29e JAARGANG DINSDAG -4 OCTOBER 1938 No. UB NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE DOKTERSVROUW. N.V. W.A.C.0 Autobusdiensten WINTERDIENST WIERINGER COURANT VERSCHIJNT EL KEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer r o.io CRISIS - bUKLAU. Denaturatie rogge, aardappelen en velttboonen. Naar ons van bevoegde zijde wordt medegedeeld, is op grond van de ge wijzigde omstandigheden besloten met ingang van Maandag October weder om gelegenheid te geven tot het dena- tureeren van rogge, aardappelen en veldboonnen. De denaturatieregeling voor goedge keurde pootaardapplen zal, zoo als aanvankelijk ook was. vastgesteld, met ingang van October in werking tre den. BiNNENLANDSCH NIEUWS. ALKMAAR IN 'T DUISTER. Vrijdagavond heeft Alkmaar haar luchtbescnermingsoeiening gehad. Wij hebben bewoners gesproken, die 't heel eng vonden. Men moest alles zoo sluiten, dat geen enkel licht straaltje naar buiten kon dringen. Ook de bewoners zelve kregen een schrobbeering, als zij hun neus buiten de deur dunden stelten. Een bewoner van den zelfkant van Alkmaar lucht eenter 111 een ingezon den stuk in de Al km. Crt. zijn gemoed, dat het op den weg nergens naar leek. 11 ij schrijft Wij hebben ons geheel aan. de voor- schriften gehouden, die de circulaire bevatte en het zelis zoover doorgedre ven, dat wij elk denkbaar licht in huis hebben gedoofd, zooals theelichtje, pe troleumstel enz. Negen uur had geslagen en wij hooi den de sirenes loei.cn, ten teeken dat het schouwspel zou beginnen. Maar wat zijn wij teleurgesteld in de ze zoogenaamde oelening. liet resul taat is geweest, dat wij een uur electri- citeit minder hebben verbrand, wat h) vooideel in onze beurs is, gezien de electricteit hier ter stede nog steeds schandelijk duur is. Tien minuten voor y gingen de lan taarns al uit. Nu was net afwachten wat gebeuren zou, maar er gebeurde niets. Ja toch, wij hebben de geheele oefe ning een druk bereden Heldersche weg gezien, waar automobilisten hun lelie Koplampen lieten branden en zells het Bergsche trammetje volop met licht en vroolijk gekiepel de stad trachtte te bereiken. Ook op den Bergerweg bleef een lan taarn branden en er kwamen ook daar auto's aangereden welker lampen steeds de erkers van de diverse huizen beschenen. Is dit de bedoeling om den eventu- eelen vijand er attent op te maken, dat daar menschen wonen en zij zoo den weg kunnen vindén tot verderf en vernieling Ja, toch één schijn van denkbeeldi- gen oorlog hebben wij ook nog mede- FEUILLETON, Naar het Engelsch. 46. Te vergeefs trachtte de huishoudster haar te bewegen naar haar slaapkamer te gaan even vruchteloos drong de goede vrouw er op aan dat zij den doode zou gaan zien nu hij zoo wreedzaam lag in het vertrek dat pas in orde was gebracht, en haar hand op het mar- merkoude voorhoofd zou leggen, om haar angst voor den dood te verdrijven. Zij bracht dus den nacht op de gebrekkige kleine sofa in de benedenkamer door, waar Mathiida haar lakens en kussens gebracht had, en het duurde lang vóór eene koorts achtige sluimering haar beving, waaruit zij eerst laat in den morgen ontwaakte, toen het ontbijt reeds door Mathiida Jeffson was klaargezet, en deze aan de kleine tafel op haar te wachten. „Er is iemand die u wil spreken, als gij u wel genoeg gevoelt, lieve," zeide de huishoud ster vriendelijk want de berouwvolle wijze, waarop Isabella haar tekortkomingen als huisvrouw erkend had, had haar zeer ge troffen, en zij was geneigd om te gelooven dat Graybridge het onervaren vrouwtje te hard beoordeeld had. „Drink wat thee, bes te ik heb ze opzettelijk voor u wat sterk gezeten doe uw best om wat tot kalmte te komen gij zijt jong genoeg om den weduw vrouw te dragen maar hij was gereed om heen te gaan. Indien wij allen zoo hard ge werkt hadden voor het welzijn van anderen, zouden wij even wreedzaam kunnen sterven als hij." Isabella streek hare zware lokken, die ver ward langs haar bleek gelaat hingen, naar achteren, en kuste de trouwhartige huishoud gemaakt en wel dat er af en toe schijn werpers in de lucht te zien waren. Steeds hoopten wij een vliegmachine de stad te zien naderen, maar ook dit was niet zoo. Neen, dan was de luchtbeschermings mins-oefening te Scheveningen heel wat anders. Paragraaf 6 van de circulaire had men wel kunnen laten vervallen, want daar is aan dezen kant van de stad totaal geen aandacht aan ge schonken. Gelukkig dat de vier groote mogend lieden hebben kunnen bewerkstelligen den vrede te handhaven, want mocht het anders zijn geloopen, dan was de Alkmaarsche bevolking zeer zeker ten doode opgeschreven, indien onze stad was aangevallen door vliegmachines. AUTOBUS TEGEN BOOM. Drie zwaar gewonden. Op de Bredaschebaan bij Roosendaal is Zaterdagmiddag te ongeveer half drie een Belgische auto, komende uit de richting Breda, met zeer groote vaart tegen een hoorn gereden. De drie inzittenden, de heeren Van Tillo (va der en zoon) uil Borgenhout bij Antwer pen, benevens de lieer»G. Machielsen uit Roosendaal, werden uit liet voer tuig geslingerd en zwaar gewond Per ziekenauto werden zij naar het R.K. Ziekenhuis Charitas te Roosendaal overgebracht. Daar bleek de toestand van de heeren Van Tillo niet levensge vaarlijk, die van den derden passagier was zorgwekkend. De auto werd erg beschadigd. EEN GRONINGER KOEK VOOR BRITSUHttN PREMIER. Spontaan hebben een aantal Neder landers getuigd van hun dankbaar heid voor den arbeid, welke door Ghani berlain voor het behoud van den vrede is verricht. De K.L.M.-kantoren in ver schillende plaatsen van ons land ont vingen pakketten, bestemd voor den iingelsclie peremier-minister welke stof lelijke blijken van waardeering bevat ten voor zijn ingrijpen in de Ruropee- sche crisis. Zoowel op Waalhaven als op Schiphol werden herhaaldelijk bloem stukken ingeladen, welke reeds enkele uren later aan Downingstreet 10 wer den bezorgd. Eenige Groningers hebben hun blijd schap getoond door den heer Chamber lain een groote Groninger koek te zen den. Per vliegtuig werd deze origineele hulde naar Londen verstuurd. HULDEBLIJK VOORCHAMBERLAIN Ean aantal jongere Rotterdammers uit handels- en beurskringen heeft het initiatief genomen tot het vormen van een commissie, met het doel minister Chamberlain te huldigen voor het grootsche werk, dat hij in het belang der wereldvrede heeft verricht. Na onderling overleg zal worden vastgesteld, waaruit dit huldeblijk zal bestaan. Gedacht wordt o.a. aan het oprichten van een gedenkteeken in de buurt van het Vredespaleis, dat de dankbaarheid van het Nederlandsche volk voor minister Chamberlains ge weldige prestatie aan het nageslacht kan toonen. DOOR AUTO GEGREPEN. Zaterdagmiddag, omstreeks vijf uur, reed op den weg Heeze-Leende bij Eind hoven de 29-jarige vrouw Verberne- Van Cuyk met eenige melkbussen op haar fiets naar het land om de koeien te gaan melken. Ter hoogte van Sterk- sel moest zij den voorrangweg overste ken. Zij stapte af om eenige auto's te laten passeeren en stak den weg over, toen dit naar haar oordeel veilig kon geschieden. Plotseling naderde met groote snel heid een auto uit Noord Holland. De vrouw werd aangereden en tegen den weg geslingerd, waar zij hevig bloe dend bleef liggen. Een dokter consta teerde een schedelbasisfractuur, inwen lige kneuzingen en een beenbreuk. Na dat de vrouw in een boerderij was bin nengedragen, waar haar de eerste hulp en geestelijke bijstand werden verleend, is zij naar een Ziekenhuis te Eindhoven vervoerd. Later is de vrouw aan haar zware verwondingen over leden. Telegram aan President Benesj. Het partijbestuur der S.D.A.P. heeft, het volgende telegram aan president Benesj verzonden „Het partijbestuur van de S.D.A.P. in Nederland spreekt zijn warme syrn pathie uit met het volk van Tsjecho- Slowakije en zijn groote vrijheidstradi tie en geeft uiting aan zijn bewonde ring voor de waardige houding, waar mede president Benesj het bittere lot van zijn volk draagt en den schande lijken hoon naast zich neerlegt. KOOS VORRINK, Voorz. G. WOUDENBERG, Secr. BU1TENLANDSCH NIEUWS. NOG EEN ANSCHLUSS-GEVAL. De Duitsclie minister van Buiten- landsche Zaken, Von Ribbentrop, heeft de volgende verklaring afgelegd aan een redacteur van „lTntransigant." De overwinning, die wij behaalden, is de overwinning van den vrede. Het accoord kan verwezenlijkt worden, dank zij den geest van samenwerking. Ik ben overtuigd, dat men in de toe komst even goede resultaten kan krij gen, indien men den geest van samen werking toepast bij de behandeling op al onze autobusdiensten gaat in op 9 OCTOBER 1938. van alle andere problemen. Hetzelfde blad schrijft, dat de de batten bij de conferentie van Munclien werden geleid door Mussolini, die meestal als tolk fungeerde. Hitier verstaat alleen Duitsch, Daladier al leen Fransch en Chamberlain alleen Engelsch', terwijl Mussolini die talen vloeiend spreekt. Hij stelde de vragen in het Duitsch en vertaalde ze dan. Door dit systeem werden de besprekingen bespoedigd. Het Parijsche blad „Paris Soir" heeft een nationale inschrijving ge opend om aan Chamerlain èen woning aan te bieden, die men zou kunnen noemen het huis van den vrede. Dit huis, aldus „Paris Soir" moet eenvou dig zijn, daar de smaak van den pre mier eenvoudig is. Het moet gelegen zijn bij een rivier, omdat het visschen het geliefkoosd tijdverdrijf van den minister is. Nu de gevaren op internationaal ge bied geweken zijn, publicecren de Pa rijsche bladen bijzonderheden over ernstige feiten, die zich eenige weken terug hebben voorgedaan. De incidenten waren zoo ernstig, dat men vreesde, dat Mussolini erin aan leiding zou kunnen vinden om onmid dellijk tegen Frankrijk op te treden. In de bij de Italiaansche grens gele gen provincies Savoye en Nice bevin den zich ongeveer 100.000 uitgeweken Italianen. Velen zijn hotel-bedienden en concurrenten van het Fransche hotel-personeel. Maar allen maken deel uit van fas cistische vakbonden, waarvan de lei- Iers niet nalaten, eraan te herinneren, dat Savoye en Nice vroeger Italiaansch gebied waren. Leden van die organisatie hielden verleden Maandag een vergadering te Aix les Bains een betooging werd daarna op straat gehouden, tijdens welke de Duce, die zoojuist te Venetië een oorlogszuchtige en anti-Fransche rede had gehouden, werd toegejuicht. De uitdagingen hadden tot gevolg, dat een vechtpartij ontstond met Fran sche toeschouwers. Ook te Chambé- ry en andere plaatsen hebben zich ern stige relletjes voorgedaan. Talrijke personen werden daarbij aangehouden. In het Ziekenhuis van Chambéry werden 40 gewonde Italia nen verzorgd. Verleden Dinsdag werden aan de Fransch-Italiaansche grens duizenden exemplaren in beslag genomen van 'n. Italiaansch blad, waarin uiteengezet werd, dat Nice en Savoye bij Italië be- hooren en onmiddellijk door Frankrijk moeten worden afgestaan. Gelukkig heeft de internationale toestand in de volgende dagen hieraan een andere wending gegeven. DALADIER ONTSTEEKT VLAM BIJ DE ARC DE TRIOMPHE. Zaterdagmiddag heeft minister-pre sident Daladier als oudstrijder om ringd door een onafzienbare menigte de vlam op het graf van den onbeken den soldaat hij de Are de Triomphe ontstoken. De plechtigheid geschiedde tegen het vallen van den avond. Toen de mi nister-president den terugweg wilde aanvaarden, werd hem dit bijna onmo gelijk gemaakt door de oud-strijders, die om hem heen drongen en hem de hand wilden drukken. De menigte riep „Dank us Daladier, dank u" en vervolgens „Leve Frankrijk." Aan het ministerie van oorlog blijven de uitingen van vreugde en erkente lijkheid jegens den premier toestroo- men. Daladier ziet zijn tafel beladen met telegrammen en gelukwenschen en zijn werkkamer gevuld met bloem stukken, waaraan ontroerende mede- deelingen zijn vastgehecht. Lufthansa-vlieg tuig boven den Oceaan verdwenen. Ilavas meldt uit Berlijn De Deutsche Lufthansa maakt be kend, dat een harer toestellen van het Trans Atlantisch luchtverkeer, 'n Dor- niet 110. 18, tusschen Natal (Brazilië) en Bathurst (W.-Afrika) is verdwenen. Met het zoeken naar het vermiste vlieg tuig is onmiddellijk begonnen, evenwel tot nog toe zonlcr resultaat. ster. „Gij zijt heel vriendelijk voor mij," zei- de zij „gij hieldt mij voor slecht, dat weet ik, en daarom waart gij heel onvriendelijk. Maar ik heb altijd gewenscht om goed te zijn. „Denkt gij," herhaalde juffrouw Jeffson na een korte stilte waarbij zij Isabella's hand in de hare geklemd hield „denkt gij dat gij u wél genoeg voelt om hem nu te zien Ik zou het u niet vragen, maar hij schijnt zoo verlangend om u te spreken, alsof hij iets bijzonders op het hart heeften ik weet dat hij zeer vriendelijk voor u geweest is." Isabella staarde haar met verbazing aan. „Ik weet niet van wien gij spreekt," zeide zij. „Het is mijnheer Raymond van Convent ford. Hij is al zeer vroeg te Graybridge, maar hij ziet zoo bleek en ontdaan alsof hij den geheelen nacht op de been is geweest. Hij ontstelde geducht toen ik hem den dood van onzen goeden heer vertelde." Isabella sloeg een ouden shawl om de schouders en stond van de sofa op. „Mijnheer Raymond mompelde zij, en herhaalde dien naam een paar maal bij zich zelve, alsof zij de reden van zijn komst niet kon bevroeden. Zij had altijd veel van den opgeruimden en h artelij ken wijsgeer gehouden, en na Ds. Col- borne was er niemand wien zij in haar tegen woordige omstandigheden liever wenschte te zien. De heer Raymond wachtte haar in de mooie kamer, die zoo zelden gebruikt was geduren de het korte huwelijksleven van den dokter, de kamer die Isabella eens verlangd had te versieren met een nieuw tapijt en netel- doeksche gordijnen. De gordijnen waren ne- oergelaten en de blinden half gesloten, en bij het flauwe licht kon men zien dat Char les Raymond zeer bleek zag. „Mijn beste mevrouw Gilbert," zeide hij, haar hand vattende en haar een stoel ge vende, „mijn arm kind, gij zult het wreed van mij vinden om op zulk een tijd bij u te komen, maar het leven is dikwijls hard „Het was heel vriendelijk van u te komen," viel Isabella hem in de rede. „Ik verlangde 'i te zien of iemand zoo als gij, want alles schijnt mij zoo vreeselijk toe. Ik had nooit gedacht dat hij sterven zou." Zij begon te §chreien, als een beangst kind. „Mijn arm, arm kind herhaalde Charles Raymond. Hij hield Isabella's hand nog al tijd in de zijne, en zij voelde er tranen op neerdruppelen, de tranen van een man, die zich wel in de allerlaatste plaats aan senti mentele weekheid schuldig maakt. Maar zelfs toen vermoedde zij- niet dat hij een eigen leed had te torschen, een smart die hem van meer pabij trof dan de dood van George Gilbert nem bij mogelijkheid treffen kon. „Ik had hem lief als mijn eigen zoon,' mompelde Charles Raymond, op teederen toon. „Al was hij niet geweest die hij was, al had hij zijn oud geslacht oneer aange daan, geloof ik toch dat ik hem zou hebben hef gehad om harentwil. Haar eenige zoon Hij kon mij eveneens aanzien als zij mij aan zag toen ik haar in de kerk kuste op haar trouwdag. Zoo lang hij leefde zou ik nooit gevoeld hebben dat zij werkelijk voor mij ver loren was." Isabella hoorde niets van deze afgebroken volzinnen, die ook niet voor een menschelijk oor bestemd schenen. Een poos lang zat hij zwijgend aan hare zijde, terwijl haar hand nog in de zijne lag toen stond hij op en liep met een zachten tred en gebogen hoofd de kamer op en neder. „Isabella," sprak hij, „ik zeide zoo even dat het leven somtijds hard voor ons is, moeilijk te doorgronden met onze wijsgeerige theoriën en alleen flauw te begrijpen door ééne groot sche gedachte, waarin wij dikwijls geen kracht hebben om te berusten. Ik heb een groote en bitsere smart te dragen gehad in de laatste vier en twintig uren, een smart die mij nog( plotselingër overvallen is dan zelfs de dood van uw echtgenoot u kan getroffen hebben." „Ik heb groot medelijden met u," ant woordde Isabella afgetrokken „de wereld moet vol smart zijn, het schijnt alsof nie mand ooit werkelijk gelukkig is." „Ik word oud, Isabella," hernam de heer Raymond „maar mijn symphatie met alles wat jong en schoon is, is met de jaren eer toegenomen dan verminderd. Er leeft een jong mensch die mij altijd zeer dierbaar ge weest is dierbaarder dan ik ooit kan doen begrijpen, tenzij ik u vertelde welke band mij zoo zeer aan hem hecht. Geen vader kan zijn zoon inniger liefhebben dan ik mij ge hecht voel aan Roland Lansdell." Roland LansdellHet was voor de eerste maal dat zij dezen naam hoorde uitspreken sinds dien Zondag waarop de ziekte van haar echtgenoot een aanvang had genomen het noemen van dien naam deed haar pijnlijk aan. Zij hield de handen voor het gelaat als of zij zich van het werkelijk leven wilde af sluiten. „O, spreek mij niet van hem zeide zij smeekend. „Ik was zoo slechtik dacht zoo veel aan hem maar ik wist niet dat mijn man zou sterven. Ik bid u, spreek mij niet van hem het is mij zoo pijnlijk zijn naam te hooren." „Ik zou de laatste zijn om den naam van Roland Lansdell in uw bijzijn te noemen,' antwoordde de heer Raymond, toen zij een weinig bedaard was, indien het gebeurde van de twee laatste dagen uw onderlinge positie niet geheel veranderd had. De tijd is zeer na bij, Isabella, dat geen naam hier op aarde gesproken een ij deler klank zal zijn dan die van Roland Lansdell." Zij richtte haar beschreid gelaat plotseling op en zag hem aan. All« wolken dreven weg, en een vreeselijk licht begon voor haar door te breken. Zij zag hem aan, bevende van het hoofd tot de voeten, en met haar hand kramp achtig om zijn arm geklemd. „Gij zijt hier gekomen om mij iets te ver tellen bracht' zij hijgende uit„er is hem iets overkomen Zeg het mij spoedig „Hij is stervende, Isabella." „Stervende Hare lippen bootsten het woord na, ter wijl hij Charles Raymond met een blik van ontzetting aanstaarde. GEMEENTE WIERINGEN. DANK VAN ONZE SOLDATEN. Men verzoekt ons plaatsing van het volgende Namens allen, officieren, onder-offi cieren, korporaals en manschappen, willen wij d*e inwoners van Den Oever hartelijk dank zeggen voor de gulle en gastvrije wijze waarop zij ontvan gen zijn. Waar door omstandigheden iemand geen soldaat in huis kon heb ben, stonden vele anderen klaar om hem te ontvangen en rniet lekker eten te bedienen, zoodat, de détacheering op Wieringen nooit, door hen vergeten zal worden. Maar ook de Veldwachters worden bedankt voor de manier waarop zij hun krachten hebben aangewend door steeds met raad en daad bij te staan. MONUMENT OP HET GRAF VAN DR. P. PIJL. Zaterdagmiddag is op het graf van dr. P. Pijl, oprichter van de Stichting Anti-Vivisectiebond, op de' Algemeene B eg raai plaats aan de Kerkhoflaan te 's-Gravenhage een gedenksteen - een symiboliek beeldhouwwerk, vervaar digd, door Theo van Rijn uit Haar lem - onthuld. Daartoe waren er vele vrienden en geestverwanten van den overledene op de begraafplaats aanwe zig. Deputaties waren er van hoofd- en atdeelingsbesturen van den Ned. Vege- tariërsbond, van „Pro Juventute", de Ned. Vereen, tot Bescherming van Dieren, de Vereeniging „Bellamy", de „Hij is stervende. Het zou een dwaasheid zijn u met een valsche hoop te vleijen nu binnen vier en twintig uren alles gedaan zal zijn. Hij ging uit rijden eergisteren nacht en viel van zijn paard, zoo als men ver moedt. Hij werd in den vroegen morgen door eenige maaiers gevonden, hulpeloos in het gras liggende, op een paar uur afstands van Mordred, en door hen naar huis gebracht. De doktoren geven geen hoop op herstel, maar hij is sinds dien tijd meermalen bij kennis geweest. Ik ben voortdurend bij hem geweest, en zijne nicht Gwendoline ook. Hij verlangt u te zien, Isabella natuurlijk weet hij niets van den dood van uw man ik wist er zelf niets van toen ik van morgen hier kwam. Hij venscht u te zien, mijn arm kind. Voelt gij u sterk genoeg om met mij mede te gaan Zij stond op en boog toestemmend het hoofd, maar de blik van ontzetting week niet van haar gelaat. Zij trad naar de deur, en het was alsof zij op eens weg wilde gaan, gekleed als zij was, met den ouden shawl om. „Laat uw huishoudster u eerst wat opknap pen, terwijl ik een rijtuig ga bestellen," zeide de heer Raymand, en voegde er bij, haar strak in het gelaat ziende „Kunt gij mij belooven om zeer stil en bedaard te zijn als gij hem ziet? Gij zoudt beter doen met niet te gaan tenzij gij mij dit kunt belooven. Zijne uren zijn geteld, maar eene hevige aandoe ning zou zijn dood zeer verhaasten. De laat ste oogenblikken van een menschenleven zijn zeer kostbaar. Ik hoop dat gij dit in gedach ten zult; houden. Isabella." (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1