KING
26e JAARGANG
DINSDAG JULI 1935.
No. 54
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
'4
f
PEPERMUNT
UIT HEEL HAAR
HART!
■WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
*1
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.
-
KING-pepermunt ontleent
haar opwekkende en ver
kwikkende eigenschappen
aan't echte natuurproduct.
De heerlijke smaak en
geur van KING-pepermunt
en haar ongerepte zuiver
heid zullen ook U
In verrukking brengen.
De natuur is niet te ver
beteren. f
TONNEMA 8. C'E SNEEK
BELEMMERINGEN VOOR
DEN HANDEL.
Naar stabilisatie van. de valuta's.
Over het verleden week beëindigde
congres van de Internationale Kamer
van Koophandel te Parijs, heeft de
voorzitter, de heer F. H. Fentener van
Vlissingen, die dezer dagen uit Parijs
is teruggekeerd, o.a. verklaard
Het congres is uiterst goed geslaagd.
Meer dan ooit te voren waren de deel
nemers zonder uitzondering ervan
overtuigd, dat het autarkisch streven
met kracht dient te worden bestreden,
omdat het leidt tot de verarming van
de geheele wereld. De eenstemmigheid
hieromtrent was opvallend. Algemeen
werd de groote noodzakelijkheid inge
zien van samenwerking op economisch
gebied.
De belangstelling voor het congres
was evgneens groot er dan ooit.
De heer Fentener van Vlissingen
zeide, dat men in een vicieuzen cirkel
gevangen zat. Iedereen zag de nood
zakelijkheid in, te eindigen met de be
schermende maatregelen, doch ieder-
was gedwongen er aan mee te doen.
zoolang ook de anderen er niet mee op
hielden.
Ook ten aanzien van de monetaire
kwestie bestaan groote moeilijkheden.
Sommigen waren van meening, dat
eerst de valuta's internationaal gesta-'
biliseerd moesten worden en dat dan
de handelsbelemmeringen uit den weg
moesten worden geruimd, doch ande
ren meenden, dat deze volgorde juist
omgekeerd moest zijn.
Het congres te Parijs heeft tenslotte
als zijn meening uitgesproken, dat
eerst de internationale stabilisatie
der valuta's tot stapd diende te komen
en dat daardoor een der voornaamste
voorwaarden zou worden geschapen
voor het uit den weg ruimen der han
delsbelemmeringen.
Men moet zich dat voorstellen al
dus de heer Van Vlissingen als een
wapenstilstand op monetair gebied, ge
durende welke periode men tracht te
komen tot opheffing der handelsbelem
meringen, regeling der schulden, het in
evenwicht brengen der begrootingen.
Directen invloed op den gang van za
ken kan de Internationale Kamer van
Koophandel natuurlijk niet uit oefenen,
doch van de bij haar aangesloten organi
saties in de verschillende landen kan
zij de publieke opinie be-invloeden en
dat is in de meeste landen hard noodig.
Nog steeds meent het groote publiek,
dat men alleen met geld kan betalen
en niet in goederen. Men krijgt dan pro
paganda voor de leuzen „Koopt Neder
landsch Fabrikaat" of „Buy British",
en vergeet dat men daardoor den in
voer tegenhoudt uit landen, die bepaal
de producten beter en goedkooper kun
nen fabriceeren dan het eigen land en
op hun beurt tegenmaatregelen gaan
nemen en geen geld hebben om schul
den te betalen of vreemde producten
te koopen. In sommige landen ziet
men dat in, doch doet een regeering er
niets tegen, omdat zij bang is de pu
blieke opinie te ontstemmen. Dan is
men op het gebied der politiek aange
land en hier is de Internationale Ka
mer van Koophandel uitgepraat. Toch
zal men tot een oplossing moeten ko
men, doch de vraag is langs welken
weg. Vast staat, dat het Internationaal
moet gebeuren.
De heer Fentener van Vlissingen
stond sceptisch tegenover den Volken
bond Duitschland, Japan en Amerika
zijn er niet bij. Er zal o.a. overleg tus-
schen de groote centrale banken moe
ten komen. Geen enkele regeering
schijnt met een plan te durven komen.
Algemeen was de stemming op het
congres niet pessimistisch geweest. Er
waren aanwijzingen, dat ook de regee-
ringen begonnen in te zien, dat geen
TENTOONSTELLING V. V. V.
MEDEMBLIK.
Tevreden is het Medemblikker V.V.V.
bestuur wel maar voldaan nog niet.
Dat het Z.-Excellentie de Minister
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen behaagd heeft het Kasteel
„Radboud" voor de te houden tentoon
stelling definitief ter beschikking te
stellen, stemt het V.V.V.-Besiuur dank
baar, zoo ook de toezegging welke uit
Medemblik evenals uit West-Fries
land en meer plaatsen daarbuiten
reeds gedaan zijn.
Voldaan echter is het V.V.V.-Bestuur
nog niet, want er is zoowel in Medem
blik als in West-Friesland nog veel
meer wat voor deze tentoonstelling ge
schikt en meer dan de moeite waard
is bezichtigd te worden. Hiervan ziet
het V.V.V.-Bestuur gaarne nog toe
zegging tegemoet. De deelname moet
nog algemeener worden, want „Een
dracht maakt macht". Wie foto's, boe
ken, platen, porcelein, gebruiksvoor
werpen, enz. over Medemblik en West-
Friesland heeft geve het op, heel het
bestuur wil het gaarne dankbaar no-
teeren en ontvangen.
De opening van de tentoonstelling
is nader vastgesteld op Maandag 15 Ju
li a.s. Hieraan wordt tevens een West-
Friesche avond verbonden waarvoor
bereids de medewerking van het Histo
risch Genootschap „Oud West-Fries
land" is verkregen, terwijl met anderen
nog onderhandelingen gaande zijn.
Een bezoek aan Medemblik zal cul
tureel en amusant zijn.
FEUILLETON.
Roman door
RRNé BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 29.
En al lachende, overwoog zij met span
ning dit oordeel over haar zelf, waarin het
zelfde idéé werd uitgesproken, dat haar reeds
zoo dikwijls verontrust had. Spraken anderen
niet dikwijls over haar, als ovér een verheven
schepsel, dat een, men weet niet welke soort,
van medelijdende zending te vervullen had
Zij gevoelde een aandrift om op te staan,
weg te gaan en te ontsnappen, haar jonge
meisjestrots kon niet velen, dat men zich
met haar bemoeide, zij voelde tegenzin tegen
dien weg van offers en buitengewone dingen,
waar men haar met geweld heen wilde lei
den, maar haar eerlijke natuur kwam boven.
Henriette stond niet op. Zij neeg diep ont
roerd haar hoofd, als had het lot zelf haar
toegesproken, haar teere hals boog zich en
haar oogen schitterden.
Toen Mourieux niet dadelijk antwoordde,
hernam zij
Wat wilt gij toch allemaal van mij
Want ik ben toch eigenlijk, net als ieder an
der De oude winkelier wreef met zijn han
den over zijn knieën, omdat Henriette hem
wat verlegen maakte, en antwoordde, volgens
de ingeving van zijn goed hart.
Neem mij niet kwalijk, ik kan mij ver
gissen. Evenwel geloof ik van niet. Ik wil
niets anders van u, dan eenige hulp voor hen,
die anderen willen helpen. Die zijn zeldzaam,
juffrouw. Ik ben oud, ik kan niet veel meer
doen, maar gij zoo jong, zoo mooi, wat zult
gij een armen kunnen troosten met de woor
den, die gij zult weten te vinden En dat is
veel zoeter dan gij denkt.
Hij schudde zijn groot hoofd.
Gij zult zeggen, dat ik mij bemoei met
dingen, die mij niet aangaan. Maar mevrouw
Lemarié had mij verzocht, met u te spreken.
Zij durfde niet, omdat zij u nog minder kent
dan ik.
Henriette richtte zich nu op, en op haar
ernstig gelaat waren nog dezelfde gedachten
te lezen, welke hij uitgesproken had, zooals
bij hen gebeurt, die met gespannen geest
luisteren.
Mijnheer Mourieux, ik dank u integen
deel. Ik ben bang, dat gij veel te goed over
mij oordeelt. En dan, ik ben vier en twintig
jaar, ik ben
Zij hield op, haar lippen nog half geopend,
zonder het vervolg uit te spreken ik ben
bijna verloofd." Op dit oogenblik rees het
beeld van Etienne voor haar op, als een voor
wendsel om niet toe te stemmen. Zij zag hem
voor zich in de ochtendstilte der Loire recht
op in zijn boot de armen naar haar uitstrek
kende. Het was, alsof er iets, diep in haar
hart begon te schreien. En toch was hetgeen
men haar vroeg geen beletsel voor iets in het
bijzonder, noch voor het gewone leven, noen
voor het huwelijk. Zij was bewogen.
Langzaam stond zij op, wreef de plooitjes
in haar handschoenen glad, bekeek de glazen
knop van haar parasol en zeide
Ik verlang heelemaal niet naar zoo iets.
Maar ik zou anderen misschien nadeel kun
nen berokkenen, als ik het niet deed. Als gij
denkt, dat ik werkelijk naar mevrouw Lema
rié moet gaan
Ik verzoek het u met allen aandrang.
Welnu, dan zal ik gaan.
Een oogenblik later, zag Mourieux op den
drempel van zijn winkel staande, het jonge
meisje midden door de straat weggaan zij
liep keurig recht op, met haar linkerhand de
plooien van haar zwarte japon opnemend.
Hij- keek heel tevreden.
„Als zij maar wildacht hij. Alle ongeluk-
kigen zouden haar vereeren, zoodra zij haar
zagen En dan te denken, dat er van die
domooren zijn, die gelooven dat al die mo-
distjes niets waard zijn Zij kennen haar
nietDrommels het zijn niet allemaal hei-
andere koers moet worden ingeslagen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HARING NAAR RUSLAND.
Voorraad verkocht van de
Reedersvereeniging.
Naar men aan de „De Standaard" van be
voegde zijde mededeelt, is de geheele voor-
!raad van de Stichting Reedersvereeniging
voor de Nederlandsche Haringvlsscherij, ten
beloope van 15.000 kantjes, verkocht aan Rus
land. Men deelde nog mede, dat deze verkoop
is geschied door bemiddeling van de te Sche-
veningen gevestigde N. V. Reederij en Haring
handel v.h. Frank Vrolijk.
KONINGIN EN PRINSES NAAR DEN
„RUIGEN HOEK."
Gedurende de geheele maand Juli..
H.M. de Koningin en H.K.H. de Prinses ?ijn
voornemens om op 12 Juli a.s. naar den
„Ruigen Hoek" te gaan.
Het is de wensch van de Koningin om ge
durende de geheele maand Juli, den tijd van
haar verblijf op den Ruigen Hoek beschouwd
te zien voor het nemen van rust, met uitzon
dering van wat de staatszaken betreft.
GUTHREE ZEGEVIERT IN 500 C.C.-KLASSE.
Van Gent (Nederland) bezet op schitterende
wijze de tweede plaats.
FIJMA KWAM ALS ZESDE BINNEN.
De T.T.-races te Assen zijn Zaterdagmiddag
besloten met de groote race in de 500 c.c.-
klasse. De strijd was zeer spannend en werd
tenslotte gewonnen door den Engelschman
Guthree op Norton, die een uurgemiddelde
maakte van 139 km. De Nederlander Van
Gent op F.N. bezette op fraaie wijze de twee
de plaats, twee minuten na Guthree Zijn
gemiddelde bedroeg 137.5 km.
KOEIERIJEN BIJ DE
TARWE - ORGANI S ATIE IN GELDERLAND.
Een zestal crisis-ambtenaren in hechtenis
genomen.
Zeer ernstige fraude, o.a.. van een raadslid
te Aalst.
Sedert een viertal weken heeft de majoor
der rijksveldwacht A. v. d. Berg te Aalst in
Gelderland met behulp van twee controleurs
van den rijks-crisis-controle-dienst, de hee-
ren Vermeulen en de Vries, een uitgebreid
onderzoek ingesteld naar knoeierijen bij de
tarwe-aflevering in de Betuwe en omgeving.
Het onderzoek heeft tot gevolg gehad, dat
Icon worden overgegaan tot de arrestatie van
het gemeenteraadslid van Aalst, G. W., en
een tweetal andere verdachten. Tevens heeft
de politie draden in handen gekregen, die
aan het licht hebben gebracht, dat de frau
de nog grooter afmeting had aangenomen.
Een onderzoek bij de gewestelijke centrale
te Arnhem had tot resultaat, dat werd over
gegaan tot de aanhouding van den taxa
teur en keurmeester A. F. J. te Arnhem. Se
dert de oprichting dier centrale is J. daarbij
werkzaam. Aan zijn graanpakhuizen en kan
toren gelegen aan de Korenmarkt werd
door de verbouwers uit den verren omtrek
van het gewest de door de regeering overge
nomen tarwe afgeleverd, na waardeering en
classificatie.
Tén huize en ten kantre van dezen amb
tenaar heeft Zaterdag het parket uit Arnhem
een huiszoeking verricht. De geheele admini
stratie is daarbij in beslag genomen. Tevens
heeft het onderzoek geleid tot een zesde ar
restatie en wel van A. R., boekhouder van
genoemden J.
De nasporingen werden nog voortgezet,
met als resultaat de arrestatie van den tech-
nischen leider van de gewestelijke tarwe-
organisatie voor de provincies Gelderland,
Utrecht en Overijsel, den landbouwkundig-
ingenieur W. A. V., die op het politiebureau
te Arnhem werd ingesloten.
De aangehoudenen zijn allen naar het huis
van bewaring te Arnhem overgebracht.
Ook lr. V. was taxateur en keurmeester
van de door de boeren ingeleverde tarwe. Hij
was de rechterhand van den secretaris der
crisis-organisatie Gelderland, het lid van de
Eerste Kamer H. Ruyter, bij wien als secreta
ris van den A.B.T.B. voor genoemde provincie
alle gegevens voor den crisis-akkerbouw bin
nenkwamen. In verband met een en ander is
de tijdelijke leiding van de gewestelijke tar-
we-centrale in Arnhem direct overgedragen
aan den rijkscontroleur.
Het veel omvattende onderzoek is hiermede
allerminst als geëindigd te beschouwen. Waar
schijnlijk zijn nog meerverrassende gebeurte
nissen te verwachten.
Behalve met de aflevering van goedkoope
buitenlandsche tarwe,in plaats van eigen ver
bouwd inlandsch koren schijnt ook geknoeid
te zijn met de denaturatie van tarwe en
rogge, waarbij ambtenaren van de crisisin
stellingen hun medewerking hebben verleend.
KLEINE BOEREN BENADEELD.
Nader meldt men aan het Hbld.
De gearresteerde boekhouder is firmant,
van een bekende Arnhemsche graanhandel.
Toen de Tarwe-crisis-wet in werking trad,
heeft doze firma de pakhuizen en het terrein
verhuurd, teneinde daarin een opslagplaats
te vestigen. De Donderdag gearresteerde con
troleur-taxateur, de boekhouder en de tech
nische leider van de Gewestelijke Tarwe-cen-
trale in Gelderland, waren ontvangers van de
in te leveren tarwe, en op hen berustte dus
ligen, maar er zijn mooie zielen bij, dapper
en rechtschapen en met een toewijding die
schreien doet.
XV.
Zij vervolgde op goed geluk haar weg, om
de blokken huizen heenloopende, bij haar
punt van uitgang terugkomende, en zij ge
noot van de wisselingen van zon en scha
duw, van de drukte op straat, als van zoovele
afleidingen, die het uur van haar bezoek
vertraagden. Zou zij gaan Was het noo
dig zich nieuwe zorgen op den hals te halen
en zich met anderen te gaan bemoeien Zij
was er verwonderd over dat zij dien dikken
Mourieux zoo verstandig had bevonden. On
der de bodistjes beschouwde men hem als
een goeden man, die gaarne anderen van
dienst was, en die daar vanzelf zijn oordeel
bij had, omdat zijn klanten, de modistjes,
hem toegenegen bleven. „Ik dacht niet, dat
hij zoo goed was," dacht zij. Enkele zinnen
kwamen in haar gedachten terug„Gij, zoo
mooi, wat zult gij er kunnen troosten
Ten laatste schelde zij bij mevrouw Lemarié
aan.
Een huisknecht bracht haar in de blauwe
kamer. En ditmaal drukte Henriette de hand,
welke mevrouw Lemarié haar toestak.
Vandaag is het mijn beurt u te bedan
ken, juffrouw. Gij hebt Mourieux dus gespro
ken En toen spraken zij over allerlei onder
werpen, alvorens dat eene aan te raken, dat
haar samenbrachtover oom Madiot, het
atelier, de rue de 1'Ermitage, de andere meis
Jes. Mevrouw Lemarié bestudeerde onderwijl
het jonge meisje en dit voelde zich gewon
nen, door de nederige goedheid dezer vrouw.
Na een groot kwartier, begreep mevrouw
Lemarié, dat zij vrijuit kon spreken.
Ik wil u iets toevertrouwen, zeide zij, een
van mijn innigste geheimen. Mijn oude Mou
rieux is er vol vuur voor. Hij heeft mij vroe
ger veel diensten bewezen om daar hulp te
brengen, waar mij deze niet uit mijn hand
zou hebben aanvaard. Wanneer een onzer
arbeiders soms zonder ernstige reden was
weggezonden of zelfs, mijn hemel, om rede
nen die maar al te gegrond schenen te zijn,
kon ik er niet heengaan om hem te helpen,
niet waar Mourieux was dan mijn bemid
delaar. En ik hielp hem zoo'n beetje bij den
steun, dien hij verleende, niet aan groote
werksters, aan flinke als gij, maar aan de
kleinere modistjes die niet genoeg verdienen,
die ziek, zwak, zonder betrekking, wat al niet
meer, zijn. Nu ik in staat ben beter dan vroe
ger en meer dan anders te helpen, worde
mijn beste Mourieux sukkelend. En nu zou
ik zoo graag iemand uit uw omgeving heb
ben, voor wie men niet bang is en wie men
gauwer zijn vertrouwen zal schenken dan
mij, die tegen mij zeggen zou „Kijk, daar
of hier is een arme, die graag geholpen zou
worden." Want de wereld is zoo gescheiden,
juffrouw, dat men dikwijls toestemming noo
dig heeft, om medelijden te mogen hebben.
Gelooft gij, dat er zoo iemand te vinden zal
zijn
Henriette stak haar gehandschoende hand
uit en zei met heldere stem
- Ik zal het probeeren, mevrouw.
- Gl5 behoeft zelfs niet bij mij te komen.
Ik wil dat tenminste niet van u vergen, gij
hebt toch al zoo weinig vrijen tijd. Schrijf
mij slechts. Vertel mij van de armen die gij
ontmoet, van kleinen en grooten, van al de
goede werken, die gij noodig vindt, om te
doen. Ik zal uw geheim bewaren, en gij zult
dat het mijne doen, zoo goed als gij kunt.
Henriette had zooveel vertrouwen in haar
gekregen, dat zij over Marie durfde spreken.
Zij overlegden samen, en mevrouw Lemarié
eindigde met te zeggen
Koop eenige meubeltjes voor haar, en
laat haar in den waan, dat gij die betaald
hebt. Anders zou zij ze weer verkoopen.
Zelfs nadat zij over Marie gesproken had
ken, kon Henriette niet dadelijk heengaan.
Een fijngevoelde beweegreden deed haar nog
blijven. Zij voelde, dat men gaarne naar haar
keek en luisterde zij las op het gelaat der
oude dame het woord, dat kinderen, en ook
jonge en beminde vrouwen overal rondom
zich hooren „Ga nog niet heen Weerkaat
aing van het gelukkige leven ln beslagen spie
de plicht, na te gaan, of deze tarwe werkelijk
inlandsche tarwe was, en of op redelijke
gronden kon worden verondersteld, of de
ingeleverde partijen werkelijk overeenstem
den met de hoeveelheid, die van de opgegeven
landerijen kon worden geoogst, terwijl zij te
vens de qualiteit diende vast te stellen naar
de klassen A, B of C, volgens welke het uit
te betalen bedrag werd bepaald.
Behalve dat men groote hoeveelheden bui
tenlandsche tarwe in ontvangst heeft geno
men, waarbij goede trouw uitgesloten moet
worden geacht, daar zelfs in vele gevallen
een leek het verschil tusschen binnen- en
buitenlandsche tarwe kan zien, en het in het
onderhavige geval vakmenschen betreft,
heeft men ook op zeer groote schaal fraude
gepleegd met de bepaling der qualiteit.
Verkoop onder pressie.
Wij hebben dezer dagen reeds gemeld, dat
het onderzoek zich ook uitstrekte over de
vraag, in hoeverre partijen tarwe onder toe
passing van pressie werden opgekocht. Deze
zaak zit zoo. Vooral kleine boeren zaten, wan
neer zij hun tarweoogst hadden binnenge
haald, dringend verlegen om geld. Zij konden
dat echter niet ontvangen, voor en aleer zij
hun voorraad bij de gewestelijke tarweorga-
nisaties hadden ingeleverd.
Het tijdstip van inlevering werd echter zoo
laat gesteld, dat zij wanneer b.v. de tijd ge
komen was, dat zij hun pacht moesten vol
doen, nog niet aan de beurt waren om te le
veren. Tegen dien tijd kwam als „redder in
den nood" een der bij het schandaal betrok
ken handelaren opdagen, die zich bereid
verklaarde, den voorraad te koopen, tegen
den prijs, vastgesteld voor de laagste quali
teit, waarbij dan bedongen werd, dat even-
tueele winst als gevolg van rangschikking in
een hoogere klasse ten voordeele van den koo-
per kwam.
Op zich zelf zou dit nog niet direct een
strafbaar feit opleveren, hoe ongewenscht
zulke toestanden ook zijn, maar de thans zoo
zeer gecompromiteerde ambtenaren van de
gewestelijke tarwe-organisaties en de han
delaren speelden onder één hoedje. De bepa
ling van het tijdstip van aflevering ge
schiedde zoodanig, dat „zaken" konden wor
den gedaan en de rangschikking in de quali-
teitsklasse was steeds van dien aard, dat een
zeer onbehoorlijke winst kon worden gemaakt.
Een familie-kliek.
Een opmerkelijk verschijnsel is voorts, dat
de baantjes bij de gewestelijke tarwe-organi-
satie werden gegeven aan belanghebbende
handelaren, familie en vriendjes. Het behoeft
wel geen betoog, dat hierdoor de fraude zeer
in de hand werd gewerkt. Intusschen blijkt
uit dit alles, dat een bron van ongerechtigheid
is aangeboord en dat nog heel wat onthullin
gen te wachten zijn. Want deze feiten datee
ren niet van vandaag of gisteren, maar jaren
lang hebben de betrokkenen er lustig op los
kunnen knoeien. Het onderzoek duurt nog
steeds voort en zeer binnenkort kunnen nieu
we opzienbarende arrestaties worden ver
wacht.
LANDBOUWER ONDER ZIJN KAR
GERAAKT EN GEDOOD.
Vrijdagmiddag is de landbouwer J. Jager te
Nieuwe-Pekela, doordat zijn paard schrok,
van den kipkar waarop hij gezeten was, ge
vallen.
Hij geraakte onder den wagen, waarvan de
wielen hem over het hoofd gingen. Een juist
passeerende geneesheer kon slechts den dood
constateeren.
J. was gehuwd, en nog betrekkelijk jong.
TUSSCHEN WAGEN EN HUIZEN BEKNELD
GERAAKT.
Vrijdagavond had te Winkel een ernstig
ongeluk plaats. De knecht van den veehouder
gels
Mevrouw Lemarié dacht op hetzelfde oo
genblik „Wat begrijpt zij gauw En zon
der het te weten door de geheime kracht,
die al onze handelingen in zijn wijze raads
besluiten opgenomen heeft, geleid, bood zij
aan dit kind, de meest onverwachte, evenals
de meest ongekende vergoeding, den zegen
der armen en vertrouwde de zorg om aalmoe
zen te geven toe aan handen, die meer dan
anderen zouden kunnen herstellen.
XVI.
Was het een nieuw leven, dat begonnen
was Niemand kan zeggen welk aandeel het
ver verleden heeft in datgene, wat wij nieuw
noemen. Maar de twee maanden die volgden,
telden voor Henriette onder de zoetste, welke
zij ooit beleefd had.
Zij maakte een bescheiden gebruik van de
macht, die haar gegeven was. Het kostte
haar veel om te vragen, zelfs voor anderen.
Haar medelijden was aangevuurd, en daar is
geen ander gevoel, dat zooveel invloed op het
leven krijgt, als het een beetje vrij wordt ge
laten, als men zeggen kan „Hebt gij iets
noodig „Neem het."
's Avonds, na het souper op deze zomer
avonden die in heldere nachten overgaan
ging Henriette, liever nog dan vroeger, den
heuvel van de 1'Ermitage af en dan ontmoet
te zij in de ongeloofelij lce opeenhooping van
de huizen der arbeidersbuurten, sommige
lager dan de vernieuwde straat, andere veel
hooger, waarvan de steenen der fondamenten
te zien waren, van trappen met leuningen
voorzien, verschillende groepjes menschen,
die een luchtje schepten de meesten hun
ner kregen overdag weinig frissche lucht in
de werkplaatsen en 's nachts in de overvolle
kamers, en daarom bleven zij buiten tot de
avondnevel het haar en de snor vochtig
maakte. Dan zeide zij „Hoe gaat het met
de kleintjes of wfcl„Is het werk weer
begonnen in de fabriek van Moulin Gij hebt
dus weer werk of wel„Is uw zuster beval
len, Vivien ?Is het een meisje of een jongen
(Wordt vervolgd.).