r
lANDH. INRICHTING
GEHEELE GEBITTEN 130.-
28e JAARGANG
DINSDAG 2 FEBRUARI 1937
Ne. 12
NIEUWE- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
M
ZIJN
KLEINE MEISJE.
EENIGE HOOFDPUNTEN UIT DE
GROOTE REDE VAN HITLER IN DEN
RIJKSDAG.
SLACHTOFFERS VAN HET IJS.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BObKER
WIERINGEN
BUREAU
Hlppolytnshoef Wleringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
0.58
f 0.10
CAFÉ 'T CENTRUM SCHAGEN.
SPREEKUUR van de tandarts
elke Donderdag van 9%1 uur.
Met garantie.
Trekken inbegrepen. Consult kosteloos.
CRISIS - BUREAU.
Heffingsverlaging zet-, viscli- en
diermeel.
Naar van bevoegde zijde wordt mede
gedeeld, zal met ingang van 1 Febru
ari 1937 wederom een belangrijke hef
fingsverlaging ten aanzien van eenige
producten in werking treden.
Ten eerste zal de heffing op zetmeel
en zetmeelderivaten over de geheelc
linie met f 0.50 worden verlaagd, wel
ke verlaging mogelijk is geworden ten
gevolge van de stijging der aardappel
prijzen.
Ten tweede zullen het invoerprijsver
schil voor alle soorten visch- en dier
meel, alsmede de bereidingsheffing op
vleeschbeendermeel en ander clan ont-
lijrnd beendermeel, welke beide thans
nog f 0.75 bedragen, worden ingetrok
ken.
Deze intrekking heeft mede tot ge
volg, dat tegemoet gekomen wordt aan
de moeilijke omstandigheden, waarin
de pluimveehouderij, welke een belang
rijke afneemster van visch- en dier
meel is, verkeert.
In verband hiermede zal er over de
op 1 Februari 1937 aanwezige abnorma
le voorraden visch- en diermeel een
voorraadsrestitutie worden verleend
ten bedrage van f 0.25. welke voor
raadsrestitutie, tezamen met de per
7 December 1936 over de abnormale
vooraden verleende voorraadsrestitu
tie ten bedrage van f 0.75, een compen
satie vormt tegenover de bij de instel
ling van het visch- en diermeelmono-
polie per 13 Mei 1935 over de abnor
male voorraden geheven voorraadshef-
fing ten bedrage van f 1.
Teneinde in aanmerking te komen
voor deze voorraadsrestitutie, dienen
belanghebbenden ten spoedigste aan
de Nederlandsche Meelcentrale opgave
te verstrekken van de juistte groote hun
ner voorraden visch- en diermeel na af
loop der expeditie-werkzaamheden op
30 Januari 1937, gesplitst naar -soort,
alsmede naar binnenlandschen dan
wel buitenlandschen oorsprong.
Alle andere thans geldende restitu
tie- en steunverleeningen voor visch-
en diermeel zullen dientengevolge met
ingang van 1 Februari 1937 tevens wor
den ingetrokken.
Prijzen van varkens boven het zouters-
gewicht.
Naar wij vernemen zal de Nederland
sche Veehouderij Centrale in de week
van 1-6 Februari weder varkens boven
het zoutersgewicht afnemen, deels be
stemd om levend te worden uitgevoerd,
deels bestemd om voor uitvoer te wor
den geslacht.
De prijs van de varkens, bestemd
voor levenden uitvoer is vastgesteld
op 45 cent per Kg. levend gewicht.
In afwijking van de vorige malen
wordt met ingang van 1 Februari 1937
bij de vaststelling van het levend ge
wicht geen enkele korting volgens bet
plaatselijk gebruik meer toegepast.
Ook de z.g. fondsgelden zullen bij de
uitbetaling niet worden afgetrokken.
Overigens zijl de voorwaarden onver
anderd gebleven.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ROMAN NAAR HE7T BNQELBOH.
8.) m
1-
Het kwam haar voor, dat het bezoek van
den vreemdeling juist op het oogenblik dat
ze over hem spraken, een fatale beteekenis
had, en toen haar oogen de zijne ontmoetten,
terwijl hij beleefd boog en haar uitgestoken
hand drukte, huiverde zij weer. De bezoeker
was heel lang en, zooals Grace eerder had
gezegd, knap. Hij was niet zoo jong meer en
de weinige grijze haren schenen de aantrek
kelijkheid van zijn gezicht nog te verhoogen.
Hij was glad geschoren, op de kleine zwarte
snor na, dat den mooi gevormden mond vrij
liet. Door de tegenstelling met zijn donker
haar en snor, viel de kleur van zijn oogen
bijzonder op, ze waren levendig blauw, en
Mrs. Cardew dacht weer aan haar woorden
van eenige oogenblikken geleden, „als scherpe
pijlen. Zij herhaalde de woorden in zichzelf
en bedacht dat die harde, heldere oogen nog
anders waren dan staal alleen. Ze leken op
het gepolijste staal van een nieuw zwaard.
Maar al waren Mrs. Müller's oogen hard, zijn
glimlach had een buitengewone bekoring
Mrs. Cardew was genoodzaakt dat te erken
nen en er was zoo iets fascineerends in
zijn stem, die een vrouw zou kunnen bewegen
hem tot het eind van de wereld te kunnen
volgen.
„Ik durfde op dit ongewone uur te komen,"
begon de bezoeker, terwijl hij naar de klok
keek, die juist zes uur had geslagen, „omdat
ik een loge had gekregen voor het Marsyas
Theater vanavond, en ik wilde vragen of ik
De Führer sprak aldus
Het vier jaren-plan is een krachtig middel
om de welvaart te vermeerderen. De staat wil
en zal geen ondernemer zijn. Hij zal toezicht
houden op de productie en het particuliere
initiatief.
Door de rechtsgelijkheid van Duitschland
is géén volk iets ontnomen.
Ik nam de handteekening terug van
het aan een zwakke regeering afgeperste
document, waarin staat, dat Duitschland
de schuld heeft aan den oorlog. (Lang
durig applaus.)
De bewapening te land en in de lucht en
de wederbezetting van het Rijnland waren de
meest drieste ondernemingen van mijn leven.
Thans wil ik hier nog een verklaring
aan toevoegen. De tijd van de verrassin
gen is nu voorbij, nu wij weder gelijkbe
rechtigd zijn.
Als rechtsgelijke staat zal Duitschland zijn
taak als Europeesche mogendheid innemen.
Duitschland heeft altijd verklaard, en
ik herhaal het, dat er geen enkele reden
is, welke een conflict tusschen Duitsch
land en Frankrijk bijv. noodzakelijk zou
maken. Ik heb aan België en Nederland
verklaard, dat Duitschland onder alle
omstandigheden, de neutraliteit van deze
landen volstrekt wil garandeeren.
Het vierjarenplan brengt geen verandering
in onze bereidheid tot internationale samen
werking op economisch gebied. De omstandig
heden hebben ons ertoe gedwongen. Niets kan
ons van dit vierjarenplan weerhouden. Ik wil
een voorbeeld geven. De productie van syn
thetische benzine en rubber heeft tot een
vergrooting van de steenkolenproductie per
jaar geleid. Een groot aantal arbeiders heeft
daardoor meer werk gekregen. Welk land is
bereid, wanneer wij deze synthetische benzi
ne- en rubberproductie staken deze steenko
len van ons af te nemen Voor ons geldt de
ijzeren noodzakelijkheid om voor arbeid en
brood voor ons volk te zorgen.
Hitier ging over tot een aanval op het bols-
u en Miss Cardew mag inviteeren om de loge
met mij te deelen en vooraf bij .Carlton te
dineeren
Mrs. Cardew probeerde gewoon te doen.
Uiterlijk was zij kalm en beminnelijk, maar
innerlijk peinsde zij er over bij wien ze be
trouwbare informaties kon inwinnen over de
zen vreemdeling met zijn opmerkelijk goed
Engelsch accent, die zoo'n duidelijke bewon
dering voor haar mooie dochter toonde.
„Wat vriendelijk van u om aan ons te den
ken," zei ze, terwijl haar woorden geen spoor
van haar innerlijke opwinding verrieden, „het
is gelukkig dat we geen andere afspraak voor
vanavond hebben ik en mijn dochter had
den graag allang het nieuwe stuk in het Mar
syas Theater gezien, Het is erg vriendelijk van
Niemand beter dan Mrs. Cardew verstond
de kunst om op een beleefde manier voor een
uitnoodiging te bedanken, maar ondanks al
haar waarschuwingen aan haar dochter te
gen avonturiers, was zij zich er volkomen van
bewust, dat het onbeleefd zou zijn geweest
een vreemdeling, die een vriend was van de
Digby's, anders dan met de grootste onder
scheiding te behandelen. Het huis Digby was
een cosmopolitisch centrum in Londen en of
schoon men er een enkele maal wel eens een
vreemsoortig wezen aantrof, kwam toch het
grootste deel der in Londen vertoevende vreem
delingen uit de eerste Europeesche kringen in
de voorname woning op Portman Square.
Daarom moest men iemand, die in dezen
kring was opgenomen, niet froisseeren, over
dacht de deftige dame, vooral nietals een
logeplaats in den schouwburg en een diner
in „Carlton" de beleefdheid nu niet bepaald
tot een opoffering maakten
„We zullen een bonte rij vormen," ging Mr.
Müller met zijn muzikale stem voort. „Ik ben
zoo vrij geweest een landgenoot van mij
Mr. Schmidt, als vierde te vragen. Hij is in
jewisme en riep uit, dat het bij hem niet ging
om het Russische volk, maar om het bolsje
wisme. Volgens Eden zetelt het bolsjewisme
in Moskou, maar volgens ons is het een pest
waartegen het Duitsche volk zich moet ver
zetten, een pest, die in Spanje aan het werk
is. Niet het nationaal-socialisme zoekt Rus
land binnen te dringen, maar omgekeerd, en
daartegen moeten wij ons steeds blijven ver
zetten.
Door onzen strijd tegen het communisme
hebben wij niet alleen onze eigen cultuur
gered. Ik wil nog eens dit zeggen tot den
heer Eden Het bolsjewisme in Europa toe
laten, is Europa eraan uitleveren. Ik houd de
bolsjewistische leer voor het grootste vergif.
Ik wil niet dat de Duitsche arbeider in con
tact komt met dit vergif en hij kan van mij
eischen, dat ik er nooit mee in contact zal
treden.
Men heeft de gebeurtenissen in Spanje
in verband gebracht met Duitsche wen-
schen op koloniaal gebied. Jegens de lan
den die Duitschland geen koloniën ont
nomen hebben, koesteren we ook geen
eischen op koloniaal gebied.
Duitschland zelf heeft te zeer onder het
bolsjewisme geleden om het arme Spanje nog
iets van zijn koloniën te willen ontnemen. Een
sterk nationaal Spanje kan bijdragen tot een
verbetering van de internationale economi
sche betrekkingen. Omgekeerd zou een bols
jewistisch Spanje een catastrofalen invloed
op deze economische ontwikkeling kunnen
hebben.
Wij moeten wederzijds eerbied voor elkan
ders levensvoorwaarden hebben.
De Volkenbond moet tot een orgaan van
verstandige evolutie worden en niet van be
houdzucht.
Volkomen rechtsgelijkheid.
De bewapeningskwestie moet in haar ge
heel worden beschouwd.
Het is onmogelijk tot werkelijken vrede te
komen zoolang systematisch vergiftiging en
opruiing worden bedreven, waarvan het laat
ste voorbeeld te vinden is in de perscampag
ne, die Duitschland bedoelingen in Marokko
toeschreef.
Duitschland wenscht met meer landen
soortgelijke betrekkingen als het heeft met
Italië.
De Europeesche vrede zal bovendien moe
ten steunen op een rechtvaardige behandeling
der minderheden.
Wat onze eischen naar koloniën betreft,
kan ik nog dit zeggen. Ons wordt gezegd
De inlanders willen het Duitsche bewind niet.
Maar hebben de andere koloniale mogend
heden de inlanders ooit gevraagd, of zij hun
bewind wenschten
Men zegtde koloniën zijn slechts geadmi-
nistrateerd. Dit is onjuist.
Men zegt ten slotte de voormalig Duitsche
koloniën hebben geen waarde. Welke reden
is er dan ons deze gebieden te onthouden?
Waarom zijn zij ons in bloedigen strijd afge
nomen
De eisch naar koloniën zal in ons zoo dicht
bevolkte land steeds opnieuw weer moeten
opkomen.
Daarna zeide Hitier met verheffing van
stem
Wij willen de Duitsche souvereiniteit
den diplomatieken dienst en kent uw land
goed hij spreekt ook vloeiend Engelsch."
„Toch zeker niet vloeiender dan u," zei Mrs.
Cardew met een beminnelijk glimlachje. „Ik
wilde alleen maar dat ik Duitsch sprak....
een millioenste deel zoo goed als uw Engelsch."
„MijnDuitschemoedertaal," een
schaduw van een glimlach was het spot,
was het geamuseerdheid, of wellicht een
mengsel van beide twinkelde in zijn bru
tale blauwe oogen, „is niet gemakkelijk voor
een vreemdeling. Maar ik.weer een korte
aarzeling, „ik ben wat men noemt een cos-
mopoliet. Ik ken ongeveer alle Europeesche
talen, zooals ik ook ongeveer alle Europee
sche landen goed ken."
„Bent u ook diplomaat vroeg Grace, en
de vreemdeling wendde zijn hoofd naar haar
toe, terwijl een flikkering in zijn oogen schoot.
„Dat hebt u goed geraden," was het ant
woord. „Een buitengewoon aantrekkelijk vak,
Mademoiselle. Het plaatsen van den eenen
zet tegenover den anderen zet, het uitspelen
van de eene kaart tegenover de andere kaart,
de voortdurende wedijver en naijver, die toch,
hoe vriendschappelijk de omgeving ook ui
terlijk is, toch wedijver en naijver blijven. Dat
is allemaal een buitengewoon boeiend spel.
En de tegenwoordige diplomatiehij
hield op, keek beurtelings naar de beide da
mes en zeide op verontschuldigenden toon
„Maar ik praat veel te veel over'mijn eigen
zaken."
„Neen, absoluut niet, gaat u voort, alstu
blieft," zei Grace snel met een glans op haar
gezicht en in haar oogen. Ze was heel mooi
zoo, als ze daar zat, een weinig voorover gebo
gen, de lippen half geopend en geïnteresseerd
toeluisteren.
„Ik wilde zeggen de moderne diplomatie
is zooveel interessanter dan de oude metho
den. Tegenwoordig we zijn de openhartig
heid zelf.tenminste, zoo lijkt het. Diplo-
versterken, Duitschland zal nimmer meer
een verdrag onderteekenen, dat niet met
de eer van het volk en het land in over
eenstemming te brengen is, en dat. het
toch niet kan nakomen.
Duitschland wil den vrede, maar men
moet bedenken, dat de nationale eer van
het Duitsche volk het hoogste goed is.
Het wil leven in een gelijkgerechtigden,
onafhankelijken staat, waarin de hoofd
stad Berlijn het machtige middelpunt
moet worden.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Ontevreden kleine boeren weigeren
samenwerking.
Op een vergadering van afdeelings-
besturen en districtsleden van de kring*
Weert van den Limb. Land- en Tuinb.-
bond is een resolutie aangenomen,
waarin gevraagd wordt om afschaffing
van een aantal crisis-maatregelen,
waardoor geen verdere varkensbeper
king zou plaats hebben de biggenmer-
ken zouden moeten verdwijnen, de kal-
verschetsen opgeheven.
De distritsieden, die met de uitvoe
ring van de crisisbesluittn waren be
last, hebben en bloc hun functie's neer
gelegd, omdat aan de huidige regeling
van deze crisis maatregelen voor dit
gebied groote nadeelen zijn verbonden.
Limburg en de kring Weert in hec
hijzonder heeft veel kleinbedrijven
deze juist zijn door de crisis maatrege
len het zwaarste getroffen. Doordat de
biggenprijzen in vergelijking van de
prijzen der vette varkens hoog zijn, kan
de kleine man zich geen biggen aan
schaffen. Het is voor de kleine boeren
thans niet. mogelijk, om hun bedrijf in
stand te houden, omdat men het daar
toe vereischle quantum niet kan krij
gen. Ook de verdeeling van de kalvcr-
schetsen leverde zoovele moeilijkheden
op, dat de functionarissen er niet meer
tegen opgewassen zijn. Van onwil is
geen sprake.
Regeeringscommissaris Louvves heeft
een bespreking gehad met het hoofd
van den crisisdienst in Limburg, de hr.
Dings het bestuur van den kring
Weert van den L.L.T.B. en de districts
leden, die belast waren met de uitvoe
ring van de maatregelen. De heer Lou-
wes heeft de naar voren gebrachte
klachten aangehoord en zegde toe te
doen wat mogelijk is, om een bevre
digende oplossing te krijgen.
Na die bespreking werd nog een ver
gadering gehouden van de districts
leden. Zij waren echter niet bereid
onder de huidige omstandigheden hun
taak weer op tc nemen.
Paard met brandspuit op hol.
Eenige kilometers verder ge
vonden.
Te Schijndel (N -Br.) brak brand uit
in een plaatijzeren schuur van den
landbouwer L. Vorstenbosch. Eenige
kippen, landbouwwerktuigen en een
partij hooi werden eer. prooi der vlam
men.
Toen de plaatselijke brandweer na
de blussching Huiswaarts keerde, sloeg
het paard van de brandspuit op hol.
De voerman werd van de brandspuit ge
slingerd en viel in een sloot, het paard
holde met de bi andspuit voort op den
rechten weg door de heidr. Men vond
het dier 5 Km. van de piaats, waar het
op hol was geslagen, met de brand-
spuiit in een sloot. Met veel moeite
werd het paard op het droge getrokken
Het bloedde hevig uit een voorpoot.
Nadat een voorloopig verband was aan
gelegd en de spuit was afgespannen,
loog men met net paard naar het dorp.
Onderweg werd het paard weer
schichtig en sprong te water. Met
vreemde krachten werd het nogmaals
op het droge getrokken, waarbij een
der helpers nog een trap van liet
paard tegen zijn been kreeg.
Zonder incidenten kreeg men einde
lijk het heest op stal.
Als de drank is in den man
Beschonkene wilde op de buf
fers van een treinwagon mee
rijden
Op het moment., dat de nachttrein
Groningen-Holland zich Vrijdagavond
tegen 10 uur in beweging zette, sprong
iemand op de buffers van een der voor
ste wagons. Deze sprong in bet duister
werd echter opgemerkt door een der
passagiers, die in dit rijtuig zat. Hij
trok onmiddellijk aan de noodrem, zoo
dat de trein, even nadat het viaduct
was gepasseerd, ter hoogte van de Lo-
wijkstraat weer stilstond.
De blinde passagier maakte dat hij
wegkwam, doch een treinpoetser zette
den vluchteling onmiddellijk na en hij
wist dezen aan den Stationsweg te
grijpen. De waaghals, een 40-jarige in
woner van Foxhol, (gcm. Hoogezand)
werd aan de politie overgeleverd. Het
bleek dat hij onder invloed van ster
ken drank verkeerde.
Zaterdamiddag te kwart voor vijf
zijn twee meisjes en een jongen, die op
een dichtgevroren ven nabij Boxtel
aan het schaatsen waren, dooi- het ijs
gezakt. Een der meisjes en de jongen
konden dooi- handreiking' worden ge
red. Een 16-meisje werd eerst na tien
minuten boven water gebracht. Kunst
matige ademhaling kon niet meer
baten.
Zaterdagmiddag om 2 uur is een
1;2--jarige jongen bij het schaatsenrijden
te Millingen door het ijs gezakt en ver
dronken.
Markers bereiken over het ijs
het vasteland.
Zaterdagmorgen elf uur hebben de
eerste Markers over het ijs het vaste
land bereikt. Het was een lange tocht,
van ruim anderhalf uur, dien schipper
De Groot en twee andere mannen in
de barre koude maakten. Het ijs kraak
te nog op vele plaatsen en het was een
hachelijke onderneming. Vrijwel gelijk
maten gaan met iedereen openhartig om
we zeggen „we laten u alles zien wat we
hebben te toonen," terwijl we steeds onze bes
te kaarten in onze mouwen verstopt hebben
of in onze schoenenen onder de opper
vlakte, die er zoo effen en schitterend uitziet,
zijn onpeilbare diepten, soms wel draaikol
ken."
Grace hield den adem in.
„Het lijkt heerlijk," zei ze met schitterende
oogen. „Ik heb altijd gedacht, dat ik, als ik
een man was geweest, de diplomatie als loop
baan had gekozen. Dat lijkt me zoo leuk,
schijnbaar openhartigheid te toonen en in
werkelijkheid je tegenstander nooit het rech
te te vertellen hem recht in de oogen te kij
ken en altijd voor hem te verbergen wat ach
ter het masker van je gezicht in je hersens
omgaat."
,.U zoudt een goed diplomaat geweest zijn,
mademoiselle". De staalblauwe oogen blikten
plotseling diep in het andere paar blauwe
oogen, die verrast opkeken. „Er is geen bete
re tooneelspeler of diplomaat dan de vrouw,
als ze haar geheelé willen er op concentreert
en als ze haar mond weet te houden."
„O, ik kan mijn mond houden," zei Grace,
even stokkend, om iets dwingends, om iets,
wat ze niet geheel realiseeren kon, in den
oogopslag van Mr. Müller. „Ik ben nooit een
babbelkous geweest."
„Nooitherhaalde de bezoeker met een
mengsel van verwondering en geloof, terwijl
hij het meisje doordringend bleef aankijken.
Hij zag dat ze bloosde onder zijn blik. „Maar."
zei hij, „ik ben hier niet gekomen om een
gesprek over diplomatie te hebben," terwijl hij
opstond en opgewekt lachte. „Ik kwam alleen
maar om mijn invitatie te brengen en u te
zeggen dat mijn auto U om zeven uur komt
halen, als u dat gelegen komt."
Mrs. Cardew bedankte weer uiterst beleefd
en vriendelijk, maar paste wel op niet in
cverbeleefdheid te vervallen en de bezoeker
was al bijna bij de deur toen hij zich plotse
ling weer omdraaide.
„O ja, dat zou ik nog vergeten", zei hij, ter
wijl hij zijn oogen weer op Grace's gezicht liet
rusten. „Mrs. Digby vertelde mij, dat die be
kende jonge genie-officier van het Indisch
leger, Sir Giles Tredman, het voorrecht heeft
om met u verloofd te zijn," hij maakte een
buiging in de richting van het jonge meisje
„en ik wilde graag weten of hij al in En
geland is, en als dat zoo is, of u hem niet
zoudt willen vragen, of hij vanavond bij ons
in de loge komt."
Grace was niet voldoende geoefend in het
observeeren van anderen om op te merken
hoe intens de blik was waarmee Mr. Müller
haar gedachten poogde te lezen, toen hij de
vraag stelde, of om zijn even ingehouden
adem te verklaren, toen zij antwoordde
„Het is heel vriendelijk van u om er aan
te denken, maar Sir Giles komt pas eind van
de week in Engeland."
VIJFDE HOOFDSTUK.
Giles' beslissing.
„Het is mijn plicht, de zaak van alle kan
ten voor u te belichten en u moet begrijpen,
Sir Giles, dat als u bij uw plan blijftu
uzelf blootsteltwelaanverkeerde
uitlegging van uw goede bedoelingen
Mr. Duncan, de advocaat, die niet alleen
altijd de aangelegenheden van de Tredmans
en van hun bezittingen had behartigd, maar
ook een vriend was geweest van Giles' oom,
den overleden edelman, keek over het maho
niehouten schrijfbureau naar den jongen man,
dië tegenover hem zat, en schudde bedenke
lijk het hoofd.
(Wordt vervolgd).