BIRTILS
26e JAARGANG
VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1935.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
UIT MIJN DAGBOEK.
UIT
V,
HEEL HAAR
HART!
No. <37
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
Sisr®
4~ Er f
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
1 0.50
t 0.10
Daar zijn in 't leven van die vriendelijke dagen
Die ons de koude borst verwarme
door hun gloed.
Den hemel brengen in het zoekende gemoed,
Die allen twijfel, alle donkerheid verjagen,
Die ons verjongen, ons vervoeren van genot,
Den sluimerden droom des harten doen
ontwaken,
Ons nader voeren tot geloof en hope en... God
En bijna weer tot kindren maken.
De Génestet Juli 1879.
Vier van „die vriendelijke dagen" beleefde
ik, door aan de oproep van de Firma Naaste
pad gehoor te geven en een reis te maken
per autobus naar België. Zelf kwam de heer
Naastepad de reis toelichten en daar hij er
voor in stond.dat het „goed" zou wezen,
„hapte" ik en'k heb er niet de minste
spijt van gehad, anders waren deze bladzij
den niet uit „pure liefhebberij" geschreven,
's Ochtends 7 uur vertrokken wij met een
der reiswagens van de Firma Moorman te
Den Helder. De baas zat zelf met zijn chauf
feur voorin. De bus was bijna geheel bezet
met dames en heeren en jonge dames Ge
lukkig, want die vroolijkten de boel op met
haar aanstekelijke enthousiasme. „De Géne
stet zou zeggen „Ze „verjongen" ons.
„De sluimerende droom des harten." vreem
de landen gaan zien, was dus begonnen,
't Weer was prachtig. We zaten ruim, onze
bagage tot een minimum beperkt van een
koffer en een taschje, kon zelfs binnen in de
bus geplaatst worden. Onderweg stapten nog
een paar „feest"gangers of beter „feesttref-
fers" in en voort ging het met een kalm
•gangetje op Amsterdam en daarna langs de
mooie Vechtstreek op Utrecht aan. Daar werd
„getankt" dus koffie gebruikt en weldra tuf
ten we verder langs een aan weerszijden be
schaduwden weg over Jutfaas door Vreeswijk
en Vianen naar Gorkum. De stoompont voer
ons over de breede Merwede met haar fijne
riviergezichten naar ae overzijde. De beenen
konden op het dek van de pont eens heerlijk
uitgerekt worden en men begon het gezel
schap te leeren kennen, waarvan Den Helder
wel het leeuwenaandeel had opgeleverd. De
jonge dames voorzagen zich van vruchten etc.
om daar onderweg eens op te tracteeren, want
heel genoegelijk gingen de zakjes met allerlei
lekkers rond. Gorinchem hield net paarden
markt en de muzikanten wuifden vroolijk
terug. Bij Geertruidenberg merkten we dat
„Nederland bruggen bouwt" en snel passeer
den we de „vaste" brug over de verlengde
Maas. Langs, Oosterhout arriveerden we in
Breda, alwaar de auto benzine innam.
Voort weer, langs de fijne beboschte lijn
rechte, zacht op en neer glooiende Brabant-
sche wegen door Zundert naar de grens.
Passen en bewijzen van Nederlanderschap
gereed houden. Een douanier controleerd
vluchtig, steekt een rookertje op en verdwijnt.
Eindelooze prachtwegen voeren naar de
Scheldestad. Al de opschriften in 't Vlaamsch
en Fransch aemonstreeren de tweetaligheid
van Zuid Nederland. Stop bij den Schelde-
tunnèl met de klemtoon op de laatste letter
greep. Vele leurders in ansichten en photo-
graphietjes probeeren voor een „dubbeltje"
niet vergeefs wat te verdienen aan de nieuwe
bezoekers, waarvan velen voor 't eerst van
hun leven Belgica aanschouwen. Zelfs de cor-
nèts (lange peperhuisjes als een roomhoorn
met roomijs van boven gevuld) voor de civiele
prijs van 1 franc is 5 Nederlandsche centen.
Duidend op een vreemd land. Wat smulden
de vreemde eenden in de bijt. Nadat de ver-
FEUILLETON
Roman door
RE Né BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 42.
Toen Henriette voorbij ging, groetten en
kelen haar met een vriendelijk gebaar, maar
zij zag het niet. Zij zag het niet, omdat zij
naast zich, en in haar eigen ziel de wanhopi
ge smart van Etienne voelde, die zwijgen
bleef. Zij hoorde Marcelle Esnault niet, zoo
droevig zeggen
Daar gaan ze weer samen
Aan de voet van het beeld van Sint Anne,
op de bovenste trede der trap, ver genoeg van
de boomen, om door niemand verstaan te
worden, keerde zij zich half terzijde, zeggen-
dé-
Dat zijn nu mijn vrienden, Etienne an
dere heb ik nietIk voel, dat ik ze houden
moetWaarom Dat weet ik zelf nauwe
lijksGij kunt mij gelooven als gij wilt
.om hunnentwil trouw ik niet. Zij hebben mij
vóór u geroepen, en mijn verdriet heeft mij
meer aan hen gehecht. Op 't oogenblik ken
ik hen van dienst zijn. Als ik hen in den steek
liét, zou ik het mij mijn leven lang verwijten.
Eri om hunnentwil aanvaard ik het leed, dat
ik mijzelf berokken, als ik u zeg „Och, laat
mij vrij." Want zij willen mijn leven, mijzelf
geheel en al. Gij kunt niet weten, wat er tus-
schen hen en mij is. Ik weet het zelf ook niet
recht, als ik er over denk. Maar zie eens, hoe
naijverig zij zijn
Zij wees naar het wagentje van Marcelle
Esnault. De kleine had 't om laten zetten,
den kant uit, waar Henriette was blijven staan.
Zij was te ver af, om iets te kunnen verstaan,
maar haar buitengewone gevoeligheid, zieken
zUn eigen, en haar geoefend waarnemings-
schuldigde „tax" is voldaan, kan de bus de
ingang van de beroemde tunnel onder 't
Scheldewater door intuffen. Eerst stijgend
aan den rechteroever der Schelde (Stadszij)
overweldigt de aanblik van de betegelde „on
derwater" weg. Er langs loopt een klein weg
getje van zwarte leuningen voorzien, dat te
gen de gele tegeltjes wonderschoon uitkomt.
In de verre verte onderscheidt men nauwe
lijks een stip, waar men het einde vermoedt.
't Is of men in een groot zeeschip zich
bevindt. Boven zijn de openingen voor lucht-
afvoer, (schadelijke benzinegassen). Philips
heeft eer van zijn schitterende natriumver-
lichting, België van zijn indrukwekkenke
tunnel. -Wat zijn menschen zeldzaam vernuf
tig. Met 30 km vaart gaande is, men ten laat
ste toch weer blij het daglicht te aanschou
wen en op de „rive ganche" te arriveeren.
Nu nog de kleine tunnel voor voetgangers
bezichtigd, waartoe men eerst de „exalier
roulant" (roltrap) moet nemen. De Belgen
nemen met fiets en al er op plaats en stijgen
en dalen, dat het een lust is om naar te kij
ken. De voetgangerstunnel hebben we enkel
met onze blikken verwaardigd, want daar was
ook geen eind aan te zien. Maar mooiOm
stil van te worden. Verder naar Brussel
(Bruxelles). Nu begint het Fransch de over
hand te krijgen en op de naambordjes der
straten en steden staat het eerst genoemd
met er onder de Vlaamsche vertaling.
Malines (Mechelen) doorgetufd. Daar is Brus
sel. De Katholieke feestdag schenkt heel
België een Zondagsch aanzien en stemming.
Op de aangewezen kamer brandt voor 't
Mariabeeld een kaars, die daar natuurlijk kan
blijven branden, als „Madam' het heeft ver
zocht. 't Is 4 uur, dus in Holland 4 uur 20,
want Brussel volgt Greenwichtijd. Als we ons
verfrischt hebben, wacht het diner in een
café in de buurt op de Boulevard. De bedie
nende menschen spreken bij voorkeur
Fransch al verstaan ze dikwijls Nederlandsch
dan krijgt men toch den indruk, dat ze zich
van den domme houden. Wat een klein volk
je is het toch, beweeglijk en druk. Soep met
uitgezocht brood, legt al een dammetje en
de verdere maaltijd is vergezeld van bier of
een andere drank. Wat een bierliefhebbers,
daarin steken ze den Oosterbuur van ons naar
de kroon. Wat dat betreft, kunnen ze elkaar
„de hand wel geven" wat ze helaas nog lang
niet zullen kunnen na den laatsten oorlog-
Dat merkt men wel, als men eens even met
hen dieper op de dingen ingaat. Elke plaats
klein of groot, heeft zijn oorlogsgedenktee-
ken. En dat is ook ook niet te verwonderen.
Elk voelt zijn eigen zeer het best. Hulde aan
hen, die vielen voor hun Vaderland in de
meening daarvoor alles te moeten offeren
(Wordt vervolgd).
BINNENLANDSCH NIEUWS.
..EEN BRUTALE AANSLAG VERIJDELD...
De politie had vernomen, dat twee
individuen den veerman te Alphen
a. d. Rijn wilden berooven.
Dank zij kordaat optreden is de politie te
Alphen aan den Rijn er in geslaagd een bru
taal plan tot berooving, dat door een tweetal
beruchte individuen naar het Ossche voor
beeld was beraamd te verijdelen.
Het was de politie ter oore gekomen, dat
zekere de B. aldaar, die reeds verschillende
veroordeelingen achter den rug heeft, in sa
menwerking met de G. uit Leiden het plan
had opgevat den veerman M. op diens over
zetveer neer te slaan en daarna zijn woning,
waar M. alleen huist, te plunderen.
In verband hiermede stelde de politie zich
Zaterdagavond verdekt op in de buurt van
M.'s woning en inderdaad zag zij daar om
streeks half elf de genoemde personen, die
zich in de richting van het overzetveer bega
ven. Zij werden aangehouden en naar het
bureau van politie overgebracht, waarbij een
van kans zag zich onderweg van verschillen
de voorwerpen te ontdoen. Op den ander
werd bij fouilleering een compleet stel inbre
kerswerktuigen gevonden.
Hoewel zij aanvankelijk hardnekkig ont
kenden, eenig misdrijf in den zin te hebben
gehad, vielen zij al spoedig door de mand,
toen bij een ingesteld onderzoek o.m. een
ploertendooder en eenige inbrekerswerktuigen
werden gevonden, welke tijdens het transport
naar het politiebureau waren weggeworpen.
Zij legden daarop een volledige bekentenis
af, waarbij bleek, dat zij inderdaad van plan
waren geweest M. neer te slaan en te beroo
ven, zoodat de politie juist op tijd had inge
grepen.
Nadat proces-verbaal tegen hen was opge
maakt, is het tweetal voorloopig op vrije voe
ten gesteld.
VLIEGTUIG VERLIEST EEN
ANTENNEKOGEL.
In een tuintje terecht gekomen.
Zaterdag was de 69-jarige J. F. v. D. in zijn
tuintje aan de Lange Nieuwstraat te Schie
dam aan het werk, toen plotseling een stuk
lood, waaraan een eind koperdraad, naast
hem neerviel. Hij vermoedde, dat het afkom
stig was van een vliegtuig, dat juist boven
hem passeerde, wat inderdaad het geval bleek
te zijn.
De politie, wien hij het geval was gaan ver
tellen, heeft zich in verbinding gesteld met
Waalhaven, vanwaar de mededeeling werd
gedaan, dat juist een watervliegtuig was bin
nengekomen, waarvan de piloot gerapporteerd
had, dat hij den antennekogel van zijn vlieg
tuig verloren had.
RAADSVERKIEZINGEN ONGELDIG
Op formeele gronden.
Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant
behandelden Woensdagavond de bezwaar
schriften van W. de Weerd en A. Testers te
Halsteren en van den burgemeester van Wier
lo tot toelating van alle gekozen leden der
gemeenteraden. Ged. Staten verklaarden bei
de stemmingen voor den gemeenteraad on
geldig. Die van Halsteren op grond dat de
naam van één der candidaten op het stem
biljet ontbrak en die van Wierlo, omdat het
stembiljet niet voorzien was van den hand-
teekeningsstempel van den voorzitter van het
hoofdstembureau.
VEREENIGING VAN GEMEENTEN.
Ter voldoening aan het verlangen van Ged.
Staten om hun standpunt uiteen te zetten
aangaande de eventueele samenvoeging der
gemeenten Zijpe en Oallantsoog, hebben de
dagelij ksche besturen dezer gemeenten dit
college met aandrang in overweging gegeven
beide gemeenten te vereenigen op grond van
een uitvoerig rapport, dat zoowel in de ver
gadering als in de gecombineerde vergade
ring is vastgesteld.
ONGEWONE DEMONSTRATIE.
Moeder met vier kinderen legert drie
etmalen voor het gemeentehuis.
Een ongewone demonstratie die reeds eeni
ge dagen had geduurd, bracht Zondag bewe
ging in het rustige Groesbeek, aldus de Msb.
Sedert 3 dagen n.1. heeft zich voor het ge
meentehuis een moeder met vier kinderen
gelegerd om te demonstreeren, wijl zij, vol
gens haar zeggen, te weinig steun ontving.
Aanvankelijk had men niet veel aandacht
aan deze demonstratie geschonken, maar toen
het wat erg lang ging duren, trok het van
vele kanten de aandacht en van niet geheel
onverdachte zijde begon men munt te slaan
uit deze eenzame demonstratie.
Communisten hielden direct een betooging,
er werd gefotografeerd en een dame met een
blocnote verscheen en had een onderhoud
[met de demonstrante, die wel Amerikaansch
'in haar plan volhardt. Tenslotte heeft de
burgemeester de demonstrante laten verwij
deren, hetgeen al weer nieuw rumoer ont
lokte.
Het voorbeeld schijnt aanstekelijk te wer
ken, want het heette reeds, dat zij met veel
versterking zou terugkeeren. Er is n.1. sprake
van dat een groot aantal arbeiders, werkzaam
bij de werkverschaffing, gedaan zou krijgen
en dan zouden honderd Groesbeekschen de
eerste demonstrante voor het gemeentehuis
gezelschap komen houden.
WORDT BENZINE DUURDER
Nu de tolheffing zal vervallen.
PLAN BIJ DEN RAAD VAN STATE.
Er werd gemeld dat de tolheffing op de
bruggen over de groote rivieren geen voort
gang zou hebben, hoewel de definitieve be
slissing daaromtrent nog niet is genomen.
Nu vernemen we dat de regeering voor de
financiering van den versnelden bruggenbouw
(waarvoor de tolheffing zou dienen) het plan
heeft, den prijs der benzine met een halven
cent per liter te verhoogen. Het kan uiteraard
een tijdelijke verhooging zijn, omdat een be
drag noodlg is van f 20 millioenalthans dit
bedrag werd berekend in het desbetreffende
wetsontwerp.
Het gewijzigde financieringsplan heeft,
naar verder wordt gemeld, de departementen
van Waterstaat en van Financiën reeds ver
laten en is op het oogenblik bij den Raad van
State.
vermogen deden haar ontstellen en lijden.
Zij had haar armen uitgestrekt op den rand
van het wagentje hoofd en bovenlijf had zij
opgeheven met een inspanning, die een mar
teling voor haar was maar zij kon toch Hen
riette zien, en wat zij dacht was maar al te
duidelijk, want tranen biggelden over haar
wangen, die neerdruppelden op de gebreide
wollen deken.
Etienne beschouwde Marcelle Esnault, en
daarna het teedere gelaat van Henriette,
waarop medelijden en levenssmart te lezen
was. En ongetwijfeld begreep hij niet alles.
Maar hij voelde, dat zij hem niet bedroog, dat
een geheimzinnige macht, sterker dan de lief
de, maar die deze niet uitsloot, hen beiden
van elkander rukte.
Dan moet ik u spreken, laten wij naar
beneden gaan.
Hij daalde de trap af, zij eveneens, totdat
zij voor de menschen in de laan onzichtbaar!
waren. Op de trap was niemand. De onder-
1 gaande zon kleurde de granieten treden hel-1
Irood. Henriette en de lange Etienne waren]
'alleen, beiden jong, beiden schoon, en beider
hart door de liefde gewond. Nu waren er geen
'andere getuigen meer van hun geheim, dan]
de Loire aan hun voeten en de veiden waar de
'winter heerschte, waar de rijen kale popu-1
lieren boven het korte groene gras uit stegen
als blauwen rook.
Ziet gij daarginds, voorbij die eilandjes,
zeide Etienne.
Ja, dat is de weide van Mauves.
Daar heb ik u jaren lang in stilte lief
gehad, Henriette.
In een opwelling van teederheid, die haar
blozen deed, antwoordde zij
Ach als gij mij dat gezegd hadt, toen
ik nog heel jong was
Soms zag ik u maandenlang niet. Maar
als ik u gezien had, ging ik gelukkig naar
huis. Mijn moeder begreep er alles van. Dan
zeide zij mij „In geheel Nantes heeft geen
'enkel meisje zoo'n goed hart als zij." Arme
1 moeder, wat hebt gij mij een verdriet bezorgd.
Gij hadt moeten zeggen Zij heeft hart voor
iedereen, voor u alleen niet. Zij zal u verach
ten zij zal u wegzenden. Kijk toch niet naar
haar Maar ik geloofde in u, omdat wij sa
men gespeeld hadden, en omdat gij er zoo
gelukkig uitzaagt, als gij naar de weide van
Mauves kwaamt. Henriette, op de Loire dacht
ik elk oogenblik aan u. Als ik soms te ver
moeid was om de zegen op te halen, of mijn
handen haast bevroren, bij het inhalen der
fuiken, zei ik bij mijzelf 't Is voor Hen
riette." Als ik 's ochtends in den winter groo-
ten zin had, om onder de dekens te blijven,
en vader mij heel vroeg kwam roepen, kwam
moeder vaak aan mijn bed, en dan behoefde
zij maar te zeggen „Kom, joiigen, je gaat je
bruiloft verdienen."
Tegen hem aangeleund, met opgeheven
hoofd, luisterde Henriette toe, niet meer we
tend, waar zij was, en niets anders ziende dan
het verbitterde gelaat van Etienne. Zij scheen
hem te smeeken, toch te zwijgen. Hij keek
haar echter niet aan.
Luister verder, vervolgde hij. Ik heb
nachten op de lier gelegen ik heb meer va
demen lijn en net uitgeworpen dan welke
Loire-visscher ookik heb scheepsvrachten
groenten naar Trentemoult gebracht, om u
eens het geld van al mijn werk te kunnen
geven. Nu heb ik het geld verdiend. Maar zij
voor wie ik gewerkt heb, veracht mij. Ik ver
trek van hier
Neen, Etienne, neen, ga niet heen Blijf
hier Vergeet mij Blijf hier voor de uwen
Neen Als gij niet trouwen kunt met mij.
kan ik niet blijven. Mijn moeder kan m^ niet
troosten. Geheel de Loire spreekt mij van u
ik heb te dikwijls met haar over u gesproken.
Mijn besluit staat vast. Drie van mijn broers
zijn al op zee, en vader rekende op mij voor
de visscherij. Nu gaat de vierde ook het zee-«
gat uit, en gij, gij hebt het gewild
Hij lachte van kwaadheid en verdriet.
Maak morgen uw venster open, juffrouw
Henriette, en kijk uit in de richting van de
werf aan de Loire. Morgenochtend reeds zult
GESCHIL BIJ WERKVERSCHAFFING.
Vijftig arbeiders leggen werk neer.
Woensdagmiddag vervoegde zich aan het
districts arbeidsbureau te Bergen op Zoom
een 50-tal werkloozen uit die gemeente, wel
ke te werk waren gesteld bij de werkverschaf
fing in den Anna Jacoba-polder in de provin
cie Zeeland. Zij gaven te kennen, dat zij had
den besloten, op grond van een loongeschil,
het werk te staken. De werkzaamheden in
genoemden polder bestaan uit het inpolderen
van de schorren, hetgeen bij laag water ge
schiedt. Vorige week Maandag zijn de arbei
ders naar dezen polder uitgezonden, terwijl
zij de overtuiging hadden, dat hun een zelfde
loon zou worden uitbetaald als zulks in Ber
gen op Zoom gebruikelijk is.
Daar bij de uitbetaling is gebleken, dat
zulks niet het geval is en het ontvangen uur
loon veel lager is dan aanvankelijk werd ge
dacht, heeft men eenparig het besluit geno
men de werkzaamheden neer te leggen.
Voorts hebben de stakers deze stopzetting
gemotiveerd, omdat zij langer moeten werken
dan de werkloozen, die in eigen gemeente in
de werkverschaffing worden geplaatst. Dit
houdt verband met de reis, welke zij dagelijks
per autobus moeten ondernemen.
De Rijksinspectie te Breda zal van een en
ander in kennis worden gesteld,
VOORSPOEDIG BADSEIZOEN.
De 100.000ste bader.
Dinsdagnamiddag om twee uur is de
100.000ste bader de controle bij de Maatschap
pij Zeebad Scheveningen gepasseerd. Het vo
rige jaar is dat op 29 Augustus gebeurd, dus
negen dagen later. Hieruit valt te conclüdee-
ren, dat het badseizoen dit jaar beter is dan
in 1934 een gevolg van het vrij constante
zomerweer.
VOL
Het Huis van Bewaring te Zutphen, aldus
meldt de „Zutph. Courant", is thans geheel
vol. Ook te Tiel en Zwolle, waarheen anders
de overcomplete bevolking werd overgebracht,
Verzachting van de
Crisisgevoigen.
Pluimveehouders voederen met
BERTELS' Kunstkorrel
het meest economisch en onder
vinden het minst de nadeelen van
de ongunstige tijdsomstandigheden.
Zij verkrijgen bij lagere voeder-
kosten een hoogere eierproductie,
dan door voedering met ochtend
voeder en gemengd graan of ge
mengd graan alleen.
Vraagt offerte bij Uw leverancier
of direct aan de fabriek.
Oliefabrieken N.V. - Amsterdam®
is geen plaats meer. Daarom worden de in
voorloopige bewaring gestelden opgenomen in
de marechaussée-kazerne te Zutphen.
In deze crisistijd maken dus dergelijke inrich
tingen nog goede zaken.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DEENSCH VLIEGER UIT ZEE GERED.
Woensdagmiddag geraakte boven de Sont
een Deensch militair vliegtuig in nood. De
bestuurder, de kapitein-vlieger Larsen, kon
zich slechts door een parachutesprong redden
en kwam midden in de Sont terecht, waar
hij dreigde te verdrinken. Het verkeerstoestel
in den gewonen dienst van de Duitsche Luit-
hansa, het watervliegtuig „William Langan-
ke", bestuurd door den piloot Kasper, dat
juist uit Oslo te Kopenhagen was aangeko
men, vloog onmiddellijk naar de plaats van
het ongeval en daalde in de onmiddellijke
nabijheid van den drenkeling. De marconist
Schneider sprong in het water en slaagde er
in, den Deenschen vlieger veilig aan boord
van het Duitsche verkeersvliegtuig te bren
gen.
Jeugdherbergen verboden voor Joden.
De leider van de gouw Mittelelbe-
Harz heeft naar uit. Maagdenburg
wordt gemeld, bepaald, dat tot de
jeugdherbergen in die gouw geen Jo
den mogen worden toegelaten, omdat
het geen Duitscher past, om met ie
mand, die tot een vreemd ras behoort,
onder één dak te huizen.
De slang beet de koe.
En de melk was vergiftigd.
Te Cooch Behar in Bengalen in
Britsch-Indië werd een gezin na een
maaltijd ziek en de geneesheeren slaag
den er niet in een diagnose vast te stel
len. Kort daarna stierf de koe, welke
de melk en de room, die bij den maal
tijd was gebruikt, had geleverd. Zij
bleek enkele uren te voren door een
slang te zijn gebeten.
DR/üïIA IN DEN BELGISCHEN CONGO.
Een krankzinnige doodt vijf men
schen en pleegt daarna zelfmoord.
Te Bangassu, een kleine plaats in het noor
delijke gedeelte van den Congo is een Itali-
aan, die verliefd was op een Belgische dame,
gij zien dat daar een visscherssloep op stapel
wordt gezet. De „Henriette" zal zij heeten
naar u. Zij zal mij zoo spoedig mogelijk mee
voeren, ver van hier, waar ik zooveel lijden
moet. En nooit, nooit kom ik weer in het land
terug, nooit
Hij strekte zijn arm naar 't Westen uit,
waar een wit zeil heengleed, sprong twee tre
den tegelijk naar beneden, en verdween ach
ter de steile rots.
Henriette herhaalde als wezenloos, meer
malen
Als hij vroeger gesproken had, zou mijn
heele leven anders zijn geweest
O dat het nu mijn schuld is, dat hij weg
gaat
Maar zij ging hem niet na.
Zij staarde naar de stralende monding dei-
rivier, waarop hij haar gewezen had, en za|
reeds de sloep wegvaren, die nimmer zou we
derkeeren.
Van de hoogte van Miséri kwamen men
schen naar beneden, die een luchtje schepten
en haar rakelings voorbijgingen. Zij ontwaak
te uit haar gepeinzen, steeg de trap weer op
en kon met volle waarheid tegen Marcelle
Esnault zeggen, die haar niet begreep
Je zult nooit weten, hoe ik vandaag mijn
vriendinnetje Marcelle heb liefgehad.
XXVII.
De bestellingen stroomden toe bij mevrouw
Clémence en, gedurende de weken volgende
op den Zondag, waarop zij Etienne vaarwel
gezegd had, had Henriette geen tijd gehad,
aan haarzelf te denken.
Tegen het einde van Januari werd zij op
een morgen gewaarschuwd, dat Eloi Madiot
beneden aan de trap op haar wachtte. Nau
welijks zag hij haar naar beneden komen, of
hij zeide
Verbeeldt je, kleintje, Antoine
Wat is er
De oude Madiot zag er gStieel ontdaan uit.
Hij was buiten adem van het lange loopen en
sprak hortend
Antoine moet voor den krijgsraad komen!
Ach mijn God zeide Henriette. Ik had
er een voorgevoel van.
Ik ook, zonder het je te willen zeggen.
Het is een schande Een Madiot Een neef
van mij voor den krijgsraad En dat komt
in de kranten.
Wat heeft hij gedaan
Ik kom van Mauves. Etienne wist niet
alles zoo heel nauwkeurig. Ik weet alleen, wat
hij mij gezegd heeft. Het schijnt, dat Antoine
twist met een officier gehad heeft, op een
chambrée, twee dagen geleden
Met mijnheer Lemairé, wed ik
Zij hield met één hand de leuning vast en
boog voorover.
Hij keek haar aan, en trachtte deze ge
vaarlijke vraag te ontwijken en zich niet te
verraden.
Ja, zeide hij, Lemarié of een andere, dat
doet er weinig aan toe. Het is altijd even erg,
begrijp je Hij heeft hem beleedigd, hem ge
slagen. In dienst bestaat er niets ergers
Maar wat dan? onderbrak zij hem. Wel
ke straf welke straf
Toen hij zag dat zij zich zoo angstig maak
te, krabbelde hij terug.
Maar dat hangt er van af, kleintje.
De doodstraf, niet waar Zij zijn zoo
streng De dood O, oom Madiot, het is toch
onze Antoine
De oude man, door medelijden bevangen,
klom een paar treden naar boven, omdat Hen
riette sniktehij sloeg zijn arm om haar
heen
Neen, kindjeIk heb veel te gauw
gesprokenik weet niets van wat er ge
beurd ishet is misschien nog zoo erg
[niet.... Doe jezelf toch geen kwaad met zoo
te schreienHoe dikwijls komen ze er niet
alleen met gevangenisstraf afHenriette,
als ik je nu toch zeg, dat Etienne lang niet
alles wist. Wees dan toch niét zoo bedroefd..
Je bent al zoo moeLaten wij afwachten.
Wordt vervolgd,