T BLACK-BOy 26e JAARGANG DINSDAG 2« MEI 1935 No. 42 nieuws- en advertentieblad voor wieringen etf'Omstreken DE BROCHURE VAN Mr. MARCHANT. Nederlandsche Veehouderij Centrale UIT HEEL HAAR HART! PRUIMTABA WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 De heer Marchant heeft een brochure „Tot Verweer" geschreven, die vóór de vergadering van den Partijraad van den V. D. Bond (Zondag 26 Mei) moest verschijnen. De heer Marchant zegt te hebben geweten aan welke verdachtmakingen hij bloot zou staan als zijn „bekeering" bekend werd. Destijds werd wie over godsdienst sprak in den V. D. Bond naar de kerk verwezen. Mr. Marchant heeft daarmee willen breken. De grondslag der V. D. politiek moest de grond slag der christelijke liefde zijn. Mr. Marchant zag de analogie met den grondslag van de politiek der katholieken en erkende de orga nische staatsleer als juist. Zijn redevoeringen hadden zegt hij tot nadenken kunnen stemmen en een geestelijk proces doen ver moeden, maar men heeft ze slechts als gele- genheidspolitiek gezien. Wanneer hij vroeger gesproken had zou hij het aanpassingsontwerp en daardoor het kabinet in gevaar hebben gebracht. Het landsbelang eischte, dat het kabinet-Colijn zonder afbrokkeling bleef zitten. In de tweede plaats zweeg de heer Mar chant met het oog op de Statenverkiezin gen terwille van zijn partij. De schenking der schilderijen van de KröllerMüller-stich- ting aan het Rijk en de kwestie der Hooge Veluwe zijn zaken waar spreker geen cent profijt van gehad heeft. Twee jaar lang heeft de oud-minister het onderwijs tegen de eischen der bezuiniging hardnekkig verdedigd. Hij heeft het oprich ten van nieuwe scholen voornamelijk ten koste van het bijzonder onderwijs tegen gegaan. De concentratie van scholen was de politiek van het geheele kabinet. De heer Marchant heeft het voorbereidend onderwijs zoo goed mogelijk tegen de bezuini gingsaanslagen verdedigd. Zijn vroegere partij zoo zegt hij heeft geen reden hem voortaan als vijand te be schouwen. Hij is niet van zins ongecontroleerd katholieke belangen te dienen. Dat de heer Marchant zich niet tegen den heer Oud kon uitlaten was hem heel wat pijnlijker dan het telefonisch antwoord op de vraag van den heer.Joekes, maar hij wilde in den minister raad spreken. De brief van mr. Oud was ondoordacht en overbodig. De heer Marchant bestrijdt de voorstelling alsof de „sommaties van de hee- ren Joekes en Kranenburg om te antwoorden en daarna het dreigement van den heer Oud noodig waren om hem tot aftreden te dwin gen. Zoodra de heer Colijn zich had uitge sproken besloot mr. Marchant zijn ontslag te nemen. Het gebeurde behoort geen wijziging te brengen in de verhouding van de partij tot het kabinet, of het moest een wijziging ten goede zijn. In het bijzonder moet de V. D. critisch te genover de S. D. A. P. blijven staan. Als men, zegt hij, geplaatst wordt voor het alternatief „Wat is de S. D. A. P. in haar ware gedaan te partij van de beginselpolitiek of die van het cabaret, dan is het met die partij droevig gesteld. Het halve geloof waarin ik ben opgevoed zegt mr. Marchant moet ik als onjuist en onlogisch gedacht verwerpen. Ook hier kan men het Christendom gaan vervolgen. Het is thans eerste plicht aan de ontredderde gees ten de waarde van het houvast te leeren ken nen dat ons van het korte bestaan hier op aarde in de eeuwigheid moet brengen. De Nederlandsche Zuivelcentrale deelt mede, dat haar is gebleken, dat FEUILLETON. Roman door RE Né BAZIN. Nadruk verboden. No. 18. In de verlichte ronding der trap, kwam een vrouw in den rouw naar beneden. Madiot zag of hoorde haar niet, door de ontroering die hem had aangegrepen. Hij trad vooruit, op het mozaïk der vestibule tot waar M. Le- marié stond. Hij was er zich van bewust, dat de tijd hem ontsnapte. De aderen in zijn hals zwollen op. Hij bekeek hem van 't hoofd tot de voeten, dien onberispelijken burger, dien hij binnen enkele seconden niet meer onder zijn oegen zou hebben, misschien nimmer meer, en het woord, twintig jaar zorgvuldig in zijn hart verborgen gebleven, kwam hem, ondanks zichzelf in een opwelling van drift naar de lippen En, mijnheer Lemarié, riep hij uit, zij, die ik heb opgevoed, Henr Hij bemerkte eensklaps een zwarte scha duw, die de trap afdaalde en hield plotseling stil. Een oogenblik heerschte er zulk een stilte, dat men het gezoem der vleugels van een bij, daarboven tegen de ruiten, hooren kon. Maar, ga toch door, Louise, zeide M. Le marié rustig gij zijt nooit op tijd klaar, en daardoor geeft gij dezen ezels den tijd, om mij een scène te maken. Mevrouw Lemarié, aan een toren gelijk, waarop men een veeren pluim gestoken had, ging voort over den looper, neer te dalen. Haar gelaat, was met een dichte voile be dekt, en zij scheidde, toen zij voortging de twee mannen, de patroon was tot den muur teruggetreden en de werkman was achteruit gegaan, tot aan den bol van geslepen kristal. Er kwam geen woord meer over zijn lippen. door vele belanghebbenden nog niet is voldaan aan het vermelde in het op 8 April 1.1. gepubliceerde, dat bij den melkhandel betrokkenen een aanvrage om erkenning moeten indienen bij ge noemde Centrale. Grossiers in melk, melkslijters, melk inrichtingen, melkhandelaren, z.g. par levinkers zij die melkproducten ver handelen als nevenbedrijf, zooals b.v. kruideniers melkrijders, die ook voor consumptie bestemde, melk vervoe ren melkveehouders, die zelf melk venten of op hun boerderij verkoopen veehouders, die voor consumptie be stemde melk leveren aan grossiers of slijters, w.o. ook zij die op regeerings contract verkoopen, worden allen, in hun eigen belang aangeraden, om, voor zoover zij dit niet reeds gedaan moch ten hebben, of reeds een aanvraagfor mulier ter invulling ontvangen heb ben, alsnog ten spoedigste erkenning aan te vragen. Betrokkenen wonende in de provin cies Groningen of Drenthe of in het ge deelte van Limburg ten Zuiden van de gemeenten Roosteren-Susteren, moe ten voor het verkrijgen van een aan- vraag-forulier tot erkenning zich wen den tot de Groninger Crisis Melk Com missie, Heerenweg 21, Groningen, Drentsche Crisis-Melk-Commissie te Hertenkamp 5, Assen en Zuid-Limburg sche Crisis-Melk-Commissie te Voeren daal de overigen dienen hun aanvra ge te richten tot de Nederlandsche Zui- vel-Centrale, Laan van Meerdervoort 84, te 's-Gravenhage. Er wordt met den meesten nadruk op gewezen, dat degenen, die de inge vulde aanvraagformulieren niet vóór 25 Mei j.L hebben ingezonden, de kans beloopen, na 31 Mei e.k. hun bedrijf niet te mogen voortzetten en zich der halve aan groot nadeel blootstellen. BINNENLANDSCH NIEUWS. Vrijz. Prot. Godsdienstonderwijzers. Doel der Vereeniging. Men meldt, dat de vereen, van Vrijz, Hervormden op 18 Mei een „Vereeni ging van Vrijz. Protest. Onderwijzers gesticht heeft. Deze vereeniging heeft ten doel het geven van godsdienstonderwijs op scholen voor gewoon l.o. Zij tracht dit doel te bereiken door a. een band te vormen tusschen onderwijzers(ressen) van vrijz. protest, overtuiging b. haar leden de bevoegdheid te verleenen vanwege de Vereen, godsdienst-onder wijs te geven aan schoolgaande kinde ren c. door opwekking en voorlich ting te bevorderen, dat aan school gaande kinderen godsdienstonderwijs gegeven wordt in vrijz. protest geest. De leden dezer vereeniging moeten lid of buitengewoon lid vaa de Vereen, van Vrijz. Herv. zijn. Landbouw en Middenstand. Comité van overleg gevormd. In Februari is onder leiding van den voorzitter van den Middenstandsraad ten departemente van Economische Zaken een bespreking gehouden van Zijn oogen bleven strak op den weg, dien zij volgde, gevestigd. Zij boog even naar den kant van Madiot, zooals zij altijd deed, uit een liefderijke gewoonte, tegenover haar min deren. Een geruisch van zijde en gerinkel van gitten, kondigde aan, dat zij de poort uitging en. den drempel van het huis, overschreed. En, toen Madiot, die door ontzag weerhouden was, naar den fabrikant terugging, zag hij de slanke hand, de gebiedende hand van M. Lemarié, op een zelfde knopje drukken, als bij de ingangsdeur. De huisknecht kwam terug. Een stroom van wit licht, die uit de naburige kamer kwam, omgaf Madiot. M. Lemarié. die onverschillig tegen den deur post leunde, zijn vinger nog opgeheven, zijn oogen recht vooruit, wees den ouden kisten- pakker aan. Maxime, ik ga met mevrouw uit. Als de ze man niet dadelijk na mij, de deur uitgaat, moet gij het politiebureau opbellen. Een half uur later voerden de twee rood bruine paarden voor den landauer gespan nen, mijnheer en mevrouw Lemarié, die een bezoek bij vrienden gingen brengen, naar buiten, over den weg, die langs de Erdre loopt. Het rijtuig was alleen van voren open. Binnen in, rechts zat mevr. Lemarié, haar voile boven haar wenkbrauwen opgeslagen, haar gezicht rood en glimmend van tranen, zij staarde naar den horizon, maar zag niets, want haar oogen bleven onbewegelijk en haar oogleden knipten niet. Wat deze vrouw geleden had, sinds den dag dat M. Lemarié haar om haar bruidschat gehuwd had, kon niemand zeggen, hij het allerminst. Zij was het slachtoffer van de aanmatigende meerderheid van haar echt genoot, een slachtoffer, dat door niemand beklaagd werd, dat op geen enkele manier aan de spotternijen der wereld ontkomen kon, noch door te zwijgen, nog door zich te vernederen, omdat hij een plaats innam, welke men het niet waardig keurde. Toch had zij bij voorkeur gezwegen en zich onder- worden. Zij had de ontrouw van haar echt genoot, de minachting van anderen, de ontel afgevaardigden der drie centrale land bouworganisaties en der drie landelijke middenstandsbonden, om overleg toi stand te brengen betreffende het com plex der vraagstukken, welke de ver houding tusschen landbouw en mid denstand béheerschen. Deze bespreking is de vorige week voortgezet, met het resultaat, dat zich een comité heeft gevormd uit de zes landelijke organisaties, welk comité zich bereid heeft verklaard aangele genheden, als bovenbedoeld, te onder zoeken en langs minnelijken weg tot 'n bevredigende oplossing trachten te brengen. Het comité bestaat uit de heeren N. H. Blink (Kon. Ned. Landbouw Comité) mr. H. van Haastert (Kath. Ned. Boe ren- en Tuindersbond mr. W. Bip (Christelijke Boeren- en Tuinders- bond in Nederland); F. L. van der Leeuw (Kon. Ned. Middenstandsbond W. G. Scheeres (Vereeniging van den Christelijken Handeldr. en Industr. Middenstand in Nederland) en mr. F. J. Bach (Ned. R.K. Middenstandsbond.) Bestrijding cadeaustelsel. Onder verwijzing naar zijn vroeger terzake uitgebrachte adviezen heeft de Middenstandsraad opnieuw de aan dacht van den Minister van Economi sche Zaken gevestigd op de omstan digheid, dat naar zijn overtuiging een wettelijke regeling van het cadeaustel sel toch wel zeer urgent wordt. Het kwaad van het cadeaustelsel vreet ook in verband met moeilijke tijdsom standigheden, hoe langer hoe meer voort en doet voor bepaalde takken van den middenstand zijn heillcozen invloed temeer gelden, nu de qualiteit en de aard van de cadeaux steeds meer naderen tot die van de artikelen, welke in den normalen handel geregeld inkrimpt. Met te meer vrijmoedigheid heeft de Middenstandsraad er op aange drongen, dat de Minister deze aangele genheid spoedig ter hand zal nemen, nu uit de internationale wetgeving hoe langer hoe meer blijkt, dat de wetge ver allerwegen doordrongen is van het kwaad van het cadeaustelsel en ten onzent de regeling, die het geven van cadeaux bij tabaks-artikelen ver biedt, zeer gunstig blijkt te werken en o.m. geleid heeft tot een belangrijke daling der prijzen, alsmede daarpiede gepaard g;aande vermeerdering van den omzet. Tragisch ongeval te Brielle. Jongen te water geraakt en verdronken. Zaterdagmiddag is de 13-jarige jon gen J. Sluimer uit Zwartewaal bij de Trambrug in de Plantage te Brielle met het pedaal van zijn rijwiel in aan raking gekomen met de tramrails. De jongen verloor daardoor het evenwicht en geraakte te water. Een tweetal per- "sonen, die niet ver van de plaats des onheils met een schuit aan het bagge ren waren, hoorden hulpgeroep en be gaf zich naar de plek, waar de jeug dige wielrijder in het water was ver dwenen. Eerst na geruimen tijd, toén meer assistentie aanwezig was, gelukte bet echter, den jongen op het droge te bare krenkingen vergeven. Zij had zichzelf geheel verloochend, op het punt, dat zij in haar huis geen eigen wil had, dan alleen die van mevrouw Lemairé, echtgenoote van den industrieel, van wien zeer vele menschen af hankelijk waren zij had zich aangewend, slechts ééns tegen elke onrechtvaardigheid, waar zij van hoorde en waarvan een ander, dan zij zelf het slachtoffer was, in te gaan, en er dan nooit meer op terug te komen. Zooeven, had zij het begin van den heftigen zin van Eloi Madiot gehoord, zij herinnerde zich, dat dit verzoek reeds vroeger door den ouden werkman gedaan was, en had tegen haar man gezegd „Waar om geeft gij dien man toch niet iets Ik ge loof, dat gij ongelijk hebt." Hij had zich op gewonden, of liever, zijn toorn had zich nu natuurlijk tegen haar gericht, omdat Madiot er niet meer was. Terwijl hij achteroverleun- brengen. Het was toen reeds te vree zen, dat de levensgeesten waren gewe ken. Eenige dokters pasten nog kunst matige ademhaling toe, evenwel zon der eenig resultaat. Zedelijkheilsdebat te Alkemade. Schutting voor menschen of reuzen Het Volk schrijft De raad behandelde de ordemaatrege len ter bescherming van de goede ze den in de nieuwe zweminrichting aan den Brasemermeer (Z.-H.) De heer Hogeboom vond de afschei ding ter hoogte van 1.75 M. tuschen het mannen- en vrouwenbad te gering. Lange menschen zouden reikhalzend wel over de schutting kunnen gluren. De burgemeester antwoordde, dat men dan toch wel twee pieter lang moet zijn om geheel over de schutting heen te kunnen kijken. Zulke lange exemplaren van het menschelijke ras heeft hij nog niet ontmoet. Mocht er echter een dergelijk unicum het bad ,met een bezoek vereeren, dan gun ik hem gaarne het pretje om even in het damesbad te zien, zoo verklaarde de burgemeester onder groote hilariteit. De stand der aardappelen. Het staat er in het algemeen piet de vroege aardappelenteelt in Heerhugo- waard droevig voor. Na de eerste groo te afvriezing begin Mei, waarin slechts een heel enkel perceel ontkwam, volg de het koude weer met lichtere nacht vorsten, waardoor geen herstel van het geteisterde g;ewas intrad. Vorige week volgde opnieuw een nachtvorst, die wederom het gewas op plaatsen zwart maakte. Enkelen zijn er dan ook toe overge gaan hun velden om te ploegen. Naar men meldt kreeg men dan vergunning tot den bouw van slaboonen. Als men bedenkt, dat in normale ja ren om dezen tijd de aardappelen één groen kleed vormen, en men ziet nu de banen, dan begrijpt men dat de natuur dit jaar grooter beperking der op brengst zal veroorzaken, dan welke regeeringsmaatregel ook. Ook van de winteraardappelen wordt niet veel gunstigs verwacht. Vele aard appelen zijn niet opgekomen, hetwelk men zoowel aan de kwaliteit van de poters, als aan het ongunstige weer na liet planten wijt. Dit verschijnsel wordt algemeen aangeduid met den term „onderzeeërs". BUITENLANDSCH NIEUWS. Smokkelen per vliegtuig Een jong handelsman te Nogent-sur- Marne beschikt over een particulier vliegtuig, dat op het terrrein van de Aéro Club te Mantes is ondergebracht. Hij maakte er herhaaldelijk tochtjes mee naar het buitenland, en men ver baasde zich er wel eens over dat. hij bij zijn thuiskomst talrijke kistjes uit het vliegtuig in een auto laadde, waarme de hij dan haastig, naar Parijs reed. Vermoed werd dat hij zich aan smok kelen schuldig maakte, en men be sloot hem in de val te laten loopen. Een aantal gendarmes stelde zich ver dekt op het vliegveld op, en toen het vliegtuig uit Brussel te Mantes landde, werd het meteen onderzocht. Er wer den 20.000 cigaretten gevonden, talrij ke pakjes tabak, kisten met sigaren en eenige pakjes speelkaarten. De vlieger-smokkelaar is ingere kend, en op het vliegtuig en de auto is beslag gelegd. Veraangenaming van het reizen. Geluidsfilm in den trein. De reizigers van bepaalde sneltrei nen tusschen Londen eii Leeds kunnen een uur dooden met het kijken en hooren naar geluidfilms. Na vele proefnemingen heeft de Lon don and North Eastern Railway name lijk besloten in den ochtendsneltrein naar Leeds en den jniddagsneltrein naar Londen een bioscooprijtuig te doen meerijden. De minister van domi nions Thomas, zelf oud-spoorwegman naar men weet, zal het rijtuig officieel in dienst stellen. De bezwaren, verbonden aan het la waai van een trein, die met een snel heid tot 136 Km. per uur rijdt, schij nen vrijwel overwonnen te zijn. De be doeling is drie voorstellingen, elk van een uur, per reis te geven tegen een toegansprijs van 1 shilling. Er is plaats voor 44 personen. Wordt vervolgd Piet Pruim Peinst: Warm of koud, 'k maak me niet warm hoor! Koud of warm, het laat me koud, Als mijn BLACK BOY PRUIM-TABAK mij Altijd maar gezelschap houdt. GESAUSDE ZWARE werklui kunnen hetzelfde doen. Toen zwegen zij beiden. De heerlijke zomer- praeht liet tevergeefs rondom deze rijken zijn duizenden bloemen en aren prijken. De hernieuwde jeugd der aarde omgaf hen, zon der dat zij het voelden. Soms, kwam tusschen twee heuvels een ravijn te voorschijn, als een waaier opengespreid, de hellingen aan beide kanten met hakhout of koren bedekt en vol van de frissche koelte der Erdre en haar overhangende boomen. Maar noch het ver driet, noch de drift kunnen zien. Gij spraakt zoo juist over liefdadigheid, hernam zij. Welnu geef daar wat hulp, of veroorloof mij Een kort gebaar van haar echtgenoot on derbrak haar Neen, vrouw, neen. Ik heb er reeds veel te dikwijls onder geleden, dat gij met uw weldadigheid, mijn besluiten of mijn wetten de, tegen de kussens van den landauer, sprak als patroon, logenstrafte. In dit geval wil ik hij met afgemeten zinnen, door tusschenpoo- dit beslist niet, wij hebben genoeg gedaan, zen van zwijgen onderbroken, waarin hij zich voor het linksche paard, dat een weinig hink te, scheen te interesseeren. Ik herhaal nog eens, dat gij niets van deze zaken af weet, uw zoon niet, en gij ook niet. Maar, al kunt gij er dan niet goed over oordeelen, gij zijt tenminste milddadig, ter wijl het bij hem, onthoud wat ik zeg, Louise, woorden zijn, niets dan woorden. Ik ken dat: een géneratie van praters Mevrouw Lemarié zuchtte en, daar zij haar zoon, dien zij verwendde, wilde verontschul digen, zeide zij Laten wij Victor nu maar daar laten. Hij heeft met deze zaak niets uit te staan. Ik alleen vind, dat gij hadt moeten toegeven. Madiot is één van uw oudste arbeiders, mis schien wel de oudste. Als gij vreest, een uit zondering te maken, door een verantwoorde lijkheid te erkennen, die gij niet hebt, geef hem dan een gift tot afscheid. Dat zal u toch niet te veel zijn, na dertig jaren dienst. Neen, vrouw, er zullen bij mij geen af scheidsgiften gegeven worden. Ik bezit zelf Ik verbied u, deze Madiots te bezoeken, hun iets te geven of u eenigerlei wijze met hen bezig te houden. De vrouw, uit haar gewone onderdanigheid gebracht, keerde zich eensklaps naar hem om, verbitterd, omdat zij getroffen was, in de eenige vrijheid, die zij bezat Maar waarom dan toch Hij bekeek haar een oogenblik verwonderd. Hij zag naar dat dikke, loome gezicht, die lippen, die door een voortdurende verdrietige uitdrukking aan de hoeken waren uitgezakt, die uitstekende jukbeenderen en ontstelde oogen, en dat op baleinen gespannen zijden lijf. Daar heb ik mijn redenen voor/ zei hij koud. Doe mij nu het plezier, er aan te den ken, dat gij mij op het oogenblik naar buiten vergezelt. Zie, daar is het tolhek van Brasse- mont al. Gij ziet er leelijk behuild uit. Een gouden stofwolk van fijn Loire zand steeg, bij het portier op en viel achter het rijtuig weer neer. De takken der boomen stre ken langs de schouders van den koetsier. De ook niet anders, dan wat ik verdien mijnpaarden, die den stal van 't kasteel roken, krom den hun nekken en wierpen zich naar den kant van de laan. Eenige koeienhoedsters gingen op haar tee- nen staan achter den heg en keken vol af gunst naar de rijke dame. Denzelfden avond, tegen den nacht, zat Eloi Madiot naar Henriette te luisteren die trachtte hem te kalmeeren. Hij was woedend geweest, toen het jonge meisje van het ate lier thuis kwam. Zij had hem gevonden, ge wapend met een massa heftige woorden tegen de rijken, die hem bepaald door een gesprek met zijn neef Antoine, waar hij niets van wilde zeggen, waren bijgebracht en daar zij oordeelde, dat het een zeer ernstig geval was, had zij lieftallig tegen hem gezegd Oom, wij zullen samen nog wat opblij ven van avond. Ik moet die hemden nog af naaien. Die liggen er al zoo lang Wij zullen in mijn kamer gaan zitten en thee drinken, alsof M. Lemarié u een pensioen had toege kend. Hebt u daar zin in De kamer van Henriette was in de oogen van den ouden tamboer een gewijde plaats, waarvoor hij verlof moet hebben, om binnen te gaan. Den avond in de kamer van Hen riette te mogen doorbrengen, vond hij een lieve attentie. Het was de grootste en meest verlichte notenhouten ledikant, met wit ka toenen gordijnen met balletjes franje ver sierd, in nette plooien er om heen, een spie gel in vergulden lijst, een spiegelkast van pa lissander hout, en een klein rond tafeltje van hetzelfde hout, dat in het midden stond, bei den stond, beiden een geschenk van een vriendinnetje van het atelier dat een tame lijk rijk huwelijk had gedaan. Op de tafel, waarover een gehaakt kleed lag, stond tus schen twee stapels modeplaten, een porcelei- nen vaas met kunstbloemen. Langs de mu ren hingen een glazen boekenkastje, en eenige frissche gedrukte aquarellen, gezichten uit Noorwegen, Zwitserland en Italië. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1