KING 26e JAARGANG DINSDAG 18 JUNI 1935 No. -18 QfiP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN igflggp LANDBOUW - CRISIS - BUREAU. UIT HEEL HAAR HART! EEN WACHTER VOOR UW MOND WIERINGER COURANTS VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRUDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ÜITGEVEF CORN. J. BOSKER WIERINGEN BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. Aan de tuinders van Noord-Holland. In verband met de uitreiking van vergunningen, noodig voor het rooien van vroege aardappelen, doen zich moeilijkheden voor met personen, die niet in het bezit zijn van een teeltver gunning. De aandacht wordt er op gevestigd, dat voor alle personen, die in 1933 gere gistreerd zijn, een teeltvergunning uit geschreven is. Deze zal door de afdee- ling-kantoorhouders aan de betrokke nen uitgereikt zijn uiterlijk Zaterdag, 15 Juni. Degenen, die hun teeltvergunning te ruggezonden hebben aan het kantoor der L.C.O., hetzij voor verbetering, het zij voor af- of bijschrijving, ontvangen een afschrift van deze teeltvergunning, op vertoon van welk afschrift hun een rooivergunning afgegeven zal worden. Degenen, die dus geen teeltvergun ning of een afschrift van hun teeitver- gunning bezitten, zijn in 1933 niet ge registreerd. Alleen wanneer zij bewijzen kunnen, hoeveel oppervlakte door hen in 1933 met tuinbouwgewassen beteeld was, kunnen zij nog in aanmerking komen voor een tuinbouw-teeltvergunning. Deze personen dienen zich zoo spoedig mogelijk te wenden tot de afd. Tuin bouw der L.C.O. te Alkmaar. B1NNENLANDSCH NIEUWS. Bliksem in stal geslagen. Twee personen getroffen. Te Mill (N.-Brab.) stonden tijdens 'n onweer drie landbouwers in den stal te praten, toen plotseling de bliksem in sloeg. De landbouwer Felen en zijn stiefzoon Jilessen vielen bewusteloos neer. Toen Jilessen weer bij kwam, kon hij uit het linkeroog nagenoeg niets meer zien en heeft zich onder ge neeskundige behandeling gesteld. Fe len klaagde den volgenden dag over zware hoofdpijn. Eigenaardig is, dat de landbouwer J. v.d. Weem, die tusschen de beide ge troffenen stond, niet is geraakt. De blik sem zocht zich een uitweg door het dak, waarin hij een groot gat sloeg en den schoorsteen vernielde. Jimmy Walker in ons land. Naar „De Telegraaf" heeft verno men, is de bekende Jimjny Walker, de populairste burgemeester, dien New- York ooit heeft gehad, met zijn vrouw, de vroegere filmster Betty Compson, in het Palace Hotel te Scheveningen voor een verblijf van eenige dagen van gekomen. Zij zijn de gasten van den Amerikaanschen olie-magnaat Wal den uit New York, die er eveneens ver toeft. Er worden sinds een paar dagen be sloten besprekingen gehouden, onder leiding van den olie-koning Walden, welke ook door Jimmy Walker worden bijgewoond en waar olie-vraagstukken behandeld schijnen te worden. Hieraan nemen verder deel belangrijke persoon lijjldiedenvandeSt^ndaardOü Vacuum Oil Company, uit Amerika en Europa, benevens de leden van de di recte van de American Petroleum Company te Den Haag, welke, zooals bekend, tot de Standard Oil in nauwe relatie staat. De besprekingen worden streng geheim gehouden en alle moge lijke moeite is gedaan, het verblijf de zer bekende persoonlijkheden niet te doen uitlekken. Een onrustige broedplaats. Te Hoek van Holland zit onder een wissel, waarover zich dagelijks werk- treinen bewegen een schol-ekster op drie eieren te broeden. Bij het naderen van de locomotief verlaat zij het nest om terstond terug te keeren als de trein is gepasseerd. H.IJ.S.M. en Staatsspoorwegen. Het Rijk moet ruim 30 millioen bijpassen. Het door de Nederlandsche Spoorwe gen in 1934 geleden verlies bedraagt voor ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 FEUILLETON. Roman door RE N BAZIN. Nadruk verboden. No. 23. Hier zijn de hoeden, welke gij gevraagd hebt, mevrouw, zeide Henriette tegen me vrouw Lemarié, die van het licht, afgewend, was gaan zitten wilt gij soms dat de juf frouw ze eerst voor u oppast Op een nauwelijks verstaanbaar „ja", sloeg Henriette haar voile op, boog zich over de doozen, die haar vriendin op den grond had gezet en toen de knoop van een deksel moei lijk losging, knielde zij er bij neer. Neem mij niet kwalijk, zeide zij, de touwtjes zijn in den knoop. Haast u niet, juffrouw, neem den tijd. Ik ben geen groote dame. Wij hebben drie modellen, mevrouw, die alleen verschillen door de kwaliteit van het plooiselDit is het eenvoudigsteGa goed lil het licht staan, juffrouw Marie, doe uw haar Iets platter. De modJste had zich al sprekende, met een bevallige beweging opgericht en hield tus schen haar twee vingers den kapothoed van zwart crêpe, met een bles van wit crêpe afge zet. Zij zette hem op het hoofd van Marie met een volmaakte zekerheid, niet te veel naar voren,niet te veel naar achteren, trok eenige zwarte lokken bij de slapen, wat meer uit, maakte de banden vast als bij een oude dame, stak een speld bekeek het geheel en vroeg Bevalt u dezen Zij bemerkte, dat mevrouw Lemarié geen ^andacht aan den hoed schonk, maar haar f 30.798.146, waarvan f 17.110.090 rekening van de H.IJ.S.M. komt. Ingevolge de overeenkomsten van 1920 en van 1931 H.S. moet de Staat der Nederlanden een bedrag van f 18.010.090 uitkeeren. De winst- en ver liesrekening sluit dan met een winst van f 900.000. Voor rekening van de Mij. tot exploi tatie van Staatsspoorwegen van het verlies een bedrag van f 13.688.073. De Staat moet een bedrag van f 14.408.073 uitkeeren. De winst- en ver lierrekening sluit dan met éen winst van f 720.000. Zware brandwonden. Zaterdagmorgen was de 48-jarige echtgenoote van den vischhandelaar Kroeze in haar woning aan den Henge loscheweg. te Enschedé bezig met werk in de keuken. Door tot nu toe nog niet geheel opgehelderde oorzaak (vermoe delijk heeft zij een petroleumstel wil len vullen) geraakten haar kleeren in brand. De vrouw snelde naar huiten, waar passeerende automobilisten het vuur trachtten te dooven door hun jassen om haar heen te werpen. In zeer zorgelijken toestand is de vrouw naar een ziekenhuis overgebracht. De keu ken van de woning, alsmede een boven gelegen slaapkamer is geheel uitge brand. Het vuur werd door drie passee rende wielrijders gebluscht. Zwaar weer in Brabant. Brand door blikseminslag een man gewond. Vrijdagnacht heeft hoven Oostelijk Noord-Brabant een zwaai* onweder ge woed, gepaard gaande met hevigen slagregen. Vooral in de omgeving van Heesch-Nestelrode was het een waar noodweer. Daarbij sloeg de bliksem in de groote boerderij Denhof te Nestel- rode. In een oogwenk stond het gehee- le dak in lichte laaie. De bewoners, de familie Buis, konden zich piet groote moeite en op het laatste oogenblik red den. Buren snelden te hulp en wisten door het openbreken van den stal een aantal varkens in veiligheid te bren- gen. Een kalf en een aantal kippen kwamen in de vlamméü om. Een broer van den heer Buis, die aan het reddiilgs werk deelnam, had zich reeds eenige malen naar binnen hegeven, teneinde een en ander naar buiten te brengen. Toen hij weer binnen was, stortte het dak in en zag hij zich door het vuur in gesloten. Hij trachtte door de vlam men naar buiten te springen, doch struikelde, tengevolge waarvan hij in den vuurpoel terecht kwam. Met zware brandwonden aan hoofd, armen en beenen wist men hem naar huiten te sleepen, waar de brandende kleeren van zijn lichaam moesten worden ge rukt. Vermakelijke arrestatie. „Godi ze" en „Gooitze". Een niet onvermakelijke historie speelde zich Zaterdagmorgen tijdens de aankomst van H.M. de Koningin op den Dam af. Onder het publiek bevon den zich twee mannen, die als schip per gekleed waren. Een politieman, die in de nabijheid stond, hoorde dat een der mannen tot den ander zeide gooi ze. Daar de agent bevreesd was, dat het tweetal kwaad in den zin had, arresteerde hij beiden, juist toen H.M. hinnereed. De mannen werden op wa pens gefouilleerd, doch er werd niets gevonden. Het bleken twee broers -• schippers te zijn die piet hun binnen vaartuigen te Amsterdam waren aange komen. Zij verklaarden dat zij naar den Dam waren gegaan omdat zij in langen tijd de Koningin niet hadden gezien. Van hun arrestatie begrepen zij niets, want zoo verklaarden beiden, zij hadden nog wel hun pet afgenomen toen H.M. voorbij reed. Men vroeg hun wat de woorden gooi ze" dan beteekenden. En toen kwam, op vermakelijke wijze, de op lossing van het geheim. Beiden waren Friezen en de voornaam van een hun ner was Gooitze. De een had zijn broer eenvoudig geroepen en dit was ver staan door den agent, wien dan ook niet het minste verwijt treft en die al leszins actief bleek geweest te zijn. Het tweetal werd, nadat verontschul digingen waren aangeboden, op vrije voeten gesteld. Bejaarde man vermoord. Aan handen en voeten gebon den, te water gegooid en ver dronken. Woning geplunderd. Het was den buien van den 69-jari- gen als welgesteld bekend staanden alleen-wonenden weduwnaar J. Kroeze te Wildervanck opgevallen, dat zijn huis, gelegen aan de landzijde van het Oosterdiep in die plaats den geheelen Donderdag gesloten bleef, wat anders nooit gebeurde. Woensdagavond had men Kroeze nog in den tuin gezien. Daar Kroeze een eenigszins zonder ling man was, die o.a. zijn huishou ding zonder eenige hulp bestuurde, hechtte men er eerst niet veel waarde aan. Toen echter Vrijdagmorgen alles nog gesloten bleef en bovendien bleek, dat de kippen geen voer hadden ge kregen, koesterde men argwaan en waarschuwde men den veldwachter Koster, die direct burgemeester Teen- oogen integendeel niet afgewend had, van de garneerster van mevrouw Clémence, van de modiste, die de meeste klanten bij zulk een gelegenheid over het hoofd zouden zien. Dit verraste haar. Men hield zich met haar bezig. Men merkte haar op met een soort van be wondering, die bij haar een glimlach te voor schijn riep. Er was ook iets van dank in dien glimlach van een jong meisje, dat zich ge vleid voelde. Maar zij onderdrukte spoedig deze uiting van persoonlijk gevoel, welke mis plaatst moest zijn. Verlangt u, hernam, zij, dat wij een an der model passen De weduwe van den rijken fabrikant was bepaald een vreemd mensch, want zij vroeg Gij schijnt mij nog zeer jong, juffrouw, hoe oud zijt gij Vier en twintig jaar, mevrouw. Hebt gij reeds veel gewerkt Zeker, mevrouw, sinds mijn kinderjaren. En gij houdt ongetwijfeld veel van uw vak Gij zijt bepaald zeer handig. Hebt gij het heele jaar door, werk bij mevrouw Clé mence Is er nog stille tijd bij u Henriette had, als alle jonge modisten een soort beroepstrots, die haar belette zich te beklagen. Zij was, wat meer zegt, te door en door uit het volk, door geheel haar levens wijze, om niet op haar hoede te zijn tegen het medelijden en de vragen van een andere klasse. Zij antwoordde koel Neen, mevrouw, bij ons niet, er ont breekt mij niets. De rimpels ln de wangen van mevrouw Le marié, werden iets dieper. Met haar buiten gewoon goedig gezicht, dat slechts door een zeer hevige gemoedsaandoening verstoord kon worden, keek zij een oogenblik naar de ze beide jonge meisjes, de eene rechtop, ele gant, bijna hooghartig, de andere blijkbaar onverschillig en er zoo zonderling uitziende met den rouw kapothoed. Toen zeide zij, zonder zich geraakt te toonen Het verheugt mij, juffrouw, te hooren, dat het u aan niets ontbreekt. Wat mij be treft, er ontbreekt mij zeer veel, vooral dit: er zijn eenige kwesties van belang tusschen uw oom en mijnheer Lemarié geweest, niet waar Ja mevrouwZij zijn, geloof ik nu in orde. Juist, maar zij zijn dat niet, volgens mijn zin. Gij zult wel aan uw oom willen me- dedeelen, dat hij, als een der oudste arbei ders van de fabriek, een pensioen zal ont vangen van vijfhonderd francs per jaar. Henriette stond een oogenblik onthutst. Zij kreeg een kleur. De tranen kwamen in haar oogen. O Mevrouw, wat zal hij gelukkig zijn Hoe dank ik u voor hem Hij rekende er niet meer opIk kan u niet zeggen Zij aarzelde, de hand te grijpen, die me vrouw Lemarié haar toestak, omdat zij niet gewoon was aan zulke gemeenzaamheid van den kant der klanten, die zij bezocht, en zij was tegelijk verward, gelukkig en verlegen, toen een schaduw bij haar voeten op den parketvloer viel. Het was Victor Lemarié die door de openstaande deur der vestibule bin nentrad. Hij hield een pakje kennisgevingen en enveloppen met breeden zwarten rand, in zijn hand. Pardon, zeide hij, toen hij Henriette bij mevrouw Lemarié bemerkte. Ben je het, mijn jongen, zeide mevrouw Lemarié die hem gehoord had, zonder dat zij hem zag. Een oogenblik Ik moet even een hoed uitkiezen. Zij naderde Marie. Geef mij dezen maar, die zal wel goed genoeg zijn. Met een wijd gebaar, als werd zij van iets verschrikkelijks bevrijd, nam Marie den hoed af en legde hem op het marmerblad van een kastje. Zij haastte zich de twee doozen bij el kaar te nemen. Henriette groette en keek de oude dame met haar zachte oogen aan, alsof zij wilde zeggen „Dank voor hem en dank voor mij." De twee meisjes verlieten het ver trek. In de vestibule vlak tegen den muur, stond Victor Lemarié, zijn puntigen baard te_ streelen, toen Henriette langs hem heenging' stra van een en ander verwittigde. Gezamenlijk ging men naar de woning en vond alle deuren aan den binnen kant gesloten. De achterdeur werd daarop opengebroken. Bij het binnen komen bleek alles in de grootste wan orde te verkeeren. Alles was onderste boven gehaald en doorzocht. Zelfs bet kleinste doosje was nagekeken. De brandkast bleek van baar plaats te zijn gebaald en lag in een hoek der kamer opengebroken. Men beeft blijk baar met beitels den geheelen voor wand der brandkast opengehakt. Of er wat vermist wordt en hoeveel valt niet te zeggen. Een familielid verklaarde, dat de oude man nooit iets had gezegd en ook nooit iets over zijn geldzaken had verteld. Men tast dus op dit punt ge heel in het duister. Bij bet onderzoek bleek verder dat alle deuren aan den binnenkant waren gegrendeld, zoodat men voor bet raadsel staat, niet alleen boe de inbrekers zijn binnengekomen, doch bovenal hoe ze het perceel weer hebben verlaten. Niets verraadt een bloedige worste ling, nergens zijn vinker-afdrukken gevonden. Wel heerschte er in de wo ning groote wanorde, doch nergens Is een bloedspat of en bebloed kleeding- stuk gevonden. De meest voor de hand liggende le zing is, dat Kroeze misschien onder een of ander voorwendsel aan eenige per sonen de deur heeft opengedaan, die hem daarna hebben overvallen en moord. Ze hebben daarop bet huis doorzocht, de brandkast van baar plaats gehaald, opengemaakt en daar na het lijk van Kroeze of ergens heen- gesleept of in het water gegooid. Zoo is de veronderstelling. Op grond van deze vermoedens heeft de justitie Vrijdagnacht bevel ge geven tot dreggen. Te vier uur is daar mede begonnen. Weldra haalde men vlak voor bet buis aan het Oosterdiep het lijk van Kroeze op, aan handen en voeten gebonden en den rug met een stuk ijzer verzwaard. Het afschuwelijk misdrijf was daarmede vastgesteld. Het lijk vertoont overigens geen en kel teeken van uiterlijk geweld. De po litie is druk bezig, doch beeft nog geen enkel spoor van de(n) dader(s) kun nen ontdekken. BÜITENLANDSCH NIEUWS. HET LEGER DES HEILS. Evangeline Booth terug in Southampton. Haar meening over oorlog. Na een wereldtournée van vier maanden, zoo meldt Reuter uit Southampton, waarbij zij o.a. Austra lië, Nieuw-Zeeland, Britsch Indië en Amerika beeft bezocht, is de comman dante van het Leger des Heils, gene raal Evangeline Booth, Vrijdag te Sout hampton teruggekeerd. Zij verklaarde, dat zij de leidende staatslieden in de meeste der door haar bezochte landen had gesproken, en dat zij getroffen was door den religieuzen geest van hen, die met de macht bekleed zijn. en hij zeide Goeden dag, juffrouw Madiot. Ik kwam om adressen te schrijven, zei de Victor, de kamer zijner moeder binnen gaande. Zijt gij niet al te zeer vermoeid Met een gebaar antwoordde zij van „neen" en wees een tafeltje aan, waarop zij beiden, naast elkaar konden schrijven. XI. Op de annoncen, op zwaar papier gedrukt, stond bovenaan een kruis wat had dit uit te staan met dit leven, dat was heengegaan Er stond nog verder„overleden, voorzien van de H.H. Sacramenten", dat was onwaar, de doode had zich daar nooit om bekommerd. Er stond „en De Profundis Wie zou die bidden Mevrouw Lemarié zuchtte, toen zij het eerste blad, dat zij gevouwen had in de enve loppe schoof en met haar net, hoekig schrift een adres opschreef, dan op een volgende, en een derde, in stilte. Victor deed hetzelfde. Zij raadpleegden een notitieboekje, dat open tus schen hen in lag. Wij zullen er enkel aan de menschen, die buiten wonen, een sturen. De begrafenisonder neming zorgt voor de rest. Mourieux is er heen geweesthij heeft gezegd, de heele stad. Goed. Mijnheer de generaal baron d'Espelette, conmandant der 16de divisie Weet u zeker dat daar geen S achter moet?Niet? Zooals u wiltHij zal mij kunnen helpen, die generaal, als ik in Januari mijn voorbereidingsoefeningen voor reserve officier moet doormaken. Dit alleen gesprek kreeg geen ander ant woord, dan het krassen van de andere pen, die neerschreef „den heer Le Mansart, raads lid van het Département Vraagt ge Le Mansart ook Zeker. Hij was indertijd tegen mijn vader Vader kon hem niet uitstaan. Zij sloeg een verwijtende blik op haar zoon en zeide, weer voorschrijvende Stelt bij het kiezen Uwer versnaperingen een wachter voor Uw mond. Laat alleen datgene Uw lippen passeren, hetwelk volkomen zuiver en van onvervalste kwaliteft is dus: PEPERMUNT Het beste dagelijkse middel ter opwekking en verkwikking TONNEMA C'E SNEEK „Te oordeelen naar wat ik heb waar genomen, en ik heb mij in alle klassen bevonden, bestaat er een groote stroo ming naar het religieuze. Het gebed in ieders hart is, dat er geen oorlog meer zal komen. Zelf ben ik de stellige meening toegedaan, dat er teveel goeds, te veel verstand en te veel hart bij de autoriteiten der wereld is om weer een oorlog mogelijk te maken. Er zal gepraat zijn en kleine scher mutselingen, doch een werkelijke oor log is naar mijn meening niet moge lijk." Eén moord of doodslag per dag. Te New York in 1934. Uit het jaarlijksche rapport van New Yorks's commissaris van politie, Lewis J. Vilenvine, blijkt, dat het aan- Mijn arme jongen Ik zou al de vijanden van uw vader willen uitnoodigen en van som migen hunner, vergiffenis willen verkrijgen door deze kleine attentie. Het leven van een mensch houdt met zooveel anderen contact, vooral dat van een fabrikantMen doet soms onrecht, zonder het te willenmen vertrapt Als men zoo ging rekenen, Moeder, dan zouden wij al de oude weggezonden arbeiders, allen die ontslagen werden, toen de machines werden geplaatst, al de weduwen die geen pensioen hebben gekregen Mevrouw Lemarié liet haar pen op den rand van den glazen inktkoker rusten en zeide, voor haar uit kijkende Ach als al die armen slechts een wees gegroetje voor je vader baden Maar waarom niet zij weten toch niet beter Ik zou graag een deel van mijn vermo gen geven, om dat te bereiken. De zielen der gestorvenen zijn zoo zwaar, als zij die vleu gels moeten ontberen Victor, het stemt mij gelukkig, dat ik nu tenminste kan zeggen dat jij niet ver van mij af zult staan, waar het onze arbeiders be treft. Ik beschouw hen, zie je, en dat is een gedachte, die ik mijn leven lang al ge had heb als een soort deelgenooten zonder contract. Je vader zag dat niet zoo in, en hij heeft ons beiden een verouderde schuld van weldaden, nagelaten. Zij wachtte even en toen er geen antwoord kwam, ging zij voort Er zal voor mij geen grooter vreugde bestaan, dan mij daarvan te kwijten. En ik weet zeker, dat je er reeds over gedacht zult hebben, mijn jongen, jij, met je goede hart. Geven, wat een heerlijk woord! Waarlijk, neen, ik heb er niet Maar je zult toch niet weigeren mij te helpen, niet waar, bij het goed, dat ik doen wil (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1