26e JAARGANG VRIJDAG 7 JUNI 1935 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN OMSTREKEN UIT HEEL HAAR HART! STEUNT BOTER ■WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 t 0.10 TEXEL. Onthulling Esperanto-monument. Meer dan 200 personen waren vorige week naar Texel gekomen voor den Esperanto-dag die aldaar gehouden werd. Dit feit was ditmaal van grooter be- teekenis, omdat tevens de onthulling plaats had van het Esperanto-monu ment. 't Grootste gedeelte van het gezel schap arriveerde toen des morgens met de boot, die om 9 uur uit Den Hel der vertrekt. Om half twee arriveerden nog een groep Esperantisten, die te veraf woon den om reeds met de boot van 9 uur mee te kunnen komen. Het gezelschap begaf zich daarna naar het plantsoen aan de Koogerstraat, waar het monu ment is opgericht. De straten in de om geving waren voor 't doorgaand ver keer afgezet. Om 2 uur werd eerst het woord ge voerd door den heer M. J. Oele, voor zitter van de Tex. Esp. Fed. Spr. be tuigde zijn ingenomenheid, dat op Texel het tweede Esperanto-monu ment opgericht werd. Hierna sprak ir. J. R. G. Isbrücker, die als regeeringsverteg,enwoordiger naar Texel was gekomen, om 't mo nument te onthullen. Spr. zeide met het grootste genoegen deze opdracht te hebben aanvaard, daar hier de Espe. ranto zoo druk beoefend wordt, en om dat hier pionierswerk verricht is. Hoogstwaarschijnlijk zullen in Neder land nog tal van monumenten worden onthuld, doch nu hier een van de eer ste gebouwd wordt, is dit pioniers werk. Na dit in de Nederlandsche taal te hebben gesproken, hield ir. Isbrü cker nog een korte rede in Esperanto, waarna hij 't monument onthulde en aan de gemeente Texel overdroeg. Hierna sprak de heer W. B. Oort, burgemeester van Texel, die zeide trotsch te zijn op dit tweede monu FEUILLETON. Roman door RENé BAZIN. Nadruk verboden. ment in Nederland, dat een sieraad is voor de omgeving en prachtig uitkomt tegen 't zoo mooie Texelsche landschap Hoewel persoonlijk geen Esperantist ging burgemeester Oort voort be grijp ik ten volle, dat met behulp van Esperanto de volkeren nader tot el kaar gebracht worden, hetgeen den wereldvrede zeer zal bevorderen. Verder sprak spr. den wensch uit, dat de Esperantisten die Texel zullen be zoeken, door dit monument hier hun thuis zullen vinden. Hierna werd namens de gemeente 'n krans aan 't monument bevestigd. Hierna werd nog gesproken door den heer Roggeveen, voorz. van de N. Holl. Fed. Ln Norda Stella. Spr feliciteerde namens deze vereeniging de ge meente Texel met het hier opgerichte monument, en bracht vervolgens dank en hulde aan den heer Joh. Duinker, die als bestuurslid der Tex. Esp. Fede ratie, als pionier voor Esperanto, en als mentor van 't monumentfonds zoo veel had verricht. De heer Oele bracht dank aan de sprekers. Het Esperanto-monument is ge bouwd naar een ontwerp van den ar chitect L. Igesz, door den heer S. de Waal, die als Esperant-wereldreiziger een groot propagandist voor deze taal is geweest. Prachtig is het opgelicht in een aardig plantsoen, waar de roode steenen, waaruit de zuil is gebouwd, zeer goed uitkomen. Het bouwwerk wordt bekroond met een als windwij zer dienende ster, die rust op een we reldbol, bestaande uit 5 ringen als zin nebeeld dat de Esperanto-ster de vijf werelddeelen bestraalt. Na de onthulling maakten de Espe rantisten nog een fraaie wandeling over Texel, waarna allen hoogst vol daan met de laatste boot weer ver trokken. Het was een prachtige dag bij zeer gunstig weer. Ongetwijfeld hebben de Esperantisten een goeden indruk van Texel meegenomen. BINNENLANDSCH NIEUWS. Massa-ontslag bij Stationsbuffetten. Pachter heeft contract opgezegd Naar men meldt heeft de directie van de fa. Van Goetliem en Neuteboom te Amsterdam, tegen den len Juli a.s. haar pachten van stationsbuffetten hier te lande opgezegd in verband met de afwijzing van haar tot de directie Spoorwegen gericht verzoek om ver laging der pachtprijzen. Aan het geheele personeel (ongeveer 5 honderd personen) der stations-res taurants van genoemde onderneming, is derhalve thans tegen genoemden datum ontslag aangezegd. Autobus tegen een boom. Chauffeur moest uitwijken, zoodat deze botsing onvermij delijk was. Acht personen zwaar' gewond. Toen een der groote autobussen van de wed. J. .Slof van Joure Zaterdag morgen ongeveer 8 uur komende uit de richting Joure ter hoogte van Oude- schouw was gekomen, kwam plotse ling van het erf Kuindersma aldaar de autobus van den heer Elgersma uit Oldeboorn achteruit den rijksweg op rijden. Om een botsing te voorkomen eek de autobus uit Joure naar links uit en kwam daardoor in botsing met een langs den weg, staanden boom. De schok moet hevig geweest zijn, aange zien de vele inzittenden bijna allen ge wond werden. De bestuurder en de per soon die naast hem was gezeten, kre gen, evenals een vijftal andere inzitten den ernstige snijwondén aan hoofd en handen. De bejaarde heer J. Gramsma van Leeuwarden werd met een gebro ken schouder bij hotel Kuindersma binnengedragen en later naar het Di- aconessenhuis te Leeuwarden overge bracht. Spoedig waren de doktoren Leeuwenbrug en Smeding en Zr. de Vos ter plaatse. Zij verzorgden de gewon den voorloopig. De nieuwe autobus werd geheel ver nield. VERGADERING L.C.O. v. NOORD-HOLLAND. Vrijdag j.1. hield de L.C.O. voor Noord-Hol land voor de eerste maal haar jaarvergadering in „Het Gulden Vlies" te Alkmaar. Behalve de vertegenwoordigers der erkende organisaties waren de vertegenwoordigers der 40 districten opgekomen. Bij de behandeling van het jaarverslag waarin uitvoerige mededeelingen werden ge daan over de maatregelen der rundvee- en varkenshouderij, de akker- en tuinbouw, ont spon zich een breed debat over de taak en werkwijze der districts-commissies. Van de zetel der bestuurstafel werd opge merkt, dat de taak der vertrouwensmannen der L. C. O. in wezen ligt in het geven van adviezen aan het bestuur terzake van kalver-, varkens- en biggen-toewijzing, aardappelen, suikerbieten enz., terwijl het uitbrengen van rapporten inzake inrichting van het bedrijf, inventarisatie in het algemeen het verstrekken van opgaven tot de werkzaamheden der op zichters en controleurs behooren. Bij de behandeling van de door de districten schriftelijk naar voren gebrachte punten werd medegedeeld, dat inzake de melkregeling aan de veehouders zoo spoedig als mogelijk is een voorloopige toewijzing zal worden verstrekt, zoodat de veehouders voorloopig althans we ten welk kwantum in ieder geval zal worden gesteund. Tevens werd uit de vergadering de wensch geuit dat het mesten van kalveren moest wor den beperkt tot hen die van oudsher gewoon waren kalveren te mesten. Men vreesde n.1., dat door de invoering van de nieuwe melkre geling meer kalveren dan tot nog toe zouden worden gemest, waardoor de vleeschmarkt nog voor het najaar zou worden ontwricht. Algemeen werd geklaagd over de lage ver goedingen welke aan de vertrouwensmen- schen worden gegeven. No. 21. Dat zijn veel ongelukken in eens, zeide een stem. Er kwam geen antwoord. De dood, de on vermijdelijke was genoemd. En, evenals de steenen omhoog en omlaag in de straten, tril len als er een vrachtwagen voorbij gaat, zoo werden de harten bewogen," bij het hooren van zijn naam. De tabouretten werden aan tafel geschoven, de hoeden en mantels ver dwenen in de groote kast, en het geluid van de garenklosjes en scharen, die op het groe ne luster van de tafel werden geworpen, kon digde aan, dat de arbeid, als eiken morgen, werd hervat. Henriette liet haar heldere oo- gen over deze jonge meisjes gaan, terwijl zij haar japon opnam, om te gaan zitten. Zij was zenuwachtig en verstrooid, door het on weer en den slechten nacht. Nu waren de lachende tanden van juffrouw Cecile niet meer te zien, noch de kuiltjes van juffrouw Anna, de apprêteuse van Henriette, een teere Normandische met een kleur als melknoch het stille glanzen harer oogen. Zij zwegen allen, eenigen zonder uitdrukking, bezig met de voorbereidingen voor het werk, anderen ernstig en zelfs treurig. Juffrouw Reine, die het dichtst bij de première zat, met een ge laat als va neen heilige uit een kerkraam, bewoog zachtjes haar lippen, haar oogleden neergeslagen. Twee of drie meisjes kwamen in het vol gend kwartier nog binnen, wat frissche lucht in de plooien harer kleeren meebrengend. Zij bevestigden het nieuws, door het leermeisje verteld. M. Lemarié was door een hersenbe- roerte gestorven, zonder bij kennis te zijn gekomen men had gezien, dat de vensters van het huis dicht warende fabriek zou niet weer worden opgebouwd, tenminste niet door de familie van den fabrikant. Het ge rucht liep, dat er een verzoek om hulp aan den gemeenteraad zou worden ingediend, ten gunste van de werklieden. Langzamerhand verminderde de belang stelling in het leed, de plannen en verwach tingen rondom dezen gestorvene, de indruk van den dood. De zijden rozen, de fluweelen oostindische kers, de bosjes margrieten of korenbloemen, begonnen boven de vormen te trillen. De naalden doorboorden met een barstend geluid, de harde stoffen en het stroo. De garneer- sters namen op haar gesloten vuist, den op te maken vorm, waarvan zij alleen het toe komstige model konden weten, hielden hem veraf, op den uitgestrekten arm, lieten hem ronddraaien, om hem te bekijken en brach ten hem weer naar zich toe. Dezen middag zullen wij bepaald een bestelling van mevrouw Lemarié krijgen, daar ben ik zeker van, zeide juffrouw Augus- tine, wier eigenliefde gevleid was, door deze lange stilte, die zij als een persoonlijke over winning beschouwde. Al meer dan tien jaar maak ik haar hoeden op. Juffrouw Irma, met de grootste oogen, die het meest schitterden van de werkkoorts, een artistiek, overspannen meisje, dat de premiè re niet uit kon staan, antwoordde, aan het eind van dezelfde tafel Ik benijd u niet, juffrouw, een rouwhoed! Men kan hem meer of minder elegant maken. Nooitcrêpe, een witte band, een sluier, zoo lang als de japon, daar kan men niets mee doen. Neem me niet kwalijk. Neem het zelf niet kwalijk. Het zijn af schuwelijke dingen. Neen, juffrouw, de mijne niet. Enfin, gij zult hem niet op uw hoofd hoeven te zetten en ik ook niet. Juffrouw Augustine, die geërgerd was, pro beerde te lachen die plooien groefden zich in haar puistige wangen. Zij antwoordde ge Na een kort woord van dank door den voor zitter, den Heer R. C. Schenk, aan het be stuur en de commissie-leden werd de verga dering gesloten. INSTELLING VAN EEN COMMISSIE VOOR DE ZOETWATERVISSCHERIJ EN DEN ZOETWATERVISCHHANDEL. De Minister van Economische Zaken heeft bij de Nederlandsche Visscherijcentrale inge steld een Commissie voor de Zoetwatervis- scherij en den Zoetwatervischhandel. Deze nieuwe commissie zal tot taak heb ben, van advies te dienen bij de voorbereiding en de uitvoering van maatregelen, welke j kunnen strekken tot steun aan het zoetwater- J visscherij bedrijf, dat in zeer sterke mate de I gevolgen ondervindt van de crisis. In de commissie hebben zoowel vertegen- j woordigers van het zoetwatervisscherij-bedrijf in de rivieren, de binnenwateren en het IJs- j selmeer, als van den zoetwatervischhandel zitting, terwijl ook de organisatie van de ri- J vier- en binnenvisschers de Hoofdafdeeling .Zoetwatervisscherij" der Nederlandsche Hei- demaatschappij daarin vertegenwoordigd is. Als leden der Commissie zijn aangewezen de Heeren Mr. J. C. A. M. van de Mortel te Tilburg, Voorzitter W. Dil Jz. te Zaandam A. P. Lanthorst te Heerenveen J. P. van Lonk huizen te Arnhem H. Thijseling te Lemmer Jac. de Visser Jz. te MoerdijkE. Vlug te Zuid ScharwoudeJoh. van der Zanden te Raven- stein. BUITENLANDSCH NIEUWS. PLAATSELIJKE INDUSTRIE en LANDBOUW! Vraagt daarom uw winkelier van Kaasfabriek NOOIT GEDACHT, H.-hoef. Tacoma's „Houtprins" terecht. Ongedeerd bij de familie W;ey- erhausen terug. De „houtprins" van Tacoma, de zoon van den „houtkoning" Weyerhausen in Amerika, is ongedeerd bij zijn ou ders teruggekomen. Zooals men weet was hij onlangs door een zeldzaam bru tale bende ontvoerders geroofd, die tweehonderdduizend dollar losgeld eischte. Het losgeld schijnt te zijn be taald, ondanks alle moelijkheden wel ke rezen voordat de ontvoerders in con tact konden komen met de ouders, daar de politie zich met de zaak be moeide tegen den wensch van de fa milie Weyerhauser in, die vreesde dat de ontvoerders represailles tegen hun zoon zouden nemen. De politie te Tacoma werd opgebeld door iemand uit het naburige Issa- qua, die mededeelde dat hij ergens langs den weg een kind had aange troffen dat Weyerhauser junior, den houtprins" van'Tacoma, bleek te zijn. Het kind was geheel ongedeerd. Weyerhauser junior heeft aan de po litie medegedeeld, dat hij door zijn ont voerders gedurende vier dagen werd opgesloten in een verlaten woning, welke vermoedelijk in de buurt van Is- saqua staat. Hij kon, daar hem steeds een blinddoek werd voorgehouden, uiteraard weinig gegevens verstrekken over de plaatsen waar men hem heen had gebracht. De ontvoerders hebben met den jongen eenige auto-tochten gemaakt waarschijnlijk naar Oregon, dus in Zuidelijke richting (Tacoma ligt in den staat Washington, de staat Oregon ligt ten Zuiden daarvan.) Op deze tochten was de jonge George Weyerhauser geblindoekt in een koffer vat Is dat een reden Ben ik soms weduwe? Onderdrukt gelach ging van de eene tafel naar de andere. Juffrouw Lucia, de apprê teuse die altijd klamme handen had en twee plaatsen van Henriette af zat, boog zich ach terover en fluisterde Men zou het waarlijk haast zeggen. Henriette tegenover juffrouw Augustine, wilde niet lachen en zeide Men zegt, dat mevrouw Lemarié heel goed is. Toen kwamen van alle kanten en op alle tonen de woorden los Beter dan haar man. Die hield niet van den werkman. Een slechte rijkaard - Ja, en er zijn toch wel goede. Kijk maar naar Mourieux. - Mourieux is niet rijk. Hij verdient zijn brood evenals wij, alleen een beetje beter. Hij verkoopt zijn bloemen te duur, maar toch houd ik van hem. Men krijgt vertrou wen in hem als hij lacht, terwijl men bij Lemarié nooit een woord kon zeggenbeve len, bevelen en met de vuist regeeren, als men het waagde te zeggen „Mijnheer Le marié, ik verzoek u - Mijn moeder heeft mij eens verteld, dat toen, hij zijn twee machines om erwten te doppen, in werking stelde, vier honderd vrou wen werkeloos gemaakt werden, er waren oude werksters en moeders bij. De mijne ook. Zij zijn naar het kantoor gegaan, om hem uitstel of hulp te vragen. Hij antwoordde „Ieder voor zich. Een dopmachine spaart mij tweehonderd werksters uit. Ik koop dus de machine en zend de werksters weg. Ik maak van mijn recht gebruik." Gelooft gij dat, dat eerlijk is Hij had gelijk, hij kon om ons toch geen verlies lijden. En de loonen Men verdiende bij hem amper droog brood. En hij stapelde millioenen op. En onbeschaamd dat hij was, met de meisjes die er aardig uitzagen Het meisje dat gesproken had, bloosde over haar werk, toen zij vele hoofden naar haar zag opkijken. Zij voegde er dadelijk bij Ik weet het van hooren zeggen. geborgen, waarin luchtgaten waren ge boord. Onderweg kon de jongen de bandie ten met elkaar hooren spreken, en hij kon mededeelen hoe de ontvoerders el kaar noemden. Zij noemden elkaar bij hun voornamen. Deze zijn dezelfde als die van de boeven die eenige maanden geleden den rijken brouwer Edward G. Bremer uit St. Paul ontvoerden, dien zij na ontvangst van tweehonderddui zend dollar losgeld loslieten. De leiders van deze bende zijn Alvin Karpis en Harry Campbell, die op het oogenblik de opvolgers zijn van Dillinger als staatsvijanden nummer één. De politie heeft haar speciale afdee- ling „G" aan het werk gezet om deze menschenroovers op te sporen. Vele tientallen politiebeambten zijn bezig op het spoor te komen van de bankbiljet ten, welke aan de roovers zijn uitbe taald, en waarvan de nummers zijn ge noteerd. De bandieten hebben, zooals gemeld, hun maatregelen genomen om te voorkomen dat zij door de bankbil jetten van het losgeld worden ver raden, door bankbiljetten van lage waarde te eischen. Onbevoegd doopen strafbaar. Anders dan de ouders van pasge borenen krijgen zware gevange nisstraf. Het doopen van kinderen zonder de toestemming van hun ouders wordt, naar uit Moskou gemeld wordt, in een vonnis van het Hooggerechtshof der Sowj et-Unie, waarvan in de pers melding wordt gemaakt gekenschetst als een misdaad, die zware be straffing eischt. Het hof classificeert de daad als een schending van de artikelen van het strafwetboek, die betrekking hebben op „sociaal gevaarlijke daden, met inbe grip van fraude, enz., teneinde bijgeloof in de masssa's der bevolking wakker te roepen." Deze artikelen noemen als straf fen een jaar gevangenisstraf, de confisca tie van een deel van den eigendom van den beschuldigde in gevallen, waarin groot ouders, ooms of tantes van een pasggebore- ne, die bezwaren maken tegen de anti-regi- lieuze gedachten van de jonge generatie, NOOIT MEER LAST ALS PRESTO WAST Deze Irma, veel te keurig gekleed, voor een ondergeschikte, die vijftig francs in de maand verdiende, bleek, met kringen onder haar oogen, artistiek en zeer grillig, had in haar stem en in geheel haar wezen, zulk een harts tochtelijkheid dat men, zoodra zij sprak naar haar luisterde. Zij hernam Kortom, het is een man, die veel goed van de armen onder zijn bezittingen heeft. Hebt gij in het jaar 2000, gelezen, juffrouw Jeanne Neen, van wien Van Bellamy, een Amerikaan. Ik heb het al drie maal gelezen. Hij vertelt hoe de maatschappij aan het eind der twintigste eeuw zal zijn. Wij zullen er dan niet meer zijn en dat vind ik jammer genoeg, want dan zal het beter zijn, om te leven. Een spottende stem vroeg Wat weet gij daarvan Zijt gij socia- liste Houdt gij van hen Het meisje antwoordde zeer ernstig, terwijl zij voortging met werken en met onnavolg- baren smaak een windetak om een strooien hoed legde Ja, ik houd van hen. Ik ben op verschei dene hunner vergaderingen geweest. Al hun leerstellingen kan ik niet begrijpen, maar zij geven tenminste toe, dat wij lijden en te kla- 'gen hebben. Het leven is zoo weinig vroolijk Twee of drie paar van die lippen, nog geen twintig jaar oud, zeiden „O, ja maar zoo zachtjes, dat men niet ontwaren kon, van waar het antwoord kwam. Ik heb de romans van Eliot gelezen, zei de juffrouw Reine. Zij hebben mij getroffen en toch had ik het gevoel, of al die mooie zinnen in een droom geschreven waren. Is dat droomen, als men gerechtigheid vraagt Reine, ook zenuwachtig rekte haar hals uit, die zoo geel als ivoor zag. Ik heb er geen vertrouwen in, antwoord de zij. Welke reden hebben zij om zooveel van anderen te houden? Ik zou het kunnen be grijpen, als zij in God geloofden. Komaan, die hangt de vrome uit Zeker. Welnu, juffrouw, het is juist, omdat zij niets van het andere leven verwachten, dat zij in dit leven hun rechten opeischen. Niet iedereen kan in God gelooven en zich met devoties sussen als gij. Er zijn menschen, die lijden, zonder iets gedaan te hebben om het te verdienen en die verzetten zich. Ik bij voorbeeld Haastig gefluisterde woorden antwoordden, want deze kwestie, welke dikwijls op het ta pijt kwam, betrof ieder van nabij. Ik ookik nietik op sommige dagen. Kijk, mijn naald is gebroken. Henriet te was enkele minuten geheel ingenomen, door met studie drie stukken weerschijn-lint te vergelijken, dat met lila bloemen moest worden verwerkt. Zij ontvouwde, plooide, schikte de kleuren bij elkander en bekeek ze met haar halfgesloten oogen van kleurenken ster. Zij kon zich niet weerhouden, haar hoofd te schudden, toen zij, die zooveel ouder en wijzer was, de ideeën van die kinderen van zestien of achtien hoorde. Juffrouw Irma zag het en zeide O, gij juffrouw Henriette Waarom „o gij Omdat wij wel weten, wat u er van denkt, u hoeft er niet eens over te spreken. U bent de deugd, het verstand in persoon, het meisje, dat niet vallen zal - Gelukkig maar, want dat doet pijn, zei de de andere lachend. Het jonge meisje, met wie zij sprak, keek haar geërgerd aan en zweeg. Nu ging het gesprek verder tusschen de scharen, naalden en vingerhoeden, de geesten volgden ieder hun weg, daar, waar geen enkele ziel een andere volgen kan, in droomen zonder rich ting. De hitte van de zon werd steeds feller. Door het raam, dat op een kier stond, kwam een met electriciteit bezwangerde lucht bin nen, die benauwde en sneller door de longen teruggestuwd werd, als was ze vergift. Zweet- droppelen parelden op de onbedekte halzen. Van tijd tot tijd hoorde men den hak van een schoen, ongeduldig op den vloer trappelen of een snelle gamma van vijf vingers op de tafel De ideeën kwamen minder goed, verkwijnden en losten in gepeinzen op. (Wordt vervolgd) c. i met hoor

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1