29e JAARGANGPONDERDAG APRIL 1938 No. j|lp NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR Blll WIERINGEN EN OMSTREKEN GELOUTERD. BWIERINGER COURANT UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 X 0.10 TWEEDE KAMER. ZUIDERZEESTEUNWET ÏN DE PRAKTIJK. Invloed van de afsluiting op wierziekte. In de Dinsdag gehouden vergade ring van de Tweede Kamer heeft de Yoorz. medegedeeld, dat hij het bericht van overlijden van dr. H. J. Lovink met een schrijven van rouwbeklag, heeft beantwoord. Aan de orde zijn de volgende onder- werpen 1. Wijziging en verhooging van het tweede hoofdstuk A der Rijksfoegroo- ting voor 1938 (voorlichting over Ne derland in het buitenland.) 2. Conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op het adres van T. Kos, e.a.„ allen belang hebbenden in den zin der Zuiderzee- steunwet, te Huizen, houdende ver zoek te wilen bevorderen, dat de ver leende tegemoetkoming op een vroe ger tijdstip zal ingaan en betreffende uitbetaling van het hun deswege nog toekomende bedrag. 3. Conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op bet adres van T. de Olde, te Ambt Vol- lenhove, houdende verzoek te willen bevorderen, dat hij weder in het genot van een uitkeering ingevolge de Zui- derzeesteunwet wordt gesteld. 4. Conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op het adres van J. Meun, houder van een Noonjzeekust-visschersbedrijf, te Urk, houdende verzoek om toekenning eener schadeloosstelling als belangheb bende in den zin der Zuiderzeesteuu- wet. 5. Conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op het adres van H. II. ten Napel en R. Kramer, beiden te Urk, betreffende de verhooging der hun ingevolge de Zui- derzee-steunwet verleende tegemoet koming. 6. Conclusie van het verslag der commissie omtrent den brief van den Minister "van Waterstaat naar aanlei ding van de door de Kamer aangeno men conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op het adres van D. Vlas Wz. te Texel, en drie anderen, betreffende de toepas sing der Zuiderzeesteunwoi ten aan zien van ingezetenen van Texel. 7. Conclusie van het verslag der commissie omtrent de inlichtingen op de adressen van J. nerna lo Dijkster- buren, en twee anderen N. Terpstra te Harlingen, en twee anderen, en H. Gemser te Harlingen, en 13 anderen; alle houdende verzoek te willen bevor deren, dat adressanten als belangheb benden in den zin der Zuiderzeesteun- wet zullen worden erkend. De punten 1 en 5 worden van de agenda afgevoerd. De overige conclu- siën worden tegelijk behandeld. De heer Bongaerts (r.k.) brengt vei- slag uit als voorz. van de rapportce- rende comissiën. Spreker sprak do groote voldoening uit der commissie over het overleg, dat over deze adres sen met den Minister heeft plaats ge had. Aanvankelijk dreigde er verschil van meening, doch bij voortgezet over leg is overeenstemming verkregen. Twee aangelegenheden van groot be lang worden in deze conclusiën be handeld. In de eerste plaats was aan de orde de vraag wat onder Zuiderzee moet worden volstaan. De Minister beeft zich thans vereenigd met de opvatting van de commissie dat de Zuiderzee niet eindigt bij den Afsluitdijk. Het tweede punt betrof den invloed van de afsluiting op de wierziekte. Hierom trent heeft de Minister zich nog geen ineening gevormd, zoodat spr. daar over nog wil spreken. Er zijn volgens spr. aanwijzingen, die er op duiden, dat door het afsluiten van de Zuider zee de achteruitgang van sommige vischsoorten en van den wier- groei in het Zuidelijk deel van de Wad denzee is bevorderd, doordat namelijk door de vereeniging met zoet water liet. zoutgehalte verminderd is. De heer Drop (S. D.) spreekt zijn vol doening uit over de met den Minister over de zaak, onder 2 genoemd, ver kregen overeenstemming en vraagt ook een royale uitvoering van de ver kregen regeling. Ook spr. wil met kracht doen optre den tegen de overal heerschende wier- ziekte. De Kamer heeft op 12 Maart 1937 een conclusie aanvaard, waarin de regeering werd uitgenoodigd de Zuiderzeesteunwet ook toepasselijk te verklaren voor de Zuiderzee buiten den Afsluitdijk. De Minister van Wa terstaat zeide toen in overleg te zullen treden met zijn ambtgenoot van Land bouw en Visscherij. Dit overleg heeft wel heel lang geduurd, doch thans is de zaak gelukkig geregeld. Spr. vraagt den Minister op iedere aanvraag om toepassing der Zuiderzee steun een schriftelijke beslissing te nemen. De lieer Posthuma (c.d.) dankt even eens voor 'de verkregen overeenstem ming. Spr. bepleit do belangen van de wier visschers in de Waddenzee. Spr. vraagt, dat het toegezegde onderzoek naar het verdwijnen van het wier zal worden bespoedigd. De Minister van Waterstaat, de heer Van Buuren, meent, dat de aanvanke lijke bedoeling van de Zuiderzeesteun wet was, dat zij slechts voor de afge sloten waterplas zou gelden. Waar de wettelijke bepalingen 'geen belemme ringen boden, heeft spr. gemeend, dat zij ook voor het gebied te Noorden van den dijk kunnen gelden. Het onderzoek naar de wierziekte zal nationaal en internationaal zijn. Spr. zal het onderzoek bespoedigen. Bij de uitvoering der Zuiderzeesteun wet zullen ook voor het gebied commis sies enz. moeten worden ingesteld. Spr. zal schriftelijk op de aanvragen beslissen. De conclusies worden aangenomen. BINNENLANDSCH NIEUWS. Gift voor productieve werkverschaffing Een liberale vrouw zond f 500. Volgt haar voorbeeld In navolging van het ouderpaar uit Deventer, dat dezer dagen een bedrag- van honderd gulden deed toekomen aan den voorz. van den Ministerraad, ten behoeve van den een of anderen vorm van productieve werkverschaf fing, heeft een liberale vrouw voor het zelfde doel een bedrag van vijfhonderd gulden gezonden aan het bestuur der afdeeling Amsterdam van de Liberale Staatspartij met het verzoek dit be drag aan de Regcering te willen door zenden. Een wonderlijke geschiedenis met een goeden afloop. Zaterdag zag Mevr. B. aan den H>on- denweg te Heerhugowaard, toen zij uit haar woning kwam bij de brug van de familie Zut, een jongen in de daar zeer breede wegsloot staan. Niet ver van hem af dreef een meisje. Mw. B. bedacht zich geen oogenblik en haalde het kind op het droge. Tot- haar groote ontzetting verhaalde de jongen, die intusschen rustig in het water bleef staan, dat hij met twee meisjes op de fiets over het bruggetje had willen rijden, toen omgekanteld was en over de brugleuning te water geslagen. Het andere meisje was di rect ondergegaan en niet meer boven gekomen. Gelukkig kwam juist op dit oogenblik de groentenhandelaar Kooij voorbij. Toen hij hoorde dat er nog 'n kind te water lag„ begaf hij zich onmid dellijk in de sloot en moclit na eenig zoeken het genoegen smaken het kind, dat nog teekenen van leven gaf, boven water te halen. Een drieling geboren te Arnhem. Het echtpaar E. Bridda te Arnhem is Maandagavond verblijd met de ge boorte van twee meisjes en een jongen Het meisje is naar liet Elisabeth-gast- huis overgebracht, omdat het te weinig woog. Overigens maken moeder en kinderen het best. Het echtpaar heeft al een kind van twee jaar. BUITENLANSCH NIEUWS. Schuldenlast Deensche Landbouw. Ruim 81 pCt. van de waarde der bedrijven De benarde econoipisclie toestand van den Deenschen landbouw blijkt uit een onderzoek, door het Deensche statistische departement ingesteld. Het onderzoek betrof 206.000 bedrij ven, d.w.z. zoo goed als alle en dezen hadden een gezamenlijken schulden last van niet minder dan kr. 4.4 milli- ard. Daar de totale waarde van de be drijven op kr. 5.5 milliard wordt ge raamd, bedraagt de schuld dus 81.4 pCt. De last is sedert 1927 met meer dan een milliard gestegen. De kleine bedrijven hebben de groot- ste schulden. Van deze hebben er 78.000 schulden die met 33 pCt. de ge taxeerde waarde overschrijdenf welke kr. 1.8 milliard bedraagt het totaal der schulden is kr. 2.2 milliard. BOTER VOOR DEN SOLDAAT - Met de regelmatigheid van een klok keert ieder jaar terug 'n verzoek „van eenige leden" aan de ministers van Defensie en van Economische Zaken, om te willen bevorderen, dat aan land en zeemacht in den vervolge boter in plaats van margarine zal worden ver strekt. En even steevast komt dan in de Memories van Antwoord of bij de mondelinge behandeing het antwoord, dat Defensie de kosten daaraan ver bonden, te hoog acht en dat Economi sche Zaken het beschikbaar stellen van heffingslooze boter - dus tegen exportprijs - te kostbaar acht. Dit vraag- en antwoordspel wordt ieder jaar bovendien nog doorkruist door 'n gezamenlijk verzoek van de landbouw- org., waarop dan een analoog regee- rings-antwoord pleegt te volgen. Zoo ook dit jaar Het doet vreemd aan, dat Nederland zijn soldaten ep matrozen margarine voorzet, die bij inkoop duurder is dan de .uitgevoerde boter. Laat ons voor een oogenblik aanne men, dat het om nationaal-economi- sche redenen gewenscht eu dus lo gisch is om geforceerd kolossale hoe veelheid boter op de Eng. markt te werpen voor - tegenwoordig - 80 cents per kilo, dus ver beneden de produc tiekosten, terwijl ons eigen volk ten deele boter van f 1.40, ten deele marga rine van f 0.90 consumeert, uitgedrukt in groothandelsprijzen dan nog zou men teri opzichte van de jonge man nen, die door de overheid onder de wapenen worden geroepen, en met het oog op hun taak bijzondere zorg behoeven, een bijzondere regeling kun nen treffen. Geef „hun" in eik geval boter een deel van hen is dat thuis zoo gewend en een ander deel zal het zeer op prijs stellen Laat men den tot het zesvoudige van normaal gestegen export naar Enge land (36 millioenKg. netto met een half millioen Kg. verminderen en aan de weermacht „boter" verstrekken. Niet alleen, dat de jongelui dit naar waarde zuilen weten te schatten, maar bovendien zal er een goede progaganda voor liet boterverbruik van uitgaan Thans worden groote bedragen - reeds meer dan een millioen - uitgege ven, om ons volk te overtuigen van de voedingswaarde van melk en zuivel. „Jan Welgemoed, voedt u goed" - zoo heet het. Doch zou het verstrekken van boter aan land- en zeemacht niet een gróótere propagandistische waarde vertegenwoordigen dan deze Jan Wel gemoed-actie GEMEENTE ANNA PAULOWNA. Verplaatsing Zaak. De heer S. Wilms Pz. zal spoedig zijn sigarenmagazijn annex wolhandel, verplaatsen, hoewel VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. FEUILLETON. 22.) Grete had genoeg vertrouwen op hare charmes om de hoop te koesteren, dat het haar wel gelukken zou, na eenigen tijd, Ida uit de gedachten van Van Almen te verban nen en daar zelve een klein plaatsje in te nemen, een plaatsje, dat langzamerhand wel grooter zou worden. Eenmaal dit denkbeeld opgevat hebbende, was het haar natuurlijk onaangenaam telkens over Ida te spreken, maar juist deze omstandigheid, die van Almen weldra opmerkte, vestigde zijne aandacht op het vlammetje, dat hoewel buiten zijn wil door hem aangestoken scheen. Van dien tijd af was hij er op uit, minder met Grete om te gaan en vooral het alleen zijn met haar te vermijden maar dit viel hem, nu zij een maal daaraan gewoon waren geworden, niet gemakkelijk. Op een avond zat hij voor het open raam op zijne kamer en was in gedachten bezig te overwegen welke reden hij kon opgeven om een ander pension te betrekken, toen hem een brief uit Amsterdam werd gebracht. Hij herkende dadelijk de hand zijner moeder. Gretig verslond hij den inhoud, en met ont zetting nam hij kennis van hetgeen de fami lie Hartema moest vernemen. De rijke, de schatrijke Hartema geruïneerd Van Ida had mevrouw van Almen niets meer gehoord, dan alleen, dat zij zich niet meer vertoonde, en na dien keer, dat zij haar op een partij had ontmoet, en waaromtrent ze haar zoon had geschreven, had ze Ida niet meer gezien en ook geen bezoek meer van haar gehad. Mevrouw van AJmen eindigde hare mèae- deeling met de opmerking, dat zij wel mede lijden had met Ida, maar dat het toch met onmogelijk was, dat het ongeluk een heilza- men invloed op haar karakter zou uitoefenen en dat deze, op zich zelve zeer droevige ge beurtenis, nog tot gevolg kon hebben, dat haar zoon, in plaats van eene coquette, licht zinnige vrouw, een trouwe, degelijke echtge- noote zou krijgen. Moeielijk is het te beschrijven welke ge waarwordingen van Almen ondervond, nadat hij den brief gelezen en herlezen had. De meest overheerschende was daarbij spijt dat hij gegaan was spijt, omdat hij nu niet in de gelegenheid was, haar de wel is waar niet zoo schitterende, maar toch fatsoenlijke po sitie van zijne echtgenoot aan te bieden, spijt daarover, dat hij zonder reden zijne ouders had verlaten, en vooral spijt, dat hij in die treurige dagen niet bij haar was, want dat zij toch wel van hem hield, was 'hem duidelijk gebleken. Hij vertrouwde, dat het haar thans zeker niet onverschillig zou zijn te weten, dat in verre gewesten een goed vriend deelnemend aan haar dacht. Intusschen nam hij zich toch voor, zoo spoedig zijne zaken hem dit slechts eenigszins zouden veroorloven, naar Holland terug te keeren. Toen hij beneden kwam, stelde Grete hem eene" wandeling voor zij was den geheelen dag niet uit geweest. Van Almen nam dit voorstel aan hij had ook behoefte om zijne zenuwen tot rust te brengen. Hij was zoo vol van hetgeen hij vernomen had, dat hij niet kon nalaten alles aan Grete te vertellen. „Je hebt wel veel van haar gehouden „Ja ik houd nog veel van haar ik zal nooit van iemand zooveel houden." „Ook na hetgeen gebeurd is vroeg Grete zacht. „Wat denk je wel," roept van Almen uit, „dat dit ongeluk mijne liefde in iets zou ver minderen je meent dus, dat haar geld mij bekoorde hoe menigmaal heb ik haar geld vervloekt," zeide hij bitter. „Ik bedoel dat niet, van Almen ik meen na wat er tusschen u beiden gebeurd is," zeide Grete blozend. „Wat meen-je toch, Grete „Begrijp ik het dan zoo verkeerd Is het dan niet waar dat zij je heeft afgewezen „Neen, dat is niet waar dat heeft zij nooit gedaan." „Maar waarom ging je dan zoo ver weg, als je nog zooveel van haar houdt als je schijnt te doen Daarop vertelde van Almen aan Grete de reden, waarom hij te^Melbourne was, maar hij gaf daarbij te kennen, dat het doel zijner reis niet bereikt zou worden. „Nu is het ook niet meer noodig," voegde hij er bij. Het was voor de arme Grete een ware schok, toen zij moest vernemen, dat van Al men nog meer dan ooit met zijn geheele hart aan Ida hing. Van Almen had nauwelijks aan Grete ge dacht, toen hij vol van alles wat Ida betrof, haar het geheele verhaal had gedaan, maar toen hij tranen in de oogen van Grete zag opwellen, kreeg hij ook medelijden met haar. „Het is misschien goed, Grete," zeide hij, „dat je nu alles van mij weetwij kunnen nu voortaan ook vrijer spreken. Mijn hoogste wensch is met Ida vereenigd te worden en misschien wordt die wensch nog wel vervuld." „Ik hoop het van harte," antwoordde Gre te, van Almen de hand gevende. De onbaatzuchtigheid van dit gezegde trof hem welke Wenschen Grete ook voor zich zelve mocht gekoesterd hebben, zij begreep toch het droevige in den toestand van Ida en ook hoezeer die van Almen ter harte moest gaan. Enkele oogenblikken bleven beiden zwijgen. „En ik," zegt Grete, „die haar nog voor een dag of wat moest schrijven dat zij nog altijd het prinsesje van vroeger scheen te zijn." „Heb je haar geschreven, Grete Daar heb je mij niets van verteld." „Kun je dat niet begrijpen, nu je weet wat ik dacht Maar ik voelde mij eenigszins schuldig tegenover haar zij had me al een paar maal geschreven en ik had haar door verschillende omstandigheden nooit geant woord nu haalden onze gesprekken over haar mij mijne schuld altijd voor oogen en zoo ben ik er eindelijk toe gekomen om die af te doen, want ik ben eene aartsvijandin van brieven schrijven." „Heb je ook over mij iets geschreven vroeg van Almen zacht. „Natuurlijk denk je dat ik van mijn ver blijf hier zou vertellen en niet eens van jou spreken Van Almen zweeg duidelijk was het, dat hij dit niet aangenaam vond. Na eenige oo genblikken zeide zij „Het wordt tijd om huiswaarts te gaan." Van Almen stond* op en beiden keerden, zeker niet met de vroolijkste gedachten vervuld, terug. De volgende brieven van zijne moeder ga ven van Almen meer lichthij vernam daar uit alles tot in bijzonderheden, omtrent het geen Ida zou beginnen en kreeg het verhaal van haar laatste bezoek aan zijne moeder. Wat schreef zij lief over Ida nog nooit had zij bijzonder veel goeds van haar gezegd, maar het was nu alsof Ida bij dat eene bezoek het hart zijner moeder gestolen had. Aandoenlijk was het, zoo schreef zij, haar te zien men kon zoo duidelijk bespeuren, dat het haar oneindig veel kostte om haar leed te dragen, maar toch deed zij het kalm en gelaten. Zoo als Ida toen was, maar wat minder treurig, zou zij zich eene schoondochter wenschen. Hoe was 't met het hart van haar zoon Dacht hij nog altijd evenveel aan Ida, of had Greta eenigszins voet in zijn hart gekregen j slechts enkele huizen verder, aan de Spooibuurt, het thans verbouwde en modern ingerichte pand. Genoemd pand was eerder eigendom van den hr. Van Eekeren. Wij wenschen den heer Wilms alle sucses in dit mooie pand. R. V. S. Als agent hij de Levensver zekering Mij. R. V. S., is voor onze Ge meente aangesteld, de heer K. Nieuw- iand,, Middenweg, Breezand. BKC-Nieuws. De oefenwedstrijd tus schen BKC I en II is gedeeltelijk ver- hageld en verwaaid., De spelers waren slecht opgekomen en men moest de gaten stoppen met spelers uit het 3e en adspiranten. Ondanks alles hebben de jongens, die wilden, er van gemaakt wat ze konden en BKC 1 wist de reserves ei' met 4-1 onder te houden. Voor heide een zeer goede training. GEMEENTE WIERINGEN. ,.ROSE MARIE" in Cinema de Haan. Uit de advertentie hebben wij kun nen lezen, dat het bioscooppubliek Zaterdag en Zondag iets moois te wachten staat. Vertoond zal n.1. wor den de wereld-beroemde operette-film „ROSE MARIE." Wie herinnert zich niet de heerlijke songs uit deze ope rette Wie hoorde nog nooit Nelson Eddy en Jeanette Mac-Donald zin- j. i In deze film wordt o.a. gezongen „The Indian Love Call", het prachtige lied, dat deze acteurs vorig jaar achter de haar zongen van de zoo jong ovene- den actrice Jean Harlow. Wie heeft niet gehoord van de suc cessen uit deze tilm. Het zijn dezelfde acteurs, als uit de beroemde zangfilm „.May-tims", waaruit U nog dagelijks „Sweatheart, Sweatheart" (Do Jon remenber etc. door de radio kunt hooren.. Zonder twijfel zal Zaterdag en Zon dag Cinema de Haan een groot pu bliek herbergen. MERKWAARDIG ENTRéE. Maandagavond omstreeks 11 uur heeft zich te Breezand aan de Afsluit dijk een merkwaardig ongeval voorge daan, dat bij een nadere beschouwing nog goed algeloopen is. Terwijl alom een diepe duisternis heerschte, immers de luchtbeschermings-oefeningen wa ren nog in volle gang, is een vracht auto, volgeladen met kisten bokking, pardoes door de houten wand van de Cantine te Br. binnengereden. Dat de bewoners, die juist naar de radio zaten te luisteren, schrokken, spreekt vanzelf, IJlings snelden zij en eenige omwonenden, die de klap ge hoord hadden toe, om te zien, wat er gebeurd was. Voor hun oogen vertoon de zich een vreemd schouwspel. Alles lag vol met glassplinters van gebroken ramen en lampen. Middeii in de Cantine stond de vracht-auto, nog wat versplinterd hout aan de voor kant en flink beschadigd Even verder ervoor, lag een man, die nogal bloeddtx Hoe, twijfelde zij dan aan zijne liefde Neen, zij geloofde dit niet, zij geloofde niet, dat haar George George zoo oppervlakkig lief had, en dan meende zij, zou het Ida in hare tegenwoordige omstandigheden goed doen, wanneer ze hoorde, dat in verre landen nog een trouw hart was, dat altijd voor haar klopte Georges moeder was van oordeel dat als zijn hart nog even luid als vroeger voor Ida sprak, hij dan verplicht was haar dit nu te kennen te geven hij moest den schijn niet op zich laden om iets anders dan om haar zelve te begeeren. Dat waren woorden naar zijn harthoezeer had hij er naar verlangd om dat te doen, maar zijn verstand had hem tot dusverre al- lijd gezegd, dat het niets zou geven, of hij het deed zij wist immers dat hij haar liefhad, had hij het haar dan niet vóór zijn vertrek gezegd en door zijn vertrek getoond Maar ja, zijne moeder had toch gelijk, het zou bij haar kunnen opkomen, en dat zou verschrik kelijk zijn. Hij zou haar dadelijk schrijven, hij zou haar herinneren dat zij op zijne laatste vraag nog steeds het antwoord schuldig ge bleven was, maar neen, dat zou hij niethij zou die vreeselijke gebeurtenis haar niet we der voor den geest halen, maar hij zou haar zeggen alles wat in zijn hart omging en dan zou hij om hare wederliefde vragen. Alle be zwaren tegen dit plan waren nu eensklaps verdwenen en hij kon maar niet begrijpen, hoe hij het zoolang had kunnen uitstellen. Maar wat eindelooze tijd eer hij antwoord zou ontvangen maanden moesten voorbij gaan eer hij weten zou in welken zin over zijn levensgeluk beslist was. Het scheen hem toe, alsof aan dien tijd geen eind zou komen. En toch, toen eindelijk, eindelijk, de verlang de brief kwam, hoezeer bleek de inhoud toen geheel anders dan hij dien verwacht had. Hoe tragisch kwam hem toen het lot voor van haar, die hij boven alles beminde. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1