I
U. L. VRIES
Exploitatie Monument
Voorgoede Koffie
KOORTs Bruin Hork
24
r f 15.-
A.Hi
op den Afsluitdijk.
Uw Fiets
POLENBLOED"
De droom van den veroordeelde.
Willem Frederik Lub,
TANDHEELKUNDIGE
L. GOYARTS
tUdoorc
SPANNENDE
KOPPELWEDSTRIJDEN
60 K.M. KOPPELWEDSTRIJD.
B. KOORN Co.
CENT PER PAKJE.
INEMA
ZONDAGMIDDAG 3 UUR KINDERVOORSTELLING
ma
Ergens ver sloeg een torenklok. Vier
zware slagen dreunden over de stad.
Reeds begonnen de sterren te verblee-
ken aan bet uitspansel en langzaam
brak de ochtendscbemer zich baan, de
wereld hullend in een triest, vaal
grauw licht.
Zoo brak voor Peter Brooks het laat
ste levensuur aan. Op de binnenplaats
van de gevangenis stond 'n somber ge
vaarte gereed en binnen in een cel
voor terdoodveroordeelden sliep de
man, die om vijf uur gehangen zou
worden.
Peter sliep nog niet lang. Bijna heel
den nacht had hij in de kleine ruimte
van zijn cel heen en weer geloopen.
Soms was hij gaan zitten op zijn hou
ten bankje, het hoofd steunend in de
handen. Dan weer zat hij op den rand
van zijn brits. Een enkele maal waren
zijn zenuwen hem de baas geworden.
Dan liep hij naar de zware deur en
beukte ertegen met zijn vuisten.
Eindelijk, tegen den ochtend, viel hij
uitgeput op zijn leger en een weldadi
ge slaap ontfermde zich over hem.
Traag kropen de uren voort, traag
draaiden de wijzers van de klok in de
richting van het fatale uur, het uur,
waarop een onschuldige het leven zou
laten op de onteerendste wijze, die voor
een mensch mogelijk is aan de galg.
Peter was onschuldig en op de te
rechtzitting had hij het gezegd, ge
schreeuwd, maar niemand geloofde
hem en zelfs had de rechter hem spot
tend gevraagd
Wanneer u rechter was en er zou
tegen een beklaagde zóóveel bewijs
materiaal worden aangevoerd als nu
tegen u, zoudt u dan g.elooven, dat de
man onschuldig was
Toen was Peter met een moedeloos
gebaar gaan zitten, want hij moest het
toegeven de bewijzen waren sterk,
overweldigend sterk.
Op dien ongelukkigen avond had Pe
ter zijn patroon, den ouden heer Ches-
terton, om tien uur met de auto thuis
gebracht. Hij was even mee naar bin
nen gegaan om een koffertje te dragen
en daarna had hij in het koetshuis de
auto gestald en was hij naar boven ge
gaan, naar zijn kamer. Niemand had
Peter óf Chesterton dien avond nog
gezien en den volgenden ochtend vond
men den ouden heer vermoord in zijn
slaapkamer, badend in bloed.
De politie was gekomen met een
speurhond en het dier was regelrecht
naar het koetshuis geloopen, daar had
hij rondgesnuffeld en tenslotte had hij
juist om den hoek een plek gevonden,
waar de aarde was omgewoeld. De
hond was gaan graven en spoedig
kwam een geheel met bloed bevlekte
overall tevoorschijn. Het kleedingstuk
was van Peter.
Twee oude chauffeurshandschoenen
waren van Peter en een paar schoenen
waarop de politic-scheikundige bloed
vlekken bespeurde, was van Peter.
Peter Brooks had schulden, zij het
geen belangrijke, maar hij was al
twintig jaar bij den heer Chesterton in
dienst en hij wist, dat zijn meester,
die vrijwel kind noch kraai in de we
reld had, in zijn testament zijn chauf
feur met een flink legaat had bedacht.
De zaak was eenvoudig en niemand
twijfelde aan de schuld van den ver
dachte. Vreemd alleen was de schijn
baar eerlijke overtuiging, de ongewone
nadrukkelijkheid, waarmede de chauf
feur zijn onschuld volhield.
Peter sliep. Onrustig woelde hij op
zijn bed heen en weer. Zijn ademha
ling was gejaagd, druppels parelden
op zijn voorhoofd, zijn handen balden
zich tot vuisten, als zag hij in zijn
droom vreeselijke dingen gebeuren.
Hij kreunde.
Halfvijf sloeg de klok. In de gang-
klonk het gerammel van sleutels. Twee
gevangenbewaarders traden binnen,
gevolgd door een geestelijke. Zacht
legde deze een hand op den schouder
van den slapende.
Peter schrok wakker. Klam hingen
de haren over zijn voorhoofd. Met een
ruk zat hij rechtop in bed. Hij sperde
de oogen wijd open en hij keek de aan
wezigen aan met verwonderden blik,
alsof hij zich niet dadelijk herinneren
kon, waar hij zich bevond.
Toen greep hij den geestelijke bij 'n
arm en plotseling begon hij te spre
ken, snel en toonloos. Het was een
heesch gefluister, want zijn stem wei
gerde bijna den dienst.
-- Ik ben onschuldig, zei hij. Ik ver
zeker het u, ik ben onschuldig. En nu,
nu weet ik, wie de dader is. Ik weet
het.ik zal hem u aanwijzen. Ik zal
u er brengen.geef me.geef me
één uuréën uur
De geestelijke keek Peter onthutst
aan. De blik in de oogen van den ver
oordeelde beviel hem niet. Was de on
gelukkige krankzinnig geworden
Peter begreep den angstigen blik.
Nee, zei hij haastig. Ik ben niet
gek. Ik weet, wat ik zeg. Een uur en ik
zal u den moordenaar van Chesterton
aanwijzen.
Een van de gevangenbewaarders
kwam tusschenbeiden. Het was een
groote, breedgesc*0''* lerde man, ge
hard in zijn vak. S^ng, doch niet on
vriendelijk, zei hij'
Kom, kom, Brooks,.geen onzin.
Het is erg, dat begrijp ik wel. Je hebt
nog een half uur. Besteed dien tijd
zoo goed piogelijk.
-- Maar ik zeg je immers, dat ik on
schuldig ben Iemand, die niets op
zijn geweten heeft, kan in dit land
toch niet worden opgehangen Wat
ik zeg, meen ik in vollen ernst. Ik weet
wie het gedaan heeft.
Maar waarom hebt u dat niet
vroeger gezegd vroeg de geestelijke.
-- Toen.... toen wist ik het nog
niet, maar nu, nu heb ik het gezien.
Toe, u kunt me helpen. Ik vraag niet
om de vrijheid, ik vraag geen gratie.
Ik vraag een uur, één uur uitstel. Er
kunnen zwaar gewapende politié-agen
ten met me meegaan, zoodat ik niet
kan ontvluchten en hun zal ik den
moordenaar aanwijzen.... toe, helpt
u mij. U kunt toch niet toelaten, dat
ik wordt opgehangen voor een daad,
die ik niet heb bedreven
Peter had de hand van den geestelij
ke gegrepen en zacht eindigde hij
Eén uur, geef mij één uur
De geestelijke aarzelde. Toen stond
hij op, hij legde een hand bemoedigend
op den schouder van den veroordeelde
en zei
Ik zal mijn best doen, ik beloof
het u.
Terwijl een der bewakers in de cel
achter bleef, liep Peter de kleine ruim
te op en neer, ten prooi aan hevige ge
moedsaandoeningen.
Het wachten duurde lang, op het
kantoor van den directeur der gevan
genis werd druk getelefoneerd. Hooge
autoriteiten moesten uit hun bed ge
beld worden en niemand durfde op
eigen verantwoording het ongewone
verzoek inwilligen. Telkens opnieuw
werd getelefoneerd en juist enkele mi
nuten voor vijf uur gaf iemand aan
den anderen kant van de lijn de ver-
eischte toestemming. De directeur van
de gevangenis persoonlijk moest zorgen
voor de noodige veiligheidsmaatre
gelen.
Drie goed gewapende politiemannen
zouden den veroordeelde bewaken, ze
mochten hem geen seconde uit het
oog verliezen....
Verheugd begaf de geestelijke zich
tei'ug naar de cel, om Peter het blijde
nieuws te brengen en toen de toren
klok vijf uur sloeg, werd de zware
deur van de gevangenis geopend en
Peter trad naar buiten. Links en
rechts van hem ging een politieman
en een derde volgde hem op de hielen.
Zonder een woord te zeggen, stapte
Peter toe op een politie-auto, die voor
de deur stond. Zwijgend beduidde hij
den agenten, in den wagen plaats te
nemen en. zelf zette hij zich achter het
stuur.
Hij drukte op den starter, schakelde
den motor in en voort ging het in ra
zende vaart, door de ochtendstille
straten.
Vijf, tien minuten joeg de wagen
voort, toen stopte hij voor een groot
huis in een van de buitenwijken.
-- Volgt me, zei Peter en de agen
ten, ge-imponeerd door zijn vastbera
denheid, deden, wat de veroordeelde
beval.
Peter liep naar den achterkant van
het huis. Voorzichtig drukte hij een
ruitje van de keukendeur in, stak zijn
arm naar binnen, bereikte het slot en
even later stonden de vier mannen in
het huis, de agenten met verbaasde ge
zichten, ongewoon als ze waren aan
het inbreken in andermans woning.
Peter legde een vinger op den mond
en wenkte den agenten, mee te gaan.
Stil slopen ze de gang cloor, een trap
op en daar, voor de deur van een slaap
kamer, bleven ze staan.
Wacht hier, fluisterde Peter en
luistert. Ik zal de deur openlaten.
Zachtjes draaide Peter den deurknop
om en zonder gedruisch stapte hij
binnen. Daar, op het bed, lag een jonge
man. Zijn oogen waren wijd open en
zijn dekens waren omgewoeld, alsof
hij den geheelen nacht niet geslapen
had.
Toen de deur kraakte, wendde hij
zich ojïi en met een kreet, die door
merg en been sneed, schreeuwde hij
Peter Peter oh j. ga
weg. Ga weg. genade
Peter, die er met zijn bleeke, iiigeval
len wangen werkelijk als oen spookver
schijning uitzag, wankelde en hij moest
zich aan een stoel vastgrijpen om
niet te vallen. Hij strekte den rechter
arm uit en wees op den man in het
bed.
Jij, siste hij, jij bent het jij
hebt het gedaan
Ja, ja, ik beken het, ik heb het
gedaan, maar ga weg, oh, ga weg.
Toen wendde Peter zich om naar de
deur.
Komt binnen, zei hij tot de politie
beambten. Dit. is de moordenaar
De honderden menschen, die geko
men waren om het nieuwe proces bij
te wonen, werden teleurgesteld, want
er was geen sensatie.
De moordenaar, een verre achterneef
van den ouden heer Chesterton, be
kende. Hij vertelde in sobere woorden
hoe hij, wetende dat hij het eenige fa
milielid was, 's-nachts bij den ouden
heer was binnengedrongen en hem
had gedood. Hij bekende zijn lagen toe
leg, de schuld op een ander te werpen.
Volgens zijn weloverwogen plan, had
hij tevoren de oude kleedingstukken
van den chauffeur uit de garage ge
stolen en later begraven, zóó, dat ze
gemakkelijk te vinden waren.
Het eenige raadselachtige was nog,
hoe Peter plotseling geweten had, wie
de dader was. Vriéndelijk vroeg hij
rechter het hem.
Peter leunde op het getuigenliekje.
-- Meneer de president, zei hij, nie
mand kan zich voorstellen hoe men
zich voelt, als men ter dood veroor
deeld is, hoe men zich voelt, als men
weet, dat zijn laatste uur is aangebro
ken. Ik was oververmoeid in slaap ge
vallen. Toentoen kreeg ik een visi
oen, een verschrikkelijken droom.
Even duidelijk als ik nu deze rechtzaal
zie, zag ik toen de kamer van Chester
ton. Ik zag den moordenaar binnen
komen, ik herkende hem. Het was de
zelfde man, dien ik eens met de auto
moest thuisbrengen, nadat hij bij mijn
patroon op bezoek was geweest. Dien
man zag; ik. Hij naderde het bed van
mijn meester en
Peter wischte zich het voorhoofd af.
Het schijnt wonderlijk, besloot
hij, maar er is een macht, die ertegen
waakt, dat een onschuldige wordt ter-
doodgebracht. Dat wéét ik.
Heden overleed tot onze
diepe droefheid, na een lang
durig lijden onze Man, Vader,
Behuwd- en Grootvader, de
Heer
in den ouderdom van ruim
69 jaar.
WED. W. P. LUB - Bakker.
M. BAKKER - Dijkshoorn
T. BAKKER.
ANNIE.
De teraardebestelling zal
plaats hebben Maandag a.s.
nam. 2 uur op de Algemeene
Begraafplaats te H.-hoef.
ttoooooo^ cxx; ooo ooo coo cxx)
0 Op Woensdag 19 Juni a.s. g
-hopen onze geliefde Ouders
J. KOOIJ Cz. 1
en
T. KOOIJ - SNOOIJ 8
hunne 25-jarige Echtvereeni- 0
ging te herdenken.
Moge zij nog lang voor S
elkaar en voor ons gespaard Ij®?
blijven. g
Dat is de wensch van hunne g
dankbare Kinderen, g
SIJTJE en Verloofde, 8
WIM, COR, JAN.
O
Wieringen, Juni 1935. g
DOÜOOOCOOÖOOCOOÖÖOÖOOÖO
wx):::o:::-:ö:::cxx)Oöö:::o:::ooö:::o:n
u g
5j Op Maandag 17 Juni a.s.
g hopen onze geliefde Kinde- y
ren, Broeder en Zuster, Oom sj
en Tante
SIMON OMIS Gz. 3
6 en fi
jj ANNA BAKKER
i y
g hunne- 12VÏ-jarige Echtver- g
eeniging te herdenken. jj
M FAMILIE BAKKER, g
Wieringen, Juni 1935.
5
'p.
ëo:::(KX)r^o:::ooci^:o:::ooo::.-o~cxx>'
Spreekuren
Hippolytushoef,
iederen Dinsdag van 103 uur
ten huize van N. KOK, Nieuwstr.
Geheel Gebit vanaf f 45.-.
Vullen 12.50. Pijnl. trekken 11.50.
Spreekuren
Anna Paulowna,
HOTEL „VEERBURG."
iederen Vrijdag van 103 uur
Op Woensdag 19 Juni a.s. p.
hopen onze Broeder en Zus- j
ter, Oom en Tante p;
J. KOOIJ Cz. y
en y
T. KOOIJ - SNOOIJ
hunne 25-jarige Echtvereeni-
fjlng te herdenken.
M. KOOIJ-BAKKER
P. KOOIJ Cz.
en Kinderen,
C. BAIS Jz.
Wieringen, Juni 1935.
Den 19e Juni a.s. hopen
onze geliefde Zwager en
Zuster, Oom en Tante
Jn. KOOIJ Cz.
en
T. KOOIJ - SNOOIJ
hunne 25-jarige Echtvereeni-
Stag te herdenken.
I
FAM. SNOOIJ.
Wieringen, Juni 1935.
I een juweel van een hand-
I naaimachine, voor-
achteruitwerkend, compl. I
met kast, toebehooren en j
acht jaar garantie.
Spoorstraat h. Palmstraat I
Telefoon 449, Den Helder, j
HET GOEDKOOPST
en grootst gesorteerde
MEUBEL - MAGAZIJN
(voor ieders beurs) is
Koningdwarsstraat 7173
h. Ie Vroonstr. Den Helder.
P.S. Tevens in- en verkoop
2e HANDS MEUBELEN.
DE VACUMVULPEN herbergt 4 x
zooveel inkt, als een gewone.
BOSKER'S BOEKHANDEL
De Ontvanger der Registratie en Domeinen te
Den Helder, zal op
4 JULI 1935, 's MORGENS 10.30 UUR
te zijnen kantore INSCHRIJVING houden ter
bekoming van het UITSLUITEND RECHT tot het
VERKOOPEN VAN VERVERSCHINGEN, HET VERHU
REN VAN BOOTJES enz. in de omgeving van het
Monument op den afsluitdijk.
Inlichtingen en voorwaarden zijn te verkrijgen bij voornoemden
Ontvanger.
Opening Wielerbaan
„Wieringen"
op ZONDAG 23 JUNI 1935 des nam. 1.30 uur.
Verkrijgbaar bij
alle winkeliers.
Koffiebranders Thee-importeurs
Opgericht 1808 Alkmaar.
geurig krachtig
H.-hoef
Middenmeer.
Mededinging o.a. van de bekende koppels
L. Schöndermarck, Den Haag.
A. Meijnders, Den Haag.
Kuiper, Julianadorp.
Renaud, Oudkarspel.
v. d. Ruit, Amsterdam.
Langedijk, Oudkarspel.
Meulenkamp, Leeuwarden.
Kaminga, Franeker.
Van Vliet, Amsterdam.
Weitsberg, Harlingen.
Verder WEDSTRIJD AMATEURS EN NIEUWELINGEN.
Prijzen der plaatsen Tribune 80 ct., Staantribune 40 ct.
Kinderen 15 ct., plus belasting.
VERTOONT ZATERDAG EN ZONDAG HALF NEGEN
POLENBLOtD
J5
Een amusante geestige operettefilm met wereldbekende Schlagermuziek.
Vlot en komisch gespeeld door de altijd weer charmante ANNY ONDRA.
Als TWEEDE HOOFDNUMMER
met VICTOR Mc. LAGLEN. Een spannend militair drama, dat zich afspeeld
in een der woestijnen van Mesopatamie.
Actueele Journaals. Zaterdag Populaire prijzen.
Bus vertrekt 7.30 en 8 uur vanaf Den Oever.
Zaal f 0.25.
Balcon f 0.50.
——peurt met haar verloofd ben i