DeH
Groot Bal
Wacht
tot 23 November
WIERINGER ST. NICOLUS-PUZZLE-WEEK!
Een Geweldine Sinterklaas-attractie!
I
dan begint de
Dagprijzen van f 10, 15, en 4 a f 2.50.
Hoofdprijzen van f 50, f25, flO en 16 a 2.50.
w Koopt bij deWieringer Middenstandszaken
J. SCHOORL Pz.
Makelaar te Schagen.
INEMA
AAN
ZONDAG 17 NOVEMBER a.s.
KERKDIENSTEN WIERINGERMEER.
ZONDAG 17 NOVEMBER.
NED. HERV. GEM.
Slootdorp nam. 61/* uur Ds. Nijholt.
Middenmeer v.m. 10 uur Ds. Nijholt.
EVANGELISATIE
Slootdorp v.m. 9 uur de hr. Kiewiet.
Middenmeer nam. 2 uur de hr. Kiewiet.
GEREF. KERK MIDDENMEER
Middenmeer v.m. 9.30 uur Cand. v. d. Vliet.
Middenmeer nam. 3 uur Leesdienst.
GEREF. KERK SLOOTDORP.
Slootdorp v.m. 9.30 uur Lezen.
Slootdorp nm. 2 uur Cand. v. d. Vliet.
Prov. Staten van N.-Holland.
De opvolger van den heer H. J. Kui
per te Haarlem, die zooals werd gemald
wegens vertrek naar Utrecht binnen
kort aftreedt als lid van de Prov. Sta
ten van N.-Holland, is op de R.K. lijst
de heer G. H. J. Konings, te Volendam.
i
Drie Ministers voor den microfoon.
Drie ministers komen de volgende
week voor den microfoon. Maandag
avond spreekt te 9 uur in het alge
meen programma minister Slotema-
ker de Bruine over „De kunst in nood'
Donderdagavond spreken voor de
Avro de ministers Colijn en Oud over
het werk van „De Joodsche Invalide."
Bovendien spreekt minister Colijn
Dinsdagavond a.s. te 7.35 voor den Ma
rine-avond van den K.R.O.
SIMPELE SIMON.
Zijn naam was Simon Siekema,
maar in het Friesche dorp, waar hij
gewonnen en getogen was, werd hij al
tijd Simpele Simon genoemd. Was hij
dan zoo dom of achterlijk Och neen.
wat zijn verstandelijke vermogens be
treft, verschilde hij niet van hen, die
hem bij voorkeur zoo noemden, alleen
had Moeder Natuur hem, in een zon
derlinge gril, met een dom gezicht de
wereld ingezonden, maar hem, als ver
goeding daarvoor, een paar bijzonder
sterke armen en een hart van goud
meegegeven. daardoor werd hij ook
nooit boos, als men hem simpei noem
de niet alleen, maar hem ook mer ze
kere minachting behandelde, als een
die niet voor vol kon worden aange
zien.
Heb je 't al gehoord, Simpele
vroeg Eelt je Ringia, boerenarbeider
als Simon, baas Bokma heeft de helft
van zijn land verkocht aan heeren uit
de stad. Ze zeggen, dat er villa's en
landhuizen op gebouwd zullen worden
Simon had er nog niet van gehoord,
Wel was het heele dorp er vol van,
want Bokma was de grootste landei
genaar uit den omtrek en als die ziju
bedrijf tot de helft inkromp, dan betee
kende dat voor het dorp niét vëëi min
der dan een ramp, maar in het dorp
praatte men over zooiets niet met
„Simpele Simon." Ook nu Eeltje het
hem vertelde, scheen hij er nog niet
dadelijk te beteekenis van te begrij
pen, want hij zei onverschillig
Nou, dat mot baas Bokma weten
wat gaat mij dat aan
-- Nee, daar ben je Simpele Simon
voor, zei Eeltje minachtend, maar laat
ik je dan zeggen, dat als baas Bokma
de helft van zijn land voor bouwgrond
verkoopt, hij ook maar de helft van
zijn volk noodig heeft.
Zou je dat denken vroeg Sim
pele Simon, terwijl hij den ander on-
noozel aankeek.
-- Ja, dat zou ik denken en wat ik
nog meer denk, of eigenlijk wel zeker
weet, is dat jij bij die helft, die wordt
afgedankt, bent.
-- Waarom
-- Dat's nog al glad. Zoo'n Simpele.
Simon zei niets meer, hij ging naar
boven, waar hij op zolder zijn kamer
tje had, want hij was bij Ringia in den
kost.
Het was avond, dus legde hij zich ter
ruste, maar, ofschoon hij anders dade
lijk insliep, kon hij ditmaal den slaap
niet pakken. Zijn gedachten werden
te veel bezig gehouden, door hetgeen
hij zooeven had gehoord.
Zou hij zijn werk bij baas Bokma dan
toch kwijt raken, ofschoon hij al sinds
jaren bij denzelfden boer werkte
Voor hemzelf kwam hem dat zoo
erg niet voor. Een jonge, sterke kerel,
goed voor het werk en gemakkelijk in
den omgang, zou allicht op de een of
andere hoeve werk vinden, zoo niet
hier dan elders, al was Simon ook nog
nooit buiten het dorp geweest, waar hij
geboren was, maar als hij wegging,
dan zou hij Afke moeten achterlaten
en dat was 't, wat hem uit den slaap
hield, want hij wist wel, dat hij er niet
op behoefde te rekenen, dat Eeltje hem
één dag langer in huis zou houden, als
hij geen kostgeld meer kon betalen.
Afke was het dochtertje van Eeltje,
een kind van zes jaar, geboren toen
Simon daar reeds in den kost was, en
al zijn liefde had hij op dat meisje
saamgebracht. Voor haar was hij „oom
Simon", niet Simpele Simon oom
Simon, die urenlang met haar kon spe
len, wien zij nooit iets kon vragen, of
hij deed het met vreugde voor haar en
van wien zij evenveel hield als van
moeder en vader samen. Hij had zich
zoo aan die kleine gehecht, dat hij er
zich nog maar amper een voorstelling
van kon maken, hoe vreeselijk het
zou zijn, als hij haar niet meer kon
zien als zij hem daardoor zou verge
ten en als hij weg moest, dan zou zij
hem vergeten Het zou geen jaar be
hoeven te duren, of zij wist niet meer,
dat er ooit een „oom Simon" had be
staan.
Het was een snikheete dag geweest.
Tegen zonsondergang verhieven zich
reeds overal donderkoppen aan de
kim, later pakten zij samen boven het
dorp en nu ontlastten zij zich in een
geweldig onweer. Het vuur was niet
van de lucht de slagen, al heftiger
en heftiger, deden het huis op zijn
grondvesten dreunen en de regen gut
ste in stralen neer.
Bezorgd luisterde Simon naar dit
woeden van de elementen bezorgd,
niet voor zichzelf, maar als Afke
er maar niet wakker van werd. Wat
zou zij bang zijn, die arme kleine
Simon Simon
Het was de stem van Eeltje( die on
der aan de trap riep en er trilde angst
in die stem.
Met een ruk smeet Simon de dekens
van zich af en snelde toe.
- Wat is er Eettje Is er wat ge
beurd
- 't Is klotfk de angstige stem
weer, 't is Afke.
-- Wat is er met Afke
-- 'k Weet het niet, maar hei kind
is ziek, eg ziek. Wat moeten we begin
Tien, bij zoo'n weer
Simon liet zich, meer dan hij liep,
van de trap vallen. In het bedje lag
het meisje met ijlende koorts, de moe
der zat bij haar, hulpeloos, de vader
liep angstig heen en we.er.
Dc dokter moet komen, zei Simon
—Die woont een uur gaans hier van
daan. Hij zal niet komen in dit nood
weer en als het voorbij is, is ons kind
misschien al dood.
Simon schoot in vliegende haast zijn
kleeren aan.
Wat ga je doen, vroeg Eeltje.
Hem halen.
Ik zeg je toch, dat hij niet zal ko
men, voor het onweer voorbij is.
- Hij zal komen, al zou ik hem op
mijn rug hier naar toe moeten dragen.
Het was geen „Simpele Simon" meer
die dit zeide uit zijn toon sprak een
vastberadenheid, die voor geen be
zwaar uit den weg zou gaan.
Hij snelde naar buiten, zonder te
letten op den regen, die weldra door
zijn kleeren drong en zijn huid nat
maakte. Nu eens was het aardedonker
maar hij kon den weg naar het dokters
huis op den tast vinden, dan weer ver
blindde hem het felle bliksemlicht,
doch met gesloten oogen liep hij voort,
ademloos. Het dijkje, dat den weg te
gen het meer moest beschermen, was
doorgebroken en over een groot gedeel
te stond de weg onder water. Tot over
zijn knieën ging Simon erin, maar hij
liep voort. Soms gleed hij uit op den
modderigen bodem en verdween ge
heel ondier water, maar met ijzeren
wilskraèht~hief hij zich weer op. Voort
voort, niets kon hem tegenhouden, nu
het ging om het leven van het kind,
dat hij als zijn eigen kind lief had en
in zijn wanhoopstrijd tegen de natuur
machten, overwon hij.
Een woedend rukken aan de bel
deed dr. Kolman opschrikken en toen
hij de straatdeur opende, leunde daar
een van water en slijk druipende man
tegen den deurpost.
Hemelsche goedheid, wie bent u?
vroeg de dokter verbaasd.
Ik ben Simon Siekema, hijgde de
uitgeputte man, dokter u moet
komen bij Eeltje Ringia kleine Af
ke is erg ziek U
-- Ik kan in zulk een weer niet uit
gaan, zei de dokter. Dat zou dwaasheid
zijn.
- Waarom Als het gaat om het
leven van een kind
Simon had zich in zijn volle lengte
opgericht, alle uitputting was als
door een tooverslag van hem wegge
vallen en krachtig ging hij voort
- Ik heb wel door dit weer geloo-
pen en u hebt een auto, u kunt rijden.
En u zult komen. Ik htb gezegd, dat u
zou komen en, ik heb een Frieschen
kop.
De houding van den jongen man
maakte indruk op den dokter. Hij liet
hem binnen komen en dadelijk week
de dreiging uit Simon's stem, die sraee
kend hernam
Het kind is zoo ziek, dokter en u
kunt haar redden, als u dadelijk mee
gaat anders is het te laat.
-- 't Is goed, zei de dokter na kort
beraad. Wacht maar even, dan zal ik
mij kleeden en de auto halen. Mijn
vrouw zal je een kop koffie brengen.
Zij reden in de auto terug, langs een
omweg, om het overstroomde gedeel
te van den weg te vermijden. Eén blik
van den dokter op het zieke meisje
overtuigde hem ervan, dat hier inder
daad levensgevaar was, hetgeen
slechts door tijdig ingrijpen kon wor
den afgewend. Toen de morgen aan
brak, was het kind gered.
Boer Bokma had inderdaad de helft
van zijn grond verkocht en de helft
van zijn arbeiders werd ontslag aan
gezegd, maar niet zoo als Eeltje Ringia
gedacht had, was Simon onder de onl
slagenen, doch hij zelf.
Dat was een zware slag voor Ringia,
moeilijker nog te dragen, omdat die
„Simpele Simon" gehouden werd. Er
was wanhoop in de woning, want Afke
was nog ziek, zij had voortdurende
zorg en goed voedsel noodig en de dok
ter moest betaald worden..
Daaraan dacht Simon, terwijl hij op
zijn zolderkamertje zat met de ellebo
gen op de knieën en het hoofd in de
handen. Eindelijk stond hij op en een
lachje kwam om zijn mond.
Ja, ik zal 't doen zei hij voor
zich, voor Afke zal ik het doen.
Hij ging uit, na een uur kwam hij te
rug, legde zich te bed en sliep dade
lijk in.
Alles sliep nog in huis, toen hij den
volgenden morgen opstond en stil de
woning verliet, maar op zijn kamertje
had hij een briefje achtergelaten
„Eeltje Ik ben gisteravond bij baas
Bokma geweest en heb heb gezegd, dat
ik weg wilde gaan als jij blijven mocht
Hij vond het goed en nu ga ik maar
heen. God zegene je, je vrouw en Afke"
Simon ging heen, de wijde wereld in,
maar buiten gekomen, keek hij om
naar het huis, dat hij voor altijd ver
liet.
Dag Afke. Je zult oom Simon wel
vergeten, maar oom Simon zal jou
nooit, nooit vergeten.
Hij huilde, de groote, sterke kerel.
tel. 82
Opmaken van alle onderüand-
sche akten, als Schuldbekentenis
sen, Huurcontracten, Huurkoop-
contracten, Koopakten van
Hulzen en Landerijen, alle akten
noodig bij regeling van Nalaten
schappen (Inventaris, Successie-
Memorie, Akten van Boedelschei
ding, vestiging van Vruchtgebruik
of Erfdienstbaarheid), Akten van
Taxatie, Vennootschapscontrac
ten enz.
VLOTTE AFDOENING TEGEN
BILLIJK SALARIS.
Eiken Donderdagmiddag van
26 uur zitting in café KOK,
Nfeuwstraat te HiDPoLvtushoef.
TE WIERINGEN
nette Vrije Zit-Slaapkamer
aangeb. voor Heer
(geen kinderen).
Brieven onder letter J. K. aan
het Bureau Wier. Crt. H.-hoef.
GOED TEHUIS
GEZOCHT
voor JONGEN van 11 en een
MEISJE VAN 8 JAAR.
Brieven onder letter A. Bureau
Wier. Crt. H.-hoef.
TE KOOP AANGEBODENeen
twee-tons Vrachtauto
in goeden staat.
Brieven onder letter O. aan het
Bur. Wieringermeerbode, Mid
denmeer.
TE KOOP WEGENS VERTREK
NAAR INDIE
Bedden, Ledikanen, Dressoirs,
Buffetten, Electr. Lampen, Ameu
blementen, enz. enz.
Tevensf aangekocht een partij
nieuwe meubelen, wegens fail
lissement. Gij die gaat trouwen,
profiteert nu van deze gelegen
heid.
4 Crapeauds, iets moois, van
f 100.— nu f 70.—.
Dressoirs en Huiskamer-Ameu
blementen voor 2/3 van den
kostprijs eri verdere koopjes
H. L. VRIES Den Helder.
Koningdwarstraat 7173.
Zaterdag en Zondag 8 uur, Zondagmiddag 3 uur
HET VROOLIJKE MUZIKALE FILMWERK
«Pasjes^?
vanwege Harmonie in Concordia te Hippolytushoef.
Entree 30 cent.
Aanvang Half Acht.
Een Hongaarsche operette-film met muziek van Paul Abra
ham. Zeer geestig en vlot gespeeld. Met buitengewoon
mooie opnamen van Hongarije.
UITGEBREID VOORPROGRAMMA.
Journaals (binnen- en buitenland), 2 act. komisch
Natuur - opnamen.
Zaterdag Populaire prijzen f 0.30, f 0.40, f 0.75.
Busvertrek Den Oever 7.30 uur.
ZATERDAG Busvertrek De Terp, over Middenmeer en
Slootdorp 7 uur. Retour f 0.25.
Zondagmiddag 3 uur Populaire Voorstelling.
Met geheel avond programma. Zaal f 0.25. Balcon f 0.50.
