BIRTILS 26e JAARGANG VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1935. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN UIT MIJN DAGBOEK. UIT V, HEEL HAAR HART! No. <37 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN Sisr® 4~ Er f BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer 1 0.50 t 0.10 Daar zijn in 't leven van die vriendelijke dagen Die ons de koude borst verwarme door hun gloed. Den hemel brengen in het zoekende gemoed, Die allen twijfel, alle donkerheid verjagen, Die ons verjongen, ons vervoeren van genot, Den sluimerden droom des harten doen ontwaken, Ons nader voeren tot geloof en hope en... God En bijna weer tot kindren maken. De Génestet Juli 1879. Vier van „die vriendelijke dagen" beleefde ik, door aan de oproep van de Firma Naaste pad gehoor te geven en een reis te maken per autobus naar België. Zelf kwam de heer Naastepad de reis toelichten en daar hij er voor in stond.dat het „goed" zou wezen, „hapte" ik en'k heb er niet de minste spijt van gehad, anders waren deze bladzij den niet uit „pure liefhebberij" geschreven, 's Ochtends 7 uur vertrokken wij met een der reiswagens van de Firma Moorman te Den Helder. De baas zat zelf met zijn chauf feur voorin. De bus was bijna geheel bezet met dames en heeren en jonge dames Ge lukkig, want die vroolijkten de boel op met haar aanstekelijke enthousiasme. „De Géne stet zou zeggen „Ze „verjongen" ons. „De sluimerende droom des harten." vreem de landen gaan zien, was dus begonnen, 't Weer was prachtig. We zaten ruim, onze bagage tot een minimum beperkt van een koffer en een taschje, kon zelfs binnen in de bus geplaatst worden. Onderweg stapten nog een paar „feest"gangers of beter „feesttref- fers" in en voort ging het met een kalm •gangetje op Amsterdam en daarna langs de mooie Vechtstreek op Utrecht aan. Daar werd „getankt" dus koffie gebruikt en weldra tuf ten we verder langs een aan weerszijden be schaduwden weg over Jutfaas door Vreeswijk en Vianen naar Gorkum. De stoompont voer ons over de breede Merwede met haar fijne riviergezichten naar ae overzijde. De beenen konden op het dek van de pont eens heerlijk uitgerekt worden en men begon het gezel schap te leeren kennen, waarvan Den Helder wel het leeuwenaandeel had opgeleverd. De jonge dames voorzagen zich van vruchten etc. om daar onderweg eens op te tracteeren, want heel genoegelijk gingen de zakjes met allerlei lekkers rond. Gorinchem hield net paarden markt en de muzikanten wuifden vroolijk terug. Bij Geertruidenberg merkten we dat „Nederland bruggen bouwt" en snel passeer den we de „vaste" brug over de verlengde Maas. Langs, Oosterhout arriveerden we in Breda, alwaar de auto benzine innam. Voort weer, langs de fijne beboschte lijn rechte, zacht op en neer glooiende Brabant- sche wegen door Zundert naar de grens. Passen en bewijzen van Nederlanderschap gereed houden. Een douanier controleerd vluchtig, steekt een rookertje op en verdwijnt. Eindelooze prachtwegen voeren naar de Scheldestad. Al de opschriften in 't Vlaamsch en Fransch aemonstreeren de tweetaligheid van Zuid Nederland. Stop bij den Schelde- tunnèl met de klemtoon op de laatste letter greep. Vele leurders in ansichten en photo- graphietjes probeeren voor een „dubbeltje" niet vergeefs wat te verdienen aan de nieuwe bezoekers, waarvan velen voor 't eerst van hun leven Belgica aanschouwen. Zelfs de cor- nèts (lange peperhuisjes als een roomhoorn met roomijs van boven gevuld) voor de civiele prijs van 1 franc is 5 Nederlandsche centen. Duidend op een vreemd land. Wat smulden de vreemde eenden in de bijt. Nadat de ver- FEUILLETON Roman door RE Né BAZIN. Nadruk verboden. No. 42. Toen Henriette voorbij ging, groetten en kelen haar met een vriendelijk gebaar, maar zij zag het niet. Zij zag het niet, omdat zij naast zich, en in haar eigen ziel de wanhopi ge smart van Etienne voelde, die zwijgen bleef. Zij hoorde Marcelle Esnault niet, zoo droevig zeggen Daar gaan ze weer samen Aan de voet van het beeld van Sint Anne, op de bovenste trede der trap, ver genoeg van de boomen, om door niemand verstaan te worden, keerde zij zich half terzijde, zeggen- dé- Dat zijn nu mijn vrienden, Etienne an dere heb ik nietIk voel, dat ik ze houden moetWaarom Dat weet ik zelf nauwe lijksGij kunt mij gelooven als gij wilt .om hunnentwil trouw ik niet. Zij hebben mij vóór u geroepen, en mijn verdriet heeft mij meer aan hen gehecht. Op 't oogenblik ken ik hen van dienst zijn. Als ik hen in den steek liét, zou ik het mij mijn leven lang verwijten. Eri om hunnentwil aanvaard ik het leed, dat ik mijzelf berokken, als ik u zeg „Och, laat mij vrij." Want zij willen mijn leven, mijzelf geheel en al. Gij kunt niet weten, wat er tus- schen hen en mij is. Ik weet het zelf ook niet recht, als ik er over denk. Maar zie eens, hoe naijverig zij zijn Zij wees naar het wagentje van Marcelle Esnault. De kleine had 't om laten zetten, den kant uit, waar Henriette was blijven staan. Zij was te ver af, om iets te kunnen verstaan, maar haar buitengewone gevoeligheid, zieken zUn eigen, en haar geoefend waarnemings- schuldigde „tax" is voldaan, kan de bus de ingang van de beroemde tunnel onder 't Scheldewater door intuffen. Eerst stijgend aan den rechteroever der Schelde (Stadszij) overweldigt de aanblik van de betegelde „on derwater" weg. Er langs loopt een klein weg getje van zwarte leuningen voorzien, dat te gen de gele tegeltjes wonderschoon uitkomt. In de verre verte onderscheidt men nauwe lijks een stip, waar men het einde vermoedt. 't Is of men in een groot zeeschip zich bevindt. Boven zijn de openingen voor lucht- afvoer, (schadelijke benzinegassen). Philips heeft eer van zijn schitterende natriumver- lichting, België van zijn indrukwekkenke tunnel. -Wat zijn menschen zeldzaam vernuf tig. Met 30 km vaart gaande is, men ten laat ste toch weer blij het daglicht te aanschou wen en op de „rive ganche" te arriveeren. Nu nog de kleine tunnel voor voetgangers bezichtigd, waartoe men eerst de „exalier roulant" (roltrap) moet nemen. De Belgen nemen met fiets en al er op plaats en stijgen en dalen, dat het een lust is om naar te kij ken. De voetgangerstunnel hebben we enkel met onze blikken verwaardigd, want daar was ook geen eind aan te zien. Maar mooiOm stil van te worden. Verder naar Brussel (Bruxelles). Nu begint het Fransch de over hand te krijgen en op de naambordjes der straten en steden staat het eerst genoemd met er onder de Vlaamsche vertaling. Malines (Mechelen) doorgetufd. Daar is Brus sel. De Katholieke feestdag schenkt heel België een Zondagsch aanzien en stemming. Op de aangewezen kamer brandt voor 't Mariabeeld een kaars, die daar natuurlijk kan blijven branden, als „Madam' het heeft ver zocht. 't Is 4 uur, dus in Holland 4 uur 20, want Brussel volgt Greenwichtijd. Als we ons verfrischt hebben, wacht het diner in een café in de buurt op de Boulevard. De bedie nende menschen spreken bij voorkeur Fransch al verstaan ze dikwijls Nederlandsch dan krijgt men toch den indruk, dat ze zich van den domme houden. Wat een klein volk je is het toch, beweeglijk en druk. Soep met uitgezocht brood, legt al een dammetje en de verdere maaltijd is vergezeld van bier of een andere drank. Wat een bierliefhebbers, daarin steken ze den Oosterbuur van ons naar de kroon. Wat dat betreft, kunnen ze elkaar „de hand wel geven" wat ze helaas nog lang niet zullen kunnen na den laatsten oorlog- Dat merkt men wel, als men eens even met hen dieper op de dingen ingaat. Elke plaats klein of groot, heeft zijn oorlogsgedenktee- ken. En dat is ook ook niet te verwonderen. Elk voelt zijn eigen zeer het best. Hulde aan hen, die vielen voor hun Vaderland in de meening daarvoor alles te moeten offeren (Wordt vervolgd). BINNENLANDSCH NIEUWS. ..EEN BRUTALE AANSLAG VERIJDELD... De politie had vernomen, dat twee individuen den veerman te Alphen a. d. Rijn wilden berooven. Dank zij kordaat optreden is de politie te Alphen aan den Rijn er in geslaagd een bru taal plan tot berooving, dat door een tweetal beruchte individuen naar het Ossche voor beeld was beraamd te verijdelen. Het was de politie ter oore gekomen, dat zekere de B. aldaar, die reeds verschillende veroordeelingen achter den rug heeft, in sa menwerking met de G. uit Leiden het plan had opgevat den veerman M. op diens over zetveer neer te slaan en daarna zijn woning, waar M. alleen huist, te plunderen. In verband hiermede stelde de politie zich Zaterdagavond verdekt op in de buurt van M.'s woning en inderdaad zag zij daar om streeks half elf de genoemde personen, die zich in de richting van het overzetveer bega ven. Zij werden aangehouden en naar het bureau van politie overgebracht, waarbij een van kans zag zich onderweg van verschillen de voorwerpen te ontdoen. Op den ander werd bij fouilleering een compleet stel inbre kerswerktuigen gevonden. Hoewel zij aanvankelijk hardnekkig ont kenden, eenig misdrijf in den zin te hebben gehad, vielen zij al spoedig door de mand, toen bij een ingesteld onderzoek o.m. een ploertendooder en eenige inbrekerswerktuigen werden gevonden, welke tijdens het transport naar het politiebureau waren weggeworpen. Zij legden daarop een volledige bekentenis af, waarbij bleek, dat zij inderdaad van plan waren geweest M. neer te slaan en te beroo ven, zoodat de politie juist op tijd had inge grepen. Nadat proces-verbaal tegen hen was opge maakt, is het tweetal voorloopig op vrije voe ten gesteld. VLIEGTUIG VERLIEST EEN ANTENNEKOGEL. In een tuintje terecht gekomen. Zaterdag was de 69-jarige J. F. v. D. in zijn tuintje aan de Lange Nieuwstraat te Schie dam aan het werk, toen plotseling een stuk lood, waaraan een eind koperdraad, naast hem neerviel. Hij vermoedde, dat het afkom stig was van een vliegtuig, dat juist boven hem passeerde, wat inderdaad het geval bleek te zijn. De politie, wien hij het geval was gaan ver tellen, heeft zich in verbinding gesteld met Waalhaven, vanwaar de mededeeling werd gedaan, dat juist een watervliegtuig was bin nengekomen, waarvan de piloot gerapporteerd had, dat hij den antennekogel van zijn vlieg tuig verloren had. RAADSVERKIEZINGEN ONGELDIG Op formeele gronden. Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant behandelden Woensdagavond de bezwaar schriften van W. de Weerd en A. Testers te Halsteren en van den burgemeester van Wier lo tot toelating van alle gekozen leden der gemeenteraden. Ged. Staten verklaarden bei de stemmingen voor den gemeenteraad on geldig. Die van Halsteren op grond dat de naam van één der candidaten op het stem biljet ontbrak en die van Wierlo, omdat het stembiljet niet voorzien was van den hand- teekeningsstempel van den voorzitter van het hoofdstembureau. VEREENIGING VAN GEMEENTEN. Ter voldoening aan het verlangen van Ged. Staten om hun standpunt uiteen te zetten aangaande de eventueele samenvoeging der gemeenten Zijpe en Oallantsoog, hebben de dagelij ksche besturen dezer gemeenten dit college met aandrang in overweging gegeven beide gemeenten te vereenigen op grond van een uitvoerig rapport, dat zoowel in de ver gadering als in de gecombineerde vergade ring is vastgesteld. ONGEWONE DEMONSTRATIE. Moeder met vier kinderen legert drie etmalen voor het gemeentehuis. Een ongewone demonstratie die reeds eeni ge dagen had geduurd, bracht Zondag bewe ging in het rustige Groesbeek, aldus de Msb. Sedert 3 dagen n.1. heeft zich voor het ge meentehuis een moeder met vier kinderen gelegerd om te demonstreeren, wijl zij, vol gens haar zeggen, te weinig steun ontving. Aanvankelijk had men niet veel aandacht aan deze demonstratie geschonken, maar toen het wat erg lang ging duren, trok het van vele kanten de aandacht en van niet geheel onverdachte zijde begon men munt te slaan uit deze eenzame demonstratie. Communisten hielden direct een betooging, er werd gefotografeerd en een dame met een blocnote verscheen en had een onderhoud [met de demonstrante, die wel Amerikaansch 'in haar plan volhardt. Tenslotte heeft de burgemeester de demonstrante laten verwij deren, hetgeen al weer nieuw rumoer ont lokte. Het voorbeeld schijnt aanstekelijk te wer ken, want het heette reeds, dat zij met veel versterking zou terugkeeren. Er is n.1. sprake van dat een groot aantal arbeiders, werkzaam bij de werkverschaffing, gedaan zou krijgen en dan zouden honderd Groesbeekschen de eerste demonstrante voor het gemeentehuis gezelschap komen houden. WORDT BENZINE DUURDER Nu de tolheffing zal vervallen. PLAN BIJ DEN RAAD VAN STATE. Er werd gemeld dat de tolheffing op de bruggen over de groote rivieren geen voort gang zou hebben, hoewel de definitieve be slissing daaromtrent nog niet is genomen. Nu vernemen we dat de regeering voor de financiering van den versnelden bruggenbouw (waarvoor de tolheffing zou dienen) het plan heeft, den prijs der benzine met een halven cent per liter te verhoogen. Het kan uiteraard een tijdelijke verhooging zijn, omdat een be drag noodlg is van f 20 millioenalthans dit bedrag werd berekend in het desbetreffende wetsontwerp. Het gewijzigde financieringsplan heeft, naar verder wordt gemeld, de departementen van Waterstaat en van Financiën reeds ver laten en is op het oogenblik bij den Raad van State. vermogen deden haar ontstellen en lijden. Zij had haar armen uitgestrekt op den rand van het wagentje hoofd en bovenlijf had zij opgeheven met een inspanning, die een mar teling voor haar was maar zij kon toch Hen riette zien, en wat zij dacht was maar al te duidelijk, want tranen biggelden over haar wangen, die neerdruppelden op de gebreide wollen deken. Etienne beschouwde Marcelle Esnault, en daarna het teedere gelaat van Henriette, waarop medelijden en levenssmart te lezen was. En ongetwijfeld begreep hij niet alles. Maar hij voelde, dat zij hem niet bedroog, dat een geheimzinnige macht, sterker dan de lief de, maar die deze niet uitsloot, hen beiden van elkander rukte. Dan moet ik u spreken, laten wij naar beneden gaan. Hij daalde de trap af, zij eveneens, totdat zij voor de menschen in de laan onzichtbaar! waren. Op de trap was niemand. De onder- 1 gaande zon kleurde de granieten treden hel-1 Irood. Henriette en de lange Etienne waren] 'alleen, beiden jong, beiden schoon, en beider hart door de liefde gewond. Nu waren er geen 'andere getuigen meer van hun geheim, dan] de Loire aan hun voeten en de veiden waar de 'winter heerschte, waar de rijen kale popu-1 lieren boven het korte groene gras uit stegen als blauwen rook. Ziet gij daarginds, voorbij die eilandjes, zeide Etienne. Ja, dat is de weide van Mauves. Daar heb ik u jaren lang in stilte lief gehad, Henriette. In een opwelling van teederheid, die haar blozen deed, antwoordde zij Ach als gij mij dat gezegd hadt, toen ik nog heel jong was Soms zag ik u maandenlang niet. Maar als ik u gezien had, ging ik gelukkig naar huis. Mijn moeder begreep er alles van. Dan zeide zij mij „In geheel Nantes heeft geen 'enkel meisje zoo'n goed hart als zij." Arme 1 moeder, wat hebt gij mij een verdriet bezorgd. Gij hadt moeten zeggen Zij heeft hart voor iedereen, voor u alleen niet. Zij zal u verach ten zij zal u wegzenden. Kijk toch niet naar haar Maar ik geloofde in u, omdat wij sa men gespeeld hadden, en omdat gij er zoo gelukkig uitzaagt, als gij naar de weide van Mauves kwaamt. Henriette, op de Loire dacht ik elk oogenblik aan u. Als ik soms te ver moeid was om de zegen op te halen, of mijn handen haast bevroren, bij het inhalen der fuiken, zei ik bij mijzelf 't Is voor Hen riette." Als ik 's ochtends in den winter groo- ten zin had, om onder de dekens te blijven, en vader mij heel vroeg kwam roepen, kwam moeder vaak aan mijn bed, en dan behoefde zij maar te zeggen „Kom, joiigen, je gaat je bruiloft verdienen." Tegen hem aangeleund, met opgeheven hoofd, luisterde Henriette toe, niet meer we tend, waar zij was, en niets anders ziende dan het verbitterde gelaat van Etienne. Zij scheen hem te smeeken, toch te zwijgen. Hij keek haar echter niet aan. Luister verder, vervolgde hij. Ik heb nachten op de lier gelegen ik heb meer va demen lijn en net uitgeworpen dan welke Loire-visscher ookik heb scheepsvrachten groenten naar Trentemoult gebracht, om u eens het geld van al mijn werk te kunnen geven. Nu heb ik het geld verdiend. Maar zij voor wie ik gewerkt heb, veracht mij. Ik ver trek van hier Neen, Etienne, neen, ga niet heen Blijf hier Vergeet mij Blijf hier voor de uwen Neen Als gij niet trouwen kunt met mij. kan ik niet blijven. Mijn moeder kan m^ niet troosten. Geheel de Loire spreekt mij van u ik heb te dikwijls met haar over u gesproken. Mijn besluit staat vast. Drie van mijn broers zijn al op zee, en vader rekende op mij voor de visscherij. Nu gaat de vierde ook het zee-« gat uit, en gij, gij hebt het gewild Hij lachte van kwaadheid en verdriet. Maak morgen uw venster open, juffrouw Henriette, en kijk uit in de richting van de werf aan de Loire. Morgenochtend reeds zult GESCHIL BIJ WERKVERSCHAFFING. Vijftig arbeiders leggen werk neer. Woensdagmiddag vervoegde zich aan het districts arbeidsbureau te Bergen op Zoom een 50-tal werkloozen uit die gemeente, wel ke te werk waren gesteld bij de werkverschaf fing in den Anna Jacoba-polder in de provin cie Zeeland. Zij gaven te kennen, dat zij had den besloten, op grond van een loongeschil, het werk te staken. De werkzaamheden in genoemden polder bestaan uit het inpolderen van de schorren, hetgeen bij laag water ge schiedt. Vorige week Maandag zijn de arbei ders naar dezen polder uitgezonden, terwijl zij de overtuiging hadden, dat hun een zelfde loon zou worden uitbetaald als zulks in Ber gen op Zoom gebruikelijk is. Daar bij de uitbetaling is gebleken, dat zulks niet het geval is en het ontvangen uur loon veel lager is dan aanvankelijk werd ge dacht, heeft men eenparig het besluit geno men de werkzaamheden neer te leggen. Voorts hebben de stakers deze stopzetting gemotiveerd, omdat zij langer moeten werken dan de werkloozen, die in eigen gemeente in de werkverschaffing worden geplaatst. Dit houdt verband met de reis, welke zij dagelijks per autobus moeten ondernemen. De Rijksinspectie te Breda zal van een en ander in kennis worden gesteld, VOORSPOEDIG BADSEIZOEN. De 100.000ste bader. Dinsdagnamiddag om twee uur is de 100.000ste bader de controle bij de Maatschap pij Zeebad Scheveningen gepasseerd. Het vo rige jaar is dat op 29 Augustus gebeurd, dus negen dagen later. Hieruit valt te conclüdee- ren, dat het badseizoen dit jaar beter is dan in 1934 een gevolg van het vrij constante zomerweer. VOL Het Huis van Bewaring te Zutphen, aldus meldt de „Zutph. Courant", is thans geheel vol. Ook te Tiel en Zwolle, waarheen anders de overcomplete bevolking werd overgebracht, Verzachting van de Crisisgevoigen. Pluimveehouders voederen met BERTELS' Kunstkorrel het meest economisch en onder vinden het minst de nadeelen van de ongunstige tijdsomstandigheden. Zij verkrijgen bij lagere voeder- kosten een hoogere eierproductie, dan door voedering met ochtend voeder en gemengd graan of ge mengd graan alleen. Vraagt offerte bij Uw leverancier of direct aan de fabriek. Oliefabrieken N.V. - Amsterdam® is geen plaats meer. Daarom worden de in voorloopige bewaring gestelden opgenomen in de marechaussée-kazerne te Zutphen. In deze crisistijd maken dus dergelijke inrich tingen nog goede zaken. BUITENLANDSCH NIEUWS. DEENSCH VLIEGER UIT ZEE GERED. Woensdagmiddag geraakte boven de Sont een Deensch militair vliegtuig in nood. De bestuurder, de kapitein-vlieger Larsen, kon zich slechts door een parachutesprong redden en kwam midden in de Sont terecht, waar hij dreigde te verdrinken. Het verkeerstoestel in den gewonen dienst van de Duitsche Luit- hansa, het watervliegtuig „William Langan- ke", bestuurd door den piloot Kasper, dat juist uit Oslo te Kopenhagen was aangeko men, vloog onmiddellijk naar de plaats van het ongeval en daalde in de onmiddellijke nabijheid van den drenkeling. De marconist Schneider sprong in het water en slaagde er in, den Deenschen vlieger veilig aan boord van het Duitsche verkeersvliegtuig te bren gen. Jeugdherbergen verboden voor Joden. De leider van de gouw Mittelelbe- Harz heeft naar uit. Maagdenburg wordt gemeld, bepaald, dat tot de jeugdherbergen in die gouw geen Jo den mogen worden toegelaten, omdat het geen Duitscher past, om met ie mand, die tot een vreemd ras behoort, onder één dak te huizen. De slang beet de koe. En de melk was vergiftigd. Te Cooch Behar in Bengalen in Britsch-Indië werd een gezin na een maaltijd ziek en de geneesheeren slaag den er niet in een diagnose vast te stel len. Kort daarna stierf de koe, welke de melk en de room, die bij den maal tijd was gebruikt, had geleverd. Zij bleek enkele uren te voren door een slang te zijn gebeten. DR/üïIA IN DEN BELGISCHEN CONGO. Een krankzinnige doodt vijf men schen en pleegt daarna zelfmoord. Te Bangassu, een kleine plaats in het noor delijke gedeelte van den Congo is een Itali- aan, die verliefd was op een Belgische dame, gij zien dat daar een visscherssloep op stapel wordt gezet. De „Henriette" zal zij heeten naar u. Zij zal mij zoo spoedig mogelijk mee voeren, ver van hier, waar ik zooveel lijden moet. En nooit, nooit kom ik weer in het land terug, nooit Hij strekte zijn arm naar 't Westen uit, waar een wit zeil heengleed, sprong twee tre den tegelijk naar beneden, en verdween ach ter de steile rots. Henriette herhaalde als wezenloos, meer malen Als hij vroeger gesproken had, zou mijn heele leven anders zijn geweest O dat het nu mijn schuld is, dat hij weg gaat Maar zij ging hem niet na. Zij staarde naar de stralende monding dei- rivier, waarop hij haar gewezen had, en za| reeds de sloep wegvaren, die nimmer zou we derkeeren. Van de hoogte van Miséri kwamen men schen naar beneden, die een luchtje schepten en haar rakelings voorbijgingen. Zij ontwaak te uit haar gepeinzen, steeg de trap weer op en kon met volle waarheid tegen Marcelle Esnault zeggen, die haar niet begreep Je zult nooit weten, hoe ik vandaag mijn vriendinnetje Marcelle heb liefgehad. XXVII. De bestellingen stroomden toe bij mevrouw Clémence en, gedurende de weken volgende op den Zondag, waarop zij Etienne vaarwel gezegd had, had Henriette geen tijd gehad, aan haarzelf te denken. Tegen het einde van Januari werd zij op een morgen gewaarschuwd, dat Eloi Madiot beneden aan de trap op haar wachtte. Nau welijks zag hij haar naar beneden komen, of hij zeide Verbeeldt je, kleintje, Antoine Wat is er De oude Madiot zag er gStieel ontdaan uit. Hij was buiten adem van het lange loopen en sprak hortend Antoine moet voor den krijgsraad komen! Ach mijn God zeide Henriette. Ik had er een voorgevoel van. Ik ook, zonder het je te willen zeggen. Het is een schande Een Madiot Een neef van mij voor den krijgsraad En dat komt in de kranten. Wat heeft hij gedaan Ik kom van Mauves. Etienne wist niet alles zoo heel nauwkeurig. Ik weet alleen, wat hij mij gezegd heeft. Het schijnt, dat Antoine twist met een officier gehad heeft, op een chambrée, twee dagen geleden Met mijnheer Lemairé, wed ik Zij hield met één hand de leuning vast en boog voorover. Hij keek haar aan, en trachtte deze ge vaarlijke vraag te ontwijken en zich niet te verraden. Ja, zeide hij, Lemarié of een andere, dat doet er weinig aan toe. Het is altijd even erg, begrijp je Hij heeft hem beleedigd, hem ge slagen. In dienst bestaat er niets ergers Maar wat dan? onderbrak zij hem. Wel ke straf welke straf Toen hij zag dat zij zich zoo angstig maak te, krabbelde hij terug. Maar dat hangt er van af, kleintje. De doodstraf, niet waar Zij zijn zoo streng De dood O, oom Madiot, het is toch onze Antoine De oude man, door medelijden bevangen, klom een paar treden naar boven, omdat Hen riette sniktehij sloeg zijn arm om haar heen Neen, kindjeIk heb veel te gauw gesprokenik weet niets van wat er ge beurd ishet is misschien nog zoo erg [niet.... Doe jezelf toch geen kwaad met zoo te schreienHoe dikwijls komen ze er niet alleen met gevangenisstraf afHenriette, als ik je nu toch zeg, dat Etienne lang niet alles wist. Wees dan toch niét zoo bedroefd.. Je bent al zoo moeLaten wij afwachten. Wordt vervolgd,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1