29e JAARGANG
DINSDAG -4 OCTOBER 1938
No. UB
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE
DOKTERSVROUW.
N.V. W.A.C.0 Autobusdiensten
WINTERDIENST
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT EL KEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
r o.io
CRISIS - bUKLAU.
Denaturatie rogge, aardappelen
en velttboonen.
Naar ons van bevoegde zijde wordt
medegedeeld, is op grond van de ge
wijzigde omstandigheden besloten met
ingang van Maandag October weder
om gelegenheid te geven tot het dena-
tureeren van rogge, aardappelen en
veldboonnen.
De denaturatieregeling voor goedge
keurde pootaardapplen zal, zoo als
aanvankelijk ook was. vastgesteld, met
ingang van October in werking tre
den.
BiNNENLANDSCH NIEUWS.
ALKMAAR IN 'T DUISTER.
Vrijdagavond heeft Alkmaar haar
luchtbescnermingsoeiening gehad.
Wij hebben bewoners gesproken,
die 't heel eng vonden. Men moest alles
zoo sluiten, dat geen enkel licht
straaltje naar buiten kon dringen.
Ook de bewoners zelve kregen een
schrobbeering, als zij hun neus buiten
de deur dunden stelten.
Een bewoner van den zelfkant van
Alkmaar lucht eenter 111 een ingezon
den stuk in de Al km. Crt. zijn gemoed,
dat het op den weg nergens naar leek.
11 ij schrijft
Wij hebben ons geheel aan. de voor-
schriften gehouden, die de circulaire
bevatte en het zelis zoover doorgedre
ven, dat wij elk denkbaar licht in huis
hebben gedoofd, zooals theelichtje, pe
troleumstel enz.
Negen uur had geslagen en wij hooi
den de sirenes loei.cn, ten teeken dat
het schouwspel zou beginnen.
Maar wat zijn wij teleurgesteld in de
ze zoogenaamde oelening. liet resul
taat is geweest, dat wij een uur electri-
citeit minder hebben verbrand, wat h)
vooideel in onze beurs is, gezien de
electricteit hier ter stede nog steeds
schandelijk duur is.
Tien minuten voor y gingen de lan
taarns al uit. Nu was net afwachten
wat gebeuren zou, maar er gebeurde
niets.
Ja toch, wij hebben de geheele oefe
ning een druk bereden Heldersche
weg gezien, waar automobilisten hun
lelie Koplampen lieten branden en zells
het Bergsche trammetje volop met
licht en vroolijk gekiepel de stad
trachtte te bereiken.
Ook op den Bergerweg bleef een lan
taarn branden en er kwamen ook
daar auto's aangereden welker lampen
steeds de erkers van de diverse huizen
beschenen.
Is dit de bedoeling om den eventu-
eelen vijand er attent op te maken,
dat daar menschen wonen en zij zoo
den weg kunnen vindén tot verderf en
vernieling
Ja, toch één schijn van denkbeeldi-
gen oorlog hebben wij ook nog mede-
FEUILLETON,
Naar het Engelsch.
46.
Te vergeefs trachtte de huishoudster haar te
bewegen naar haar slaapkamer te gaan even
vruchteloos drong de goede vrouw er op aan
dat zij den doode zou gaan zien nu hij zoo
wreedzaam lag in het vertrek dat pas in
orde was gebracht, en haar hand op het mar-
merkoude voorhoofd zou leggen, om haar
angst voor den dood te verdrijven.
Zij bracht dus den nacht op de gebrekkige
kleine sofa in de benedenkamer door, waar
Mathiida haar lakens en kussens gebracht
had, en het duurde lang vóór eene koorts
achtige sluimering haar beving, waaruit zij
eerst laat in den morgen ontwaakte, toen
het ontbijt reeds door Mathiida Jeffson was
klaargezet, en deze aan de kleine tafel op
haar te wachten.
„Er is iemand die u wil spreken, als gij u
wel genoeg gevoelt, lieve," zeide de huishoud
ster vriendelijk want de berouwvolle wijze,
waarop Isabella haar tekortkomingen als
huisvrouw erkend had, had haar zeer ge
troffen, en zij was geneigd om te gelooven
dat Graybridge het onervaren vrouwtje te
hard beoordeeld had. „Drink wat thee, bes
te ik heb ze opzettelijk voor u wat sterk
gezeten doe uw best om wat tot kalmte te
komen gij zijt jong genoeg om den weduw
vrouw te dragen maar hij was gereed om
heen te gaan. Indien wij allen zoo hard ge
werkt hadden voor het welzijn van anderen,
zouden wij even wreedzaam kunnen sterven
als hij."
Isabella streek hare zware lokken, die ver
ward langs haar bleek gelaat hingen, naar
achteren, en kuste de trouwhartige huishoud
gemaakt en wel dat er af en toe schijn
werpers in de lucht te zien waren.
Steeds hoopten wij een vliegmachine
de stad te zien naderen, maar ook dit
was niet zoo.
Neen, dan was de luchtbeschermings
mins-oefening te Scheveningen heel
wat anders.
Paragraaf 6 van de circulaire had
men wel kunnen laten vervallen,
want daar is aan dezen kant van de
stad totaal geen aandacht aan ge
schonken.
Gelukkig dat de vier groote mogend
lieden hebben kunnen bewerkstelligen
den vrede te handhaven, want mocht
het anders zijn geloopen, dan was de
Alkmaarsche bevolking zeer zeker ten
doode opgeschreven, indien onze stad
was aangevallen door vliegmachines.
AUTOBUS TEGEN BOOM.
Drie zwaar gewonden.
Op de Bredaschebaan bij Roosendaal
is Zaterdagmiddag te ongeveer half
drie een Belgische auto, komende uit
de richting Breda, met zeer groote
vaart tegen een hoorn gereden. De drie
inzittenden, de heeren Van Tillo (va
der en zoon) uil Borgenhout bij Antwer
pen, benevens de lieer»G. Machielsen
uit Roosendaal, werden uit liet voer
tuig geslingerd en zwaar gewond Per
ziekenauto werden zij naar het R.K.
Ziekenhuis Charitas te Roosendaal
overgebracht. Daar bleek de toestand
van de heeren Van Tillo niet levensge
vaarlijk, die van den derden passagier
was zorgwekkend. De auto werd erg
beschadigd.
EEN GRONINGER KOEK VOOR
BRITSUHttN PREMIER.
Spontaan hebben een aantal Neder
landers getuigd van hun dankbaar
heid voor den arbeid, welke door Ghani
berlain voor het behoud van den vrede
is verricht. De K.L.M.-kantoren in ver
schillende plaatsen van ons land ont
vingen pakketten, bestemd voor den
iingelsclie peremier-minister welke stof
lelijke blijken van waardeering bevat
ten voor zijn ingrijpen in de Ruropee-
sche crisis. Zoowel op Waalhaven als
op Schiphol werden herhaaldelijk bloem
stukken ingeladen, welke reeds enkele
uren later aan Downingstreet 10 wer
den bezorgd.
Eenige Groningers hebben hun blijd
schap getoond door den heer Chamber
lain een groote Groninger koek te zen
den. Per vliegtuig werd deze origineele
hulde naar Londen verstuurd.
HULDEBLIJK VOORCHAMBERLAIN
Ean aantal jongere Rotterdammers
uit handels- en beurskringen heeft het
initiatief genomen tot het vormen van
een commissie, met het doel minister
Chamberlain te huldigen voor het
grootsche werk, dat hij in het belang
der wereldvrede heeft verricht.
Na onderling overleg zal worden
vastgesteld, waaruit dit huldeblijk zal
bestaan. Gedacht wordt o.a. aan het
oprichten van een gedenkteeken in de
buurt van het Vredespaleis, dat de
dankbaarheid van het Nederlandsche
volk voor minister Chamberlains ge
weldige prestatie aan het nageslacht
kan toonen.
DOOR AUTO GEGREPEN.
Zaterdagmiddag, omstreeks vijf uur,
reed op den weg Heeze-Leende bij Eind
hoven de 29-jarige vrouw Verberne-
Van Cuyk met eenige melkbussen op
haar fiets naar het land om de koeien
te gaan melken. Ter hoogte van Sterk-
sel moest zij den voorrangweg overste
ken. Zij stapte af om eenige auto's te
laten passeeren en stak den weg over,
toen dit naar haar oordeel veilig kon
geschieden.
Plotseling naderde met groote snel
heid een auto uit Noord Holland. De
vrouw werd aangereden en tegen den
weg geslingerd, waar zij hevig bloe
dend bleef liggen. Een dokter consta
teerde een schedelbasisfractuur, inwen
lige kneuzingen en een beenbreuk. Na
dat de vrouw in een boerderij was bin
nengedragen, waar haar de eerste
hulp en geestelijke bijstand werden
verleend, is zij naar een Ziekenhuis te
Eindhoven vervoerd. Later is de vrouw
aan haar zware verwondingen over
leden.
Telegram aan President Benesj.
Het partijbestuur der S.D.A.P. heeft,
het volgende telegram aan president
Benesj verzonden
„Het partijbestuur van de S.D.A.P.
in Nederland spreekt zijn warme syrn
pathie uit met het volk van Tsjecho-
Slowakije en zijn groote vrijheidstradi
tie en geeft uiting aan zijn bewonde
ring voor de waardige houding, waar
mede president Benesj het bittere lot
van zijn volk draagt en den schande
lijken hoon naast zich neerlegt.
KOOS VORRINK, Voorz.
G. WOUDENBERG, Secr.
BU1TENLANDSCH NIEUWS.
NOG EEN ANSCHLUSS-GEVAL.
De Duitsclie minister van Buiten-
landsche Zaken, Von Ribbentrop, heeft
de volgende verklaring afgelegd aan
een redacteur van „lTntransigant."
De overwinning, die wij behaalden,
is de overwinning van den vrede. Het
accoord kan verwezenlijkt worden,
dank zij den geest van samenwerking.
Ik ben overtuigd, dat men in de toe
komst even goede resultaten kan krij
gen, indien men den geest van samen
werking toepast bij de behandeling
op al onze autobusdiensten
gaat in op 9 OCTOBER 1938.
van alle andere problemen.
Hetzelfde blad schrijft, dat de de
batten bij de conferentie van Munclien
werden geleid door Mussolini, die
meestal als tolk fungeerde. Hitier
verstaat alleen Duitsch, Daladier al
leen Fransch en Chamberlain alleen
Engelsch', terwijl Mussolini die talen
vloeiend spreekt.
Hij stelde de vragen in het Duitsch
en vertaalde ze dan. Door dit systeem
werden de besprekingen bespoedigd.
Het Parijsche blad „Paris Soir"
heeft een nationale inschrijving ge
opend om aan Chamerlain èen woning
aan te bieden, die men zou kunnen
noemen het huis van den vrede. Dit
huis, aldus „Paris Soir" moet eenvou
dig zijn, daar de smaak van den pre
mier eenvoudig is. Het moet gelegen
zijn bij een rivier, omdat het visschen
het geliefkoosd tijdverdrijf van den
minister is.
Nu de gevaren op internationaal ge
bied geweken zijn, publicecren de Pa
rijsche bladen bijzonderheden over
ernstige feiten, die zich eenige weken
terug hebben voorgedaan.
De incidenten waren zoo ernstig, dat
men vreesde, dat Mussolini erin aan
leiding zou kunnen vinden om onmid
dellijk tegen Frankrijk op te treden.
In de bij de Italiaansche grens gele
gen provincies Savoye en Nice bevin
den zich ongeveer 100.000 uitgeweken
Italianen. Velen zijn hotel-bedienden
en concurrenten van het Fransche
hotel-personeel.
Maar allen maken deel uit van fas
cistische vakbonden, waarvan de lei-
Iers niet nalaten, eraan te herinneren,
dat Savoye en Nice vroeger Italiaansch
gebied waren.
Leden van die organisatie hielden
verleden Maandag een vergadering
te Aix les Bains een betooging werd
daarna op straat gehouden, tijdens
welke de Duce, die zoojuist te Venetië
een oorlogszuchtige en anti-Fransche
rede had gehouden, werd toegejuicht.
De uitdagingen hadden tot gevolg,
dat een vechtpartij ontstond met Fran
sche toeschouwers. Ook te Chambé-
ry en andere plaatsen hebben zich ern
stige relletjes voorgedaan.
Talrijke personen werden daarbij
aangehouden. In het Ziekenhuis van
Chambéry werden 40 gewonde Italia
nen verzorgd.
Verleden Dinsdag werden aan de
Fransch-Italiaansche grens duizenden
exemplaren in beslag genomen van 'n.
Italiaansch blad, waarin uiteengezet
werd, dat Nice en Savoye bij Italië be-
hooren en onmiddellijk door Frankrijk
moeten worden afgestaan. Gelukkig
heeft de internationale toestand in de
volgende dagen hieraan een andere
wending gegeven.
DALADIER ONTSTEEKT VLAM
BIJ DE ARC DE TRIOMPHE.
Zaterdagmiddag heeft minister-pre
sident Daladier als oudstrijder om
ringd door een onafzienbare menigte
de vlam op het graf van den onbeken
den soldaat hij de Are de Triomphe
ontstoken.
De plechtigheid geschiedde tegen
het vallen van den avond. Toen de mi
nister-president den terugweg wilde
aanvaarden, werd hem dit bijna onmo
gelijk gemaakt door de oud-strijders,
die om hem heen drongen en hem de
hand wilden drukken. De menigte
riep „Dank us Daladier, dank u" en
vervolgens „Leve Frankrijk."
Aan het ministerie van oorlog blijven
de uitingen van vreugde en erkente
lijkheid jegens den premier toestroo-
men. Daladier ziet zijn tafel beladen
met telegrammen en gelukwenschen
en zijn werkkamer gevuld met bloem
stukken, waaraan ontroerende mede-
deelingen zijn vastgehecht.
Lufthansa-vlieg tuig boven
den Oceaan verdwenen.
Ilavas meldt uit Berlijn
De Deutsche Lufthansa maakt be
kend, dat een harer toestellen van het
Trans Atlantisch luchtverkeer, 'n Dor-
niet 110. 18, tusschen Natal (Brazilië)
en Bathurst (W.-Afrika) is verdwenen.
Met het zoeken naar het vermiste vlieg
tuig is onmiddellijk begonnen, evenwel
tot nog toe zonlcr resultaat.
ster. „Gij zijt heel vriendelijk voor mij," zei-
de zij „gij hieldt mij voor slecht, dat weet
ik, en daarom waart gij heel onvriendelijk.
Maar ik heb altijd gewenscht om goed te
zijn.
„Denkt gij," herhaalde juffrouw Jeffson
na een korte stilte waarbij zij Isabella's hand
in de hare geklemd hield „denkt gij dat gij
u wél genoeg voelt om hem nu te zien Ik
zou het u niet vragen, maar hij schijnt zoo
verlangend om u te spreken, alsof hij iets
bijzonders op het hart heeften ik weet dat
hij zeer vriendelijk voor u geweest is."
Isabella staarde haar met verbazing aan.
„Ik weet niet van wien gij spreekt," zeide
zij.
„Het is mijnheer Raymond van Convent
ford. Hij is al zeer vroeg te Graybridge, maar
hij ziet zoo bleek en ontdaan alsof hij den
geheelen nacht op de been is geweest. Hij
ontstelde geducht toen ik hem den dood van
onzen goeden heer vertelde."
Isabella sloeg een ouden shawl om de
schouders en stond van de sofa op. „Mijnheer
Raymond mompelde zij, en herhaalde dien
naam een paar maal bij zich zelve, alsof zij
de reden van zijn komst niet kon bevroeden.
Zij had altijd veel van den opgeruimden en
h artelij ken wijsgeer gehouden, en na Ds. Col-
borne was er niemand wien zij in haar tegen
woordige omstandigheden liever wenschte te
zien.
De heer Raymond wachtte haar in de mooie
kamer, die zoo zelden gebruikt was geduren
de het korte huwelijksleven van den dokter,
de kamer die Isabella eens verlangd had
te versieren met een nieuw tapijt en netel-
doeksche gordijnen. De gordijnen waren ne-
oergelaten en de blinden half gesloten, en
bij het flauwe licht kon men zien dat Char
les Raymond zeer bleek zag.
„Mijn beste mevrouw Gilbert," zeide hij,
haar hand vattende en haar een stoel ge
vende, „mijn arm kind, gij zult het wreed
van mij vinden om op zulk een tijd bij u te
komen, maar het leven is dikwijls hard
„Het was heel vriendelijk van u te komen,"
viel Isabella hem in de rede. „Ik verlangde
'i te zien of iemand zoo als gij, want alles
schijnt mij zoo vreeselijk toe. Ik had nooit
gedacht dat hij sterven zou."
Zij begon te §chreien, als een beangst kind.
„Mijn arm, arm kind herhaalde Charles
Raymond. Hij hield Isabella's hand nog al
tijd in de zijne, en zij voelde er tranen op
neerdruppelen, de tranen van een man, die
zich wel in de allerlaatste plaats aan senti
mentele weekheid schuldig maakt. Maar zelfs
toen vermoedde zij- niet dat hij een eigen leed
had te torschen, een smart die hem van meer
pabij trof dan de dood van George Gilbert
nem bij mogelijkheid treffen kon.
„Ik had hem lief als mijn eigen zoon,'
mompelde Charles Raymond, op teederen
toon. „Al was hij niet geweest die hij was,
al had hij zijn oud geslacht oneer aange
daan, geloof ik toch dat ik hem zou hebben
hef gehad om harentwil. Haar eenige zoon
Hij kon mij eveneens aanzien als zij mij aan
zag toen ik haar in de kerk kuste op haar
trouwdag. Zoo lang hij leefde zou ik nooit
gevoeld hebben dat zij werkelijk voor mij ver
loren was."
Isabella hoorde niets van deze afgebroken
volzinnen, die ook niet voor een menschelijk
oor bestemd schenen. Een poos lang zat hij
zwijgend aan hare zijde, terwijl haar hand
nog in de zijne lag toen stond hij op en liep
met een zachten tred en gebogen hoofd de
kamer op en neder.
„Isabella," sprak hij, „ik zeide zoo even dat
het leven somtijds hard voor ons is, moeilijk
te doorgronden met onze wijsgeerige theoriën
en alleen flauw te begrijpen door ééne groot
sche gedachte, waarin wij dikwijls geen kracht
hebben om te berusten. Ik heb een groote en
bitsere smart te dragen gehad in de laatste
vier en twintig uren, een smart die mij nog(
plotselingër overvallen is dan zelfs de dood
van uw echtgenoot u kan getroffen hebben."
„Ik heb groot medelijden met u," ant
woordde Isabella afgetrokken „de wereld
moet vol smart zijn, het schijnt alsof nie
mand ooit werkelijk gelukkig is."
„Ik word oud, Isabella," hernam de heer
Raymond „maar mijn symphatie met alles
wat jong en schoon is, is met de jaren eer
toegenomen dan verminderd. Er leeft een
jong mensch die mij altijd zeer dierbaar ge
weest is dierbaarder dan ik ooit kan doen
begrijpen, tenzij ik u vertelde welke band
mij zoo zeer aan hem hecht. Geen vader kan
zijn zoon inniger liefhebben dan ik mij ge
hecht voel aan Roland Lansdell."
Roland LansdellHet was voor de eerste
maal dat zij dezen naam hoorde uitspreken
sinds dien Zondag waarop de ziekte van haar
echtgenoot een aanvang had genomen het
noemen van dien naam deed haar pijnlijk
aan. Zij hield de handen voor het gelaat als
of zij zich van het werkelijk leven wilde af
sluiten.
„O, spreek mij niet van hem zeide zij
smeekend. „Ik was zoo slechtik dacht zoo
veel aan hem maar ik wist niet dat mijn
man zou sterven. Ik bid u, spreek mij niet
van hem het is mij zoo pijnlijk zijn naam
te hooren."
„Ik zou de laatste zijn om den naam van
Roland Lansdell in uw bijzijn te noemen,'
antwoordde de heer Raymond, toen zij een
weinig bedaard was, indien het gebeurde van
de twee laatste dagen uw onderlinge positie
niet geheel veranderd had. De tijd is zeer na
bij, Isabella, dat geen naam hier op aarde
gesproken een ij deler klank zal zijn dan die
van Roland Lansdell."
Zij richtte haar beschreid gelaat plotseling
op en zag hem aan. All« wolken dreven weg,
en een vreeselijk licht begon voor haar door
te breken. Zij zag hem aan, bevende van het
hoofd tot de voeten, en met haar hand kramp
achtig om zijn arm geklemd.
„Gij zijt hier gekomen om mij iets te ver
tellen bracht' zij hijgende uit„er is hem
iets overkomen Zeg het mij spoedig
„Hij is stervende, Isabella."
„Stervende
Hare lippen bootsten het woord na, ter
wijl hij Charles Raymond met een blik van
ontzetting aanstaarde.
GEMEENTE WIERINGEN.
DANK VAN ONZE SOLDATEN.
Men verzoekt ons plaatsing van het
volgende
Namens allen, officieren, onder-offi
cieren, korporaals en manschappen,
willen wij d*e inwoners van Den Oever
hartelijk dank zeggen voor de gulle
en gastvrije wijze waarop zij ontvan
gen zijn. Waar door omstandigheden
iemand geen soldaat in huis kon heb
ben, stonden vele anderen klaar om
hem te ontvangen en rniet lekker eten
te bedienen, zoodat, de détacheering op
Wieringen nooit, door hen vergeten zal
worden.
Maar ook de Veldwachters worden
bedankt voor de manier waarop zij hun
krachten hebben aangewend door
steeds met raad en daad bij te staan.
MONUMENT OP HET GRAF VAN
DR. P. PIJL.
Zaterdagmiddag is op het graf van
dr. P. Pijl, oprichter van de Stichting
Anti-Vivisectiebond, op de' Algemeene
B eg raai plaats aan de Kerkhoflaan te
's-Gravenhage een gedenksteen - een
symiboliek beeldhouwwerk, vervaar
digd, door Theo van Rijn uit Haar
lem - onthuld. Daartoe waren er vele
vrienden en geestverwanten van den
overledene op de begraafplaats aanwe
zig. Deputaties waren er van hoofd- en
atdeelingsbesturen van den Ned. Vege-
tariërsbond, van „Pro Juventute", de
Ned. Vereen, tot Bescherming van
Dieren, de Vereeniging „Bellamy", de
„Hij is stervende. Het zou een dwaasheid
zijn u met een valsche hoop te vleijen nu
binnen vier en twintig uren alles gedaan zal
zijn. Hij ging uit rijden eergisteren nacht
en viel van zijn paard, zoo als men ver
moedt. Hij werd in den vroegen morgen door
eenige maaiers gevonden, hulpeloos in het
gras liggende, op een paar uur afstands van
Mordred, en door hen naar huis gebracht. De
doktoren geven geen hoop op herstel, maar
hij is sinds dien tijd meermalen bij kennis
geweest. Ik ben voortdurend bij hem geweest,
en zijne nicht Gwendoline ook. Hij verlangt
u te zien, Isabella natuurlijk weet hij niets
van den dood van uw man ik wist er zelf
niets van toen ik van morgen hier kwam. Hij
venscht u te zien, mijn arm kind. Voelt gij
u sterk genoeg om met mij mede te gaan
Zij stond op en boog toestemmend het
hoofd, maar de blik van ontzetting week
niet van haar gelaat. Zij trad naar de deur,
en het was alsof zij op eens weg wilde gaan,
gekleed als zij was, met den ouden shawl
om.
„Laat uw huishoudster u eerst wat opknap
pen, terwijl ik een rijtuig ga bestellen," zeide
de heer Raymand, en voegde er bij, haar
strak in het gelaat ziende „Kunt gij mij
belooven om zeer stil en bedaard te zijn als
gij hem ziet? Gij zoudt beter doen met niet
te gaan tenzij gij mij dit kunt belooven. Zijne
uren zijn geteld, maar eene hevige aandoe
ning zou zijn dood zeer verhaasten. De laat
ste oogenblikken van een menschenleven zijn
zeer kostbaar. Ik hoop dat gij dit in gedach
ten zult; houden. Isabella."
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.