I 29e JAARGANG DONDERDAG 9 JUNI 1938 No, 65 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN PINKSTER - SCHADUW. GELOUTERD. N.V. WACO AUTOBUSDIENSTEN WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELEBN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden t 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU: Hippolytushoef Wierlngen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Iedere regel meer Van 1 5 regels f 0.10 f 0.50 Warmte en zonneschijn hebben voor al den tweeden Pinksterdag' voor ve len tot een waren feestdag gemaakt. Jong en oud trok er op uit zooals ge woonlijk onder dergelijke omstandig heden, was „half Nederland" „bij den weg.'" Die wegen en rijwielpaden, welke steeds perfecter geplaveid, verbreed en verlicht, het buitenleven voor den stedeling en den weg naar de stad voor den buitenmensch ontsluiten, hebben echter, als naar gewoonte, ook weer hun tol van dooden en gewonden ge- ëischt. Wij zijn daaraan reeds gewend geraakt zonnige feestdagen, liooge ongevallencijfers en in vreemde landen is de toestand niet anders. Maar dat mag nooit een reden worden om in die verschijnselen na maar moedeloos te berusten. Het betreft hier immers geen onver klaarbare fataliteit, geen overweldi gende natuurmacht. Wat de verkeers ongevallen betreft, weten wij, dat onge veer 90 procent daarvan veroorzaakt wordt, uitsluitend of voornamelijk, door fouten van individuen onacht zaamheid, onhandigheid, roekeloosheid, brutaliteit van weggebruikers. De sta tistiek geeft ons deze cijfers en de be richten over verkeersmisère op den weg komen die ervaring altijd weer be vestigen. Wij lezen van chauffeurs, die door te groote snelheid hun tocht beëin digen tegen een boom of in een sloot of die, door zich niet aan de verlich tingsvoorschriften te storen, bij donker anderen in levensgevaar brengen. Op een tocht door ons land zien we het telkens weer waar gelegenheid tot „snijde/i" zich voordoet, wordt ge sneden waar wegen elkaar kruisen, wordt tegen de voorrangsregels gezon digd waar jakkeren technisch mo gelijk, zij het levensgevaarlijk, is, daar jakkert men. Wij vernemen van den thans door lichtsignalen duidelijk be waakten spooroverweg bij Steenwijk, waar van 44 automobilisten in een be paalde periode, zeven domweg dóór- reden, als rood flikkerlicht en een bel- signaal de nadering van een trein aan kondigden. Dat wangedrag zal nu straf baar worden gesteld, zooais op tallooze verkeersfouten al sinds jaren met straf worden bedreigd. Zal liet helpen - heeft het ooit voldoende geholpen om' de onveiligheid op den weg, deze scha duw van vroolijke vacanticdagen, te doen verminderen De dagelijksche ervaring wijst duidelijk aan, dat boven al rioodig is de rijdende en loopende weggebruikers „op te voeden" tot beter verkeersgedrag. Preventief door een goed gecontroleerde opleiding van auto mobilisten en motorrijders, en alge meen verkeersonderwijs voor de overi gen repressief door kordaat optre den tegen bestuurders, die ernstige fouten maken - óók al leidden die fou ten op dat oogenblik niet tot een ongeluk. Maar dit alles is niet te verwezenlij ken zonder een uitgebreider politie toezicht op het verkeer door bekwaam en goed voor deze taak geoutilleerd personeel, en zoolang onze Wegen verkeerswet niet in werking treedt, die o.a. langere intrekking van rijbewij zen en krachtiger optreden tegen alco holisten aan het stuur mogelijk maakt. Deze wet is reeds in 1935 in het „Staatsblad" verschenen, maar wacht nog altijd op haar invoering. Welke treurige gevolgen deze zonderlinge traagheid van den wetgever in de hand werkt, hebben de afgeloopen Pinkster dagen nog eens weer aangetoond - het is waarlijk niet de eerste keer, dat wij die les moesten slikken (Algem. Handelsbl.) B1NNENLANDSCH NIEUWS. FEUILLETON. 46.) Nadat Piet nog eenigen tijd dat plan van alle zijden overwogen heeft, komt hij tot het besluit dat deze handeling in alle opzichten aanbeveling verdient, boven elke andere die in hem opkomten daarom schrijft hij nog denzelfden middg aan Woudheim en verzoekt per ommegaande antwoord. Dat antwoord laat zich niet lang wachten reeds den vol genden avond ontvangt hij een brief van Woudheim van dezen inhoud „Amice „Tot mijn leedwezen ben ik niet in staat aan je verzoek te voldoen het door mejuf frouw Mader aangevoerde kan door mij on mogelijk worden weergesproken. Het spijt mij zeer, dat ik je dit moet schrijven, maar ge zult vóór alles de waarheid willen weten. Als steeds t. a. v. A. WOUDHEIM." f De lezing van dit briefje vervulde Piet met verontwaardiging en smart. Verontwaardiging over het gedrag van Ella en over dat van Woudheim, die hem altijd in den waan had gelaten, dat hij Ella wel bekoorlijk vond, maar toch nooit eenige poging zou doen om in een meer intieme verhouding tot haar te komen. Nu werd hem alles duidelijk, nu bleek het waarom Elaa zoo bang was als de naam van Woudheim maar werd uitgesproken. Hoe hooger Piet Ella vroeger geschat had, des te lager viel zij nu want zij was eene volleerde huichelaarster. Maar niet minder dan zijne verontwaardiging, was ook zijn smarthij die altijd zoo vurig verlangd had naar het geen hij nu bezat, in wien het wel eens was VESTIGINGSVERBODEN AFGEKONDIGD Voor kruideniers- ien automo bielbedrijf. Nadat de Vestigingswet kleinbedrijf 19,37 achtereenvolgens toegepast is op het slagersbedrijf, het bakkersbedrijf, de schoenbedrijven en den kantoor boekhandel, is thans een tijdelijk ves tigingsverbod afgekondigd voor het kruideniersbedrijf, alsmede voor het automobiel- en garagebedrijf. Het is dus thans verboden zonder vergunning van den Minister van Eco nomische Zaken deze bedrijven te ves tigen. Dit verbod geldt voor den tijd van ten hoogste één jaar, daarna - doch eventueel eerder - zullen de vesti- gingseischen worden afgekondigd en dan zal men voor het vestigen van een inrichting de vergunning behoeven van de Kamer van Koophandel. DE „PIET HEIN" VAART UIT. Eerste boottocht van Prinses Beatrix. De Pinksterdagen hebben het .prin selijk paar en prinses Beatrix doorge bracht op het motorjacht de „Piet Hein". Des Zaterdags voer de „Piet Hein" naar het IJsselmeer en ging Za terdagavond voor anker bij de Eem- monding. Zondagmorgen woonden prinses Juliana en prins Bernhard te Baarn de godsdienstoefening bij. Den lweeden Pinksterdag werd naar het Noorden gevaren. Dinsdagmorgen is het prinselijk -gezin te Soestdijk teruggekeerd. Uit de omstandigheid, dat gedurende de laatste dagen het aanbod van rogge sterk is teruggeloöpen, bijkt dat nage noeg geen voorraden meer bij de boe ren aanwezig zijn. Naar aanleiding hiervan en met liet oog op het afloopen van het seizoen zal niet langer dan tot 15 Juni a.s. met het aankoopen van rogge worden voortgegaan. BÜITENLANSCH NIEUWS. CRISIS - BUREAU. AANKOOP VAN ROGGE. Zooals bekend, is sedert eenigen tijd tot steun van de roggeprijzen de aan koop van rogge van de telers bevorderd Deze aankoqpen hebben er toe ge leid, dat een groot gedeelte van de bij de telers aanwezige voorraden werden geruimd. opgekomen, of hij om 'zijn armzalig uiterlijk wel ooit eene vrouw zou kunnen krijgen, en die daarom zoo innig gelukkig was geweest toen hij als zijne aanstaande vrouw mocht beschouwen haar, die hij zoo hoogachtte en zoo liefhad, hij had nu weder alles verloren niet alleen Ella, maar ook zijne liefde en zijn vertrouwen, op wie zou hij het dan nog kun nen doen De smart was zoo vlijmend scherp, dat Piet niet goed kon denken. Een paar uren verlie pen en hij had een gevoel alsof het reeds een paar dagen geleden was, dat hij dien brief van Woudheim had ontvangen. Hij ontwaak te als uit een droom. Hoe, hij was nog altijd met haar geëngageerd zij dacht misschien thans aan hem als aan haar aanstaanden echtgenoot Neen, dat zou niet langer duren dan bepaald noodig was hij nam een stuk postpapier en in gejaagde haast schreef hij „Uw schandelijk gedrag is mij door de eer lijkheid van Ernestine, eene veroordeelde nog bijtijds bekend geworden. Ik hoop u nooit weder te zien. P. HARTEMA." Hij sloot dit papier in een couvert met de brieven van Ernestine en Woudheim. Hij keek op de klok het was na middernacht. De dienstmaagd was reeds sedert lang ter ruste, maar die brief moest toch nog weg hij zou geen rust hebben, als hij niet wist, dat die den volgenden morgen zoo vroeg mo gelijk in Leiden aankwam. Hij besloot hem dus zelf in de bus te werpen. De wandeling was niet ver toen hij den brief losliet en hij hem in de bus Ijoorde val len, was het hem alsof hij ook met dien brief zijn geluk had losgelatenhij werd overstelpt door een nameloos wee. Een oogen blik bleef hij staan, toen ging hij langzaam terug. Op de gracht was het zeer stilhij hoorde alleen voetstappen in de naburige straten. Bij de brug gekomen kon hij niet verderhij bleef over de ijzeren leuning gebogen in het water staren. Plotseling richt te hij zich op en snelde recht op zijne woning aan hij zag niet meer om, maar vervolgde Opruiming van krotwoningen. President Roosevelt heeft mach li ging verleend tot beschikbaarstelling van 57 millioen dollar voor liet oprui men van krotwoningen en den bouw van goedkoope woningen in vele ste den van Amerika. ENGELAND VERDWIJNT IN ZEE. Over 530.000 jaar. Engelsche geologen hebben uitgere kend, dat Engeland in honderd jaren 22.5 cm. zinkt. Het zinken moet perma nent zijn en dit beteekènt dan, dat over 530.000 jaren de laatste top van den Ben Nevis, den hoogsten Engel sehen berg, van de wereldkaart verdwe nen zal zijn. De Engelsche eilandengroep ligt, naar beweerd wordt, op een turfachti- gen ondergrond, die steeds meer in el kaar gedrukt wordt. Men zou dus kun nen spreken van een reusachtig moe ras, waarop Engeland ligt en waarin het steeds verder wegzakt. Honderd duizend jaren geleden moet het land aanzienlijk grooter geweest zijn dan op het oogenblik. Men meent zelfs Ie kunnen vaststellen, dat in die tijden het Kanaal nog niet bestond, maar continent en eiland één waren. De Theems stroomde indertijd in de nabij heid van de tegenwoordige Doggers- bank in de Noordzee. Daarna kwam er echter verandering en Engeland zonk in de honderd jaren gemiddeld 22.5 cm. In de laatste 2000 jaren moet deze beweging bijna constant geweest, zijn. Aan het wegzinken van den bodem gaat in het bijzonder aan de kusten een landverlies gepaard. Men heeft uitge rekend, dat dit landverlies Engeland jaarlijks eenige honderdduizenden ponden kost. Daarbij komt nog, dat. de erosie voortdurend aan de kusten van de eilanden vreet. In het graafschap Vanaf 15 Mei geheel gewijzigde dienst en tariefregeling. Vanaf Maandag 9 Mei 5 ct. verkrijgbaar bij onze chauffeurs en aan onze kantoren. Yorkshire werden volgens betrouwbare berekeningen in den tijd van 1833 Lot 1912 kuststroken tot -een diepte van 160 M. weggespoeld. De Regeering streeft er in den laatsten tijd naar, aan [dit landverlies een einde te maken. Het Ministerie van Landbouw eischt den aanleg van dijken» maar vele des kundigen gelooven niet, dat dit middel haat zal brengen. Men staat veeleer op het standpunt, dat dijken het geweld van het water slechts naar andere plaatsen zouden leiden, waarmede dus principieel niets bereikt, zou zijn. NEDERLANDSCH SCHIP DOOR BOM GETROFFEN. In de haven van Barcelona door vliegtuig van Franco, Uit Barcelona wordt gemeld Bij het luchtbombardement dat vlieg tuigen van de luchtmacht van Franco wederom boven Barcelona hebben uit gevoerd, is het Nederlandsche stoom schip „Parklaan", uit Rotterdam, dat in de haven van Barcelona ligt, door een bom getroffen. De.eerste machinist werd zoodanig gewond, dat hij naar een Ziekenhuis moest worden overgebracht. Het schip werd door de hom beschadigd. De „Parklaan" is in 1931 gebouwd cn| heeft een inhoud van 3869 bruto reg. ton en een laadvermogen van 2481 net to reg. ton. Het behoort aan het scheep vaartkundig bureau F. W. Uittenbo- gaart te Rotterdam, van welke reede- rij ook de eenigen tijd geleden in de Spaansche wateren door een onbeken de duikboot getorpetèerde „Hannah" hoorde. In November van het vorige jaar monsterde de bemanning van de „Park laan' voor het laatst te Rotterdam. Sedertdien werd te Antwerpen op nieuw gemonsterd. Gezagvoerder van het schip is kapitein Martinus de Boer, die de reederij van het gebeurde in ken nis heeft gesteld. Geruchten over opstand in het rechtsche Spanje. Spaansche en Italiaansche offi cieren slaags geraakt op den dag der Spaarisch-Italiaansche solidariteit. Te Gibraltar doen hardnekkige ge ruchten de ronde, dat te Sevilla een poging is gedaan een opstand onder de rechtsche troepen te ontketenen en dat deze beweging weerklank zou heb ben gevonden bij de garnizoenen te Cadiz en Malaga. Door het feit, dat reizigers, die van Gibraltar naar het rechtsche Spanje willen gaan, groote moeilijkheden van de Spaansche autoriteiten ondervin den, heeft men tot nu loc nog geen be vestiging der geruchten kunnen krij gen. Bovendien is de censuur zeer streng. Te La Linea zou een aantal perso nen terechtgesteld zijn na de ontdek king van vlugschriften tegen generaal Franco. met koortsachtige haast zijn weg, en eerst toen de huisdeur achter hem toegevallen was, zonk hij op de trap neder en zuchtte „God dank, dat is voorbij." Den volgenden morgen regelt Piet zoo spoedig mogelijk de loopende zaken voor den dag en snelt daarop naar het station. Hij moet naar Dalrust om alles aan Ida en haar vader mede te deelen. Zij zullen het niet j kunnen gelooven, want zij hielden ook zoo veel van Ella ja, hij had het evenmin wil- I len gelooven, maar hij moest wel. Op Dalrust' aangekomen, kon hij nauwelijks woorden vin den om te vertellen wat er gebeurd was. De heer Hartema en Ida luisteren met aandacht, maar hebben moeite uit het verwarde ver- haal te weten te komen. Zoodra deze echter' heeft medegedeeld, wat hij aan Ella heeft geschreven, roept Ida in verontwaardiging uitI „Het is schande van je, Pietdat had ik nooit van je verwacht." Met de grootste verbazing kijkt Piet Ida aan hij had gemeend deelneming te vin den, en hem valt alleen scherpe afkeuring te beurt. „Piet, je hebt te haastig gehandeld, mijn jongen," zegt ook de heer Hartema goedhar tig. „Je hadt eerst hier moeten komen, dan zou die brief nooit geschreven zijn." „Maar waarom dan niet vraagt Piet. „U zult toch ook wel vinden, dat ik van haar af moest zien „Als het waar is, ja" zegt de oude heer, „maar ik geloof niet dat het waar is." „Ik geloof er niets van," zegt Ida. „Wij hebben haar hier lang genoeg gehad, Piet, om te weten, dat zij niet tot zoo'n be drog in staat is. Ik vrees, ik vrees, dat je door je driftige handelwijze je levensgeluk moet voeten hebt getreden." „Maar hoe kunt u zeggen, dat u het niet gelooft Ik wilde dat ik het ook niet deed, maar nu ik die brieven met mijn eigen oogen gelezen heb, moet ik wel gelooven." „Een brief van Ernestine," zegt Ida op diep minachtenden toon. „Ik zou het juist niet gelooven, omdat het van haar komt." „Ja, maar dat is alles niet. Denk er aan. dat ik wist, dat Ella iets met Woudheid heeft gehad, maar dat ik, niettegenstaande her haald aandringen, er nooit achter heb kun nen komen. Denk er aan, wat Woudheim mij schreef toen ik hem meldde, dat ik geënga geerd was, en als je dan weet dat Woudheim Ernestine in het geheel niet kent, moet je het dan niet gelooven „En ik wil het niet gelooven," zeide Ida op ongeduldigen toon. „Ik wilde het ook niet gelooven," zeide Piet zacht. „Maar je gelooft het toch en ik nietje toont, dat je dat edele kind eigenlijk niet waard bent en daarom is het misschien maar goed dat het uit is, hoewel het haar diep zal treffen, want ze hield veel van je, Piet, innig veel." De oogen van Piet schoten tranen. „En ik hield niet minder van haar," snikte hij „ik houd nog van haar, niettegenstaande alles wat gebeurd is." „Maar ik weet, dat zij nu niet meer zooveel van je zal houden," zeide Ida op zachteren loon „voor iemand als Ella moet het een harde slag zijn. Ik zal naar haar toe gaan." „Zal ik medegaan vroeg Piet op haasti gen toon. „Neen, zij zou je misschien niet willen zien. Laat mij gaan en ik beloof je, Piet, hier is mijn hand er op, dat ik je zaak naar mijn beste krachten zal bepleiten. Bovendien, wat zou je haar zeggen, je gelooft immers dat zij schuldig is „Ik geloof het niet meer, ten minste ik wil het niet meer gelooven. Als nu die vreeselijke twijfelingen maar weg bleven voegde hij er bij. „Zoolang je niet gevoelt, dat ze het niet gedaan kan hebben, zoolang moet je haar niet onder de oogen komen," zeide Ida. „Va der, u vindt toch goed, dat ik ga „Zeker kind, ik geloof dat je daar goed aan doet. Ik zal medegaan, als je dat wenscht." „Neen, vader, ik kan best alleen gaan, en," fluisterde zij haar vader op Piet wijzende „er moet iemand bij hem blijven." HEVIGE KOUDE IN DE KARPATHEN In het Karpathengebergte zijn eeni ge herders door een hevigen sneeuw storm overallen. Drie hunner konden zich niet meer in veiligheid brengen en zijn doodgevroren. STOFSTORM IN JAPAN. Het Westen van de Japansche provin cie Tokachi pp Hokkaido is geteisterd door een stofstorm,, welke vijf fabrie ken en een aantal gehouwen heeft ver nield. De storm duurde vier uur en de huizen, die niet vernield werden, wa ren door centimeters dik stof bedekt. De oogst is grootendeels vernield. SCHANDELIJK MISBRUIK VAN HET PRIESTERKLEED. Politieman weet, als geestelijke vermomd, bekentenis te ver krijgen. Naar „Kipa" meldt, heeft de bis schop van Seattle (Vereen. Staten) in een onderteekend hoofdartikel in de „Catholic Northwest Progress" ten krachtigste geprotesteerd tegen de in triges van eén politieman, die zich 'van het priesterkleed bediende en dit op schandelijke wijze misbruikte, om een oude vrouw een bekentenis te ont lokken over een misdaad, welke meer dan tien jaren geleden was gepleegd. De politieman, Joe McCauley gehee- ten, wist in zijn vermomming als gees telijke het vertrouwen van bedoelde vrouw, zekere mrs. Mary Eleanor Smith, te winnen. Hij slaagde erin, deze te overreden, in verband met den moord, indertijd gepleegd op een zekeren Basett, „vrede met haar Schepper te sluiten.", De 73-jarig:e vrouw zond daarop naar het bestuur der staatsgevangenis een schriftelijke, verklaring, waarin zij haar zoon van moord beschuldigde en verklaarde gezien te* hebben, hoe haar zoon Basselt met een hamer had dood geslagen. De bisschop brandmerkt de afschuwe lijkheid van het politie-optreden en verklaart, dat elkeen, die nog vertrou wen in de achtbaarheid der rechters en gezworenen stelt, niet kan geloo ven,,, dat aan zulke op misdadige wijze verkregen bekentenissen eenige betee- kenis zal worden toegekend. HOE RATTEN ZICH WETEN TE HELPEN. Een aardig voorbeeld van buitenge wone schranderheid bij een rat is het volgende, meegedeeld door een Engel sche natuurkundige „Toen ik op zekeren dag in de deur opening van een loods stond, waarvan het achterste gedeelte afgeschoten was door kippengaas, werd mijn aandacht getrokken door een vrij hard, knabbe lend geluid. Ik keek om en zag een rat wegloopen, die had zitten eten van een stuk hondenbrood en vlug ver dween tusschen een paar ijzeren sta ven. Ik was nieuwsgierig om te weten, of het knaagdier terug zou komen 011 Het was in angstige spnning dat Ida de stoep betrad van het huis, waarin haar vrien din Ella woonde, want dat was deze gewor den gedurende de weken, die zij op Dalrust met Ida had doorgebracht. Een klein meisje deed open, dat haar zeide dat Ella niet thuis was en mevrouw Hoogwoud evenmin. Maar Ida liet zich zoo niet afschepen. „Ik zal toch maar eens binnengaan," zeide zij, terwijl zij de gang instapte. Aan de deur van de huis kamer klopte zij. Een zacht „binnen" werd vernomen. Aandoenlijk was hetgeen Ida bij het bin nentreden zag. Mevrouw Hoogwoud zat in een leuningstoel, terwijl Ella geknield voor haar lag, met het hoofd in den schoot harer moeder, die de hand op de zwarte lokken van haar kind liet rusten. Een glans van genoegen kwam op het ge laat van mevrouw Hoogwoud, toen zij Ida zag binnentreden, die haar de hand toestak en zeide „Ik had behoefte Ella te komen zien, me vrouw want ik kan nagaan wat zij thans moet gevoelen." Een licht blosje kwam op het lieve gelaat van Ella zij stond op en kuste Ida hartelijk. „Je gelooft er dus niets van vroeg ze half luid. „Geen woord," zeide Ida. „Ik kom hier, Ella, om je te vragen, of je niet al te slecht over Plet wilt denken. Het overstelpte hem zoo plotseling, dat hij niet goed meer wist wat hij deed." „Ik denk niet slecht van hem, Ida, maar hij wel van mij." „Ja, maar het is slecht van hem, dat hij het een oogenblik heeft kunnen gelooven." (Wordt vervolgd." IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wierlngermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1