26e JAARGANG
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1935
No. 89
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEir EN OMSTREKEN
bNTIEBLAD VOOR 1111111
IMSTREKEN
DE SCHRIK VAN HET
DORP
MESALLIANCE.
LANDBOUW - CRISIS - BUREAU.
WIERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.
DOOR
HENRI TER HALL.
In het eene dorp is het de veldwachter, in
het ander de Burgemeester of Dominee, Pas
toor etc., echter in het dorp waar mijn ge
dachten nu verpoozen was de schrik van al
len Natte Tienus.
Natte Tienus was polderjongen of liever
grondwerker. Een ruwe gast, bekend ruzie
zoeker en vechterbaas. Deze' laatste eigen
schap kwam dan eerst tot uiting als Tienus
geld genoeg bezat om zichzelf zat te drinken.
Als Tienus in een dergelijke geestestoestand
verkeerde, was het zaak hem met rust te la
ten. De veldwachter kreeg dan meestal weer
een seintje dat er „hommeles" was. Natuur
lijk waren dergelijke uitspattingen voor Tie
nus niet zonder gevolgen gebleven. Eenige
malen was boete het gevolg, maar werd wel
dra gevolgd door „hechtenis."
Als Tienus arrestant was, dan had je er
geen kind aan. Dan was Tienus in nuchteren
toestand en in den waren zin des woords „een
lobbus". Men wist dat hij, Tienus, dol op kin
deren en op beesten was. Meermalen waren
dan ook verschillende vechtpartijen ontstaan,
wanneer Tienus een dier zag mishandelen
dan werd de lobbus een bruut.
Zoo gebeurde het, dat Tienus, eenigszins
beschonken, een handwagen zag, waaronder
een trekhond en waarop een veel te zware la
ding plus den man, die bij den wagen behoor
de. Het arme dier was niet meer bij machte
de wagen plus beul tegen een helling op te
trekken. De beul (lees eigenaar) ranselde het
arme afgejakkerde dier, maar bleef op de
wagen zitten. Tienus kwam juist aanwagge
len en toen voltrok zich het volgende. Tienus
kwam, greep de kerel en smeet hem onzacht
van de wagen, trok zijn mes, sneed het tuig,
waarin het arme dier hing. door. De hond
viel hijgend neer en de mensch werd door
Tienus eenigszins hardhandig bewerkt.
Gevolg Tienus wegens mishandeling in
arrest. De hondenboel beboet en de hond een
betere behandeling.
Zoo was Tinus' leven doorweven met goede
menschlievende daden, welke echter verduis
terd werden door zijn onverbeterlijke zucht
naar drank. Tienus kreeg den bijnaam „Nat
te Tienus."
De kinderen waren echter met Tienus de
beste vrindjes. Nuchter of beschonken, Tie
nus bleef voor de op straat spelende kinderen
en dieren een verdediger.
Toen gebeurde het. Het was jaarmarkt. Ve
le woonwagens waren het dorp benaderd.
De groote j aarlij ksche paardemarkt bracht
ook Zigeuners, belust op winst door verkoop
of ruil hunner paarden, in het dorp. Ook
z.g.n. zigeuners, die met muziekinstrumenten
of op andere wijze een verkapte bedelarij
betrachten. Weer anderen liepen met mar
motje of aap het dorp af.
Zoo'n aapbezitter ontmoette Tienus, die in
een opgewonden kermisstemming verkeerde.
Tienus ergerde zich. De manier, waarop de
aapbezitter zijn broodwinner (de aap) behan
delde, was voor Tienus niet te verdragen. Het
arme diertje klom tegen de gevels der huizen,
tikte tegen ramen, klom op balcons, liet zich
door de bewoners streelen en genoot van de
versnaperingen, door de kinderen en groote
ren het aapje toegestopt. Tienus keek. Tie
nus amuseerde zich met de buitengewone
behendigheid van het aapje. De aapbezitter
echter was in tegenstelling met zijn beestje,
niet tevreden met het geldelijk resultaat.
Hem werd geen belooning in den vorm van
enkele geldstukken toegeworpen. Het aapje
zat te smullen aan een banaan, hem door de
kinderen van drie hoog aangeboden. Opeens
rukte de aapbezitter aan het koord, waaraan
het aapje was vastgebonden. Enhet ar
me diertje, niet verdacht op den ruk aan het
touw, greep in de lucht en smakte op de
steenen. Tinus zag dit gebeuren. Hij schrok
envolgde den kerel met het diertje. Het
aapje was niet dood, maar vreeselijk gewond.
Hij, de dierenbeul, begreep dat het beestje
niet meer als broodwinning zou kunnen die
nen. Hij liep naar de rivier en, op de brug
staande, wierp hij het stervende dier in het
water.
Tinus zag dit, Tienus werd woest. Hij vloog
op den kerel aan, gaf hem een geduchten
vuistslag, die den beul tegen de leuning smak
te. Tienus sprong van de brug in het water
en dook naar het aapje. Tienus dook twee,
drie malen. De omstaanders riepen hem toe,
dat de stroom van de rivier gevaarlijk was,
maar Tienus was niet voor waarschuwingen
vatbaar. Hij dook en dook, totdat ook Tienus
niet meer boven kwam. Sommige menschen
waren van oordeel dat Natte Tienus in dron
kenschap gehandeld zou hebben, maar weer
anderen begrepen Tienus beter. Het dreggen
der politie naar den drenkeling was tever
geefs. Eenige dagen later echter was buiten
het dorp, tegen een uitstekende punt in de
rivier Tienus, aangespoeld. Toen men den
drenkeling uit het water haalde, ontstond
een algemeene ontroering, immers, in Tie
nus' linkerarm rustte het aapje.
Zoo stierf Natte Tienus, de schrik van het
dorp.
FEUILLETON.
Roman door
COR DE BLIJ.
13).
Even later.
„Jae, hallo, met van Beers uit Veldhoven.,
directie, als U blieft.... Goedenmorgen, Hee
remans. Ik heb je brief daar straks ont
vangen, maar dat gaat te ver, zeg. Het is mij
absoluut onmogelijk dat geld te fourneeren
in één dag. Mijn notaris is uitstedig zie je
enne ik zit een beetje courtover een
paer daegendanne komt er pacht bin
nenhoudt dus even voor me op, zeg.
Maar, dat is ontzettend zegdus het moet
er zijnMaar we kennen elkaar toch al
zoo lang, amice.... dus, dat zou een absolu
teNou ik zal zien wat ik kan doen
ja, ja, ja,ik zal direct remiteeren
Bonjour."
Vaal bleek stond van Beers een oogenblik
later voor de brandkast van zijn gemeente.
Daar lag een bedrag van drie duizend gul
den, dat hij onder zijn beheer had, voor uit
betaling van den aannemer van den nieuwen
weg.... Vertwijfeld keek hij er naar. Over
enkele dagen verviel de termijnhij had
het geld op zijn bureau, omdat er een verschil
van meening was over de maten van het ge
leverde basaltde gemeente-opzichter
deed wat hij voorschreefDat was zijn
uitweg.maar wat voor één Een van
Beers een dief
Er was geen andere mogelijkheid,hij
zou wel een leening kunne forceeren'n
epsculatie a la baisse.Vooruit, het moest.
Een kwartier later bracht hij persoonlijk
den brief naar het postkantoor, een envelop
pe met vijf groote roode lakkenmet het
familiewapen
't Was alsof de beheerder hem achter het
TEELTREGELING RUNDVEE.
Ter voorkoming van eenig misverstand dee-
len wij U hierbij mede, dat ten aanzien van
het uitreiken van identiteitsbewijzen ten be
hoeve van onderscheidenlijk vóór 1 Januari
1936 en na 31 December 1935 geboren kalve
ren ingevolge de desbetreffende reglementen
de navolgende regeling geldt
1. Alle kalveren, welke geboren worden na
31 December 1935, ressorteeren onder de toe
wijzing 1936..
2. Voor alle kalveren, geboren vóór 1 Ja
nuari 1936 en voor dien datum geschetst,
kunnen, zoo de desbetreffende toewijzing daar
toe gelegenheid biedt, indentiteitsbewijzen-
1935 worden uitgereikt.
Aangezien de veestapel-erkenningen-1935
voor het geheele kalenderjaar gelden, zullen
uit den aard der zaak vaarskalveren, behoo-
rende tot de voor 1935 erkende veestapels,
ook in het tijdsbestek 1 November 1935-1 Ja
nuari 1936 boventallig geschetst kunnen wor
den.
Voorts brengen wij onder Uw aandacht,
dat de „reserve-kalveren", welke door leden
van door de Nederlandsche Veehoudrijcen-
trale erkende rundertuberculosebestrijding-
organisaties tot l Maart 1936 aangehouden
mogen worden, t.g.t. zoowel voor een kalf met
een identiteitsbewijs-1935 als voor een kalf
met eenidentiteitsbewijs-1936 in de plaats
kunnen treden. Worden zij daartoe na 31 Dec.
1935 geschetst, hetgeen uit den aard der zaak
in den regel het geval zal zijn, dan dient voor
die kalveren in alle gevallen, dus ook indien
zij in de plaats treden van kalveren met een
identiteitsbewijs-1935, een identiteitsbewijs-
1936 afgegeven te worden.
loket achterdochtig aankeek. Die beroerde
telefoon ookje kunt nooit weten.. „Bon
jour, bonjour.ja er komt heel wat post,
he.die jongelui.merci, merci.
Jan Verhoeven bracht zijn zuster bij zijn
vrouw Lena. Hij wilde haar behoeden voor
onaangenaamheden met Moeder, zijn Ouders
verdriet besparenHet was wel een heel
ding. Marie keek dom-lachend voor zich
de nieuwe omgeving ontging haarze zat
aan de tafelstilgedrongen in de
leuningstoel van haar broer.
„Marie, een kopje koffie," vriendelijk boog
Lena zich over de arme, doch de aangespro
kene reageerde slechtsmet een angstig
wilden blik, dan weer starend in een verte.
niet omvattend het gebeuren rondom haar.
Droef verliet Lena de kamer, fluisterde tot
haar man, die zich met somber gezicht ont
deed van zijn uniformjas „Jan, dat is niet
in orde, die arme Rie, ze doet zoo vreemd.
ze kent me niethoor luisterze
zingt"
Elkaar vasthoudend, als zoekend troost,
steun, drong het tot hen door.een zacht
geneurie, dan luidereen liedje, dat de
kinderen zongen, doch met monotone klank.
angstigdroevig
Houte klompe, houte klompe Volendam..
Houtee klompe, houte klompe Volendam.
in de eene klomp wat strooi
in de andere klomp wat hooi,
Houte klompe, houte klompe zijn zoo mooi."
Het gezang verstomdeeindigde in een
zacht kirrend lachje„Zoet maar mijn
kindjezoet maarMoesje zal je een
mooi poppetje koopen.... met gouden haar
tjesmet witte kleertjesstil maar
Troelie.... niet huilenheb je het zoo
koudMoesje zal je in je wiegje leggen..
an dan een heerlijk papje kokensuja,
suja,.... houte klompe, houte klompe
„O Jan...." snikte Lena zacht, „dat arme
kindwat zou
„Stil vrouwmet Gods hulp zullen we
haar helpenwat ons ook te wachten
Wenscht men deze kalveren boventallig te
laten schetsen, dan zal dit boventallig schet
sen, indien het betreft vaarskalveren, ge
schetst tusschen 1 Nov. 1935 en 1 Jan. 1936,
krachtens een veestapel -erkenning-1935 kun
nen geschieden. Worden deze kalveren echter
na 31 December 1935 geschetst, dan zal hier
toe een erkenning-1936 vereischt zijn.
PERSBERICHT.
In een aantal leveringskringen der Neder
landsche Veehouderijcentrale zal verandering
gebracht worden in de wijze, waarop de opgave
der varkens, welke men aan deze Centrale
wil leveren, moet geschieden. Tot heden wer
den in alle leveringskringen de varkens op
gegeven aan de zaakvoerders der Centrale.
In de hierna te noemen leveringskringen zal
de opgave voortaan echter rechtstreeks aan
de Centrale moeten geschieden met gebruik
making van daartoe bij de Districts-commis-
sies te verkrijgen kaarten. Op deze kaarten
moeten o.m. de letters en nummers van de
oormerken der varkens worden vermeld. De
opgave moet geschieden 4 weken vóór de
week waarin men wenscht te leveren. Ten
tijden der levering moet het levend gewicht
der varkens tusschen 75 en 95 kg. liggen.
Dezelfde varkens mogen slechts éénmaal ter
levering worden opgegeven. Blijken de var
kens bij de levering te zwaar of te licht te
zijn, dan kunnen zij worden geweigerd.
Wanneer levering kan plaats vinden, krijgt
degene die de varkens ter levering heeft aan
geboden een antwoordkaart, waarop vermeld
staan plaats, dag en uur dat geleverd kan
worden. Bij de levering der varkens moet deze
antwoordkaart worden overgelegd.
Het aanbod tot levering is gedurende 14
dagen van kracht. Heeft degene die de var
kens opgegeven heeft binnen 14 dagen na
den dag dat de leveringskaart door de Cen
trale ontvangen is, geen antwoordkaart ont
vangen, waarin medegedeeld wordt dat de
levering kan plaats vinden, zoo is hij vrij de
varkens aan anderen te verkoopen. Heeft hij
wel zulk een kaart ontvangen dan is hij ver
plicht te leveren en is de Centrale verplicht
tot afname. Vindt levering niet plaats of
blijken de varkens niet binnen de gestelde
gewichtsgrenzen te vallen of andere oormer
ken te hebben, dan zijn opgegeven, zoo stelt
men zich aan uitsluiting van verdere leve
ring aan de Centrale bloot.
Worden aan de Centrale meer varkens ter
levering opgegeven dan kunnen worden af-
nomen, zoo zullen de opgavekaarten naar den
naam van de opgevers op het alfabet worden
gerangschikt en zal door het lot worden uit
gemaakt bij welke letter de afname zal wor
den begonnen. De verdeeling vindt in dit ge
val zoodanig plaats dat ieder die aan de beurt
komt de door hem opgegeven varkens met een
maximum van 5 stuks kan leveren. Kunnen
daarna nog meer varkens worden afgenomen
dan zal in dezelfde volgorde worden bepaald
welke leveranciers meer kunnen leveren, met
een maximum van 10 stuks. Zijn daarna nog
meer varkens te verdeelen zoo worden de te
leveren aantallen op dezelfde wijze verhoogd
tot 15 stuks, daarna tot 20 stuks, enz. Na
tuurlijk zal iemand nooit meer varkens mo
gen leveren dan hij heeft opgegeven.
Met de opgave met gebruikmaking van de
ze leveringskaarten is op 4 Nov. een aanvang
gemaakt. In de week van 3 tot 9 Nov. zal
men dus moeten opgeven de varkens welke
men in de week van 1 tot 6 Dec. wenscht te
leveren. De varkens welke men vóór 1 Dec.
a.s. wenscht te leveren, moeten nog op de
gewone wijze aan de zaakvoerders worden op
gegeven.
staat."
Janze spreekt maar door over een
kindje.wie.maar ze durfden geen
van beiden het vreeselijke vermoeden uit
spreken de waarheid, die ze beiden werd
aangezegd door die innerlijke stem, die de
menschen hebben met een rein geweten, wil
den ze elkaar besparen
Houte klompe
..Zoo Marie, nou ben je bij ons, hé Dat
weet je toch wel
Geen zweem van herkenningslechts een
troostelooze lach naar verre gedachten
zóó die er warenstaren naar het verlo
ren landdoch nu, zonder lijden.
HOOFDSTUK X.
.Franske, kijk niet zoo leelijk jongen
't komt al in orde. Weet jij, wat je doen
moest Trek de stoute schoenen aan en kom
vanavond met Vader spreken. Die weet toch
zelf, dat 't 'n slechte tijd is. Gister nog zei
die Alie zei tie, 't gaat niet goed op de
hoeve. Al die regeeringssteun kan niks ver
anderen, dat der geen cent verdiend wordt
Wij kunnen het nog houden, maar hoe moe
ten die kleine boeren het stellen 'k Zag
vandaag den ouden Verhoeven nog op 't land
ja, heusch Frans, zoo zeit ie 't en 'k
dochtNou, die zal een zawre dobber heb
ben, zoo tegen den pachttijd. Als die z'n zoon
niet had dat ben jij, Franske, kon ie wel
inpakken."
„Och, Alie, wat helpt dat allemaal, van
trouwen komt toch niks. Hoe kan ik nou bij
je Vader gaan praten. Hij zal me zien kom
men."
„En toch doe je 't, Frans. Z'n nee heb je.
Z'n ja moet je zien te krijgen. Misschien
weet Vader der wat op Je ouders zouden
toch in een klein woninkje kunnen en dan
jullie hoeve geholpen door VaderToe,
wees nou flink. Doe 't voor mijvoor ons
beiden. Van praten komt praten, en hier
heb je een zoen. Vader houdt zoo veel van
mij. Ik ben z'n eenige
„Dat is 't h'm juist, hij had wel wat beters
In Noordholland zal in de volgende plaat
sen met ingang van genoemden datum de
nieuwe wijze van opgave worden ingevoerd
Schagen, Hoorn, Alkmaar, Purmerend,
Haarem en Uithoorn.
PERSBERICHT.
Van officieele zijde wordt ons medegedeeld,
dat de steunvergoeding voor groene erwten
en schokkererwten, gedenatureerd in het tijd
vak van 20 tot en met 26 October 1935, voor
de kwaliteitsklassen C' en D respectievelijk
f 3.- en f 2.50 per 100 Kg. zal bedragen de
steunvergoeding voor in datzelfde tijdvak
gedorschte gele erwten, voldoende aan de
standaardmonsters. C en D zal respectievelijk
f 3.- en f 2.50 per 100 Kg. bedragen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
ECHTPAAR IN GEVECHT MET INBREKER.
Nachtelijke worsteling in Amsterdam.
In het holst van den nacht van Dinsdag
op Woensdag betrapte de concergie van het
kantoor van de handelsvereeniging V. v. d.
Reis, Heerengracht 203 te Amsterdam een
inbreker. Na een hevige worsteling wist de
nachtelijke bezoeker te vluchten, doch later
is hij op straat door agenten aangehouden en
ingesloten in het bureau Warmoestraat.
De vrouw van den concergie Simons werd
tegen half twee wakker en waarschuwde
haar man. Samen stelde het echtpaar een
onderzoek in. In de keuken trof men den in
breker aan, die zich trachtte te verschuilen.
De congierge greep hem echter, met het ge
volg, dat een hevige worsteling ontstond,
waarbij de heer Simons aan het gezicht en
de handen werd gewond. De vrouw van den
congierge opende de buitendeur en riep om
hulp. De inbreker rukte zich los en vluchtte
door de buitendeur. Verschillende menschen
waren op het hulpgeroep toegesneld, doch
niemand durfde den inbreker te grijpen. Hij
werd echter gevolgd en later in den nacht
door twee agenten van bureau Warmoesstraat
gearresteerd, waarbij hij zich verzette. Een
controleur van de Nederlandsche Bewakings
Mij. verleende hulp. Bij fouilleering bleek,
dat hij in het bezit was van gummi-hand
schoenen en inbrekers-werktuigen. De man
is reeds eerder met de politie in aanraking
gekomen.
GELD GEÏNCASSEERD? TEN EIGEN BATE.
Bij de politie te Groningen heeft de 31-ja
rige directeur van een incassobureau aldaar
zich aangemeld.
Reeds eenigen tijd geleden waren bij de
politie klachten ingekomen over dit bureau.
Nadat de politie een onderzoek naar deze
klachten had ingesteld, heeft de directeur
beloofd de zaken te zullen regelen. Hij tracht
te het gat met de gelden die hij later incas
seerde te stoppen, maar heeft thans, ten
einde raad, zich bij de politie aangemeld.
Gebleken is, dat hij de gelden, die hij incas
seerde, ten eigen bate heeft aangewend en
dat het tekort ongeveer f 2000 bedraagt.
ONEERLIJKE DIENSTBODE.
Bij het openmaken van de kas van een fa
milie te Amersfoort kwam men tot de ont
dekking, dat er een bedrag van f 4000 man
keerde.
De politie heeft de 22-jarige dienstbode
aan een verhoor onderworpen, waarbij het
meisje bekend heeft, in den loop van het
jaar verschillende sommen gelds te hebben
ontvreemd tot een totaal bedrag van f 4000.
voor jou gewenscht."
„Beter kan nietFrans, zeg dat niet.
Kom je. Zeg ja Van avond
,,'k Zal het doen. Het mot dan maar."
En Frans ging sprak lang met Boer Beu
kers over 't land, over den tijd, over de re-
geeringsmaatregelen
,En nou mot ik 't es met U hebben, zie je
Beukers over je dochter, over Alie
,Zoo, ligt je dat zoo zwaar op 't hart. Ik
dacht alFrans zit over wat te broeien."
Het klonk niet ontmoedigend, Frans zette
de pijp van den eenen mondhoek naar den
andere en vervolgde „Ja, zie je, Beukers,
Alie en ik hebben elkaar nog al eens gespro
ken."
„Zoo, dat he'k niet geweten. En wat had
je elkaar dan zoo vertellen
„Och, zoo van alles Beukers, Alie en ik moch
ten elkander altied graag. We zijn zoo met
elkaar opgegroeid en passen wel bij elkaar."
Beukers trok een oolijk gezicht, nam nog
een hevigen trek aan de pijp, daarna „Zoo,
vertelden jullie dat elkander
Frans voelde, dat hij terrein won.
„Zoowat, Beukers, en om 't nou maar te
zeggen, ik kom je vragen of ik met d'r gaan
mag
„Dat is kordaat gesproken, man, we zullen
de meid er zelf eens bij roepen" en naar de
deur loopend „Alie
Heftig kleurend kwam ze binnen maar ze
keek haar Vader recht in de oogen, vragend
„Ja Vader
„Alsof je niet weet, meisje, waarom ik je
roep Frans hier, heeft me dingen gezegd,
waarvan ik geschrokken ben. Nou kijk maar
niet zoo angstig. Ik zal je maar niet in twij
fel latenJe mag elkander hebben
Luid snoot hij z'n neus in z'n roode zak
doek, wierp een blik op het portret van zijn
altijd te vroeg ontslapen vrouw en mompel
de „Is 't goed, Moeder
„Moeder, een brief uit Amsterdamvan
Gijs, ze je nou welWaar is mijn bril, 'k
zal je voorlezen
Het papier ritselde tusschen de nerveus
Hier pijn en daar pijn!
Aspirin is de pijnstiller
bij uitnemendheid, t a 2 Aspirin-
taoletten verjagen Uw pijnen.
Verwondert zult U mompelen:
NZo'n Aspirientje
helpt toch maar!
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets.
„Je geld of je leven
Overval te Vaassen.
Nadat haar man zich naar het werk
had begeven, hoorde de vrouw van
een arbeider te Vaassen (Geld.) - 't, was
nog donker gestommel in haar wo
ning. Met een zaklantaarn toog zij op
onderzoek uit, en in de woonkamer
gekomen, keek zij in het gemaskerde
gelaat van een indringer, die haar toe
voegde „Je geld of je leven
In haar angst heeft de vrouw den
bandiet alles gegeven, wat zij in huis
had, waarop de man zicli snel verwij
derde.
Meisje gescalpeerd.
Afgrijselijk ongeval op een schip
Maandagnamiddag trof de 16-jarige
dochter van schipper Steenbergen
van Zwartsluis, varende met het schip
Trio" in het Merwerde-kanaal nabij
de gemeente Vianen, een ernstig on
geval, meldt de Rott. Het meisje
kwam met het hoofdhaar in aanraking
met de as van een motor, die haar in
een ommezien het haar van het hoofd
rukte, de kleeren van het lichaam
scheurde, waarna zij nog een klap
van den motor opliep tegen een harer
beenen. Toen werd zij in 't kanaal ge
slingerd, waar zij door haar broer uit
gehaald werd. In deerniswaardigen
toestand is zij naar een der Utrecht-
sche Ziekenhuizen overgebracht.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
De vereïschien voor Miss 1936.
In 1936 zal volgens een mededeeling
van Ilarry S. Kaufman, een deskundi
ge op dit gebied, een meisje, dat aan
de eischen van bevalligheid en uiter-
lijk schoon zal moeten voldoen, „mol
lig" moeten zijn, ongeveer 120 pond
wegen en ongeveer 1.70 M. lang moe
ten zijn. Kaufman zal deze eischen
stellen voor girls, die hij voor een re
vue wenscht te engageeren, waarhij hij
bovendien bepaald heeft, dat de meis
jes niet jonger dan 17 en niet ouder
dan 23 jaar zullen mogen zijn. Kauf
man is van meening, dat deze meisjes
voor zijn revue veel beter zullen zijn,
dan de girls uit den tijd van Ziegveïd.
Hij heeft verklaard, dat de jongens
achtige figuren uit den tijd zijn.
Tragisch einde van een vriendschap.
Aan een gymnasium te Warschau
kregen twee vrienden plotseling twist
bevende handen.
„Wees toch niet zoo „kretjiellerig", je bent
ook alles altijd kwijthier ie ie
„Nou, nou, dank je Moeder, luister
„Waarde Ouders, waarde Frans en Marie.
Door overgroote drukte was ik niet eerder
bij machte, na ons bezoek, om U te schrij
ven
„Zie je wel vrouw, Gijs heeft het natuur
lijk
„Zanik niet, lees maar verder."
„Tuut, tuut,
„Maar nu er een gewichtige aanleiding
bestaat, haast ik mij om het verzuim te
herstellen. Alvorens hiertoe over te gaan,
spreek ik den wensch uit, dat het U allen
goed gaat. Vader vertelde mij, dat hij
financieele moeilijkheden had, onder an
deren met de pacht. Herinner ik mij
goed, dan vervalt de termijn op 1 Novem
ber, en al is het voor een ieder een moei
lijke tijd, toch aarzel ik niet om U en
Frans de behulpzame hand te bieden. Ik
heb mijn bankier opdracht gegeven U een
bedrag van"de oude man kon
haast niet verder van aandoening
„twee honderd en vijftig gulden te doen
overmaken."
Bevend, stemschokkend was hij geëindigd.,
tranen liepen over de gerimpelde wangen
„Vrouw, vrouw, hoor je het, het staat er Twee
honderd en Vijftig gulden.... die goeie jon
geneen mensch mag toch niet oordee-
len
Moeder's gezicht verraadde geen aandoe
ning, eindelijk mompelde ze: „Zoo., hem.."
Van harte hoop ik dat U daarmee ge
holpen bent, U wil mij wel een bewijs van
ontvangst zenden en hoor ik later wel
eens, hoe U zich een regeling tot terug
betaling voorsteltIn ieder geval hoop
ik, dat deze hulp afdoend is, anders ware
het beter te liquideeren"
„Wat beteekent dat?Zal strakkies
eens aan Frans vragen
(Wordt vervolgd).
