hotel ie nooioonr
30e JAARGANG
DINSDAG 17 JANUARI 1939
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
feuilleton.
de band
DES BLOEDS,
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
per 3 maanden f 1.25.
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hlppolytushoef Wielingen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 6 regelt
iedere regel meer
f O.ëO
f Q.1Ö
BINNENLANDSCH NIEUWS.
BURGEMEESTER VAN
ZEVEN GEMEENTEN
Een bijzondere plechtigheid ge
schiedde Vrijdag aan dan Maaskant bo
ven 's-Hertogenbosch. De heer J. M.j
Smits werd ge-installeerd als burge
meester van Lith, Lithoyen, Teeffelenj
en Oyen. Bovendien is de heer Smits
burgemeester van de gemeenten Alem,
Maren en Kessel. aldus van 7 verschil
lende gemeenten. De burgemeester is
op de vier eerstgenoemde gemeente
huizen telkens gehuldigd en gecompli
menteerd. Al deze zeven Maasdorpen
hebben op grootsche wijze feest ge
vierd en op de receptie verschenen hon
derden uit Noord Brabant en Gelder
land.
BESTELLER VERSTOPTE
NIEUWJAARSPOST
Te Emmer-Copipascuum in Drente
ontdekten spelende kinderen dezer da
gen een groot pak, waarvan de inhoud
bleek te bestaan uit poststukken. Kun
ouders stelden er den plaatselijken kan
toorhouder mee in kennis, die een on
derhoek instelde, naar aanleiding waar
van een 29-jarige hulpbesteller werd
gearresteerd, die bekende een gedeelte
van zijn Nieuwjaasspost te hebben ver
stopt onder de sneeuw. Hij meende
iZijn tijd beter te kunnen gebruiken op
den Oudejaarsdag dan met de bezor
ging van al die gelukwenschen." Ver
moedelijk kost hem dit zijn betrekking
BENZINE-GEVAAR I
Men zij uiterst voorzichtig
Maar al te vggk leest men men nog
dat thuis ongelukken gebeuren door
't gebruiken van benzine om er mee te
wasschen. Haarwasschen met benzine
is feitelijkeen poging tot zelf
moord het aanmaken van kachels
Aa.or er een scheut petroleum in te
-gieten, heeft ook reeds herhaaldelijk
brand, ontploffingen en ernstig letsel
ten gevolge gehad. Niet voor niets be
staan er Vuurmakers om de kachels
<er mee aan te maken.
Wat verder het benzine-gevaar be
treft, moge vooral ook geluisterd wor
den naar de volgende waarschuwing
van den directeur van het Veiligheids
museum
„Ik acht het gevaar vooral van ben
zine zóó groot, dat het gebruik daar
van in huis verboden moest worden.
En dat zou,, in het algemeen gezegd,
best kunnen, omdat de benzine heel
goed door tetra vervangen kan worden
bij het verwijderen van vlekken en
bij het w.asschen van kleedingstukken,
waarvoor maar al te dikwijls en geheel
onnoodig in de meeste huishoudingen
benzine gebruikt wordt"
„Benzine heeft in tegenstelling tot
itetra ?tQg een andere eigenschap, waar
4
Zij hield het hoofd onder den dikken wa
terstraalhet water liep over haar gezicht
en langs hare bijzonder dikke, grijze vlech
ten, die in de tobbe onder de pomp hingen.
Zoo deed zij altijd, zelfs op zeer koude win
terdagen deze verfrissching had zij naar het
scheen even noodig als versche lucht. Doch
ditmaal viel mij de kleur van haar gezicht
méér op dan anders zelfs door het koude
water heen kon ik het beangstigend donker
ToCd van haar gelaat zien, en toen de kloeke
vrouw', met wijduitgestrekte armen haar hoofd
in tien nek wierp, en in het welbehaaglijk ge
voel der verfrissching een paar maal diep
;adem haalde, trilden hare paarse lippen
krampachtig, terwijl hare groote witte tan
den zichtbaar werden.
Ik keek Ilse aanzij staarde voor zich uit
alsof zij hier alleen was, en hare scherpe
oogen hadden thans eene uitdrukking van
diepe deernis en innige droefheid.
„Wat scheelt grotmoeder vroeg ik beangst.
„Niets, het is heden erg warm," antwoord
de zij kortaf zij vond het zeker onaange
naam, dat iemand die uitdrukking in hare
oogen had gezien.
„Is er dan geen middel tegen dezen ont-
zettenden bloedsaandrang naar het hoofd,
Ilse
„Zij wil er nooit iets aan doen, dat weet
je welGisteren avond heeft zij mij het
voetbad voor de voeten gegooidGa nu,
kind, en haal je schoenen en kousen.'
Toen keerde zij terug naar het vuur, en ik
verliet als een schuldige, die op heeterdaad
betrapt is, het huis door eene andere zijdeur.
Ik vloog naar de beek, die op nog geen dertig
stappen langs den Dierkhof liep, en poogde
door het houtgewas langs den oever voort te
door het gebruik daarvan zoo gevaar
lijk is. Wanneer men zijden of wollen
stoffen in benziine w.ascht, dan wor-i
den die stoffen electrisch geladen
Haalt men ze dan uit de benzine., dan
kunnen er electrische vonkjes over-;
springen, die den damp, die boven het
waschbakje hangt, kunnen aansteken!
of de luclit van het vertrekje, waarin j
men bezig is te wasschen, tot ontplof-
ging brengen
AUTOBUS MET NEGEN KINDEREN
IN EEN SLOOT.
Vijf inzittenden gewond. Tenge
volge van de gladheid geslipt. j
Op het circuit van Drente is Zater
dagmorgen een ernstig opgeluH ge-!
schied ter hoogte van de gemeente
grens Assen-Beilen. In den bocht van
den weg is de bus van J. Boer uit Wes-
terbork, die daar te ongeveer kwart
voor acht passeerde, van den weg ge
raakt en in de bijna 2 M. diepe sloot te
recht gekomen. Vijf van de negen inzit
tonde schoolkinderen werden daarbij
gewond. Naar liet zich laat aanzien,
bestaan de wonden alleen uit snij-
wonden.
Omtrent de oorzaak kan het volgende
worden gemeld Uit Assen kwam een
persontauto van garage Brink gere
den, bestuurd door J. Th. W. B. Lebbe
uit Assen. Juist in de bocht is deze wa
gen door de groote gladheid van bet
wegdek geslipt, waarbij deze auto met
kracht tegen de voorwielen van de
bus werd geslingerd.
De buschauffeur kon daardoor onmo
gelijk het stuur houden en kwam met
de bus in de sloot terecht. Hulp schoot
aan alle kanten toe en via het nood-
luik werden de passagiers, die voor een
deel ernstig bloedden, naar buiten ge
haald en binnengebracht bij de familie
Korst. Dr. Wieringa uit Assen was
spoedig ter plaatse voor hulpyerlee-
nijig'- Evenals dr. Kalverkamp en dr.
Nienhuis. Per ziekenauto werden de
patiënten naar het Ziekenhuis te As
sen overgebracht, waar bleek, dat de
wonden niet van ernstigen aard w.aren.
De gewonde schoolkinderen zijn afkom
stig uit Westerbork, Hijken en Beilen.
De marechaussee beeft l>et onderzoek
in handen. De bestuurder van de auto
verklaarde dat hij met geringe snel
heid, namelijk 20 a 30 Km. had gereden
en dat hij ook niet geremd had.
GROOTE AUTO-RAVAGE
TE UITGEEST
Vijftien voertuigen in bqt^ing
als gevolg van gladheid.
Zaterdagmorgen hebben op de Pro
vinciale weg Amsterdam-Limmen.
even buiten het dorp Uitgeest, twee
autobotsingen een geweldige ravage
onder ongeveer 15 auto's aangericht.
De heer Cohen uit Rijssen, die op
weg was naar Heer Hugowaard, stopte
tu§schen Krommenie en Uitgeestom
even zijn ruiten schoon te vegen. Er
loopen. Dat ging niet zoo gemakkelijk, daal
de struiken, waaraan geer} menschenhand
ooit raakte, naar eigen lust en welgevallen
groeiden. Doch ik liet mij door niets weer
houden, want al sloegen de taaie takken mij
in 't gezicht en al wonden zij mij de naakte
voeten, zij beschermden mij toch ook voor
de blikken der vreemdelingen, en nadat ik
reeds een heel eind weegs had afgelegd,
roemde ik die beschutting nog e<?ps zoo dank-
'baar, want dwars over de heide naderden de
heeren met Heinz voorop.
Zij groetten Heinz en wandelden verder,
terwijl mijn oude vriend mijn ongelukkige
schoenen onder den arm nam. Hij pakte ook
de kousen mede, die hij over een tak zag han
gen dit ziende kon hij niet nalaten ander
maal met het hoofd te schudden op een
drafje ging hij den weg naar den Dierkhof
op.
Ik wachtte nog een poosje, luisterde naar
de voetstappen der vreemdelingen, die weldra
op het zachte gras niet meer waren te hoo-
ren.
Ik verliet het kreupelhout. Boven den Dierk
hof kronkelde de rook niet langer Ilse had
de aardappelen reeds lang „opgedaan." Op
mijn bord lagen zeker de mooiste, zoo geel
als goud, met een glas heerlijke melk er
naast. Ilse bedierf mij, al was het met het
strengste gezichtEn nu wachtte zij zeer
zeker op mij toch ging ik nog niet naar
huis ik moest eerst zien in welken toestand
de vreemdelingen den armen ontwijden heu
vel hadden achtergelaten.
De terp zag er beter uit dan ik had durven
denken. De steen was weder op zijne oude
plaats gebrachtmen had grond daarover
geworpen, en de scherven der urnen waren
verdwenen.
Ik beklom den heuvel. De goede, oude boom
breidde zijne weelderige takken beschermend
uit.
Ik omvatte zijn stam met mijn arm, en keek
naar de plek waar de kleine beek zich naar
het woud boogHoe zelden gebeurde het,
dat daar menschen zich bewogen. Menschen
op de plechtig stille, eentonige, bruine vlakte,
waarover hoogstens een roofvogel in breede
kringen rondvloog, om plotseling spoorloos te
WACHTKAMER W A C O
U behoeft voortaan geen kou of regen te
trotseerenALLE bussen worden BINNEN
afgeroepen.
hing een ondoordringbare mist en de
weg was bedekt met een spiegelgladde
laag ijzel. Terwijl de heer Cohen bezig
was, naderde uit de richting Kromme
nie een autobus uit Akersloot. De be
stuurder merkte op een paar meter af
stand plotseling den personen-auto en
remde, met het geyolg. dat zijn voer
tuig doorgleed, tegen de andere auto
opbotste, waarna het ten slotte tot stil
stand kwam op het rijwielpad aan de
andere zijde van den weg. Dadelijk
daarop kwam een vrachtauto uit de
zelfde richting ook deze bestuurder
remde plotseling en ramde daardoor
de autobus aan de rechterzijde. Vervol
gens kwam een auto. bestuurd door
iemand uit Alkmaar, die eveneens te
gen de groep auto's opbotste.
De politie uit Uitgeest deed alle mo
gelijke pogingen om verdere botsingen
te voorkomen, doch zij kon, door ge
brek aan manschappen niet verhinde
ren. dat er nog 3 auto's aan de verza
meling werden toegevoegd.
Toen eindelijk de autobus was wegge
sleept en de andere auto's voor zoover
mogelijk bun weg hadden vervolgd,
bleek, dat op ongeveer honderd meter
afstand van de eerste onheilsplaats een
tweede chaos was ontstaan - de lading
van een der vrachtauto's, bestaande
uit zuurkool, snijboonen en andere
groenten, lag over den weg verspreid.
De heer Vallentgoed, opzichter van
den Provincialen Waterstaat te West-
zaan, die met een taxi uit Wormerveer
ter plaatse was aangeomen, gaf aan 'n
naderende vrachtauto het teeken om
te stoppen. De vrachtauto gleed ech
ter door, ramde de taxi. die op den
wegberm geparkeerd stopd, precies in
het midden en richtte daardoor een
groote verwoesting aan. Door een pas-
seerende zandauto werd toen op het.
gevaarlijke traject zand gestrooid, zoo
dat daarna pas een normaal verloop
intrad.
De materieele schade is zeer groot,
maar gelukkig deden er zich geen per
soonlijke ongelukkken bij voor.
DE GROENTE-SCHAARSCHTE IN
DEN LANDE.
De gevolgen van de vorstperiode
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C O. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
voor den tuinbouw
Er heerscht, in den lande gebrek aan
groenten en indien verschillende soor-
jten te krijgen zijn. dan zijn de prijzen
voor deze producten uitermate hoog.
1 Deze scliaarschte is een direct ge
volg van de vorstperiode, welke wij
I eenige dagen geleden beleefden. De kou
de-grondbedrijven hebben vanzelf
sprekend telkenjare ernstig te lijden
van de weerstoestanden als overmati-
gen regenval, langdurige droogte of
storm. De ontwikkeling van den land-
en tuinbouw en de technische groei be-
perken in de glasdistricten de nadee-
lige invloeden van het klimaat. Niet
echter in die mate, dat de strenge
vorst geen invloed meer zou kunnen
hebben op de gewassen.
Dit is weer gebleken na de jongste
vorstperiode, welke ook aan de gewas
sen in de glasdistricten geweldige scha
de heeft aangericht. Uit informaties is
gebleken, is in het Westland de glas-
andijvie,, de bloemkool, de sla en de
peen zoo goed als verwoest, terwijl de
overige gewassen in veel mindere ma
te geoogst kunnen worden en van min
dere kwaliteit zijn.
De vier genoemde producten beteeke
nen voor den tuinder ean aanzienlijke
bron van inkomsten. De teelt van an
dijvie heeft in de laatste jaren een
groote vlucht genomen, mede door de
teeltvoorschriften. Het vorige jaar
werd dit product in tienduizenden ki
lo's vlot verhandeld. Hierdoor besloten
de tuinders de andijviecultuur in hun
teeltplan op te nemen. De vorstperiode
heeft het gewas totaal verwoest.
De bloemkool- en slaplanten stonden
reeds in grooten getale in de kasten.
Binnen enkele weken zouden zij ver
poot worden, doch alle planten zijn af
gevroren. De cultuur van de jonge peen
vertoont eenzelfde beeld.
Een gevolg van de vorst is dus, dat
niet. alleen op het oogenblik de aan
voer aan de veilingen geringer is, maar
ook dat in het komende voorjaar bijna
geen producten aan de veilingen zul
len worden aangeboden en derhalve
ook niet voor de consumenten verkrijg
baar zijn.
De aanvoerperioden
De tuinders doen al het mogelijke
om de schade in te halen, doch zeker
is., dat zij daarin nimmer zullen sla
gen. De thans uitgezaaide bloemkool
zal op de veiling slecht genoteerd wor
den, want de verschillen in de.aanvoer
periode zullen verdwijnen. Ieder kwee-
ker komt op denzelfden tijd met zijn
product op de markt en het gevolg
hiervan is. dat de prijzen laag zullen
blijven en dat groote boeveelheden
worden doorgedraaid.
De vorst heeft indirect nog een ander
schadelijk gevolg. De steun aan de
tuinders wordt uitgekeerd op de pro
ducten. welke zij aan de markt bren
gen. Wanneer zij in het voorjaar wei-
nig aanbrengen, dan zal de steun dus
naar verhouding lager worden.
Het Zuid Hollandsche glasdistrict
heeft in de week voor Kerstmis een
schade geleden, welke in de honderd
duizenden loopt.
De omzetcijfers over 1938 van de
Westlandsche veilingen waren in dit
jaar gestegen, doch de inkomstender
ving, welke den tuinders in de komen
de maanden te wachten staat, zal deze
tendenz volkomen nivelleeren.
De mogelijkheid bestaat, dat de
eerstvolgende steunuit keering reke
ning zal houden met de stijging der
inkomsten van den druivenoogst en
andere cultures. Wanneer dat inder
daad waar mocht blijken te zijn, dan
zal men pogingen in het werk stellen
om een toeslag op den misoogst te
verkrijgen.
Met het oog hierop heeft de kring
Westland aan het hoofdbestuur van
den L. T. B. een verzoek gericht om
maatregelen te nemen tot leniging
jvan den nood. De Westlendsche tuin-
bouw-organisaties zullen ten slotte
een gezamenlijke actie ondernemen,
opdat de kweekers aanvullingen zul
len ontvangen uit het landbouw-cri-
sisfonds, zooals dit gedurende de
laatste jaren verschillende keeren is
gebeurd in gebieden, waar de oogst
mislukte.
Ook de bloemenciilltures hebben
geleden.
Hoewel niet in die mate als in den
tuinbouw, heeft ook de bloemencul
tuur groote schade geleden. Men kon
in dit opzicht nog geen preciese cijfers
verschaffen. In de Kerstweek wordt
aan de bloemenveiling te Honselers-
dijk gewoonlijk voor ongeveer f 40.000
omgezet. Thans bedroeg dit cijfer
slechts f 19.000.
Ook hier is de vorst- er de oorzaak
van, dat per week ongeveer f 5000 min
der aan de markt wordt gebracht. En
het gevolg is, dat de snijbloemen voor
de afnemers zeer kostbaar worden, om
dat de tusschenhandel abnormaal hoo
ge prijzen ter veiling moet bieden voor
de normale producten als Amerikaan-
sche anjers, chrysanten en tulpen,,, wel
ke in het Westland gekweekt worden.
verdwijnen, 't was mij, alsof die daar voort
wandelden onuitwischbare voetstappen zou
den achterlaten.
Zij keerden terug in de wereld in de we
reld Ik was daar vroeger ook geweest.
Voor mij had zij trouwens slechts bestaan in
eene groote donkere achterkamer en een
vochtig tuintje tusschen vier hemelhooge hui
zen, en uit den bijenkorf der menschen, dien
men óók de wereld noemt, had ik maar wei
nigen van nabij leergn kennen. In die ach
terkamer had ik mijne drie eerste levensja
ren doorgebrachtEnkele grijze lokken
omringden het eene gelaat, dat mij het best
was bijgebleven ik zou de bleekgroene,
smachtende oogen, het korte stompneus je en
de vale, doodsche gelaatskleur nog hebben'
kunnen uitteekenen. 't Was juffrouw Streit,
mijne gouvernante. Een ander gelaat herin-
nerde ik mij minder goed ik had het fce zel--
den gezifen, doch als ik later zijde hoorde rui-
schen, doemde het als een nevelbeeld zonder
scherpe omtrekken voor mij op en hoorde ik
iemand pp wreveligen toon zeggen „Kind,
je maakt mij zenuwachtig Knorrigheid en
zenuwachtigheid waren dgarpm voor mij
woorden van dezelfde beteekenis geworden.
Die figuur, ruischend van zijde, de eenige die
de kinderkamer kwam binnenkraken en dan
hoogstens éénmaal eene weeke, klamme hand
op mijn voorhoofd legde, werd door juffrouw
Streit mevrouw genoemd, en ik moest tegen
haar mama zeggen.
Later werd ik op zekeren morgen wakker
niet meer in de donkere achterkamer. Ik
zat op den arm van een grooten man, met
krullen van geel haar aan eiken kant van
zijn hoofd hij praatte tegen mij „Zoo, zoo,
uitgeslapen Naast hem liep juffrouw
Streit met een zwarte hoed op en eene voile
voor dikke tranen biggelden haar over het
gezicht,en ik zag, dat zij handenwringend
yoprtgingVlak vóór ons lag het huis met
het ooievaarsnaast en de vier eiken, en toen
ik den man in het bezweete gelaat keek en
mij bevreesd afwendde, riep hij „komt hier,
lappies,' en uit de huisdeur kwam een heel
koppel bonte hennen op hem toe loopen.
Daar stond ook de vrouw met het roode ge
zicht zij stak juffrouw Streit de hand toe
GEMEENTE WIERINGEN.
EEN GEVAARIJKE DAM
VOOR DE SCHEEPVAART
De blinde dam, geen onbekende voor
de scheepvaart, heeft Zaterdagmiddag
weer enkele slachtoffers geëischt.
Drie vrachtschepen, varende van
Den Helder naar Kornwerd langs de
Afsluitdijk, liepen tengevolge van den
mist op de blinde dam. Gelukkig was
het wassend water en konden de sche
pen zich na eenigen tijd op eigen
kracht uit deze gevaarlijke positie be
vrijden en konden de reis voort-
zetten naar hun plaats van bestemming
en gaf mij met tranen in de oogen een kus,
die mij hevig deed schrikkendie schrik was
evenwel spoedig weer vergeten. In den boom
gaard liep een kalf rond het danste op zijn
vier pooten en bleef met de poten wijd uit
elkander blarend voor den man staan, zoodat
ik wel lachen moest. Boven op het dak klep
perde de ooievaar en Ilse Hse met hare
scherpe oogen hield mij een klein diertje
voor, op welks zijden velletje ik aarzelend
mijne hand legde het was een miauwend
jong poesjeEn overal zag ik zonneschijn,
gouden, schitterende zonneschijn, en de bla
deren aan de boomen ritselden en ratelden
zonder ophouden, bewogen door den sterken
wind der heide.
Zoo deed ik* op Heinz' arm mijn intocht
op den Dierkhof en van dat oogenblik af be
gon mijn leven pas ik was in den afge-
loopen nacht een gelukkig kind geworden,
terwijl de menschen mij beklaagden. Vooruit
ging het op Heinz' rug dag aan dag in vroo-
lijken draf over de heide En op het een
zaamste plekje stond een kleine leemen hut
met een laag strooien dak de groote Heinz
moest zich diep bukken, om onder de deur
te kunnen doorgaan. Doch daarbinnen was
het hoogst gezellig. De tafel en de stoelen
waren witgeschuurd en achter de twee groo
te bedsteedeuren lagen de hooge bedden, stijf
opgevuld met veeren, in heldere bont geruite
overtrekken. Heinz en Ilse waren kinderen
van een bezembinder. De oude bezembinder
had de hut met zijne eigen handen gebouwd
zijne beide kinderen waren daarin geboren,
en Heinz wilde nergens anders sterven dan
daar.
In de leemen het was ik even spoedig thuis
als in het huis mijner grootmoeder.
Aan dat alles dacht ik, terwijl ik onder den
pijnboom stond, en de oogen niet afhield van
de drie personen, die daar voortliepen. De
avond viel reeds ik kon ze ternauwernood
meer van het geboomte onderscheiden.
Van waar toch dat ik nu begon te peinzen
over dingen, die mij tot heden als de natuur
lijkste zaak der wereld hadden gegolden De
verbazing der vreemde heeren over „de won
derlijke, oude vrouw, die geen geld in huis
duldde," had mij de oogen geopendWas
het óók niet iets vreemds, dat mijne groot
moeder in den loop der jaren geheel was
gaan zwijgen Dat zij elke ontmoeting met
hare huisgenooten vermeed en mij een stren
gen, bestraf f enden blik toewierp, als mijn
weg zich met den haren kruiste Dat zij
nooit iets at, wat de hand van een ander
had aangerakt De eieren, haar voor
naamste voedsel, haalde zij zelve uit het hok
zij molk eigenhandig de koe, opdat geen an
dere hand den melkemmer- zou aanvatten,
geen vreemde adem over den drank zou heen
gaan, dien zij voor zich had bestemd vleesch
en brood gebruikte zij nooit.Alleen het
eerste jaar had zij mij nu en dan geliefkoosd
later was zij, naai' het scheen, geheel ver
geten, wie ik was.
Mijn vader zond mij geene nieuwe gouver
nante voor mijne grootmoeder bestond ik
niet, en de verafwonende dorpsonderwijzer
had het in dg wetenschap niet bijzonder ver
gebracht. Daaraan had ik niets, naar Ilse's
oordeel. Zij zond mij niet naar school, nam
's avonds zelve de plaats van mijne onderwij
zeres in die taak viel haar vrij moeielijk. In
den regel las zij mij een paar hoofdstukken
uit den bijbel voor, doch altijd met gedempte
stem, en het ontging mij niet, dat zij vaak
even ophield, om in angstige spanning te luis
teren of zij ook iets in de kamer mijner groot
moeder hoorde. Ik deed ook mijne belijdenis
bij den ouden predikant van het dorp, waar
voor ik bij Ilse benauwend veel van buiten
had moeten leeren toen nam zij letterlijk
heimelijk met mij de vlucht van het Dierkhof,
terwijl Heinz thuis bleef oppassen en ik
knielde in de kleine dorpskerk neer, waar ik
mijne afgelegde geloofsbelijdenis voor de' ge
meente herhaalde, zonder dat mijne groot
moeder eenig vermoeden daarvan had.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN I
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant