Gooiweek hedenavond Vraagt Ballero-Bons aan Uw leveranciers L. v. REEWIJK Taai Speculaas Banket S. Ten Kale TWEEDE BLAD. ZATERDAG s« NOVEMBER 1936 No. 104 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN SINT NICOLAAS. ZIE BILJET VOOR DE ETALAGES EN VRAAGT BALLEROBONNEN. MAANDAGAVOND EERSTE GOOIAVOND van 7.30 - 10 UUR. TE WIERINGERWERF IN GARAGE TONNON. TE MIDDENMEER IN GARAGE KLARE. TE SLOOTDORP IN HET GYM. - LOKAAL. Om prijzen in waardebons van i 7.50, f 5.—, I 2.50 enz. Tevens gooien om de weekprijs, in totaal f 50. VRAAGT BALLERO-BONS. VRAAGT BALLERO-BONS. Ifoor St. Hicolsas NAAR DE „KLEINE WINST" TE MIDDENMEER. WIJ HEBBEN PRACTISCHE EN LUXE CADEAUX. J. Vos - Middonmoor BRUGSTRAAT 9 - TEL. 18. WIJ DOEN OOK MEE SAN DE BALLERO - ATTRACTIE. WIERINGER COURANT GEMEENTE WIERINGEN. DE BALLEROWEEK DRAAIT Sinds Woensdag hangen voor de eta lages van bijna alle Wieringer zaken de biljetten „Wieringer Gooivveek Vraagt bonnen, Wij schrijven „bijna", want altijd zijn er nog zakenmensehen, het zijn er weinigen, die geen lid van de Middenstandsvereeiijging zijn dech op eigen houtje reclame gaan maken! We vinden liet jammer, want „Een dracht maakt sterk" en toch worden ook hun belangen indirect door de ver- eeniging behartigt. Niettegenstaande dat, beloof' de Mid lenstands Baiïcro weer een groot suc ces te worden, want het pubiiek waar deert het streven, werkt mede en vraagt bonnen. Juist Om bonnen vragen dat is een voorname factor, want daar heeft de kooper uu recht op. Vergeten, is uit den booze Langs de straten is het druk, een ge volg van de mooie etalages. Ook al weer door de ballero, want de handige zakenman maakt extra werk van zijn uitstalling. De bonnen vliegen al weg en de eer ste gooiavond in al de dorpen is ge beurd en blije gezichten zijn er ai Goed zoo Er zit emotie, er zit span ning in, en dat moet er zijn! Daarom mogen we zeggen en herha len: „koopt en vraagt bonnen Ook voor de etalagewedstrijd komen de aangiften binnen. Laat men zich haasten, want Maandagavond heeft de keuring plaats te H hoef en Wester land en Dinsdagavond te Den Oever Als het weer medewerkt hopen we ook dat de muziekvereeiiigingen er luister toe willen bijzetten. HET BESTUUR. op Maandag 30 Nov. zaal Scheltus. op Dinsdag 1 Dec. zaal S. Kaan op Donderdag 3 Dec. zaal S. Halfweeg DE HAUKES en WESTERLAND van 'avonds 8 tot 10 uur. op Zaterdag 28 Nov. zaal Jb. Duijnker op Maandag 30 Nov. zaal Jb. Duijnker op Dinsdag 1 Dec. zaal Wed. Heijblok op Donderdag 3 Dec. zaal G. Omis OOSTERLAND en DEN OEVER, van des avonds 7 tot uur, op Zaterdag 28 Nov. zaal Zomerdijk en zaal G. de Haan op Maandag 30 Nov. zaal A. Klein O.-land en zaal Zomerdijk, Den Oever op Dinsdag 1 Dec. zaal Plooy en zaal Wed. Koom op Donderdag 3 Dec. zaal Jurrie Lont. Voor de etalagewedstrijd kan men zich op geven bij de bestuursleden te Den Oever en H.-hoef en te Westerland bij den hr. E. Baijs. De etalages zullen gekeurd worden Maan dagavond 30 Nov. te H.hoef en .'.Westerland en Dinsdagavond 1 Dec. te Oosterland en Den Oever, Aan de zaken wordt tevens medegedeeld dat bij schrijven van den Minister kleine lo terijtjes als raden naar aantal erwten .enz. niet meer zijn geoorloofd. GEMEENTE ANNA PAULOWNA. WIERINGEN. DAGPRIJZEN van f 15, i 10, f 5.- en 4 a f 2.50. HOOFDPRIJZEN f 100.-, 1 70 en f 25. Het gooien heeft plaats te HIPPOLYTUSHOEF van des avonds 7 tot 10 uur op Zaterdag 28 Nov. zaal Veerdig. Loop der bevolking. Ingekomen Mej. R. Petter van Den Helder mej T. Elzinga van Den Helder mej. H. Spoelstra van Smallingerland mej. S. Dijkstra van Lochom A. v.d. Berg en gezin van Zeist J. Wijma van Cal- lantsoog mej. E. Molanus van Wie- ringen. Vertrokken A. van Bunder naar Haarlemmermeer A. van Zanten naar Waardenburg mej. M. Boon naar Schagen U. Hempenius en gezin naar Jutphaas J. Bosker naar Den Helder mej. M. C. Angevaare naar Den Helder M. J. van Leeuwen naar Den Helder mej. S. Gouma naar Alk maar J. M. en Th. C. Dieker naar Maashees. BÜRGLRLIJKE STAND Geboren Jannetje, dochter van J. Mul en C. M. Zasburg Gerhard Dirk, zoon van A. Kos en C. Poel Elisabeth Catharina, dochter van Th. W. Kroon en C. C. Revers Anna Agatha Mari- na. dochter van C. J. van der Ploeg en C. A. Berkhout. Ondertrouwd F. Jeninga en B. Wijma. Getrouwd J. H. Lips en A. E. Spek ken IJ. H. Mugge en M. F. Plagmeijer; G. Blaauboer en J. Vergouwe P. YV. M. Rotteveel en I. D. A. Huig. Overleden C. Angevaare. oud 13 d. Politie. Gevonden belastingplaatje; motorhandschoen 3 paar kinder- kinderhandschoenen. Verloren doublé armbandhorloge, belastingplaatje. WIE HIJ WAS Nederig, te voet, dolend als een zwerver, met den knapzak op den rug, nat en moe, tot de heupen bespat met het slijk van den langen modderweg, was Ton Pellinks op een laten regen avond in het verlaten gehucht aange land. Het was een algelegen gehucht van een tiental wijd verspreide boer derijen, zonder herberg of eenig ander gastvrij oord voor moede reizigers, maar midden in het gehucht, aan den g.rooten weg naar de grens, stond een oude marechaussee-kazerne Ton had de gelegenheid waargenomen, om den dienstdoenden wachtmeester eenige inlichtingen te vragen omtrent de plaats, waar hij was, want, als een zaam vacantie-gauger ^zonder pro gram", wist hij dat niet eens. De wacht meester der marechaussee had hem, denkend met een zwerver te doen te hebben, barsch naar zijn papieren ge vraagd en was, na inzage daarvan, plotseling zeer beleefd geworden. Wel willend had hij Ton in de verte een boerderij gewezen, „Meulenhoef"', de schoonste van het gehucht, zeggend Daar kunt u zeker overnachten, de boerderij is groot, het huishouden klein, slechts drie menschen, boer Meu- lemans, met vrouw en dochter, beslist nette menschen. Boer Meulemans had Ton ontvan gen met het wantrouwen, dat landlie den tegenover zwervers gewoonlijk doen blijken en hem een korst brood met een kop melk biedend, had hij hem achterdochtig toegevoegd Ge kunt vannacht in de schuur slapen, as ge wilt, maar as g'iets op oewe kerfstok hebt, dan kunt ge beter doorgaan, want as ik wil, staan de marechaussees zoo hier. Zonder protest was Ton naar de hooischuur gegaan en moe van het do len had hij er zoo heerlijk geslapen als in het fijnste hotel. Zijn vreemd vacan tie-avontuur wat echter pag voor goed BINNENLANDSCH NIEUWS. Wielrijder gedood te Haarlem. Op den Rijksstraatweg oin Haarlem Noord is Donderdagavond omstreeks kwart over acht een ernstig verkeers ongeluk gebeurd, waarbij een 48.-jarige wielrijder werd ge^JO'd.^ Uit de richting-Welsen Nu aderde met matige snelheid eén auto, waarvan de bestuurder waarschijnlijk den wielrij- ler, die uit den Vergierdeweg kwam en den Rijksstraatweg wikie overste ken, niet heeft opgemerkt. De man werd gegrepen, een eindweegs meege sleurd en toen tegen de straat ge smakt, waar hij in bewusteloozen toe stand bleef liggen. liet rijwiel werd ge heel vernield. Met zware inwendige kneuzingen werd het slachtoffer per zieken-auto naar het Ziekenhuis St. Joannes de Deo overgebracht, waar de man kort na aankomst is overleden. OOGEN OP INDIE. Het sensationeele bericht uit de „Evening Standard" betreffende een geheim protocol tusschen Duitschland en Japan, ter verdeeling van „belangen sferen" in de Stille Zuidzee, waarbij ook Nederlandsch Indië zou zijn inge deeld, is alweer uit Tokio tegengespro ken. Natuurlijk Zelfs als het in den vorm waarin het Londensche blad het mededeelde, wél waar was geweest, zou men het in Tokio en Berlijn toch niet openlijk erkennen. Daartoe leenen geheime protocollen zich nu eenmaal niet. Belangrijker dan het bericht en zijn ontkenning is voorloopig de sfeer, waar in hei kon ontstaan. En dan behoeft men niet ver te zoeken. Duitschland en Japan hebben herhaaldelijk be toogd, dat zij gebrek aan „ruimte" heb ben en dat zij op koloniaal gebied mis deeld zijn. En beiden roepen om grond stoffen, zooals die voor een deel ook in Ned. Indië geproduceerd worden. Daar liggen de elementen voor allerlei po litieke speculaties. En daarin ligt voor Nederland een aanleiding' tot groote en voortdurende waakzaamheid. Onze minister van buitenlandsche zaken heeft eenigen tijd geleden ver klaard, dat Nederland geen duimbreed van zijn overzeesch grondgebied zou afstaan om aan de expansie-zucht van andere mogendheden tegemoet te ko men. Dat is natuurlijk voor een zelf standig rijk, dat zijn taak en zijn ver plichtingen ten aanzien van de onder zijn hoede staande overzeesch e gewes ten en volken ernstig opvat, hel eenige juiste standpuui. Wij verhandelen geen rijksgebied oï de volken die daar op wonen. Maar wij zijn wel bereid, en sedert lange jaren bereid geweest, om onze overzeesche gewesten dienstbaar te maken aan legitieme belangen van wereldwelvaart, waarvan ook andere landen kunnen profitecren. Maar dat moet onder voorwaarde gaan dat bet buitenland de territoriale integriteit en politieke onarhankelijkheid van moe derland en overzeesche gewesten weet te eerbiedigen. Zoo niet, dan wordt het tijd. dat de deur van Onze Oost voor de zulken gesloten wordt. begonnen den volgenden morgen, toen hij van boer Meulemans het verwijt te hooren had gekregen, dat hij zich moest schamen „een jonge kerel als hij bedelend te dolen langs 's-Heeren wegen." Om zich, als vacantie-ganger niet te verraden, had Ton lachend be terschap beloofd met het onverwacht gevolg, dat hij door boer Meulemans van zwerver tot daglooner op Meulen hoef bevorderd was. Zoo bracht Ton daar zijn vacantie door, zwoegend zoo hard en zoo goed, als hij kon, maar vreeselijk onhandig. Wellicht zou hij er reeds den tweeden dag van zijn ver blijf wegens algeheele onbekwaamheid door boer Meulemans zijn weggezonden ware niet, juist dien tweeden dag, dat ongeluk gebeurd. Boer Meulemans was bij het maaien gevallen met zijn pols in het blad van de zeis en zijn polsslagader was doorgesneden. Door hetee spoedig ingrijpen van Ton, die hets spoedig ingrijpen van Ton. die de slagader wist af te binden en den gewonden pols daarna als een dokter zoo vakkundig verbond, werd boer Meulemans van een wissen verbloe- dingsdood gered. Een dokter was er niet dan op een groot uur afstand en toen die eindelijk kwam, twee uren na het gebeurde en den pols van boer Meulemans onderzocht, zei hij hem verwonderd U hebt er al een dokter bij gehad, zie ik wel, hij heeft u goed verbonden, 'k behoef er niets meer aan te doen. Op zijn beurt verwonderd, zei boer Meulemans tot den dokter zwerver, die da verband gelegd heeft. -- Dan heeft hij het wel meer ge daan en in elk geval heeft hij u het le ven gered, want zonder zijn onmiddel lijk ingrijpen zoudt ge doodgebloed zijn, luidde het antwoord van den dok ter. Sinds dien dag behoefde Ton niet meer in de schuur te slapen. Hij kreeg een kamer op de boerderij en een plaats voor tafel aan het middagmaal juigt tegenover Mieneke, het aanmin nig dochterken van boer Meulemans, dat pas van het pensionaat terug was en niets van een boerinnetje had dan de blozende gelaatskleur der blakende gezondheid. Mieneke, wier wangen nog blozender werden, als zij, bij toeval, in de oogen wn Ton keek, scheen het niet onaan genaam te vinden, den zwerver als tafeloverbuur te hebben, maar zij be rustte erin, zonder hem een woord ie zeggen of zelfs zijn groet hoorbaar Ie beantwoorden. Haar hart echter sprak zooveel te luider van meer dan gewone achting voor den vreemden jongeman, wiens uiterlijk niets van den havenloo- zen zwerver had en volgens haar ie mand moest zijn van goede familie, die aan lager wal geraakt was. Gaarne had Mieneke aan haar nieuwsgierig heid uiting gegeven, door Ton te vra gen, hoe hij eindelijk tot zijn droef zwerversleven gekomen was, maar zij durfde niet. De waarheid was, dat zij hem vreesde. Men weet immers niet, waar zij vandaan komen, die zwer vers, zoo peinsde zij, noch waar zij heengaan en maar al te dikwijls wor den zij, als dieven of moordenaars, door de marechaussee gezocht. De couran ten staan vol van die griezel-histories, waarin brave boerenmenschen door zwervende roovers bestolen en soms vermoord worden. Ja, Mieneke was bang voor haar nochtans sympathie ken zwerver, wiens streelende blikken haar overal volgden en van wien zij steeds meer onder den indruk kwam. Dien namiddag, toen Ton in den boomgaard achter de boerderij werk zaam was, zag Mieneke plotseling twee marechaussees op het erf verschijnen. Zij herkende in een van de twee man nen der wet den wachtmeester van den grenspost en geen oogenblik bedacht zij zich de mannen kwamen den jongen zwerver halen, ongetwijfeld had hij aan den overkant der grens een mis daad gepleegd. Terwijl haar vader de marechaussees te woord stond, sloop Mieneke haastig- weg om Ton te gaan HOOFDDORP. Tel. 37. HANDEL IN KOUDBLOEDPAARDEN onder volle garantie. A UJ UJ Uw adres is dus O CO tij Iets nieuws zijn onze Speculaasletters. Alles eigen fabrikaat. CHOCOLADELETTERS, LUXE DOOZEN BONBONS, BORSTPLAAT enz. Tijdens de Sint Nicolaas-week hebben wij een Taaipop geëtaleerd van I!4 meter hoog. Iedere kooper mag raden naar het gewicht. Degene die jaist raadt krijgt de pop cadeau. jgjMBMÜMiiaÉÜl BROOD-, KOEK- EN BANKETBAKKERIJ SLOOTDORP. waarschuwen. Zij liep zoo hard, als gold het de redding van haar eigen leven en reeds un de verte riep ze lom nijgend toe Eh Ton ,vluclitjon gen, de marechausees zijn hier, ze ko men oe halen, vluciu Ton eenter vlucüUe niet. Kalm kwam hij naderbij en zijn pijp op zijn nand uitkloppend, vroeg nij gemoede lijk De marechaussee Wat moet die van me Laat ze maar komen, Mie neke. O, Ton, smeekte zij handenwrin gend, vlucht toch, ik wil niet, da go nlijit, ik wil niet da z'oe in de ge vangenis zetten. Zoet Mieneke, lachte Ton, waar om zou ik vluchten, ik ben geen mis dadiger en al was ik het wel, ik zou toch niet vluchten, zoolang gij hij mij nlijft, Mienekelief Welnee dokter, het is gewoon 'n Ton Ach Ton, daar zijn z'al, de marchaussee, riep Mieneke vertwij- iel(l uit, terwijl ze onwillekeurig de den beschermend naar hem uitstak. Ton greep die handen om ze te druk ken, heel innig en heel lang. De marechaussees, gevolgd door boer Meulemans en zijn vrouw, waren in- tusschen genaderd eiï, vooraleer te spre ken, sprong de wachtmeester in de houding en als 'n mindere zijn meer dere begroetend, bracht hij Ton het militair saluut, waarna hij zei Pardon kapitein, ik vergis me im mers niet, u is toch de kapitein-dokter dien ik, een paar dagen geleden, op 'n avond, naar hier verwezen heb Om u te dienen, wachtmeester, antwoordde Ton, op zijn, beurt militair groetend. Mag, ik u dan beleefd verzoeken, ons gauw even te willen vergezellen naar den grenspost hier vlakbij, aan den groo ten weg, waar een smokkelaar zich, met zijn auto, tegen de daar opgestelde baricade bijna te pletter heeft gereden en ernstig gewond ie* Ton en de marechaussees holden in looppas naar de plaats van 't ongeval, in stomme verbazing nagestaard door hoer Meulemans en zijn vrouw, in wier ooren nog de naklank tuitte van dat ontzagweKkende woord „kapitein-dok ier." urooter nog: was de vernazing van Mieneke. Het was, alsof de zon van naar heenging en zich verloor in de zwartbelommerde eikenlaan, bij de une kleine, donkere menscuenstippen, die ai verder wegzakten, om weldra, in een boent van den weg, geheel te ver dwijnen. En het was wel de zon, die ver uween, want plosteling werd een zwaar gordijn van dikke grauwe wolken over ue aarde neergelaten, dat met een don- ker floers de dagklaarheid versomber de. Uit de reizende wolken gevaarten schoten eensklaps slingerende vuurstra len en dondergerommel scheurde de ïucht vaneen. Het loodgrijze zwerk wierp groote, lauwe droppels uit, die tintelend neervielen op de boomen van den boomgaard en als gesprongen dia manten tegen het gras sloegen. De onweershui trok echter verder en weer spoedig kwamen de elementen noven Meulenhoef tot bedaren. De grol lende stem van den donder verstom de, de grauwe onweerswolkec spleten vaneen en lieten de zon weer zien. de eeuwig overwinnende, die onder de wijd spansche hemelgewelven een veelkleu- x ig regenboog teekende. Ook in het leven van Mieneke kwam weer zon. Zij zag Ton terug, dien dag nog eenmaal, in zijn schamele plunje van vacantie-zwerver. Nadien zag zij nem nog dikwijls terug, in zijn schitte rende uiform van kapitein-dokter van het leger, om hem eindelijk aan haar zijde te zien als haar echtgenoot. De deftige vrienden van Ton kunnen maar niet begrijpen, dat hij „met zoo'n eenvoudig boerinnetje" getrouwd is, al noemen de heeren het „geen slechte partij", want het jonge vrouwtje van den kapitein-dokter is welopgevoed, daarenboven eenige erfgename van „Meulenhoef" en „schoon als de zon."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 3