26e JAARGANG
DINSDAG 10 SEPTEMBER 1935
No. 73
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
UIT HEEL HAAR
HART!
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER
V
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels 1 0.50
Iedere regel meer f 0.10
B1NNENLANDSCH ECONOMISCH
OVERZICHT.
De maand September is aangebroken met
den bekenden derden Dinsdag. Dan worden
de Staten-Generaal met de traditioneele
pracht en praal geopend en dan komt het
nieuwe Ministerie met haar regeeringspro-
gramma voor den dag. Hieromtrent is nog
steeds niets bekend. Welke concessies zal het
weinig veranderde Kabinet ten opzichte van
de oppositie, belichaamd in de Katholieken en
de Sociaal-Democraten voorstellen Te dezen
opzichte is men sceptisch gestemd. Men kan
zich niet indenken, dat de huidige Regeering
met geheel andere principes voor den dag
komt en evenmin kan men verwachten, dat
de Katholieken hun eischen ten opzichte van
Nederland's welvaart laten varen. Het zou
iets anders zijn, indien het conflict om speci
ale kwesties zou gaan. Doch nu is het vitale
economische leven ermede gemoeid. Daar in
wil niemand transigeeren. De conclusie, die
men derhalve oppervlakkig zal hebben te
trekken, komt erop neer, dat de tegenstellin
gen zullen blijven bestaan en dat men op
nieuw met ernstige politieke binnenlandsche
moeilijkheden moet rekenen. Men verwacht
tegen midden October a.s. Kamerontbinding.
Dan heeft de Regeering weer eenige rust,
want een Kamerontbinding neemt in allen
gevalle enkele maanden, voordat de nieuw
gekozen Kamer bijeen kan komen. Dan blijft
alles in de lucht hangen en zelfs de begroo
ting zal niet kunnen worden afgedaan. Wij
zijn dan in het Fransche stadium aangeland,
het vaststellen van kleine gedeelten der be
grooting of het volgen van het in te dienen
budget, zonder dat de Kamer dit heeft kun
nen sanctionneeren.
Dan zal de onrust die in de vacantie-periode
naar buiten geluwd is, weer met hernieuwde
kracht naar voren komen en men zal de con
sequenties hiervan hebben af te wachten.
Intusschen treedt/ binnenkort het nieuwe
Ministerie van Landbouw en Visscherij op.
Het is van groot belang, welke houding de
Minister zal aannemen ten opzichte van de
landbouwcrisismaatregelen. Meer en meer
gaan stemmen op tegen de hierbij gevolgde
methode, ook van de zijde der belanghebben
den. De kleine boeren zijn ontevreden over
de ralatief geringe bedragen, welke zij ont
vangen., terwijl de landarbeiders klagen over
de toenemende technocratie in het grootere
landbouwbedrijf. Meer en meer komen de
landbouwmachines in het bedrijf. Het aan
tal menschen, dat de bediening dezer machi
nes vordert, is natuurlijk beduidend gerin
ger dan het handwerk vereischt. Van ver
schillende zijden, o.a. in een artikel, geplaatst'
in het weekblad de Boerderij, wordt dit feit
naar voren gebracht. Trouwens de landbouw
mechanisatie is een onderdeel van het vraag
stuk der technocratie, dat in de industrie
een grooten rol speelt. Het is daarom mogelijk
dat de gedachte werkverruiming door inten
sieve industrialisatie, gesteund door de Re
geering, zal tegenvallen juist door de arbei-
ders-wegstootende kracht der geperfection-
neerde machines. De arbeiders zullen de
rijen vullen van de middenstanders, omdat
HET probleem der toekomst de DISTRIBUTIE
zal worden. Een practische regeeringsindus-
trialisatiepolitiek, voorgestaan door Minister
Gelissen, kan niet gelukken, indien niet te
vens aandacht besteed wordt aan het indus-
trieele- en distribueerende middenstandspro
bleem. Wij willen hierop niet verder ingaan.
Middenstandsorganisaties zouden verkeerd
doen, indien zij het industrialisatie-vraagstuk
niet nauwkeurig bestudeerden, uitgaande van
de o.i. foutive veronderstelling, dat de indus
trie den middenstand niet aangaat. Integen
deel er is nauw verband tusschen beiden.
Het zou ons daarom verstandig lijken, indien
de middenstand zou blijven hameren onder
economische zaken en nauw samenwerkende
met de landbouw-autoriteiten.
Het is verder dringend noodzakelijk, dat de
middenstand het individualistische standpunt,
dat zij decennia lang heeft ingenomen, liet
varen en grooter saamhoorigheid betrachtte.
Men komt in deze tijden door samenwerking
verder dan door „alleen blijven staan." Wij
zouden den middenstanders willen toeroepen
„Sluit U aan bij de organisatie, die past in
het kader van Uwe opvattingen. In geen ge
val alleen blijven staan." Hoe sterker de or
ganisaties worden, hoe meer er gedaan zal
kunnen worden, waarbij natuurlijk voorop
gesteld moet worden, dat de organisaties ge
leid worden door de meest bekwame midden
stands vakmenschen.
Het Werkfonds heeft het eerste crediet toe
gezegd aan een bestaande industrie, n.1. aan
de Vereenigde Nederlandsche Chamotte in
dustrie te Geldermalsen. Het moet hier gaan
om een bedrag van maximaal f 180.000.- ten
behoeve van het produceeren van een artikel,
dat tot dusver nog niet in Nederland werd
vervaardigd, n.1. het Silica-materiaal ten
behoeve van de gasfabrieken. Het gaat de
Nederl. Chamotte industrie niet naar den
vleeze haar gewone bedrijf is sterk terugge-
loopen door de afzet-stagnatie, zoowel in Ne
derland als in Indië en de verschillende nieu
we producten, welke vervaardigd worden,
kunnen den achteruitgang niet voldoende
compenseeren. In het vervaardigen van het
silica-materiaal ziet de Directie een niet on
aardige bron van werkverruiming en tevens
een aantrekkelijke bedrijfsverbetering. De
Regeering loopt hier vrijwel geen risico, ten
minste indien het nieuwe bedrijf streng van
de bestaande fabrieken wordt afgescheiden.
Want de Regeering kan een zekere pressie op
de Nederlandsche gasfabrieken uitoefenen en
indien deze pressie ten slotte onvoldoende is,
heeft zij nog steeds de beschikking over con-
tingenteering van den invoer. Laten wij ho
pen, dat verschillende arbeiders in het pro
ductieproces zullen worden opgenomen en dat
deze eerste credietvereeniging door andere
gevolgd wordt.
Het is een verblijdend teeken, dat de Mi
nister van Waterstaat de heffing van tollen
op de bruggen heeft losgelaten en dat de kos
ten gedekt zullen worden door een verhooging
van de benzine-belasting van een halve cent
per liter. Deze regeling is o.i. beter dan de
noodzakelijke lastenverlaging in den Haag
ten behoeve van het hotel-restaurant en
cafébedrijf, die zal worden gecompenseerd
door een belastingverhooging voor de motor
voertuigen. De Haagsche Gemeente koppelt
twee ongelijksoortige grootheden aan elkan
der een vermindering van lasten voor een
in zekere mate luxebedrijf mag niet worden
opgeheven door een belasting op productie
middelen. Want motorvoertuigen zijn voor het
grootste gedeelte productie-middelen, nu de
distributie van goederen meer en meer door
het motorvoertuig wordt verzorgd.
Het Tweede Kamerlid van der Sluys heeft
aan den Minister gevraagd, of het geen aan
beveling zou verdienen, indien de baconzou-
ters de te groote bedragen verkregen door de
afslachting en de inblikkerij zouden restitu-
eeren. De vraag is uit moreel oogpunt onge-
twijfed symphatiek, maar juridisch is het
voor de Regeering onmogelijk om aan dit
verzoek gevolg te geven. De bacontracten zijn
juridisch behoorlijk gefundeerd en de wetge
ver noch de Regeering kunnen de baconfa-
brieken forceeren, rechtmatige inkomsten te
rug te geven. Het zou iets anders zijn, indien
de Regeering een voorstel deed om speciale
winstbronnen extra zwaar te belasten en wel
de winstbronnen verkregen door directe Re-
geeringscontracten. Een dergelijke wet zou
echter moeilijk kunnen worden geformuleerd.
Onze juristen zouden aan het werk kunnen
FEUILLETON
Roman door
RENé BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 47.
XXX.
Twee uur later, legden zij aan, tusschen de
vastgemeerde schoeners, juist aan den kant
van de rotspunt, waar het huis opstond. Etien-
ne had zijn wollen tricot aangehouden, en
Madiot had den kraag van zijn buis niet neer
geslagen. Zij beklommen zachtjes de trap,
een prop in hun keel, beiden worstelend te
gen de vrees voor het onbekende lot, dat hen
wachtte als zij zouden moeten spreken, op
zichzelf toch zoo'n onbeduidend ding, maar,
waar zij nu nog tien treden, vijf treden, een
trede, voor gespaard bleven. Zij beiden, aan
het uiteinde van hun leven, dat Madiot ein
digde en Etienne pas begon, zij beefden voor
den wil van een jong meisjé dat zou kunnen
zeggen „Wees welgemoed en blijf," of wel,
„Lijd en ga voor altijd heen Het was, als
of zij reeds voor stonden. En zij wisselden
beleefdheden, wie het eerst den drempel
overschrijden zou, omdat zij terugschrikten
voor hetgeen er volgen zou.
Henriette hoorde hen en herkende hun
stemmen. Zij was klaar om uit te gaan, ge
kleed in haar zwarte werkjapon. De weinige
kleur op haar wangen verdween geheel en al.
Maar zij ook, was dapper tegenover het lot.
Zij ging naar de deur die de twee vertrekken
scheidde, opende deze en zeide tegen Etien
ne
Kom hier.
Btienne trad de kamer binnen en oom Ma
worden gesteld om deze materie te regelen
zonder daardoor andere belangen in den knel
fouden komen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
diot trok zich bevend terug om hem te laten
voorbijgaan. Henriette was teruggeweken tot
naast den schoorsteen en heur haren werden
weerkaatst in den spiegel die daarboven hing,
als een groote gouden bloem. Zij had begre
pen, wat oom Eloi gedaan had, en welk een
bewijs van liefde Etienne haar gaf. Nu waren
zij daar samen, Etienne en Henriette. Etien^
ne stond twee passen van haar af naast het
tafeltje. Met zijn oogen, gewend om de diep
te van het water te peilen, zijn heldere oogen,
waaruit zijn ziel sprak, ondervroeg hij haar.
Nooit had hij zoo duidelijk de vrienschap van
Henriette gelezen, die zoo teeder was, dat zij
bijna de liefde nabijkwam, en toch was het
geen liefde, want er was nog iets anders in
die dierbare oogeneen nieuw, bijna zege
vierend besluit, dat nog beefde na de door
gestane worsteling. Zoo zeide zij hem alles,
wat zij hem te zeggen had en met zooveel
toegenegenheid en spijt en medelijden, als
geen enkel woord had kunnen uitdrukken. En
hij begreep alles, omdat hij haar beminde.
Oom Madiot luisterde, en toen hij niets
hoorde, dacht hij dat zij fluisterden.
Toen de lange Etienne zijn tranen voelde
opkomen, hield hij niet op haar aan te zien,
maar hij wilde iets zeggen, om hen te belet
ten, te gaan stroomen.
Noch uw broer, noch iets anders zou mij
hebben weerhouden, zooals gij ziet.
De dunne lippen, die de gave der vertroos
ting bezaten, openden zich en zeiden
Mijn lange Etienne, ik zal mijn leven
lang dankbaar zijn, voor wat gij gedaan hebt.
Gij alleen waart mijn broeder, gij alleen mijn
vriend.
En toen de tranen rolden over de gebruin
de wangen van Etienne, zeide zij nog
Als mijn hart mij toebehoorde, zou ik
het u geven, God heeft het voor zijn armen
genomen. Vergeet mij.
Toen, zonder goed te weten wat hij deed,
breidde Etienne zijn armen uit. In zijn ont
roering waagde hij het haar tot zich te roe-
De vaïscke f ietsplaat j es in het Gooi.
De Hilversumsche recherche heeft,
in samenwerking met de Larensche
politie, nog twee personen gearres
teerd, die verdacht worden betrokken
te zijn bij den handel in valsche rijwiel
plaatjes in het Gooi. Het zijn L. G. Z.
en J. H., beiden wonende te Laren, die
in hun woonplaats werden aange
houden. De politie heeft nog niet kun
nen ontdekken op welke wijze de plaat
jes zijn vervaardigd, terwijl men te
vens het fabriekje nog niet heeft opge
spoord. Wel heeft men ontdekt, dat
het hier een wijdvertakt complot be
treft, dat zich in het geheele Gooi en
ook daarbuiten heeft verbreid. Van
daar dat nog meer arrestaties te ver
wachten zijn.
Wegkampioenschap Nrcl. Nederland.
Een renner leeiijk gevallen.
Rondom den Stadspark-vijver ie Gro
ningen werd Zaterdagmiddag het weg-'
kampioenschap wielrijden over 100 Km.
van Noord-Nederland verreden, wel
ke wegwedstrijd was uitgeschreven
door de Nederl. Wielren Unie en geor
ganiseerd door de Noordelijke Wieler-
vereeniging.
Een 35-tal wielrenners, amateurs
onafhankelijken en beroepsrijders uit
Groningen, Friesland en Drente had
voor deze wegrace ingeschreven, van
wie er 30 aan den start verschenen. De
wedstrijd had een vlot en sportief ver
loop. Elf renners bereikten de finish,
de overigen vielen in den loop van de
race af tengevolge van pech of onbe-
teekende valpartijen.
De renner H. Renkema uit Noord-
horn maakte echter in de negende ron
de een leelijke val ten gevolge waarvan
hij verschillende wonden opliep en
naar het ziekenhuis werd vervoerd. De
Friesche renners J. Hiemstra te Leeu
warden en K. de Vries te VVorkum
slaagden beiden erin een ronde uit te
loopen dus op het peleton 1000 M. in te
halen. In den eindspurt liet eerstge
noemde zijn collega met een fietsieng-
te achter om verdiend eerste t e worden
De uitslagen luidtn
1. J. Hiemstra te Leeuwarden, 3 uur
10 mn. 35 sec. 2. K. de Vries te Wor-
kuv, 1 fietslengte Op 1 ronde 3 E.
Bruinsma te Dronrijp (Fr.) 4. F. van
der Laan te Groningen 5. Tl. Mulder
te Assen 6. S. Bolhuis te Heiligerlee;
7. J. Torley te Assen 8. F. Bakker te
Assen.
van hygiëne, die aan een dergerlijk be
drijf gesteld moeten worden, te vol
doen. Ook was er een volledige drukke
rij voor het bedrukken van de doosjes
aanwezig, alsmede comprimeer-machi-
nes voor het persen van tabletten. De
gezamenlijke waarde van machines
enz. wordt geschat op 35.000 francs.
De geheele vervalsching schijnt op
gezet te zijn, voornamelijk met het
doel, deze tabletten naar ons land te
exporteeren.
De fabriek moet reeds heel wat af
nemers gehad hebben, aangezien er op
het oogenblik van den inval een flink
aantal menschen werkzaam was.
Waar de fabriek reeds drie maanden
in bedrijf was, moeten reeds heel wat
vervalschte producten op de markt ge
bracht zijn.
Groote hoeveelheden vervalschte
producten, alle machines en de ge
heele inventaris werden in beslag ge
nomen.
De fabriek werd door meerdere per
sonen gedreven.
Een fabriek van vervalschte
geneesmiddelen.
Belangrijke ontdekking te
Borgerhout. Vooral Aspirin
nagemaakt.
Voor eenige dagen ontdekte de Ant-
werpsche politie in 'n huis aan de Goe
den Dagstraat te Borgerhout een ge
heele fabriek tot vervalsching van As-
piriri-tabietten in volle werking.
De fabriek was op grooten voet inge
richt, zonder evenwel aan de eischen
pen, haar, die hem nooit zou toebehooren. Zij
begreep het. Henriette boog haar hoofd om
zich te laten omhelzen, Henriette wierp zich
in zijn geopende armen. Hij voelde dat lieve
blonde hoofd tegen zijn schouder rusten. Hij
omhelsde haar en drukte haar met alle kracht
tegen zijn hart. Een enkel oogenblik sloegen
hun harten te samen. Toen maakte hij zich
zachtjes los, keek haar aan en vluchtte weg.
Zij bleef gebogen staan op de plaats van
zijn laatsten kus.
Madiot, die hen bespied had, had zich reeds
uit de voeten gemaakt.
Maar toen hij Etienne langs zich heen zag
gaan en de kruk der trapdeur zag grijpen,
riep hij
Houd hem tegen, Henriette, hij gaat
heen, hij gaat heen
Zij bleef onbewegelijk staan tot de lange
Etienne verdwenen was. Toen de ijzeren klink
der deur achter haar vriend dichtgevallen
was, ging zij naar den ouden man, die in de
keuken was gebleven, nam zijn beide handen
en bracht hem terug in de mooie kamer, haar
gebied, waar zij meesteresse was en deed hem,
zonder de onrustige handen, die de hare vast
geklemd hadden, los te laten, nederzitten en
zeide toen, bewogen door haar eigen leed en
dat, wat zij hem ging aandoen
Oom Madiot, ik heb Etienne niet tegen
gehouden, omdat ik geen geheim heb.
Wat dan, kindje
Ik wil niet trouwen.
Zooveel achtereenvolgende slagen schenen
de kracht van den ouden man gebroken te
hebben. Zijn vermoeid gezicht vol rimpels,
waarin alleen zijn treurige oogen leefden,
werd lang en hij scheen om zich heen den
vrede van vroeger, het kalme huis, waarin
alles zoo goed was en de vroolijke Henriette
te zoeken.
Maar, kindje, als hij toch evengoed wil
Ik wil niet trouwen.
Ook niet met èen ander
Neen, oom Madiot.
Noot van de Redactie.
De importeur van de Aspirin-cablet-
ten in Nederland deelt ons naar aan
leiding hiervan mede, dat men geen
gevaar loopt van deze vervalschte pro
ducten te ontvangen, indien men de
Aspirin-tabletten koopt bij apothekers
en bonafide drogisten. Deze verkoopen
tegen den vastgestelden prijs en leve
ren uitsluitend de voor Holland be-
staande\, origineele verpakking met
oranjeband af.
In zaken, die niet gerechtigd zijn ge
neesmiddelen te verkoopen, of daar,
waar men onder den prijs verkoopt,
loopt men het risico vervalschte pro
ducten te ontvangen. Vooral waai' het
hier bekende geneesmiddelen betreff
zij men dus terdege op zijn hoede en
brenge niet, terwille van eenige centen
zijn gezondheid in gevaar door volko
men waardelooze en misschien scha
delijke middelen in te nemen.
PERSBERICHT.
PER ASPERA AD ASTRA
Ondanks de remmende tijdsomstandighe
den heeft de Auto-Onderlinge Verzekering
Maatschappij te Groningen, vert. voor Wie
ringen en omstreken D. Kooij, Klieftstraat
15a Hippolytushoef ook in haar 8e boekjaar
haar beleggings- en productiecurven op zeer
bevredigende wijze in stijgende lijn gehouden,
Zij slaagde erin, bijna 4000 nieuwe polissen
uit te geven (vorig jaar 3600) haar beleg
gingen groeiden aan met bijkans f 32.000.-,
zoodat zij thans in totaal ruim f 370.000.- be
dragen (zonder koersverlies zouden de beleg
gingen met f 45.000.- gestegen zijn).
De jaarpremie-ontvangst steeg ook in dit
jaar belangrijk en beloopt thans ongeveer
f 430.000.- (vorig jaar f 413.000.-).
Over het op 31 Augustus afgesloten 8e boek
jaar zullen alle verzekerden, na gereedkomen
van de jaarrekening, in November a.s. weer
een jaarverslag met agenda ontvangen.
Dank zij de gezonde actie voor Nederlandsch
Fabrikaat verkrijgt deze instelling hoe lan
ger hoe meer het vertrouwen in alle deelen
van ons land.
UÜITENLANDSCH NIEUWS.
DE CRYPT TE LAEKEN.
De wereld zal de uitvaart van Konin
gin Astrid niet licht vergeten het
was indrukwekkend en aangrijpend
en het woord van den omroeper, die in
de laatste minuten zijn eigen (aal
sprak, recht uit zijn hart „Ach, ware
alles maar ongedaan te maken", ver
tolkte de gevoelens van ieder mcnsch.
Nederland heeft de beste „landsuuur-
vrouwe" verloren, die het sinds on
heugelijke tijden had gehad. Ais ooit
de Belgen en de Nederlanders op een
eenvoudige en innemende wijze tot el
kaar gebracht zijn, dan is het wel door
Koningin Astrid. Thans rust zij in de
crypt te Laeken haar geest echter
blijft leven en wordt reeds een lieve le
gende voor de gesloten achterdeuren
van de crypt komen dagelijks men
schen bidden
In de crypt van Laeken rusten er
meer, die jong gestorven zijn zoo
Louise Maria van Orleans, gemalin
van koning Leopold I zij stierf den
llden October in den ouderdom van 38
jaren haar tijdgenooten roemden
haar eenvoud, middadigheid en liefde
voor het volk. Negentien jaren later
nam de crypt den jongen kroonprins
Leopold tot zich, den eenigen zoon van
koning Leopold II en koningin Marie
Henriette. Tot zijn dood is Leopold II
dezen slag niet te boven gekomen. Zijn
veelbelovenden zoon verloren te heb
ben, bleef voor Leopold II het groot
ste ongeluk van zijn leven. Tientallen
jaren na den dood van den jongen Le
opold kon zijn vader z'n ontroering
nog niet meester blijven.
Den 23sten Januari 1891 nam de groe
ve te Laeken prins Boudewijn tot zich.
Hij was de oudere broer van den ia te
ren koning Albert de tegenwoordige
kroonprins heet naar dezen oud-oom.
Verder verhaalt de crypt van het lot
van Maria Charlotte van Mexico, die
in 1863 met Maxmiliaan van Oosten
rijk naar Mexico trok en kort daarna
moest terugkeeren, om verder „als in
een nacht" te leveen.
Koning Albert's dood te Marche les
Dames ligt velen nog diep in het gelieu
gen. De crypt te Laeken is er een van
tragische dramatiek.
Koning Leopold van België op wep
naar Herstel.
De gezondheidstoestand van den ko
ning is zeer bevredigend. De vorst
draagt den arm niet meer in een ver
band, de huidwonden herstellen goed
en ook de rib-breuk is goed op weg
naar algeheel herstel. De Koning, die
zijn geestelijke smarten langzaam te
boven komt hervatte zijn dagelijk-
sche bezigheden voor een deel en ont
ving als voorheen de leiders van de
verschillende Paleis-diensten. De ver
jaardag van den kleinen prins Boude
wijn werd in intiemen kring herdacht.
Op den dag vóór het ongeluk van
Kussnacht had koningin Astrid aan
een hofdame van haar geschreven dat
het haar zoo speet dat zij niet op de
zelfde wijze genoegen kon hebben als
haar zoonje, dat zoo graag een fiets
wilde hebben. Zij verzocht de hofdame
het prinsje een fiets te willen geven.
Ter vervulling van den wensch van de
Koningin kreeg prins Boudewijn toen
een fiets.
Waarom dan toch Waar wil je heen
In een kloostél
Hij stond op als een jonge man, ging een
eindje van haar afstaan en bekeek haar van
het hoofd tot de voeten.
O die ondankbare riep hij uit, zij was
niet gelukkig
Alles, wat er nog aan energie, drift, verba
zing in hem was, flitste in zijn matte oogen.
De krijgsman van vroeger ontwaakte. Hij be
gon met groote passen de kamer op en neer
te loopen van den muur naar het venster,
waar het heldere morgenlicht door viel.
Iemand heeft je teleurgesteld, bromde
hij, ja, dat is zekerAch die ellende om
te leven Dan zal ik alleen zijn.Mijn
kind gaat heenmijn kind wil mij verla
ten
Henriette was teruggeweken en stond nu
fier naast den schoorsteen, weer meesteresse
van zichzelve en zeide
Gij vergist u, oom, niemand heeft mij
teleurgesteld. Ik heb geleden onder het leven,
dat is allesneen, niet door u, oom, maar
gij hebt niet kunnen verhinderen, dat ik zoo
veel ellende zag, die niemand kon lenigen
Eiken keer, dat ik er dichtbij kwam, begrijp
mij goed, heeft dat leed zich tot mij gewend
en mij geroepenDaaraan kan men niet
weerstaanEn ik heb niets meer in de
wereld dan u, oom Madiot en nu moet gij mij
geven aan de armen, die om mij roepen.
Zij volgde hem met de oogen. Hij stond
even stil, keek haar aan met een verwezen
uitdrukking en begon weer opnieuw te loopen
met groote stappen die dreunden op den
vloer.
Dacht hij aan hetgeen zij gezegd had
Neen, hij kende haar te goed om te hopen,
dat hij haar van een rijpelijk overwogen be
sluit zou kunnen afbrengen. Maar, aanstonds
na de klacht, die over zijn lippen was gekomen
toen hij aan zijn eenzame toekomst gedacht
had, was een idéé bij hem opgekomen dat
hem geen rust liet. Zijn Henriette was voor
hem verloren. Zijn Henriette wilde niet trou
wen. „Maar dan, dacht hij, moet ik haar ook
alles zeggen Welk nut zou het hebben haar
nu nog te sparen Het is mijn plicht Antoine
tegen over haar te verdedigen. Ik kan haar
niet haar leven lang laten gelooven, dat een
neef van mijn bloed, dat een Madiot een
slecht soldaat is geweest, een kerel zonder
geloof en zonder tucht. Want de meeste schuld
is niet aan hem, Hij is op zijn manier dapper
geweest. Hij heeft gezwegen om haar, hij
heeft zich om haar laten veroordeelenIk
moet sprekenIk moet. Ik pleit voor een
onschuldige
Voor de tweede keer hield hij stil. De angst
voor hetgeen hij zeggen moest, schokte hem
geheel en al. En hij keek lang in de oogen
van zijn kind die nog zooveel meer zouden
gaa'n weenen. Hij was niet meer zoo heftig
als zooeven. Hij stond voor de bleeke zichzelf
beheerschende Henriette als een oud gedien
de, die vol smart aan een eereplicht gehoor
zaamde.
Hij ging weer in den leunstoel zitten, waar
uit hij was opgestaan.
Kom eens bij mij, zeide hij, ik moet je
ook iets zeggen.
Toen zij dicht bij hem zat en haar dierbaar
blond hoofd naar hem en zijn geheim was
toegekeerd,vervolgde hij
Ik heb je wel droeve dingen te zeggen.
Zij maakte een ongeloovig gebaar.
Erger, dan dat, wat je mij zooeven zei.
Henriette glimlachte treurig.
Wat kan er nog voor ergs zijn, oom, nu
ik mijn vriend heb laten heengaan en ik u
ga verlaten
Helaas, mijn arm kleintje, er zijn nog
andere menschen, waar je niet aan gedacht
hebtIk zal je alles zeggen.
Teeder, zachtjes, zijn woorden zoekend,
vertelde hij het verleden. Henriette luisterde
zonder een enkele beweging te maken, als
bewusteloos.
(Wordt vervolgd).
