r lANDH. INRICHTING GEHEELE GEBITTEN 130.- 28e JAARGANG DINSDAG 2 FEBRUARI 1937 Ne. 12 NIEUWE- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN M ZIJN KLEINE MEISJE. EENIGE HOOFDPUNTEN UIT DE GROOTE REDE VAN HITLER IN DEN RIJKSDAG. SLACHTOFFERS VAN HET IJS. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER CORN. J. BObKER WIERINGEN BUREAU Hlppolytnshoef Wleringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer 0.58 f 0.10 CAFÉ 'T CENTRUM SCHAGEN. SPREEKUUR van de tandarts elke Donderdag van 9%1 uur. Met garantie. Trekken inbegrepen. Consult kosteloos. CRISIS - BUREAU. Heffingsverlaging zet-, viscli- en diermeel. Naar van bevoegde zijde wordt mede gedeeld, zal met ingang van 1 Febru ari 1937 wederom een belangrijke hef fingsverlaging ten aanzien van eenige producten in werking treden. Ten eerste zal de heffing op zetmeel en zetmeelderivaten over de geheelc linie met f 0.50 worden verlaagd, wel ke verlaging mogelijk is geworden ten gevolge van de stijging der aardappel prijzen. Ten tweede zullen het invoerprijsver schil voor alle soorten visch- en dier meel, alsmede de bereidingsheffing op vleeschbeendermeel en ander clan ont- lijrnd beendermeel, welke beide thans nog f 0.75 bedragen, worden ingetrok ken. Deze intrekking heeft mede tot ge volg, dat tegemoet gekomen wordt aan de moeilijke omstandigheden, waarin de pluimveehouderij, welke een belang rijke afneemster van visch- en dier meel is, verkeert. In verband hiermede zal er over de op 1 Februari 1937 aanwezige abnorma le voorraden visch- en diermeel een voorraadsrestitutie worden verleend ten bedrage van f 0.25. welke voor raadsrestitutie, tezamen met de per 7 December 1936 over de abnormale vooraden verleende voorraadsrestitu tie ten bedrage van f 0.75, een compen satie vormt tegenover de bij de instel ling van het visch- en diermeelmono- polie per 13 Mei 1935 over de abnor male voorraden geheven voorraadshef- fing ten bedrage van f 1. Teneinde in aanmerking te komen voor deze voorraadsrestitutie, dienen belanghebbenden ten spoedigste aan de Nederlandsche Meelcentrale opgave te verstrekken van de juistte groote hun ner voorraden visch- en diermeel na af loop der expeditie-werkzaamheden op 30 Januari 1937, gesplitst naar -soort, alsmede naar binnenlandschen dan wel buitenlandschen oorsprong. Alle andere thans geldende restitu tie- en steunverleeningen voor visch- en diermeel zullen dientengevolge met ingang van 1 Februari 1937 tevens wor den ingetrokken. Prijzen van varkens boven het zouters- gewicht. Naar wij vernemen zal de Nederland sche Veehouderij Centrale in de week van 1-6 Februari weder varkens boven het zoutersgewicht afnemen, deels be stemd om levend te worden uitgevoerd, deels bestemd om voor uitvoer te wor den geslacht. De prijs van de varkens, bestemd voor levenden uitvoer is vastgesteld op 45 cent per Kg. levend gewicht. In afwijking van de vorige malen wordt met ingang van 1 Februari 1937 bij de vaststelling van het levend ge wicht geen enkele korting volgens bet plaatselijk gebruik meer toegepast. Ook de z.g. fondsgelden zullen bij de uitbetaling niet worden afgetrokken. Overigens zijl de voorwaarden onver anderd gebleven. BUITENLAND. FEUILLETON. ROMAN NAAR HE7T BNQELBOH. 8.) m 1- Het kwam haar voor, dat het bezoek van den vreemdeling juist op het oogenblik dat ze over hem spraken, een fatale beteekenis had, en toen haar oogen de zijne ontmoetten, terwijl hij beleefd boog en haar uitgestoken hand drukte, huiverde zij weer. De bezoeker was heel lang en, zooals Grace eerder had gezegd, knap. Hij was niet zoo jong meer en de weinige grijze haren schenen de aantrek kelijkheid van zijn gezicht nog te verhoogen. Hij was glad geschoren, op de kleine zwarte snor na, dat den mooi gevormden mond vrij liet. Door de tegenstelling met zijn donker haar en snor, viel de kleur van zijn oogen bijzonder op, ze waren levendig blauw, en Mrs. Cardew dacht weer aan haar woorden van eenige oogenblikken geleden, „als scherpe pijlen. Zij herhaalde de woorden in zichzelf en bedacht dat die harde, heldere oogen nog anders waren dan staal alleen. Ze leken op het gepolijste staal van een nieuw zwaard. Maar al waren Mrs. Müller's oogen hard, zijn glimlach had een buitengewone bekoring Mrs. Cardew was genoodzaakt dat te erken nen en er was zoo iets fascineerends in zijn stem, die een vrouw zou kunnen bewegen hem tot het eind van de wereld te kunnen volgen. „Ik durfde op dit ongewone uur te komen," begon de bezoeker, terwijl hij naar de klok keek, die juist zes uur had geslagen, „omdat ik een loge had gekregen voor het Marsyas Theater vanavond, en ik wilde vragen of ik De Führer sprak aldus Het vier jaren-plan is een krachtig middel om de welvaart te vermeerderen. De staat wil en zal geen ondernemer zijn. Hij zal toezicht houden op de productie en het particuliere initiatief. Door de rechtsgelijkheid van Duitschland is géén volk iets ontnomen. Ik nam de handteekening terug van het aan een zwakke regeering afgeperste document, waarin staat, dat Duitschland de schuld heeft aan den oorlog. (Lang durig applaus.) De bewapening te land en in de lucht en de wederbezetting van het Rijnland waren de meest drieste ondernemingen van mijn leven. Thans wil ik hier nog een verklaring aan toevoegen. De tijd van de verrassin gen is nu voorbij, nu wij weder gelijkbe rechtigd zijn. Als rechtsgelijke staat zal Duitschland zijn taak als Europeesche mogendheid innemen. Duitschland heeft altijd verklaard, en ik herhaal het, dat er geen enkele reden is, welke een conflict tusschen Duitsch land en Frankrijk bijv. noodzakelijk zou maken. Ik heb aan België en Nederland verklaard, dat Duitschland onder alle omstandigheden, de neutraliteit van deze landen volstrekt wil garandeeren. Het vierjarenplan brengt geen verandering in onze bereidheid tot internationale samen werking op economisch gebied. De omstandig heden hebben ons ertoe gedwongen. Niets kan ons van dit vierjarenplan weerhouden. Ik wil een voorbeeld geven. De productie van syn thetische benzine en rubber heeft tot een vergrooting van de steenkolenproductie per jaar geleid. Een groot aantal arbeiders heeft daardoor meer werk gekregen. Welk land is bereid, wanneer wij deze synthetische benzi ne- en rubberproductie staken deze steenko len van ons af te nemen Voor ons geldt de ijzeren noodzakelijkheid om voor arbeid en brood voor ons volk te zorgen. Hitier ging over tot een aanval op het bols- u en Miss Cardew mag inviteeren om de loge met mij te deelen en vooraf bij .Carlton te dineeren Mrs. Cardew probeerde gewoon te doen. Uiterlijk was zij kalm en beminnelijk, maar innerlijk peinsde zij er over bij wien ze be trouwbare informaties kon inwinnen over de zen vreemdeling met zijn opmerkelijk goed Engelsch accent, die zoo'n duidelijke bewon dering voor haar mooie dochter toonde. „Wat vriendelijk van u om aan ons te den ken," zei ze, terwijl haar woorden geen spoor van haar innerlijke opwinding verrieden, „het is gelukkig dat we geen andere afspraak voor vanavond hebben ik en mijn dochter had den graag allang het nieuwe stuk in het Mar syas Theater gezien, Het is erg vriendelijk van Niemand beter dan Mrs. Cardew verstond de kunst om op een beleefde manier voor een uitnoodiging te bedanken, maar ondanks al haar waarschuwingen aan haar dochter te gen avonturiers, was zij zich er volkomen van bewust, dat het onbeleefd zou zijn geweest een vreemdeling, die een vriend was van de Digby's, anders dan met de grootste onder scheiding te behandelen. Het huis Digby was een cosmopolitisch centrum in Londen en of schoon men er een enkele maal wel eens een vreemsoortig wezen aantrof, kwam toch het grootste deel der in Londen vertoevende vreem delingen uit de eerste Europeesche kringen in de voorname woning op Portman Square. Daarom moest men iemand, die in dezen kring was opgenomen, niet froisseeren, over dacht de deftige dame, vooral nietals een logeplaats in den schouwburg en een diner in „Carlton" de beleefdheid nu niet bepaald tot een opoffering maakten „We zullen een bonte rij vormen," ging Mr. Müller met zijn muzikale stem voort. „Ik ben zoo vrij geweest een landgenoot van mij Mr. Schmidt, als vierde te vragen. Hij is in jewisme en riep uit, dat het bij hem niet ging om het Russische volk, maar om het bolsje wisme. Volgens Eden zetelt het bolsjewisme in Moskou, maar volgens ons is het een pest waartegen het Duitsche volk zich moet ver zetten, een pest, die in Spanje aan het werk is. Niet het nationaal-socialisme zoekt Rus land binnen te dringen, maar omgekeerd, en daartegen moeten wij ons steeds blijven ver zetten. Door onzen strijd tegen het communisme hebben wij niet alleen onze eigen cultuur gered. Ik wil nog eens dit zeggen tot den heer Eden Het bolsjewisme in Europa toe laten, is Europa eraan uitleveren. Ik houd de bolsjewistische leer voor het grootste vergif. Ik wil niet dat de Duitsche arbeider in con tact komt met dit vergif en hij kan van mij eischen, dat ik er nooit mee in contact zal treden. Men heeft de gebeurtenissen in Spanje in verband gebracht met Duitsche wen- schen op koloniaal gebied. Jegens de lan den die Duitschland geen koloniën ont nomen hebben, koesteren we ook geen eischen op koloniaal gebied. Duitschland zelf heeft te zeer onder het bolsjewisme geleden om het arme Spanje nog iets van zijn koloniën te willen ontnemen. Een sterk nationaal Spanje kan bijdragen tot een verbetering van de internationale economi sche betrekkingen. Omgekeerd zou een bols jewistisch Spanje een catastrofalen invloed op deze economische ontwikkeling kunnen hebben. Wij moeten wederzijds eerbied voor elkan ders levensvoorwaarden hebben. De Volkenbond moet tot een orgaan van verstandige evolutie worden en niet van be houdzucht. Volkomen rechtsgelijkheid. De bewapeningskwestie moet in haar ge heel worden beschouwd. Het is onmogelijk tot werkelijken vrede te komen zoolang systematisch vergiftiging en opruiing worden bedreven, waarvan het laat ste voorbeeld te vinden is in de perscampag ne, die Duitschland bedoelingen in Marokko toeschreef. Duitschland wenscht met meer landen soortgelijke betrekkingen als het heeft met Italië. De Europeesche vrede zal bovendien moe ten steunen op een rechtvaardige behandeling der minderheden. Wat onze eischen naar koloniën betreft, kan ik nog dit zeggen. Ons wordt gezegd De inlanders willen het Duitsche bewind niet. Maar hebben de andere koloniale mogend heden de inlanders ooit gevraagd, of zij hun bewind wenschten Men zegtde koloniën zijn slechts geadmi- nistrateerd. Dit is onjuist. Men zegt ten slotte de voormalig Duitsche koloniën hebben geen waarde. Welke reden is er dan ons deze gebieden te onthouden? Waarom zijn zij ons in bloedigen strijd afge nomen De eisch naar koloniën zal in ons zoo dicht bevolkte land steeds opnieuw weer moeten opkomen. Daarna zeide Hitier met verheffing van stem Wij willen de Duitsche souvereiniteit den diplomatieken dienst en kent uw land goed hij spreekt ook vloeiend Engelsch." „Toch zeker niet vloeiender dan u," zei Mrs. Cardew met een beminnelijk glimlachje. „Ik wilde alleen maar dat ik Duitsch sprak.... een millioenste deel zoo goed als uw Engelsch." „MijnDuitschemoedertaal," een schaduw van een glimlach was het spot, was het geamuseerdheid, of wellicht een mengsel van beide twinkelde in zijn bru tale blauwe oogen, „is niet gemakkelijk voor een vreemdeling. Maar ik.weer een korte aarzeling, „ik ben wat men noemt een cos- mopoliet. Ik ken ongeveer alle Europeesche talen, zooals ik ook ongeveer alle Europee sche landen goed ken." „Bent u ook diplomaat vroeg Grace, en de vreemdeling wendde zijn hoofd naar haar toe, terwijl een flikkering in zijn oogen schoot. „Dat hebt u goed geraden," was het ant woord. „Een buitengewoon aantrekkelijk vak, Mademoiselle. Het plaatsen van den eenen zet tegenover den anderen zet, het uitspelen van de eene kaart tegenover de andere kaart, de voortdurende wedijver en naijver, die toch, hoe vriendschappelijk de omgeving ook ui terlijk is, toch wedijver en naijver blijven. Dat is allemaal een buitengewoon boeiend spel. En de tegenwoordige diplomatiehij hield op, keek beurtelings naar de beide da mes en zeide op verontschuldigenden toon „Maar ik praat veel te veel over'mijn eigen zaken." „Neen, absoluut niet, gaat u voort, alstu blieft," zei Grace snel met een glans op haar gezicht en in haar oogen. Ze was heel mooi zoo, als ze daar zat, een weinig voorover gebo gen, de lippen half geopend en geïnteresseerd toeluisteren. „Ik wilde zeggen de moderne diplomatie is zooveel interessanter dan de oude metho den. Tegenwoordig we zijn de openhartig heid zelf.tenminste, zoo lijkt het. Diplo- versterken, Duitschland zal nimmer meer een verdrag onderteekenen, dat niet met de eer van het volk en het land in over eenstemming te brengen is, en dat. het toch niet kan nakomen. Duitschland wil den vrede, maar men moet bedenken, dat de nationale eer van het Duitsche volk het hoogste goed is. Het wil leven in een gelijkgerechtigden, onafhankelijken staat, waarin de hoofd stad Berlijn het machtige middelpunt moet worden. B1NNENLANDSCH NIEUWS. Ontevreden kleine boeren weigeren samenwerking. Op een vergadering van afdeelings- besturen en districtsleden van de kring* Weert van den Limb. Land- en Tuinb.- bond is een resolutie aangenomen, waarin gevraagd wordt om afschaffing van een aantal crisis-maatregelen, waardoor geen verdere varkensbeper king zou plaats hebben de biggenmer- ken zouden moeten verdwijnen, de kal- verschetsen opgeheven. De distritsieden, die met de uitvoe ring van de crisisbesluittn waren be last, hebben en bloc hun functie's neer gelegd, omdat aan de huidige regeling van deze crisis maatregelen voor dit gebied groote nadeelen zijn verbonden. Limburg en de kring Weert in hec hijzonder heeft veel kleinbedrijven deze juist zijn door de crisis maatrege len het zwaarste getroffen. Doordat de biggenprijzen in vergelijking van de prijzen der vette varkens hoog zijn, kan de kleine man zich geen biggen aan schaffen. Het is voor de kleine boeren thans niet. mogelijk, om hun bedrijf in stand te houden, omdat men het daar toe vereischle quantum niet kan krij gen. Ook de verdeeling van de kalvcr- schetsen leverde zoovele moeilijkheden op, dat de functionarissen er niet meer tegen opgewassen zijn. Van onwil is geen sprake. Regeeringscommissaris Louvves heeft een bespreking gehad met het hoofd van den crisisdienst in Limburg, de hr. Dings het bestuur van den kring Weert van den L.L.T.B. en de districts leden, die belast waren met de uitvoe ring van de maatregelen. De heer Lou- wes heeft de naar voren gebrachte klachten aangehoord en zegde toe te doen wat mogelijk is, om een bevre digende oplossing te krijgen. Na die bespreking werd nog een ver gadering gehouden van de districts leden. Zij waren echter niet bereid onder de huidige omstandigheden hun taak weer op tc nemen. Paard met brandspuit op hol. Eenige kilometers verder ge vonden. Te Schijndel (N -Br.) brak brand uit in een plaatijzeren schuur van den landbouwer L. Vorstenbosch. Eenige kippen, landbouwwerktuigen en een partij hooi werden eer. prooi der vlam men. Toen de plaatselijke brandweer na de blussching Huiswaarts keerde, sloeg het paard van de brandspuit op hol. De voerman werd van de brandspuit ge slingerd en viel in een sloot, het paard holde met de bi andspuit voort op den rechten weg door de heidr. Men vond het dier 5 Km. van de piaats, waar het op hol was geslagen, met de brand- spuiit in een sloot. Met veel moeite werd het paard op het droge getrokken Het bloedde hevig uit een voorpoot. Nadat een voorloopig verband was aan gelegd en de spuit was afgespannen, loog men met net paard naar het dorp. Onderweg werd het paard weer schichtig en sprong te water. Met vreemde krachten werd het nogmaals op het droge getrokken, waarbij een der helpers nog een trap van liet paard tegen zijn been kreeg. Zonder incidenten kreeg men einde lijk het heest op stal. Als de drank is in den man Beschonkene wilde op de buf fers van een treinwagon mee rijden Op het moment., dat de nachttrein Groningen-Holland zich Vrijdagavond tegen 10 uur in beweging zette, sprong iemand op de buffers van een der voor ste wagons. Deze sprong in bet duister werd echter opgemerkt door een der passagiers, die in dit rijtuig zat. Hij trok onmiddellijk aan de noodrem, zoo dat de trein, even nadat het viaduct was gepasseerd, ter hoogte van de Lo- wijkstraat weer stilstond. De blinde passagier maakte dat hij wegkwam, doch een treinpoetser zette den vluchteling onmiddellijk na en hij wist dezen aan den Stationsweg te grijpen. De waaghals, een 40-jarige in woner van Foxhol, (gcm. Hoogezand) werd aan de politie overgeleverd. Het bleek dat hij onder invloed van ster ken drank verkeerde. Zaterdamiddag te kwart voor vijf zijn twee meisjes en een jongen, die op een dichtgevroren ven nabij Boxtel aan het schaatsen waren, dooi- het ijs gezakt. Een der meisjes en de jongen konden dooi- handreiking' worden ge red. Een 16-meisje werd eerst na tien minuten boven water gebracht. Kunst matige ademhaling kon niet meer baten. Zaterdagmiddag om 2 uur is een 1;2--jarige jongen bij het schaatsenrijden te Millingen door het ijs gezakt en ver dronken. Markers bereiken over het ijs het vasteland. Zaterdagmorgen elf uur hebben de eerste Markers over het ijs het vaste land bereikt. Het was een lange tocht, van ruim anderhalf uur, dien schipper De Groot en twee andere mannen in de barre koude maakten. Het ijs kraak te nog op vele plaatsen en het was een hachelijke onderneming. Vrijwel gelijk maten gaan met iedereen openhartig om we zeggen „we laten u alles zien wat we hebben te toonen," terwijl we steeds onze bes te kaarten in onze mouwen verstopt hebben of in onze schoenenen onder de opper vlakte, die er zoo effen en schitterend uitziet, zijn onpeilbare diepten, soms wel draaikol ken." Grace hield den adem in. „Het lijkt heerlijk," zei ze met schitterende oogen. „Ik heb altijd gedacht, dat ik, als ik een man was geweest, de diplomatie als loop baan had gekozen. Dat lijkt me zoo leuk, schijnbaar openhartigheid te toonen en in werkelijkheid je tegenstander nooit het rech te te vertellen hem recht in de oogen te kij ken en altijd voor hem te verbergen wat ach ter het masker van je gezicht in je hersens omgaat." ,.U zoudt een goed diplomaat geweest zijn, mademoiselle". De staalblauwe oogen blikten plotseling diep in het andere paar blauwe oogen, die verrast opkeken. „Er is geen bete re tooneelspeler of diplomaat dan de vrouw, als ze haar geheelé willen er op concentreert en als ze haar mond weet te houden." „O, ik kan mijn mond houden," zei Grace, even stokkend, om iets dwingends, om iets, wat ze niet geheel realiseeren kon, in den oogopslag van Mr. Müller. „Ik ben nooit een babbelkous geweest." „Nooitherhaalde de bezoeker met een mengsel van verwondering en geloof, terwijl hij het meisje doordringend bleef aankijken. Hij zag dat ze bloosde onder zijn blik. „Maar." zei hij, „ik ben hier niet gekomen om een gesprek over diplomatie te hebben," terwijl hij opstond en opgewekt lachte. „Ik kwam alleen maar om mijn invitatie te brengen en u te zeggen dat mijn auto U om zeven uur komt halen, als u dat gelegen komt." Mrs. Cardew bedankte weer uiterst beleefd en vriendelijk, maar paste wel op niet in cverbeleefdheid te vervallen en de bezoeker was al bijna bij de deur toen hij zich plotse ling weer omdraaide. „O ja, dat zou ik nog vergeten", zei hij, ter wijl hij zijn oogen weer op Grace's gezicht liet rusten. „Mrs. Digby vertelde mij, dat die be kende jonge genie-officier van het Indisch leger, Sir Giles Tredman, het voorrecht heeft om met u verloofd te zijn," hij maakte een buiging in de richting van het jonge meisje „en ik wilde graag weten of hij al in En geland is, en als dat zoo is, of u hem niet zoudt willen vragen, of hij vanavond bij ons in de loge komt." Grace was niet voldoende geoefend in het observeeren van anderen om op te merken hoe intens de blik was waarmee Mr. Müller haar gedachten poogde te lezen, toen hij de vraag stelde, of om zijn even ingehouden adem te verklaren, toen zij antwoordde „Het is heel vriendelijk van u om er aan te denken, maar Sir Giles komt pas eind van de week in Engeland." VIJFDE HOOFDSTUK. Giles' beslissing. „Het is mijn plicht, de zaak van alle kan ten voor u te belichten en u moet begrijpen, Sir Giles, dat als u bij uw plan blijftu uzelf blootsteltwelaanverkeerde uitlegging van uw goede bedoelingen Mr. Duncan, de advocaat, die niet alleen altijd de aangelegenheden van de Tredmans en van hun bezittingen had behartigd, maar ook een vriend was geweest van Giles' oom, den overleden edelman, keek over het maho niehouten schrijfbureau naar den jongen man, dië tegenover hem zat, en schudde bedenke lijk het hoofd. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1937 | | pagina 1