T
BLACK-BOy
26e JAARGANG
DINSDAG 2« MEI 1935
No. 42
nieuws- en advertentieblad voor
wieringen etf'Omstreken
DE BROCHURE VAN Mr. MARCHANT.
Nederlandsche Veehouderij Centrale
UIT
HEEL HAAR
HART!
PRUIMTABA
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
De heer Marchant heeft een brochure „Tot
Verweer" geschreven, die vóór de vergadering
van den Partijraad van den V. D. Bond
(Zondag 26 Mei) moest verschijnen.
De heer Marchant zegt te hebben geweten
aan welke verdachtmakingen hij bloot zou
staan als zijn „bekeering" bekend werd.
Destijds werd wie over godsdienst sprak in
den V. D. Bond naar de kerk verwezen. Mr.
Marchant heeft daarmee willen breken. De
grondslag der V. D. politiek moest de grond
slag der christelijke liefde zijn. Mr. Marchant
zag de analogie met den grondslag van de
politiek der katholieken en erkende de orga
nische staatsleer als juist. Zijn redevoeringen
hadden zegt hij tot nadenken kunnen
stemmen en een geestelijk proces doen ver
moeden, maar men heeft ze slechts als gele-
genheidspolitiek gezien.
Wanneer hij vroeger gesproken had zou hij
het aanpassingsontwerp en daardoor het
kabinet in gevaar hebben gebracht. Het
landsbelang eischte, dat het kabinet-Colijn
zonder afbrokkeling bleef zitten.
In de tweede plaats zweeg de heer Mar
chant met het oog op de Statenverkiezin
gen terwille van zijn partij. De schenking
der schilderijen van de KröllerMüller-stich-
ting aan het Rijk en de kwestie der Hooge
Veluwe zijn zaken waar spreker geen cent
profijt van gehad heeft.
Twee jaar lang heeft de oud-minister het
onderwijs tegen de eischen der bezuiniging
hardnekkig verdedigd. Hij heeft het oprich
ten van nieuwe scholen voornamelijk ten
koste van het bijzonder onderwijs tegen
gegaan. De concentratie van scholen was de
politiek van het geheele kabinet.
De heer Marchant heeft het voorbereidend
onderwijs zoo goed mogelijk tegen de bezuini
gingsaanslagen verdedigd.
Zijn vroegere partij zoo zegt hij heeft
geen reden hem voortaan als vijand te be
schouwen. Hij is niet van zins ongecontroleerd
katholieke belangen te dienen. Dat de heer
Marchant zich niet tegen den heer Oud kon
uitlaten was hem heel wat pijnlijker dan het
telefonisch antwoord op de vraag van den
heer.Joekes, maar hij wilde in den minister
raad spreken.
De brief van mr. Oud was ondoordacht en
overbodig. De heer Marchant bestrijdt de
voorstelling alsof de „sommaties van de hee-
ren Joekes en Kranenburg om te antwoorden
en daarna het dreigement van den heer Oud
noodig waren om hem tot aftreden te dwin
gen. Zoodra de heer Colijn zich had uitge
sproken besloot mr. Marchant zijn ontslag te
nemen.
Het gebeurde behoort geen wijziging te
brengen in de verhouding van de partij tot
het kabinet, of het moest een wijziging ten
goede zijn.
In het bijzonder moet de V. D. critisch te
genover de S. D. A. P. blijven staan. Als men,
zegt hij, geplaatst wordt voor het alternatief
„Wat is de S. D. A. P. in haar ware gedaan
te partij van de beginselpolitiek of die van
het cabaret, dan is het met die partij droevig
gesteld.
Het halve geloof waarin ik ben opgevoed
zegt mr. Marchant moet ik als onjuist en
onlogisch gedacht verwerpen. Ook hier kan
men het Christendom gaan vervolgen. Het is
thans eerste plicht aan de ontredderde gees
ten de waarde van het houvast te leeren ken
nen dat ons van het korte bestaan hier op
aarde in de eeuwigheid moet brengen.
De Nederlandsche Zuivelcentrale
deelt mede, dat haar is gebleken, dat
FEUILLETON.
Roman door
RE Né BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 18.
In de verlichte ronding der trap, kwam een
vrouw in den rouw naar beneden. Madiot
zag of hoorde haar niet, door de ontroering
die hem had aangegrepen. Hij trad vooruit,
op het mozaïk der vestibule tot waar M. Le-
marié stond. Hij was er zich van bewust, dat
de tijd hem ontsnapte. De aderen in zijn hals
zwollen op. Hij bekeek hem van 't hoofd tot
de voeten, dien onberispelijken burger, dien
hij binnen enkele seconden niet meer onder
zijn oegen zou hebben, misschien nimmer
meer, en het woord, twintig jaar zorgvuldig
in zijn hart verborgen gebleven, kwam hem,
ondanks zichzelf in een opwelling van drift
naar de lippen
En, mijnheer Lemarié, riep hij uit, zij,
die ik heb opgevoed, Henr
Hij bemerkte eensklaps een zwarte scha
duw, die de trap afdaalde en hield plotseling
stil.
Een oogenblik heerschte er zulk een stilte,
dat men het gezoem der vleugels van een bij,
daarboven tegen de ruiten, hooren kon.
Maar, ga toch door, Louise, zeide M. Le
marié rustig gij zijt nooit op tijd klaar, en
daardoor geeft gij dezen ezels den tijd, om
mij een scène te maken.
Mevrouw Lemarié, aan een toren gelijk,
waarop men een veeren pluim gestoken had,
ging voort over den looper, neer te dalen.
Haar gelaat, was met een dichte voile be
dekt, en zij scheidde, toen zij voortging de
twee mannen, de patroon was tot den muur
teruggetreden en de werkman was achteruit
gegaan, tot aan den bol van geslepen kristal.
Er kwam geen woord meer over zijn lippen.
door vele belanghebbenden nog niet is
voldaan aan het vermelde in het op
8 April 1.1. gepubliceerde, dat bij den
melkhandel betrokkenen een aanvrage
om erkenning moeten indienen bij ge
noemde Centrale.
Grossiers in melk, melkslijters, melk
inrichtingen, melkhandelaren, z.g. par
levinkers zij die melkproducten ver
handelen als nevenbedrijf, zooals b.v.
kruideniers melkrijders, die ook voor
consumptie bestemde, melk vervoe
ren melkveehouders, die zelf melk
venten of op hun boerderij verkoopen
veehouders, die voor consumptie be
stemde melk leveren aan grossiers of
slijters, w.o. ook zij die op regeerings
contract verkoopen, worden allen, in
hun eigen belang aangeraden, om, voor
zoover zij dit niet reeds gedaan moch
ten hebben, of reeds een aanvraagfor
mulier ter invulling ontvangen heb
ben, alsnog ten spoedigste erkenning
aan te vragen.
Betrokkenen wonende in de provin
cies Groningen of Drenthe of in het ge
deelte van Limburg ten Zuiden van de
gemeenten Roosteren-Susteren, moe
ten voor het verkrijgen van een aan-
vraag-forulier tot erkenning zich wen
den tot de Groninger Crisis Melk Com
missie, Heerenweg 21, Groningen,
Drentsche Crisis-Melk-Commissie te
Hertenkamp 5, Assen en Zuid-Limburg
sche Crisis-Melk-Commissie te Voeren
daal de overigen dienen hun aanvra
ge te richten tot de Nederlandsche Zui-
vel-Centrale, Laan van Meerdervoort
84, te 's-Gravenhage.
Er wordt met den meesten nadruk
op gewezen, dat degenen, die de inge
vulde aanvraagformulieren niet vóór
25 Mei j.L hebben ingezonden, de kans
beloopen, na 31 Mei e.k. hun bedrijf
niet te mogen voortzetten en zich der
halve aan groot nadeel blootstellen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Vrijz. Prot. Godsdienstonderwijzers.
Doel der Vereeniging.
Men meldt, dat de vereen, van Vrijz,
Hervormden op 18 Mei een „Vereeni
ging van Vrijz. Protest. Onderwijzers
gesticht heeft.
Deze vereeniging heeft ten doel het
geven van godsdienstonderwijs op
scholen voor gewoon l.o. Zij tracht dit
doel te bereiken door a. een band te
vormen tusschen onderwijzers(ressen)
van vrijz. protest, overtuiging b. haar
leden de bevoegdheid te verleenen
vanwege de Vereen, godsdienst-onder
wijs te geven aan schoolgaande kinde
ren c. door opwekking en voorlich
ting te bevorderen, dat aan school
gaande kinderen godsdienstonderwijs
gegeven wordt in vrijz. protest geest.
De leden dezer vereeniging moeten
lid of buitengewoon lid vaa de Vereen,
van Vrijz. Herv. zijn.
Landbouw en Middenstand.
Comité van overleg gevormd.
In Februari is onder leiding van den
voorzitter van den Middenstandsraad
ten departemente van Economische
Zaken een bespreking gehouden van
Zijn oogen bleven strak op den weg, dien zij
volgde, gevestigd. Zij boog even naar den
kant van Madiot, zooals zij altijd deed, uit
een liefderijke gewoonte, tegenover haar min
deren. Een geruisch van zijde en gerinkel van
gitten, kondigde aan, dat zij de poort uitging
en. den drempel van het huis, overschreed.
En, toen Madiot, die door ontzag weerhouden
was, naar den fabrikant terugging, zag hij
de slanke hand, de gebiedende hand van
M. Lemarié, op een zelfde knopje drukken,
als bij de ingangsdeur. De huisknecht kwam
terug. Een stroom van wit licht, die uit
de naburige kamer kwam, omgaf Madiot.
M. Lemarié. die onverschillig tegen den deur
post leunde, zijn vinger nog opgeheven, zijn
oogen recht vooruit, wees den ouden kisten-
pakker aan.
Maxime, ik ga met mevrouw uit. Als de
ze man niet dadelijk na mij, de deur uitgaat,
moet gij het politiebureau opbellen.
Een half uur later voerden de twee rood
bruine paarden voor den landauer gespan
nen, mijnheer en mevrouw Lemarié, die een
bezoek bij vrienden gingen brengen, naar
buiten, over den weg, die langs de Erdre
loopt. Het rijtuig was alleen van voren open.
Binnen in, rechts zat mevr. Lemarié, haar
voile boven haar wenkbrauwen opgeslagen,
haar gezicht rood en glimmend van tranen,
zij staarde naar den horizon, maar zag niets,
want haar oogen bleven onbewegelijk en haar
oogleden knipten niet.
Wat deze vrouw geleden had, sinds den dag
dat M. Lemarié haar om haar bruidschat
gehuwd had, kon niemand zeggen, hij het
allerminst. Zij was het slachtoffer van de
aanmatigende meerderheid van haar echt
genoot, een slachtoffer, dat door niemand
beklaagd werd, dat op geen enkele manier
aan de spotternijen der wereld ontkomen
kon, noch door te zwijgen, nog door zich te
vernederen, omdat hij een plaats innam,
welke men het niet waardig keurde. Toch
had zij bij voorkeur gezwegen en zich onder-
worden. Zij had de ontrouw van haar echt
genoot, de minachting van anderen, de ontel
afgevaardigden der drie centrale land
bouworganisaties en der drie landelijke
middenstandsbonden, om overleg toi
stand te brengen betreffende het com
plex der vraagstukken, welke de ver
houding tusschen landbouw en mid
denstand béheerschen.
Deze bespreking is de vorige week
voortgezet, met het resultaat, dat zich
een comité heeft gevormd uit de zes
landelijke organisaties, welk comité
zich bereid heeft verklaard aangele
genheden, als bovenbedoeld, te onder
zoeken en langs minnelijken weg tot 'n
bevredigende oplossing trachten te
brengen.
Het comité bestaat uit de heeren N.
H. Blink (Kon. Ned. Landbouw Comité)
mr. H. van Haastert (Kath. Ned. Boe
ren- en Tuindersbond mr. W. Bip
(Christelijke Boeren- en Tuinders-
bond in Nederland); F. L. van der
Leeuw (Kon. Ned. Middenstandsbond
W. G. Scheeres (Vereeniging van den
Christelijken Handeldr. en Industr.
Middenstand in Nederland) en mr. F. J.
Bach (Ned. R.K. Middenstandsbond.)
Bestrijding cadeaustelsel.
Onder verwijzing naar zijn vroeger
terzake uitgebrachte adviezen heeft de
Middenstandsraad opnieuw de aan
dacht van den Minister van Economi
sche Zaken gevestigd op de omstan
digheid, dat naar zijn overtuiging een
wettelijke regeling van het cadeaustel
sel toch wel zeer urgent wordt. Het
kwaad van het cadeaustelsel vreet
ook in verband met moeilijke tijdsom
standigheden, hoe langer hoe meer
voort en doet voor bepaalde takken
van den middenstand zijn heillcozen
invloed temeer gelden, nu de qualiteit
en de aard van de cadeaux steeds
meer naderen tot die van de artikelen,
welke in den normalen handel geregeld
inkrimpt. Met te meer vrijmoedigheid
heeft de Middenstandsraad er op aange
drongen, dat de Minister deze aangele
genheid spoedig ter hand zal nemen,
nu uit de internationale wetgeving hoe
langer hoe meer blijkt, dat de wetge
ver allerwegen doordrongen is van
het kwaad van het cadeaustelsel en
ten onzent de regeling, die het geven
van cadeaux bij tabaks-artikelen ver
biedt, zeer gunstig blijkt te werken en
o.m. geleid heeft tot een belangrijke
daling der prijzen, alsmede daarpiede
gepaard g;aande vermeerdering van
den omzet.
Tragisch ongeval te Brielle.
Jongen te water geraakt en
verdronken.
Zaterdagmiddag is de 13-jarige jon
gen J. Sluimer uit Zwartewaal bij de
Trambrug in de Plantage te Brielle
met het pedaal van zijn rijwiel in aan
raking gekomen met de tramrails. De
jongen verloor daardoor het evenwicht
en geraakte te water. Een tweetal per-
"sonen, die niet ver van de plaats des
onheils met een schuit aan het bagge
ren waren, hoorden hulpgeroep en be
gaf zich naar de plek, waar de jeug
dige wielrijder in het water was ver
dwenen. Eerst na geruimen tijd, toén
meer assistentie aanwezig was, gelukte
bet echter, den jongen op het droge te
bare krenkingen vergeven. Zij had zichzelf
geheel verloochend, op het punt, dat zij in
haar huis geen eigen wil had, dan alleen die
van mevrouw Lemairé, echtgenoote van den
industrieel, van wien zeer vele menschen af
hankelijk waren zij had zich aangewend,
slechts ééns tegen elke onrechtvaardigheid,
waar zij van hoorde en waarvan een ander,
dan zij zelf het slachtoffer was, in te gaan,
en er dan nooit meer op terug te komen.
Zooeven, had zij het begin van den heftigen
zin van Eloi Madiot gehoord, zij herinnerde
zich, dat dit verzoek reeds
vroeger door den ouden werkman gedaan
was, en had tegen haar man gezegd „Waar
om geeft gij dien man toch niet iets Ik ge
loof, dat gij ongelijk hebt." Hij had zich op
gewonden, of liever, zijn toorn had zich nu
natuurlijk tegen haar gericht, omdat Madiot
er niet meer was. Terwijl hij achteroverleun-
brengen. Het was toen reeds te vree
zen, dat de levensgeesten waren gewe
ken. Eenige dokters pasten nog kunst
matige ademhaling toe, evenwel zon
der eenig resultaat.
Zedelijkheilsdebat te Alkemade.
Schutting voor menschen of
reuzen
Het Volk schrijft
De raad behandelde de ordemaatrege
len ter bescherming van de goede ze
den in de nieuwe zweminrichting aan
den Brasemermeer (Z.-H.)
De heer Hogeboom vond de afschei
ding ter hoogte van 1.75 M. tuschen
het mannen- en vrouwenbad te gering.
Lange menschen zouden reikhalzend
wel over de schutting kunnen gluren.
De burgemeester antwoordde, dat
men dan toch wel twee pieter lang
moet zijn om geheel over de schutting
heen te kunnen kijken. Zulke lange
exemplaren van het menschelijke ras
heeft hij nog niet ontmoet. Mocht er
echter een dergelijk unicum het bad
,met een bezoek vereeren, dan gun ik
hem gaarne het pretje om even in het
damesbad te zien, zoo verklaarde de
burgemeester onder groote hilariteit.
De stand der aardappelen.
Het staat er in het algemeen piet de
vroege aardappelenteelt in Heerhugo-
waard droevig voor. Na de eerste groo
te afvriezing begin Mei, waarin slechts
een heel enkel perceel ontkwam, volg
de het koude weer met lichtere nacht
vorsten, waardoor geen herstel van
het geteisterde g;ewas intrad.
Vorige week volgde opnieuw een
nachtvorst, die wederom het gewas op
plaatsen zwart maakte.
Enkelen zijn er dan ook toe overge
gaan hun velden om te ploegen. Naar
men meldt kreeg men dan vergunning
tot den bouw van slaboonen.
Als men bedenkt, dat in normale ja
ren om dezen tijd de aardappelen één
groen kleed vormen, en men ziet nu de
banen, dan begrijpt men dat de natuur
dit jaar grooter beperking der op
brengst zal veroorzaken, dan welke
regeeringsmaatregel ook.
Ook van de winteraardappelen wordt
niet veel gunstigs verwacht. Vele aard
appelen zijn niet opgekomen, hetwelk
men zoowel aan de kwaliteit van de
poters, als aan het ongunstige weer na
liet planten wijt. Dit verschijnsel wordt
algemeen aangeduid met den term
„onderzeeërs".
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Smokkelen per vliegtuig
Een jong handelsman te Nogent-sur-
Marne beschikt over een particulier
vliegtuig, dat op het terrrein van de
Aéro Club te Mantes is ondergebracht.
Hij maakte er herhaaldelijk tochtjes
mee naar het buitenland, en men ver
baasde zich er wel eens over dat. hij bij
zijn thuiskomst talrijke kistjes uit het
vliegtuig in een auto laadde, waarme
de hij dan haastig, naar Parijs reed.
Vermoed werd dat hij zich aan smok
kelen schuldig maakte, en men be
sloot hem in de val te laten loopen.
Een aantal gendarmes stelde zich ver
dekt op het vliegveld op, en toen het
vliegtuig uit Brussel te Mantes landde,
werd het meteen onderzocht. Er wer
den 20.000 cigaretten gevonden, talrij
ke pakjes tabak, kisten met sigaren en
eenige pakjes speelkaarten.
De vlieger-smokkelaar is ingere
kend, en op het vliegtuig en de auto is
beslag gelegd.
Veraangenaming van het reizen.
Geluidsfilm in den trein.
De reizigers van bepaalde sneltrei
nen tusschen Londen eii Leeds kunnen
een uur dooden met het kijken en
hooren naar geluidfilms.
Na vele proefnemingen heeft de Lon
don and North Eastern Railway name
lijk besloten in den ochtendsneltrein
naar Leeds en den jniddagsneltrein
naar Londen een bioscooprijtuig te
doen meerijden. De minister van domi
nions Thomas, zelf oud-spoorwegman
naar men weet, zal het rijtuig officieel
in dienst stellen.
De bezwaren, verbonden aan het la
waai van een trein, die met een snel
heid tot 136 Km. per uur rijdt, schij
nen vrijwel overwonnen te zijn. De be
doeling is drie voorstellingen, elk van
een uur, per reis te geven tegen een
toegansprijs van 1 shilling. Er is plaats
voor 44 personen.
Wordt
vervolgd
Piet Pruim Peinst:
Warm of koud, 'k maak me niet warm hoor!
Koud of warm, het laat me koud,
Als mijn BLACK BOY PRUIM-TABAK mij
Altijd maar gezelschap houdt.
GESAUSDE ZWARE
werklui kunnen hetzelfde doen.
Toen zwegen zij beiden. De heerlijke zomer-
praeht liet tevergeefs rondom deze rijken
zijn duizenden bloemen en aren prijken. De
hernieuwde jeugd der aarde omgaf hen, zon
der dat zij het voelden. Soms, kwam tusschen
twee heuvels een ravijn te voorschijn, als een
waaier opengespreid, de hellingen aan beide
kanten met hakhout of koren bedekt en vol
van de frissche koelte der Erdre en haar
overhangende boomen. Maar noch het ver
driet, noch de drift kunnen zien.
Gij spraakt zoo juist over liefdadigheid,
hernam zij. Welnu geef daar wat hulp, of
veroorloof mij
Een kort gebaar van haar echtgenoot on
derbrak haar
Neen, vrouw, neen. Ik heb er reeds veel
te dikwijls onder geleden, dat gij met uw
weldadigheid, mijn besluiten of mijn wetten
de, tegen de kussens van den landauer, sprak als patroon, logenstrafte. In dit geval wil ik
hij met afgemeten zinnen, door tusschenpoo- dit beslist niet, wij hebben genoeg gedaan,
zen van zwijgen onderbroken, waarin hij zich
voor het linksche paard, dat een weinig hink
te, scheen te interesseeren.
Ik herhaal nog eens, dat gij niets van
deze zaken af weet, uw zoon niet, en gij ook
niet. Maar, al kunt gij er dan niet goed over
oordeelen, gij zijt tenminste milddadig, ter
wijl het bij hem, onthoud wat ik zeg, Louise,
woorden zijn, niets dan woorden. Ik ken dat:
een géneratie van praters
Mevrouw Lemarié zuchtte en, daar zij haar
zoon, dien zij verwendde, wilde verontschul
digen, zeide zij
Laten wij Victor nu maar daar laten.
Hij heeft met deze zaak niets uit te staan. Ik
alleen vind, dat gij hadt moeten toegeven.
Madiot is één van uw oudste arbeiders, mis
schien wel de oudste. Als gij vreest, een uit
zondering te maken, door een verantwoorde
lijkheid te erkennen, die gij niet hebt, geef
hem dan een gift tot afscheid. Dat zal u toch
niet te veel zijn, na dertig jaren dienst.
Neen, vrouw, er zullen bij mij geen af
scheidsgiften gegeven worden. Ik bezit zelf
Ik verbied u, deze Madiots te bezoeken, hun
iets te geven of u eenigerlei wijze met hen
bezig te houden.
De vrouw, uit haar gewone onderdanigheid
gebracht, keerde zich eensklaps naar hem
om, verbitterd, omdat zij getroffen was, in de
eenige vrijheid, die zij bezat
Maar waarom dan toch
Hij bekeek haar een oogenblik verwonderd.
Hij zag naar dat dikke, loome gezicht, die
lippen, die door een voortdurende verdrietige
uitdrukking aan de hoeken waren uitgezakt,
die uitstekende jukbeenderen en ontstelde
oogen, en dat op baleinen gespannen zijden
lijf.
Daar heb ik mijn redenen voor/ zei hij
koud. Doe mij nu het plezier, er aan te den
ken, dat gij mij op het oogenblik naar buiten
vergezelt. Zie, daar is het tolhek van Brasse-
mont al. Gij ziet er leelijk behuild uit.
Een gouden stofwolk van fijn Loire zand
steeg, bij het portier op en viel achter het
rijtuig weer neer. De takken der boomen stre
ken langs de schouders van den koetsier. De
ook niet anders, dan wat ik verdien mijnpaarden, die den stal van 't kasteel roken, krom
den hun nekken en wierpen zich naar den
kant van de laan.
Eenige koeienhoedsters gingen op haar tee-
nen staan achter den heg en keken vol af
gunst naar de rijke dame.
Denzelfden avond, tegen den nacht, zat
Eloi Madiot naar Henriette te luisteren die
trachtte hem te kalmeeren. Hij was woedend
geweest, toen het jonge meisje van het ate
lier thuis kwam. Zij had hem gevonden, ge
wapend met een massa heftige woorden tegen
de rijken, die hem bepaald door een gesprek
met zijn neef Antoine, waar hij niets van
wilde zeggen, waren bijgebracht en daar zij
oordeelde, dat het een zeer ernstig geval was,
had zij lieftallig tegen hem gezegd
Oom, wij zullen samen nog wat opblij
ven van avond. Ik moet die hemden nog af
naaien. Die liggen er al zoo lang Wij zullen
in mijn kamer gaan zitten en thee drinken,
alsof M. Lemarié u een pensioen had toege
kend. Hebt u daar zin in
De kamer van Henriette was in de oogen
van den ouden tamboer een gewijde plaats,
waarvoor hij verlof moet hebben, om binnen
te gaan. Den avond in de kamer van Hen
riette te mogen doorbrengen, vond hij een
lieve attentie. Het was de grootste en meest
verlichte notenhouten ledikant, met wit ka
toenen gordijnen met balletjes franje ver
sierd, in nette plooien er om heen, een spie
gel in vergulden lijst, een spiegelkast van pa
lissander hout, en een klein rond tafeltje van
hetzelfde hout, dat in het midden stond, bei
den stond, beiden een geschenk van een
vriendinnetje van het atelier dat een tame
lijk rijk huwelijk had gedaan. Op de tafel,
waarover een gehaakt kleed lag, stond tus
schen twee stapels modeplaten, een porcelei-
nen vaas met kunstbloemen. Langs de mu
ren hingen een glazen boekenkastje, en
eenige frissche gedrukte aquarellen, gezichten
uit Noorwegen, Zwitserland en Italië.
(Wordt vervolgd).