TANDK. INRICHTING
6EHEELE GEBITTEN 130.-
28e JAARGANG
DINSDAG 26 JANUARI 1937
No. 9
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
ZIJN
KLEINE MEISJE.
PER WACO ZONDAG 31 JAN.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN
BUREAU
Hippolytnshoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
CAFÉ 'T CENTRUM SCHAGEN.
SPREEKUUR van de tandarts
elke Donderdag van 9' '21 uur.
Met garantie.
Trekken inbegrepen. Consult kosteloos.
HET WEGENNET BOVEN HET IJ
IN NOORDHOLLAND.
Een overzicht van wat er zoo al gebeurd is
en wat er nog gebeuren moet.
De K. N. A. C. schrijft
Van ouds een centrum van veeteelt en
landbouw, afgezien van de duinenrij en de
vlak daarachter gelegen gronden stap voor
stap in het verleden op het water veroverd,
zag deze landstreek zich kort geleden weder
om met een nieuwen polder van 20.000 ha,
den Wieringermeerpolder, verrijkt. De daar
mede verband houdende totstandkoming van
den Afsluitdijk als Noordelijkste verbinding
van Oost- en West-Nederland heeft veel door
gaand verkeer en vooral ook veel toeristen
naar deze streken gebracht. De laatste plach
ten vroeger veelal niet verder te komen dan
de kaasmarkt in Alkmaar en „pittoresque
Marken and Volendam". Thans trekken heel
wat motorrijtuigen langs verschillende wegen
naar het vroeger zoo stille Wieringen, dat met
zijn licht geaccidenteerd terrein zoo karak
teristiek verschilt van de juist doorkruiste
polders in Friesland en West-Friesland. Voor
den RijkswegDen Helder/Afsluitdijk blijkt
van 1932 tot 1935 het verkeer te zijn toegeno
men van personenauto's met 51%, van au
tobussen en touringcars met 74 en van
vrachtauto's met 31 daarentegen het ver
keer met rijwielen slechts met 13
Uit den aard van den waterrijkdom dezer
gebieden spreekt haast vanzelf, dat een groot
deel van het vervoer immer per schuit ge
schiedde het aantal spoor- en tramwegen is
dan ook beperkt te noemen.
Ook hier zou de automobiel vele dorpen uit
hun isolement verlossen en voor een snelle
ren en beteren afvoer van de landbouw- en
veeteeltproducten zorgdragen.
Het zijn vooral de provinciale wegen, die in
de laatste jaren zijn en worden aangelegd
welke aan de behoeften van het zich ontwik
kelende verkeer tegemoet komen.
De Rijkswegen beperken zich tot een twee
tal NoordZuid verbindingen van de toe
komstige tunnels onder het Noordzeekanaal
te Velsen en te Amsterdam respectievelijk
naar Den Helder en over Hoorn naar Wierin
gen.
Voor Velsen is thans definitief tot den bouw
van een tunnel (voor de halve cents benzine-
bruggenbelasting) besloten. Op de Verkeers-
fondsbegrooting 1937 staat een bedrag van
f 100.000 voor grondaankoop aldaar. Momen
teel is het tracé nog niet geheel vastgesteld,
doch aangenomen mag worden, dat de Noor
delijke toegangsweg het grootste gedeelte van
de nauwe traverse door Velsen en Beverwijk
zal ontgaan. Dan nog zal de Rijksweg van
Velsen tot Alkmaar een toonbeeld blijven van
lintbebouwing op een zeer klein gedeelte na
rijdt men op dit wegvak van 20 km tusschen
de bebouwing. Inmiddels werd de weg in de
afgeloopen jaren op verschillende punten ver
beterd, hetgeen ook in de komende jaren het
geval zal zijn. Zoo werden in 1936 rijwielpa
den aangelegd van Heemskerk tot Castricumi
en zullen deze in 1937 tot het kruispunt te
Limmen worden doorgetrokken. Ook de door
gang door Castricum zal in 1937 worden ver
beterd hier zal een rijbaan van 9 m van
klinkerkeien komen met ter weerszijden een
voetpad.
De onderhandelingen tusschen Rijk en ge
meente over de traverse te Heiloo zijn thans
in een gunstig stadium gekomen in 1938 zal
een verbetering hiervan vermoedelijk wel
tot stand kunnen worden gebracht.
In Alkmaar is men druk doende de singels
te verbreeden als onderdeel van den Rijksweg
naar het Noorden, zulks met subsidie van het
Rijk behalve een breede rijbaan van asfalt
komen hier ook nog rijwielpaden ter weerszij
den.
Ook ten Noorden van Alkmaar op den weg
naar Den Helder en den Afsluitdijk worden
verbeteringen tot stand gebracht. Van Alk
maar tot Koedijk is een eenzijdig rijwielpad
gereed, van Koedijk tot de Burgervlotbrug is
de grond voor dit doel reeds aangekocht en
van deze brug tot De Kooi is over een lengte
van 20 km het rijwielpad in aanleg en ge
deeltelijk gereed.
Ook de rijbaan heeft over een gedeelte van
3'/a km een grondige verbetering ondergaan.
Het wegdek was op meerdere punten aan een
hinderlijke golfvorming onderhevig. Men heeft
nu tusschen de Stolpen en St. Maartensvlot-
brug een betondek van 1018 cm. op het
oude wegdek aangebracht, bij wijze van proef
met verschillende bewapeningen. Binnenkort
komt ook het gedeelte tusschen de St. Maar-
tens- en de Burgervlotbrug voor een dergelij
ke behandeling aan de beurt.
De ontworpen Rijksweg StolpenWieringen
zal nog eenigen tijd op zich laten wachten
op de Verkeersfondsbegrooting 1937 is slechts
een bedrag van f 100.000 ervoor uitgetrokken.
Momenteel kan men na de nieuwe brug over
't Noordhollandsch kanaal gepasseerd te zijn
langs vrij goede bestaande wegen Van Ewijck-
sluis bereiken.
Van den Rijksweg AmsterdamHoorn
Den Oever komt in 1937 slechts het gedeelte
HoornLambertschaag in uitvoering. Paral
lel aan het ten Zuiden van Hoorn geprojec
teerde gedeelte loopt een goede provinciale
weg, waarmede ruimschoots volstaan zal kun
nen wox-den wel is het wegvak bij Buiksloot
tot uitvoering gekomen en in 1936 voor het
verkeer opengesteld, voorwaar een goede ver-
keersverbetering.
Het provinciaal wegennet is in het algemeen
in snel tempo tot uitvoering gekomen voor
het meerendeel bestaat het uit wegen van
5.50 m breedte met gesloten wegdek. Vele
daarvan hebben nog geen afzonderlijke rij
wielpaden de behoefte daaraan, mede ten
opzichte van de verkeersveiligheid, zal zich
wel spoedig doen gevoelen, in bijzondere mate
voor den weg Amsterdam—Purmerend—Hoorn.
Enkele ontbrekende schakels in de wegen
HoornEnkhuizen, De StolpenMiddenmeer
en Noord-Scharwoude—Aartswoud zijn reeds
in uitvoering, terwijl voor nog niet uitgevoer
de provinciale wegen meerendeels in redelij
ken toestand verkeerende andere wegen ten
dienste staan.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Onze peulvruchten-expjoit.
De resten van den peulvruchien-
oogst. 1934. die indertijd door moeilijk
heden met den afzet nogal van zich
deed spreken, zijn thans naar het
buitenland verdwenen. Over de laat
ste restjes van 1935 zal ook spoedig be
schikt zijn, zoodat wij wel mogen zeg
gen, dat ook deze oogst verdwenen is.
Verkoop begin 1937, van hetgeen er
van 1935 nog over was, is echter voor
peulvruchten volstrekt geen late ter
mijn. Het artikel blijft lang in opslag,
het leent zich daarvoor door zijn aard
De vaste markten, die peulvruchten,
met name erwten, voor het binnen
land aanwijzen, wordt mede in ver
band gébracht met de belangstelling,
die in minder rustige tijden uitgaat
naar voedingsmiddelen, die lang be
waard kunnen blijven. Hoe het met
oogst 1936 staat, is niet al te precies bo
kend, nu er dit jaar zooveel pëulvruch
ten bij den boer in opslag zijn geble
ven. Van die voorraden verdwijnt wel
wat als voer in liet eigen bedrijf en
ook buiten de markt om in dat van an
dere landbouwers. Nederlandschc
peulvruchten zijn op export aangewe
zen. Zoolang Frankrijk de contingen-
teering handhaaft en zoolang elders
de afzetmöeiijkhoden blijven bestaan,
is er- niet veel kans op herstel van een
vrije markt. Toch kan er thans weer
naar Engeland worden uitgevoerd zon
dei- dat een bijslag op den export
wordt verstrekt. De exporteurs kun
nen zich daar ook weer vrij bewegen.
Of het straks met andere landen deze
richting ook zal uitgaan zal moeien
blijken. Daar een deel van den oogst
1936 niet van goede kwaliteit is en wel
niet de markt zal bereiken, mag wor
den aangenomen, dat het voorraad,-
probleem niet veel zorgen zal haren.
Werd het opnemingsvermogen van
(ie binnenlandschc markt wat grooter,
dan zou men er zelfs gemakkelijk
door komen. In ons land schijnt het
te moeten vriezen voor en aleer op 'n
goede consumptie kan worden gere
kend. In Zuidelijke landen is dat an-
FEUILLETON.
ROMAN NAAR HET ENGELSCH.
EERSTE HOOFDSTUK.
6.)
Wat moest er in de toekomst gebeuren me-,
het kind dat zoo plotseling en op zoo'n eigen
aardige manier aan zijn zorgen was toever
trouwd Welke stappen moest hij in haar
belang doen Wat kón hij doen Wat moest
hij doen Het was een nog al ingewikkeld
probleem voor een jongen man van 26 jaar,
een probleem dat bovendien nog verzwaard
werd door zijn ontdekking dat Mrs. Burnett,
blijkbaar een paria was geweest tusschen haar
landgenooten. De oude dame, wier moederlijk
voorkomen hem op den dag van zijn aankomst
zoo aangetrokken had, ontpopte zich als een
alles behalve moederlijk wezen, toen hij aar
zelend de zaak met haar besprak.
„Beste Sir Giles", zei ze, terwijl ze over haar
zijden japon streek met haar dikke vingers,
die haar metgezel erg onsympathiek vond en
hem den indruk gaven van zelfgenoegzaam
heid en genotzucht,, „we zijn allemaal naar
de begraafplaats geweest omdat we het erg
naar vonden dat een landgenoote op die af
schuwelijke manier om het leven is gekomen.
En we hadden allemaal medelijden met het
arme kind. Maar neem mijn raad aan
ik weet zeker, dat alle verstandige menschen
u hetzelfde zullen zeggen en laat u niet meer
met het kleine meisje in dan strikt noodig is."
„Maar waarom viel Tredman haar ver
baasd in de rede.
„De moeder van het kind leefde geheel af
gezonderd, stond heelemaal buiten elk ge
zelschap zoowel van Engelschen als van Fran-
schen. We weten dat ze zichzelf Mrs. Burnett
noemde, maar wat haar werkelijke naam
was. nietmand heeft er het flauwste ver
moeden van. Ze deed alsof ze weduwe was
„Maar ze kan toch ook best weduwe geweest
zijn en Burnett hebben geheeten," meende
Giles, verontwaardigd over den laster ten
opzichte van de vrouw.
„Het zou hebben gekund maar het was
niet zoo," antwoordde Mrs. Denham snibbig,
„er is geen twijfel aan dat ze hier onder een
aangenomen naam gewoond heeft, doodarm
en waarschijnlijk zich schuil houdend."
„Zich schuil houdend Waarvoor klonk
de verraste uitroep.
„Ja, dat is nu wat w ij ook niet precies kun
nen uitmaken, maar ze had zoo iets verba
zend wonderlijks over zich, zooiets schich
tigs Toe, laat ik u een raad geven. Ik ben
oud genoeg om uw moeder te zijn en ik ben
zeker dat uw moeder hetzelfde zou zeggen als
ik Bemoei je niet verder met het kind. Stuur
haar naar een weeshuis, laat de autoriteiten
haar familieleden opsporen en moeite doen
dat ze verzorging vindt. Maar houdt u zelf er
buiten."
Een snel visioen van zijn eigen moeder,
flitste door Giles' geest. Ze was gestorven toen
hij nog maar een kleine jongen was, maar hij
kon zich heel goed haar lief gezicht herinne
ren met de zachte oogen en ook haar pretti
ge vriendelijke stem. En sommige dingen die
zij tegen hem had gezegd, waren hem ook
bijgebleven. En zoo herinnerde hij zich ook
nu weer dat zij eens had gezegd „Je moet
altijd goed en vrienderijk over de menschen
denken en vooral lief als ze zwakker zijn dan
jij." Het beeld van zijn moeder verdween weer
en inplaats daarvan zag hij Sylvia's bleek
gezichtje droeve oogen voor zich. Hij voelde
den druk van haar trillende handen en hoor
de haar verstandige stem zeggen„Wilde
moeder dan, dat ik uw kleine meisje zou
zijn En opnieuw kwam er een gevoel van
naar de voetbalwedstrijd Duitschland-Holland
fee Dusseldorp. Retour f 5.
Vertrek Zaterdagmiddag of Zondagmorgen.
Stadionkaarten verkrijgbaar.
REISBUREAU WACO HOORN.
Breed 35, Tel. 184.
ders, daar worden erwten en boonon
ook des zomers niet versmaad.
DE NOORD-OOSTELIJKE
ZUIDERZEEPOLDERS.
Aanleg dijkvakken tusschen
Lemmer en Urk, en Urk en
Kamper-eiland.
Belangrijke aanbesteding.
Op 24 Februari zal zooals reeds go-
meld worden aanbesteed het maken
van een Noord-Oost el ij ken Zuiderzee
polder.
Het A.N.P. verneemt in verband hier
mede, dat deze aanbesteding een bui
tengewoon groot werk omvat.
Het bestek heeft namelijk betrek
king op de dijkvakken tuschen Lemmer
en Urk en tusschen Urk en den voor
uit springenden hoek van het Ivain-
pereiland, vlak ten Noorden van den
IJsselmond. Deze beide dijkvakken zijn
samen ruim veertig Km. lang en daar
van wordt nu het maken van een-en-
dertig-en-een-halve Km. aanbesteed.
De in het bestek vermelde hoeveelhe
den zijn voor zand ruim 5 millioen
M3 en voor keileem 2.500.000 M3, ter
wijl 77 ha kraagstukken en 51 ha ver
schillende soorten steen- en betonglooi-
ingen zullen moeten worden gemaakt.
Er worden aanbiedingen gevraagd
voor verschillende grootere en kleinere
perceelen, welke ook weer gecombi
neerd zullen kunnen worden. Hot Rijk
draagt zelf zorg voor de levering van
de meeste bouwmaterialen. waarvan
de steen voor kraagstukken en glooi
ingen wel het. voornaamste is.
Het is natuurlijk noodig, dat de aan
nemers, die op dit groote werk willen
inschrijven, zooveel mogelijk tijd heb
ben om zich daarop voor te bereiden.
Daarom is het bestek der werken reeds
ruim een maand voor de. aanbesteding
aan de bureaux dei' Zuiderzeewerken
te 's-Gravenliage en Alkmaar ter in
zage gelegd, zoodat gegadigden er
reeds kennis van kunnen nemen voor
liet in druk is verschenen.
Ambtenaren helpen smokkelaars.
Belasting-ambtenaren te Roosendaal
hebben een koffer, die bij opening siga
retten-papier bleek te bevatten en die
ongevisiteerd zich in een goederenwa
gen bevond, in beslag genomen. Bij on
derzoek bleek, da* bij deze zaak een
ambtenaar van douane en een spoor
wegbeambte waren betrokken met
medeweten geen visitatie van de be
wuste koffer werd gehouden.
Op vermoeden van fraude werd nu
een buitenlandsche trein nauwkeurig
nagegaan, waarbij ou-regel matigheden
aan het licht kwamen. De beide betrok
kenen hebben bekend.
Ecu kleine redder.
Onder de gemeente Roosendaal ge
laakte het 2-jarig zoontje van den
landbouwer van Gaste! bij het spelen
in een sloot. Het kind dreigde te ver
drinken, doch dank zij Je tegenwoordig
reid van geest van een 4-jarig zoontje
van den arbeider kommens, dat met
weerzin in hem tegen deze zelfvoldane vrouw
op, die met haar dikke, beringde vingers maar
steeds over haar zijden japon zat te aaien.
„Laten we een oogenblik aannemen, dat er
iets bewezen zou worden tegen de arme vrouw,
die niet meer in staat is zichzelf te verdedi
gen", zei Tredman op eenigszins geprikkelden
toon, „dan zie ik absoluut nog niet in, waar
om een onschuldig kind daaronder zou moe
ten lijden. Een meisje van 10 is nu niet be
paald een gevaarlijk persoon.'" Het sarcasme
in zijn toon ontging de dikhuidige Mrs. Den
ham, die alleen maar afkeurend het hoofd
schudde en plechtig zeide
„Zoo moeder zoo dochterheusch, zoo is
het. Neemt U me niet kwalijk, Sir Giles, als
ik zeg dat het nooit verstandig kan zijn zich
te encanaïlleeren met menschen die zoo'n
twijfelachtige reputatie hebben als die Bur-
netts. U weet niets van het kindalleen,
waar iedereen het over eens is, dat de moeder
een echte avonturierster was, en zich schuil
moest houden. Tien tegen eendat ze niet
eens getrouwd was", eindigde de deugzame
dame.
Er kwam een harde, energieke trek om den
mond van Giles Tredman en die hem ken
den, wisten dat dat beteekendedat hij,
wat er ook gebeuren zou, zijn eigen weg zou
gaan. En zelfs de grof-besnaarde vrouw, die
egenover hem zat in de conversatiezaal van
't hotel, begreep tenslotte dat ze aan doove-
mans deur predikte. „In alles wat U daar
hebt gezegd zie ik geen reden, om tegenover
het kind onbarmhartig te zijn," zei Giles
koel. „Ik heb geen tijd gehad me er in te ver
diepen wat er in de toekomst met haar moet
gebeuren maar ik ben in ieder geval niet
van plan om haar in een weeshuis te doen
of haar aan de autoriteiten over te geven."
Zijn gesprek met de welmeenende Mrs.
Dennam kwam hem weer in de gedachte, toen
de kleine speelde ontkwam het aan een
wissen dood. Het moedige kereltje
greep zijn makkertje bij de haren en
hielp hem aldus op het droge.
Bij val gedood.
Zaterdagmiddag te ongeveer twee
uur is een 13-jarigen jongen uit Hoog
karspel bij het raadhuis van Groote
broek op de fiets tegen de achterzijde
van een vrachtauto gereden. De jon
gen sloeg tegen den grond en was da
delijk dood.
Zeer gunstig resultaat van verkoop
van kinderzegels.
De totale meerwaarde boven de
frankeerkosten beloopt rond f 143.600
(vorig jaar f 128.600), zoodat. plus mi
nus f 15.000 meer dan het vorige jaar
ter beschikking van de kinderverzor
ging kan worden gesteld.
VLEIEND OORDEEL OVER
ONS LAND.
„Candide", een Paiijscti weekblad,
bevat een artikel van den beer Robeit
de Traz, waarin deze zijn indrukken
weergeeft, van de huwelijksfeesten in
Den Haag.
-- Ik heb nooit de menschen begre
pen, schrijft hij, die ten aanzien van
Nederland met een soort goedgunstige
verteederdbetd de tulpenbedden en de
Markensche meisjes op klompen en
met kanten mutsjes oproepen, alsof
liet een land betrof voor toeristen, die
op folklore en gemakkelijke schilder
achtigheid uit zijn of degenen, die
aardigheden maken over de kleinheid
van dit „poppeiT'-koninkrijk iets wat
ik met eigen oogen gezien heb
In werkelijkheid is het Nederland-
sche ras een van de krachtigste, vol-
hardendste en oorspronkelijkste, die
er zijn. Al is de oppervlakte die het
bewoont, beperkt, het heeft niets
kleins, niets week-zoetelijks. Ten koste
van hardnekkige doorzettingskracht
door de eeuwen heen, heeft het zijn
grondgebied op de zee veroverd en is
liet bezig de drooglegging van de Zui
derzee tot een goed eind te brengen
een reuzachtige taak, waarop men
zich elders met grootspraak zou ver-
beffen.
Anderzijds heel't het een onmetelijk
koloniaal rijk gesticht, waarvan men
bet een deel heeft ontnomen. Niette
min bestuurt nog op den dag van lie
den dit volk van acht millioen inwo
ners zestig millioen inboorlingen in
Nederlandsch Indië. En het bestuurt
uit rijk in een geest van verdraagzaam
beid en humaniteit en mei een prac-
tisch resultaat, die de bewondering van
alle bezoekers wekken.
Deze twee voorbeelden zijn voldoen
de, meent de heer De Traz. Geplaatst
tusschen Engeland en Duitschland, 'n
soort delta van Europa vormend, aan
de open zee, die hel toegang geeft tot
de wereld, dicht bevolkt en arbeid
zaam, rijk aan musea en werven, aan
hooge scholen en banken, land van on
dernemingen en van hooge' cultuur,
land van vrijheid, een Staat vormend,
hij een uur later met Silvia naast zich aan
de tafel zat in de kleine kamer waar de moe
der was gestorven en naar de vreemsoortige
collectie keek die het meisje daar had uitge
spreid. Hij had haar gevraagd hem de papie
ren en andere bezittingen van waarde van
haar moeder te laten zien en hij legde haar
uit dat het zijn plicht was om te ontdekken
of ze hier of daar nog familieleden had, met
wie hij in relaties kon komen en dat hij hoop
te, dat hij onder de papieren van haar moe
der iets zou vinden, dat hem helpen zou bij
zijn plannen om haar te helpen.
„Dat is alles wat moeder had," zei ze op
kijkend van de uitstalling op de tafel naar
zijn verbaasd gezicht, moeder en ik hadden
niet veelwe waren zoo arm. Moeder heeft
al haar sieraden verkochtalleen zei ze dat
we nooit dat eene in het ivoren étui moesten
verkoopen."
Ze schoof de ivoren doos naar Giles toe, die
de jonge man het laatst op het sterfbed van
de stervende vrouw had gezien. Het was een
gebeeldhouwd étui van geel en verkleurd
ivoor en het bracht hem weer het mooie, blee-
ke gezicht op het kussen voor den geest en
de angstige oogen, die hem zoo smeekend had
den aangekeken. En hoe de blijdschap die
angst verdrongen had, toen hij daar plechtig
had beloofd om te zorgen voor het kind dat
zij achterliet en terwijl hij néerzag op het
dónkere hoofd van het kleine meisje, reali
seerde hij zich plotseling weer welk een ver
antwoordelijke taak hij op de schouders had
genomen. Zoo gauw mogelijk moest hij zien
gewaar te worden, bij wien hij een veilig te
huis voor Sylvia zou kunnen vinden, want dat
ze ten slotte ergens in de wereld verwanten
zou bezitten, die verantwoordelijk voor haar
waren, daaraan wijfelde hij niet.
„We zullen eerst maar eens in de ivoren
doos kijken," zei hij opgewekt. „Daar is iets
buitengewoons in, hè O, ja je moeder zei
een juweel.... dat.... Alle menschen!....
Hij brak zijn zin af met een uitroep van ver
bazing, toen Sylvia het étui had opengemaakt
en er uit haalde, wat voor zijn verraste oo
gen op het eerste gezicht scheen te zijn een
flitsende en flikkerende massa edelgesteen
ten.
„Moeder, zei, dat we dit nooit moesten
wegdoen", zei het kind rustig, terwijl ze het
fonkelende moois voor Giles neerlegde en ver
rast naar zijn verbaasd gezicht keek.
„Dit wegdoen stamelde hij, maar hoe
ter wereldik bedoel, van waar heeft je
moeder dit gekregen
„Moeder zei altijd dat er nergens zoo iets be
stond als dit", antwoordde Sylvia, „en ik vind
het erg mooi."
„Zoo, vind je het mooigoede hemel het is
alsof je een schat vindt", zei hij terwijl hij
het kleinood opnam en nauwkeurig bekeek.
Op het eerste gezicht had het hem een han
ger geleken, maar bij nadere beschouwing
zag hij dat het zoowel als hanger als broche
kon gedragen worden. Hij bekeek het vol be
wondering de grootte en de pracht van de
steenen verrukten hem. In het midden be
vond zich een reusachtigen smaragd, van een
prachtige, levendige kleur, omringd door dia
manten van buitengewone afmetingen en
waarde. En daaraan hing, aan een kettinkje
van kleine briljanten, een klein medaillon,
met een rand van smaragden en diamanten.
Elke leek kon direct zien dat dit prachtstuk
van juwelierskunst iets buitengewoon moois
en kostbaars was en Giles was genoeg op de
hoogte om te beseffen dat hij voor een enor
me geldswaarde in zijn hand hield.
„Je begrijpt niet wat ik bedoel." zei hij, po
gend zoo kalm mogelijk te spreken, „ik be
doelje kunt me niet vertellen waar je
moeder dit stuk vandaan had
(Wordt vervolgd),