1 rZfif W0M n 27e JAARGANG VRIJDAG 1 MEI 1936 No. 3ö NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGBN EN OMSTREKEN /ASPIRIM, DE MEIVERRASSING DE DROOM. „WIERINGERMEER" W1ERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 een koude tocht veroorzaakt maar al te vaak hevige neu- ralg ische pijnen. Maar één middel: Neemt: f het product van vertrouwen J Uitsluitend verkrijgbaar in da oranje-bandbuisjes van 30 tabl. 70 Cts. «n oranjeiakjes van 2 tabl. a 10 cis. door Mr. J. H. van Doorne Advocaat en Belastingconsulent. 7. In de eerste dagen van de Maand Mei komt de j aarlij ksche verrassing het aangiftebil jet voor inkomsten- en vermogensbelasting. De lezer zal misschien vinden dat de „aar digheid" van die verrassing er allang af is, en dat het wel zoo leuk zou zijn als hij eens een keer werd overgeslagen Maar in elk geval mag hij er dan toch op rekenen dat in de Meimaand een paar uur extra voor den fiscus gereserveerd worden. Want het aan giftebiljet moet niet alleen ingevuld worden, op niet invulling staat een boete van max. f 1000.maar ook goed ingevuld worden. En daarmee zitten nog maar al te vaak de belastingplichtigen in de knoei. Eendeels is dat heusch geen wonder. Het biljet is nu niet direkt eenvoudig samenge steld, zoodat ieder het kan begrijpen. Inte gendeel. Niettegenstaande de fiscus zoo vrien delijk is er een „handleiding" bij te doen, is onze belastingwetgeving zoo ingewikkeld, zijn er zoo ontzaggelijk veel puzzle's, komt men voor zóóveel vragen te staan, dat het voor een niet deskundig onderlegde eigenlijk niet wel doenlijk is de aangiftebiljetten voor in komsten- en vermogensbelasting in te vullen zooals het behoort. Hierbij moge ik nog even aanstippen, dat wie geen biljet voor de ver mogensbelasting gehad heeft, en desondanks een zuiver vermogen heeft van f 16.000 ver plicht is een aangiftebiljet aan te vragen. Wanneer men een deugdelijke boekhouding heeft, dan is men al een stuk op dreef voor de invulling van zijn aangiftebiljet. Het is echter wel typisch dat zoo'n groot aantal be lastingplichtigen die een bedrijf hebben nog steeds niet in het bezit van zoodanige boek houding zijn. Zeker, doorgaans wordt wel een beetje aanteekening gehouden van ontvangst en uitgaaf, maar dat is nog geen boekhouding die voldoet aan de eischen die door den fis cus gesteld worden. Dat daaraan nog veel mankeert blijkt uit de opgave van het Oeco- nomisch Instituut voor den Middenstand, vol gens welke 75% van hen, die daarvoor in aan merking komen, niet in het bezit zijn van een volledige, deugdelijke boekhouding met balans en winst- en verliesrekening zooals dat behoort. En toch is het zoo nuttig in velerlei opzicht daarvoor in de éérste plaats te zor gen. Niet alleen omdat men dan van den fiscus kan eischen dat men aangeslagen wordt naar het juiste inkomen, maar bovendien, en velen weten dat nog niet omdat men dan ook recht heeft verliezen te verrekenen. Wie in 1933 heeft verdiend f 3000, in 1934 f 2800 en in 1935 een verlies heeft geleden van b.v. f 5500, betaalt geen cent belasting als hij een volledige boekhouding kan overleggen waar uit dat verlies blijkt. Zou men deze niet heb ben, maar misschien wel den inspecteur kun nen „aannemelijk maken" dat men over 1935 verlies heeft geleden aan de hand van aan- teekeningen en andere bescheiden, dan zal het gevolg zijn dat men over 1935 niet wordt aangeslagen, maar.verliesrekening vindt slechts plaats als het verlies tot den laatsten cent nauwkeurig uit een deugdelijke admini stratie kan worden bewezen. Dus niet alleen als er verdiend is, doch evenzeer als er ver loren is, is een deugdelijke boekhouding van het grootste belang. Een heel moeilijk artikel in de wet op de inkomstenbelasting is artikel 14. Dat zegt namelijk dat als de opbrengst van een bron van inkomen nog niet over een vol kalender- of boekjaar is genoten, de opbrengst daarvan over het loopende belastingjaar moet worden geschat, begroot. Wie dus voor 1 Mei zich in de Wieringermeer' gevestigd heeft, staat voor een moeilijke opgave. Want wat hij een vo rig boek- of kalenderjaar verdiend heeft blijft buiten beschouwing hij wordt geacht thans door zijn vestiging in „De Meer" een nieuwe bron van inkomen te hebben gekre gen en daarvan moet hij de opbrengst over het belastingjaar 1936—37 schatten. Dao is geen gemakkelijke opgave Want men kan moeilijk voorspellen of de oogst zal mee- of tegenvallen, of een nieuw opgerichte zaak zal rendeeren of niet Toch staat men voor die opgaaf en men moet maar probeeren ervan te maken wat men ervan maken kan. Van belang is in dit verband ook te weten dat men alleen mag letten op den toestand op 1 Mei. Wie dus bijvoorbeeld zijn biljet zou invullen op 1 Juni en in den loop van de maand Mei aanzienlijke verliezen zou hebben geleden door veesterfte of anderen tegenslag, zou geneigd zijn bij zijn schatting van het inko men over het loopende belastingjaar daar mede rekening te houden. Dat mag echter niet. Wat na 1 Mei gebeurd is blijft buiten beschouwing uitsluitend naar den toestand zooals deze op 1 Mei was moet het inkomen worden geschat. Neem nu eens aan dat er een ingezetene van de Wieringermeer is, die verleden voorjaar zijn bedrijf is begonnen, maar.geen vol ledige administratie daarvan heeft gehouden. Die heeft dus in de eerste plaats verleden jaar zijn inkomen moeten schatten op de wijze zooals juist uiteengezet. Maar nu, in 1936, staat hij juist door zijn gebrek aan een vol ledige boekhouding voor precies hetzelfde geval. Immers hij heeft geen volledig boek jaar Derhalve zal hij ook thans opnieuw zijn inkomen over 193637 moeten schatten, en ook al zou hij verleden jaar verlies hebben geleden, dan mag hij dat niet aangeven. Zie hier dus opnieuw een voordeel van een volle dige administratie in verband met de bewoor dingen van artikel 14 volledig boekjaar. De wet op de inkomstenbelasting bevat hon derden puzzles. Het is zeer begrijpelijk dat bij de aangiften tal van fouten begaan wor den, en de inspecteurs der directe belastingen pluizen dan ook ieder aangiftebiljet zeer nauw keurig post voor post na, vragen inlichtingen aan de aangevers wanneer zij dit noodig ach ten of roepen hen op ter inspectie om mon deling de inlichtingen te verstrekken die de inspecteur wenscht. Wij zullen in de volgen^ de artikelen eenige dier puzzles onder de loupe nemen en ëens zien tot welke zonder linge resultaten men dan komt. Resultaten welke vaak strijden met normale begrippen van koopmanschap en opvattingen in het dagelij ksche leven. En juist daarin zit vaak de kneep. Men is dikwerf zoo geneigd om te zeggen natuurlijk behoef ik dit of dat niet op te geven, of moet ik dat zus of zoo doen. Maar dan zal men ervaren, dat men het met zijn „natuurlijkheid" net precies mis heeft en dat de fiscus er heel anders over denkt. En dit niet zoomaar willekeurigO neen, alle mogelijke kwestie's zijn reeds in hoogste instanties door ons hoogste rechtscollege „den Hoogen Raad der Nederlanden" beslist. In den loop van de ruim twintig jaren dat de wet op de inkomstenbelasting bestaat heeft zich een vaste rechtsspraak gevormd waaraan men gebonden is totde Hooge Raad weer eens een andere zienswijze blijkt te huldigen, En dat is nogal eens voorgekomen Maar daarover in een volgend artikel. FEUILLETON. Het geheele troepje keerde zich om. Dirk, die ook uit Harlingen was, schud de Tjebbe hartelijk de hand ;..de ande ren maakten kennis of hernieuwden ze en samen kuierden zij voort. Reeds spoedig echter nam Tjebbe Dirk ter ■zijde en ernstig pratendg liepen zij de anderen vooruit. Later, toen zij in een herberg een uurtje rust namen, werd het gesprek weder algemeen het was avond, toen Tjebbe en Barend met hun bei den naar hun logement terug wandel- den. Het gezelschap had Barend wat op- gevroolijkt, maar Tjebbe stapte droef-' geestig voort toen zijn makker, wiens kwinkslagen niet beantwoord werden en met wiens lustig neuriën hij niet instemde, eindelijk ook zweeg, begon hij „Dien ik aansprak, is ook uit Har lingen." Barend begreep hem. „Is hij al lang hier „Een dag of acht. Hij zoekt een schip, ïk heb' hem naar mijne moeder ge vraagd." „En wist hij iets van haar Ze is ziek geweest, nog ziek, denk ik. Barend bleef stilstaan. „Dat 's erg stamelde hij verschrikt. „Mijn droom komt uit", snikte Tjeb be. „Ze zal wel dood wezen, als ik mor gen thuis kom." Barend kon niet zeggen, dat hij het onwaarschijnlijk achtte. Hij had er meer van gehoord, dat men op verren Directeur Mr. J. H. van DOORNE Adviseur C. P. Vergouwen. Kerkring No. 3, Middenmeer. Belastingzaken. Administratie's. Spreekuur iederen Woensdag van 101 uur in Hotel Smit, Middenmeer. GEMEENTE WIERINGEN. afstand door een benauwden droom van een huiselijke ramp verwittigd werd. „liet zou mij erg spijten", zeide hij, „als gij de oude vrouw niet levend mocht terugvinden. Je hebt toch niet gedroomd, dat zij reeds dood was „Neen antwoordde Tjebbe en boog zich tot hem neder, alsof hij hem al het leed, dat hij gevoelde, fluiste rend moest mededeelen „Neen, maar zij riep zoo hard om mij." „Kan het ook iets anders beteeke- nen opperde Barend. „Misschien heeft zij iets belangrijks, dat zij haar oudsten zoon zeggen wil. Zij is ziek zij kan misschien niet beter worden, éér zij het gezegd heeft, of eer zij iets gedaan heeft, daar gij bij moet zijn. Is een stroohalm om je aan vast te houden", hernam Tjebbe, „maar ik wou, dat het waar was." Zij spraken er nog lang over. Tjebbe werd tusschen vrees en hoop geslingerd en Barend met hem. Zij sliepen dien nacht slecht en den volgenden mor gen ging de een naar het Nieuwe Diep en schudde zijn vriendschappelijk me delijden onderweg een weing van zich af, maar de ander liep in somber ge peins op het dek van de stoomboot heen en weer of zat te staren naar het Noord-Oosten, totdat hij de torens van zijne geboortestad onderscheiden kon. Toen hij eindelijk aan wal stapte, zag hij onder de menigte, die gewoon lijk de aankomst der boot op de haven afwacht, enkele bekenden hij groette hen maar waagde het niet hen aan te spreken en naar zijne moeder te vra gen. Er was er echter één onder, die op hem toetrad, hem met zijne thuis komst:? geluk wenschte en er bijvoeg de dat zijne moeder zwaar ziek ge weest maar aan de beterende hand was, en blij zou zijn, als zij hem zag Er viel Tjebbe een pak van het hart! VERGADERING HOLL. MIJ VAN LANDB., AFD. WIERINGEN OP DINSDAGAVOND j.1 in lokaal S. Kaan te H.-hoef. Er waren vele leden opgekomen. De heer O. J. Bosker, voorz., opent, heet in het bijzonder welkom de veehouders en land bouwers uit de Wieringermeer en zegt dan, dat deze vergadering is belegd, om te bespre ken op welke wijze werkloozen bij landbou wers te werk kunnen worden gesteld met re- geeringstoeslag. Op 1 Mei gaat de nieuwe regeering 'daarom trent in, en deze regeling is soberder als ver leden jaar, omdathet de regeering te veel geld heeft gekost. De bepalingen zijn tamelijk strenger. Men kan alleen arbeiders krijgen, die uitsluitend bij de arbeidsbemiddeling zijn ingeschreven en dan nog die doorloopend in oU£i/cé en alleen de werkverschaffing werkzaam zijn. Men dient voor de aanvraag op te geven wat in het bedrijf in 1935 werd verloond en ook wat in normale omstandigheden in het bedrijf had behooren te worden verloond, en in het verschil tusschen deze bedragen komt het rijk voor de helft tegemoet. Vóór 1 Mei moeten deze lijsten worden in geleverd. De lijst kan men gerust invullen, want dat staat er los van, of men arbeiders wil nemen of niet. Spr. geeft daarna het woord aan den heer Kaayk, die toelichting geeft hoe men de lijst moet invullen. De oppervlakte van het be drijf, het personeel, gezinsleden, bouwplan, dat alles moet worden ingevuld, het loon van thans en van vorig jaar. Wat het vorig jaar verloond werd zal men zoo noodig wel kunnen opdiepen uit de loonlijsten van de landb. on gevallenverzekering. Heeft men de loonbedra gen, dan wil het personeel op de arbeidsbeurs wel behulpzaam zijn met de invulling van het formulier. Voor 't loonbedrag dient men op te geven 't minimum, dat wil zeggen, dat bedrag waar mee zeer bescheiden zijn bedrijf in stand kan houden en 't maximum, dat is het loonbedrag over een, bedrijf in normale tijden. Wat de tijdsduur van tewerkstelling betreft men kan de arbeiders in dienst houden, zoo lang men behoeft. De heer N. Bakker vraagt, als een arbeider 3 weken in de werkverschaffing is en 3 weken stempelt of die ook gevraagd mogen worden aan de boerderij. De heer Kaayknee, dat mag nietZe moeten doorloopend in de werkverschaffing zijn. Er gaan klachten in de vergadering op, dat de boeren zoo lang op de steunbijdrage voor de arbeiders moeten wachten. Enkelen heb ben nu het geld nog niet, dat verleden jaar verloond is. De boeren kunnen dit niet uit zingen. Voorz. zegt dat dit door een misverstand kwam. 't Rijk meende dat de Gemeente 't zou Zijne moeder was dus niet dood zij zelfs niet zoo ziek meer, dat hem te wachten stond, waarvoor hij, na de overweging: van zijn droom met Ba rend ook had gevreesd, namelijk dat zij zijne komst slechts zou kunnen af wachten om te sterven. Welgemoed stapte hij de Haven poort door en menigeen, die hem daar ontmoette, ging, voor den grooten zee man, die met zulke buitengewoon for- sche schreden de brug opliep, ter zij de, maar juist terwijl hij door zijne ge stalte eii zijne bewegingen ontzag in boezemde, zonk hem zelf het hart in de schoenen. Hij had den eersten blij den indruk van de tijding, dat zijne moeder niet meer ernstig ziek was, ge noten hij overwoog, dat zij denkelijk dus weer tamelijk gezond zou zijn vervolgens kon de opmerking niet achterwege blijven dat zij hem dan weder, als vroeger altijd, met een ern- stigen blik zou aanzien en zij zou ze ker weinige woorden gebruiken, als zij hem de hand reikte, maar wat zou zij er wel van zeggen, dat hij drie jaar weggebleven was, dat hij haar niet ge schreven had, dat hij haar in hare ziek te niet had opgepast, dat hij, neen dat wist zij gelukkig niet, dat hij al leen omdat een droom hem angst had aangejaagd, thans huiswaarts gekeerd was Hij liep langzamer de Zuider haven op hij ging de Ossenmarkt over bij het begin van de Lanen bleef hij even stilstaan. Zoo groot en zoo sterk als hij was, hij beefde toch. Den geheelen morgen aan boord van de stoomboot had hij geen borrel genomen hij had zich met een kop koffie tevreden gesteld. Zou hij beproeven of een enkel glas jenever hem sterkte om den blik en het woord van zijne moeder te ontmoe ten Neen Hij liep door en kwam aan de steeg, waar zijne moeder woon N.V. „WA CO"-HOORN Met ingang van Zondag 5 April gewijzigde dienstregeling. Volledige dienst- en tariefregelingen v krijgbaar bij de chauffeurs 5 cent. de. Hij keek naar boven, naar het raam, waar Geertje placht te zitten. Zij was er niet een vreemd mansge laat deed hem de oogen neerslaan. Hij trok mistroostig de schouders op en ging verder, langzamer, zachter, nauwelijks hoorbaar, toen hij de wo ning zijner moeder naderde. Waarlijk, daar zat zij, met den rug naar hem toegekeerd in den ouden leunstoel. Zij was zeker nog zwak, want een kussen steunde haar in den mg maar zij zat toch, als vroeger steeds, rechtop. Een zwart kalotje dek te haar hoofd, maar achteraan langs de ooren en in den nek kronkelden zilverwitte haren. Zij hield de handen gevouwen op den schoot en scheen in diep nadenken verzonken. Het zag er overigens in de kamer goed uit. een voudig, maar niet armoedig, frisch, helder. Zou Tjebbe naar binnen gaan? Hij maakte onwillekeurig eenig ge- druisch, dat zijne moeder aan haar ern stig gepeins ontrukte. Hij boog zich nog wat meer voorover, dichter naar de ruiten, of hij haar in het gelaat kon zien en stootte onnadenkend tegen het raam. Zijne moeder keerde zich, zoo snel en zoover hare krachten het toelieten, om en Tjebbe zag haar ge laat, bijna zoo, als hij het in z'n droom gezien had. bleek en vermagerd, met de strenge lijnen van indrukmakende schoonheid, en toen zij opkeek, straal de hem voor een oogenblik de weer schijn tegen van dien glans, dien hij nooit had kunnen verdragen. Echter slechts voor 'n enkel oogenblik, want nauwelijks had zij hem gezien of zij begon te schreien, en met een flauwen kreet van blijdschap strekte zij de ar men naar hem uit. Hij vloog het huis in, de kamer bin nen en viel voor haar op de knieën en wilde zijn groot hoofd op haren schoot' deemoedig nederleggen, maar zij greep betalen en omgekeerd. Dit zal nu niet meer voorkomen. Voorz. wil trachten klaar te krijgen, dat zelfs in de loop van 't jaar bedragen worden betaald. De heer Hoogschagen vraagt of de bedrijfs leider zelf ook z'n loon op 't formulier moet zetten. Verder of hij per 1 Mei een arbeider kan betrekken. De voorz. zegtis er verleden jaar een loon bedrag op de lijst gezet voor den bedrijfslei der, dan kan 't nu ook en anders niet. Om per l Mei een werkman te krijgen zal moei lijk zijn. Eerst moeten de lijsten verschillen de bureaux passeeren. Doch in ieder geval zoo gauw mogelijk. Echter, moet men beslist per 1 Mei een werkman gebruiken, dan zal worden aange vraagd de steun per terugwerkende kracht te doen ingaan. Nadat over dit punt niets meer is te vra gen wordt overgegaan tot behandeling van de agenda der algemeene vergadering te Am sterdam te houden. Over de motie Putten, dat leden van het hoofdbestuur geen crisisbaantjes mogen be- kleeden en anders moeten bedanken, wordt veel gediseuseerd. De heer J. Kooij heeft veel grieven tegen de crisismaatregelenhij heeft dit bij onder vinding en noemt vele feiten op te weinig biggenmerken, mag bijna geen kuikalven hou den, de verschillen in de gerstesteun. Spr. noemt een en ander een grof schandaal. Spr. kan met zijn personeel geen vierduitstuk meer verdienen. Wij worden nog erger behandeld als de joden in Duitschland. De heer P. Veerdig vindt het ook een schan daal over dit verschil in Gerstesteun, en die crisisbaantjes moeten niet in de handen van 't hoofdbestuur zitten. De voorzitter, de hr. Hoogschagen en de heer N. Mulder Dz. bestrijden een en ander. Als men andere personen aan het roer zet, wordt het dan beter Met 18 tegen 16 stemmen wordt besloten voor de motie Putten te'stemmen. Als afgevaardigde naar de algem. verg. wordt benoemd de heer O. J. Bosker en als plaatsvervanger de heer P. Veerdig. Van Dr. Scheij is een schrijven ontvangen met de vraag of er interesse bestaat voor een melkcursus met Rijkssubsidie.- Hiervoor bestaat echter geen belangstelling. Ook heeft de afd. een schrijven ontvangen van Dr. Scheij, waarin deze ontraadt het stichten van een zoetfabriek op Wieringen, hem in de haren en hief zijn gelaat op en kuste hem. Zij behoefde zich niet neer te buigen om met hare armen op de breede schouders van haar zoon te steunen en toen zij hem aanzag, was uit haar blik alle strengheid verdwe nen en straalde hem zooveel liefdevol le teederheid tegen, dat alle vrees van hem week door dankbare blijdschap overstelpt konden beiden eerst geen woord uitbrengen. Eindelijk kuste Tjebbes moeder hem nog eens „Welkom thuis, mijn beste jongen Tjebbe zou het niet gewaagd hebben om de stilte te verbreken maar bij de ze vriendelijke woorden en bij den zachtzinnigen oogopslag, waarmede zij gepaard gingen, wies hem de moed niet alleen om den welkomstgroet te beantwoorden, maar ook om te vra gen: Is U lang ziek geweest, moeder „Wel een half jaar, Tjebbe." „Ik heb het geweten." „Het geweten Wie heeft het ver teld „Ik heb het gedroomd, moeder 1" „Dacht ge dan, dat wij door den af stand van landen en zeeën elkander vreemd konden worden Hoewel Tjebbe haar niet aanzag, hij gevoelde dat de oogen van zijne moe der verwijtend op hem gericht waren. Hij begreep hare bedoeling, namelijk, dat hiLzich wel van haar verwijderen maar haar toch niet ontvluchten kon en ook om zich te verontschuldigen als om zich te overtuigen dat aan zijne beschikking was gevolg gegeven, ant woordde hij met eene wedervraag „Mijne gage is U immers geregeld uitbetaald, moeder „Zeker Tjebbe, dat geld is mij best te pas gekomen. Ik ben er recht dank baar voor." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 1