1
rZfif
W0M
n
27e JAARGANG
VRIJDAG 1 MEI 1936
No. 3ö
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGBN EN OMSTREKEN
/ASPIRIM,
DE MEIVERRASSING
DE DROOM.
„WIERINGERMEER"
W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
een koude
tocht
veroorzaakt maar al
te vaak hevige neu-
ralg ische pijnen.
Maar één middel:
Neemt:
f het product van vertrouwen J
Uitsluitend verkrijgbaar in da oranje-bandbuisjes van
30 tabl. 70 Cts. «n oranjeiakjes van 2 tabl. a 10 cis.
door Mr. J. H. van Doorne
Advocaat en Belastingconsulent.
7.
In de eerste dagen van de Maand Mei komt
de j aarlij ksche verrassing het aangiftebil
jet voor inkomsten- en vermogensbelasting.
De lezer zal misschien vinden dat de „aar
digheid" van die verrassing er allang af is,
en dat het wel zoo leuk zou zijn als hij eens
een keer werd overgeslagen Maar in elk
geval mag hij er dan toch op rekenen dat in
de Meimaand een paar uur extra voor den
fiscus gereserveerd worden. Want het aan
giftebiljet moet niet alleen ingevuld worden,
op niet invulling staat een boete van max.
f 1000.maar ook goed ingevuld worden.
En daarmee zitten nog maar al te vaak de
belastingplichtigen in de knoei.
Eendeels is dat heusch geen wonder. Het
biljet is nu niet direkt eenvoudig samenge
steld, zoodat ieder het kan begrijpen. Inte
gendeel. Niettegenstaande de fiscus zoo vrien
delijk is er een „handleiding" bij te doen, is
onze belastingwetgeving zoo ingewikkeld, zijn
er zoo ontzaggelijk veel puzzle's, komt men
voor zóóveel vragen te staan, dat het voor
een niet deskundig onderlegde eigenlijk niet
wel doenlijk is de aangiftebiljetten voor in
komsten- en vermogensbelasting in te vullen
zooals het behoort. Hierbij moge ik nog even
aanstippen, dat wie geen biljet voor de ver
mogensbelasting gehad heeft, en desondanks
een zuiver vermogen heeft van f 16.000 ver
plicht is een aangiftebiljet aan te vragen.
Wanneer men een deugdelijke boekhouding
heeft, dan is men al een stuk op dreef voor
de invulling van zijn aangiftebiljet. Het is
echter wel typisch dat zoo'n groot aantal be
lastingplichtigen die een bedrijf hebben nog
steeds niet in het bezit van zoodanige boek
houding zijn. Zeker, doorgaans wordt wel een
beetje aanteekening gehouden van ontvangst
en uitgaaf, maar dat is nog geen boekhouding
die voldoet aan de eischen die door den fis
cus gesteld worden. Dat daaraan nog veel
mankeert blijkt uit de opgave van het Oeco-
nomisch Instituut voor den Middenstand, vol
gens welke 75% van hen, die daarvoor in aan
merking komen, niet in het bezit zijn van
een volledige, deugdelijke boekhouding met
balans en winst- en verliesrekening zooals dat
behoort. En toch is het zoo nuttig in velerlei
opzicht daarvoor in de éérste plaats te zor
gen. Niet alleen omdat men dan van den
fiscus kan eischen dat men aangeslagen wordt
naar het juiste inkomen, maar bovendien, en
velen weten dat nog niet omdat men dan ook
recht heeft verliezen te verrekenen. Wie in
1933 heeft verdiend f 3000, in 1934 f 2800 en
in 1935 een verlies heeft geleden van b.v.
f 5500, betaalt geen cent belasting als hij een
volledige boekhouding kan overleggen waar
uit dat verlies blijkt. Zou men deze niet heb
ben, maar misschien wel den inspecteur kun
nen „aannemelijk maken" dat men over 1935
verlies heeft geleden aan de hand van aan-
teekeningen en andere bescheiden, dan zal
het gevolg zijn dat men over 1935 niet wordt
aangeslagen, maar.verliesrekening vindt
slechts plaats als het verlies tot den laatsten
cent nauwkeurig uit een deugdelijke admini
stratie kan worden bewezen. Dus niet alleen
als er verdiend is, doch evenzeer als er ver
loren is, is een deugdelijke boekhouding van
het grootste belang.
Een heel moeilijk artikel in de wet op de
inkomstenbelasting is artikel 14. Dat zegt
namelijk dat als de opbrengst van een bron
van inkomen nog niet over een vol kalender-
of boekjaar is genoten, de opbrengst daarvan
over het loopende belastingjaar moet worden
geschat, begroot. Wie dus voor 1 Mei zich in
de Wieringermeer' gevestigd heeft, staat voor
een moeilijke opgave. Want wat hij een vo
rig boek- of kalenderjaar verdiend heeft
blijft buiten beschouwing hij wordt geacht
thans door zijn vestiging in „De Meer" een
nieuwe bron van inkomen te hebben gekre
gen en daarvan moet hij de opbrengst over
het belastingjaar 1936—37 schatten. Dao is
geen gemakkelijke opgave Want men kan
moeilijk voorspellen of de oogst zal mee- of
tegenvallen, of een nieuw opgerichte zaak zal
rendeeren of niet Toch staat men voor die
opgaaf en men moet maar probeeren ervan
te maken wat men ervan maken kan. Van
belang is in dit verband ook te weten dat men
alleen mag letten op den toestand op 1 Mei.
Wie dus bijvoorbeeld zijn biljet zou invullen
op 1 Juni en in den loop van de maand Mei
aanzienlijke verliezen zou hebben geleden
door veesterfte of anderen tegenslag, zou
geneigd zijn bij zijn schatting van het inko
men over het loopende belastingjaar daar
mede rekening te houden. Dat mag echter
niet. Wat na 1 Mei gebeurd is blijft buiten
beschouwing uitsluitend naar den toestand
zooals deze op 1 Mei was moet het inkomen
worden geschat.
Neem nu eens aan dat er een ingezetene
van de Wieringermeer is, die verleden voorjaar
zijn bedrijf is begonnen, maar.geen vol
ledige administratie daarvan heeft gehouden.
Die heeft dus in de eerste plaats verleden jaar
zijn inkomen moeten schatten op de wijze
zooals juist uiteengezet. Maar nu, in 1936,
staat hij juist door zijn gebrek aan een vol
ledige boekhouding voor precies hetzelfde
geval. Immers hij heeft geen volledig boek
jaar Derhalve zal hij ook thans opnieuw
zijn inkomen over 193637 moeten schatten,
en ook al zou hij verleden jaar verlies hebben
geleden, dan mag hij dat niet aangeven. Zie
hier dus opnieuw een voordeel van een volle
dige administratie in verband met de bewoor
dingen van artikel 14 volledig boekjaar.
De wet op de inkomstenbelasting bevat hon
derden puzzles. Het is zeer begrijpelijk dat
bij de aangiften tal van fouten begaan wor
den, en de inspecteurs der directe belastingen
pluizen dan ook ieder aangiftebiljet zeer nauw
keurig post voor post na, vragen inlichtingen
aan de aangevers wanneer zij dit noodig ach
ten of roepen hen op ter inspectie om mon
deling de inlichtingen te verstrekken die de
inspecteur wenscht. Wij zullen in de volgen^
de artikelen eenige dier puzzles onder de
loupe nemen en ëens zien tot welke zonder
linge resultaten men dan komt. Resultaten
welke vaak strijden met normale begrippen
van koopmanschap en opvattingen in het
dagelij ksche leven. En juist daarin zit vaak
de kneep. Men is dikwerf zoo geneigd om te
zeggen natuurlijk behoef ik dit of dat niet
op te geven, of moet ik dat zus of zoo doen.
Maar dan zal men ervaren, dat men het met
zijn „natuurlijkheid" net precies mis heeft
en dat de fiscus er heel anders over denkt.
En dit niet zoomaar willekeurigO neen,
alle mogelijke kwestie's zijn reeds in hoogste
instanties door ons hoogste rechtscollege „den
Hoogen Raad der Nederlanden" beslist. In
den loop van de ruim twintig jaren dat de
wet op de inkomstenbelasting bestaat heeft
zich een vaste rechtsspraak gevormd waaraan
men gebonden is totde Hooge Raad weer
eens een andere zienswijze blijkt te huldigen,
En dat is nogal eens voorgekomen Maar
daarover in een volgend artikel.
FEUILLETON.
Het geheele troepje keerde zich om.
Dirk, die ook uit Harlingen was, schud
de Tjebbe hartelijk de hand ;..de ande
ren maakten kennis of hernieuwden
ze en samen kuierden zij voort. Reeds
spoedig echter nam Tjebbe Dirk ter
■zijde en ernstig pratendg liepen zij de
anderen vooruit.
Later, toen zij in een herberg een
uurtje rust namen, werd het gesprek
weder algemeen het was avond,
toen Tjebbe en Barend met hun bei
den naar hun logement terug wandel-
den.
Het gezelschap had Barend wat op-
gevroolijkt, maar Tjebbe stapte droef-'
geestig voort toen zijn makker, wiens
kwinkslagen niet beantwoord werden
en met wiens lustig neuriën hij niet
instemde, eindelijk ook zweeg, begon
hij
„Dien ik aansprak, is ook uit Har
lingen."
Barend begreep hem. „Is hij al lang
hier
„Een dag of acht. Hij zoekt een schip,
ïk heb' hem naar mijne moeder ge
vraagd."
„En wist hij iets van haar
Ze is ziek geweest, nog ziek, denk ik.
Barend bleef stilstaan. „Dat 's erg
stamelde hij verschrikt.
„Mijn droom komt uit", snikte Tjeb
be. „Ze zal wel dood wezen, als ik mor
gen thuis kom."
Barend kon niet zeggen, dat hij het
onwaarschijnlijk achtte. Hij had er
meer van gehoord, dat men op verren
Directeur Mr. J. H. van DOORNE
Adviseur C. P. Vergouwen.
Kerkring No. 3, Middenmeer.
Belastingzaken. Administratie's.
Spreekuur iederen Woensdag van
101 uur in Hotel Smit, Middenmeer.
GEMEENTE WIERINGEN.
afstand door een benauwden droom
van een huiselijke ramp verwittigd
werd.
„liet zou mij erg spijten", zeide hij,
„als gij de oude vrouw niet levend
mocht terugvinden. Je hebt toch niet
gedroomd, dat zij reeds dood was
„Neen antwoordde Tjebbe en
boog zich tot hem neder, alsof hij hem
al het leed, dat hij gevoelde, fluiste
rend moest mededeelen „Neen, maar
zij riep zoo hard om mij."
„Kan het ook iets anders beteeke-
nen opperde Barend. „Misschien
heeft zij iets belangrijks, dat zij haar
oudsten zoon zeggen wil. Zij is ziek
zij kan misschien niet beter worden,
éér zij het gezegd heeft, of eer zij iets
gedaan heeft, daar gij bij moet zijn.
Is een stroohalm om je aan vast
te houden", hernam Tjebbe, „maar ik
wou, dat het waar was."
Zij spraken er nog lang over. Tjebbe
werd tusschen vrees en hoop geslingerd
en Barend met hem. Zij sliepen dien
nacht slecht en den volgenden mor
gen ging de een naar het Nieuwe Diep
en schudde zijn vriendschappelijk me
delijden onderweg een weing van zich
af, maar de ander liep in somber ge
peins op het dek van de stoomboot
heen en weer of zat te staren naar het
Noord-Oosten, totdat hij de torens van
zijne geboortestad onderscheiden kon.
Toen hij eindelijk aan wal stapte,
zag hij onder de menigte, die gewoon
lijk de aankomst der boot op de haven
afwacht, enkele bekenden hij groette
hen maar waagde het niet hen aan te
spreken en naar zijne moeder te vra
gen. Er was er echter één onder, die op
hem toetrad, hem met zijne thuis
komst:? geluk wenschte en er bijvoeg
de dat zijne moeder zwaar ziek ge
weest maar aan de beterende hand
was, en blij zou zijn, als zij hem zag
Er viel Tjebbe een pak van het hart!
VERGADERING HOLL. MIJ VAN LANDB.,
AFD. WIERINGEN OP DINSDAGAVOND j.1
in lokaal S. Kaan te H.-hoef. Er waren vele
leden opgekomen.
De heer O. J. Bosker, voorz., opent, heet in
het bijzonder welkom de veehouders en land
bouwers uit de Wieringermeer en zegt dan,
dat deze vergadering is belegd, om te bespre
ken op welke wijze werkloozen bij landbou
wers te werk kunnen worden gesteld met re-
geeringstoeslag.
Op 1 Mei gaat de nieuwe regeering 'daarom
trent in, en deze regeling is soberder als ver
leden jaar, omdathet de regeering te veel
geld heeft gekost. De bepalingen zijn tamelijk
strenger. Men kan alleen arbeiders krijgen,
die uitsluitend bij de arbeidsbemiddeling zijn
ingeschreven en dan nog die doorloopend in
oU£i/cé en alleen
de werkverschaffing werkzaam zijn.
Men dient voor de aanvraag op te geven
wat in het bedrijf in 1935 werd verloond en
ook wat in normale omstandigheden in het
bedrijf had behooren te worden verloond, en
in het verschil tusschen deze bedragen komt
het rijk voor de helft tegemoet.
Vóór 1 Mei moeten deze lijsten worden in
geleverd. De lijst kan men gerust invullen,
want dat staat er los van, of men arbeiders
wil nemen of niet.
Spr. geeft daarna het woord aan den heer
Kaayk, die toelichting geeft hoe men de lijst
moet invullen. De oppervlakte van het be
drijf, het personeel, gezinsleden, bouwplan,
dat alles moet worden ingevuld, het loon van
thans en van vorig jaar. Wat het vorig jaar
verloond werd zal men zoo noodig wel kunnen
opdiepen uit de loonlijsten van de landb. on
gevallenverzekering. Heeft men de loonbedra
gen, dan wil het personeel op de arbeidsbeurs
wel behulpzaam zijn met de invulling van het
formulier.
Voor 't loonbedrag dient men op te geven 't
minimum, dat wil zeggen, dat bedrag waar
mee zeer bescheiden zijn bedrijf in stand kan
houden en 't maximum, dat is het loonbedrag
over een, bedrijf in normale tijden.
Wat de tijdsduur van tewerkstelling betreft
men kan de arbeiders in dienst houden, zoo
lang men behoeft.
De heer N. Bakker vraagt, als een arbeider
3 weken in de werkverschaffing is en 3 weken
stempelt of die ook gevraagd mogen worden
aan de boerderij.
De heer Kaayknee, dat mag nietZe
moeten doorloopend in de werkverschaffing
zijn.
Er gaan klachten in de vergadering op, dat
de boeren zoo lang op de steunbijdrage voor
de arbeiders moeten wachten. Enkelen heb
ben nu het geld nog niet, dat verleden jaar
verloond is. De boeren kunnen dit niet uit
zingen.
Voorz. zegt dat dit door een misverstand
kwam. 't Rijk meende dat de Gemeente 't zou
Zijne moeder was dus niet dood zij
zelfs niet zoo ziek meer, dat hem
te wachten stond, waarvoor hij, na de
overweging: van zijn droom met Ba
rend ook had gevreesd, namelijk dat
zij zijne komst slechts zou kunnen af
wachten om te sterven.
Welgemoed stapte hij de Haven
poort door en menigeen, die hem daar
ontmoette, ging, voor den grooten zee
man, die met zulke buitengewoon for-
sche schreden de brug opliep, ter zij
de, maar juist terwijl hij door zijne ge
stalte eii zijne bewegingen ontzag in
boezemde, zonk hem zelf het hart in
de schoenen. Hij had den eersten blij
den indruk van de tijding, dat zijne
moeder niet meer ernstig ziek was, ge
noten hij overwoog, dat zij denkelijk
dus weer tamelijk gezond zou zijn
vervolgens kon de opmerking niet
achterwege blijven dat zij hem dan
weder, als vroeger altijd, met een ern-
stigen blik zou aanzien en zij zou ze
ker weinige woorden gebruiken, als
zij hem de hand reikte, maar wat zou
zij er wel van zeggen, dat hij drie jaar
weggebleven was, dat hij haar niet ge
schreven had, dat hij haar in hare ziek
te niet had opgepast, dat hij, neen
dat wist zij gelukkig niet, dat hij al
leen omdat een droom hem angst had
aangejaagd, thans huiswaarts gekeerd
was Hij liep langzamer de Zuider
haven op hij ging de Ossenmarkt
over bij het begin van de Lanen
bleef hij even stilstaan.
Zoo groot en zoo sterk als hij was,
hij beefde toch. Den geheelen morgen
aan boord van de stoomboot had hij
geen borrel genomen hij had zich
met een kop koffie tevreden gesteld.
Zou hij beproeven of een enkel glas
jenever hem sterkte om den blik en
het woord van zijne moeder te ontmoe
ten Neen Hij liep door en kwam
aan de steeg, waar zijne moeder woon
N.V. „WA CO"-HOORN
Met ingang van Zondag 5 April
gewijzigde dienstregeling.
Volledige dienst- en tariefregelingen v
krijgbaar bij de chauffeurs 5 cent.
de. Hij keek naar boven, naar het
raam, waar Geertje placht te zitten.
Zij was er niet een vreemd mansge
laat deed hem de oogen neerslaan. Hij
trok mistroostig de schouders op en
ging verder, langzamer, zachter,
nauwelijks hoorbaar, toen hij de wo
ning zijner moeder naderde.
Waarlijk, daar zat zij, met den rug
naar hem toegekeerd in den ouden
leunstoel. Zij was zeker nog zwak,
want een kussen steunde haar in den
mg maar zij zat toch, als vroeger
steeds, rechtop. Een zwart kalotje dek
te haar hoofd, maar achteraan langs
de ooren en in den nek kronkelden
zilverwitte haren. Zij hield de handen
gevouwen op den schoot en scheen in
diep nadenken verzonken. Het zag er
overigens in de kamer goed uit. een
voudig, maar niet armoedig, frisch,
helder. Zou Tjebbe naar binnen gaan?
Hij maakte onwillekeurig eenig ge-
druisch, dat zijne moeder aan haar ern
stig gepeins ontrukte. Hij boog zich
nog wat meer voorover, dichter naar
de ruiten, of hij haar in het gelaat kon
zien en stootte onnadenkend tegen
het raam. Zijne moeder keerde zich,
zoo snel en zoover hare krachten het
toelieten, om en Tjebbe zag haar ge
laat, bijna zoo, als hij het in z'n droom
gezien had. bleek en vermagerd, met
de strenge lijnen van indrukmakende
schoonheid, en toen zij opkeek, straal
de hem voor een oogenblik de weer
schijn tegen van dien glans, dien hij
nooit had kunnen verdragen. Echter
slechts voor 'n enkel oogenblik, want
nauwelijks had zij hem gezien of zij
begon te schreien, en met een flauwen
kreet van blijdschap strekte zij de ar
men naar hem uit.
Hij vloog het huis in, de kamer bin
nen en viel voor haar op de knieën en
wilde zijn groot hoofd op haren schoot'
deemoedig nederleggen, maar zij greep
betalen en omgekeerd. Dit zal nu niet meer
voorkomen.
Voorz. wil trachten klaar te krijgen, dat
zelfs in de loop van 't jaar bedragen worden
betaald.
De heer Hoogschagen vraagt of de bedrijfs
leider zelf ook z'n loon op 't formulier moet
zetten. Verder of hij per 1 Mei een arbeider
kan betrekken.
De voorz. zegtis er verleden jaar een loon
bedrag op de lijst gezet voor den bedrijfslei
der, dan kan 't nu ook en anders niet. Om
per l Mei een werkman te krijgen zal moei
lijk zijn. Eerst moeten de lijsten verschillen
de bureaux passeeren. Doch in ieder geval zoo
gauw mogelijk.
Echter, moet men beslist per 1 Mei een
werkman gebruiken, dan zal worden aange
vraagd de steun per terugwerkende kracht te
doen ingaan.
Nadat over dit punt niets meer is te vra
gen wordt overgegaan tot behandeling van de
agenda der algemeene vergadering te Am
sterdam te houden.
Over de motie Putten, dat leden van het
hoofdbestuur geen crisisbaantjes mogen be-
kleeden en anders moeten bedanken, wordt
veel gediseuseerd.
De heer J. Kooij heeft veel grieven tegen
de crisismaatregelenhij heeft dit bij onder
vinding en noemt vele feiten op te weinig
biggenmerken, mag bijna geen kuikalven hou
den, de verschillen in de gerstesteun. Spr.
noemt een en ander een grof schandaal. Spr.
kan met zijn personeel geen vierduitstuk meer
verdienen. Wij worden nog erger behandeld
als de joden in Duitschland.
De heer P. Veerdig vindt het ook een schan
daal over dit verschil in Gerstesteun, en die
crisisbaantjes moeten niet in de handen van
't hoofdbestuur zitten.
De voorzitter, de hr. Hoogschagen en de
heer N. Mulder Dz. bestrijden een en ander.
Als men andere personen aan het roer zet,
wordt het dan beter
Met 18 tegen 16 stemmen wordt besloten
voor de motie Putten te'stemmen.
Als afgevaardigde naar de algem. verg.
wordt benoemd de heer O. J. Bosker en als
plaatsvervanger de heer P. Veerdig.
Van Dr. Scheij is een schrijven ontvangen
met de vraag of er interesse bestaat voor een
melkcursus met Rijkssubsidie.-
Hiervoor bestaat echter geen belangstelling.
Ook heeft de afd. een schrijven ontvangen
van Dr. Scheij, waarin deze ontraadt het
stichten van een zoetfabriek op Wieringen,
hem in de haren en hief zijn gelaat op
en kuste hem. Zij behoefde zich niet
neer te buigen om met hare armen op
de breede schouders van haar zoon te
steunen en toen zij hem aanzag, was
uit haar blik alle strengheid verdwe
nen en straalde hem zooveel liefdevol
le teederheid tegen, dat alle vrees van
hem week door dankbare blijdschap
overstelpt konden beiden eerst geen
woord uitbrengen.
Eindelijk kuste Tjebbes moeder hem
nog eens „Welkom thuis, mijn beste
jongen
Tjebbe zou het niet gewaagd hebben
om de stilte te verbreken maar bij de
ze vriendelijke woorden en bij den
zachtzinnigen oogopslag, waarmede zij
gepaard gingen, wies hem de moed
niet alleen om den welkomstgroet te
beantwoorden, maar ook om te vra
gen: Is U lang ziek geweest, moeder
„Wel een half jaar, Tjebbe."
„Ik heb het geweten."
„Het geweten Wie heeft het ver
teld
„Ik heb het gedroomd, moeder 1"
„Dacht ge dan, dat wij door den af
stand van landen en zeeën elkander
vreemd konden worden
Hoewel Tjebbe haar niet aanzag, hij
gevoelde dat de oogen van zijne moe
der verwijtend op hem gericht waren.
Hij begreep hare bedoeling, namelijk,
dat hiLzich wel van haar verwijderen
maar haar toch niet ontvluchten kon
en ook om zich te verontschuldigen
als om zich te overtuigen dat aan zijne
beschikking was gevolg gegeven, ant
woordde hij met eene wedervraag
„Mijne gage is U immers geregeld
uitbetaald, moeder
„Zeker Tjebbe, dat geld is mij best
te pas gekomen. Ik ben er recht dank
baar voor."
Wordt vervolgd.