Gooiweek
hedenavond
Vraagt Ballero-Bons aan Uw leveranciers
L. v. REEWIJK
Taai Speculaas
Banket
S. Ten Kale
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG s« NOVEMBER 1936
No. 104
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
SINT NICOLAAS.
ZIE BILJET VOOR DE ETALAGES
EN VRAAGT BALLEROBONNEN.
MAANDAGAVOND EERSTE GOOIAVOND van 7.30 - 10 UUR.
TE WIERINGERWERF IN GARAGE TONNON.
TE MIDDENMEER IN GARAGE KLARE.
TE SLOOTDORP IN HET GYM. - LOKAAL.
Om prijzen in waardebons van i 7.50, f 5.—, I 2.50 enz. Tevens gooien
om de weekprijs, in totaal f 50.
VRAAGT BALLERO-BONS. VRAAGT BALLERO-BONS.
Ifoor St. Hicolsas
NAAR DE „KLEINE WINST" TE MIDDENMEER.
WIJ HEBBEN PRACTISCHE
EN LUXE CADEAUX.
J. Vos - Middonmoor
BRUGSTRAAT 9 - TEL. 18.
WIJ DOEN OOK MEE SAN DE BALLERO - ATTRACTIE.
WIERINGER COURANT
GEMEENTE WIERINGEN.
DE BALLEROWEEK DRAAIT
Sinds Woensdag hangen voor de eta
lages van bijna alle Wieringer zaken
de biljetten „Wieringer Gooivveek
Vraagt bonnen, Wij schrijven „bijna",
want altijd zijn er nog zakenmensehen,
het zijn er weinigen, die geen lid van
de Middenstandsvereeiijging zijn dech
op eigen houtje reclame gaan maken!
We vinden liet jammer, want „Een
dracht maakt sterk" en toch worden
ook hun belangen indirect door de ver-
eeniging behartigt.
Niettegenstaande dat, beloof' de Mid
lenstands Baiïcro weer een groot suc
ces te worden, want het pubiiek waar
deert het streven, werkt mede en vraagt
bonnen. Juist Om bonnen vragen dat
is een voorname factor, want daar
heeft de kooper uu recht op. Vergeten,
is uit den booze
Langs de straten is het druk, een ge
volg van de mooie etalages. Ook al
weer door de ballero, want de handige
zakenman maakt extra werk van zijn
uitstalling.
De bonnen vliegen al weg en de eer
ste gooiavond in al de dorpen is ge
beurd en blije gezichten zijn er ai
Goed zoo Er zit emotie, er zit span
ning in, en dat moet er zijn!
Daarom mogen we zeggen en herha
len: „koopt en vraagt bonnen
Ook voor de etalagewedstrijd komen
de aangiften binnen. Laat men zich
haasten, want Maandagavond heeft
de keuring plaats te H hoef en Wester
land en Dinsdagavond te Den Oever
Als het weer medewerkt hopen we
ook dat de muziekvereeiiigingen er
luister toe willen bijzetten.
HET BESTUUR.
op Maandag 30 Nov. zaal Scheltus.
op Dinsdag 1 Dec. zaal S. Kaan
op Donderdag 3 Dec. zaal S. Halfweeg
DE HAUKES en WESTERLAND
van 'avonds 8 tot 10 uur.
op Zaterdag 28 Nov. zaal Jb. Duijnker
op Maandag 30 Nov. zaal Jb. Duijnker
op Dinsdag 1 Dec. zaal Wed. Heijblok
op Donderdag 3 Dec. zaal G. Omis
OOSTERLAND en DEN OEVER,
van des avonds 7 tot uur,
op Zaterdag 28 Nov. zaal Zomerdijk
en zaal G. de Haan
op Maandag 30 Nov. zaal A. Klein O.-land
en zaal Zomerdijk, Den Oever
op Dinsdag 1 Dec. zaal Plooy en
zaal Wed. Koom
op Donderdag 3 Dec. zaal Jurrie Lont.
Voor de etalagewedstrijd kan men zich op
geven bij de bestuursleden te Den Oever en
H.-hoef en te Westerland bij den hr. E. Baijs.
De etalages zullen gekeurd worden Maan
dagavond 30 Nov. te H.hoef en .'.Westerland
en Dinsdagavond 1 Dec. te Oosterland en Den
Oever,
Aan de zaken wordt tevens medegedeeld
dat bij schrijven van den Minister kleine lo
terijtjes als raden naar aantal erwten .enz.
niet meer zijn geoorloofd.
GEMEENTE ANNA PAULOWNA.
WIERINGEN.
DAGPRIJZEN
van f 15, i 10, f 5.- en 4 a f 2.50.
HOOFDPRIJZEN f 100.-, 1 70 en f 25.
Het gooien heeft plaats te
HIPPOLYTUSHOEF
van des avonds 7 tot 10 uur
op Zaterdag 28 Nov. zaal Veerdig.
Loop der bevolking. Ingekomen
Mej. R. Petter van Den Helder mej
T. Elzinga van Den Helder mej. H.
Spoelstra van Smallingerland mej.
S. Dijkstra van Lochom A. v.d. Berg
en gezin van Zeist J. Wijma van Cal-
lantsoog mej. E. Molanus van Wie-
ringen.
Vertrokken A. van Bunder naar
Haarlemmermeer A. van Zanten naar
Waardenburg mej. M. Boon naar
Schagen U. Hempenius en gezin
naar Jutphaas J. Bosker naar Den
Helder mej. M. C. Angevaare naar
Den Helder M. J. van Leeuwen naar
Den Helder mej. S. Gouma naar Alk
maar J. M. en Th. C. Dieker naar
Maashees.
BÜRGLRLIJKE STAND
Geboren Jannetje, dochter van J.
Mul en C. M. Zasburg Gerhard Dirk,
zoon van A. Kos en C. Poel Elisabeth
Catharina, dochter van Th. W. Kroon
en C. C. Revers Anna Agatha Mari-
na. dochter van C. J. van der Ploeg en
C. A. Berkhout.
Ondertrouwd F. Jeninga en B.
Wijma.
Getrouwd J. H. Lips en A. E. Spek
ken IJ. H. Mugge en M. F. Plagmeijer;
G. Blaauboer en J. Vergouwe P. YV.
M. Rotteveel en I. D. A. Huig.
Overleden C. Angevaare. oud 13 d.
Politie. Gevonden belastingplaatje;
motorhandschoen 3 paar kinder-
kinderhandschoenen.
Verloren doublé armbandhorloge,
belastingplaatje.
WIE HIJ WAS
Nederig, te voet, dolend als een
zwerver, met den knapzak op den rug,
nat en moe, tot de heupen bespat met
het slijk van den langen modderweg,
was Ton Pellinks op een laten regen
avond in het verlaten gehucht aange
land. Het was een algelegen gehucht
van een tiental wijd verspreide boer
derijen, zonder herberg of eenig ander
gastvrij oord voor moede reizigers,
maar midden in het gehucht,
aan den g.rooten weg naar de grens,
stond een oude marechaussee-kazerne
Ton had de gelegenheid waargenomen,
om den dienstdoenden wachtmeester
eenige inlichtingen te vragen omtrent
de plaats, waar hij was, want, als een
zaam vacantie-gauger ^zonder pro
gram", wist hij dat niet eens. De wacht
meester der marechaussee had hem,
denkend met een zwerver te doen te
hebben, barsch naar zijn papieren ge
vraagd en was, na inzage daarvan,
plotseling zeer beleefd geworden. Wel
willend had hij Ton in de verte een
boerderij gewezen, „Meulenhoef"', de
schoonste van het gehucht, zeggend
Daar kunt u zeker overnachten,
de boerderij is groot, het huishouden
klein, slechts drie menschen, boer Meu-
lemans, met vrouw en dochter, beslist
nette menschen.
Boer Meulemans had Ton ontvan
gen met het wantrouwen, dat landlie
den tegenover zwervers gewoonlijk
doen blijken en hem een korst brood
met een kop melk biedend, had hij
hem achterdochtig toegevoegd
Ge kunt vannacht in de schuur
slapen, as ge wilt, maar as g'iets op
oewe kerfstok hebt, dan kunt ge beter
doorgaan, want as ik wil, staan de
marechaussees zoo hier.
Zonder protest was Ton naar de
hooischuur gegaan en moe van het do
len had hij er zoo heerlijk geslapen als
in het fijnste hotel. Zijn vreemd vacan
tie-avontuur wat echter pag voor goed
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Wielrijder gedood te Haarlem.
Op den Rijksstraatweg oin Haarlem
Noord is Donderdagavond omstreeks
kwart over acht een ernstig verkeers
ongeluk gebeurd, waarbij een 48.-jarige
wielrijder werd ge^JO'd.^
Uit de richting-Welsen Nu aderde met
matige snelheid eén auto, waarvan de
bestuurder waarschijnlijk den wielrij-
ler, die uit den Vergierdeweg kwam
en den Rijksstraatweg wikie overste
ken, niet heeft opgemerkt. De man
werd gegrepen, een eindweegs meege
sleurd en toen tegen de straat ge
smakt, waar hij in bewusteloozen toe
stand bleef liggen. liet rijwiel werd ge
heel vernield. Met zware inwendige
kneuzingen werd het slachtoffer per
zieken-auto naar het Ziekenhuis St.
Joannes de Deo overgebracht, waar de
man kort na aankomst is overleden.
OOGEN OP INDIE.
Het sensationeele bericht uit de
„Evening Standard" betreffende een
geheim protocol tusschen Duitschland
en Japan, ter verdeeling van „belangen
sferen" in de Stille Zuidzee, waarbij
ook Nederlandsch Indië zou zijn inge
deeld, is alweer uit Tokio tegengespro
ken. Natuurlijk Zelfs als het in den
vorm waarin het Londensche blad het
mededeelde, wél waar was geweest,
zou men het in Tokio en Berlijn toch
niet openlijk erkennen. Daartoe leenen
geheime protocollen zich nu eenmaal
niet.
Belangrijker dan het bericht en zijn
ontkenning is voorloopig de sfeer, waar
in hei kon ontstaan. En dan behoeft
men niet ver te zoeken. Duitschland
en Japan hebben herhaaldelijk be
toogd, dat zij gebrek aan „ruimte" heb
ben en dat zij op koloniaal gebied mis
deeld zijn. En beiden roepen om grond
stoffen, zooals die voor een deel ook in
Ned. Indië geproduceerd worden. Daar
liggen de elementen voor allerlei po
litieke speculaties. En daarin ligt voor
Nederland een aanleiding' tot groote
en voortdurende waakzaamheid.
Onze minister van buitenlandsche
zaken heeft eenigen tijd geleden ver
klaard, dat Nederland geen duimbreed
van zijn overzeesch grondgebied zou
afstaan om aan de expansie-zucht van
andere mogendheden tegemoet te ko
men. Dat is natuurlijk voor een zelf
standig rijk, dat zijn taak en zijn ver
plichtingen ten aanzien van de onder
zijn hoede staande overzeesch e gewes
ten en volken ernstig opvat, hel eenige
juiste standpuui. Wij verhandelen
geen rijksgebied oï de volken die daar
op wonen. Maar wij zijn wel bereid, en
sedert lange jaren bereid geweest, om
onze overzeesche gewesten dienstbaar
te maken aan legitieme belangen van
wereldwelvaart, waarvan ook andere
landen kunnen profitecren. Maar dat
moet onder voorwaarde gaan dat bet
buitenland de territoriale integriteit
en politieke onarhankelijkheid van moe
derland en overzeesche gewesten weet
te eerbiedigen. Zoo niet, dan wordt het
tijd. dat de deur van Onze Oost voor de
zulken gesloten wordt.
begonnen den volgenden morgen, toen
hij van boer Meulemans het verwijt te
hooren had gekregen, dat hij zich
moest schamen „een jonge kerel als
hij bedelend te dolen langs 's-Heeren
wegen." Om zich, als vacantie-ganger
niet te verraden, had Ton lachend be
terschap beloofd met het onverwacht
gevolg, dat hij door boer Meulemans
van zwerver tot daglooner op Meulen
hoef bevorderd was. Zoo bracht Ton
daar zijn vacantie door, zwoegend zoo
hard en zoo goed, als hij kon, maar
vreeselijk onhandig. Wellicht zou hij er
reeds den tweeden dag van zijn ver
blijf wegens algeheele onbekwaamheid
door boer Meulemans zijn weggezonden
ware niet, juist dien tweeden dag, dat
ongeluk gebeurd. Boer Meulemans
was bij het maaien gevallen met zijn
pols in het blad van de zeis en zijn
polsslagader was doorgesneden. Door
hetee spoedig ingrijpen van Ton, die
hets spoedig ingrijpen van Ton. die
de slagader wist af te binden en den
gewonden pols daarna als een dokter
zoo vakkundig verbond, werd boer
Meulemans van een wissen verbloe-
dingsdood gered. Een dokter was er
niet dan op een groot uur afstand en
toen die eindelijk kwam, twee uren na
het gebeurde en den pols van boer
Meulemans onderzocht, zei hij hem
verwonderd
U hebt er al een dokter bij gehad,
zie ik wel, hij heeft u goed verbonden,
'k behoef er niets meer aan te doen.
Op zijn beurt verwonderd, zei boer
Meulemans tot den dokter
zwerver, die da verband gelegd heeft.
-- Dan heeft hij het wel meer ge
daan en in elk geval heeft hij u het le
ven gered, want zonder zijn onmiddel
lijk ingrijpen zoudt ge doodgebloed
zijn, luidde het antwoord van den dok
ter.
Sinds dien dag behoefde Ton niet
meer in de schuur te slapen. Hij kreeg
een kamer op de boerderij en een
plaats voor tafel aan het middagmaal
juigt tegenover Mieneke, het aanmin
nig dochterken van boer Meulemans,
dat pas van het pensionaat terug was
en niets van een boerinnetje had dan
de blozende gelaatskleur der blakende
gezondheid.
Mieneke, wier wangen nog blozender
werden, als zij, bij toeval, in de oogen
wn Ton keek, scheen het niet onaan
genaam te vinden, den zwerver als
tafeloverbuur te hebben, maar zij be
rustte erin, zonder hem een woord ie
zeggen of zelfs zijn groet hoorbaar Ie
beantwoorden. Haar hart echter sprak
zooveel te luider van meer dan gewone
achting voor den vreemden jongeman,
wiens uiterlijk niets van den havenloo-
zen zwerver had en volgens haar ie
mand moest zijn van goede familie,
die aan lager wal geraakt was. Gaarne
had Mieneke aan haar nieuwsgierig
heid uiting gegeven, door Ton te vra
gen, hoe hij eindelijk tot zijn droef
zwerversleven gekomen was, maar zij
durfde niet. De waarheid was, dat zij
hem vreesde. Men weet immers niet,
waar zij vandaan komen, die zwer
vers, zoo peinsde zij, noch waar zij
heengaan en maar al te dikwijls wor
den zij, als dieven of moordenaars, door
de marechaussee gezocht. De couran
ten staan vol van die griezel-histories,
waarin brave boerenmenschen door
zwervende roovers bestolen en soms
vermoord worden. Ja, Mieneke was
bang voor haar nochtans sympathie
ken zwerver, wiens streelende blikken
haar overal volgden en van wien zij
steeds meer onder den indruk kwam.
Dien namiddag, toen Ton in den
boomgaard achter de boerderij werk
zaam was, zag Mieneke plotseling twee
marechaussees op het erf verschijnen.
Zij herkende in een van de twee man
nen der wet den wachtmeester van den
grenspost en geen oogenblik bedacht zij
zich de mannen kwamen den jongen
zwerver halen, ongetwijfeld had hij
aan den overkant der grens een mis
daad gepleegd. Terwijl haar vader de
marechaussees te woord stond, sloop
Mieneke haastig- weg om Ton te gaan
HOOFDDORP. Tel. 37.
HANDEL IN
KOUDBLOEDPAARDEN
onder volle garantie.
A
UJ
UJ
Uw adres is dus
O
CO
tij
Iets nieuws zijn onze Speculaasletters. Alles eigen fabrikaat.
CHOCOLADELETTERS, LUXE DOOZEN BONBONS, BORSTPLAAT enz.
Tijdens de Sint Nicolaas-week hebben wij een Taaipop geëtaleerd van I!4
meter hoog. Iedere kooper mag raden naar het gewicht. Degene die jaist
raadt krijgt de pop cadeau. jgjMBMÜMiiaÉÜl
BROOD-, KOEK- EN BANKETBAKKERIJ
SLOOTDORP.
waarschuwen. Zij liep zoo hard, als
gold het de redding van haar eigen
leven en reeds un de verte riep ze lom
nijgend toe
Eh Ton ,vluclitjon
gen, de marechausees zijn hier, ze ko
men oe halen, vluciu
Ton eenter vlucüUe niet. Kalm kwam
hij naderbij en zijn pijp op zijn
nand uitkloppend, vroeg nij gemoede
lijk
De marechaussee Wat moet die
van me Laat ze maar komen, Mie
neke.
O, Ton, smeekte zij handenwrin
gend, vlucht toch, ik wil niet, da go
nlijit, ik wil niet da z'oe in de ge
vangenis zetten.
Zoet Mieneke, lachte Ton, waar
om zou ik vluchten, ik ben geen mis
dadiger en al was ik het wel, ik zou
toch niet vluchten, zoolang gij hij mij
nlijft, Mienekelief
Welnee dokter, het is gewoon 'n
Ton Ach Ton, daar zijn z'al,
de marchaussee, riep Mieneke vertwij-
iel(l uit, terwijl ze onwillekeurig de
den beschermend naar hem uitstak.
Ton greep die handen om ze te druk
ken, heel innig en heel lang.
De marechaussees, gevolgd door boer
Meulemans en zijn vrouw, waren in-
tusschen genaderd eiï, vooraleer te spre
ken, sprong de wachtmeester in
de houding en als 'n mindere zijn meer
dere begroetend, bracht hij Ton het
militair saluut, waarna hij zei
Pardon kapitein, ik vergis me im
mers niet, u is toch de kapitein-dokter
dien ik, een paar dagen geleden, op 'n
avond, naar hier verwezen heb
Om u te dienen, wachtmeester,
antwoordde Ton, op zijn, beurt militair
groetend.
Mag, ik u dan beleefd verzoeken, ons
gauw even te willen vergezellen naar
den grenspost hier vlakbij, aan den groo
ten weg, waar een smokkelaar zich,
met zijn auto, tegen de daar opgestelde
baricade bijna te pletter heeft gereden
en ernstig gewond ie*
Ton en de marechaussees holden in
looppas naar de plaats van 't ongeval,
in stomme verbazing nagestaard door
hoer Meulemans en zijn vrouw, in wier
ooren nog de naklank tuitte van dat
ontzagweKkende woord „kapitein-dok
ier." urooter nog: was de vernazing van
Mieneke. Het was, alsof de zon van
naar heenging en zich verloor in de
zwartbelommerde eikenlaan, bij de
une kleine, donkere menscuenstippen,
die ai verder wegzakten, om weldra, in
een boent van den weg, geheel te ver
dwijnen. En het was wel de zon, die ver
uween, want plosteling werd een zwaar
gordijn van dikke grauwe wolken over
ue aarde neergelaten, dat met een don-
ker floers de dagklaarheid versomber
de. Uit de reizende wolken gevaarten
schoten eensklaps slingerende vuurstra
len en dondergerommel scheurde de
ïucht vaneen. Het loodgrijze zwerk
wierp groote, lauwe droppels uit, die
tintelend neervielen op de boomen van
den boomgaard en als gesprongen dia
manten tegen het gras sloegen.
De onweershui trok echter verder en
weer spoedig kwamen de elementen
noven Meulenhoef tot bedaren. De grol
lende stem van den donder verstom
de, de grauwe onweerswolkec spleten
vaneen en lieten de zon weer zien. de
eeuwig overwinnende, die onder de wijd
spansche hemelgewelven een veelkleu-
x ig regenboog teekende.
Ook in het leven van Mieneke kwam
weer zon. Zij zag Ton terug, dien dag
nog eenmaal, in zijn schamele plunje
van vacantie-zwerver. Nadien zag zij
nem nog dikwijls terug, in zijn schitte
rende uiform van kapitein-dokter van
het leger, om hem eindelijk aan haar
zijde te zien als haar echtgenoot.
De deftige vrienden van Ton kunnen
maar niet begrijpen, dat hij „met zoo'n
eenvoudig boerinnetje" getrouwd is, al
noemen de heeren het „geen slechte
partij", want het jonge vrouwtje van
den kapitein-dokter is welopgevoed,
daarenboven eenige erfgename van
„Meulenhoef" en „schoon als de zon."