29e JAARGANG DONDERDAG 10 JUNI 1938 No.ee NIEUWS- EN ADVERTENTIES WIERINGEN EN OMSTREKEN LAD VOOR EEN MATTE OF GEBRUINDE TEINT STAAT ALTIJD CHARMANT GEL OUTER D REISBUREAU W.A.C.O. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN Lm* BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG UITGEVER a Hippolytushoef Wieringen Iedere regel meer f 0.10 ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telef. Intercomm. No. 19. Van 1 5 regels f 0.50 CRISIS - BUREAU. BIGGENMERKEN. Van bevoegde zijde vernemen wij, dat van 23 tot 28 Mei 1938 zijn aange bracht 41985 biggenmerken, tegen over 43434 in de ■overeenkomstige periode van 1937. Van de toekenning 1938 zijn tot 28 Mei 1.1. gebruikt 606076 merken tegen over 647402 merken van de toeken ning 1937 op het overeenkomstige tijdstip van het vorige jaar. Voor een juiste beoordeeling diene dat van 1 Januari tot genoemden da tum in totaal zijn gemerkt 868805 big gen, welk aantal voor hetzelfde tijd vak van 1937 bedroeg 797541. Hoewel van de in Mei gehouden land en tuinbouwinventarisatie nog geen volledig resultaat bekend is„ blijkt uit de voorhanden gegevens reeds duide lijk, dat het aantal fokzeugen ten op zichte van vorige jaren zeer aanzien lijk is uitgebreid. De verwachting is dan ook gewettigd, dat het aantal big- gengeboorten in de eerstvolgende maanden sterk zal stijgen. BINNENLANDSCH NIEUWS. ONGELUK OP EEN KERMIS Twee zwaar gewonden. De zomerkermis te Brunssum werd Maandagavond verstoord door een ernstig ongeluk. In volle vaart geraak te een schuitje van een z,ig. trekschuit molen los, met het gevolg, dat de vier, personen, die zich daarin bevonden, op den grond vielen. Hoewel onmiddel lijk met alle kracht werd geremd, kon niet worden verhinderd, dat de andere schuitjes over de menschen heen vlo gen. Van hen werden twee zwaar en twee licht gewond. Surveileerende le den van de plaatselijke afdeeling van het Roode Kruis .verleenden de eerste hulp. Van de slachtoffers, had een in woner van Heerlen, behalve verschei dene vleeschwonden, een hersenschud ding opgeloopen, terwijl een dame even eens uit Heerlen, een knieschijf brak en ernstige beenkneuzingen kreeg. De beide anderen hadden hoofdzakelijk schaafwondlen. Een geneesheer uit Heerlen heeft, de gewonden behan deld, waarna de twee eerstgenoemde)! naar het Ziekenhuis zijn vervoerd. Het ongeluk moet worden toege schreven aan het losraken van een kabel. SLAGERSVERGOEDING VOOR BLIKGEHAKT. De slagers, die voor de gemeentebe sturen blikgehakt distribueeren op bons laan werkloozen en 'behoeftigen, ontvingen daarvoor tot dusver een vergoeding van U/a of 5% cent per blik al naar gelang of niet een grossier was ingeschakeld. Het spreekt van zelf, dat dit een onvoldoende vergoeding was voor hun moeite, pakpapier enz. Daarom had had de Ned.. Slagershond verzocht, deze vergoeding te brengen op 5 cent per blik (tot dusver kreeg de gemeen te het gehakt geleverd voor 31 cent per blik, waarop kwam 2*4 cent voor slager en grossier, dus in totaal 33Va cent de prijs voor de werkloozen be draagt 371/2 cent, zoodat de gemeente 4 cents overhoudt voor haar moeite.) Thans heeft de Minister van Sociale Zaken bepaald, dat de inkoopsprijs voor de gemeenten, die via de siagers distribueeren, het gehakt, te rekenen van 5 Juni j.1. af, geleverd zullen krij gen voor 3U cents, dus 1 cent lager, welke cent dan ten goede moet komen aan de slagers, die voortaan dus 21/) of 3*2 een1: zullen ontvangen. „KARIMATA" EEN TECHNISCH WONDER. Het ideale werktuig om de Lutineischatten naar boven te brengen. Maandagmiddag 12 uur werd reeds de honderdduizendste emmer met ,/Lutinezand" opgebaggerd.. Elkje em mer bevat 400 liter, zoodat reeds 40.000 kubieke meter zand is boven gebracht. Rustig werken dc machtige machines door, dag en'nacht zonder ophouden en het mag zeker wel als iets heel bijzonders worden be schouwd, dat de geheele, zeer ingewik kelde installatie der' „Karimata" nog geen oogenblik heeft gehaperd. Het gevaarte is zoo van de werf naar het Lutine-terrein gesleept zonder prac- tisch te hebben proef gedraaid. Een woord van hulde aan den Nedei'land- schen scheepsbouw in liet algemeen en aan de N.V. J. en Iv. Smit's Scheeps werven, die dezen grootsten tinmolen ter wereld in acht maanden hebben gebouwd, is hier zeker op zijn plaats. Al het zand dat boven wordt ge bracht, wordt in de kolossale wascli- inrichtiUjg zorgvuldig onderzocht.. Al les wat geen zand is wordt afgezon- lerd. Een grootc hoeveelheid kleine Lutinespijkers, stukken koper van de huidbedekking, alsmede een zilver stuk werden reeds uitgediept. Alles op dc „Karimata" is uitermate sterk en zwaar. De zware baggeremmers, die van speciaal staal zijn gemaakt zijn zóó sterk, dat zij dwars door een wrak heen kunnen baggeren en de stukken hiervan boven brengen. Het vaartuig zelf is buitengewoon zeewaardig. Zelfs Maandag, toen er bij een Noordelij ken wind hooge golven stonden, kon er toch nog worden doorgewerkt. In den nacht kwam er te veel wind. Windstooten van veel kracht werden geregistreerd. De zee was zóó hoog, dat het voor- en achterschip werden bedolven. Toen moest het baggeren worden gestaakt en ook Dinsdag kon wegens hooge zee niet worden gewerkt De Karimata" blijft echter op het „l,utine"-teri'ein liggen. Maandag avond ongeveer half twaalf, brak plot seling door een opkomende breker de kettingschijf, bestaande uit een twee- duimsketting met een vijftons anker. Gelukkig lagen echter nog een aantal ankers uit, zoodat er geen gevaar was voor op drift slaan. Doch ook wanneer deze staaldraden waren gebroken, zon men moeilijk van gevaar hebben kunnen spreken. Immers de sleepboo- ten Holland, Texel, Volharding en Neptunus, tezamen meer dan 3000 P.K. lagen in de onmiddellijke nabijheid gereed om op het eerste sein vast te maken. De Karimata" is hét schip voor de „Lutine." Het personeel van de Biüitonmij. is bij uitstek deskundig. De kans dat de Lujtinieschatten nu: eindelijk zullen worden geborgen, is ongetwijfeld zeer groot. INTERNATIONALE WANDELTOCHT VAN VIER-JARIG KIND. De 4-jarige Leni Huisdier te Epe, een plaatsje op Duitsch gebied ongeveer 15 Km. van Enschedé, mocht Zondag met een 12-jarigen buurjongen een wandelingetje maken. Maar er was kermis te Gronau en beiden stelden zich wonderveel voor van een tocht naar de kermis. De drie Km. naar het kermisterrein waren spoedig, afgelegd onder gebabbel over het vele moois, dat ze er zouden zien, maar bij het kijken naar de vele kramen raakten de kinderen elkaar kwijt en de kleine Leni besloot - alleen naar huis terug te keeren. Een groo^e menschenstroom bracht haar op een breeden weg en dat moest wel de weg naar huis zijn, meende ze. Ze liep en liep, ze besloot een zijweg- in te slaan, dan zou ze er vast komen. Zoo kwam ze in het open veld bij de grens en daar ze in de verte woningen ontwaarde stapte ze nog kordaat door. Nog steeds kwam haar huis niet in het zicht, al werden op den duur de woningen steeds talrijker. Gelukkig was er veel te zien dat haar belangstel ling in beslag nam, maar op het laatst was ze zoo vermoeid,,, dat ze ging zit ten. Zoo ontdekte de familie V. haar in de Veenstraat te Enschedé. Men nam het doodelijk vermoeide kind mee en weldra lag het te bed. De politie werd inmiddels gewaarschuwd. In Enschedé noch in de omliggende plaatsen wist men dat er 'n kind werd vermist. Het kind had bijna niets kun nen zeggen, maar de paar woorden die er uit gekomen waren, hadden wat Duitsch geklonken en ook in haar jurkje waren letterteekens van Duit- schen vorm. Amilda-crême, die tevens zoo goed is voor de huid, is verkrijgbaar in deze twee begeerde teinten. Mat en Bruin. Doos 50 en 25 ct FEUILLETON. 49.) „Ik beklaag je diep, maar ik heb het recht niet om je te veroordeelen. Wie weet, wat ik zou geweest zijn, als ik al tijd in dezelfde omstandigheden was geweest als jij." „Dank je, Ida, dat is goed van je, dat je dat inziet zoo dikwijls kan ik ie mand als jou benijden, of zelfs iemand als Ella zij denkt er niet aan een slechte daad te doen. Waarom komen zulke dingen in mij op Waarom niet in een ander En als ze eens in mij opkomen, dan is het alsof ik gedron gen wordt om er aan te voldoen." „Ja, Ernestine,, je hebt je vader te vroeg verloren ik ben zeker, dat je tot zoo iets niet in staat zoudt zijn ge weest." „Hoe weet je dat, Ida .„Mevrouw Hoogwoud heeft mij alles van je verteld, Ernestine." „Wil je mij dan helpen om beter le worden Misschien kan ik het, maar 'ik weet, dat ik hulp noodig heb en ik gevoel het, jij zoudt mij kunnen helpen, mij kunnen leiden, want ik heb veel vertrouwen in je." Ida trad op haar toe en gaf haar do hand „Dat beloof ik je, Ernestine; het zou mij een groote voldoening: zijn als ik er iets aan doen kon, om je nog eens gelukkig te maken, want dal geeft geluk, Ernestine, als men zijn plicht doet." „Help me, 0111 dit geluk te verkrijgen; dan zal ik je dankbaar zijn, innig dank baar." Na nog eenigen tijd met Ernestine gesproken te hebben over hetgeen zij zou beginnen als. haar straftijd geëin digd was, nam Ida afscheid. „Wil je soms alles op papier hebben. Ida, wrat ik je heb verteld vroeg Er- 'nestine. „Dank je, Ernestine, zij gclooven mij wel." „Zou er nog eens een tijd komen, dat. ik ook geloofd wordt „Zeker, Ernestine, misschien eerder dan je denkt. Houd maar moed, en mocht er soms weer eens een booze op welling komen, beloof me, dat je die dan bestrijden zult." „Ik beloof het je, Ida. Ik zal doen wat. ik kan. Lang had het onderhoud geduurd en eerst toen Ida de cel verliet, bedacht zij, dat haar vader al dien tijd gewacht had. Aan haar stralend gelaat zag de heer Hartema dadelijk, dat zijne doch ter haar doel had bereikt zij gunde zich nauwelijks tijd om hem alles nauwkeurig te vertellen, maar wilde zich dadelijk naar het station spoeden, 'om naar Amsterdam te gaan en Piet alles mede te deelen. Daar Piet per tele- 'gram bericht ontvangen had van hunne komst, was liij te huis zijn uiterlijk jdroeg de duidelijke sporen van hetgeen hij doorgestaan had, nadat hij Ella den brief had geschreven, die een eind aan j hunne onderlinge verhouding maakte. Na de positieve verzekering; van Ida, 'dat zij niets van de lasterlijke aantij ging geloofde, waren de twijfelingen 'slechts zelden bij Piet opgekomen, ja, 'eigenlijk geloofde hij er ook niets meer 'van en had hij een diep berouw over zijne overhaaste handelwijze. Maar Ida had hem medegedeeld, hoe Ella de zaak had opgenomen en daarom meende hij, dat het hem niets helpen zou of hij al naar haar toeging. Hoewel zij hem in haar hart vergeven had, was de diepe wonde, die hij haar door zijn wantrou wen had toegebracht, niet genezen. Toen Ida hem alles vertelde van haar bezoek bij Ernestine, trof het hem diep, dat de eerste aanleiding, tot de lasterlij ke beschuldiging een daad van Ella was, met het. doel hem genoegen te doen zijne woede tegen Ernestine en niet minder tegen Woudheim kende geen grenzen. Zijn eerste aandrift was, naar dezen tc gaan en hem op gevoelige wijze voor zijn gedrag te straffen. Toen Ida hem van dit plan terughield, omdat dit wel aan zijn gevoel van wraak eeni- ge voldoening zou geven, maar overi gens de zaak niets verder zou brengen, vroeg Piet wat hem dan te doen stond. „Gij moet naar Leiden, Plet, en haar nederig vergeving vragen dat is de eenige weg." „Zij zal mij niet willen ontvangen." „Ik ga mede en ik zal je zaak beplei ten en ik hoop van haar gedaan te krij gen, dat, zij je ontvangt het overige moet je dan zelf doen." „Zou je met mij mede willen gaan „Zeker, Piet, ik heb geen rust voordat alles in orde is." En zoo vertrokken Ida en Piet nog denzelfden dag naar Leiden. De af- i spraak was, dat Ida aan Ella 'n bezoek J zou brengen en dat Piet dan na een uur zou komen. Bij haar aankomst vroeg Ida eerst naar mevrouw Hoogwoud zij had aan het meisje verboden haar naam te noe men. Mevrouw was zeer verrast haar te zien. Nu werd er aan den Diiïtschen grens post te Glanerbrug ge-infomeerd en daar was juist het S.O.S. bericht over Leni ontvangen. De vader bevond zich nog op het politiebureau te Gronau en kon telefonisch haar signalement aan de Enschedésche politie aan de grens opgeven. Het kind werd per auto naar Gro nau gebracht, waar de vader haar jui chend in ontvangst nam. De ouders zullen er wel voor zor gen, dat het kind voorloopig niet meer een internationalen wandeltocht maakt. BUITENLANDSCH NIEUWS. OVERSTROOMING IN CHINA NEEMT CATASTROPHALEN OMVANG AAN. Meer dan 100.000 Chineesche boeren zouden reeds omge komen zijn. Van Japansche zijde wordt gemeld De dijk van Loenghai-spoorweg tus- schen Kaifeng en Tsjengtsjau is reeds op verschillende plaatsen weggeslagen In den Zuidelijken dijk van de Gele Rivier zijn tusschen Tsjengtsjau en Kaifeng op 15 plaatsen gaten ontstaan van 100 tot 150 M. breed. Het water stroomt met ontzettende kracht en snelheid Honan binnen, alles op zijn weg meesleurend. Dit is wel een van de groei ste overstroomingsrampen, die China ooit heeft meegemaakt. De pogingen der Japansche troepen het water tegen te houden, worden be moeilijkt door den aanhoudenden zwa ren regenval. In Japansche militaire kringen is men van meening, dat de aanval op J-Iankau van het Noord- Oosten uit thans weinig kans op spoe dig succes heeft. Men vermoedt, dat de Japansche legerleiding gedwongen zal zijn de krijgs-operaties op het dal van den Jangtse te concentreeren. In dit geval zouden de Chineezen Hankau echter beter kunnen verdedigen, daar de overstroomingen een zeer gunstige flankdekking beteekenen. FOUT VAN DE POST REDDE DRIE MENSCHENLEVENS. Het postkantoor te Aarbus (Dene marken) heeft Zaterdag een fout ge maakt bij de bestelling, waardoor drie menschenlevens zijn gered. De fout werd begaan met een brief, waarop aan het adres was toegevoegd „niet te bestellen vóór Zaterdagmiddag." Het postkantoor zag deze aanwijzing over het hoofd en bestelde den brief reeds des morgens. De geadresseerde las hem met groo te ontsteltenis. Hij was afkomstig van een hem goed bekende dame, die mee deelde, dat zij uit wanhoop had beslo ten, een einde te maken aan haar le ven en 'dat van haar twee kinderen. De man huurde dadelijk een auto en reed zoo snel mogelijk naar de woning van de ongelukkige vrouw. De deur was op slot, doch hij forceerde die en trof de jonge vrouw aan bezig- een af scheidsbrief te schrijven. Zij had de ra men met papier dichtgeplakt en het jwas haar plan als zij den brief af had 1 uitvoering te geven aan haar noodlot- tig voornemen. Dit werd haar thans belet en zij kwam nu ook tot het in- zicht den strijd om het bestaan voort I te zetten met het oog op de toekomst van haar kinderen. Dezen werden naar familie gestuurd en zelf werd haar gelegenheid geboden haar zenu wen tot rust te doen komen. Op het postantoor te Aarbus ver klaarde men bij uitzondering dank baar te zijn dat er een fout in den dienst was voorgekomen OP BEZOEK BIJ MADAME LANDRU. Hel hoofd omhoog Zeventien jaren geleden werd de be ruchte Landru door het Assisenhof van Versailles na een opzienbarend proces ter dood veroordeeld. Hij had een zoo groot aantal vrouwen ver moord - ei? enkelen harer daarbij le vend verbrand - dat hij op dit gebied /nog steeds als wereldriecordhouder wordt beschouwd. Met zijn hoofd be taalde hij zijn schuld, die hij evenwel tot het laatste oogenblik weigerde ie erkennen. Wat is er sedertdien met zijn echtge noote en vier kinderen gebeurd want de massa-moordenaar was wettig ge huwd en had twee zonen en twee doch ters. Madama Landru is zoo pas zeventig jaren oud g-eworden, bij welke gele genheid, een Parijsche journaliste haar een bezoek bracht. De weduwe woout nog steeds in dezelfde wijk. Zij was niet schuldig, zoo redeneerde zij, waar om zou ze vluchten Nochtans spaarde „de lieve jeugd" haar geen vernederingen. Doch zij vreesde ze niet zij sprak hen- tóe, en vroeg hen waarom ze zoo wreed waren en langzamerhand liet ieder haar met rust. Toen de „zaak" in 1921 uitbarstte, had zij sedert ettelijken tijd haar man niet meer weergezien. Hij was het ech telijk dak ontvlucht. Bij clen aanvang van het onderzoek werd zij met haai* oudsten zoon aangehouden, doch bei den werden spoedig vrijgelaten. Toen alles was afgeloopen, verkreeg zij echtscheiding zij nam haar meis jesnaam en worstelde zoo goed zoo kwaad tegen het harde noodlot. - In mijn geloof in God heb ik de kracht geput om voort te leven. Ook omdat zij 4 kinderen had, die over tuigd waren dat hun vader onschul dig was. „Hoe is het met haar, mevrouw vroeg Ida. „Treurig, ik geloof niet dat zij het ooit geheel te boven zal komen zij hield te veel van Piet." „Wil zij nog niets van hem weten „Het is nog hetzelfde als toen je hier het laatst waart, Ida zij heeft hem ver geven, geheel vergeven, maar de angel zit er nog." ,Zou zij hem niet eens willen zien, als hij kwam om haar nederig vergiffe nis te vragen „Ik geloof het niet zij zegt dat het. tot niets dienen zou, want die vergiffe nis heeft hij reeds." Ida trad een stap nader en fluisterde mevrouw Hoogwoud toe „Piet is hier. Ik zal trachten van haar gedaan te krijgen, dat zij hem zien wil, En mocht zij soms blijven weigeren, help mij dan, lieve mevrouw, om uw doch ter weder gelukkig tc maken, laat Piet dan zonder hare vergunning bin nen. Als zij werkelijk van hem gehou den heeft, en hiervan zijn wij immers zeker, dan geloof ik vast, dat als zij el kander maar eens spreken, alles weder terecht zal komen." „Maar is Piet nu geheel ervan door drongen, dat zij onschuldig is Dat moet ik zeker weten, want anders wil ik aan uw verzoek niet voldoen. De minste of geringste twijfel zou haar een nieuwen schok geven." „Wees daarop gerust, mevrouw Piet heeft nu diep berouw." Ida vertelde daarop alles van haar bezoek hij Er nestine zij was in de nieening, dat me vrouw met de geheele zaak wel bekend zou wezen, maar dat was niet het geval. Met de grootste verbazing had me vrouw Hoogwoud het geheele verhaal Wilt U een heerlijke Vacantie tocht Dan een meerdaagsche reis van het REISGIDSEN GRATIS VERKRIJGBAAR. Reisbureau W.A.C.O. HOORN, Breed 75. Tel. 184. gehoord, zij kon zich maar niet begrij pen, dal Ella haar daarvan niets ver teld had zij had gedacht, dat van de beide brieven niets waar was zij had gedacht, dat ze, wat de letter betreft, vol strekt geen leugen inhielden, maar- even diep bleef hare verontwaardiging tegen de beide personen, die hare doch ter zulk eene smart veroorzaakt had den. Ella was blij Ida te zien het was haar eene afwisseling in haar zoo clroe vig bestaan, met eene vriendin, die zij volkomen vertrouwde, vrij uit te kun nen spreken. Eerst deed Ida of het slechts een gewoon bezoek gold, maar •niet. lang kon het bij een gesprek tus schen de twee meisjes duren, of het onderwerp, dat beider harte vervulde, moest ook aangeroerd worden. J Nadat Ida aan Ella had verteld, dat zij bij Ernestine was geweest en dat zij 'nu alles wist, ging zij voort I „Je weet niet Ella, hoe het mij zeer doet, om twee menschen, als jelui, die ik beiden zoo liefheb, in smart te zien, omdat ze van elkander geschei den zijn, terwijl beiden er zoo onder lijden de sporen zijn daarvan duide lijk bij je zichtbaar, maar bij Piet ook" „Ziet Piet er dan slecht uit vroeg Ella met belangstelling. „Ja, als je hem nu zag, dan zou hij je weer doen denken aan den tijd van zijne ziekte." Slot volgt- IN VIER BLADEN ADVERTEERBN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1