De Zevende ?8e JAARGANG ZATERDAG 2' AUGUSTUS 1937No. 95 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN OP DEN 7den VERJAARDAG. POLDERDAG 1937. •AFSLUITDIJK .DEN OEVEf^ Kluizen BOSCH IN AANLEG iHOUKEj AMSTEL- MEER ANNAy PAUL^N'A FOLDER 'SLOOTDORJ WlERINGEi V/AARD SCHAGEN -KOLHORN WINKEL LAM BERTSCHAAG. tTSWOUD SCHAAL I IOOOOO NAAR HOORN WiERINGERMEERPOLDER TOESTAND OP 1MEI 1937 JSSELMEER VERKLARING WEGEN !N AANLEG GEREEDGEKOMEN WEGEN GRASLAND AKKERBOUV/GEWASSEN EI2IS3 NOODMENGSEL i (GESCHEURD). IX<I VERPACHT MET BOERDERIJ L"^—=TTI LOS LAND WIERSNGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1^|. UITGEVER CORN J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU «ippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No, 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 Weder wordt het goudgele koren op de onafzienbare Wieringermeer-velden geoogst, weder hoort men heinde en ver het gebrom der dorschkasten, en het gelijkt of dat allemaal hier jaar in jaar uit zoo geweest is, tientallen, honderdtallen jaren lang. Inderdaad, het is waar zooals de ge- dachtengang in 't excursie-gidsje 1937 is weergeven „Het zal U wellicht gaan als zoo- velen vóór U als ge de Wieringer- meer voor het eerst binnenrijdt en ge hebt Uw blik laten gaan over de onafzienbare vlakte met haar gewassen, dorpen, boerderijen, menschen, machines en vee, dan kost het moeite te bedenken, dat hier het menschenwerk van slechts enkele jaren bezien wordt. Immers, 21 Augustus 1930 is de dafum waarop de Wieringermeer „droog" viel. Zeven jaar is een tijdperk, dat de mensch lang pleegt te vinden, wanneer het de ontwikkeling van zijn eigen leven aangaat, waarvan hem echter de kortheid opvalt als het de evolutie van stad of dorp betreft. In genoemd tijdsbestek is het territoir, waar eeuwenlang golfjes pleegden te kabbelen, herschapen in een landstreek met vruchtbare grond, voor een deel reeds door pachters bewerkt, met wegen, kanalen, bruggen, sluizen - bene vens dorpen met woon- en winkel huizen, kerken, scholen en kanto ren woonkernen met kerkelijk en maatschappelijk leven ook -- gebied met een bestaan voor vrij wel allen door hun arbeid Onze eerste Zuiderzeepolder." Ts het wonder, dat velen aan het schrijven zijn getogen, om dit beroem de Hollandsche ingenieurswerk te boekstaven in beknopte en uitgebrei der vorm. Doch het nieuwste werk „Zuiderzee-land" door Mr. A. F. Kamp (het zal over enkele dagen verschijnen) is wel zoo overzichtelijk, zoo goed in alle details verzorgd, dat wij het als het mooiste Polder-ver j aars-cadeau voor 1937 zouden willen aanbevelen. Daarin is ernst, daarin is veel humor! Wat er van te zeggen, als de schrijver een automobilist aan een op jaren zijn de Wieringermeerbewoner doet vra gen „bent U hier geboren En bij al het nieuwe, dat mooi en goed is, heeft de schrijver het oude, dat ons lief was en door de inpol dering verloren ging, niet vergeten. Integendeel, het treft, hoe hij zijn ge dachten in dichtvorm uitdrukt over „de oude Zuiderzee." VAN ZEE TOT MEER Er is een zee niet meer Geen woeste, zilte baren Bestormen met hun kracht De dijken en het land. Er is een dam gebouwd Gemaakt in enk'le jaren, Een ongewoon groot werk Van kleine menschenhand. Er is een strakke lijn Van kust tot kust getrokken. Waar eens een vaartuig voer Loopt nu een autobaan, Die tusschen water door Terwijl de golven klokken, De kans biedt ijlings naar Den overkant te gaan. Er werd een zee tot meer Een naam moest uitgebannen. Er ging iets groots te loor, Dat telt thans niet meer mee. Maar 't zoete IJsselmeer Door dijken gansch omspannen Wordt nimmer wat ons was De oude Zuiderzee. (Uit „Zuiderzee-land" door Mr. A. F. Kamp.) Na deze treffende, ietwat droefgees tige ontboezeming over wat voorbij ging, laat de schrijver het tweede ge deelte van zijn boek „maatschappe lijke opbouw" voorafgaan door een ge dicht, waarin hij zijn enthousiasme uit voor de kimde en Neerlands kracht, die het nieuwe land vormden. VAN WATER TOT LAND. Er werden golven land, Want toen het water zakte, Dat der gemalen kracht Naar buiten had gevoerd, Bescheen een warme zon Eén woeste, barre vlakte, Zoo schrijft Mr. Kamp in zijn prach-J tig boek over de Wieringermeer, doch zoo denkt ook ieder, die op dezen zevenden Polder-verjaardag de vrucht bare Wicringermeer-landouwen aan schouwt. En wij kunnen niet nalaten ook nu weder hulde te brengen aan de Direc tie van onzen Wieringcrmeer-Polder en haar staf van medewerkers, die nog steeds doorgaan ons schoon nieuw land te volvormen. Dankbaar zijn we haar tevens voor de medewerking, die wij voor onze Wieringcrmeerbode mochten ontvan- 8en- En daarnaast zijn we erkentelijkheid verschuldigd aan allen, die met ons medewerkten in den Polder, om ons blad tot een vriend in ieder gezin te maken. Moge het contact dat we in het verloopen tijdvak met de burgerij hadden, op den 7den Polder-verjaar dag opnieuw worden versterkt. Redactie. Zeven jaren zijn verloopen sinds de Wierin germeer droogviel. Veel, ja zeer veel, is in het tijdperk 1930 1937 geschied, 't Is niet de bedoeling dit alles te' vermelden. De Wierin- germeerbode en andere bladen maakten hier steeds melding van. Voor hen, die de Wieringermeer reeds ken den toen aldaar de golfjes nog kabbelden, heeft dit nieuwe land reeds een geschiedenis gevormd, doch vooral voor hen, die in dit nieuwe gewest hun brood voor gezin en zich zelf verdienen, wekt den 21sten Augustus steeds herinneringen op. Want hoe jong de polder ook nog moge zijn, toch heeft haast elk gezin lief en leed in dit nieuwe gewest meegemaakt. Hoe vaak zien we den ooievaar niet neer strijken op een der daken met een nieuwen wereldburger doch ook de dood heeft reeds aan menige deur geklopt, terwijl ook sommige gezinnen het reeds mochten meemaken, dat een lid van het gezin het hart verpande en zich een der Wieringermeerdochters tot gade koos en het stadhuis van Medemblik of Wie lingen betrad, om verder gezamelijk in de Meer te leven. Zoo gaan op dezen dag de herinneringen terug naar het verleden en allen laten de gebeurtenissen van het afgeloopen jaar de revue passeeren. In de allereerste plaats gaan de gedachten terug naar eigen gezin, terwijl voorts een oo- genblik wordt stilgestaan bij de oude plek van weleer. Allen zijn in dit nieuwe gewest gekomen met nieuwe voornemens en illusie's. Dit neemt echter niet weg, dat zeer velen nog vaak met aangename herinnering terugdenken aan hun vorige woonplaats, waar zij het eerste gedeel te van het leven sleten in een omgeving, die hun overbekend was, en die met recht een band vormde tusschen de bewoners onderling. Anders werd dit in de Wieringermeer. Het oude was weg. Een nieuw leven lag open. Maar ook nog een geheel vreemd leven. Nieuwe manieren en nieuwe gewoonten of liever gezegd de Wieringermeer had in het geheel nog geen conventie's. Deze moesten hier immer nog gevormd worden. Een groot j arbeidsveld voor maatschappelijk werk lag open. De nieuwe bevolking had in dezen een taak te vervullen. Dit was echt pionierswerk Reeds onmiddellijk traden eenige personen op den voorgrond, die algemeene richtlijnen aangaven, 't Is niet mogelijk hier namen van personen te noemen, die voor het maatschap pelijke leven van de Wieringermeer van be- teekenis zijn geweest en nog zijn. We zouden zeer zeker namen vergeten. De bevolking kent ze echter zelf Dat dit eerste maatschappelijk werk vele moeilijkheden ondervond en nog ondervinden zal valt door niemand te ontkennen. Immers de heterogeniteit van de bevolking maakt het soms moeilijk om elkaar te begrijpen. Te veel klampt men zich vast aan het oude land en aan de gewoonten van vroeger. Uit alle plaatsen van ons land is de Wie- ringermeerbevolking samengesteld. Men vindt een Fries en een Brabanter, een Groninger en een Zeeuw naast elkaar. Ieder heeft zijn eigen opvattingen. En toch zullen deze personen gezamelijk het leven in de Wieringermeer moeten deelen. Eisch is dan ook de oude ge woonten af te leggen en nieuwe voor de ge- heele Meer geldende gewoonten te vormen. Bezien wij thans het maatschappelijke le ven in vergelijking met de eerste jaren, dan valt op te merken dat er verbetering in de samenleving is waar te nemen. Dit gaat na tuurlijk niet snel, doch dat is niet noodzake lijk ook. Men kan zulks niet dwingen, veel moet men hier laten afhangen van de geheele ontwikkeling van de Meer. Het bloeiende vereenigingsleven in den polder heeft zeer zeker voor een belangrijk deel bijgedragen om het eenheidsgevoel te versterken. En toch, hoe goed wij ook bemerken, dat de bevolking tracht een eenheid te grondvesten, toch is het vaak waarneembaar, dat zij nog dikwijls met de gedachte vertoeft in de vorige landstreek. Dit zal moeten veranderen. Het zevende levensjaar van den polder is voorbij het achtste zijn wij weer begonnen. Wat zal dit brengen Wij weten het niet Een nieuw jaar van werken en volhouden in den strijd het reeds begonnen maatschap pelijk leven verder op te bouwen en te ver sterken. Laat ons allen zien, dat in onze eendracht onze kracht ligt en laat ons begrijpen dat wij, welk beroep wij ook mogen uitoefenen, de plicht hebben mede te werken om te ko men tot de eenheid, die noodzakelijk is voor een goede ontwikkeling der gemeenschap. Laat ons bedenken, dat de oogen van Neder land op ons gericht zijn. Laten wij het oude land daarom toonen wat eendrachtig samen werken vermag. Eendracht maakt Macht. Wieringermeerbevolking, het woord is aan U. De handen ineengeslagen Ga zoo het achtste levensjaar van den pol der in. V. Met schelpen, groot en klein. Fijn glinsterend bevloerd. Toen heeft een mannenhand Daar alles moeten bouwen, Om deze streek geschikt Te maken voor den mensch. Reeds na een jaar of twee Vertoonden die landouwen Een zware korenaar Naar rechten boerenwensch. En in de dorpen daar In snelheid reeds verrezen, Leeft uit het heele land In kunde saamgebracht Een groeiend menschental Dat zich bewust wil wezen Te leven in een land Gevormd door Neerlands kracht. (Uit „Zuiderzee-land" door Mr. A. F. Kamp.) Een belangrijk feit in het 7e Polder jaar voor het Koudhioedpaard. De Fokdag, georganiseerd door de Hengstenvereeniging Holl.-Noorderkwartier op Vrijdag 2 Juli 1937 te Slootdop werd een groot succes.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1937 | | pagina 1