IEËÏEILS 26e JAARGANG VRIJDAG 6 SEPTEMBER 1935 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Zon pijn! UIT HEEL HAAR HART! No. 71 WIERINGER VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. UITGEVER: CORN. J. BOSKER WIERINGEN >rti BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 Hier pijn en daar pijnl Aspirin is de pijnstiller bij uit nemendheid. 1 a 2 Asplrin-tabletten verjagen Uw pijnen. Verwonderd suft U mompeleni ZO N ASPIRIENTJE HEtPT TOCH MAAR i verkrijgbaar In de oranje°bandbulije« v. 20 tabf. 70 ets. en oranjeiekjei v. 3 «abl. f0c*a. DE COLORADOKEVER. Een kleine maar geduchte vijand. Een kleine, maar niettemin zeer ge duchte vijand nadert onze grenzen en de Nederlandsche overheid maakt zich gereed voor 'n krachtige verdediging. In tegenstelling met de regelen der strategie pleegt deze aanvaller ce be ginnen met een guerilla, om pas daar na over te gaan tot een massalen aan- vai in het open veld. De mobilisatie zijner strijdmacht en onuitputtelijke reserves geschiedt dan ook pas, nadat zijn kwartiermakers en spitscompag- nieëen zich goed en wel in het vijande lijke land hebben genesteld -- en dit in den meest letterlijken zin. Daarbij komt, dat zijn vooruitgeschoven een heden zich door de lucht verplaatsen en na landing in de toekomstige ge vechtzone zien ingraven in den grond en daarbij tevens reeds maatregelen treffen voor de volgende lichtingen, die onder de wapenen zuilen komen. Vorige week is er reeds de aandacht op gevestigd, dat de gevreesde Colora- do-kever, de vijand der aardappelcul- tuur, reeds is gesignaleerd in de nabij heid der Belgische stad Hasselt, op een aistand van 25 K.M. van onze Bra hantsche grens. oorspronkelijk leefde deze gevaar- iijke parasiet een onschuldig bestaan in ue Westelijke staten van jmoord-Ame rika, waar zij zich voedde met wilde planten. Doch toen de Amerikaansche aardappelcultuur zich naar het Westen begon uit te breiden, ging voor het in sect een glorieuze toekomst open. in het jaar l8oy ondervond de mensch voor het eerst, welk een geducnie vij and dit insect is, toen het den geiiee- len aardappeloogst in den staat Colo- rado deed mislukken en sedertdien wordt het dier genoemd „Colorado kever". Van den staat Colorado uit hebben de kevers in groote zwermen kolossale veroveringstociiteri ondernomen over uitgestrekte gebieden, zoowel door de luent als ook per trein. Tien jaren la ter waren Oostelijke staten ais Pennsyl vanie, Messacnusetts en New York reeds bezet en den Europeeschen land- houwer sloeg, bij het vernemen van deze plaag, de schrik om het hart. Bommige landen verboden den in voer van Amerikaansche aardappel knollen, hoewel het insect even gemak kelijk met ieder uit Amerika vertrek kend schip mee zou komen. In alle Europeesche landen, ook in Nederland, ging men er toe over den Colorado-kever in woord en beeld be kend te maken. In ons land werd eeni- ge malen een insect ontdekt, dat met 'n schip was meegekomen, doch onschade lijk kon worden gemaakt vóór het zich FEUILLETON. Roman door RENé BAZIN. Nadruk verboden. No. 46. Kon hij dat dan Hoe kon hij dat, daar hij alleen schuld had Eloi ging er niet verder op in. Hij zweeg. En Henriëette meende een keer te meer, in deze zwaarste beproeving van haar leven, het verschil van opvoeding te voelen, een geeste lijke verwijdering, die gebleven was, ondanks het intieme familieleven. Neen, waarlijk, oom Madiot leed niet zooals zij. Hij was ook erg verminderd en de eenzaamheid was groot, ofschoon zij met hen beiden waren. Langzaam had zich bij Madiot een idéé vast gezet. Hij dacht eraan, gedurende de tus- schenpoozen van stilte, terwijl de kachel snorde en trok, en de een na den ander, de krullen en spaanders verslond, die op den rand van den haard lagen te beven. Hij kon Henriette niet zoo troosteloos en bedroefd laten, en daar hij, arme oude man, zonder welbespraaktheid en op alle mogelijke manie ren belemmerd, om te spreken, er niet in slagen kon, haar te kalmeeren, wist lui mis schien een ander middel, een goed en onge twijfeld onfeilbaar middel. Hij beschouwde Henriëette, die diep in den armstoel achterover leunde, waar hij stilletjes en bijna aarzelend dicht bij was gaan staan „Mijn kleintje is ziek," dacht hij. En hardop Geef mij je hand eens, kindje. Haar hand gloeide, en haar pols sloeg snel. Je hebt koorts ga naar bed en slaap eens goed uit, zeg Maar vooral niet meer denken en morgen niet opstaan, voor ik op do deur geklopt heb, hè op 'n aardappelplant had kunnen ves tigen. In Duitschland werd de parasiet ont dekt in 1877 te Muhlheim en Schildau en in 1914 te Stade, terwijl men het in Engeland in het jaar 1901 in de nabij heid van Tilburg Docks ontdekte. De ervaring, leerde echter, dat het insect zich in die landen wel voortplantte, doch er op den duur niet kon aarden, zoodat men er van een plaag verschoond bleef. Kort na den oorlog echter werd de „Coloradokever" in eenige Fransche departementen ontdekt en in 1922 kon men vaststellen, dat het dier zich reeds sterk had uitgebreid, ondanks krach tige bestrijdingsmaatregelen. In Juli j.1. werd het insect reeds gesignaleerd nabij de Fransch-Belgische grens en vorige week reeds nabij Hasselt. Van een niet te kunnen aarden is dezen keer dus niet gebleken. Met het oog op de groote verwoestin gen, die zoowel de kever als zijn 12 mm lange larve door het kaalvreten der aardappelvelden aanrichten, en gezien de fantastisch snelle voortplanting (één wijfje legt tot duizend eieren en ;j a 4 generaties volgen elkander per jaar op is er veel aan gelegen, dat deze vijandelijke inval reeds in de kiem wordt gesmoord. Nederland met zijn voortreffelijk georganiseerden en zeer actieven Plan tenziektenkundigen Dienst (Wagenin- gen) bezit een doelmatige „aiweer- organisatie", maar als deze goed wil functioneeren, is de medewerking van allen noodig. Trouwens, de Coloradokeverwet ver plicht een ieder die er verstand van neeft en die een verdachten kever ontdekt, (een groot Lieveheersbeestje met streepjes) om, daarvan aangifte te doen hij den burgemeester zijner plaats van inwoning, die zich dan met genoemden dienst in verbinding moet stellen. In het belang der vaderlandsche bo demcultuur hopen wij, dat het aan de ze noodzakelijke medewerking niet zal ontbreken. RECHTSZAKEN. Drie weken geëischt wegens wederspannigheid. Los-werkman uit Alkmaar voor het Gerecht. Eenige maanden geleden vervoegde een werklooze los-werkman uit Alk maar zich aan het bureau voor Maat- schappelijkn Steun. Het antwoord, dat hij op zijn aanvra ge kreeg, was niet naar zijn zin en de man wenschte den directeur te spre- Waarom Omdatomdat je behoefte hebt aan rust. Het is al heel laatEn ik wil je zien, voor je naar je werk gaat Maar gij gaat toch niet uit, hoop ik Hij hernam. Kom nu, meisje, ik bid je Als je mor gen ziek bent, zal ik naar mevrouw Clémen- ce gaan. Haar inlichten zeide zij, zich oprich tende. Kom, dat zal wel onnoodig zijn! Zij zal over mijn ware ziekte wel gauw door de meisjes worden ingelicht Al- sprekende, omhelsde zij hem. Toen zij was weggegaan, luisterde hij eenigen tijd om zeker te zijn, dat zij ging slapen. Toen niets in het oude hooge huis meer bewoog en hij niets anders meer hoorde dan den wind die hier en daar een dakpan ver schoof, nam hij zijn oud wollen buis, dat hij vroeger in de fabriek droeg, zijn met ijzer beslagen stok, zijn hoed, en sloop onhoorbaar naar buiten. De nacht was niet koud. Zooals wel meer bij het naderen der lente gebeurd, beschutte een blauwe, bijna lauwe nevel, de aarde tegen de ruwe windvlagen der hoogere luchtlagen. De eerste primula-veris begonnen dien nacht hun donzige blaadjes onder het mos uit te werken. Ga, ga, oom Madiothet kleintje weent nog in haar bed en gij hoort het niet Hij volgde de kade de maan stond laag aan den hemel en verlichtte den wegde stad sliep, uitgeput door het gewicht der ver moeienis van den vorigen dagalleen de Loire stroomde en leefde en liet de schepen op en neder wiegen, waarvan de masten, dan sende schaduwen op straat wierpen. Hij kon niet meer zoo goed loopen als vroeger, de ou de tamboerhij had het warm en moest aan den rivierkant bij het station stilstaan, waar de signaalvuren de eenzaamheid wat minder deden* schijnen. Het was half vier op de klok. „Binnen een uur, dacht Madiot, zal ik bij de hut van Mau ves zijn. Als hij dan nog maar niet aan het visschen is!" Hij haalde zich het beeld van ken. Deze was niet aanwezig en de ambtenaar gelastte den man heen te gaan. Noch overreding, noch bevelen konden hem hier echter toe brengen. Tenslotte werd de politie ter assisten tie geroepen, maar ook dit bracht hem niet tot andere gedachten. Hij klampte zich aan het loket vast, zoo dat de agenten hem met geweld uit het gebouw moesten sleepen. Een procest-verbaal wegens weder spannigheid had tot gevolg, dat de los- werkman, die reeds meermalen had terecht gestaan wegens dergelijke feiten, voor den politierechter te Alk maar moest verschijnen, die hem tot veertien dagen gevangenisstraf ver oordeelde. Officier en verdachte gingen om ver schillende redenen in hooger beroep. Maandag stond de man voor het Ge rechtshof te Amsterdam terecht. De procureur-generaal, mr. Ver steeg, was van meening, dat de straf door den politierechter opgelegd, te licht was. Spr. requireerde drie weken gevangenisstraf. Arrest 17 September. BOERDERIJ. Landbouwcrisisfonds heeft geld noodig Hoogere monopolieheflingen op granen en veevoeder. Onder dagteekening van 30 Augus tus j.1. heeft de toenmalige minister vanEconomisclie Zaken verschillende beschikkingen genomen, waarbij met ingang van Woensdag 4 Sept. ly35 de monopolieheflingen op alle granen en derivaten daarvan met een bedrag van f 0.50 worden verhoogd. Deze maatre gel was noodzakelijk met het oog op de sterk gedaalde prijzen van rogge en gerst, alsook met het oog op de positie van het Landbouw-Crisisfonds, dat ondanks verschillende steunverlagin gen - versterking van middelen noo dig heeft. Door het verhoogen van de monopo lie-heffingen met f 050 zullen de rogge en gerstprijzen in het binnenland met f 0.50 stijgen, daar de denaturatie-toe- slag, gehandhaafd blijft. Eveneens is met ingang van gelijken datum de wisselende heffing op den invoer van veekoeken met f 0.50 ver hoogd, terwijl bij de aflevering van in het binnenland bereide veekoeken uit oliehoudende zaden, pitten en noten een heffing van f 0.50 is gelegd. Maatregelen zijn voorts getroffen;, waardoor de voor de industrie nadee- lige gevolgen van deze verhoogde hef fingen zooveel mogelijk zullen worden weggenomen, terwijl mede o.a. voor de pluimveehouderij de nadeelen zijn weg genomen door verhooging der resti tuties, dit laatste naast de steunverlee- ning bij uitvoer van eieren naar Duitschland en maatregelen, welke in overweging zijn ter verdeeling van een bepaald bedrag onder de pluimvee houderij. Het ligt tenslotte in de bedoeling de bedragen, welke uit de verhoogde hef fingen op veekoeken zullen worden verkregen, te gebruiken voor de melk- den schoonen Etienne voor den geest, die al les weer goed maken zou. Ja, dat was een vastberaden man, een die in staat was een jong meisje tegen den wil harer ouders te schaken en om een betere reden alle voor- oordeelen te minachten. „Ik ken ze die lange jongens van de Loire. Als zij kunnen, doen zij het voor altijd. Ik zal hem zeggen Madiot ging weer verder langs het kanaal St. Felix, dan langs de Loire in het uitge strekte gras, dat zacht, vochtig en koud was, Dat riep bij hem de herinnering aan oorlogs- marschen op, in landen, die men 's nachts doortrok en nooit meer terug zag. Hij ver traagde soms zijn stap om te zien of de val lei nog niet lichter werd aan den oostelijken rand. Maar neen. En de gedachte aan Hen riette dreef hem sneller voort naar de kleine hut, naar het water en de wind het geheele jaar door, de eenvoudige bewoners in slaap wiegden. En eindelijk ontwaarde hij in de schemering, het huis van geteerde planken. Een lichtstraal scheen door een kier der deur. Hij klopte er met zijn vuist driemaal hard op. Doe open Ik ben het, de oude Madiot Bijna dadelijk lichtte een hand den grendel op. Ik ben mijn net aan 't maken, zeide vader Loutrel kalm. Wat is er van uw dienst? Bij de kaars, die op een stoel stond, zaten de mannen bijeen gehurkt met het bruine net, dat Loutrel maakte, tusschen hen in, en praatten samen. Zij fluisterden, omdat moe der nog achter de serge gordijnen sliep. Ma diot vertelde van den krijgsraad, het verdriet van Henriette en het idéé, dat bij hem opge komen was, om den langen Etienne te hulp te roepen. De visscher maakte een rij knoopen af en zeide, terwijl hij den laatsten knoop met zijn pink aantrok Mijnheer Madiot, mijn zoon is er reeds op uit, zooals ik u zeide. Hij is op jacht ge gaan, om nog eenige trossen touw te kunnen koopen, die hij op zijn nieuw schip noodig Ifeeft. Ik wil niets liever, dan u bij hem bren gen. veehouderij, waarvoor andere maatre gelen nog in overweging zijn. (Wij meenen te weten, dat ten aan zien van het Landbouwcrisisfonds gere kend moet worden op een tekort van circa dertig millioen gulden! (Red. „H."). aUlTENLANDSCH NIEUWS. BEIiüïE. Vandervelde over den dood van Koningin Astrid. De minister vbn staat Vandervelde verklaarde tegenover Havas „Ik heb én als vertegenwoordiger van de Belgische arbeiderspartij én als lid van het centraal comité van mijnwer kers een telegram van rouwbeklag aan Koning Leopold gezonden. De Bel gische arbeidersklasse toont op deze wijze gaarne, hoe zij getroffen is door deze vreeselijke ramp. Ik heb uit den grond van mijn hart mijn leedwezen betuigd met het heengaan van de Ko ningin in haar volle schoonheid en ge luk". Bemiddelingsaanbod van den Paus. Het Vaticaan heeft stappen gedaan ter voorkoming van een oorlog tus schen Italië en Abessinië. De paus, die te Castel Gandolfo verblijf houdt, ver klaarde n.1., dat hij de diensten van zijn organen aanbood als verzoenings werktuig. Alle invloed en alle macht van de Katholieke Kerk zullen, ter voorkoming van een oorlog, ter be schikking gesteld worden van de Itali- aansciie regeering, aldus de lJaus. Hij voegde hieraan toe, dat alle pau sen altijd den oorlog hadden veroor deeld en dal hij zijn plicht zou verza ken, wanneer hij niet zijn aikeuring over het dreigend conflict uitsprak. Koning Leopold van Reigie reed bij Kussnacht niet snel. Verklaring van den chauffeur der voig-auto. De chauffeur van de auto, welke de wagen van den Koning, van België volgde en die getuige was van het on geval, verklaarde, dat het absoluut on juist was, dat üe Koning met te groote snelheid zou hebben gereden. Hij verklaarde, dat de snelheid niet groo- ter was geweest dan 50 a bO kilometer. Een verstandig boer voedert Bertels' Voer De van OUDS BEKENDE naam BERTELS waarborgt gehalte, kwa liteit en zuiverheid van Uw veekoek jes, varkens- en pluimveevoeder. Let op ons ongeschonden loodje aan iederen zak Bestelt bij Uw plaatselijken voederhandelaar of coöperatie. Oliefabrieken N.V. - Amsterdam GEMEiSNTE WIERINGEN. BEKENDMAKING. ZUIDERZEE-STEUNWET. Persoonlijk bezoek belanghebbenden bij den Rijksdienst ter Uitvoering van de Zuiderzeesteunwet te Amsterdam. De Directeur van den Rijksdienst ter uitvotring van de Zuiderzee-steunwet heeftt verzocht het volgende bekend te maken In den vervolge zullen helanghebben den, die inlichtingen wenschen, of eeni ge mededeeling aan den Rijksdienst hebben te doen, deze langs schriftelij ken weg ter kennis dienen te brengen. Indien zij terzake een persoonlijk on derhoud wenschen, zullen zij dat schrif telijk, onder opgaaf van het onder werp waarover zij bedoelen te spreken, dienen aan te vragen, waarna beoor deeld kan worden of met schriftelijke afdoening aan de gevraagde inlichtin gen kan worden voldaan. Inschrijvinge dienstplicht. Reeds eer der vermelden wij dat het Rijk om be zuinigingsredenen de inschrijving van jongelieden wilde vervroegen en deze in plaats in Januari voortaan reeds in October te doen plaats vinden. Allerwege werden reeds voorberei dende maatregelen getroffen doch thans doet de Minister weten, dat de vervroeging van de inschrijving dit jaar nog niet mogelijk is. De jongelieden, geboren in het jaar 1817, kunnen dus gewoon met hun aanmelding voor den dienstplicht tot januari a.s. wachten. Nalatige kiezers. De Ambtenaar van het Openbaar Ministerie bij het kanton gerecht Den Helder is voornemens de kiezers uit deze gemeente die niet aan de verkiezingen op 17 April en 26 Juni van dit jaar hebben deelgenomen en sedertdien, ook na schriftelijke aanma ning, niets ten hunner verantwoor ding hebben doen hooren, op te roe pen ter terechtzitting van het kanto.n- erecht op 29 Oct. a.s. des nam. 1 uur. Het aantal nalatigen bedraagt pl.m, 45. Werkloosheid. Het aantal tewerkge- stelden in de Werkverschaffing, in de Wieringermeer bedroeg in deze ge meente aan het einde van de vorige maand 319. Bovendien staan bij de arbeidsbemid deling nog een tiental werkloozen in geschreven. De inlevering van rijksgoederen. De in levering van Rijksgoederen door dienst plichtigen zal dit jaar moeten geschie den op 1 Oct. a.s. te 10.30 u. in het raad huis te Hippolytushoef. Aan deze levering moeten deelnemen alle dienstplichtigen van de landmacht van de lichting 1920. Laten wij dan gaan, zeide Madiot, want mijn kind heeft verdriet. Ja, maar ik kan u niet zeggen, wat het antwoord van mijn jongen zal zijn. Zal hij meegaan Zal hij het niet doen Ik dwing mijn jongens nietik laat hen doen, wat hun hart hun ingeeft. Zij gingen eenige schreden buiten de hut in een platte schuit, en nadat Loutrel een stok, waaraan een oud vierkant stuk zeil, rechtop had gezet, voerde de wind hen tegen den stroom in den nacht, die men wist niet vanwaar, een begin van bleeke ochtendsche mering vertoonde. De maan, die zeer laag stond zag er uit als een ouden man, die niet meer kan. Henriette fluisterde de oude man zachtjes, Henriette En die naam alleen was onophoudelijk in zijn gedachten. De vogels riepen om den nieuwen dag. Uur der jacht, wanneer het licht nog weifelt, en de pluvieren, meeuwen, watersnippen, kievitten, hun verstijfde vleu gels uitslaan, op het zand van den oever trip pelen, elkaar begroeten en tot vertrekken aan sporen en met kleine troepjes wegvliegen. Loutrel en Madiot gingen tamelijk ver, naar een groep hooge populieren, die op een uit stekenden punt van het eiland stondende schuit kwam voor de helft uit het water op den grond te liggen, waar de stroom overheen spoelde. De visscher floot. Daar kwam een man uit zijn schuilplaats achter een knoesti- gen wilgenstronk te voorschijn. Hij had een twaalftal kievitten aan zijn gordel hangen. Het was Etienne. Toen hij den ouden Madiot bemerkte fronste hij zijn wenkbrauwen en daalde op het zand van den oever af. Eloi draaide met twee vingers zijn snor op, en zijn hoofd half verborgen in den opgesla gen boord van zijn buis, keek hij naar den man, die daar aankwam, en die hem zoo goed beviel. Antoine is veroordeeld, zeide hij. Des te erger, mijnheer Madiot. Ter dood. De jonge man lichtte zijn vilten hoed met neergeslagen rand op, zooals hij dat voor het graf van Antoine gedaan zou hebben. Neen, hernam Madiot, dat is het niet, lange Etienne. Het is zelfs waarschijnlijk, dat men hem, gratie zal verleenen. Wij kunnen aan zijn lot niets meer veranderen. Maar er is een ander, die schreit Het fijne mannelijk gelaat keerde zich naar het boschje populieren, waarvan de kale takken tegen elkaar stootten. Een heel jonge morgen schemerde tusschen hun twij gen door. Zij heeft zooveel geweend, dat zij er ziek van is. Och zeide Etienne levendig. En zijn stem klonk zoo droevig, dat Madiot vervolgde Toch niet zoo ziek, dat je haar niet zoudt kunnen troosten, mijn jongen, Kom met mij mee. Ik ben gekomen om je te halen. Zij heeft niet naar mij gevraagd, niet waar Zij slaapt, zeide Madiot zachtjes. Maar ik geloof wel, dat als mijn kleintje, wanneer zij wakker werd, ondervinden zou, dat hetgeen Antoine overkomen is, je niet veranderd heeft, dat je altijd zin in haar gehad hebt, dat zij dan gauwergetroost zou zijn dan dóór mijWant, dat zal jou toch niet tegen houden, niet waar, lange Etienne, dat het met Antoine zoo slecht geloopen is Je hebt toch nog altijd zin in haar Er schitterde vreugde in de groote blauwe oogen. Etienne maakte het koord, waarmee de vogels vastgebonden waren aan zijn gor del, los, wierp ze voor de voeten van zijn va der en riep, als eenig antwoord, met zijn twee armen wijd uitgestrekt in de eerste mor genstralen. Ga in de boot, oude Madiot, ik zal roei en Hij verwachtte veel minder dan den ouden man, maar hij bezat nog jeugd, die maar wei nig noodig heeft om te zingen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1