J
29e JAARGANG
DONDERDAG 17 MAART 1938
No. 32
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GELOUTERD.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden t 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
1 0.50
I 0.10
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Is visscherij op Zeesterren voor
bemesting doelmatig en rendabel
„NEEN", zegt de Minister.
Op de Waddenzee zijn duizenden en
duizenden zeesterren. Groote schade
richten deze weekdieren aan op de nog
schaarsch aanwezig zijnde mosselban-
ken. Zooals bekend werden voorheen
deze sterren gevangen en op het land
geworpen als bemesting-stof.
De geur was wel niet die van 4711,
doch eenparig waren de gebruikers
van oordeel, dat, het uitstekende mest-
kwaliteiten had. Om dit te kunnen
constateeren waren er boeren welke de
volgende proef namen.
In een aardappelveld pootte men
eenige régels aardappelen zonder meer
Even verder eenige regels, doch nu bij
elke pootaardappel een arm van een
zeester. En ten slotte eenige regeis,
waar bij elke pootaardappel een heele
zeester werd gelegd. En wat was het
resultaat Geweldig
Waar een heele zeester bijgelegd
was, werd een kolossaal vruchtdragen
de plant de andere eveneens prach
tig doch in mindere mate en de plant,
'ie geen zeester had gehad, droeg wei
nig vrucht-en.
Dit soort bemesting was veel werk
en een „stank-boeltje." De kunstmest
verdrong dan ook de weekdieren.
Evenwel nu er zooveel van die ster
ren waren, begon men zich af te vra
gen of dit dier niet tot een droge mest
stof verwerkt kon worden. Dan zou
niet alleen de landman, doch ook de
mosselvisscher er mede gebaat zijn.
Buitendien ontstond dan de „zeester
visscherij" en nog verder gaande zou
voor het Rijk de Zuiderzees eun kun
nen verminderen.
Bij het Ministerie van Economische
Zaken werden inlichtingen ingewon
nen en dezer dagen kwam het anj -
woord. Wij namen daaruit liet volgen
de over
„De analyse van de zees'er luidt
2 pCt. stikstof, 0,.4 pCt. phosphorzuur
oplosbaar in mineraalzuur, 0,4 pCt.
kali, oplosbaar in water 10,3 pCt.
koolzure kalk 60-70 pCt. water.
„Na scheikundig onderzoek is geble
ken, dat de genoemde nuttige bestand
deelen in de gebruikte kunstmeststof
fen in aanzienlijk liooger gehalte voor
komen, terwijl buitendien de kunst
mest gemakkelijker en voordeeliger
kan worden gebezigd.
liet komt den Minister voor, dat het
niet mogelijk zal zijn uit zeesterren
een meststof te fabriceeren, welke wat
bruikbaarheid en prijs aangaat, de
vergelijking met de tegenwoordig ge
bezigde kunstmeststoffen kan door
staan."
Zoodat de sterren voorloopig wel in
de Waddenzee zullen blijven.
Staatstoezicht op de cursussen, voor
het Middenstands-diploma.
Volgens het Ilbld. heeft de Minister
van Economische Zaken eenige Inspcc-
FEUILLETON.
13.)
De heer Hartema kon weinig doen om zij
ne dochter te troosten. Hij deed zich zeiven
verwijten, dat hij aan de lichtzinnigheid van
Ida te veel voet had gegeven, dat hij te veel
aan al hare wenschen had voldaan, maar de
vraag kwam bij hem op, of dit bij een meisje
in haar omstandigheden haast wel anders
had kunnen wezen. Dat was de vloek, die op
de meisjes uit den gegoeden stand rust, dat
al hebben zij volstrekt geen futiel karakter,
zij zich zoo moeilijk met hart en ziel aan iets.
kunnen wijden. Voor hem, die zijn geluk
hoofdzakelijk in zijne rustelooze werkzaam
heid gezocht en gevonden had, scheen zulk
een onnut meisjesleven iets verschrikkelijks.
Zijne dochter had er zich goed in geschikt
zij scheen zeer gelukkig, maar toch, was door»
hare levenswijze niet die groote lichtzinnig
heid ontwikkeld, die nu de oorzaak was van
den dood van dien braven man was het niet
hare lichtzinnigheid, waardoor diens vrouw
weduwe werd en hare jonge kinderen zoo
vroeg hun vader verloren
Ida scheen hare gedachten niet te hebben
bij hetgeen rondom haar voorviel. Haar grie
vend zelfverwijt liet haar geen oogenblik rust
en pijnigde haar den geheelen nacht, zoodat
zij geen oog kon sluiten voor het eerst on
dervond zij wat hevig zielelijden was.
Eerst tegen den morgen viel zij in een on-
rustigen slaap. Toen zij wakker werd en de
akelige droombeelden, die haar in den slaap
hadden vervolgd, wilde verdrijven, kwam de
koude werkelijkheid, de herinnering aan het
geen den vorigen dag was voorgevallen, haar
weder met de levendigste kleuren voor den
geest. Zij wist niet wat zij doen moest om niet
altijd daaraan te denken. Haar hart dreef
haar naar de Tcoetsiersvrouw, maar zij durfde
teurs aangesteld om toezicht uit te
oefenen op de cursussen, welke uitgaan
vanwege de drie Middenstandsbonden.
Doch ook de cursussen, welke van
PARTICULIEREN uitgaan, zullen vvor
den gecontroleerd..
Verder zullen bij de examens Rijks-
gecommitteerden aanwezig zijn.
Het is verder niet uitgesloten dat,
dit nieuwe onderdeel van Handels
onderwijs ondergebracht zal worden
bij het Departement van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen.
EEN KRAS OUDJE.
De weduwe J. Gerse-Van Voorden te
Apeldoorn, die Maandag j.1. haar 102e
verjaardag heeft gevierd, heeft van
verschillende zijden hartelijke belang
stelling ondervonden.
Burgemeester jhr. dr. C. G. C. Quar-
ies van Ufford zond haai- ook zijn ge
luk wensch. De buurtvereen. Apel-
doorn-Oost schonk haar een prachtige
azalea. Verscheidene bloemstukken
sierden haar woning.
Hoewel de oude dame verkouden
was en daarom bed hield, wilde zij des
middags toch opstaan om haar bezoek
te ontvangen.
De gewone ilagverdeeling van de
102-jarige is des morgens ongeveer
half elf opstaan en dan verder den dag
in de huiskamer door 'c brengen.
Als het heel mooi weer is, gaat zij
nog wel eens naar huiten. Opmerkelijk
is de zin voor orde en netheid van de
oude dg me. Alles moet steeds in de
puntjes zijn.
Papagaaienziekte te BloemendaaL
In Bloemendaal heerscht op 't oogen
blik eenige ongerustheid naar aanlei
ding van een daar gecons ateerd geval
van papegaaienziekte, dat zich heeft
voorgedaan bij mevrouw Bouvy, de
cchtgenooTe van een gemeenteraads
lid.
Eenige weken geleden werd mevrouw
Bouvy ziek. Ruim 10 dagen leed zij
aan hevige koortsen en men dacht
aan griep. Hierna verliep een week zon
der dat 'emperatuursverhooging werd
waargenomen. Toen echter manifes
teerde de ziekte zich met groo'.ere he
vigheid. De koorts nam weer toe en
men begon te twijfelen of men hier wel
me' griep te doen had.
Tenslotte werd professor Schnapper
geconsulteerd en deze stelde vast, dat
men hier te maken had me»; een geval
van papagaaienziekte.
Mevrouw Bouvy is thans in de Boer-
haave-kliniek te Amsterdam opgeno
men.
Men vreesde dat Mw. Bouvy in YVee-
nen besmé; was, daar zijn in een the
ater was geweest waar Herman Thi-
mig optrad. Thimig immers werd me'
al zijn huisgenooten door de ziekte
aango'ast.
Deze veronderstelling moet echter
van de hand worden gewezen, daar de
besme ting niet van mensch op mensch
overgaat, doch uitsluitend van dier
op mensch.
Ile': eigenaardige is nu, dat de fami-
lie Bouvy zelf geen papegaai heeft
zoodat zij de ziekte moet hebben opge
loopen. Men is thans aan het onder-
1 zoeken, waar de vogel zich bevindt.
Brandende pijp in broekzak.
Bejaarde landbouwer gewond.
Een ruim 70-jarige man is in liet
plaatsje Venhuizen in de Haarlemmer
meer het slachtoffer geworden van
eigen onvoorzichtigheid.
1 Een pijp, waarin nog vuur zat, had
hij in zijn broekzak gestopt. Zijn klee-
ren geraakten in brand en slechts
[door het onmiddelijk ingrijpen van
een juist passeerenden fietser kon
erger worden voorkomen.
J De man wandelde langs de verlaten
j Vijfhuizerdijk, toen hij den brand
'gewaar werd. Hij schrok hevig en
trachtte aan de Ringvaart he* vuur
dat zich snel verspreidde, te dooven.
Het mocht echter niet gelukken, maar
juist passeerde een fietser, die de te
genwoordigheid van geest had in aller
ijl zijn jas uit te trekken en deze om
den ouden man heen te slaan. Hierdoor
kon de brand beperkt worden en het
slach offer van een wissen dood wor
den gered. De bejaarde heer is er naar
omstandigheden nog goed afgekomen.
- Zijn been heeft het echter leelijk moe
ien ontgelden en zijn kleeren zijn
waardeloos geworden.
bijna niet, want thans zou deze wel weten,
hoe de geheele zaak zich had toegedragen en
zij zou in haar de moordenaars van haren
man zien.
En toch een paar uur later was Ida weder
in de koetsierswoning. Het was er somber
somber door het spaarzame licht, dat dooi
de nauwe reten der bijna geheel gesloten lui
ken slechts met moeite zijn weg kon vinden,
en somber in de harten van de weduwe met
haar kroost.
Ida huiverde toen zij binnentrad.
„Wil je mij nog de hand geven, vrouw Beuk-
hout vroeg zij nederig. a
„Waarom niet, juffer U hebt het toch
niet expres gedaan. Het was beter geweest,
als u naar Gijs had geluisterd. Gijs kende de
paarden zoo goed, hij wist net wat er in zat."
„Ja, ik was vreeselijk eigenzinnig," bekende
Ida.
„Maar het moest zoo gebeuren," zeide vrouw
Beukhout, „anders was het niet gebeurd. U
weet wat Gijs tegen u zei „wat God doet is
welgedaan." Dat geloof ik ook, maar het is
daarom toch hard voor mij en de kinders."
Een tranenvloed belette haar verder te
spreken. Met innige deelneming zag Ida haar
aan. Eenige oogenblikken later zeide zij
„Nu wilde ik je nog een gunst vragen,
vrouw Beukhout, een gunst, die ik hoop, dat
je mij zult toestaan."
„Aan mij, juffer?"
„Ja, ik zou er zoo opgesteld zijn om een
klein gedenkteeken op het graf van Gijs te
doen plaatsen."
„Zou u dat willen, juffer vroeg vrouw
Beukhout op levendige toon.
„Het is een bepaalde wensch van mij. Staat
ge het mij toe
„O, graag, juffer ik vind het zoo hartelijk
van u."
..Heeft hij dat niet aan mij verdiend Ik
wilde zoo gaarne, dat ik nog iets meer kon
doen, maar er is niets," voegde zij er somber
bij. „Wat gedaan is kan niet ongedaan ge-
SPROETEN komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
SPRUTOL. Bij alle Drogisten.
GIFT VAN PRINSES JULIANA.
Aan veehouder in moeilijkheden.
De veehouder Sp. te Muiden had den laat-
sten tijd met tal van tegenspoeden te kam
pen gehad. Tengevolge van het mond- en
klauwzeer had hij eenige stuks vee verloren
en een paard was bezweken. Ten einde raad
heeft de vrouw des huizes een brief aan Prin
ses Juliana geschreven.
Ook ditmaal is het beroep op den welda
digheidszin van de Prinses niet vruchteloos
geweest. Bij den burgemeester van Muiden
kwam bericht in, dat een bedrag aan den
veehouder ter hand kon worden gesteld.
INGEZONDEN STUKKEN.
Ondergcteekende den Heer D. den
Brasem, secretaris der H.V.S. „Den
Helder", verzoekt beleefd een kleine
plaatsruimte in Uw veel gelezen blad.
Bij voorbaat mijn dank.
Strijden, Lijden en Overwinnen.
Eindelijk na drie jaren strijden,
heeft de Hengelsportvereeniging „Den
Helder" gelijk gekregen, om de ge
pachte wateren als hun eigen gepachte
wateren te kunnen beschouwen, o.a.
het Oude Balgkanaal, Zandvaart en
Kromme Tocht.
Vele donkere wolken zijn daarvoor
alreeds voorbij getrokken, maar einde
lijk is er een lichtstraal doorgebroken
en heeft zijn purperen gloed uitge
maakt worden."
Iets minder bezwaard, ging Ida naar hare
woning terug. Zij had nu iets waarop zij haar
gedachten kon vestigen en waaruit toch ee-
nigszins zou blijken, dat Gijs zich niet voor
een ondankbare had opgeofferd.
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Toen van Almen van Dalrust naar Amster
dam terugkeerde, was het hem zonderling te'
moede. Hij was nog geheel onder den invloed
van het vreeselijk ongeluk, dat hij had bijge
woond en niet minder van de aanleiding
daartoe hij was nu getuige geweest van eert
sterk sprekend voorbeeld van de eigenzinnig
heid van Ida, eene eigenzinnigheid, die den
dood van een trouw dienaar tengevolge had
gehad.
Zijne ouders zagen dadelijk, dat hij nog
geheel ontdaan was, en het kostte hem eeni
ge moeite een eenigszins regelmatig verhaal
te geven van hetgeeen was voorgevallen.
Mevrouw van Almen had met gespannen
aandacht geluisterd.
„Hoe vergevensgezind ik ook moge denken.
George, het gebeurde moet hij wel bevestigen
in de meening, die ik had, dat zij vreeselijk
lichtzinnig is."
„O maar u hadt haar moeten zien na het
ongeluk zij voelde hare schuld zoo diep, zij
trachtte geen enkele verontschuldiging aan
te voeren."
„En heb je haar nu nog even lief, George
„Ik heb haar lief, moeder, zooals ze is. O
ik had wat gegeven als dat vreeselijk onge
luk niet ware gebeurd.
„En dan," vervolgde George zacht, „wat ze
mij gezegd heeft bij het afscheid, daaraan
hecht ik nog meer. Weet u wat ze zei, moe
der Ze kon bijna niets uitbrengen, maar
toch hoorde ik op smeekenden toon „Denk
niet te slecht van mij." Dat sneed mij door de
ziel, dat Ida zoo iets moest vragen aan mij.
straald op deze wateren.
De sportvisschers van beide partijen
hebben gewacht met hengelaars geduld
op de dingen die komen zouden en
eindelijk na zooveel berechtingen en
uitspraken is het dan toch gebleken,
dat deze voornoemde wateren tot de
onbevaarbaar- en bevlotbare wateren
behoorden.
In 1934 werd er in Den Helder een
Iiengelsportverecniging opgericht, met
het doel om wateren te pachten en
visch daarin uit te zet'en, wat, niet
zoo gemakkelijk bleek, daar alle wate
ren om Den Helder zout waren. Het
oog viel toen op het Oude Balgkanaal,
een water wat in vroegere tijden werd
gebruikt als verkeersweg te water,
maar door de afsluiting der Zuiderzee
niet meer als verkeersweg gebruikt
werd.
In 1935 werd door een proefproces
uitgemaakt of dit water al of niet be
vaar- en bevlotbaar was. De Kanton-
echter van Den Helder oordeelde dat
beklaagde die het proces had uitge
lokt, strafbaar was en veroordeelde
hem met 1 Gulden boete. Door deze uit
spraak werd bewezen dat het Oude
Balgkanaal niet bevaarbaar- en hevlot
baar was.
Daarna ging de H.S.V. „Den Hel
der" ertoe over om het Oude Balgka
naal te pachten en het bestuur zette
op verschillende tijden bovenmaatsche
visch uit.
In het Oude Balgkanaal kwamen
twee tochten uit, o.a. de Zandvaart en
Kromme Tocht, ook daar kwam de
uitgezette visch in zwemmen. Toen de
ingezetenen van Breezand en Anna
Paulowna dit bemerkten, konden zij
profiteeren van de uitgezette visch die
de H.V.S. „Den Helder" had uitgezet.
Dit was ter oore gekomen van vele
hengelaars die buiten deze polders
woonden en kwamen daar ook henge
len.
Te Anna Paulowna werd een jaar
later ook een hengelsportvereeniging
opgericht. Doordat er zooveel viscii
aangetroffen werd in de Zandvaart en
Kromme Tocht, profiteerde ook deze
vereeniging van de uitgezette visch,
want visch die rondzwemt in bevaar-
en bevlotbare wateren kan door een
ieder gevanngen worden.
De H.V.S. „Den Helder" heeft daar
een stokje voor willen steken om ook
deze tochten de Zandvaart en Kromme
Tocht gesloten te krijgen als onbevaar
en bevlotbare wateren.
In 1937 werd ook in deze wateren
een proef-proces gedaan. De uitslag
was ook hetzelfde resultaat als met
het Oude Balgkanaal.
Toen pachtte de H.V.S. ook deze
beide wateren.
Dil pachten was niet naar den zin
van de H.S.V. uit Anna Paulowna. Zij
zagen zich verstoken van goed visch-
water en van toenadering tot de
H.V.S. „Den Helder" wilden zij niets
weten.
Deze sportvisschers gingen op hun
beurt een proces uitlokken en werden
van rechtsvervolging ontslagen.
Maar toch, als zij niets om mij gaf, zou ze
dat niet vragen, niet waar
George hief het hoofd op en zag zijne moe
der aan. Deze knikte van neen.
„Ik wilde wel," zeide zij, „dat ik mij maar
geheel met je wenschen kon vereenigen. Ik
wil geen kwaad van Ida denken, maar het
spijt mij zoo, dat je juist het oog moest laten
vallen op zulk een meisje, schatrijk en door
iedereen bewonderd. Iemand, als jij, zou, als
het fortuin geen bezwaar was, kunnen krij
gen wie je wou, en ik geloof, dat er meer
waarborgen zijn voor een gelukkig huwelijk
als men niet zoo hoog op wil."
„Maar, moeder, u denkt toch niet, dat ik
Ida zou willen hebben om hare positie Ik
zou wenschen dat zij arm, doodarm was, dan
kon ik hier blijven en behoefde u niet alleen
te laten."
„Ik weet dat, mijn jongen," antwoordde de
moeder, „dat bedoelde ik ook niet en tob nu
maar niet daarover, dat je ons alleen laat.
Je hebt je bereid verklaard om, als wij het
verlangden, hier te blijven, maar dat kunnen
wij niet verlangen, want dan zou je diep on
gelukkig zijn. Daarom, ga met God, mijn jon
gen, en laten we het beste er van hopen. Zoo
lang zul je toch niet wegblijven. Een paar
jaar zijn gauw om."
De volgende dag was 't afscheid voor Ge
orge moeilijk geweest. Hij was blij, dat het
achter den rug was zijne ouders hadden zich
beiden nog al goed gehouden, maar zijn moe
der, tegen zijne verwachting in, nog beter dan
zijn vader.
Even vóór zijn vertrek had hij van zijn
moeder de belofte gevraagd hem telkens te
schrijven, nadat Ida een bezoek bij haar zou
hebben afgelegd.
Na een kort oponthoud in Parijs, alwaar
hij eenige zaken te regelen had, spoorde hij
zoo spoedig mogelijk door naar Brindisi, en
ging den dag na zijne aankomst aan boord
van de „Swallow", een der booten van de
„Peninsular and Oriental Company" met
De Ambtenaar ging over dit vrij
sprekend vonnis in appèl.
Door een uitspraak van het Rechts
college ie Alkmaar, werden de wateren
Oude Balgkanaal, Zandvaart en Krom
me Tocht niet als bevaar- en bevioi-
baar geacht en de drie verdachten uit
Anna Paulowna veroordeeld.
Nu kunnen de sportvisschers uit
Anna Paulowna, Breezand en Omstre
ken, die zich willen aansluiten bij de
H.S.V. „Den Helder" in de gelegenheid
gesteld worden om in deze wateren te
visschen, door zich aan te sluiten hij
de H.S.V. „Den Helder", afdeeling van
de A.H.B.
Het is heter een goed georganiseerde
Hengelsportvereeniging dan kleine
clubjes onderling, die zich meestal
niet kunnen bedruipen op financieel
gebied om wateren te pachten, visch
uit te zet'.en en meerdere werkzaamhe
den daaraan verbonden.
Ook wat de medewerking betreft
van vele autoriteiten, zal een goed ge
organiseerde vereeniging meer kunnen
gedaan krijgen dan kleine clubjes
Evengoed kunnen kleine clubjes on
derling verband houden om te gaan
concoursen, want daar gaat het mees'
al om. Door vele werkzaamheden aan
concoursen verbonden, is het voor een
groote vereeniging niet altijd te doen
om vele van die concoursen elke
maand of week te organiseeren. Ook
wat de financieele zijde betreft kan
dit altijd niet gedragen worden, er
zijn meerder kosten aan deze spori
verbonden.
Het zou te ver strekken om al deze
kosten hier te vermelden, maar een
iederen hengelaar die vereenigd is,
weet waaraan de gelden voor deze tak
van sport besteed worden.
Daarom heeren hengelaars, sluit U
aan en toont daarmede dat U de belan
gen van de hengelsport hoog wilt hou
den en U niet wil vergrijpen aan visch
die een andere vereeniging toebehoort.
D. DEn BRASEM,
le Secr. H.V.S. „Den Helder."
GEMEENTE WIERINGEN.
SCHAAKCLUB WESTERLAND.
Uitslagen der gespeelde partijen op 14 Maart.
P. Rotgans N. Omis i_o
P. Rotgans C. Asjes 01
C. Asjes P. Rotgans 10
C. Asjes J. Brandsema 10
N. Omis J. Brandsema 0—1
S. Kamping J. Brandsema 0—1
J. Brandsema S. Kamping 1—0
C. Brandsema Sr. S. Kamping 1—0
S. Kamping C. Brandsema Sr. l—0
Alb. Schilling D. Eikelboom 10
POLITIE. Onbeheerd aangetroffen een hee
renrijwiel. Gevonden een zilveren vulpot
lood. Inl. bij den Gem.-bode H.hoef.
Nadere bestemming dienstplichtigen.
Van de dienstplichtigen van de lich
ting 1938, die reeds waren vrijgeloot,
of wegens broederdienst waren vrijge
steld, doch die thans nog voor een
deel aan de sterkte zullen worden toe
gevoegd in verband met de uitbrei-
bestemming Melbourne.
NEGENDE HOOFDSTUK.
Eenige maanden zijn verloopen. De familie
Hartema is reeds geruimen tijd in Amsterdam
teruggekeerd en Ida neemt weder aan de
talrijke amusementen deel, die de hoofdstad
aan hare bemiddelde bewoners zoo ruim
schoots biedt.
De diepe indruk, door den dood van Gijs op
haar gemaakt, begon langzamerhand eenigs
zins te verflauwen zij trachtte er zoo min
mogelijk aan te denken, hetgeen haar in stad
dan ook veel beter gelukte dan buiten, waar
zooveel haar aan de treurige zaak bleef her-
herinneren al was dan ook door haar vader
alles in het werk gesteld om die herinnering
uit te wisschen.
De heer Hartema had gezien hoezeer Ida
daaronder geleden had, maar daarom ver
wonderde het hem des te meer, dat zij nu
zoo spoedig weder geheel de oude scheen.
Had hij vroeger alles gedaan wat hij maar
kon om de herinnering aan het ongeval bij
Ida uit te wisschen, thans, nu hij zoo menig
maal kon bemerken, dat ook de oude licht
zinnigheid weder bovenkwam, achtte hij het
wel eens noodig, door een enkel woord, eene
enkele toespeling, het ongeval in hare herin
nering te houden, Ida vond dit niet aange
naam,, zij was juist zoo blij, dat zij het meer
kon vergeten en daarom begreep zij niet
waarom haar vader, die toch zooveel van haar
hield, haar telkens zulk een pijnlijk gevoel
veroorzaakte.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEER EN VOOR
EENMAAL BETALEN I
Wieringermeerbode.
Wieringor Courant.
De Poldarbode.
Zijper Courant. J
