PUROL
N. V. N00R9ERBANK
Alkmaar - Hoorn
ZITDAG MIDDENMEER (Hotel Smit)
91 - 3
29e JAARGANG
ZATERDAG 3 DECËMBER 1938
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No. i-ii
HÖTEL SMIT - SL00TD0RP.
REISBUREAU W.A.C.O.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wierlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIèN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
DE VERDWENEN ir. DE WIT.
Collega geeft inlichtingen.
Nog steeds heeft de echtgenoote van den
naar Siberië verbannen Nederlandschen ir.
W. F. de Wit geen zekerheid, of haar man
wel of niet in het gevangenenkamp in he
district Nagagewo het leven heeft gelaten,
terwijl alle pogingen, om die zekerheid te
verkrijgen, tot dusverre hebben gefaald.
Thans heeft de in Halsteren wonen
de Nederlandsche ingenieur C. A. II.
Boogert, die geruimen tijd in Rusland
heeft vertoefd, door bemiddeling van
den burgemeester van zijn woon
plaats. bij den Minister van Buiten-'
landsche Zaken een rapport inge
diend, dat bijzonderheden bevat om
trent de feiten, welke tot de arrestatie
en verbanning: van ir-. De Wit hebben
geleid en omtrent de personen, die
daarbij een rol hebben gespeeld. Het
ïvapport wekt voorts gerechten twijfel
aan de juistheid van de mededeeling
op de door mevrouw De Wit terug ont
vangen brieven, dat geadresseerde was
overleden.
In Rusland is het de gewoonte, ieder
een - ook buitenlanders - te noemen
bij den voornaam gevolgd door den
voornaam van den vader. Slechts in
uitzonderingsgevallen wordt daarbij
den achternaam vermeld. Ir. Boogert,
wiens voornaam Cornelis is. terwijl
de voornaam van zijn vader eveneens
Cornelis w \s, stond gedurende zijn ver
blijf in Rusland geregistreerd als Cor
nelis Cornelowitsch. Sléchts bij hooge
uitzondering werd zijn achternaam
daarbij vermeld, zoodat deze zelfs hij
velen van zijn naaste kennissen niet
bekend was.
Zoo was ook ir. De Wit in Rusland
niet bekend onder zijn eigen naam
doch wel onder zijn voornaam, ge
volgd dooi' den voornaam van zijn va
der, eventueel met toevoeging De Wit.
Dat een gedeelte van de brieven, die
Mw. De Wit aan haar man heeft ge
schreven, wel is terecht gekomen,
pleit voor de ontwikkeldheid van den
ambtenaar die toen in het gevangen
kamp met do behandeling van de post
wvis belast. Het personeel in de gevan
genkampen wisselt, echter vrij regel
matig en zoo is liet best mogelijk,, dat
er thans een minder snuggere ambte
naar is, die slechts zeer gebrekkig een
met Latijnsche letters geschreven c
phonetisch gespeld adres, kan lezen.
Voorzichtigheid vereischt
Uit het aan den Minister van Buiten
landsche Zaken uitgebrachte rppport
blijkt voorts, dat het geenszins ver
wonderlijk is te richten, dat het ook
op andere wijze niet mogelijk is geble
ken cenig lovensteeken van ir. De Wit
te krijgen, hoewel het voor de wi Mos
kou verblijvende Nederlander geens
zins moeilijk zou zijn, omtrent de ver
blijfplaats en den toestand van ir. De
Wit inlichtingen in te winnen.
Geen dezer Nederlanders zal het ech
ter risk eer en inlichtingen in te win
nen omtrent de verblijfplaats van ie
mand, die tot een 5-jarige verbanning
naar Siberië is veroordeeld, vermoede
lijk wegens verdenking van „verrich
tingen, in feite als het doen van werk
zaamheden voor een buitenlandsche
mogendheid."
Waarschijnlijk heeft ir. De Wit in
verschillende op zichten de voorzich-
lieid uit het oog verloren.
Verraden
Dat ook de Russische autoriteiten
zelf geen antwoord geven op informa
ties naar het lot van ir. De Wit, is een
typisch staatje van de Russische men
taliteit, welke bij voorbaat elke infor
matie beschouwt als niet gewenschtc
buitenlandsche inmenging of een po
ging tot anti-Russische agitatie.
De „verrichtingen" van ir. De Wit,
waardoor hij in ongenade zou zijn ge
vallen, zouden volgens het rapport
van ir. Boogert aan enkele Nederlanl
ders en aan een Nederlandsche instan
tie, welke hij aan den Minister van
buitenlandsche zaken heeft genoemd,
bekend zijn.
ITet rapport van ir. Boogert wijst er
voorts op, dat ir. De Wit door een van
zijn naaste bekenden te Moskou zou
zijn verraden en wel dooi* den gewezen
Russischen journalist Stepelévitsch,
die in 1918 en 1919 in Nederland ver
bleef en daar in bet huwelijk trad met
een Nederlandsche uit Den Haag.
VAN HEDEN AF
Mooie, Gezonde Huid
Alle ruwheid en roodheid, pukkeltjes
en uitslag, worden weggenomen door
GEEL
en
WI T
Beide in doozen van 30-60, Tube 45 et. Bij Apoth. en Drog,
MiJNHARDT wmmmmaamm
FEUILLETON
DE WRAAK
EENER VROUW.
23.)
„Inderdaad," zeide Rollo, „nog nooit heb
ik zulke zonderlinge lieden gezien, als gij en
Valdrade zijt. Ik wil u het bewind over dat
gedeelte van Friesland geven, hetwelk ik on
langs aan mijne macht onderworpen heb,
om het in mijn naam te regeeren, maar ge
weigert. Ik heb al zoo dikwijls te kemien
gegeven, dat het mij aangenaam zou wezen,
dat ge iets van mij eischtet, terwijl ik u be
loofde, indien het slechts mogelijk was, het
aan u te geven maar ge schijnt hiertoe niet
te willen overgaan, als om mij de gelegenheid
te ontnemen, u mijne dankbaarheid te too-
i\en voor den gewichtigen dienst, dien ge mij
op het eiland Walcheren bewezen hebt. Als
gewoon krijgsman hebt ge u in de geleden
mijner dapperen geschaard, zonder eenigen
rang onder hen te willen bekleeden. Geloof
mij, Everard ge handelt dwaas, dat ge gee-
ne gunsten van mij wilt aannemen. Op dit
oogenblik ben ik nog in staat, u voor de red
ding mijns levens te beloonen maar hoe
licht kan de macht hiertoe mij ontnomen
worden want niet altijd is het geluk den
onverschrokkenen gunstig maak dus van de
gelegenheid gebruik, eer het misschien te
laat is."
„Ik heb u op dit oogenblik niets te verzoe
ken," antwoordde Everard, „misschien dat ik
u binnenkort iets te vragen zal hebben, dat
ge mij gaarne zult toestaan," en Everard
dacht aan Wilfride, wier hand hij zou ei-
schen, zoodra de wonderdrank van Valdrade
de liefde van den Noorman voor Walcherens
lelie gebluscht en in haat veranderd zou heb
ben.
„Spoedig hoop ik te weten te komen wat
ge wenschtwant ik haak naar het oogen
blik, waarop ik u zal kunnen bewijzen, dat
Deze man is thans ambtenaar van de
G.P.Oe. en woonde Sjitnaja Ulitza
no. 14 te Moskou. Stempelévitscli is
speciaal belast met het toezicht, op de
in Moskou verblijvende Nederlanders,
hoewel dit voor kort bij dezen niet
bekend was.
Het huis der familie Stempelévitscli
was het trefpunt der Nederlanders in
Moskou en ook de familie De Wit
kwam er wol eens. Mevrouw De Wit
was met de Nederlandsche vrouw des
huizes bevriend, zonder te weten, welk
een gevaarlijke positie hrvar man be
kleedde. Tot degenen, die tijden hun
korte verblijven te Moskou regelmatig
den huize Stempelévitscli bezochten,
behoort ook het Nederlandsch commu
nistisch Tweede Kamerlid de heer L.
de Visser.
Stempelévitscli nu zou volgens het
rapport eenige aanwijzingen hebben
verkregen omtrent verrichtingen 'van
ir. De W it, waarna deze werd gearres
teerd en voor vijf jaar verbannen.
60-jarige weduwe uit Amsterdam voor
de Haarlemsche Rechtbank terecht
wegens het opzettelijk foutief invul
len van haar aangiftebiljet voor de
belasting naar het inkomen en vermo
gen. Van het vermogen, diat 270.000 be
droeg, had zij slechts 47.000 aangege
ven, terwijl zij een inkomen van f2088
had genoteerd, dat in werkelijkheid
f 12.000 bedroeg.
De Officier van Justitie had tegen
haar een gevangemiisstraf van twee
maal vijf dagen geëischt, doch de
Rechtbank heeft Donderdagmorgen de
Officier niet ontvankelijk verklaard in
zijn vordering.
MILITAIR VLIEGER HEEFT PECH
BIJ NOODLANDING
Hij bleef echter ongedeerd
Omstreeks drie uur geraakte Donder
dagmiddag van een Koolhoven-verken
ner, welke op weg was van Haamste
de naar Soesterberg, de benzinetoe
voer verstopt, tengevolge waarvan de
motor afsloeg. De vlieger, de 28-jarige
sergeant-vlieger, zag zich genoodzaakt
een noodlanding te maken. Hij koos
hiervoor het groote weiland van den
veehouder Methurst te Zeist uit. Alles
zou zonder schade zijn verloopen, in
dien zich niet midden in het weiland
een prikkeldraadversperring bevond.
liet. vliegtuig hotste tegen de ver
sperring en sloeg over den kop, waar
bij de neus en de vleugels zwaar be
schadigd werden. De vlieger bleef onge
deerd. Het toestel is voorloopig onder
politiebewaking gesteld. Het zal dezer
dagen worden gedemonteerd en naar
Soesterberg- worden overgebracht.
BOEKEN STELEND STUDENT
GEARRESTEERD.
Naar men meldt, heeft de politie te
Delft dezer dagen op heeterdaad be
trapt een 36-jarigen voormaligen
Delftschen student, bij het stelen van
boekwerken uit een boekhandel. Ge
bleken is, dat de man dit bedrijf al ja
ren lang uitoefende en zich successie
velijk van een groot aantal boeken
heeft meester gemaakt, die tezamen
een aanzienlijke waarde, wellicht eeni
ge duizenden guldens vertegenwoor-
dien. Hij placht den winkel binnen te
gaan en groote belangstelling voor be-
BINNENLANDSCH NIEUWS.
VRIJGESPROKEN VAN VALSCHE
BELASTING-OPGAVE.
Veertien dagen geleden stond een
Wij bevelen onze Instelling voor Uw bankzaken beleefd bij U aan
en zijn gaarne bereid tot het geven van financieele adviezen.
5-daagse Kerslreis naar Parijs, geheel ver
zorgd f 39.40. Programma op aanvraag.
Vraagt onze gids voor wintersportreizen per
trein en autocar.
W.A.C.O., Breed 35, Tel. 184 Hoorn.
paalde boeken aan den dag te leggen.
Hij kocht ook nu en dan wel wat,
maar maakte tevens van de gelegen
heid gebruik een of meer boeken weg
te nemen. Na zijn vertrek uit Delft
heeft hij zich te 's-Gravenhage geves
tigd hij studeerde den laatsten tijd
aan een der universiteiten. De man is
in arrest gesteld.
TRANSPORT-ONDERNEMERS
ADRESSEEREN
Tegen den druk der wegen
belasting.
De Amsterdamsche Vereeniging van
erkgevers in het Auto-transport
bedrijf, en de Vereeniging van Trans
portondernemers „Door Eendracht
Verbonden", hebben aan den Minister
vap Financiën en Waterstaat een uit
voerig adres gericht, waarin wordt ge
wezen op den noodtoestand waarin zich
de vrachtautohouders, en in het bijzon
der de expediteurs, ten gevolge van
de onredelijke op die bedrijven druk
kende wegenbelasting bevinden.
Het adres wijst er op, dat de mini
mum-termijn, waarvoor deze zeer hoo
ge belasting betaald kan worden, drie
maanden is, waarbij de wetgever indei'
tijd (in 1926) het standpunt heeft inge
nomen, dat een belaste auto geduren
de dit kwartaal 77 werkdagen in ge
bruik is. Door de, in de transportbe
drijven diep gevoelde en ver doorge
drongen economische inzinking-, de
steeds voortdurende slapte in zaken
en drukkende belastingen, ook op an
der gebied dan de wegenbelasting, en
niet in liet minst door de scherpe en
ongebreidelde concurrentie van de
overheidsbedrijven Nederlandsche
jSpoorwegen en A. T. 0„ is het den
expediteur momenteel helaas niet mo
gelijk, zijn motorvoertuigen gedurende
ideze 77 werkdagen per 3 maanden te
gebruiken en moet hij er meermalen
toe overgaan, zijn auto's een of meer
dere weken totaal stil te zetten.
Adressanten adviseeren de wegenbe
lasting op te heffen en te vervangen
door een benzinebelasting.
DE INBRAKEN IN FRIESLAND
Zev.en daders aangehouden,
die veertig inbraken hebben
bekend
Met de aanhouding van de twee in
gezetenen van Francker, goede beken
den van politie en justitie, heeft de po
litie een goede vangst gedaan. Niet.
minder dan een 3U-tal inbraken heb
ben zij bekend. Sinds eenigê weken
werd het Westen en het Noorden der
provincie onveilig gemaakt.
Voorts zijn in verzekerde bewaring
vijf personen, dieven en helers, die
langen lijd Leeuwarden en Huizum on
veilig maakten. Een tiental inbraken
werd reeds opgehelderd.
Nog meer arrestaties worden ver
vacht. Een deel der gestolen goederen
is gevonden.
des Noormans hart vol dankbaarheid is. Val
drade, aan wie ik ook gedeeltelijk mijn leven
fe danken heb, is te trotsch om een blijk mij
ner dankbaarheid aan te nemen zij schijnt
echter arm te zijn en met gebrek te kampen
te hebben want ziethoe ellendig was hare
hut aan Walcherens strand Waarom wei
gert zij de weelde en den overvloed, die ik
haar heb aangeboden en laat zij niet eens
iets van zich hooren Of zou de engel des
doods haar met zijne vleugelen reeds in slaap
gesust hebben
„Hij weet dus nog niet, dat zij zich in zijne
nabijheid bevindt," dacht Everard, en de
Noorman vervolgde
„Het is heden de avond, waarop Wilfride
1 zich voor het eerst den bruidskrans in de
blonde lokken zal vlechten er zal bij die
gelegenheid een feest gegeven worden, waar
van geene wedergade bestaatde noodige
maatregelen zijn genomen om het allerluis-
terrijkst te maken. Voor Wilfride heb ik een
geschenk bestemd, dat hare schoonheid
evenaart, terwijl de kostbaarheid daarvan
harer waardig is. Alleen de oogen van den
kunstenaar, die het vervaardigde, en de mij
ne hebben dat kostbare kleinood aan
schouwd ik wil, Everard, dat gij ook het
zien zult, voordat Wilfride het uit mijne hand
ontvangt."
De Noorman stond op en begaf zich naar
een aangrenzend vertrek om het bruidsge
schenk, waarvan hij gesproken had, te ha
len van deze gelegenheid maakte Everard
gebruik, om zijn ontwerp te volvoeren. Hei
melijk haalde hij het fleschje, dat Valdrade
hem gegeven had, van onder zijn kleederen
te voorschijn. Zijne hand sidderde, toen hij
gereed stond, het roode vocht in den wijn te
werpen, die op de tafel stond.
De Noorman had hem zijn vriend genoemd
en gaf nu weder een blijk van zijne vriend
schap zou hij nu diens geluk verwoesten
door zijne liefde voor Wilfride te doen ophou
den want geen ander vermogen schreef hij
toe aan het vocht, dat hij ih zijne hand hield,
daar hij niet gehoord had, hoe de wijze
vrouw bij de bereiding daarvan gezongen
„Dampt nu, kruiden loover, damp
Bluscht nu uit zijn levenslamp.
Maakt een einde aan zijn taak,
Geeft een droeve moeder wraak
Eenige oogenblikken stond hij besluiteloos
maar eensklaps kwam het beeld van Wilfride
en van hare hemelsche schoonheid hem voor
den geesthet was, alsof hare blauwe oogen,
blauw als de hemel op een schoonen zomer
dag, goedkeurend op hem gevestigd waren,
alsof haar mond hem toeriep „Doe, wat
Valdrade u gezegd heeft."
Zijne liefde voor Wilfride behield de over
hand, en in minder dan een oogwenk bevond
de inhoud van het fleschje zich in de kan
met wijn. Bruisend verhief zich de wijn en
schuimde, toen deze met den wonderdrank
vermengd werd een walm scheen uit de aar
den kan op te stijgen maar weldra ver
dween het schuim, en Rollo trad binnen.
In zijne hand hield hij een paar gouden
armbanden, op een bewonderenswaardige
wijze met de kostbaarste en zeldzaamste
edelgesteenten bezet.
„Hoe schitterend zullen deze hare blanken
armen omvatten," zei de Noorman tegen den
in bewondering verzonken Everardwant
nooit hadden zijne oogen zulk een kostbaar
kleinood aanschouwd. „Waarlijkzeide hij
uit den grond zijns harten, „waarlijk het is
een benijdenswaardig lot, Rollo's bruid te
zijn."
„Maar nog benijdenswaardiger is hij, die
zich de bruidegom van Walcherens blanke
lelie mag noemen," hernam de Noorman.
„Dat lot zou ik voor geen koninkrijk willen
ruilen."
„Bemint ge haar dus vurig?"
„Meer dan het licht mijner oogen."
„Zeker is zij de eerste, aan wie ge uwe lief
de geschonken hebt, en hebt ge vroeger nooit
bemind
Op deze vraag verbleekte de Noorman, en
als door een tooverslag verdween de blos, die
zijne wangen bedekte, en maakte plaats voor
BUS MET SCHOOLKINDEREN IN
VEREEN. STATEN DOOR TREIN
GEGREPEN
Reuter meldt uit Salt Lake City
In een verblindenden sneeuwstorm
is bij Midvale. (Uta-h) een goederen
trein in botsing gekomen met een auto
bus welke ongeveer 30 schoolkinde
ren vervoerde. Na het ongeluk bega
ven zich in allerijl dokters en ambu
lances naar de plaats van de ramp.
Aanvankelijk werd .gemeld, dat 15
kinderen om 't leven waren gekomen.
Later werd echter bekend, dat het
ongeluk 26 dooden en 12 zwaar ge-
wonden heeft geëischt.
een akelige lijkkleur. Het was, alsof zijne
groote, zwarte, vurige oogen onder de zware
wenkbrauwen wegzonken, en een pijnlijke
trek vertoonde zich om zijn mond.
„Ge vraagt mij, of ik nooit bemind hebt,"
zeide hij met eene ontroerde stem, „ja, een
maal heb ik bemind, maar dat is al lang,
zeer lang geleden
„En was uwe liefde niet gelukkig vroeg
Everard deelnemend.
„Neen, neen antwoordde Rollo, „alles
behalve gelukkig Het is al lang, zeer lang
geleden ik was toen nog jong, nog niet veel
meer dan een kind, en de jeugd is zorgeloos,
lichtzinnig en onstandvastig," de tranen be
letten hem, voort te gaan, en als schaamde,
hij zich voor die tolken van droefheid en
smart, welke zoo overvloedig uit zijne oogen
te voorschijn sprongen, bedekte hij zijn man
lijk gelaat met beide handen welke pogin
gen hij ook aanwendde, het was hem onmo
gelijk, zijn luid gesnik te bedwinggen of te
onderdrukken.
Verwonderd staarde Everard den Noorman
aan en gevoelde zich op het gezicht zijner
tranen inwendig geroerd, want het is iets
indrukwekkends, den krachtvollen man als
een kind of als eene zwakke vrouw te zien
weenen.
Eindelijk trok de Noorman de hand van
voor zijn gelaat weg en keek door zijne tra
nen den jongeling aan.
„Dat was een zwak oogenblik," zeide hij
alle pogingen aanwendende, om zijne lippen
tot een glimlach te plooien, „een zwak oogen
blik, ontstaan door eene droevige herinnering.
Everard als mijne rust u dierbaar is, als ge
geene oude, diepe wonden, die de tijd bijna
geheeld heeft, wilt openrijten, spreek mij dan
nooit weer over mijne eerste liefde, en vraag
mij nooit, of ik wel meer bemind heb. Eve
rard vervolgde hij ernstig, „Everard gij
zijt de eerste, die mij zag weenen, gij zijt de
eerste, tot wien mijn mond ooit gezegd heeft
Ik heb eenmaal liefgehad Zweer mij, dat
uw mond deze mijne woorden nooit aan an
deren zal herhalen, dat nooit iemand zal
vernemen, dat ge mij om mijne eerste onge-
BUITENLANSCH NIEUWS.
Jukkige liefde hebt zien weenen
„Rollo wat ge verlangt, zal ik volbrengen,
dat zweer ik u", zeide Everard, „uit mijn
mond zal nimmer gehoord worden, dat Rol-
ol de Noorman bemind heeft, en dat hij zij
ne eerste liefde beweende
„Laat ons die droevige herinnering aan het
verledene verbannen," hernam de Noorman,
terwijl hij met de hand over zijn edel voor
hoofd streek, als wilde hij de sombere ge
dachten, die daar zetelden, doen verdwijnen.
„Laat ons den sluier onaangeroerd laten, die
het verledene bedekthet verledene keert
nimmer terug, en in het boek van Odin
staat De dapperheid van den man doet de
lafheid des jongelings wel vergeten, maar
wist deze niet uit Uwe woorden wierpen een
donkeren sluier ever mijne ziel. Laat ons in
den wijn die sombere herinnering verdrin
ken," en zijne stem verheffende, riep Rollo,
terwijl hij met het gevest van zijn dolk op
de tafel sloeg „Otto
Een zestienjarige knaap trad het vertrek
binnen en bleef eerbiedig aan den ingang
daarvan staan. Het was des Noormans schild
knaap of wapendrager in den krijg en zijn
schenker aan tafel.
„Otto, een beker, den gouden, waaruit al
leen mijne vrienden drinken," en hij schonk
den drinkhoorn, die voor hem stond, vol.
Everard verbleekte, toen hij den Noorman
gereed zag, den beker wijn te ledigen. Het
griefde hem, den man eenig leed te berok
kenen, die hem zooveel vertrouwen en zijne
vriendschap schonkmaar de liefde gebood,
en hij gehoorzaamde daaraan en trok de
hand terug, die gered was, den arm van
den Noorman te weerhouden, toen deze den
drinkhoorn aanvatte.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant.