I
29e JAARGANG
DONDERDAG 9 JUNI 1938
No, 65
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
PINKSTER - SCHADUW.
GELOUTERD.
N.V. WACO AUTOBUSDIENSTEN
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELEBN
DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden t 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wierlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Iedere regel meer
Van 1 5 regels
f 0.10
f 0.50
Warmte en zonneschijn hebben voor
al den tweeden Pinksterdag' voor ve
len tot een waren feestdag gemaakt.
Jong en oud trok er op uit zooals ge
woonlijk onder dergelijke omstandig
heden, was „half Nederland" „bij den
weg.'"
Die wegen en rijwielpaden, welke
steeds perfecter geplaveid, verbreed
en verlicht, het buitenleven voor den
stedeling en den weg naar de stad voor
den buitenmensch ontsluiten, hebben
echter, als naar gewoonte, ook weer
hun tol van dooden en gewonden ge-
ëischt. Wij zijn daaraan reeds gewend
geraakt zonnige feestdagen, liooge
ongevallencijfers en in vreemde landen
is de toestand niet anders. Maar dat
mag nooit een reden worden om in die
verschijnselen na maar moedeloos te
berusten.
Het betreft hier immers geen onver
klaarbare fataliteit, geen overweldi
gende natuurmacht. Wat de verkeers
ongevallen betreft, weten wij, dat onge
veer 90 procent daarvan veroorzaakt
wordt, uitsluitend of voornamelijk,
door fouten van individuen onacht
zaamheid, onhandigheid, roekeloosheid,
brutaliteit van weggebruikers. De sta
tistiek geeft ons deze cijfers en de be
richten over verkeersmisère op den
weg komen die ervaring altijd weer be
vestigen. Wij lezen van chauffeurs, die
door te groote snelheid hun tocht beëin
digen tegen een boom of in een sloot
of die, door zich niet aan de verlich
tingsvoorschriften te storen, bij donker
anderen in levensgevaar brengen.
Op een tocht door ons land zien we
het telkens weer waar gelegenheid
tot „snijde/i" zich voordoet, wordt ge
sneden waar wegen elkaar kruisen,
wordt tegen de voorrangsregels gezon
digd waar jakkeren technisch mo
gelijk, zij het levensgevaarlijk, is, daar
jakkert men. Wij vernemen van den
thans door lichtsignalen duidelijk be
waakten spooroverweg bij Steenwijk,
waar van 44 automobilisten in een be
paalde periode, zeven domweg dóór-
reden, als rood flikkerlicht en een bel-
signaal de nadering van een trein aan
kondigden. Dat wangedrag zal nu straf
baar worden gesteld, zooais op tallooze
verkeersfouten al sinds jaren met
straf worden bedreigd. Zal liet helpen -
heeft het ooit voldoende geholpen om'
de onveiligheid op den weg, deze scha
duw van vroolijke vacanticdagen, te
doen verminderen De dagelijksche
ervaring wijst duidelijk aan, dat boven
al rioodig is de rijdende en loopende
weggebruikers „op te voeden" tot beter
verkeersgedrag. Preventief door een
goed gecontroleerde opleiding van auto
mobilisten en motorrijders, en alge
meen verkeersonderwijs voor de overi
gen repressief door kordaat optre
den tegen bestuurders, die ernstige
fouten maken - óók al leidden die fou
ten op dat oogenblik niet tot een
ongeluk.
Maar dit alles is niet te verwezenlij
ken zonder een uitgebreider politie
toezicht op het verkeer door bekwaam
en goed voor deze taak geoutilleerd
personeel, en zoolang onze Wegen
verkeerswet niet in werking treedt,
die o.a. langere intrekking van rijbewij
zen en krachtiger optreden tegen alco
holisten aan het stuur mogelijk maakt.
Deze wet is reeds in 1935 in het
„Staatsblad" verschenen, maar wacht
nog altijd op haar invoering. Welke
treurige gevolgen deze zonderlinge
traagheid van den wetgever in de hand
werkt, hebben de afgeloopen Pinkster
dagen nog eens weer aangetoond - het
is waarlijk niet de eerste keer, dat wij
die les moesten slikken
(Algem. Handelsbl.)
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
FEUILLETON.
46.)
Nadat Piet nog eenigen tijd dat plan van
alle zijden overwogen heeft, komt hij tot het
besluit dat deze handeling in alle opzichten
aanbeveling verdient, boven elke andere die
in hem opkomten daarom schrijft hij nog
denzelfden middg aan Woudheim en verzoekt
per ommegaande antwoord. Dat antwoord
laat zich niet lang wachten reeds den vol
genden avond ontvangt hij een brief van
Woudheim van dezen inhoud
„Amice
„Tot mijn leedwezen ben ik niet in staat
aan je verzoek te voldoen het door mejuf
frouw Mader aangevoerde kan door mij on
mogelijk worden weergesproken. Het spijt
mij zeer, dat ik je dit moet schrijven, maar
ge zult vóór alles de waarheid willen weten.
Als steeds
t. a. v.
A. WOUDHEIM."
f
De lezing van dit briefje vervulde Piet met
verontwaardiging en smart. Verontwaardiging
over het gedrag van Ella en over dat van
Woudheim, die hem altijd in den waan had
gelaten, dat hij Ella wel bekoorlijk vond,
maar toch nooit eenige poging zou doen om
in een meer intieme verhouding tot haar te
komen. Nu werd hem alles duidelijk, nu bleek
het waarom Elaa zoo bang was als de naam
van Woudheim maar werd uitgesproken. Hoe
hooger Piet Ella vroeger geschat had, des te
lager viel zij nu want zij was eene volleerde
huichelaarster. Maar niet minder dan zijne
verontwaardiging, was ook zijn smarthij
die altijd zoo vurig verlangd had naar het
geen hij nu bezat, in wien het wel eens was
VESTIGINGSVERBODEN
AFGEKONDIGD
Voor kruideniers- ien automo
bielbedrijf.
Nadat de Vestigingswet kleinbedrijf
19,37 achtereenvolgens toegepast is op
het slagersbedrijf, het bakkersbedrijf,
de schoenbedrijven en den kantoor
boekhandel, is thans een tijdelijk ves
tigingsverbod afgekondigd voor het
kruideniersbedrijf, alsmede voor het
automobiel- en garagebedrijf.
Het is dus thans verboden zonder
vergunning van den Minister van Eco
nomische Zaken deze bedrijven te ves
tigen.
Dit verbod geldt voor den tijd van
ten hoogste één jaar, daarna - doch
eventueel eerder - zullen de vesti-
gingseischen worden afgekondigd en
dan zal men voor het vestigen van een
inrichting de vergunning behoeven
van de Kamer van Koophandel.
DE „PIET HEIN" VAART UIT.
Eerste boottocht van Prinses
Beatrix.
De Pinksterdagen hebben het .prin
selijk paar en prinses Beatrix doorge
bracht op het motorjacht de „Piet
Hein". Des Zaterdags voer de „Piet
Hein" naar het IJsselmeer en ging Za
terdagavond voor anker bij de Eem-
monding. Zondagmorgen woonden
prinses Juliana en prins Bernhard te
Baarn de godsdienstoefening bij. Den
lweeden Pinksterdag werd naar het
Noorden gevaren.
Dinsdagmorgen is het prinselijk
-gezin te Soestdijk teruggekeerd.
Uit de omstandigheid, dat gedurende
de laatste dagen het aanbod van rogge
sterk is teruggeloöpen, bijkt dat nage
noeg geen voorraden meer bij de boe
ren aanwezig zijn.
Naar aanleiding hiervan en met liet
oog op het afloopen van het seizoen
zal niet langer dan tot 15 Juni a.s.
met het aankoopen van rogge worden
voortgegaan.
BÜITENLANSCH NIEUWS.
CRISIS - BUREAU.
AANKOOP VAN ROGGE.
Zooals bekend, is sedert eenigen tijd
tot steun van de roggeprijzen de aan
koop van rogge van de telers bevorderd
Deze aankoqpen hebben er toe ge
leid, dat een groot gedeelte van de bij
de telers aanwezige voorraden werden
geruimd.
opgekomen, of hij om 'zijn armzalig uiterlijk
wel ooit eene vrouw zou kunnen krijgen, en
die daarom zoo innig gelukkig was geweest
toen hij als zijne aanstaande vrouw mocht
beschouwen haar, die hij zoo hoogachtte en
zoo liefhad, hij had nu weder alles verloren
niet alleen Ella, maar ook zijne liefde en zijn
vertrouwen, op wie zou hij het dan nog kun
nen doen
De smart was zoo vlijmend scherp, dat Piet
niet goed kon denken. Een paar uren verlie
pen en hij had een gevoel alsof het reeds een
paar dagen geleden was, dat hij dien brief
van Woudheim had ontvangen. Hij ontwaak
te als uit een droom. Hoe, hij was nog altijd
met haar geëngageerd zij dacht misschien
thans aan hem als aan haar aanstaanden
echtgenoot Neen, dat zou niet langer duren
dan bepaald noodig was hij nam een stuk
postpapier en in gejaagde haast schreef hij
„Uw schandelijk gedrag is mij door de eer
lijkheid van Ernestine, eene veroordeelde
nog bijtijds bekend geworden. Ik hoop u nooit
weder te zien.
P. HARTEMA."
Hij sloot dit papier in een couvert met de
brieven van Ernestine en Woudheim. Hij
keek op de klok het was na middernacht.
De dienstmaagd was reeds sedert lang ter
ruste, maar die brief moest toch nog weg
hij zou geen rust hebben, als hij niet wist,
dat die den volgenden morgen zoo vroeg mo
gelijk in Leiden aankwam. Hij besloot hem
dus zelf in de bus te werpen.
De wandeling was niet ver toen hij den
brief losliet en hij hem in de bus Ijoorde val
len, was het hem alsof hij ook met dien
brief zijn geluk had losgelatenhij werd
overstelpt door een nameloos wee. Een oogen
blik bleef hij staan, toen ging hij langzaam
terug. Op de gracht was het zeer stilhij
hoorde alleen voetstappen in de naburige
straten. Bij de brug gekomen kon hij niet
verderhij bleef over de ijzeren leuning
gebogen in het water staren. Plotseling richt
te hij zich op en snelde recht op zijne woning
aan hij zag niet meer om, maar vervolgde
Opruiming van krotwoningen.
President Roosevelt heeft mach li
ging verleend tot beschikbaarstelling
van 57 millioen dollar voor liet oprui
men van krotwoningen en den bouw
van goedkoope woningen in vele ste
den van Amerika.
ENGELAND VERDWIJNT
IN ZEE.
Over 530.000 jaar.
Engelsche geologen hebben uitgere
kend, dat Engeland in honderd jaren
22.5 cm. zinkt. Het zinken moet perma
nent zijn en dit beteekènt dan, dat
over 530.000 jaren de laatste top van
den Ben Nevis, den hoogsten Engel
sehen berg, van de wereldkaart verdwe
nen zal zijn.
De Engelsche eilandengroep ligt,
naar beweerd wordt, op een turfachti-
gen ondergrond, die steeds meer in el
kaar gedrukt wordt. Men zou dus kun
nen spreken van een reusachtig moe
ras, waarop Engeland ligt en waarin
het steeds verder wegzakt. Honderd
duizend jaren geleden moet het land
aanzienlijk grooter geweest zijn dan
op het oogenblik. Men meent zelfs Ie
kunnen vaststellen, dat in die tijden
het Kanaal nog niet bestond, maar
continent en eiland één waren. De
Theems stroomde indertijd in de nabij
heid van de tegenwoordige Doggers-
bank in de Noordzee. Daarna kwam
er echter verandering en Engeland
zonk in de honderd jaren gemiddeld
22.5 cm. In de laatste 2000 jaren moet
deze beweging bijna constant geweest,
zijn.
Aan het wegzinken van den bodem
gaat in het bijzonder aan de kusten een
landverlies gepaard. Men heeft uitge
rekend, dat dit landverlies Engeland
jaarlijks eenige honderdduizenden
ponden kost. Daarbij komt nog, dat. de
erosie voortdurend aan de kusten van
de eilanden vreet. In het graafschap
Vanaf 15 Mei geheel gewijzigde dienst en
tariefregeling. Vanaf Maandag 9 Mei 5 ct.
verkrijgbaar bij onze chauffeurs en aan onze
kantoren.
Yorkshire werden volgens betrouwbare
berekeningen in den tijd van 1833 Lot
1912 kuststroken tot -een diepte van
160 M. weggespoeld. De Regeering
streeft er in den laatsten tijd naar, aan
[dit landverlies een einde te maken.
Het Ministerie van Landbouw eischt
den aanleg van dijken» maar vele des
kundigen gelooven niet, dat dit middel
haat zal brengen. Men staat veeleer op
het standpunt, dat dijken het geweld
van het water slechts naar andere
plaatsen zouden leiden, waarmede dus
principieel niets bereikt, zou zijn.
NEDERLANDSCH SCHIP DOOR
BOM GETROFFEN.
In de haven van Barcelona door
vliegtuig van Franco,
Uit Barcelona wordt gemeld
Bij het luchtbombardement dat vlieg
tuigen van de luchtmacht van Franco
wederom boven Barcelona hebben uit
gevoerd, is het Nederlandsche stoom
schip „Parklaan", uit Rotterdam, dat
in de haven van Barcelona ligt, door
een bom getroffen.
De.eerste machinist werd zoodanig
gewond, dat hij naar een Ziekenhuis
moest worden overgebracht. Het schip
werd door de hom beschadigd.
De „Parklaan" is in 1931 gebouwd cn|
heeft een inhoud van 3869 bruto reg.
ton en een laadvermogen van 2481 net
to reg. ton. Het behoort aan het scheep
vaartkundig bureau F. W. Uittenbo-
gaart te Rotterdam, van welke reede-
rij ook de eenigen tijd geleden in de
Spaansche wateren door een onbeken
de duikboot getorpetèerde „Hannah"
hoorde.
In November van het vorige jaar
monsterde de bemanning van de „Park
laan' voor het laatst te Rotterdam.
Sedertdien werd te Antwerpen op
nieuw gemonsterd. Gezagvoerder van
het schip is kapitein Martinus de Boer,
die de reederij van het gebeurde in ken
nis heeft gesteld.
Geruchten over opstand in het
rechtsche Spanje.
Spaansche en Italiaansche offi
cieren slaags geraakt op den
dag der Spaarisch-Italiaansche
solidariteit.
Te Gibraltar doen hardnekkige ge
ruchten de ronde, dat te Sevilla een
poging is gedaan een opstand onder de
rechtsche troepen te ontketenen en
dat deze beweging weerklank zou heb
ben gevonden bij de garnizoenen te
Cadiz en Malaga.
Door het feit, dat reizigers, die van
Gibraltar naar het rechtsche Spanje
willen gaan, groote moeilijkheden van
de Spaansche autoriteiten ondervin
den, heeft men tot nu loc nog geen be
vestiging der geruchten kunnen krij
gen. Bovendien is de censuur zeer
streng.
Te La Linea zou een aantal perso
nen terechtgesteld zijn na de ontdek
king van vlugschriften tegen generaal
Franco.
met koortsachtige haast zijn weg, en eerst
toen de huisdeur achter hem toegevallen was,
zonk hij op de trap neder en zuchtte „God
dank, dat is voorbij."
Den volgenden morgen regelt Piet zoo
spoedig mogelijk de loopende zaken voor den
dag en snelt daarop naar het station. Hij
moet naar Dalrust om alles aan Ida en haar
vader mede te deelen. Zij zullen het niet j
kunnen gelooven, want zij hielden ook zoo
veel van Ella ja, hij had het evenmin wil- I
len gelooven, maar hij moest wel. Op Dalrust'
aangekomen, kon hij nauwelijks woorden vin
den om te vertellen wat er gebeurd was. De
heer Hartema en Ida luisteren met aandacht,
maar hebben moeite uit het verwarde ver-
haal te weten te komen. Zoodra deze echter'
heeft medegedeeld, wat hij aan Ella heeft
geschreven, roept Ida in verontwaardiging
uitI
„Het is schande van je, Pietdat had ik
nooit van je verwacht."
Met de grootste verbazing kijkt Piet Ida
aan hij had gemeend deelneming te vin
den, en hem valt alleen scherpe afkeuring te
beurt.
„Piet, je hebt te haastig gehandeld, mijn
jongen," zegt ook de heer Hartema goedhar
tig. „Je hadt eerst hier moeten komen, dan
zou die brief nooit geschreven zijn."
„Maar waarom dan niet vraagt Piet. „U
zult toch ook wel vinden, dat ik van haar af
moest zien
„Als het waar is, ja" zegt de oude heer,
„maar ik geloof niet dat het waar is."
„Ik geloof er niets van," zegt Ida.
„Wij hebben haar hier lang genoeg gehad,
Piet, om te weten, dat zij niet tot zoo'n be
drog in staat is. Ik vrees, ik vrees, dat je door
je driftige handelwijze je levensgeluk moet
voeten hebt getreden."
„Maar hoe kunt u zeggen, dat u het niet
gelooft Ik wilde dat ik het ook niet deed,
maar nu ik die brieven met mijn eigen oogen
gelezen heb, moet ik wel gelooven."
„Een brief van Ernestine," zegt Ida op diep
minachtenden toon. „Ik zou het juist niet
gelooven, omdat het van haar komt."
„Ja, maar dat is alles niet. Denk er aan.
dat ik wist, dat Ella iets met Woudheid heeft
gehad, maar dat ik, niettegenstaande her
haald aandringen, er nooit achter heb kun
nen komen. Denk er aan, wat Woudheim mij
schreef toen ik hem meldde, dat ik geënga
geerd was, en als je dan weet dat Woudheim
Ernestine in het geheel niet kent, moet je
het dan niet gelooven
„En ik wil het niet gelooven," zeide Ida op
ongeduldigen toon.
„Ik wilde het ook niet gelooven," zeide Piet
zacht.
„Maar je gelooft het toch en ik nietje
toont, dat je dat edele kind eigenlijk niet
waard bent en daarom is het misschien maar
goed dat het uit is, hoewel het haar diep
zal treffen, want ze hield veel van je, Piet,
innig veel."
De oogen van Piet schoten tranen. „En ik
hield niet minder van haar," snikte hij „ik
houd nog van haar, niettegenstaande alles
wat gebeurd is."
„Maar ik weet, dat zij nu niet meer zooveel
van je zal houden," zeide Ida op zachteren
loon „voor iemand als Ella moet het een
harde slag zijn. Ik zal naar haar toe gaan."
„Zal ik medegaan vroeg Piet op haasti
gen toon.
„Neen, zij zou je misschien niet willen zien.
Laat mij gaan en ik beloof je, Piet, hier is
mijn hand er op, dat ik je zaak naar mijn
beste krachten zal bepleiten. Bovendien, wat
zou je haar zeggen, je gelooft immers dat zij
schuldig is
„Ik geloof het niet meer, ten minste ik wil
het niet meer gelooven. Als nu die vreeselijke
twijfelingen maar weg bleven voegde hij er
bij.
„Zoolang je niet gevoelt, dat ze het niet
gedaan kan hebben, zoolang moet je haar
niet onder de oogen komen," zeide Ida. „Va
der, u vindt toch goed, dat ik ga
„Zeker kind, ik geloof dat je daar goed aan
doet. Ik zal medegaan, als je dat wenscht."
„Neen, vader, ik kan best alleen gaan, en,"
fluisterde zij haar vader op Piet wijzende
„er moet iemand bij hem blijven."
HEVIGE KOUDE IN DE KARPATHEN
In het Karpathengebergte zijn eeni
ge herders door een hevigen sneeuw
storm overallen. Drie hunner konden
zich niet meer in veiligheid brengen
en zijn doodgevroren.
STOFSTORM IN JAPAN.
Het Westen van de Japansche provin
cie Tokachi pp Hokkaido is geteisterd
door een stofstorm,, welke vijf fabrie
ken en een aantal gehouwen heeft ver
nield. De storm duurde vier uur en de
huizen, die niet vernield werden, wa
ren door centimeters dik stof bedekt.
De oogst is grootendeels vernield.
SCHANDELIJK MISBRUIK VAN HET
PRIESTERKLEED.
Politieman weet, als geestelijke
vermomd, bekentenis te ver
krijgen.
Naar „Kipa" meldt, heeft de bis
schop van Seattle (Vereen. Staten) in
een onderteekend hoofdartikel in de
„Catholic Northwest Progress" ten
krachtigste geprotesteerd tegen de in
triges van eén politieman, die zich
'van het priesterkleed bediende en dit
op schandelijke wijze misbruikte, om
een oude vrouw een bekentenis te ont
lokken over een misdaad, welke meer
dan tien jaren geleden was gepleegd.
De politieman, Joe McCauley gehee-
ten, wist in zijn vermomming als gees
telijke het vertrouwen van bedoelde
vrouw, zekere mrs. Mary Eleanor
Smith, te winnen.
Hij slaagde erin, deze te overreden,
in verband met den moord, indertijd
gepleegd op een zekeren Basett, „vrede
met haar Schepper te sluiten.",
De 73-jarig:e vrouw zond daarop naar
het bestuur der staatsgevangenis een
schriftelijke, verklaring, waarin zij
haar zoon van moord beschuldigde en
verklaarde gezien te* hebben, hoe haar
zoon Basselt met een hamer had dood
geslagen.
De bisschop brandmerkt de afschuwe
lijkheid van het politie-optreden en
verklaart, dat elkeen, die nog vertrou
wen in de achtbaarheid der rechters
en gezworenen stelt, niet kan geloo
ven,,, dat aan zulke op misdadige wijze
verkregen bekentenissen eenige betee-
kenis zal worden toegekend.
HOE RATTEN ZICH WETEN
TE HELPEN.
Een aardig voorbeeld van buitenge
wone schranderheid bij een rat is het
volgende, meegedeeld door een Engel
sche natuurkundige
„Toen ik op zekeren dag in de deur
opening van een loods stond, waarvan
het achterste gedeelte afgeschoten was
door kippengaas, werd mijn aandacht
getrokken door een vrij hard, knabbe
lend geluid. Ik keek om en zag een
rat wegloopen, die had zitten eten van
een stuk hondenbrood en vlug ver
dween tusschen een paar ijzeren sta
ven. Ik was nieuwsgierig om te weten,
of het knaagdier terug zou komen 011
Het was in angstige spnning dat Ida de
stoep betrad van het huis, waarin haar vrien
din Ella woonde, want dat was deze gewor
den gedurende de weken, die zij op Dalrust
met Ida had doorgebracht. Een klein meisje
deed open, dat haar zeide dat Ella niet thuis
was en mevrouw Hoogwoud evenmin. Maar
Ida liet zich zoo niet afschepen. „Ik zal toch
maar eens binnengaan," zeide zij, terwijl zij
de gang instapte. Aan de deur van de huis
kamer klopte zij. Een zacht „binnen" werd
vernomen.
Aandoenlijk was hetgeen Ida bij het bin
nentreden zag. Mevrouw Hoogwoud zat in
een leuningstoel, terwijl Ella geknield voor
haar lag, met het hoofd in den schoot harer
moeder, die de hand op de zwarte lokken van
haar kind liet rusten.
Een glans van genoegen kwam op het ge
laat van mevrouw Hoogwoud, toen zij Ida
zag binnentreden, die haar de hand toestak
en zeide
„Ik had behoefte Ella te komen zien, me
vrouw want ik kan nagaan wat zij thans
moet gevoelen."
Een licht blosje kwam op het lieve gelaat
van Ella zij stond op en kuste Ida hartelijk.
„Je gelooft er dus niets van vroeg ze half
luid.
„Geen woord," zeide Ida. „Ik kom hier,
Ella, om je te vragen, of je niet al te slecht
over Plet wilt denken. Het overstelpte hem
zoo plotseling, dat hij niet goed meer wist
wat hij deed."
„Ik denk niet slecht van hem, Ida, maar hij
wel van mij."
„Ja, maar het is slecht van hem, dat hij het
een oogenblik heeft kunnen gelooven."
(Wordt vervolgd."
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wierlngermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant.