hotel ie nooioonr 30e JAARGANG DINSDAG 17 JANUARI 1939 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN feuilleton. de band DES BLOEDS, WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN per 3 maanden f 1.25. DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hlppolytushoef Wielingen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 6 regelt iedere regel meer f O.ëO f Q.1Ö BINNENLANDSCH NIEUWS. BURGEMEESTER VAN ZEVEN GEMEENTEN Een bijzondere plechtigheid ge schiedde Vrijdag aan dan Maaskant bo ven 's-Hertogenbosch. De heer J. M.j Smits werd ge-installeerd als burge meester van Lith, Lithoyen, Teeffelenj en Oyen. Bovendien is de heer Smits burgemeester van de gemeenten Alem, Maren en Kessel. aldus van 7 verschil lende gemeenten. De burgemeester is op de vier eerstgenoemde gemeente huizen telkens gehuldigd en gecompli menteerd. Al deze zeven Maasdorpen hebben op grootsche wijze feest ge vierd en op de receptie verschenen hon derden uit Noord Brabant en Gelder land. BESTELLER VERSTOPTE NIEUWJAARSPOST Te Emmer-Copipascuum in Drente ontdekten spelende kinderen dezer da gen een groot pak, waarvan de inhoud bleek te bestaan uit poststukken. Kun ouders stelden er den plaatselijken kan toorhouder mee in kennis, die een on derhoek instelde, naar aanleiding waar van een 29-jarige hulpbesteller werd gearresteerd, die bekende een gedeelte van zijn Nieuwjaasspost te hebben ver stopt onder de sneeuw. Hij meende iZijn tijd beter te kunnen gebruiken op den Oudejaarsdag dan met de bezor ging van al die gelukwenschen." Ver moedelijk kost hem dit zijn betrekking BENZINE-GEVAAR I Men zij uiterst voorzichtig Maar al te vggk leest men men nog dat thuis ongelukken gebeuren door 't gebruiken van benzine om er mee te wasschen. Haarwasschen met benzine is feitelijkeen poging tot zelf moord het aanmaken van kachels Aa.or er een scheut petroleum in te -gieten, heeft ook reeds herhaaldelijk brand, ontploffingen en ernstig letsel ten gevolge gehad. Niet voor niets be staan er Vuurmakers om de kachels <er mee aan te maken. Wat verder het benzine-gevaar be treft, moge vooral ook geluisterd wor den naar de volgende waarschuwing van den directeur van het Veiligheids museum „Ik acht het gevaar vooral van ben zine zóó groot, dat het gebruik daar van in huis verboden moest worden. En dat zou,, in het algemeen gezegd, best kunnen, omdat de benzine heel goed door tetra vervangen kan worden bij het verwijderen van vlekken en bij het w.asschen van kleedingstukken, waarvoor maar al te dikwijls en geheel onnoodig in de meeste huishoudingen benzine gebruikt wordt" „Benzine heeft in tegenstelling tot itetra ?tQg een andere eigenschap, waar 4 Zij hield het hoofd onder den dikken wa terstraalhet water liep over haar gezicht en langs hare bijzonder dikke, grijze vlech ten, die in de tobbe onder de pomp hingen. Zoo deed zij altijd, zelfs op zeer koude win terdagen deze verfrissching had zij naar het scheen even noodig als versche lucht. Doch ditmaal viel mij de kleur van haar gezicht méér op dan anders zelfs door het koude water heen kon ik het beangstigend donker ToCd van haar gelaat zien, en toen de kloeke vrouw', met wijduitgestrekte armen haar hoofd in tien nek wierp, en in het welbehaaglijk ge voel der verfrissching een paar maal diep ;adem haalde, trilden hare paarse lippen krampachtig, terwijl hare groote witte tan den zichtbaar werden. Ik keek Ilse aanzij staarde voor zich uit alsof zij hier alleen was, en hare scherpe oogen hadden thans eene uitdrukking van diepe deernis en innige droefheid. „Wat scheelt grotmoeder vroeg ik beangst. „Niets, het is heden erg warm," antwoord de zij kortaf zij vond het zeker onaange naam, dat iemand die uitdrukking in hare oogen had gezien. „Is er dan geen middel tegen dezen ont- zettenden bloedsaandrang naar het hoofd, Ilse „Zij wil er nooit iets aan doen, dat weet je welGisteren avond heeft zij mij het voetbad voor de voeten gegooidGa nu, kind, en haal je schoenen en kousen.' Toen keerde zij terug naar het vuur, en ik verliet als een schuldige, die op heeterdaad betrapt is, het huis door eene andere zijdeur. Ik vloog naar de beek, die op nog geen dertig stappen langs den Dierkhof liep, en poogde door het houtgewas langs den oever voort te door het gebruik daarvan zoo gevaar lijk is. Wanneer men zijden of wollen stoffen in benziine w.ascht, dan wor-i den die stoffen electrisch geladen Haalt men ze dan uit de benzine., dan kunnen er electrische vonkjes over-; springen, die den damp, die boven het waschbakje hangt, kunnen aansteken! of de luclit van het vertrekje, waarin j men bezig is te wasschen, tot ontplof- ging brengen AUTOBUS MET NEGEN KINDEREN IN EEN SLOOT. Vijf inzittenden gewond. Tenge volge van de gladheid geslipt. j Op het circuit van Drente is Zater dagmorgen een ernstig opgeluH ge-! schied ter hoogte van de gemeente grens Assen-Beilen. In den bocht van den weg is de bus van J. Boer uit Wes- terbork, die daar te ongeveer kwart voor acht passeerde, van den weg ge raakt en in de bijna 2 M. diepe sloot te recht gekomen. Vijf van de negen inzit tonde schoolkinderen werden daarbij gewond. Naar liet zich laat aanzien, bestaan de wonden alleen uit snij- wonden. Omtrent de oorzaak kan het volgende worden gemeld Uit Assen kwam een persontauto van garage Brink gere den, bestuurd door J. Th. W. B. Lebbe uit Assen. Juist in de bocht is deze wa gen door de groote gladheid van bet wegdek geslipt, waarbij deze auto met kracht tegen de voorwielen van de bus werd geslingerd. De buschauffeur kon daardoor onmo gelijk het stuur houden en kwam met de bus in de sloot terecht. Hulp schoot aan alle kanten toe en via het nood- luik werden de passagiers, die voor een deel ernstig bloedden, naar buiten ge haald en binnengebracht bij de familie Korst. Dr. Wieringa uit Assen was spoedig ter plaatse voor hulpyerlee- nijig'- Evenals dr. Kalverkamp en dr. Nienhuis. Per ziekenauto werden de patiënten naar het Ziekenhuis te As sen overgebracht, waar bleek, dat de wonden niet van ernstigen aard w.aren. De gewonde schoolkinderen zijn afkom stig uit Westerbork, Hijken en Beilen. De marechaussee beeft l>et onderzoek in handen. De bestuurder van de auto verklaarde dat hij met geringe snel heid, namelijk 20 a 30 Km. had gereden en dat hij ook niet geremd had. GROOTE AUTO-RAVAGE TE UITGEEST Vijftien voertuigen in bqt^ing als gevolg van gladheid. Zaterdagmorgen hebben op de Pro vinciale weg Amsterdam-Limmen. even buiten het dorp Uitgeest, twee autobotsingen een geweldige ravage onder ongeveer 15 auto's aangericht. De heer Cohen uit Rijssen, die op weg was naar Heer Hugowaard, stopte tu§schen Krommenie en Uitgeestom even zijn ruiten schoon te vegen. Er loopen. Dat ging niet zoo gemakkelijk, daal de struiken, waaraan geer} menschenhand ooit raakte, naar eigen lust en welgevallen groeiden. Doch ik liet mij door niets weer houden, want al sloegen de taaie takken mij in 't gezicht en al wonden zij mij de naakte voeten, zij beschermden mij toch ook voor de blikken der vreemdelingen, en nadat ik reeds een heel eind weegs had afgelegd, roemde ik die beschutting nog e<?ps zoo dank- 'baar, want dwars over de heide naderden de heeren met Heinz voorop. Zij groetten Heinz en wandelden verder, terwijl mijn oude vriend mijn ongelukkige schoenen onder den arm nam. Hij pakte ook de kousen mede, die hij over een tak zag han gen dit ziende kon hij niet nalaten ander maal met het hoofd te schudden op een drafje ging hij den weg naar den Dierkhof op. Ik wachtte nog een poosje, luisterde naar de voetstappen der vreemdelingen, die weldra op het zachte gras niet meer waren te hoo- ren. Ik verliet het kreupelhout. Boven den Dierk hof kronkelde de rook niet langer Ilse had de aardappelen reeds lang „opgedaan." Op mijn bord lagen zeker de mooiste, zoo geel als goud, met een glas heerlijke melk er naast. Ilse bedierf mij, al was het met het strengste gezichtEn nu wachtte zij zeer zeker op mij toch ging ik nog niet naar huis ik moest eerst zien in welken toestand de vreemdelingen den armen ontwijden heu vel hadden achtergelaten. De terp zag er beter uit dan ik had durven denken. De steen was weder op zijne oude plaats gebrachtmen had grond daarover geworpen, en de scherven der urnen waren verdwenen. Ik beklom den heuvel. De goede, oude boom breidde zijne weelderige takken beschermend uit. Ik omvatte zijn stam met mijn arm, en keek naar de plek waar de kleine beek zich naar het woud boogHoe zelden gebeurde het, dat daar menschen zich bewogen. Menschen op de plechtig stille, eentonige, bruine vlakte, waarover hoogstens een roofvogel in breede kringen rondvloog, om plotseling spoorloos te WACHTKAMER W A C O U behoeft voortaan geen kou of regen te trotseerenALLE bussen worden BINNEN afgeroepen. hing een ondoordringbare mist en de weg was bedekt met een spiegelgladde laag ijzel. Terwijl de heer Cohen bezig was, naderde uit de richting Kromme nie een autobus uit Akersloot. De be stuurder merkte op een paar meter af stand plotseling den personen-auto en remde, met het geyolg. dat zijn voer tuig doorgleed, tegen de andere auto opbotste, waarna het ten slotte tot stil stand kwam op het rijwielpad aan de andere zijde van den weg. Dadelijk daarop kwam een vrachtauto uit de zelfde richting ook deze bestuurder remde plotseling en ramde daardoor de autobus aan de rechterzijde. Vervol gens kwam een auto. bestuurd door iemand uit Alkmaar, die eveneens te gen de groep auto's opbotste. De politie uit Uitgeest deed alle mo gelijke pogingen om verdere botsingen te voorkomen, doch zij kon, door ge brek aan manschappen niet verhinde ren. dat er nog 3 auto's aan de verza meling werden toegevoegd. Toen eindelijk de autobus was wegge sleept en de andere auto's voor zoover mogelijk bun weg hadden vervolgd, bleek, dat op ongeveer honderd meter afstand van de eerste onheilsplaats een tweede chaos was ontstaan - de lading van een der vrachtauto's, bestaande uit zuurkool, snijboonen en andere groenten, lag over den weg verspreid. De heer Vallentgoed, opzichter van den Provincialen Waterstaat te West- zaan, die met een taxi uit Wormerveer ter plaatse was aangeomen, gaf aan 'n naderende vrachtauto het teeken om te stoppen. De vrachtauto gleed ech ter door, ramde de taxi. die op den wegberm geparkeerd stopd, precies in het midden en richtte daardoor een groote verwoesting aan. Door een pas- seerende zandauto werd toen op het. gevaarlijke traject zand gestrooid, zoo dat daarna pas een normaal verloop intrad. De materieele schade is zeer groot, maar gelukkig deden er zich geen per soonlijke ongelukkken bij voor. DE GROENTE-SCHAARSCHTE IN DEN LANDE. De gevolgen van de vorstperiode NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C O. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. voor den tuinbouw Er heerscht, in den lande gebrek aan groenten en indien verschillende soor- jten te krijgen zijn. dan zijn de prijzen voor deze producten uitermate hoog. 1 Deze scliaarschte is een direct ge volg van de vorstperiode, welke wij I eenige dagen geleden beleefden. De kou de-grondbedrijven hebben vanzelf sprekend telkenjare ernstig te lijden van de weerstoestanden als overmati- gen regenval, langdurige droogte of storm. De ontwikkeling van den land- en tuinbouw en de technische groei be- perken in de glasdistricten de nadee- lige invloeden van het klimaat. Niet echter in die mate, dat de strenge vorst geen invloed meer zou kunnen hebben op de gewassen. Dit is weer gebleken na de jongste vorstperiode, welke ook aan de gewas sen in de glasdistricten geweldige scha de heeft aangericht. Uit informaties is gebleken, is in het Westland de glas- andijvie,, de bloemkool, de sla en de peen zoo goed als verwoest, terwijl de overige gewassen in veel mindere ma te geoogst kunnen worden en van min dere kwaliteit zijn. De vier genoemde producten beteeke nen voor den tuinder ean aanzienlijke bron van inkomsten. De teelt van an dijvie heeft in de laatste jaren een groote vlucht genomen, mede door de teeltvoorschriften. Het vorige jaar werd dit product in tienduizenden ki lo's vlot verhandeld. Hierdoor besloten de tuinders de andijviecultuur in hun teeltplan op te nemen. De vorstperiode heeft het gewas totaal verwoest. De bloemkool- en slaplanten stonden reeds in grooten getale in de kasten. Binnen enkele weken zouden zij ver poot worden, doch alle planten zijn af gevroren. De cultuur van de jonge peen vertoont eenzelfde beeld. Een gevolg van de vorst is dus, dat niet. alleen op het oogenblik de aan voer aan de veilingen geringer is, maar ook dat in het komende voorjaar bijna geen producten aan de veilingen zul len worden aangeboden en derhalve ook niet voor de consumenten verkrijg baar zijn. De aanvoerperioden De tuinders doen al het mogelijke om de schade in te halen, doch zeker is., dat zij daarin nimmer zullen sla gen. De thans uitgezaaide bloemkool zal op de veiling slecht genoteerd wor den, want de verschillen in de.aanvoer periode zullen verdwijnen. Ieder kwee- ker komt op denzelfden tijd met zijn product op de markt en het gevolg hiervan is. dat de prijzen laag zullen blijven en dat groote boeveelheden worden doorgedraaid. De vorst heeft indirect nog een ander schadelijk gevolg. De steun aan de tuinders wordt uitgekeerd op de pro ducten. welke zij aan de markt bren gen. Wanneer zij in het voorjaar wei- nig aanbrengen, dan zal de steun dus naar verhouding lager worden. Het Zuid Hollandsche glasdistrict heeft in de week voor Kerstmis een schade geleden, welke in de honderd duizenden loopt. De omzetcijfers over 1938 van de Westlandsche veilingen waren in dit jaar gestegen, doch de inkomstender ving, welke den tuinders in de komen de maanden te wachten staat, zal deze tendenz volkomen nivelleeren. De mogelijkheid bestaat, dat de eerstvolgende steunuit keering reke ning zal houden met de stijging der inkomsten van den druivenoogst en andere cultures. Wanneer dat inder daad waar mocht blijken te zijn, dan zal men pogingen in het werk stellen om een toeslag op den misoogst te verkrijgen. Met het oog hierop heeft de kring Westland aan het hoofdbestuur van den L. T. B. een verzoek gericht om maatregelen te nemen tot leniging jvan den nood. De Westlendsche tuin- bouw-organisaties zullen ten slotte een gezamenlijke actie ondernemen, opdat de kweekers aanvullingen zul len ontvangen uit het landbouw-cri- sisfonds, zooals dit gedurende de laatste jaren verschillende keeren is gebeurd in gebieden, waar de oogst mislukte. Ook de bloemenciilltures hebben geleden. Hoewel niet in die mate als in den tuinbouw, heeft ook de bloemencul tuur groote schade geleden. Men kon in dit opzicht nog geen preciese cijfers verschaffen. In de Kerstweek wordt aan de bloemenveiling te Honselers- dijk gewoonlijk voor ongeveer f 40.000 omgezet. Thans bedroeg dit cijfer slechts f 19.000. Ook hier is de vorst- er de oorzaak van, dat per week ongeveer f 5000 min der aan de markt wordt gebracht. En het gevolg is, dat de snijbloemen voor de afnemers zeer kostbaar worden, om dat de tusschenhandel abnormaal hoo ge prijzen ter veiling moet bieden voor de normale producten als Amerikaan- sche anjers, chrysanten en tulpen,,, wel ke in het Westland gekweekt worden. verdwijnen, 't was mij, alsof die daar voort wandelden onuitwischbare voetstappen zou den achterlaten. Zij keerden terug in de wereld in de we reld Ik was daar vroeger ook geweest. Voor mij had zij trouwens slechts bestaan in eene groote donkere achterkamer en een vochtig tuintje tusschen vier hemelhooge hui zen, en uit den bijenkorf der menschen, dien men óók de wereld noemt, had ik maar wei nigen van nabij leergn kennen. In die ach terkamer had ik mijne drie eerste levensja ren doorgebrachtEnkele grijze lokken omringden het eene gelaat, dat mij het best was bijgebleven ik zou de bleekgroene, smachtende oogen, het korte stompneus je en de vale, doodsche gelaatskleur nog hebben' kunnen uitteekenen. 't Was juffrouw Streit, mijne gouvernante. Een ander gelaat herin- nerde ik mij minder goed ik had het fce zel-- den gezifen, doch als ik later zijde hoorde rui- schen, doemde het als een nevelbeeld zonder scherpe omtrekken voor mij op en hoorde ik iemand pp wreveligen toon zeggen „Kind, je maakt mij zenuwachtig Knorrigheid en zenuwachtigheid waren dgarpm voor mij woorden van dezelfde beteekenis geworden. Die figuur, ruischend van zijde, de eenige die de kinderkamer kwam binnenkraken en dan hoogstens éénmaal eene weeke, klamme hand op mijn voorhoofd legde, werd door juffrouw Streit mevrouw genoemd, en ik moest tegen haar mama zeggen. Later werd ik op zekeren morgen wakker niet meer in de donkere achterkamer. Ik zat op den arm van een grooten man, met krullen van geel haar aan eiken kant van zijn hoofd hij praatte tegen mij „Zoo, zoo, uitgeslapen Naast hem liep juffrouw Streit met een zwarte hoed op en eene voile voor dikke tranen biggelden haar over het gezicht,en ik zag, dat zij handenwringend yoprtgingVlak vóór ons lag het huis met het ooievaarsnaast en de vier eiken, en toen ik den man in het bezweete gelaat keek en mij bevreesd afwendde, riep hij „komt hier, lappies,' en uit de huisdeur kwam een heel koppel bonte hennen op hem toe loopen. Daar stond ook de vrouw met het roode ge zicht zij stak juffrouw Streit de hand toe GEMEENTE WIERINGEN. EEN GEVAARIJKE DAM VOOR DE SCHEEPVAART De blinde dam, geen onbekende voor de scheepvaart, heeft Zaterdagmiddag weer enkele slachtoffers geëischt. Drie vrachtschepen, varende van Den Helder naar Kornwerd langs de Afsluitdijk, liepen tengevolge van den mist op de blinde dam. Gelukkig was het wassend water en konden de sche pen zich na eenigen tijd op eigen kracht uit deze gevaarlijke positie be vrijden en konden de reis voort- zetten naar hun plaats van bestemming en gaf mij met tranen in de oogen een kus, die mij hevig deed schrikkendie schrik was evenwel spoedig weer vergeten. In den boom gaard liep een kalf rond het danste op zijn vier pooten en bleef met de poten wijd uit elkander blarend voor den man staan, zoodat ik wel lachen moest. Boven op het dak klep perde de ooievaar en Ilse Hse met hare scherpe oogen hield mij een klein diertje voor, op welks zijden velletje ik aarzelend mijne hand legde het was een miauwend jong poesjeEn overal zag ik zonneschijn, gouden, schitterende zonneschijn, en de bla deren aan de boomen ritselden en ratelden zonder ophouden, bewogen door den sterken wind der heide. Zoo deed ik* op Heinz' arm mijn intocht op den Dierkhof en van dat oogenblik af be gon mijn leven pas ik was in den afge- loopen nacht een gelukkig kind geworden, terwijl de menschen mij beklaagden. Vooruit ging het op Heinz' rug dag aan dag in vroo- lijken draf over de heide En op het een zaamste plekje stond een kleine leemen hut met een laag strooien dak de groote Heinz moest zich diep bukken, om onder de deur te kunnen doorgaan. Doch daarbinnen was het hoogst gezellig. De tafel en de stoelen waren witgeschuurd en achter de twee groo te bedsteedeuren lagen de hooge bedden, stijf opgevuld met veeren, in heldere bont geruite overtrekken. Heinz en Ilse waren kinderen van een bezembinder. De oude bezembinder had de hut met zijne eigen handen gebouwd zijne beide kinderen waren daarin geboren, en Heinz wilde nergens anders sterven dan daar. In de leemen het was ik even spoedig thuis als in het huis mijner grootmoeder. Aan dat alles dacht ik, terwijl ik onder den pijnboom stond, en de oogen niet afhield van de drie personen, die daar voortliepen. De avond viel reeds ik kon ze ternauwernood meer van het geboomte onderscheiden. Van waar toch dat ik nu begon te peinzen over dingen, die mij tot heden als de natuur lijkste zaak der wereld hadden gegolden De verbazing der vreemde heeren over „de won derlijke, oude vrouw, die geen geld in huis duldde," had mij de oogen geopendWas het óók niet iets vreemds, dat mijne groot moeder in den loop der jaren geheel was gaan zwijgen Dat zij elke ontmoeting met hare huisgenooten vermeed en mij een stren gen, bestraf f enden blik toewierp, als mijn weg zich met den haren kruiste Dat zij nooit iets at, wat de hand van een ander had aangerakt De eieren, haar voor naamste voedsel, haalde zij zelve uit het hok zij molk eigenhandig de koe, opdat geen an dere hand den melkemmer- zou aanvatten, geen vreemde adem over den drank zou heen gaan, dien zij voor zich had bestemd vleesch en brood gebruikte zij nooit.Alleen het eerste jaar had zij mij nu en dan geliefkoosd later was zij, naai' het scheen, geheel ver geten, wie ik was. Mijn vader zond mij geene nieuwe gouver nante voor mijne grootmoeder bestond ik niet, en de verafwonende dorpsonderwijzer had het in dg wetenschap niet bijzonder ver gebracht. Daaraan had ik niets, naar Ilse's oordeel. Zij zond mij niet naar school, nam 's avonds zelve de plaats van mijne onderwij zeres in die taak viel haar vrij moeielijk. In den regel las zij mij een paar hoofdstukken uit den bijbel voor, doch altijd met gedempte stem, en het ontging mij niet, dat zij vaak even ophield, om in angstige spanning te luis teren of zij ook iets in de kamer mijner groot moeder hoorde. Ik deed ook mijne belijdenis bij den ouden predikant van het dorp, waar voor ik bij Ilse benauwend veel van buiten had moeten leeren toen nam zij letterlijk heimelijk met mij de vlucht van het Dierkhof, terwijl Heinz thuis bleef oppassen en ik knielde in de kleine dorpskerk neer, waar ik mijne afgelegde geloofsbelijdenis voor de' ge meente herhaalde, zonder dat mijne groot moeder eenig vermoeden daarvan had. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN I Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1