I) Bestuurt Nummeriek Tabel Bosker's Boekh. Aid IC Telefoon 26 Denkt Uw voordeel lO °|0 korting DE MAAG DER DICTATORS. VANAF f 34.50 TEUN TAKES, Hippolytushoef. NOG TOT 31 DECEMBER L. KLAZINGA, CONSULTATIE - BUREAU WITTE KRUIS WIERINGEN. VUhflU nmiTEii H. H. VISSCHERS. COMPLETE SCHEEPSVERLICHTNG. DIT TOESTEL BINNENLANDSCH NIEUWS. DUITSCHE MEISJES WORDEN TROUWLUSTIG. Blijven liever hier. De maatregelen van de Duitsche regeering ten aanzien van Hausangestellten, de Duit sche dienstboden, zijn nog wel niet afgekon digd, maar de meisjes schijnen er toch ter dege rekening mede te houden, dat het wel- dia ernst zal worden. Zij vreezen blijkbaar, dat het „Auf Wied^rsehen" een „Lebewohl" zal moeten woraen en daar gevoelen velen mets voor. Het schijnt wel, dat tal van Duit sche meisjes in de lage landen bij de zee zoo innige banden hebben geknoopt, dat ze met vreeze den dag tegemoet zien, waarop het Rijk haar zal opeischen. De eenige oplossing, welke haar blijft, is de innige banden tot een blijvende verbintenis te maken ze worden trouwlustig. Aan de bureaux van den burgerlijken stand te Rot terdam heeft men in ieder geval een ver hoogde belangstelling voor huwelijksaangele genheden, als is de toeloop hier niet zoo groot als in de Residentie. Daar hebben zich de'laatste dagen gemiddeld vijftig Duitsche meisjes per dag gemeld, die te kennen gaven, dat ze, liever dan naar. het vaderland terug te keeren, Nederlandsche wenschten te wor den door met den Nederlander haars harten in het huwelijk te treden. ZELFSTANDIGHEIDSPOLITIEK NAAR ALLE ZIJDEN. De dislocatie van de strijdkrachten. Naar aanleiding van in de Duitsche pers verschenen beschouwingen over de vraag of de dislocatie der Nederlandsche strijdkrach ten moet leiden tot de opvatting, dat Neder land zijn Zuidgrens en met name zijn West grens min of meer ongedekt laat, terwijl het een onevenredig groote troepenmacht aan de Oostgrens gereed zou houden, wordt van be voegde zijde het volgende medegedeeld In dagen van internationale spanning wor den langs onze kust opgesteld niet één batal jon (gelijk in Duitsche bladen op gezag van een publicatie van een Nederlandsch oudop- perofficier was vermeld), doch verscheidene bataljons nog afgezien van de kust-artillerie. In normale tijden zijn deze meer in het cen trum des lands gelegen. Bovendien moet bij een beoordeeling dezer dislocatie er mede rekening worden gehouden, dat onze West grens een zeegrens is, en dus een natuurlijke belemmering vormt voor een aanvaller. Voor al moet gelet worden op het feit, dat de kust verdediging niet alleen en zelfs niet in de eerste plaats aan de bovenbedoelde troe pen der landmacht is toevertrouwd, doch bo venal aan de Koninklijke Marine, die daar voor de beschikking heeft over het noodige varend materiaal en doode weermiddelen als mijn versperringen. Wat de Zuidgrens betreft, zij er op gewe zen, dat deze korter is dan de Oostgrens. Voor de zooveelste maal moge uit het voor gaande blijken, dat het der regeering ernst is met de toepassing harer zelfstandigheids- politiek naar alle zijden. recht een dubbele boterham met daarnaast een flesch mineraalwater. Toen men zijn ad judant vroeg, wat de Führer wel gebruikt op feestmaaltijden, antwoordde deze „Rijste brij met wat kaneel bestrooid, zooals ze die in Linz eten." En hoewel een van de beroemd ste koks van Berlijn de kok is van de kanse larij, is het grootste culinaire exces waartoe Hitier overgaateen gewoon taartje van 20 of 25 pfennig. Als Mussolini met de van hem bekende rol lende oogen over zijn enorm bureau-ministre heenhangt en op groote landkaarten aan wijst wat hij wil, dwaalt een enkele blik naar een reusachtige mand met vruchten, die al tijd op dezelfde plaats op dat bureau staat opgesteld. Onder zijn werk door eet de Duce vruchten. Hij is een overtuigd vegetariër. Door dat woord „overtuigd" begrijpt men reeds, dat hij het vroeger niet is geweest. In derdaad hij was een groot eter, iemand die met smaak een machtig diner verslond, het goed besproeiende met de wijnen, die hij Krijgen kon. Maar reeds jaren geleden heb ben zijn artsen hem gezegd, dat hij van vleesch en geestrijke dranken moest afzien. En Donna Rachele Mussolini, door hemzelf beschreven als de volmaakte huisvrouw, houdt de hand aan dit verbod van de genees kunst. Nooit meer krijgt hij borden vol ma caroni als vroeger nu slechts één bordje, en nooit drinkt hij meer den stsrken wijn uit Sicilië. Een jaar nadat hij de macht in han den nam, ontdekte men zijn maagkwaal, en hij at niets anders meer dan groenten en vruchten, een klein beetje meelspijs en drinkt nog enkel heel weinig melk en wat water. Ook het rooken is door den Duce afgeschaft. Bij groote feesten ziet men Mussolini zijn lippen nog bevochtigen aan een glas wijn. Hij zegt, dat hij dat doet voor de propagan da van den heerlijken Italiaanschen wijn. maar zijn naaste medewerkers ontdekken in den blik, die dan over het glas dwaalt, een stillen weemoed. Hebben dictators den tijd om aan hun eten te denken In 't algemeen zijn het altijd so bere menschen geweest, zooals trouwens de meeste mannen, die een of ander groot idee hebben nagejaagd, of die zich bezig hielden met den opbouw van industrieën, concerns, of de uitwerking van wetenschappelijke sche ma's, welke de pilaren moesten worden voor de cultuur van hun tijd. Maar niet allen wa ren ze sober en sommigen hebben naast de kunst der muzen de kunst van de keuken prinsen hunner dagen bemind. Keizer Lucul- lus heeft om zoo te zeggen zijn naam zien opgeëischt door alle lekkerbekken, die na hem kwamen. En wij kennen zelfs de namen van godstdienststichters en kerkhervormers, voor wie het eten lang niet zondig was, maar juist een der vele geschenken van een mild dadig Jiemelbestel, dat toch ook de bloemen doet bloeien en de vruchten doet groeien. Napoleon was dol op gebraden haantjes. Als hij zich ergerde aan de politiek der Engel- schen of aan de halsstarrigheid van zijn „lieven neef" den tsaar aller Russen, dan kon hij zich best op hetzelfde oogenblik nóg meer ergeren aan zijn kok te velde. Op de vreemdste uren bestelde hij, ook wel 's nachts „een gebraden haantje" en dat mocht nooit zijn opgewarmd en dan duur de het een uur, soms een half uur, vóór hij zijn haantje had. Totdat een kok hem steeds vijf minuten na de bestelling het dampend gebraad wist binnen te brengen. „Hoe doé je het, vriend vroeg de keizer vol bewonde ring. „Sire," zei de man, „voordat u 's mor gens ontwaakt, begin ik haantjes te braden, ieder kwartier één, en zoo heeft u er altijd een, als u er om vraagt Stalin is trouw gebleven aan de Georgische keuken, zooals hij dit at in zijn jonge jaren, en telkens tot kort geleden, toen de oude vrouw stierf als hij in het voorvaderlijk dorp in Kaukasië zijn moeder ging opzoeken. Het millioenenvolk van de Sovjets, dat de enorme vlakten bewoont tusschen Polen en de Japansche Zee, heeft willen weten dat de dictator in het Kreml als zijn gewone spijs tot zich neemt.... Stalin eet steeds in den kring van zijn familie, soms in tegenwoordig heid van een paar medewerkers in het klei ne appartement, dat hij voor zich heeft la ten reserveeren, en waar hij gaarne doorheen loopt te ijsberen in de bekende oude uniform met de hooge Russische kaplaarzen, zooals men hem van fotografiën kent. Zijn gelief koosd gerecht is een schapencotelet, Geor- gisch bereid. Hij drinkt daarbij een halve fiesch Kaukasischen wijn. Maar geamuseerd is men geweest, toen in de Russische kranten geschreven werd over Stalin's voorliefde voor.... zoetigheden, lekkernijen zooals con fituren van noten e. d., allemaal dingen, die hem herinneren aan zijn jeugd in Georgië. Overigens is het leven van den grooten man der Sovjets in het Kreml in het algemeen opartaansch te noemen, wij Westerlingen wouden er niet mee tevreden zijn iederen dag schapen vleesch, en altijd weer schapen- vleesch, en wat zoetigheid na. Voorkeur voor zoetigheid hebben overigens alle dictators ge meen. Hitier is in zijn dagelijksche leven een soort Spartaan. Wanneer men enkel rekening hield met zijn menu, zou de Führer brood mager moeten zijn, en al heeft hij dan niet het bewonderenswaardige formaat van zijn vriend Göring, als figuur mag de Leider er zijn. En ziehier dan wat hij eiken dag aan voedsel tot zich neemt. Om half zeven komt hij uit zijn slaapkamer en vindt dan een bord havermout met wat melk er bij klaar staan, die hij in volkomen stilte, en waarschijnlijk nadenkend over heel andere dingen dan ha vermout, verorbert. Dat is half zeven 's mor gens, en daarna eet hij niets meer, drinkt ten hoogste een glas water, totdat het uur voor de lunch is aangebroken. Gewoonlijk noodigt hij tien of twaalf van zijn medewerkers uit, deze met hem te gebruiken. Het is dan een echt Dultsch Mittagessen met dampende vleeschschotels e. d., waaraan de aanwezige generaals, ministers, gezanten en bureau chefs zich flink te goed doen. Intusschen heeft de man aan het hoofd van die tafel enkel een bord voor zich met wederom ha vermout, en wederom melk, maar nu ook een kom met een of andere saus erbij gesmol ten boter b.v. Al pratende schilt hij zichzelf daarna een appel of een peer, en dan is de lunch wat hem betreft ten einde. Geen wijn, geen koffie na, een „poesje" nog minder, en zelfs is van rooken voor hem geen sprake. Trouwens het heele middageten slaat hij dik wijls over. Hij wacht dan tot het Abendessen, dat voor hem haast onveranderlijk bestaat uit sla met eieren, met wat vruchten na. Wanneer Hitier op reis is, gaat er een mand je mee, en in dit mandje zit als hoofdge- Wijlen Kemal Pasja, later Ataturk gehee- cen, was een man, die van tafelen hield. Hij was gourmand en gourmet, veeleter en fijn proever. Wanneer, volgens de Turksche tra ditie, de voorproever van alle spijzen en dran ken iets had genuttigd de oude vrees voor vergiftiging begon het copieuze Turk sche maal. In heel Ankara was er zeker nie mand, die het in eten en drinken tegen Ata turk kon opnemen. Men zegt, dat dit enorme pleizier in eten van den grooten hervormer verscheidene dipomaten in verlegenheid heeft gebracht. Kemal had de gewoonte, de heeren aan te moedigen tot eten en hun telkens toe te drinken, en de etiquette eischt, dat men dan drinktDit gaat den Amerikanen in het algemeen nog goed af, maar de sobere Engel- schen hebben het wel eens benauwd gekre gen. De Turksche dictator had, althans op uren dat er gegeten werd, een opvallende sympathie voor de leden der Fransche am bassade. Die weten, zeide hij, wat culinaire genoegens waard zijn en die hebben hem Ook nog wel eens aan bijzondere recepten geholpen veloutine aux champignons, ho- mard Thermidor, wilde eend in Marokkaan- schen wijn gestoofd, en dergelijke meer. Zooals iedereen wel eens gehoord heeft, ver biedt het Mohammedaansche geloof het drin- xcen van wijn. Maar ook met Mohammed kon men het door de eeuwen heen wat dit aan mat nog wel op een accoordje gooien. Ata turk placht tenminste lustig mee te drinken. SMOKKELEN VAN MENSCHEN. f 100 a f 150 per persoon. De Nederlandsche grens trekt. De aantrekkingskracht welke de Neder landsche grens op de Duitsche Joden uitoe fent moet wel heel sterk zijn. Niet alleen we ten zij, ondanks de moeilijkheden welke daar aan van Duitsche zijde verbonden zijn, haar te bereiken, maar ze weten er ook overheen te komen, hoewel de bewaking aan onzen kant scherp is. Het feit, dat thans per etmaal 7 tot 8 Duitsche Joden in het bewakingsgebied van de inspectie Enschede worden aangetroffen, spreekt in dit opzicht boekdeelen. Ook de Duitschers helpen. Nu is het voor een ter plaatse kundige wer kelijk niet zoo moeilijk ongezien de grens te passeeren. Maar de Duitsche Joden, die in de grensstreek worden aangehouden, komen vaak van verre, zijn heelemaal nooit in de Duit sche grensplaatsen geweest, laat staan aan de grens zelf en toch weten ze haar te berei ken, met vermijding van alle harde wegen en alle bewaakte toegangen. Het is dan ook aan geen twijfel onderhevig, of deze menschen worden aan Duitsche zijde geholpen. Duitsche grensbewoners brengen ze uit medelijden, of o mwille der verdienste over bosch- en hei depaadjes, langs veenplassen en houtwallen tot aan de grens, en daar wachten Neder landsche helpen, die ook in de meeste geval len heusch niet uit liefdadigheid handelen. Menschensmokkelaars. Er bestaat overal langs de Nederlandsche grens sinds jaar en dag een gilde van men schensmokkelaars, ook aan de Twentsche grens. In de meeste gevallen hebben de leden van het gilde zich eerst met deviezensmokkel be zig gehouden, maar als vanzelf zijn ze er ■Later toe overgegaan ook Duitschers die zelf xiun deviezen in den zak hielden naar Ne- uerland te brengen. Dat is in de dagen van net acute optreden tegen de Joden in Duitsch iand, voor de smokkelaars eigenlijk een strop geweest. Immers de Duitschers met deviezen nadden gewoonlijk wel voor ons land geldige papieren en dus was men aan.Nederlandschen Kant niet zóó geheimzinnig, of onze grens beambten kwamen er wel achter welke smok- kelpaadjes voor dezen menschensmokkel bij voorkeur gebruikt werden. Yjtndaar, dat in de dagen van den grooten toeloop der ver volgde en bevreesde Joden naar de grens er, hier althans, zoo weinig in slaagden de cen tra van ons land te bereiken. Deze handicap hebben de heeren van het gilde echter weldra weten te overwinnen. Het is nu eenmaal niet mogelijk bij nacht achter eiken boom een kommies te zetten, of een an deren grensbewaker en er loopen zooveel ooschjes over de grens door, er zijn zooveel slooten en andere dekkingsmogelijkheden, dat een goed georiënteerde er wel door kan komen zelfs al zou men een leger aan de grens stationneeren. Dat er toch op een stukje grens van zeg 15 K.M., 7 tot 8 menschen worden aangehouden en terug gestuurd, pleit voor de waakzaamheid der Nederlandsche grensbe wakers. De Duitsche controle. Vrij veel schijnt hier te lande de meening te bestaan, dat de Duitsche autoriteiten en de Duitsche grenswacht de Jouen, die willen pogen naar ons land te komen, maar vrij naar ae grens of, zooals de term luidtover de grüne Grenze laten trekken. Ongetwijfeld wil men daar graag van de Joden af zijn, doch men eischt ook van de Joden naleving der zeer scherpe deviezenbepalingen. Het moge voorkomen, dat een Duitsche grensbewaker uit medelijden en uit overweging, dat de man toch ook moet leven, hem laat gaan, wan neer hij hem in het grensbewakingsgebied aantreft of waarneemtdit zal echter zeer sporadisch voorkomen, want de Duitsche ambtenaar kent zijn instructies en volgt ze evengoed op als zijn Nederlandsche collega. En de kranten hebben immers vol gestaan over de plichtsvervulling onzer ambtenaren tegen heug en meig in. Er is geen enkele re den te veronderstellen dat de Duitsche grens bewakers anders zouden handelen. Neen, wanneer een Duitsche beambte iemand, wien ook, in zijn bewakingsgebied aantreft, van wien hij vermoeden kan, dat hij over de grens denkt te komen, dan moet hij hem aanhouden en streng onderzoeken, of hij ook geld tracht uit te voeren. Wanneer dat niet het geval is en de betrokkene heeft geldige Duitsche papieren, een pas dus, waarin de roode J. staat, ten teeken dat de man Jood is, dan kan de beambte zoo iemand laten gaan en dan brengt hij hem niet naar een Nederlandschen doorlaatpost. Dat immers zou beteekenen zijn terugzending naar Duitsch- land en dat wil men niet. De prijs voor een mensch. De Duitsche Joden, die naar ons land wil len, kunnen echter zonder geld niets. Ze moe ten hun Nederlandsche en eventueel hun Duitsche helpers betalen en aan Nederland sche zijde is 't tarief voor het smokkelen van een mensch van de grens tot Deventer f 100. net brengen naar Den Haag of Amsterdam kost f 150. En men mag er zeker van zijn, dat de smokkelaar boter bij de visch eischt. Zon der betaling zal hij het risico van uitwijzing uit het grensgebied niet nemen. Wat moet een smokkelaar in het binnenland uitvoeren Een beetje hart. Dit vaste tarief is een merkwaardig ver schijnsel. Het wijst er op, dat velen zich naar onze centra laten brengen en dat deze smok kelhandel vaak gelukt. Anders zouden de tarieven hooger zijn. Het wijst er ook op,, dat onze smokkelaars dit bedrijf niet geheel zon der hart uitoefenen, anders zouden zij van een tarief niets willen weten en zouden we de toestanden hebben behouden uit den tijd van deviezen-met-menschen-smokkelhandel toen er van de betrokkenen is gehaald wat er maar te halen viel en toen door de smokke laars getracht werd het grootste deel van, zoo niet het totale bedrag, dat overgebracht moest worden, in handen te krijgen. Toen was er zelfs van het standpunt der smokke- iaars-moraal alle „eerlijkheid" zoek, en is menigeen er ternauwernood aan ontsnapt door zijn „helpers" aan de grens verraden te worden aan de Duitsche beambten. Aan Duitsche controle ontsnapt. De Duitsche autoriteiten in de grensstre ken zijn eenigermate verbaasd over het groot aantal Joden, dat illegaal over de grens tracht ce komen. Die verbazing geldt niet het feit, dat de Joden uit Duitschland weg willen, dat begrijpen ze volkomen, maar ze hebben de opvatting gehad, dat alle Joden onder con trole stonden van de Duitsche autoriteiten. Het grootste contingent der volwassen Jood- sche mannen immers is in de concentratie kampen opgesloten en van de rest werd ver ondersteld, dat ze zoo waren geadministreerd en gecontroleerd, dat ze niets meer zouden kunnen uitvoeren zonder dat de autoriteiten wisten wat ze deden. De practijk blijkt nu anders te zijn. In het grensgebied komen groote aantallen Joden, waarvan de autori teiten meer in het binnenland niets hebben geweten, althans hebben die ze niet zóó in de hand gehad, dat ze niet zonder kennis van hen konden ontsnappen. Deze menschen vor men het gros van hen, die zich, als ze kon den, in ons land zouden willen vestigen. uwe zaken gemakkelijk en secuur met onze tabellarische kasboeken met Geeft enorme tijdsbesparing. Werkt systematisch. Is voor elke administratie direct gereed H.-H0EF MIDDENMEER. m M o O t tt ij L \jSSEEC# Onze collectie na- jaarsstoffen is bij zonder goed ge slaagd. En door de lagere wolprijzen krijgt U nu een beter costuum voor dezelfde prijs, dan andere jaren. Laat U daarom nu Uw najaarscostuum aanmeten. Onze prijzen voor Modern Maatwerk zijn 285 BETERE KLEDING. LAGERE PRIJZEN. Kledingbedrijf „DE MAGNEET", Wieringerwaard. ZITTING DONDERDAG 22 DEC. Dr. BEEKER (2—3 unr.) tN HET OTMNASTIETC-LOIAAL NIEUWE SCHOOL. H -HOBF. EX-KONING ALFONS KRIJGT ZIJN BEZITTINGEN TERUG Krachtens het in den gisteren gehou den ministerraad door generaal Fran co ingediende wetsontwerp, waarbij ex-koning Alfons in zijn burgerrechten wordt hersteld, moet den koning ook zijn particulier bezit, dat bij het uitroe pen van de Spaansche Republiek in be slag is genomen, worden teruggeven, i Voorts wordt den koning weder het I verblijf in Spanje toegestaan. DAMES Een goede Permanent Wave krijgt U met het nieuwste Permanenttoestel „WELLA JUNIOR DE LUXE", prijs f 2.50 en f 3.50, aanwezig in Dameskapsalon ALB. SCHMITT, Wierlngen, Konlngstr. 38, H.-hoef, Telefoon 44. Wij leveren billijk met en zonder certificaat. p. JONGKIND, Tel. Huuke» 13, Wlerlngea. Laat dit Kerstfeest het begin worden van nieuw en onuit puttelijk radiogenot! Vraagt ons een Philips 753A op proef! Een lichte druk op een knop... en U is haarscherp ingesteld op den zender, waarnaar U wilt luis teren! Drie-dioden-schakeling... Silentodelamp... luidspreker met klankverstrooier - alles werkt samen om U het sum mum van natuurlijke, rustige en zuivere weergave te schen ken! Ook op de interessante kortegolf! Mogen wij U dezer dagen verwachten? ALB. DE HAAN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 4