 maal te zijn omgeleid, ook
en sterk vergaste-atmosfeer weer ge
schikt te maken voor menschelijke
longen.
Dikwijls zijn de boeren, die dicht bij
de grens wonen, midden in den nacht
opgeschrikt door zware explosies. Dan
werden de „bomvrije" onderkomens
onderworpen aan de „bommenproef".
Men heeft ze stuk voor stuk vijfmaal
beproef, om er zeker van te zijn, dat ze
volmaakt veilig zijn
Maar ook een andere veiligheids
maatregel hebben de boeren zien ne
men en die geeft hun nog de meeste
zorg diep in de aarde zijn benzine
en petroleumtanks ingebouwd, die dik
wijls over vele kilometers zijn ver
deeld deze tanks kunnen benzine en
petroleum door lange buizen doen
stroomen, buizen, die van gaten voor
zien zijn. De buizen en tanks kunnen
door een electrische installatie bij
gedeelten en in zijn geheel tot explo
sie gebracht worden en vormen dan
een vlammenlinie, die steeds weer op
nieuw van voedsel kan worden voor
zien en die voor de modernste tanks
zelfs een geweldig gevaar oplevert.
Men heeft vastgesteld, dat heele tank
eskaders gemakkelijk vernietigd kun
nen worden door zoo'n vurige verde
digingslijn
Evenals de bekende tooverberg van
Aladdin, zoo opent op een bepaald com
mando de eene heuvel na de andere
zich Breede stalen poorten schuiven
langzaam open en geven toegang tot
de grenswegen, die midden door de bos
schen en de moerassen loopen....
Toegang geven Sedert wanneer ge
ven deuren toegang tot een grens, die
men „slechts" verdedigen wil
Een der leiders van de werkzaam
heden, een van de mannen, die een
hoofd en schouders op zijn beide op den grond
rustende armen opheffende, zeide hij
Kijk daar komt het
Door de sloten, over onmerkbare hellingen
zijn gevoel over zaken, die hij niet goed be- had de Loire het midden van de weide be-
No. 14.
De maaiers in de verte werden ongerust.
Zij, die hun zeisen ophieven, om den steen
langs het staal te strijken, tuurden een
genblik vragend in de diepte van dat uitge
strekte dal, waar zij zoo hard zwoegden, dan
bogen zij weer en maaiden nog straffer door,
als telden zij de seconden. Dat was niet meer
gewoon werken, maar een tragische haast en
woede tegen de elementen, sterker dan de
mensch. Daar dreigde een rijkdom verloren
te gaan. De gezichten, die men slechts vaag
onderscheiden kon, de gejaagde bewegingen,
de korte bevelen van den boer, de vloeken der
wagenvoerders, die met het groene gras weg
reden, vormden een schrille tegenstelling met
de kalmte van den afnemenden dag.
Maar gij zit ook niet stil, juffrouw Hen-
riette, hernam de lange Etienne. Van 's mor
gens tot 'savonds naait gij, is 't niet?
Neen, ik maak hoeden op. De vormen
zijn klaar. Ik moet er het lint, de kant, de
bloemen op schikken, ik moet een idéé uitvin
den en dat uitvoeren. Dat is niet zoo gemak
kelijk.
Dat geloof ik, zei de visscher, haar met
een bewonderenden blik omgevende, alsof zij
een soort godin was, die op de weide van
Mauves was neergedaald. En zegt nu niemand
tegen u „Doe dit" of, „doe dat
Neen.
Zij vroolijkte op, gevleid door dit naïve com
pllment van Etienne, en de nederige teeder-
held, welke zij vermoedde.
Maar, neen, mijn arme Etienne, als men
bij ons zou gaan namaken, zou men verloren
zijn. Men moet altijd wat nieuws hebben,
iets chics verzinnen, wat niet iedereen maken
greep, uit te drukken, sommige breedvoerige
gezegden, waaraan hij slechts een betrekke
lijke be teekenis hechtte. Zij beteekenden, dat
hij het niet heelemaal begreep, maar te be
leefd was om nader te vragen.
Hij zeide dus, terwijl hij een grasspriet,
waar hij op kauwde, uit zijn mond nam
Dat is een heel ding Daar moet men
over denken.
Ik begrijp werkelijk niet, hoe gij het
doet, onderbrak Marie, mettertijd zal ik er
misschien toekomen, om na te maken, maar
zelf iets uit vinden, zal ik nooit kunnen.
De parasol in de hand van Henriëtte draai
de een kwartcirkel om. Zij geraakte door een
gesprek over zulke onderwerpen, altijd
vuur.
reikt. Hij strekte zijn hand uit
Kijk, daar vooraan. Het glinstert tus
schen het gras. Binnen een half uur zal het
een vijver worden. Het stijgt gauwer, dan in
die jaar gebeurd is. Is 't niet, Gervais
Het kind met de roode haren, dat zijn
broek reeds opstroopte, antwoordde ernstig
Ik ben ook van meening, dat het water
gauwer komt.
Op dit oogenblik kwam de kreet van een
vrouw over het rijpe gras, verspreidde zich
en stierf weg in de groene, rustige uitgestrekt
heid.
De overstrooming Men ging daar beneden
om hulp roepen, om de laatste wagenvrach-
injten te redden. De twee Loutrels gingen ei
met versnelden pas, over den vlakken zandi-
beteren kijk kunnen hebben op den
achtergrond van deze reuzenwerken,
zei ironisch, toen men hem enkele vra
gen stelde over den „stalen muur"
Dat fabeltje van den „stalen
muur" wordt de recruten verteld, om
ze niet wijzer te maken Het is echter
slechts ëen uitgangspunt voor den
grooten aanval, die op zekeren dag
zal worden ingezet Waartoe zouden
wij anders midden in de boschen on
derkomens voor geheele legercorpsen
en cantine's voor groote troepenafdce-
lingen hebben, die tot drie verdiepin
gen onder den grond zijn uitge
bouwd Sedert wanneer is men ge
woon zulke kazernes in de vóórste li
nie te bouwen
En hierin schijnt de diepere en ge
heime beteekenis van deze vestingen
en gaskelders gelegen te zijn. Men
mag over dit alles in Sowet-Rusland
zelf niet spreken Men mag er zelfs
niet naar vragen. Men mag niet uitvor
schen, wat die op pantserkoepels lij
kende heuvels te beteekenen hebben,
als men er van de Batische tot aan de
Zwarte Zee langs komt. Langs den „sta
len muur" tusschen Rusland en zijn
twee groote westelijke naburen.
BELGIE.
Smokkelarij aan de grens.
Vuurgevecht en.
De Lys, het riviertje, dat langs de
grens tusschen Frankrijk en Belgie
stroomt, is den laatsten tijd herhaalde
lijk het tooneel geweest van hevigen
strijd tusschen de douane en sprokke
laars.
Met het oog op de hooge invoerrech
ten op tabak is het smokkelen een
zeer winstgevend zaakje, en wanneer
de gesmokkelde waar eenmaal over
de grens is, bestaat er weinig kans dat
deze nog kan worden opgespoord.
Eenige douane-beambten, die een
smokkelauto achtervolgden, zagen
zich den weg afgesneden, doordat de
smokkelaars brandende zakken,
in petroleum gedrenkt op den weg
wierpen. Achter deze vuurversperting
konden de smokkelaars in de lichting
van Roubaix ontkomen doch meer
dan een kwart ton tabak hadden zij
uit liun auto moeten werpen.
Door wespen gedood.
Het Departement van Oorlog ont
ving een telegram uit Bandjermasin,
waarin werd gemeld, dat de Timoree-
sche infanterist Tjareng Josep tijdens
een patrouille door een zwerm wes
pen is overvallen seint Aneta uit Bau-
doeng. Hij is te Kandangan aan de ge
volgen overleden.
Gedwongen bedrijfsbeperking van
warenhuizen in Duitschland.
Een gepubliceerde Rijkswet ver
biedt warenhuizen, winkels met een
heidsprijzen en andere ondernemingen
met een detail-omzet welke in 1933
meer dan 500.000 mark bedroeg, na
1 November lunchrooms, theesalons
enz. er op na te houden.
De rijksminister van oeconomische
zaken kan echter uitzonderingep <p
dezen regel toestaan voor zoover een
verzoek in dezen uiterlijk op 1 Juni a.s.
bij hem is ingediend.
Kom gij zult het probeeren. Men krijgt gen oever, heen. Zij maakten een bocht,
een idéé en men weet niet hoe. Het hecht mengden zich weldra tusschen de mannen en
]zich aan ons vast, als een visch aan den hen- j vrouwen, die op het kleine plekje bij elkaar
gel van Etienne. Er zijn goede dagen, waaropstonden, waar het afgemaaide gras nog op
den grond lag. De zeisen werkten niet meer.
Alle harken en vorken waren in de weer.
Vanaf de plaats, waar zij waren blijven zit
ten, zagen Henriette en Marie het einde van
dit oogstdrama.
De zegevierende Loire veroverde het hooge
gras. Zij deed het beter en gauwer sneven,
dan het lemmet van staal, en wrong de zaad
bundels uit, die op het water hun levend stof
achterlieten. Niemand zou hebben kunnen
zeggen, waar de overweldigende stroom van
daan kwam. Hij zocht zijn rustplaats, als de
dieren die in het rond draaien. Eerst was het
een gele plas, waar omheen de hooimijten
ineenstorten. Daarop begonnen spoedig rechts
en links andere gouden plekken te schitteren
in de lage weide en het gras boog omlaag om
te sneven, en langzamerhand vormde zich
een vurige streep, een verbindingskanaal, dat
al breeder en breeder werd. Weldra was de
hoogte, waarop de hut der Loutrels stond,
zij tienmaal bijten, en andere, waarop men
j niets vangt. Het doet er veel aan toe, of men
[goed gehumeurd is. Als het binnen in mij
rustig is, valt alles mij gemakkelijk. Een hu
welijk, de terugkeer van de wedrennen, een
modeblad, een schilderijententoonstelling
'brengen den geest aan den gang. Maar het is
'de jeugd, ziet ge, die het overige doet. Niets
jkan haar vervangen. Men moet een frissche
'verbeelding hebben. En dan komt er nog iets
bij, een zekere stijl, begrijpt gij, juffrouw
Marie Bij mevrouw Louise bijvoorbeeld, tee
kent men alleen maar. Wij bij mevrouw Cle-
mence, wij schilderen met kleuren.
Etienne luisterde niet meer. Zijn oogen,
waarin die soort aan slaperigheid te bespeu
ren was, die bij den boer, inspanning der her
sens verraadt, hadden zich van Henriette af
gewend, en waren verdiiept in de grasvlakte.
Met een stille woede, keek hij naar deze laat
ste acte, van dit duel, aangegaan tusschen de
maaiers en den stroom, wiens verschrikkelijke van het vasteland afgesneden, en een stroom,
verraderlijkheid hij kende. En eensklaps, zijn i aan de rivier gelijk en evenwijdig loopend
met haar over de geheele groene uitgestrekt
heid tot aan den horizon, in de richting van
Nantes, drukte met al de zwaarte van zijn
water op den verloren oogst.
Aan de overzij trachtten de arbeiders met
elkaar de laatste karrevracht die in den la
gen grond was vast gaan zitten, aan de Loire
te ontrukken. Zij zwoegden in de modder,
duwend en trekkend aan boomen, assen en
wielspaken. Soms riepen zij luid, zij bogen
zich dan opnieuw, tot een gezamenlijke in
spanning, de belletjes der vier paarden klin
gelden, de berg gemaaid gras, die over de
oogstladders heen tot op den grond hing,
waggelde heen en weer en liet eenige losse
vlokken vallen van zijn dikken breeden rug
maar de wagen kwam niet vooruit. En overal
was de heerlijkheid van de. kalme lucht, de
vrede, de oneindige zoetheid van den avond,
voor dat de sterren opkomen. Zij omgaf hen,
die daar zwoegden ij dele troost, vergeef sche
teederheid van den hemel
Maar hoeveel andere ademden haar in en
voelden zich tevreden en blij moeders ver
moeid van het leven, dat de kinderen gemaakt
hadden oudjes die na de vespers onder de
paarse regen voor de herberg zaten te drin
ken, werklieden, die Zondags vrij hadden en
een luchtje schepten in de parken, verliefden
wier woorden schaarscher werden hij het
naar huis gaan.
Een half uur later staken Etienne en Ger
vais de overstroomde weide over, waar, de in
de modder vastzittende wagen een eilandje
vormde, terwijl de maaiers, heel klein in de
verte, uit elkaar gingen en met afgespannen
paarden tusschen de boomen verdwenen.
Etienne vond de twee jonge meisjes klaar
staan, om te vertrekken.
Weet gij wel, zei hij schertsend, dat gij
niet meer naar Nantes terug kunt gaan, op
het oogenblik De weiden zijn afgesneden.
Denkt gij, dat ik blijven zal zei Marie
neen hoor Ik ga morgen naar het atelier.
Ik ga nog liever weg, zooals gij zooeven ge
daan hebt, met mijn rokken omgeslagen.
Maar hij, geen notitie nemend van Marie,
hernam aanstonds
Wees naar niet bang, Ik aal u beiden in
mijn boot wegbrengen, als u dat niet mis
haagt, juffrouw Henriette
Met een eerbiedig ontzag op zijn gelaat en
in zijn stem, stelde hij deze vraag aan Hen
riette, die met de punt van haar parasol een
witte klaver omboog aan haar voet. Zij wacht
te even, alvorens te antwoorden, inwendig
gevleid door deze consideratie, die hij haar
betoonde, hief haar hoofd op en zeide
Ik wil wel, Etienne.
De groote jonge man, zijn breede schouders
schuddend van plezier, ging naar den inham
van den oever, die vlak bij was en waar de
Loutrels hun drie schuiten hadden liggen.
Gervais ging hem vooruit, luid roepende van
blijdschap als een meeuw, die het water in
gaat.
Weldra brachten zij de nieuwste en mooi
ste der drie roeibooten mee naar de hut, waar
Henriette en Marie hen wachtten, zij hadden
een stuk schoon zeil op de smalle voorbank
gelegd, opdat de juffrouwen zouden kunnen
gaan zitten, zonder haar japonnen vuil te
maken. Van een bezem van groene brem,
waarmee Gervais de planken had schoonge
maakt, waren hier en daar blaadjes en
bloempjes afgevallen. Henriette omhelsde
moeder Loutrel. Etienne, die vol ernst en op
lettendheid zorg droeg, om kalm zijn roei
spaan te hanteeren, die met enkele slagen, de
boot midden in den stroom gebracht, en daar
ging het vaartuigje, voortgestuurd door het
stroomende water naar de stad, die in de on
dergaande zon lag uitgestrekt.
De jonge meisjes zaten naast elkaar, in de
punt van de boot. Soms keken zij in de rich
ting van Nantes, waar de zon langzaam ver
dween, terwijl de huizen, de brugbogen, de
kerktorens en fabrieksschoorsteenen zich zon
der diepten, scherp omlijnd, afteekenden te
gen den lichten hemeldan weer zagen zij
achter de weide van Mauves, al verder en ver
der verdwijnen en gleden haar blikken langs
de gestalte van den langen Etienne, die, hoe
wel druk bezig met sturen, daar toch niet zóó
in opging, dat hij niet soms, als bij toeval de
oogen van Henriette ontmoette en ze tegen
lachte.
(Wordt vervolgd.)»