KING 26e JAARGANG DINSDAG JULI 1935. No. 54 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN '4 f PEPERMUNT UIT HEEL HAAR HART! ■WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN *1 BUREAU ADVERTENTIëN: DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden 1. - KING-pepermunt ontleent haar opwekkende en ver kwikkende eigenschappen aan't echte natuurproduct. De heerlijke smaak en geur van KING-pepermunt en haar ongerepte zuiver heid zullen ook U In verrukking brengen. De natuur is niet te ver beteren. f TONNEMA 8. C'E SNEEK BELEMMERINGEN VOOR DEN HANDEL. Naar stabilisatie van. de valuta's. Over het verleden week beëindigde congres van de Internationale Kamer van Koophandel te Parijs, heeft de voorzitter, de heer F. H. Fentener van Vlissingen, die dezer dagen uit Parijs is teruggekeerd, o.a. verklaard Het congres is uiterst goed geslaagd. Meer dan ooit te voren waren de deel nemers zonder uitzondering ervan overtuigd, dat het autarkisch streven met kracht dient te worden bestreden, omdat het leidt tot de verarming van de geheele wereld. De eenstemmigheid hieromtrent was opvallend. Algemeen werd de groote noodzakelijkheid inge zien van samenwerking op economisch gebied. De belangstelling voor het congres was evgneens groot er dan ooit. De heer Fentener van Vlissingen zeide, dat men in een vicieuzen cirkel gevangen zat. Iedereen zag de nood zakelijkheid in, te eindigen met de be schermende maatregelen, doch ieder- was gedwongen er aan mee te doen. zoolang ook de anderen er niet mee op hielden. Ook ten aanzien van de monetaire kwestie bestaan groote moeilijkheden. Sommigen waren van meening, dat eerst de valuta's internationaal gesta-' biliseerd moesten worden en dat dan de handelsbelemmeringen uit den weg moesten worden geruimd, doch ande ren meenden, dat deze volgorde juist omgekeerd moest zijn. Het congres te Parijs heeft tenslotte als zijn meening uitgesproken, dat eerst de internationale stabilisatie der valuta's tot stapd diende te komen en dat daardoor een der voornaamste voorwaarden zou worden geschapen voor het uit den weg ruimen der han delsbelemmeringen. Men moet zich dat voorstellen al dus de heer Van Vlissingen als een wapenstilstand op monetair gebied, ge durende welke periode men tracht te komen tot opheffing der handelsbelem meringen, regeling der schulden, het in evenwicht brengen der begrootingen. Directen invloed op den gang van za ken kan de Internationale Kamer van Koophandel natuurlijk niet uit oefenen, doch van de bij haar aangesloten organi saties in de verschillende landen kan zij de publieke opinie be-invloeden en dat is in de meeste landen hard noodig. Nog steeds meent het groote publiek, dat men alleen met geld kan betalen en niet in goederen. Men krijgt dan pro paganda voor de leuzen „Koopt Neder landsch Fabrikaat" of „Buy British", en vergeet dat men daardoor den in voer tegenhoudt uit landen, die bepaal de producten beter en goedkooper kun nen fabriceeren dan het eigen land en op hun beurt tegenmaatregelen gaan nemen en geen geld hebben om schul den te betalen of vreemde producten te koopen. In sommige landen ziet men dat in, doch doet een regeering er niets tegen, omdat zij bang is de pu blieke opinie te ontstemmen. Dan is men op het gebied der politiek aange land en hier is de Internationale Ka mer van Koophandel uitgepraat. Toch zal men tot een oplossing moeten ko men, doch de vraag is langs welken weg. Vast staat, dat het Internationaal moet gebeuren. De heer Fentener van Vlissingen stond sceptisch tegenover den Volken bond Duitschland, Japan en Amerika zijn er niet bij. Er zal o.a. overleg tus- schen de groote centrale banken moe ten komen. Geen enkele regeering schijnt met een plan te durven komen. Algemeen was de stemming op het congres niet pessimistisch geweest. Er waren aanwijzingen, dat ook de regee- ringen begonnen in te zien, dat geen TENTOONSTELLING V. V. V. MEDEMBLIK. Tevreden is het Medemblikker V.V.V. bestuur wel maar voldaan nog niet. Dat het Z.-Excellentie de Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen behaagd heeft het Kasteel „Radboud" voor de te houden tentoon stelling definitief ter beschikking te stellen, stemt het V.V.V.-Besiuur dank baar, zoo ook de toezegging welke uit Medemblik evenals uit West-Fries land en meer plaatsen daarbuiten reeds gedaan zijn. Voldaan echter is het V.V.V.-Bestuur nog niet, want er is zoowel in Medem blik als in West-Friesland nog veel meer wat voor deze tentoonstelling ge schikt en meer dan de moeite waard is bezichtigd te worden. Hiervan ziet het V.V.V.-Bestuur gaarne nog toe zegging tegemoet. De deelname moet nog algemeener worden, want „Een dracht maakt macht". Wie foto's, boe ken, platen, porcelein, gebruiksvoor werpen, enz. over Medemblik en West- Friesland heeft geve het op, heel het bestuur wil het gaarne dankbaar no- teeren en ontvangen. De opening van de tentoonstelling is nader vastgesteld op Maandag 15 Ju li a.s. Hieraan wordt tevens een West- Friesche avond verbonden waarvoor bereids de medewerking van het Histo risch Genootschap „Oud West-Fries land" is verkregen, terwijl met anderen nog onderhandelingen gaande zijn. Een bezoek aan Medemblik zal cul tureel en amusant zijn. FEUILLETON. Roman door RRNé BAZIN. Nadruk verboden. No. 29. En al lachende, overwoog zij met span ning dit oordeel over haar zelf, waarin het zelfde idéé werd uitgesproken, dat haar reeds zoo dikwijls verontrust had. Spraken anderen niet dikwijls over haar, als ovér een verheven schepsel, dat een, men weet niet welke soort, van medelijdende zending te vervullen had Zij gevoelde een aandrift om op te staan, weg te gaan en te ontsnappen, haar jonge meisjestrots kon niet velen, dat men zich met haar bemoeide, zij voelde tegenzin tegen dien weg van offers en buitengewone dingen, waar men haar met geweld heen wilde lei den, maar haar eerlijke natuur kwam boven. Henriette stond niet op. Zij neeg diep ont roerd haar hoofd, als had het lot zelf haar toegesproken, haar teere hals boog zich en haar oogen schitterden. Toen Mourieux niet dadelijk antwoordde, hernam zij Wat wilt gij toch allemaal van mij Want ik ben toch eigenlijk, net als ieder an der De oude winkelier wreef met zijn han den over zijn knieën, omdat Henriette hem wat verlegen maakte, en antwoordde, volgens de ingeving van zijn goed hart. Neem mij niet kwalijk, ik kan mij ver gissen. Evenwel geloof ik van niet. Ik wil niets anders van u, dan eenige hulp voor hen, die anderen willen helpen. Die zijn zeldzaam, juffrouw. Ik ben oud, ik kan niet veel meer doen, maar gij zoo jong, zoo mooi, wat zult gij een armen kunnen troosten met de woor den, die gij zult weten te vinden En dat is veel zoeter dan gij denkt. Hij schudde zijn groot hoofd. Gij zult zeggen, dat ik mij bemoei met dingen, die mij niet aangaan. Maar mevrouw Lemarié had mij verzocht, met u te spreken. Zij durfde niet, omdat zij u nog minder kent dan ik. Henriette richtte zich nu op, en op haar ernstig gelaat waren nog dezelfde gedachten te lezen, welke hij uitgesproken had, zooals bij hen gebeurt, die met gespannen geest luisteren. Mijnheer Mourieux, ik dank u integen deel. Ik ben bang, dat gij veel te goed over mij oordeelt. En dan, ik ben vier en twintig jaar, ik ben Zij hield op, haar lippen nog half geopend, zonder het vervolg uit te spreken ik ben bijna verloofd." Op dit oogenblik rees het beeld van Etienne voor haar op, als een voor wendsel om niet toe te stemmen. Zij zag hem voor zich in de ochtendstilte der Loire recht op in zijn boot de armen naar haar uitstrek kende. Het was, alsof er iets, diep in haar hart begon te schreien. En toch was hetgeen men haar vroeg geen beletsel voor iets in het bijzonder, noch voor het gewone leven, noen voor het huwelijk. Zij was bewogen. Langzaam stond zij op, wreef de plooitjes in haar handschoenen glad, bekeek de glazen knop van haar parasol en zeide Ik verlang heelemaal niet naar zoo iets. Maar ik zou anderen misschien nadeel kun nen berokkenen, als ik het niet deed. Als gij denkt, dat ik werkelijk naar mevrouw Lema rié moet gaan Ik verzoek het u met allen aandrang. Welnu, dan zal ik gaan. Een oogenblik later, zag Mourieux op den drempel van zijn winkel staande, het jonge meisje midden door de straat weggaan zij liep keurig recht op, met haar linkerhand de plooien van haar zwarte japon opnemend. Hij- keek heel tevreden. „Als zij maar wildacht hij. Alle ongeluk- kigen zouden haar vereeren, zoodra zij haar zagen En dan te denken, dat er van die domooren zijn, die gelooven dat al die mo- distjes niets waard zijn Zij kennen haar nietDrommels het zijn niet allemaal hei- andere koers moet worden ingeslagen. BINNENLANDSCH NIEUWS. HARING NAAR RUSLAND. Voorraad verkocht van de Reedersvereeniging. Naar men aan de „De Standaard" van be voegde zijde mededeelt, is de geheele voor- !raad van de Stichting Reedersvereeniging voor de Nederlandsche Haringvlsscherij, ten beloope van 15.000 kantjes, verkocht aan Rus land. Men deelde nog mede, dat deze verkoop is geschied door bemiddeling van de te Sche- veningen gevestigde N. V. Reederij en Haring handel v.h. Frank Vrolijk. KONINGIN EN PRINSES NAAR DEN „RUIGEN HOEK." Gedurende de geheele maand Juli.. H.M. de Koningin en H.K.H. de Prinses ?ijn voornemens om op 12 Juli a.s. naar den „Ruigen Hoek" te gaan. Het is de wensch van de Koningin om ge durende de geheele maand Juli, den tijd van haar verblijf op den Ruigen Hoek beschouwd te zien voor het nemen van rust, met uitzon dering van wat de staatszaken betreft. GUTHREE ZEGEVIERT IN 500 C.C.-KLASSE. Van Gent (Nederland) bezet op schitterende wijze de tweede plaats. FIJMA KWAM ALS ZESDE BINNEN. De T.T.-races te Assen zijn Zaterdagmiddag besloten met de groote race in de 500 c.c.- klasse. De strijd was zeer spannend en werd tenslotte gewonnen door den Engelschman Guthree op Norton, die een uurgemiddelde maakte van 139 km. De Nederlander Van Gent op F.N. bezette op fraaie wijze de twee de plaats, twee minuten na Guthree Zijn gemiddelde bedroeg 137.5 km. KOEIERIJEN BIJ DE TARWE - ORGANI S ATIE IN GELDERLAND. Een zestal crisis-ambtenaren in hechtenis genomen. Zeer ernstige fraude, o.a.. van een raadslid te Aalst. Sedert een viertal weken heeft de majoor der rijksveldwacht A. v. d. Berg te Aalst in Gelderland met behulp van twee controleurs van den rijks-crisis-controle-dienst, de hee- ren Vermeulen en de Vries, een uitgebreid onderzoek ingesteld naar knoeierijen bij de tarwe-aflevering in de Betuwe en omgeving. Het onderzoek heeft tot gevolg gehad, dat Icon worden overgegaan tot de arrestatie van het gemeenteraadslid van Aalst, G. W., en een tweetal andere verdachten. Tevens heeft de politie draden in handen gekregen, die aan het licht hebben gebracht, dat de frau de nog grooter afmeting had aangenomen. Een onderzoek bij de gewestelijke centrale te Arnhem had tot resultaat, dat werd over gegaan tot de aanhouding van den taxa teur en keurmeester A. F. J. te Arnhem. Se dert de oprichting dier centrale is J. daarbij werkzaam. Aan zijn graanpakhuizen en kan toren gelegen aan de Korenmarkt werd door de verbouwers uit den verren omtrek van het gewest de door de regeering overge nomen tarwe afgeleverd, na waardeering en classificatie. Tén huize en ten kantre van dezen amb tenaar heeft Zaterdag het parket uit Arnhem een huiszoeking verricht. De geheele admini stratie is daarbij in beslag genomen. Tevens heeft het onderzoek geleid tot een zesde ar restatie en wel van A. R., boekhouder van genoemden J. De nasporingen werden nog voortgezet, met als resultaat de arrestatie van den tech- nischen leider van de gewestelijke tarwe- organisatie voor de provincies Gelderland, Utrecht en Overijsel, den landbouwkundig- ingenieur W. A. V., die op het politiebureau te Arnhem werd ingesloten. De aangehoudenen zijn allen naar het huis van bewaring te Arnhem overgebracht. Ook lr. V. was taxateur en keurmeester van de door de boeren ingeleverde tarwe. Hij was de rechterhand van den secretaris der crisis-organisatie Gelderland, het lid van de Eerste Kamer H. Ruyter, bij wien als secreta ris van den A.B.T.B. voor genoemde provincie alle gegevens voor den crisis-akkerbouw bin nenkwamen. In verband met een en ander is de tijdelijke leiding van de gewestelijke tar- we-centrale in Arnhem direct overgedragen aan den rijkscontroleur. Het veel omvattende onderzoek is hiermede allerminst als geëindigd te beschouwen. Waar schijnlijk zijn nog meerverrassende gebeurte nissen te verwachten. Behalve met de aflevering van goedkoope buitenlandsche tarwe,in plaats van eigen ver bouwd inlandsch koren schijnt ook geknoeid te zijn met de denaturatie van tarwe en rogge, waarbij ambtenaren van de crisisin stellingen hun medewerking hebben verleend. KLEINE BOEREN BENADEELD. Nader meldt men aan het Hbld. De gearresteerde boekhouder is firmant, van een bekende Arnhemsche graanhandel. Toen de Tarwe-crisis-wet in werking trad, heeft doze firma de pakhuizen en het terrein verhuurd, teneinde daarin een opslagplaats te vestigen. De Donderdag gearresteerde con troleur-taxateur, de boekhouder en de tech nische leider van de Gewestelijke Tarwe-cen- trale in Gelderland, waren ontvangers van de in te leveren tarwe, en op hen berustte dus ligen, maar er zijn mooie zielen bij, dapper en rechtschapen en met een toewijding die schreien doet. XV. Zij vervolgde op goed geluk haar weg, om de blokken huizen heenloopende, bij haar punt van uitgang terugkomende, en zij ge noot van de wisselingen van zon en scha duw, van de drukte op straat, als van zoovele afleidingen, die het uur van haar bezoek vertraagden. Zou zij gaan Was het noo dig zich nieuwe zorgen op den hals te halen en zich met anderen te gaan bemoeien Zij was er verwonderd over dat zij dien dikken Mourieux zoo verstandig had bevonden. On der de bodistjes beschouwde men hem als een goeden man, die gaarne anderen van dienst was, en die daar vanzelf zijn oordeel bij had, omdat zijn klanten, de modistjes, hem toegenegen bleven. „Ik dacht niet, dat hij zoo goed was," dacht zij. Enkele zinnen kwamen in haar gedachten terug„Gij, zoo mooi, wat zult gij er kunnen troosten Ten laatste schelde zij bij mevrouw Lemarié aan. Een huisknecht bracht haar in de blauwe kamer. En ditmaal drukte Henriette de hand, welke mevrouw Lemarié haar toestak. Vandaag is het mijn beurt u te bedan ken, juffrouw. Gij hebt Mourieux dus gespro ken En toen spraken zij over allerlei onder werpen, alvorens dat eene aan te raken, dat haar samenbrachtover oom Madiot, het atelier, de rue de 1'Ermitage, de andere meis Jes. Mevrouw Lemarié bestudeerde onderwijl het jonge meisje en dit voelde zich gewon nen, door de nederige goedheid dezer vrouw. Na een groot kwartier, begreep mevrouw Lemarié, dat zij vrijuit kon spreken. Ik wil u iets toevertrouwen, zeide zij, een van mijn innigste geheimen. Mijn oude Mou rieux is er vol vuur voor. Hij heeft mij vroe ger veel diensten bewezen om daar hulp te brengen, waar mij deze niet uit mijn hand zou hebben aanvaard. Wanneer een onzer arbeiders soms zonder ernstige reden was weggezonden of zelfs, mijn hemel, om rede nen die maar al te gegrond schenen te zijn, kon ik er niet heengaan om hem te helpen, niet waar Mourieux was dan mijn bemid delaar. En ik hielp hem zoo'n beetje bij den steun, dien hij verleende, niet aan groote werksters, aan flinke als gij, maar aan de kleinere modistjes die niet genoeg verdienen, die ziek, zwak, zonder betrekking, wat al niet meer, zijn. Nu ik in staat ben beter dan vroe ger en meer dan anders te helpen, worde mijn beste Mourieux sukkelend. En nu zou ik zoo graag iemand uit uw omgeving heb ben, voor wie men niet bang is en wie men gauwer zijn vertrouwen zal schenken dan mij, die tegen mij zeggen zou „Kijk, daar of hier is een arme, die graag geholpen zou worden." Want de wereld is zoo gescheiden, juffrouw, dat men dikwijls toestemming noo dig heeft, om medelijden te mogen hebben. Gelooft gij, dat er zoo iemand te vinden zal zijn Henriette stak haar gehandschoende hand uit en zei met heldere stem - Ik zal het probeeren, mevrouw. - Gl5 behoeft zelfs niet bij mij te komen. Ik wil dat tenminste niet van u vergen, gij hebt toch al zoo weinig vrijen tijd. Schrijf mij slechts. Vertel mij van de armen die gij ontmoet, van kleinen en grooten, van al de goede werken, die gij noodig vindt, om te doen. Ik zal uw geheim bewaren, en gij zult dat het mijne doen, zoo goed als gij kunt. Henriette had zooveel vertrouwen in haar gekregen, dat zij over Marie durfde spreken. Zij overlegden samen, en mevrouw Lemarié eindigde met te zeggen Koop eenige meubeltjes voor haar, en laat haar in den waan, dat gij die betaald hebt. Anders zou zij ze weer verkoopen. Zelfs nadat zij over Marie gesproken had ken, kon Henriette niet dadelijk heengaan. Een fijngevoelde beweegreden deed haar nog blijven. Zij voelde, dat men gaarne naar haar keek en luisterde zij las op het gelaat der oude dame het woord, dat kinderen, en ook jonge en beminde vrouwen overal rondom zich hooren „Ga nog niet heen Weerkaat aing van het gelukkige leven ln beslagen spie de plicht, na te gaan, of deze tarwe werkelijk inlandsche tarwe was, en of op redelijke gronden kon worden verondersteld, of de ingeleverde partijen werkelijk overeenstem den met de hoeveelheid, die van de opgegeven landerijen kon worden geoogst, terwijl zij te vens de qualiteit diende vast te stellen naar de klassen A, B of C, volgens welke het uit te betalen bedrag werd bepaald. Behalve dat men groote hoeveelheden bui tenlandsche tarwe in ontvangst heeft geno men, waarbij goede trouw uitgesloten moet worden geacht, daar zelfs in vele gevallen een leek het verschil tusschen binnen- en buitenlandsche tarwe kan zien, en het in het onderhavige geval vakmenschen betreft, heeft men ook op zeer groote schaal fraude gepleegd met de bepaling der qualiteit. Verkoop onder pressie. Wij hebben dezer dagen reeds gemeld, dat het onderzoek zich ook uitstrekte over de vraag, in hoeverre partijen tarwe onder toe passing van pressie werden opgekocht. Deze zaak zit zoo. Vooral kleine boeren zaten, wan neer zij hun tarweoogst hadden binnenge haald, dringend verlegen om geld. Zij konden dat echter niet ontvangen, voor en aleer zij hun voorraad bij de gewestelijke tarweorga- nisaties hadden ingeleverd. Het tijdstip van inlevering werd echter zoo laat gesteld, dat zij wanneer b.v. de tijd ge komen was, dat zij hun pacht moesten vol doen, nog niet aan de beurt waren om te le veren. Tegen dien tijd kwam als „redder in den nood" een der bij het schandaal betrok ken handelaren opdagen, die zich bereid verklaarde, den voorraad te koopen, tegen den prijs, vastgesteld voor de laagste quali teit, waarbij dan bedongen werd, dat even- tueele winst als gevolg van rangschikking in een hoogere klasse ten voordeele van den koo- per kwam. Op zich zelf zou dit nog niet direct een strafbaar feit opleveren, hoe ongewenscht zulke toestanden ook zijn, maar de thans zoo zeer gecompromiteerde ambtenaren van de gewestelijke tarwe-organisaties en de han delaren speelden onder één hoedje. De bepa ling van het tijdstip van aflevering ge schiedde zoodanig, dat „zaken" konden wor den gedaan en de rangschikking in de quali- teitsklasse was steeds van dien aard, dat een zeer onbehoorlijke winst kon worden gemaakt. Een familie-kliek. Een opmerkelijk verschijnsel is voorts, dat de baantjes bij de gewestelijke tarwe-organi- satie werden gegeven aan belanghebbende handelaren, familie en vriendjes. Het behoeft wel geen betoog, dat hierdoor de fraude zeer in de hand werd gewerkt. Intusschen blijkt uit dit alles, dat een bron van ongerechtigheid is aangeboord en dat nog heel wat onthullin gen te wachten zijn. Want deze feiten datee ren niet van vandaag of gisteren, maar jaren lang hebben de betrokkenen er lustig op los kunnen knoeien. Het onderzoek duurt nog steeds voort en zeer binnenkort kunnen nieu we opzienbarende arrestaties worden ver wacht. LANDBOUWER ONDER ZIJN KAR GERAAKT EN GEDOOD. Vrijdagmiddag is de landbouwer J. Jager te Nieuwe-Pekela, doordat zijn paard schrok, van den kipkar waarop hij gezeten was, ge vallen. Hij geraakte onder den wagen, waarvan de wielen hem over het hoofd gingen. Een juist passeerende geneesheer kon slechts den dood constateeren. J. was gehuwd, en nog betrekkelijk jong. TUSSCHEN WAGEN EN HUIZEN BEKNELD GERAAKT. Vrijdagavond had te Winkel een ernstig ongeluk plaats. De knecht van den veehouder gels Mevrouw Lemarié dacht op hetzelfde oo genblik „Wat begrijpt zij gauw En zon der het te weten door de geheime kracht, die al onze handelingen in zijn wijze raads besluiten opgenomen heeft, geleid, bood zij aan dit kind, de meest onverwachte, evenals de meest ongekende vergoeding, den zegen der armen en vertrouwde de zorg om aalmoe zen te geven toe aan handen, die meer dan anderen zouden kunnen herstellen. XVI. Was het een nieuw leven, dat begonnen was Niemand kan zeggen welk aandeel het ver verleden heeft in datgene, wat wij nieuw noemen. Maar de twee maanden die volgden, telden voor Henriette onder de zoetste, welke zij ooit beleefd had. Zij maakte een bescheiden gebruik van de macht, die haar gegeven was. Het kostte haar veel om te vragen, zelfs voor anderen. Haar medelijden was aangevuurd, en daar is geen ander gevoel, dat zooveel invloed op het leven krijgt, als het een beetje vrij wordt ge laten, als men zeggen kan „Hebt gij iets noodig „Neem het." 's Avonds, na het souper op deze zomer avonden die in heldere nachten overgaan ging Henriette, liever nog dan vroeger, den heuvel van de 1'Ermitage af en dan ontmoet te zij in de ongeloofelij lce opeenhooping van de huizen der arbeidersbuurten, sommige lager dan de vernieuwde straat, andere veel hooger, waarvan de steenen der fondamenten te zien waren, van trappen met leuningen voorzien, verschillende groepjes menschen, die een luchtje schepten de meesten hun ner kregen overdag weinig frissche lucht in de werkplaatsen en 's nachts in de overvolle kamers, en daarom bleven zij buiten tot de avondnevel het haar en de snor vochtig maakte. Dan zeide zij „Hoe gaat het met de kleintjes of wfcl„Is het werk weer begonnen in de fabriek van Moulin Gij hebt dus weer werk of wel„Is uw zuster beval len, Vivien ?Is het een meisje of een jongen (Wordt vervolgd.).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1