27e JAARGANG
VRIJDAG 24 APRIL 1936
No. 33
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN Eli OMSTREKEN
DE DROOM.
„WIERINGERMEER"
•sSja
Aspirim
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BObKER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
FISCALE ZORGEN
door Mr. J. H. van Doorne
Advocaat en Belastingconsulent.
Het is nu eenmaal niet anders ieder heeft
zich te onderwerpen aan de wetten van het
land waar hij woont. En dat zijn er in ons
dierbaar vaderland niet weinigen. Alleen
reeds op belastinggebied zijn er een paar do
zijn. Het aantal van dezulke pleegt te groeien
met de nooden van de schatkist. Wanneer de
belastingbetaler van heden zich de contribu-
abele verplichtingen van voor 1914 kan te
binnen roepen, zal hem ongetwijfeld een ver
zuchting over die „goeie ouwe tijd" over de
lippen komen. Waren het vóór dien de wet
ten op de vermogensbelasting en de bedrijfs
belasting waarmede de fiscus zich bij den
belastingbetaler aandiende, nadien heeft zich
behalve een aantal nieuwe wetten, tevens een
tevoren nooit gekende stroom van resoluties,
uitspraken van raden van beroep en arresten
van den Hoogen Raad over de belastingbeta
lers uitgestort.
„Maar die behoeft men toch niet alle te
kennen zal de lezer uitroepen. Neen, na
tuurlijk niet, evenmin als van den Nederland-
schen burger verlangd wordt dat hij alle an
dere wetten, met de daaraan verbonden juris
prudentie, kentmaar wanneer hij op een of
andere wijze in botsing komt met den fiscus
zal het niettemin noodzakelijk zijn dat hij
zich kan verdedigen met de wet in de hand,
en het behoeft geen betoog dat een niet-onder-
legde het dan tegen den expert aflegt.
Wat iedere belastingbetaler behoort te we
ten is zoodanige kennis van de belasting
wetten dat hij zijn aangiftebiljetten naar den
eisch der wet kan invullen. En dat is géén
geringe opgaafMen is niet alleen klaar
met de nauwkeurige bestudeering van het
groot aantal vragen dat daarin wordt gedaan,
men dient zich tevens te realiseeren wat de
wet verstaat onder de verschillende termen
in de aangiftebiljetten gebezigd, terwijl zich
buiten dien nog tal van gevallen voordoen
waarbij men zich afvraagt of een verkregen
voordeel als inkomen is te beschouwen of niet.
En dan die heerlijke bronnentheorie O ze
ker eenvouding genoeg.voor deskundigen.
Maar hoeveel belastingplichtigen zouden de
consequenties ervan onder de knie hebben
Kwam het nog niet onlangs voor dat zelfs een
raad van beroep ten deze principieel abuis
was, en een beslissing gaf waarbij iemands
effectenbezit als bron van inkomen werd aan
gemerkt, instede van ieder effect afzonderlijk?
Een destijds zeer bekend hoogleeraar in de
rechtswetenschap placht op zijn college te
zeggen „ik ben tevreden wanneer gij de wet
kunt lezen." En tenslotte is het ook dit, wat
van ieder belastingplichtige wordt verlangd.
Immers bij hun contact met den fiscus zullen
zij het den inspecteur niet kwalijk kunnen
nemen dat deze de wetten leest, gezien door
een fiscalen bril, en zij zullen in voorkomende
gevallen daar hun lezing tegenover moeten
plaatsen. Dit is des te bezwaarlijker, waar
vaak de zekerheid omtrent de juiste beteeke-
nis ontbreekt, zoodat men gedwongen is zijn
recht tot in hoogste instantie te zoeken. Wij
sneden in deze rubriek eenige malen het
onderwerp„verkoop van bedrijfsmiddelen"
aan. Voor zéér kort wist eigenlijk niemand
of volgens de heerschende wetsbepalingen
winst gemaakt door verkoop van een kan
toorgebouw bijvoorbeeld als inkomen was
aan temerken, wijl de bestaande jurispruden
tie zich in dezen herhaaldelijk tegensprak.
Gelijk bekend, heeft thans de Hooge Raad
met beslistheid eens en vooral uitgemaakt,
dat voordeel behaald door verkoop van on-
FEUILLETON.
roerende goederen of welke objecten ook wel
ke in eenig bedrijf worden gebezigd, als in
komen is te belasten.
Het kan dan ook geen verwondering wek
ken dat de toeneming van de fiscale wetten
en de daarmede gepaard gaande toeneming
der fiscale zorgen voor den contribuabel, aan
leiding is geweest tot het opkomen van een
nieuw ambthet belastingconsulentschap.
Het is dan ook voor den belastingplichtige
niet meer te doen zijn weg alléén te vinden
in den doolhof van wetsbepalingen. Het be
lastingconsulentschap heeft in den loop der
jaren zoodanigen vlucht genomen, dat het
slechts verwondering kan wekken dat de re
geering daaraan nog zoo weinig aandacht
heeft geschonken. Men kan geen advocaten
praktijk, geen medische praktijk, en nog
zooveel meer niet, uitoefenen zonder het
bewijs te hebben afgelegd daarvoor geschikt
te zijn. Maar ieder kan zich den titel „belas
tingconsulent" toeeigenen, en met den
titel „accountant" is het al evenzoo zon
der voorafgaand bewijs te hebben geleverd in
allen deele voor dit ambt geschikt te zijn.. En
waar de ingewikkeldheid der belastingwetten
de hulp van deskundigen onontbeerlijk heeft
gemaakt, waar belastingplichtigen gedwon
gen zijn hun fiscale zorgen af te wentelen op
ter zake éven onderlegden als de inspecteurs,
is het de plicht van de regeering er voor te
zorgen dat het publiek niet de dupe kan wor
den van beunhazen of, wat nog erger is, onbe
trouwbare raadslieden. Het is ons bekend dat
men ten departemente wel eenige malen aan
dit onderw. aandacht heeft geschonken, maar
verder is het nog niet gekomen. Temeer waar
de taak van den belastingconsulent en den
accountant een zeer verantwoordelijke is,
óók met betrekking tot de belangen van den
schatkist, is het de hoogste tijd dat de regee
ring het niet langer bij „voorbereidende be
sprekingen" laat, maar eindelijk eens met
een ingrijpend wetsontwerp komt.
1.)
- Millioenen sterren vonkelden aan den nach
telijken hemel en de maan scheen met helde
ren glans. Enkele witte, fijne, doorschijnende
wolkjes dreven door het luchtruim, zonder
èenige merkbare schaduw te veroorzaken. Het
licht van den zomernacht, hoewel niet zoo
gloeiend, niet zoo verblindend als dat van de
zon bij dag, gaf scherpe omtrekken en de woe
lende golven van het Engelsche kanaal wer
den, als zij zich ophieven, totdat zij gekroond
met blinkend schuim terugzonken, door krach
tige lijnen van elkander gescheiden. De sche
pen, die in groote menigte daar in de zomer
samenkomen, teekenden hunne masten en
zeilen duidelijk tegen den hemel af evenals
de rompen, die van het roer tot den steven
boven de waterlijn zichtbaar waren. Zij dre
ven elkander op grooteren of kleineren af
stand voorbij en hadden de seinlichten, wel
ke aan de masten of aan de verschansingen
waren opgehangen, nauwelijks noodig. Som
migen zeilden rechtstreeks, terwijl de zachte
wind hen gunstig was, naar dei plaats hunner
bestemming anderen laveerden en kwamen
op die wijze althans ook een weinig vooruit
uit de schoorsteenen van een paar stoomboo-
ten stegen lichte rookwolken op en heel in
de verte lieten zich flauw enkele vuren aan
de Engelsche kust ontdekken. Woelig en vroo-
lijk was het op het water, als men naar al
die vaartuigen zag en bedacht, dat op eiken
bodem zeker een paar mannen de wacht had
den, maar als men de oogen daarvan afwend
de en den blik liet weiden over de zee en
langs den schitterenden hemel, dan, hoewel
dat natuurtooneel volstrekt niet tot somber-
had stemde, maakte het toch een overweldi-
Directeur Mr. J. H. van DOORNE
Adviseur C. P. Vergouwen.
Belastingzaken. Administratie's.
Spreekuur iederen Woensdag van
101 uur in Hotel Smit, Middenmeer,
BINNENLANDSCH NIEUWS
CONFLICT BUMA—BIOSCOOPBOND.
Beslag gelegd op 1/3 van de recette van het
Rembrandt-theater te Amsterdam.
Het conflict tusschen het Buma en den
Bioscoopbond betreffende de auteursrechten
op klankfilms behoort nog steeds niet tot het
verleden.
Het Buma stelt zich reeds drie-en-een-half
jaar op het standpunt, dat auteursrecht op
muziek van geluidfilms door de bioscopen
betaald moet worden.
Thans wordt sinds eenigen tijd in het Rem-
brandttheater te Amsterdam een Ufa-film
vertoond, getiteld Savoy Hotel 207, waarin
Hans Albers een hoofdrol vervult en voor
welke film de muziek is vervaardigd door den
genden indruk, grootsch, ernstig, plechtig.
Op één van die schepen leunden, dichter
bij den voorsteven dan bij het roer, twee man
nen tegen de verschansingzij waren slechts
luchtig gekleed na den warmen dag was de
frissche nachtlucht hun eene verkwikking.
De één, een man van vijf of zes en twintig
die de wacht aan het dek had, was van mid
delbare grootte en trok door niets bijzonders
de aandachtslechts van tijd tot tijd speelde
om zijn mond een schalksche glimlach, waar
mede een schitterende oogopslag gepaard ging.
De ander was een paar jaar jonger en had
eene buitengewoon groote gestalte. Niet al
leen was hij zoo lang, dat hij gewoonlijk met
het geheele hoofd boven zijne metgezellen
uitstak, maar hij was ook breed naar even
redigheid. Toch kon men hem van traagheid
noch vadsigheid beschuldigenhij was zoo
vlug als een goed varensgezel behoort te
zijn en de kracht zijner spieren had door
meer dan ééne reusachtige en welgeslaagde
proeve bij zijne makkers verwondering en
ontzag verwekt. Goedhartigheid stond echter
op zijn gelaat te lezen en hoewel argeloos en
in vele wereldsche zaken gansch niet slim,
hij was een knap zeeman, ook in de theorie
van zijn vak volstrekt niet onervaren. Voorts
meestal vroolijk en luchthartig, maar sedert
eenigen tijd tot angstige droefgeestigheid
gestemd. Hij had den slaap niet kunnen vat
ten, was op het dek gekomen en zocht eenige
afleiding.
Zij werd hem door zijn makker van gan-
scher harte gegund er was met zulk mooi
weer, als zij in de laatste dagen onafgebroken
genoten hadden, aan boord weinig te doen
geweesthet volk was niet vermoeid gewor
den bij stormweer mochten hunne krachten
uitgeput worden, bij zulk een gelijkmatigen
gunstigen wind hadden zij die krachten niet
eens ten volle ingespannen en dan „Zeker
in de kooi te warm om te slapen had de
oudste en kleinste gevraagd, toen de ander
op het dek verscheen.
componist Walther Gronostay.
Het Buma stelt zich op het standpunt, dat
voor muziek in een geluidsfilm op dezelfde
wijze auteursrecht moet worden betaald als
voor muziek, die in een restaurant of café ten
gehoore wordt gebracht. Het bureau grondt
deze opvatting op zijn uitleg van een arrest
van den Hoogen Raad.
Het Buma heeft thans bij het Rembrandt-
theater beslag doen leggen op een derde deel
van de recette, met deze film gemaakt. Ook
in theaters in Rotterdam en Den Haag is
beslag gelegd dit beslag is gegrond op art.
28 van de Auteurswet.
De Bioscoopbond stelt zich op het tegen
overgestelde standpunt en is van meening,
dat géén auteursrechten verschuldigd zijn.
De Bioscoopbond heeft thans een kort ge
ding aanhangig gemaakt, waarin opheffing
van het beslag wordt geëischt.
BROEK OP LANGENDIJK.
De eerste tomaten en aardbeien
naar de veiling.
Door de Gebr. Slot werden de eerste
tomaten aangevoerd, die omgerekend
60 cent per Kg. opbrachten, terwijl
door dezelfde kweekers tevens de eer
ste aardbeien werden geveild, waar
voor pl.m. 2 cent per stuk werd be
steed.
Toename werkloosheid.
Waar de noodzakelijke werkzaamhe
den op den akker, zooals poten, plan
ten en zaaien, weer zoo langzamer
hand tot het verleden gaan behooren,
begint zich de werkloosheid weer meer
uit te breiden en staan er bij het agent
schap der arbeidsbemiddeling weder
om 83 personen als werkloos ingeschre
ven.
De „Kerkplein" weer in de vaart.
Het s.s. „Kerkplein", dat langen tijd
bij Egmond op de Noordzee heeft vast
gezeten, heeft na reparatie te Hamburg
weer de eerste zeereis na de stranding
aanvaard. Het schip is met bestem
ming Narvik van Hamburg vertrokken
Kindje verdronken te HeerHugowaard.
Dinsdagmiddag geraakte een 2*/2 Ja~
rig kind van den bakker R. aan den
Jan Gleynisweg te Heerhugowaard,
terwijl de moeder, die herstellende was,
even rustte, te water. Ofschoon spoe
dig medische hulp arriveerde en men
nog ongeveer een uur lang trachtte
de levensgeesten op te wekken, mocht
dit niet meer gelukken.
ALS MINISTERS GAAN VERHUIZEN.
Een vermakelijk verhaal.
De heer D. Hans vertelt in de „Avondpost"
het volgende
„Toen ex-minister Marchant zijn departe
ment van het Bezuidenhout naaf de Oost-
duinlaan verhuisde, heeft hij de dienstverrich
ting opgebeld en die is met een wagentje
voorgekomen. De rekening is betaald. Precies
f 1400. De kruier had er een aardig weekgeld
aan. Toen heeft de minister een timmerman
netje uit de buurt laten komen om een paar
N.V. „WA CO"-HOORN
Met ingang van Zondag 5 April
gewijzigde dienstregeling.
Volledige dienst- en tariefregelingen ver
krijgbaar bij de chauffeurs a 5 cent.
Het eenige antwoord, dat hij had ontvan
gen, was een onduidelijk gebrom, dat als eene
toestemming of als eene ontkenning kon gel
den naar de verkiezing van hem, die het
hoorde. Daarna legde de jongste en grootste
zijn armen op de verschansing en staarde de
wijde ruimte in.
„Mooi weer, he zeide de eerste weer.
De ander keek eens rond over het water.
„Ja Dat woord kwam er uit, alsof het hem,
die het uitsprak speet, dat hij geen „Neen
kon zeggen.
De eerste liep eens heen en weder en floo/
een deuntje.
De ander liet hem stil begaan.
„Ik mag blij zyn, dat ik gezelschap heb ge
kregen," mompelde de eerste. Hij slenterde
naar de andere zijde .van het schip en stond
daar een oogenblik stil. Vervolgens kwam hij
terug, ging op den ander aan, plaatste zich,
ook met de armen op de verschansing leunen
de, naast hem en„Wat scheelt er aan,
Tjebbe vroeg hij.
Er verliepen een paar minuten, éér hij ant
woord kreeg. „Mij schelen Niets, Barend
Ik denk, dat wij zwaar weer krijgen. Zie
maar en Tjebbe wenkte naar den weste
lijken horizont, waar de lucht wat donkerder
was en van tijd tot tijd een f linkerend licht
langs den hemel vloog.
„Gekheid zeide Barend met een glimlach.
„Dat weerlicht maakt een knaap als igij niet
bang, evenmin als mij. Er hapert wat an
ders
Tjebbe zweeg, maar Barend hoorde, dat hij
diep zuchtte en zag hem zich onrustig bewe
gen, als iemand die pijn gevoelt.
„Zeg eens, hoe heb ik het met je vroeg
Barend op zachten, medelijdenden toon. „Se
dert eenigen tijd hebt ge wat in t hoofd,
Tjebbe Ik weet niet wat, maar het is niet
best."
Tjebbe zuchtte alweer en keerde zijn ge
laat van zijn kameraad af.
„Toen gij te Batavia aangemonsterd waart
stellingen te timmeren voor het opbergen van
het archief. Het timmërmannetje tikte aan
zijn pet, en timmerde een paar plankjes. De
rekening is betaald. Precies f 6073. De tim
merman is uit den steun. En daarna heeft de
minister ergens een paar stel gordijnen ge
kocht. Heel eenvoudig. De rekening is be
taald. Precies f 2227.
Toen de gordijnen hingen, zei de minister
dat er toch ook wel eens in zijn kamer een
nieuw schrijfbureautje mocht komen en een
paar stoelen om op te zitten. Die heeft de
minister ook goedkoop ergens op een uitver
koop op den kop getikt. De rekening is be
taald. Precies f 6760. Het begon er toen al
heel aardig op te lijken. Nou nog een paar
oude kalenderplaatjes inlijsten. Hij kocht een
paar punaises en hing alles netjes op. De re
kening is betaald. Precies f 1724 aan „diver
sen."
De Rijksgebouwendienst had, buiten den
minister om, ook nog een paar betalingen te
doen, samen ad f 53.029. Zoodat het verhuizen
van den minister rond f 71.213 heeft gekost.
De Tweede Kamer heeft de nota's ter inzage
gevraagd en zit de sommetjes nu na te tellen.
Maar het klopt precies."
Die verhuizing van minister Marchant kostte
dus de schatkist maar eventjes ruim f 71000,
aldus constateert Br. in „Ons Recht", orgaan
van den „Algemeene Militaire Pensioenbond",
en vervolgt
Wij willen aan dit verhaal geen commen
taar verbinden. Een goed verstaander zal ons
begrijpen. En oud-gepensionneerden, die in
de rij staan bij Maatschappelijk Hulpbetoon
om hun steun in ontvangst te nemen zijn goe
de verstaanders. Dat leer je wel, als je door
regen en wind moet om bij Maatsch. Hulpbe
toon een steuntje op het pensioen in ontvangst
te nemen.
DE AANRIJDING OP DEN BETONWEG
TE WIERINGEN.
VERDACHT VAN DOOD DOOR SCHULD.
Geen straf gevorderd.
Dinsdagmiddag stond voor de arrondisse
mentsrechtbank te Alkmaar terecht een auto
bestuurder uit Zeist, wien dood door schuld
ten laste was gelegd. Op 9 December had
verdachte op den betonweg op Wieringen
gereden. Voor een tegenligger, een auto met
zeven passagiers, die een „wilde" autodienst
op Sloten (Fr.) onderhield, wilde hij uitwij
ken. Met het rechtervoorwiel kwam hij in
den berm en bij een poging om op den weg
te komen, slipte zijn auto, die dwars voor de
auto uit Sloten kwam te staan. Een botsing
volgde en de auto uit Sloten geraakte in de
sloot, met het gevolg, dat van de zeven inzit
tenden er vier om het leven kwamen. Van de
inzittenden uit de auto uit Zeist werd één
persoon gedood.
Als getuige-deskimdige werd gehoord dr.
Hulst uit Leiden, die de sectie op de lijken
had verricht en luitenant W. van Hulst van
het corps motorrijders uit Heemstede. Als
getuige-deskundige a décharge werd gehoord
de heer A. J. Peppink van de A.N.W.B. Aan
gezien na een zeer uitvoerig verhoor kwam
vast te staan, dat de deskundigen het niet
eens konden worden, sprak de officier van
justitie, mr. Van der Feen de Wille, als zijn
oordeel uit, dat hij geen straf kon vorderen.
De verdediger, mr. De Vries uit Dordrecht,
sloot zich bij deze zienswijze aan. Uitspraak
over acht dagen.
UIT ONZE OOST.
Nieuwe industrie te Garoet.
Sigaretten voor 3 et. per pakje
Dat de economische toestand der in-
landsche bevolking in het regentschap
en bij ons aan boord zoudt komen," ging Ba
rend voort, „vond ik dat nog al pleizierig,
want de andere lui, met wie ge een paar jaar
gevaren hadt, zeiden dat wij een vroolijken
en flinken kameraad kregen. Nu, zij gingen
weer naar Hongkong, terwijl wij onzen koers
naar Holland namen. Wij verlangen allen
naar huis en ik zal ook blij zijn als de reis
gedaan is, maar wat drommelzuchten en
steunen als oude wijven, dat gaat voor jonge
kerels niet
Tjebbe boog demoedig het hoofd, alsof de
laatste woorden van Barend eene welverdien
de bestraffing voor hem waren, maar hij liet
het daarbij en verzonk weer in zijn droevig
gepeins.
„Ik verlang naar het Nieuwe Diep," zeide
Barend gul en openhartig om zijn kameraad
tot wederkeerig vertrouwen uit te lokken.
„Gij gaat naar Harlingen, niet waar maar
hij scheen zich weder met een eenvoudig
„Ja tevreden te moeten stellen. Niet zon
der ergernis wendde hij zich af.
„Ziet ge, als ge niet praten wilt, zwijg dan
en houd den mond. Maar ik dacht, dat wij
nog al goede vrienden waren."
„Ik wil wel praten," antwoordde Tjebbe,
hem terughoudende, „graag praten en ver
tellen zelfs 't Is maar, 't is
„Zeg eens, kameraad hervatte Barend,
wien het stotteren van Tjebbe een weinig-
ongerust maakte. „Wij beiden hebben lang
genoeg gezwalkt om te weten, dat er allerlei
en ook rare dingen gedaan worden. Als gij
zoudt vertellen wat beter niemand dan gij zelf
weten moest, houd het dan maar thuis. Even
goede vrienden, hoor
„Och neen zeide Tjebbe, die door de ver
denking bij Barend opgerezen zich tot mede
deelzaamheid geprikkeld gevoelde. „Er is
niets van dien aard, als gij vermoedt. Weet
ge wat het is Ik zie er tegen op om thuis te
komen. Ik ben bang voor mijne moeder."
„Zoo" en Barend keek Tjebbe ernstig aan.
Zou die groote, sterke kerel, dien hij voor een
t' II '"TJ.
de vernuftige inrich
tingen voor de fabricatie
van Aspirin. Vakmensen
uit alle mogelijke landen
overtuigen zich zelf ter
plaatse van de zuiverheid
der fabricatie en van de
hygiëne tijdens het ver
pakken. Vóór U raakt
geen hand de Aspirin-
tabletten aan.
Het product van vertrouwen.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes v
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 taol. a 10 ets.
Garoet minder zorgen baart dan el
ders, moge blijken uit het feit, dat
naast de reeds bestaande groote fabrie
ken als de Preanger Bont weverij en de
Parfumerie- en Toilet-zeepfabriek
Nansen en Co., die tezamen reeds aan
ver over de duizend personen emplooi
bieden, nu ook de N.V. Sigaretten-
fabriek „Serajoe" in Garoet is geves
tigd.
Werd op ultimo 1935 het bedrijf op
Tjiwales geopend met 150 man perso
neel, thans zijn reeds-circa 900 vrouwen
in de fabriek werkzaam.
In verband met de licenteering en
contingenteering worden de sigaretten
Hoofdzakelijk met de hand gerold.
Tweemaal p.er maand worden telkens
een twee a oü0 nieuwe arbeidsters aan
genomen, die dan gedurende 14 dagen
een specialen rolcursus moeten vol
gen. Ken geoeiende rolster kan. met ge
mak een drieduizend sigaretten per
dag afleveren de directie stelt eeh-
ier aan de leerlingen slechts als eisch
duizend sigaretten per dagtaak. Wie
na afloop van den cursus dit qua.ntum
niet haalt, wordt niet ontslagen, maar
overgeplaatst. Momenteel volgen :en
nonderd vrouwen den cursus.
Het hoofdkantoor Is nu nog geves
tigd te Batavia, doch met ingang van
i Mei a.s. wordt alles naar Garoet over
gebracht, ook de machines, en dan
zullen in totaal zesduizend personen
te werk worden gesteld.
Begeleid door den directeur den heer
Thing Khoen Liem maakte onze cor
respondent, aldus het „A.I.D." een rond
gang door de fabriek. Alles zag er
even keurig en netjes uit. De zalen
waar de honderden vrouwen ijverig
aan het rollen zijn, hebben ieder acht
luchtkokers voor de noodige luchtver
versching. Eenmaal per week wordt
goedharfcigen, toegevelijken lobbes had gehou
den, misschien een ruw, misschien wel een
kwaadaardig persoon in zijn ouderlijk huis
zijn geweest
„Zoo, hebt gij 't bij de oude vrouw niet best
laten liggen
„Ik kon het waarachtig niet helpen," sta
melde Tjebbe.
„Hoe dan
„Wel, het is een heele geschiedenis."
„Wij hebben den tijd. Vertel maar
„Mijn vader is lang dood," begon Tjebbe,
„en mijne moeder al die jaren weduwe. Hij
voer voor een kantoor bij onshij was pas
kapitein geworden het was vroeg in het
voorjaar, vlak voor de kust is hem zeker eene
zware storm overvallen er bleven er tege
lijk nog meer bij ons weg nooit meer van
gehoord taal noch teeken vernomen
„Ja," merkte Barend op, „wel te denken
In de Spaansche zee, dacht ik, dat we ook
naar de kelder gingen."
Tjebbe ging voort„Toen mijne moeder
wist, dat mijn vader niet terugkwam, begreep
ze, dat het er voor ons allen slecht bijstond.
Wij waren met ons zessen kinderen. Ik, de
oudste, was nog geen twaalf jaar, dan volg
den twee zusjes, dan een broertje, neen dan
weer een zusje. Neen toch, dan een broertje,
geloof ik."
Barend glimlachte, „Weet je nu waarachtig
niet, hoeveel broers en zusjes je hebt
„Zij zijn allen dood, moet je weten, op mijn
jongste broertje na," antwoordde Tjebbe zich
verontschuldigend. „Mijne moeder kreeg eerst
nog wat van het kantoor, uit een fonds maar
wij met ons zessen Een jongen begrijpt niet
alles, he maar of iemand hard werkt, dat
merkt hij wel. Ik zeg je, dat mijne moeder
hard werkte, dag en nacht. Wij waren arm,
vooral in den winter, maar ik moest toch al
tijd naar school en ik herinner mij best, dat
ik altijd ordentelijk, hoewel schraaltjes in de
kleeren was.
(Wordt vervolgd).
