TANDK. INRICHTING 6EHEELE GEBITTEN 130.- 28e JAARGANG DINSDAG 26 JANUARI 1937 No. 9 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ZIJN KLEINE MEISJE. PER WACO ZONDAG 31 JAN. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN BUREAU Hippolytnshoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 f 0.10 CAFÉ 'T CENTRUM SCHAGEN. SPREEKUUR van de tandarts elke Donderdag van 9' '21 uur. Met garantie. Trekken inbegrepen. Consult kosteloos. HET WEGENNET BOVEN HET IJ IN NOORDHOLLAND. Een overzicht van wat er zoo al gebeurd is en wat er nog gebeuren moet. De K. N. A. C. schrijft Van ouds een centrum van veeteelt en landbouw, afgezien van de duinenrij en de vlak daarachter gelegen gronden stap voor stap in het verleden op het water veroverd, zag deze landstreek zich kort geleden weder om met een nieuwen polder van 20.000 ha, den Wieringermeerpolder, verrijkt. De daar mede verband houdende totstandkoming van den Afsluitdijk als Noordelijkste verbinding van Oost- en West-Nederland heeft veel door gaand verkeer en vooral ook veel toeristen naar deze streken gebracht. De laatste plach ten vroeger veelal niet verder te komen dan de kaasmarkt in Alkmaar en „pittoresque Marken and Volendam". Thans trekken heel wat motorrijtuigen langs verschillende wegen naar het vroeger zoo stille Wieringen, dat met zijn licht geaccidenteerd terrein zoo karak teristiek verschilt van de juist doorkruiste polders in Friesland en West-Friesland. Voor den RijkswegDen Helder/Afsluitdijk blijkt van 1932 tot 1935 het verkeer te zijn toegeno men van personenauto's met 51%, van au tobussen en touringcars met 74 en van vrachtauto's met 31 daarentegen het ver keer met rijwielen slechts met 13 Uit den aard van den waterrijkdom dezer gebieden spreekt haast vanzelf, dat een groot deel van het vervoer immer per schuit ge schiedde het aantal spoor- en tramwegen is dan ook beperkt te noemen. Ook hier zou de automobiel vele dorpen uit hun isolement verlossen en voor een snelle ren en beteren afvoer van de landbouw- en veeteeltproducten zorgdragen. Het zijn vooral de provinciale wegen, die in de laatste jaren zijn en worden aangelegd welke aan de behoeften van het zich ontwik kelende verkeer tegemoet komen. De Rijkswegen beperken zich tot een twee tal NoordZuid verbindingen van de toe komstige tunnels onder het Noordzeekanaal te Velsen en te Amsterdam respectievelijk naar Den Helder en over Hoorn naar Wierin gen. Voor Velsen is thans definitief tot den bouw van een tunnel (voor de halve cents benzine- bruggenbelasting) besloten. Op de Verkeers- fondsbegrooting 1937 staat een bedrag van f 100.000 voor grondaankoop aldaar. Momen teel is het tracé nog niet geheel vastgesteld, doch aangenomen mag worden, dat de Noor delijke toegangsweg het grootste gedeelte van de nauwe traverse door Velsen en Beverwijk zal ontgaan. Dan nog zal de Rijksweg van Velsen tot Alkmaar een toonbeeld blijven van lintbebouwing op een zeer klein gedeelte na rijdt men op dit wegvak van 20 km tusschen de bebouwing. Inmiddels werd de weg in de afgeloopen jaren op verschillende punten ver beterd, hetgeen ook in de komende jaren het geval zal zijn. Zoo werden in 1936 rijwielpa den aangelegd van Heemskerk tot Castricumi en zullen deze in 1937 tot het kruispunt te Limmen worden doorgetrokken. Ook de door gang door Castricum zal in 1937 worden ver beterd hier zal een rijbaan van 9 m van klinkerkeien komen met ter weerszijden een voetpad. De onderhandelingen tusschen Rijk en ge meente over de traverse te Heiloo zijn thans in een gunstig stadium gekomen in 1938 zal een verbetering hiervan vermoedelijk wel tot stand kunnen worden gebracht. In Alkmaar is men druk doende de singels te verbreeden als onderdeel van den Rijksweg naar het Noorden, zulks met subsidie van het Rijk behalve een breede rijbaan van asfalt komen hier ook nog rijwielpaden ter weerszij den. Ook ten Noorden van Alkmaar op den weg naar Den Helder en den Afsluitdijk worden verbeteringen tot stand gebracht. Van Alk maar tot Koedijk is een eenzijdig rijwielpad gereed, van Koedijk tot de Burgervlotbrug is de grond voor dit doel reeds aangekocht en van deze brug tot De Kooi is over een lengte van 20 km het rijwielpad in aanleg en ge deeltelijk gereed. Ook de rijbaan heeft over een gedeelte van 3'/a km een grondige verbetering ondergaan. Het wegdek was op meerdere punten aan een hinderlijke golfvorming onderhevig. Men heeft nu tusschen de Stolpen en St. Maartensvlot- brug een betondek van 1018 cm. op het oude wegdek aangebracht, bij wijze van proef met verschillende bewapeningen. Binnenkort komt ook het gedeelte tusschen de St. Maar- tens- en de Burgervlotbrug voor een dergelij ke behandeling aan de beurt. De ontworpen Rijksweg StolpenWieringen zal nog eenigen tijd op zich laten wachten op de Verkeersfondsbegrooting 1937 is slechts een bedrag van f 100.000 ervoor uitgetrokken. Momenteel kan men na de nieuwe brug over 't Noordhollandsch kanaal gepasseerd te zijn langs vrij goede bestaande wegen Van Ewijck- sluis bereiken. Van den Rijksweg AmsterdamHoorn Den Oever komt in 1937 slechts het gedeelte HoornLambertschaag in uitvoering. Paral lel aan het ten Zuiden van Hoorn geprojec teerde gedeelte loopt een goede provinciale weg, waarmede ruimschoots volstaan zal kun nen wox-den wel is het wegvak bij Buiksloot tot uitvoering gekomen en in 1936 voor het verkeer opengesteld, voorwaar een goede ver- keersverbetering. Het provinciaal wegennet is in het algemeen in snel tempo tot uitvoering gekomen voor het meerendeel bestaat het uit wegen van 5.50 m breedte met gesloten wegdek. Vele daarvan hebben nog geen afzonderlijke rij wielpaden de behoefte daaraan, mede ten opzichte van de verkeersveiligheid, zal zich wel spoedig doen gevoelen, in bijzondere mate voor den weg Amsterdam—Purmerend—Hoorn. Enkele ontbrekende schakels in de wegen HoornEnkhuizen, De StolpenMiddenmeer en Noord-Scharwoude—Aartswoud zijn reeds in uitvoering, terwijl voor nog niet uitgevoer de provinciale wegen meerendeels in redelij ken toestand verkeerende andere wegen ten dienste staan. BINNENLANDSCH NIEUWS. Onze peulvruchten-expjoit. De resten van den peulvruchien- oogst. 1934. die indertijd door moeilijk heden met den afzet nogal van zich deed spreken, zijn thans naar het buitenland verdwenen. Over de laat ste restjes van 1935 zal ook spoedig be schikt zijn, zoodat wij wel mogen zeg gen, dat ook deze oogst verdwenen is. Verkoop begin 1937, van hetgeen er van 1935 nog over was, is echter voor peulvruchten volstrekt geen late ter mijn. Het artikel blijft lang in opslag, het leent zich daarvoor door zijn aard De vaste markten, die peulvruchten, met name erwten, voor het binnen land aanwijzen, wordt mede in ver band gébracht met de belangstelling, die in minder rustige tijden uitgaat naar voedingsmiddelen, die lang be waard kunnen blijven. Hoe het met oogst 1936 staat, is niet al te precies bo kend, nu er dit jaar zooveel pëulvruch ten bij den boer in opslag zijn geble ven. Van die voorraden verdwijnt wel wat als voer in liet eigen bedrijf en ook buiten de markt om in dat van an dere landbouwers. Nederlandschc peulvruchten zijn op export aangewe zen. Zoolang Frankrijk de contingen- teering handhaaft en zoolang elders de afzetmöeiijkhoden blijven bestaan, is er- niet veel kans op herstel van een vrije markt. Toch kan er thans weer naar Engeland worden uitgevoerd zon dei- dat een bijslag op den export wordt verstrekt. De exporteurs kun nen zich daar ook weer vrij bewegen. Of het straks met andere landen deze richting ook zal uitgaan zal moeien blijken. Daar een deel van den oogst 1936 niet van goede kwaliteit is en wel niet de markt zal bereiken, mag wor den aangenomen, dat het voorraad,- probleem niet veel zorgen zal haren. Werd het opnemingsvermogen van (ie binnenlandschc markt wat grooter, dan zou men er zelfs gemakkelijk door komen. In ons land schijnt het te moeten vriezen voor en aleer op 'n goede consumptie kan worden gere kend. In Zuidelijke landen is dat an- FEUILLETON. ROMAN NAAR HET ENGELSCH. EERSTE HOOFDSTUK. 6.) Wat moest er in de toekomst gebeuren me-, het kind dat zoo plotseling en op zoo'n eigen aardige manier aan zijn zorgen was toever trouwd Welke stappen moest hij in haar belang doen Wat kón hij doen Wat moest hij doen Het was een nog al ingewikkeld probleem voor een jongen man van 26 jaar, een probleem dat bovendien nog verzwaard werd door zijn ontdekking dat Mrs. Burnett, blijkbaar een paria was geweest tusschen haar landgenooten. De oude dame, wier moederlijk voorkomen hem op den dag van zijn aankomst zoo aangetrokken had, ontpopte zich als een alles behalve moederlijk wezen, toen hij aar zelend de zaak met haar besprak. „Beste Sir Giles", zei ze, terwijl ze over haar zijden japon streek met haar dikke vingers, die haar metgezel erg onsympathiek vond en hem den indruk gaven van zelfgenoegzaam heid en genotzucht,, „we zijn allemaal naar de begraafplaats geweest omdat we het erg naar vonden dat een landgenoote op die af schuwelijke manier om het leven is gekomen. En we hadden allemaal medelijden met het arme kind. Maar neem mijn raad aan ik weet zeker, dat alle verstandige menschen u hetzelfde zullen zeggen en laat u niet meer met het kleine meisje in dan strikt noodig is." „Maar waarom viel Tredman haar ver baasd in de rede. „De moeder van het kind leefde geheel af gezonderd, stond heelemaal buiten elk ge zelschap zoowel van Engelschen als van Fran- schen. We weten dat ze zichzelf Mrs. Burnett noemde, maar wat haar werkelijke naam was. nietmand heeft er het flauwste ver moeden van. Ze deed alsof ze weduwe was „Maar ze kan toch ook best weduwe geweest zijn en Burnett hebben geheeten," meende Giles, verontwaardigd over den laster ten opzichte van de vrouw. „Het zou hebben gekund maar het was niet zoo," antwoordde Mrs. Denham snibbig, „er is geen twijfel aan dat ze hier onder een aangenomen naam gewoond heeft, doodarm en waarschijnlijk zich schuil houdend." „Zich schuil houdend Waarvoor klonk de verraste uitroep. „Ja, dat is nu wat w ij ook niet precies kun nen uitmaken, maar ze had zoo iets verba zend wonderlijks over zich, zooiets schich tigs Toe, laat ik u een raad geven. Ik ben oud genoeg om uw moeder te zijn en ik ben zeker dat uw moeder hetzelfde zou zeggen als ik Bemoei je niet verder met het kind. Stuur haar naar een weeshuis, laat de autoriteiten haar familieleden opsporen en moeite doen dat ze verzorging vindt. Maar houdt u zelf er buiten." Een snel visioen van zijn eigen moeder, flitste door Giles' geest. Ze was gestorven toen hij nog maar een kleine jongen was, maar hij kon zich heel goed haar lief gezicht herinne ren met de zachte oogen en ook haar pretti ge vriendelijke stem. En sommige dingen die zij tegen hem had gezegd, waren hem ook bijgebleven. En zoo herinnerde hij zich ook nu weer dat zij eens had gezegd „Je moet altijd goed en vrienderijk over de menschen denken en vooral lief als ze zwakker zijn dan jij." Het beeld van zijn moeder verdween weer en inplaats daarvan zag hij Sylvia's bleek gezichtje droeve oogen voor zich. Hij voelde den druk van haar trillende handen en hoor de haar verstandige stem zeggen„Wilde moeder dan, dat ik uw kleine meisje zou zijn En opnieuw kwam er een gevoel van naar de voetbalwedstrijd Duitschland-Holland fee Dusseldorp. Retour f 5. Vertrek Zaterdagmiddag of Zondagmorgen. Stadionkaarten verkrijgbaar. REISBUREAU WACO HOORN. Breed 35, Tel. 184. ders, daar worden erwten en boonon ook des zomers niet versmaad. DE NOORD-OOSTELIJKE ZUIDERZEEPOLDERS. Aanleg dijkvakken tusschen Lemmer en Urk, en Urk en Kamper-eiland. Belangrijke aanbesteding. Op 24 Februari zal zooals reeds go- meld worden aanbesteed het maken van een Noord-Oost el ij ken Zuiderzee polder. Het A.N.P. verneemt in verband hier mede, dat deze aanbesteding een bui tengewoon groot werk omvat. Het bestek heeft namelijk betrek king op de dijkvakken tuschen Lemmer en Urk en tusschen Urk en den voor uit springenden hoek van het Ivain- pereiland, vlak ten Noorden van den IJsselmond. Deze beide dijkvakken zijn samen ruim veertig Km. lang en daar van wordt nu het maken van een-en- dertig-en-een-halve Km. aanbesteed. De in het bestek vermelde hoeveelhe den zijn voor zand ruim 5 millioen M3 en voor keileem 2.500.000 M3, ter wijl 77 ha kraagstukken en 51 ha ver schillende soorten steen- en betonglooi- ingen zullen moeten worden gemaakt. Er worden aanbiedingen gevraagd voor verschillende grootere en kleinere perceelen, welke ook weer gecombi neerd zullen kunnen worden. Hot Rijk draagt zelf zorg voor de levering van de meeste bouwmaterialen. waarvan de steen voor kraagstukken en glooi ingen wel het. voornaamste is. Het is natuurlijk noodig, dat de aan nemers, die op dit groote werk willen inschrijven, zooveel mogelijk tijd heb ben om zich daarop voor te bereiden. Daarom is het bestek der werken reeds ruim een maand voor de. aanbesteding aan de bureaux dei' Zuiderzeewerken te 's-Gravenliage en Alkmaar ter in zage gelegd, zoodat gegadigden er reeds kennis van kunnen nemen voor liet in druk is verschenen. Ambtenaren helpen smokkelaars. Belasting-ambtenaren te Roosendaal hebben een koffer, die bij opening siga retten-papier bleek te bevatten en die ongevisiteerd zich in een goederenwa gen bevond, in beslag genomen. Bij on derzoek bleek, da* bij deze zaak een ambtenaar van douane en een spoor wegbeambte waren betrokken met medeweten geen visitatie van de be wuste koffer werd gehouden. Op vermoeden van fraude werd nu een buitenlandsche trein nauwkeurig nagegaan, waarbij ou-regel matigheden aan het licht kwamen. De beide betrok kenen hebben bekend. Ecu kleine redder. Onder de gemeente Roosendaal ge laakte het 2-jarig zoontje van den landbouwer van Gaste! bij het spelen in een sloot. Het kind dreigde te ver drinken, doch dank zij Je tegenwoordig reid van geest van een 4-jarig zoontje van den arbeider kommens, dat met weerzin in hem tegen deze zelfvoldane vrouw op, die met haar dikke, beringde vingers maar steeds over haar zijden japon zat te aaien. „Laten we een oogenblik aannemen, dat er iets bewezen zou worden tegen de arme vrouw, die niet meer in staat is zichzelf te verdedi gen", zei Tredman op eenigszins geprikkelden toon, „dan zie ik absoluut nog niet in, waar om een onschuldig kind daaronder zou moe ten lijden. Een meisje van 10 is nu niet be paald een gevaarlijk persoon.'" Het sarcasme in zijn toon ontging de dikhuidige Mrs. Den ham, die alleen maar afkeurend het hoofd schudde en plechtig zeide „Zoo moeder zoo dochterheusch, zoo is het. Neemt U me niet kwalijk, Sir Giles, als ik zeg dat het nooit verstandig kan zijn zich te encanaïlleeren met menschen die zoo'n twijfelachtige reputatie hebben als die Bur- netts. U weet niets van het kindalleen, waar iedereen het over eens is, dat de moeder een echte avonturierster was, en zich schuil moest houden. Tien tegen eendat ze niet eens getrouwd was", eindigde de deugzame dame. Er kwam een harde, energieke trek om den mond van Giles Tredman en die hem ken den, wisten dat dat beteekendedat hij, wat er ook gebeuren zou, zijn eigen weg zou gaan. En zelfs de grof-besnaarde vrouw, die egenover hem zat in de conversatiezaal van 't hotel, begreep tenslotte dat ze aan doove- mans deur predikte. „In alles wat U daar hebt gezegd zie ik geen reden, om tegenover het kind onbarmhartig te zijn," zei Giles koel. „Ik heb geen tijd gehad me er in te ver diepen wat er in de toekomst met haar moet gebeuren maar ik ben in ieder geval niet van plan om haar in een weeshuis te doen of haar aan de autoriteiten over te geven." Zijn gesprek met de welmeenende Mrs. Dennam kwam hem weer in de gedachte, toen de kleine speelde ontkwam het aan een wissen dood. Het moedige kereltje greep zijn makkertje bij de haren en hielp hem aldus op het droge. Bij val gedood. Zaterdagmiddag te ongeveer twee uur is een 13-jarigen jongen uit Hoog karspel bij het raadhuis van Groote broek op de fiets tegen de achterzijde van een vrachtauto gereden. De jon gen sloeg tegen den grond en was da delijk dood. Zeer gunstig resultaat van verkoop van kinderzegels. De totale meerwaarde boven de frankeerkosten beloopt rond f 143.600 (vorig jaar f 128.600), zoodat. plus mi nus f 15.000 meer dan het vorige jaar ter beschikking van de kinderverzor ging kan worden gesteld. VLEIEND OORDEEL OVER ONS LAND. „Candide", een Paiijscti weekblad, bevat een artikel van den beer Robeit de Traz, waarin deze zijn indrukken weergeeft, van de huwelijksfeesten in Den Haag. -- Ik heb nooit de menschen begre pen, schrijft hij, die ten aanzien van Nederland met een soort goedgunstige verteederdbetd de tulpenbedden en de Markensche meisjes op klompen en met kanten mutsjes oproepen, alsof liet een land betrof voor toeristen, die op folklore en gemakkelijke schilder achtigheid uit zijn of degenen, die aardigheden maken over de kleinheid van dit „poppeiT'-koninkrijk iets wat ik met eigen oogen gezien heb In werkelijkheid is het Nederland- sche ras een van de krachtigste, vol- hardendste en oorspronkelijkste, die er zijn. Al is de oppervlakte die het bewoont, beperkt, het heeft niets kleins, niets week-zoetelijks. Ten koste van hardnekkige doorzettingskracht door de eeuwen heen, heeft het zijn grondgebied op de zee veroverd en is liet bezig de drooglegging van de Zui derzee tot een goed eind te brengen een reuzachtige taak, waarop men zich elders met grootspraak zou ver- beffen. Anderzijds heel't het een onmetelijk koloniaal rijk gesticht, waarvan men bet een deel heeft ontnomen. Niette min bestuurt nog op den dag van lie den dit volk van acht millioen inwo ners zestig millioen inboorlingen in Nederlandsch Indië. En het bestuurt uit rijk in een geest van verdraagzaam beid en humaniteit en mei een prac- tisch resultaat, die de bewondering van alle bezoekers wekken. Deze twee voorbeelden zijn voldoen de, meent de heer De Traz. Geplaatst tusschen Engeland en Duitschland, 'n soort delta van Europa vormend, aan de open zee, die hel toegang geeft tot de wereld, dicht bevolkt en arbeid zaam, rijk aan musea en werven, aan hooge scholen en banken, land van on dernemingen en van hooge' cultuur, land van vrijheid, een Staat vormend, hij een uur later met Silvia naast zich aan de tafel zat in de kleine kamer waar de moe der was gestorven en naar de vreemsoortige collectie keek die het meisje daar had uitge spreid. Hij had haar gevraagd hem de papie ren en andere bezittingen van waarde van haar moeder te laten zien en hij legde haar uit dat het zijn plicht was om te ontdekken of ze hier of daar nog familieleden had, met wie hij in relaties kon komen en dat hij hoop te, dat hij onder de papieren van haar moe der iets zou vinden, dat hem helpen zou bij zijn plannen om haar te helpen. „Dat is alles wat moeder had," zei ze op kijkend van de uitstalling op de tafel naar zijn verbaasd gezicht, moeder en ik hadden niet veelwe waren zoo arm. Moeder heeft al haar sieraden verkochtalleen zei ze dat we nooit dat eene in het ivoren étui moesten verkoopen." Ze schoof de ivoren doos naar Giles toe, die de jonge man het laatst op het sterfbed van de stervende vrouw had gezien. Het was een gebeeldhouwd étui van geel en verkleurd ivoor en het bracht hem weer het mooie, blee- ke gezicht op het kussen voor den geest en de angstige oogen, die hem zoo smeekend had den aangekeken. En hoe de blijdschap die angst verdrongen had, toen hij daar plechtig had beloofd om te zorgen voor het kind dat zij achterliet en terwijl hij néerzag op het dónkere hoofd van het kleine meisje, reali seerde hij zich plotseling weer welk een ver antwoordelijke taak hij op de schouders had genomen. Zoo gauw mogelijk moest hij zien gewaar te worden, bij wien hij een veilig te huis voor Sylvia zou kunnen vinden, want dat ze ten slotte ergens in de wereld verwanten zou bezitten, die verantwoordelijk voor haar waren, daaraan wijfelde hij niet. „We zullen eerst maar eens in de ivoren doos kijken," zei hij opgewekt. „Daar is iets buitengewoons in, hè O, ja je moeder zei een juweel.... dat.... Alle menschen!.... Hij brak zijn zin af met een uitroep van ver bazing, toen Sylvia het étui had opengemaakt en er uit haalde, wat voor zijn verraste oo gen op het eerste gezicht scheen te zijn een flitsende en flikkerende massa edelgesteen ten. „Moeder, zei, dat we dit nooit moesten wegdoen", zei het kind rustig, terwijl ze het fonkelende moois voor Giles neerlegde en ver rast naar zijn verbaasd gezicht keek. „Dit wegdoen stamelde hij, maar hoe ter wereldik bedoel, van waar heeft je moeder dit gekregen „Moeder zei altijd dat er nergens zoo iets be stond als dit", antwoordde Sylvia, „en ik vind het erg mooi." „Zoo, vind je het mooigoede hemel het is alsof je een schat vindt", zei hij terwijl hij het kleinood opnam en nauwkeurig bekeek. Op het eerste gezicht had het hem een han ger geleken, maar bij nadere beschouwing zag hij dat het zoowel als hanger als broche kon gedragen worden. Hij bekeek het vol be wondering de grootte en de pracht van de steenen verrukten hem. In het midden be vond zich een reusachtigen smaragd, van een prachtige, levendige kleur, omringd door dia manten van buitengewone afmetingen en waarde. En daaraan hing, aan een kettinkje van kleine briljanten, een klein medaillon, met een rand van smaragden en diamanten. Elke leek kon direct zien dat dit prachtstuk van juwelierskunst iets buitengewoon moois en kostbaars was en Giles was genoeg op de hoogte om te beseffen dat hij voor een enor me geldswaarde in zijn hand hield. „Je begrijpt niet wat ik bedoel." zei hij, po gend zoo kalm mogelijk te spreken, „ik be doelje kunt me niet vertellen waar je moeder dit stuk vandaan had (Wordt vervolgd),

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1937 | | pagina 1