PUROL N. V. N00R9ERBANK Alkmaar - Hoorn ZITDAG MIDDENMEER (Hotel Smit) 91 - 3 29e JAARGANG ZATERDAG 3 DECËMBER 1938 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN No. i-ii HÖTEL SMIT - SL00TD0RP. REISBUREAU W.A.C.O. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wierlngen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIèN Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 f 0.10 DE VERDWENEN ir. DE WIT. Collega geeft inlichtingen. Nog steeds heeft de echtgenoote van den naar Siberië verbannen Nederlandschen ir. W. F. de Wit geen zekerheid, of haar man wel of niet in het gevangenenkamp in he district Nagagewo het leven heeft gelaten, terwijl alle pogingen, om die zekerheid te verkrijgen, tot dusverre hebben gefaald. Thans heeft de in Halsteren wonen de Nederlandsche ingenieur C. A. II. Boogert, die geruimen tijd in Rusland heeft vertoefd, door bemiddeling van den burgemeester van zijn woon plaats. bij den Minister van Buiten-' landsche Zaken een rapport inge diend, dat bijzonderheden bevat om trent de feiten, welke tot de arrestatie en verbanning: van ir-. De Wit hebben geleid en omtrent de personen, die daarbij een rol hebben gespeeld. Het ïvapport wekt voorts gerechten twijfel aan de juistheid van de mededeeling op de door mevrouw De Wit terug ont vangen brieven, dat geadresseerde was overleden. In Rusland is het de gewoonte, ieder een - ook buitenlanders - te noemen bij den voornaam gevolgd door den voornaam van den vader. Slechts in uitzonderingsgevallen wordt daarbij den achternaam vermeld. Ir. Boogert, wiens voornaam Cornelis is. terwijl de voornaam van zijn vader eveneens Cornelis w \s, stond gedurende zijn ver blijf in Rusland geregistreerd als Cor nelis Cornelowitsch. Sléchts bij hooge uitzondering werd zijn achternaam daarbij vermeld, zoodat deze zelfs hij velen van zijn naaste kennissen niet bekend was. Zoo was ook ir. De Wit in Rusland niet bekend onder zijn eigen naam doch wel onder zijn voornaam, ge volgd dooi' den voornaam van zijn va der, eventueel met toevoeging De Wit. Dat een gedeelte van de brieven, die Mw. De Wit aan haar man heeft ge schreven, wel is terecht gekomen, pleit voor de ontwikkeldheid van den ambtenaar die toen in het gevangen kamp met do behandeling van de post wvis belast. Het personeel in de gevan genkampen wisselt, echter vrij regel matig en zoo is liet best mogelijk,, dat er thans een minder snuggere ambte naar is, die slechts zeer gebrekkig een met Latijnsche letters geschreven c phonetisch gespeld adres, kan lezen. Voorzichtigheid vereischt Uit het aan den Minister van Buiten landsche Zaken uitgebrachte rppport blijkt voorts, dat het geenszins ver wonderlijk is te richten, dat het ook op andere wijze niet mogelijk is geble ken cenig lovensteeken van ir. De Wit te krijgen, hoewel het voor de wi Mos kou verblijvende Nederlander geens zins moeilijk zou zijn, omtrent de ver blijfplaats en den toestand van ir. De Wit inlichtingen in te winnen. Geen dezer Nederlanders zal het ech ter risk eer en inlichtingen in te win nen omtrent de verblijfplaats van ie mand, die tot een 5-jarige verbanning naar Siberië is veroordeeld, vermoede lijk wegens verdenking van „verrich tingen, in feite als het doen van werk zaamheden voor een buitenlandsche mogendheid." Waarschijnlijk heeft ir. De Wit in verschillende op zichten de voorzich- lieid uit het oog verloren. Verraden Dat ook de Russische autoriteiten zelf geen antwoord geven op informa ties naar het lot van ir. De Wit, is een typisch staatje van de Russische men taliteit, welke bij voorbaat elke infor matie beschouwt als niet gewenschtc buitenlandsche inmenging of een po ging tot anti-Russische agitatie. De „verrichtingen" van ir. De Wit, waardoor hij in ongenade zou zijn ge vallen, zouden volgens het rapport van ir. Boogert aan enkele Nederlanl ders en aan een Nederlandsche instan tie, welke hij aan den Minister van buitenlandsche zaken heeft genoemd, bekend zijn. ITet rapport van ir. Boogert wijst er voorts op, dat ir. De Wit door een van zijn naaste bekenden te Moskou zou zijn verraden en wel dooi* den gewezen Russischen journalist Stepelévitsch, die in 1918 en 1919 in Nederland ver bleef en daar in bet huwelijk trad met een Nederlandsche uit Den Haag. VAN HEDEN AF Mooie, Gezonde Huid Alle ruwheid en roodheid, pukkeltjes en uitslag, worden weggenomen door GEEL en WI T Beide in doozen van 30-60, Tube 45 et. Bij Apoth. en Drog, MiJNHARDT wmmmmaamm FEUILLETON DE WRAAK EENER VROUW. 23.) „Inderdaad," zeide Rollo, „nog nooit heb ik zulke zonderlinge lieden gezien, als gij en Valdrade zijt. Ik wil u het bewind over dat gedeelte van Friesland geven, hetwelk ik on langs aan mijne macht onderworpen heb, om het in mijn naam te regeeren, maar ge weigert. Ik heb al zoo dikwijls te kemien gegeven, dat het mij aangenaam zou wezen, dat ge iets van mij eischtet, terwijl ik u be loofde, indien het slechts mogelijk was, het aan u te geven maar ge schijnt hiertoe niet te willen overgaan, als om mij de gelegenheid te ontnemen, u mijne dankbaarheid te too- i\en voor den gewichtigen dienst, dien ge mij op het eiland Walcheren bewezen hebt. Als gewoon krijgsman hebt ge u in de geleden mijner dapperen geschaard, zonder eenigen rang onder hen te willen bekleeden. Geloof mij, Everard ge handelt dwaas, dat ge gee- ne gunsten van mij wilt aannemen. Op dit oogenblik ben ik nog in staat, u voor de red ding mijns levens te beloonen maar hoe licht kan de macht hiertoe mij ontnomen worden want niet altijd is het geluk den onverschrokkenen gunstig maak dus van de gelegenheid gebruik, eer het misschien te laat is." „Ik heb u op dit oogenblik niets te verzoe ken," antwoordde Everard, „misschien dat ik u binnenkort iets te vragen zal hebben, dat ge mij gaarne zult toestaan," en Everard dacht aan Wilfride, wier hand hij zou ei- schen, zoodra de wonderdrank van Valdrade de liefde van den Noorman voor Walcherens lelie gebluscht en in haat veranderd zou heb ben. „Spoedig hoop ik te weten te komen wat ge wenschtwant ik haak naar het oogen blik, waarop ik u zal kunnen bewijzen, dat Deze man is thans ambtenaar van de G.P.Oe. en woonde Sjitnaja Ulitza no. 14 te Moskou. Stempelévitscli is speciaal belast met het toezicht, op de in Moskou verblijvende Nederlanders, hoewel dit voor kort bij dezen niet bekend was. Het huis der familie Stempelévitscli was het trefpunt der Nederlanders in Moskou en ook de familie De Wit kwam er wol eens. Mevrouw De Wit was met de Nederlandsche vrouw des huizes bevriend, zonder te weten, welk een gevaarlijke positie hrvar man be kleedde. Tot degenen, die tijden hun korte verblijven te Moskou regelmatig den huize Stempelévitscli bezochten, behoort ook het Nederlandsch commu nistisch Tweede Kamerlid de heer L. de Visser. Stempelévitscli nu zou volgens het rapport eenige aanwijzingen hebben verkregen omtrent verrichtingen 'van ir. De W it, waarna deze werd gearres teerd en voor vijf jaar verbannen. 60-jarige weduwe uit Amsterdam voor de Haarlemsche Rechtbank terecht wegens het opzettelijk foutief invul len van haar aangiftebiljet voor de belasting naar het inkomen en vermo gen. Van het vermogen, diat 270.000 be droeg, had zij slechts 47.000 aangege ven, terwijl zij een inkomen van f2088 had genoteerd, dat in werkelijkheid f 12.000 bedroeg. De Officier van Justitie had tegen haar een gevangemiisstraf van twee maal vijf dagen geëischt, doch de Rechtbank heeft Donderdagmorgen de Officier niet ontvankelijk verklaard in zijn vordering. MILITAIR VLIEGER HEEFT PECH BIJ NOODLANDING Hij bleef echter ongedeerd Omstreeks drie uur geraakte Donder dagmiddag van een Koolhoven-verken ner, welke op weg was van Haamste de naar Soesterberg, de benzinetoe voer verstopt, tengevolge waarvan de motor afsloeg. De vlieger, de 28-jarige sergeant-vlieger, zag zich genoodzaakt een noodlanding te maken. Hij koos hiervoor het groote weiland van den veehouder Methurst te Zeist uit. Alles zou zonder schade zijn verloopen, in dien zich niet midden in het weiland een prikkeldraadversperring bevond. liet. vliegtuig hotste tegen de ver sperring en sloeg over den kop, waar bij de neus en de vleugels zwaar be schadigd werden. De vlieger bleef onge deerd. Het toestel is voorloopig onder politiebewaking gesteld. Het zal dezer dagen worden gedemonteerd en naar Soesterberg- worden overgebracht. BOEKEN STELEND STUDENT GEARRESTEERD. Naar men meldt, heeft de politie te Delft dezer dagen op heeterdaad be trapt een 36-jarigen voormaligen Delftschen student, bij het stelen van boekwerken uit een boekhandel. Ge bleken is, dat de man dit bedrijf al ja ren lang uitoefende en zich successie velijk van een groot aantal boeken heeft meester gemaakt, die tezamen een aanzienlijke waarde, wellicht eeni ge duizenden guldens vertegenwoor- dien. Hij placht den winkel binnen te gaan en groote belangstelling voor be- BINNENLANDSCH NIEUWS. VRIJGESPROKEN VAN VALSCHE BELASTING-OPGAVE. Veertien dagen geleden stond een Wij bevelen onze Instelling voor Uw bankzaken beleefd bij U aan en zijn gaarne bereid tot het geven van financieele adviezen. 5-daagse Kerslreis naar Parijs, geheel ver zorgd f 39.40. Programma op aanvraag. Vraagt onze gids voor wintersportreizen per trein en autocar. W.A.C.O., Breed 35, Tel. 184 Hoorn. paalde boeken aan den dag te leggen. Hij kocht ook nu en dan wel wat, maar maakte tevens van de gelegen heid gebruik een of meer boeken weg te nemen. Na zijn vertrek uit Delft heeft hij zich te 's-Gravenhage geves tigd hij studeerde den laatsten tijd aan een der universiteiten. De man is in arrest gesteld. TRANSPORT-ONDERNEMERS ADRESSEEREN Tegen den druk der wegen belasting. De Amsterdamsche Vereeniging van erkgevers in het Auto-transport bedrijf, en de Vereeniging van Trans portondernemers „Door Eendracht Verbonden", hebben aan den Minister vap Financiën en Waterstaat een uit voerig adres gericht, waarin wordt ge wezen op den noodtoestand waarin zich de vrachtautohouders, en in het bijzon der de expediteurs, ten gevolge van de onredelijke op die bedrijven druk kende wegenbelasting bevinden. Het adres wijst er op, dat de mini mum-termijn, waarvoor deze zeer hoo ge belasting betaald kan worden, drie maanden is, waarbij de wetgever indei' tijd (in 1926) het standpunt heeft inge nomen, dat een belaste auto geduren de dit kwartaal 77 werkdagen in ge bruik is. Door de, in de transportbe drijven diep gevoelde en ver doorge drongen economische inzinking-, de steeds voortdurende slapte in zaken en drukkende belastingen, ook op an der gebied dan de wegenbelasting, en niet in liet minst door de scherpe en ongebreidelde concurrentie van de overheidsbedrijven Nederlandsche jSpoorwegen en A. T. 0„ is het den expediteur momenteel helaas niet mo gelijk, zijn motorvoertuigen gedurende ideze 77 werkdagen per 3 maanden te gebruiken en moet hij er meermalen toe overgaan, zijn auto's een of meer dere weken totaal stil te zetten. Adressanten adviseeren de wegenbe lasting op te heffen en te vervangen door een benzinebelasting. DE INBRAKEN IN FRIESLAND Zev.en daders aangehouden, die veertig inbraken hebben bekend Met de aanhouding van de twee in gezetenen van Francker, goede beken den van politie en justitie, heeft de po litie een goede vangst gedaan. Niet. minder dan een 3U-tal inbraken heb ben zij bekend. Sinds eenigê weken werd het Westen en het Noorden der provincie onveilig gemaakt. Voorts zijn in verzekerde bewaring vijf personen, dieven en helers, die langen lijd Leeuwarden en Huizum on veilig maakten. Een tiental inbraken werd reeds opgehelderd. Nog meer arrestaties worden ver vacht. Een deel der gestolen goederen is gevonden. des Noormans hart vol dankbaarheid is. Val drade, aan wie ik ook gedeeltelijk mijn leven fe danken heb, is te trotsch om een blijk mij ner dankbaarheid aan te nemen zij schijnt echter arm te zijn en met gebrek te kampen te hebben want ziethoe ellendig was hare hut aan Walcherens strand Waarom wei gert zij de weelde en den overvloed, die ik haar heb aangeboden en laat zij niet eens iets van zich hooren Of zou de engel des doods haar met zijne vleugelen reeds in slaap gesust hebben „Hij weet dus nog niet, dat zij zich in zijne nabijheid bevindt," dacht Everard, en de Noorman vervolgde „Het is heden de avond, waarop Wilfride 1 zich voor het eerst den bruidskrans in de blonde lokken zal vlechten er zal bij die gelegenheid een feest gegeven worden, waar van geene wedergade bestaatde noodige maatregelen zijn genomen om het allerluis- terrijkst te maken. Voor Wilfride heb ik een geschenk bestemd, dat hare schoonheid evenaart, terwijl de kostbaarheid daarvan harer waardig is. Alleen de oogen van den kunstenaar, die het vervaardigde, en de mij ne hebben dat kostbare kleinood aan schouwd ik wil, Everard, dat gij ook het zien zult, voordat Wilfride het uit mijne hand ontvangt." De Noorman stond op en begaf zich naar een aangrenzend vertrek om het bruidsge schenk, waarvan hij gesproken had, te ha len van deze gelegenheid maakte Everard gebruik, om zijn ontwerp te volvoeren. Hei melijk haalde hij het fleschje, dat Valdrade hem gegeven had, van onder zijn kleederen te voorschijn. Zijne hand sidderde, toen hij gereed stond, het roode vocht in den wijn te werpen, die op de tafel stond. De Noorman had hem zijn vriend genoemd en gaf nu weder een blijk van zijne vriend schap zou hij nu diens geluk verwoesten door zijne liefde voor Wilfride te doen ophou den want geen ander vermogen schreef hij toe aan het vocht, dat hij ih zijne hand hield, daar hij niet gehoord had, hoe de wijze vrouw bij de bereiding daarvan gezongen „Dampt nu, kruiden loover, damp Bluscht nu uit zijn levenslamp. Maakt een einde aan zijn taak, Geeft een droeve moeder wraak Eenige oogenblikken stond hij besluiteloos maar eensklaps kwam het beeld van Wilfride en van hare hemelsche schoonheid hem voor den geesthet was, alsof hare blauwe oogen, blauw als de hemel op een schoonen zomer dag, goedkeurend op hem gevestigd waren, alsof haar mond hem toeriep „Doe, wat Valdrade u gezegd heeft." Zijne liefde voor Wilfride behield de over hand, en in minder dan een oogwenk bevond de inhoud van het fleschje zich in de kan met wijn. Bruisend verhief zich de wijn en schuimde, toen deze met den wonderdrank vermengd werd een walm scheen uit de aar den kan op te stijgen maar weldra ver dween het schuim, en Rollo trad binnen. In zijne hand hield hij een paar gouden armbanden, op een bewonderenswaardige wijze met de kostbaarste en zeldzaamste edelgesteenten bezet. „Hoe schitterend zullen deze hare blanken armen omvatten," zei de Noorman tegen den in bewondering verzonken Everardwant nooit hadden zijne oogen zulk een kostbaar kleinood aanschouwd. „Waarlijkzeide hij uit den grond zijns harten, „waarlijk het is een benijdenswaardig lot, Rollo's bruid te zijn." „Maar nog benijdenswaardiger is hij, die zich de bruidegom van Walcherens blanke lelie mag noemen," hernam de Noorman. „Dat lot zou ik voor geen koninkrijk willen ruilen." „Bemint ge haar dus vurig?" „Meer dan het licht mijner oogen." „Zeker is zij de eerste, aan wie ge uwe lief de geschonken hebt, en hebt ge vroeger nooit bemind Op deze vraag verbleekte de Noorman, en als door een tooverslag verdween de blos, die zijne wangen bedekte, en maakte plaats voor BUS MET SCHOOLKINDEREN IN VEREEN. STATEN DOOR TREIN GEGREPEN Reuter meldt uit Salt Lake City In een verblindenden sneeuwstorm is bij Midvale. (Uta-h) een goederen trein in botsing gekomen met een auto bus welke ongeveer 30 schoolkinde ren vervoerde. Na het ongeluk bega ven zich in allerijl dokters en ambu lances naar de plaats van de ramp. Aanvankelijk werd .gemeld, dat 15 kinderen om 't leven waren gekomen. Later werd echter bekend, dat het ongeluk 26 dooden en 12 zwaar ge- wonden heeft geëischt. een akelige lijkkleur. Het was, alsof zijne groote, zwarte, vurige oogen onder de zware wenkbrauwen wegzonken, en een pijnlijke trek vertoonde zich om zijn mond. „Ge vraagt mij, of ik nooit bemind hebt," zeide hij met eene ontroerde stem, „ja, een maal heb ik bemind, maar dat is al lang, zeer lang geleden „En was uwe liefde niet gelukkig vroeg Everard deelnemend. „Neen, neen antwoordde Rollo, „alles behalve gelukkig Het is al lang, zeer lang geleden ik was toen nog jong, nog niet veel meer dan een kind, en de jeugd is zorgeloos, lichtzinnig en onstandvastig," de tranen be letten hem, voort te gaan, en als schaamde, hij zich voor die tolken van droefheid en smart, welke zoo overvloedig uit zijne oogen te voorschijn sprongen, bedekte hij zijn man lijk gelaat met beide handen welke pogin gen hij ook aanwendde, het was hem onmo gelijk, zijn luid gesnik te bedwinggen of te onderdrukken. Verwonderd staarde Everard den Noorman aan en gevoelde zich op het gezicht zijner tranen inwendig geroerd, want het is iets indrukwekkends, den krachtvollen man als een kind of als eene zwakke vrouw te zien weenen. Eindelijk trok de Noorman de hand van voor zijn gelaat weg en keek door zijne tra nen den jongeling aan. „Dat was een zwak oogenblik," zeide hij alle pogingen aanwendende, om zijne lippen tot een glimlach te plooien, „een zwak oogen blik, ontstaan door eene droevige herinnering. Everard als mijne rust u dierbaar is, als ge geene oude, diepe wonden, die de tijd bijna geheeld heeft, wilt openrijten, spreek mij dan nooit weer over mijne eerste liefde, en vraag mij nooit, of ik wel meer bemind heb. Eve rard vervolgde hij ernstig, „Everard gij zijt de eerste, die mij zag weenen, gij zijt de eerste, tot wien mijn mond ooit gezegd heeft Ik heb eenmaal liefgehad Zweer mij, dat uw mond deze mijne woorden nooit aan an deren zal herhalen, dat nooit iemand zal vernemen, dat ge mij om mijne eerste onge- BUITENLANSCH NIEUWS. Jukkige liefde hebt zien weenen „Rollo wat ge verlangt, zal ik volbrengen, dat zweer ik u", zeide Everard, „uit mijn mond zal nimmer gehoord worden, dat Rol- ol de Noorman bemind heeft, en dat hij zij ne eerste liefde beweende „Laat ons die droevige herinnering aan het verledene verbannen," hernam de Noorman, terwijl hij met de hand over zijn edel voor hoofd streek, als wilde hij de sombere ge dachten, die daar zetelden, doen verdwijnen. „Laat ons den sluier onaangeroerd laten, die het verledene bedekthet verledene keert nimmer terug, en in het boek van Odin staat De dapperheid van den man doet de lafheid des jongelings wel vergeten, maar wist deze niet uit Uwe woorden wierpen een donkeren sluier ever mijne ziel. Laat ons in den wijn die sombere herinnering verdrin ken," en zijne stem verheffende, riep Rollo, terwijl hij met het gevest van zijn dolk op de tafel sloeg „Otto Een zestienjarige knaap trad het vertrek binnen en bleef eerbiedig aan den ingang daarvan staan. Het was des Noormans schild knaap of wapendrager in den krijg en zijn schenker aan tafel. „Otto, een beker, den gouden, waaruit al leen mijne vrienden drinken," en hij schonk den drinkhoorn, die voor hem stond, vol. Everard verbleekte, toen hij den Noorman gereed zag, den beker wijn te ledigen. Het griefde hem, den man eenig leed te berok kenen, die hem zooveel vertrouwen en zijne vriendschap schonkmaar de liefde gebood, en hij gehoorzaamde daaraan en trok de hand terug, die gered was, den arm van den Noorman te weerhouden, toen deze den drinkhoorn aanvatte. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1