JL HOTEL TE SLÖOTDORP 30e JAARGANG DINSDAG 24 JANUARI 1939 No. 10 NIEUWS- EN WIERINGEN EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE BAND DES BLOEDS. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. DE WAANZINNIGE WEDLOOP. Als politieke collectieve werkgemeenschap is de Volkenbond een trieste schim van zich- zelf geworden. Of hij er nog eens in zal sla- j gen om boven de diepe depressie waarin hij is verzonken, uit te komen, zal afhangen van j de volken zelf, en of zij tezamen al dan niet inhoud willen geven aan zijn beginselen. I Maar als „research laboratorium", waar fei ten verzameld worden, gerangschikt, geregi streerd en gepubliceerd, verricht Genève nog steeds belangwekend werk. Het houdt de we reld als het ware een rolprent voor van hoe het niet moet. Misschien dat die wereld op een goeden dag ook zal leeren zien.... Twee recente volkenbondspublicaties trek ken door haar scherpe contrasteering de aan dacht. De eene is de veertiende jaargang van het militaire jaarboek. Op de rolprent ont wikkelt zich het beeld van den huivering- wekkenden bewapeningswedloop, opwinden der dan de felste zesdaagsche, maar ook duurder, vernietigender, eindeloozer en hopeloozer. Een wereld, krakend onder eco nomische depressie, verstarden ruilhandel, verstopt kapitaalsverkeer, autarkische verar ming en uitholling, geeft in 1938 voor een waarde van bijna 10 milliarden goud-dollars uit aan bewapening, d.w.z. lVa milliard méér dan in 1937, dat een jaar leek te worden van opgaande conjuctuur, die zich evenwel niet wist door te zetten. In de vijf jaren vóór de mislukte ontwapeningsconferentie van 1932 gaf de wereld, ondanks het feit dat zij in 1928 door de economische wereldcrisis werd overvallen, bijna 21 milliard goud-dol lars aan bèwapening uit. In de vijf jaren na de mislukte ontwapeningsconferentie van •1934 tot en met 1938 verhoogde zij dit be drag met meer dan de helft tot 33 milliard. Europa, ons oude en veelgeplaagde conti nent, geniet de twijfelachtige eer, het leeu wendeel hiervan te dragen. In 1938 nam het ruim 72%, of bijna 7 van de totale 10 milli ard goud-dollars aan bewapeningsuitgaven voor zijn rekening. En in de wereld als geheel zijn natuurlijke de groote mogendheden die de zwaarste porties hebben gedragen. Naar berekening hebben Engeland, Frankrijk, Ita lië, Duitschland, Amerika, Japan en Rusland in de tien jaren van 1929 tot 1938, dus van het begin der economische crisis, tezamen 41 milliard goud-dollars aan bewapening uitge geten, tegen bijna 15 milliard voor de ove rige 57 landen der wereld. En vandaag voelt een ieder zich onveiliger dan ooit, en wordt allerwegen gezocht naar nieuwe bolwerken, militair, economisch-strategisch, geogra- gisch, geographiseh-strategisch om toch maar verschanst te zijn als de catastrophe komt. En dan de tweede volkenbonds-publicatie, het rapport van de Economische Afdeeling, waaruit blijkt, dat het grootste deel van de beschaafde volken der wereldaan onder voeding lijdt, vlak naast een in economischen nood nood verkeerenden landbouw nog wel Overproductie of onderconsumptie, of beide in relatieven of absoluten zin Een keus tus schen kanonnen en boter De oorzaken zijn ongetwijfeld ingewikkel der dan in een paar woorden kan worden uiteengezet. Maar zeker is, dat de vele dui zenden millioenen die aan de wapens de verniel-apparaten der wereld zijn en wor den besteed en ook moeten worden be steed zoolang de wereld blijft zooals zij nu verkiest te zijn een constructiever en pro ductiever belegging zouden kunnen vinden, wanneer de internationale samenleving een betere methode wist te verwezenlijken om UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hlppolytushoef Wielingen Telef, Intercomm. No. 18. ADVERTENTIIN Van 1 6 regels f Q.M iedere regel meer t 0J.0 FEUILLETON. haar vrede te bewaren en te beschermen. En zoo ligt in deze twee volkenbonds-rapporten uit het mislukte instituut van Genève in elk. geval deze waarschuwing Zooals het al- j ternatief van een collectieve internationale rechtsorde het probleem nu aanpakt, gaat het óók niet HET DUITSCHE RIJK. DUITSCHE LUCHTMACHT HET STERKST. Een Amerikaansch oordeel over den toestand in Europa. In het gezaghebbende Amerikaansche tijd schrift „Aviation" komt een artikel voor over de luchtmachten der Europeesche mo gendheden, waarin de redacteur Johnston volgens de „Daily Tel." o.a. tot de conclusie komt, dat Duitschland en Italië samen waar schijnlijk een aanzienlijk overwicht in de lucht hebben op Engeland, Frankrijk en Rus land tezamen en dat Duischlands luchtmacht in Europa van een den doorslag gevende beteekenis is. De schrijver maakte in 1936 een reis om de noodige feiten en cijfers te verzamelen en zoo juist is hij teruggekeerd van een nieuwen reis, waarbij hij gelegenheid had vergelijkin gen te maken met den toestand van twee jaar geleden. Volgens Johnston begint de vliegtuigpro ductie in Engeland thans pas het peil te be reiken, dat hij tegen het einde van 1937 mo gelijk had geacht. In Frankrijk is de toestand slechter gewor den tijdens de periode van nationalisatie der vliegtuigindustrie. Anderzijds heeft Duitsch land gedurende 1937 en 1938 de productie in overstemming met de verwachtingen dien aangaande uitgebreid. Terwijl het zich goed op de hoogte hield van de ontwikkeling in Engeland, Frankrijk en Rusland, is het de anderen behoorlijk voorgebleven zonder te vervallen tot een onbeperkte bouwprogram. De productiecapaciteit der voornaamste Europeesche mogendheden op het eind van 1938 wordt door den schrijver op de volgende aantallen vliegtuigen geschat per maand Duitschland 400—500 Italië 200 Engeland bijna 200 Frankrijk 75 Hij beschouwt deze getallen als een voor zichtige raming. Voor Rusland worden geen cijfers gegeven, doch Jonhston schrijft „Twee jaar geleden achtte ik de Sowjet-Unie de eersteluchtmogendheid in de wereld, maar bet is nu zeer waarschijnlijk, dat dit land ii ingehaald, dan toch wat betreft de doeltref fendheid der luchtmacht." De Duitschsche productie in 1937 raamt de schrijver op 4000 a 5000 vliegtuigen en in 1938 op 6000 toestellen. Bij het begin van 1940 zou de productiesnelheid 8000 toestellen per jaar bedragen. De Britsche productie gedurende 1938 wordt op 1800 vliegtuigen geraamd, hoewel aan het eind van dat jaar de productiesnelheid reeds 60 tot 70 vliegtuigen per week bedroeg, (d.i. dus per jaar 3000 a 3500.) De toestand in En geland verbetert snel naarmate de groote ,.schaduw"-fabrieken gereed komen. Rede lijkerwijze mag worden verwacht, dat de productiesnellheid per 1 Januari 1940 5000 vliegtuigen per jaar zal bedragen. De luchtvaart-medewerker van de „Daily Tel." voegt hieraan toe, dat de productie snelheid in Engeland weliswaar niet zoo groot is als in Duitschland, maar toch grooter dan „Aviaton" veronderstelt. „Maar," aldus be sluit hij, „als slechts de helft waar is van het- WACHTKAMER W A C O U behoeft voortaan geen koü of regen te trotseerenALLE bussen worden BINNEN afgeroepen. geen Johnston beweert, dan is de toestand nog ernstig genoeg." BINNENLANDSCH NIEUWS. REGELING VAN de PAARDENFOKKERIJ Verdeeling' van het subsidie In de Memorie van Antwoord aan de Tweede Kamer betreffende het wets ontwerp, houdende nieuwe bepalingen tot regeling van de paardenfokkerij, zegt de Minister van Economische Za ken, dat een van de meest aanlokke lijke gevolgen van de voorgestelde al- gemeene gelding der goedkeuringen hierin is gelegen, dat de behoefte tot samenwerking tusschen de verschillen de groepeeringen er door vergroot wordt Redenen om bij de verdeeling van het subsidie, waarmede toch de bevorde ring van de paardenfokkerij, als zijnde in eerste instantie een landbouwbelang wordt beoogd, rekening te houden met het bedrag, dat door het Departement van Defensie beschikbaar wordt ge steld voor dat doel, dat bijzonderlijk door dat dep.artement wordt nage streefd, acht de Minister niet aanwe zig. Bevordering van dat bijzondere doel zal niet beter dan door het be treffende departement zelf kunnen geschieden. Hij onderschrijft overigens ten volle den wensch, dat het subsidie zal worden verhoogd, zelfs afgezien van de belangen der defensie, en zal niet nalaten dienaangaande voorstel len te doen, zoodra 's lands financiën dat gedoogen. Inderdaad kan zich bij de voorgestel de redactie der artikelen 7, 14 en 17 van dit ontwerp het geval voordoen, dat een hengst van meer dan 2V2 jaar niet mag worden gehouden tezamen op hetzelfde erf met een goedgekeur- den hengst, omdat de eerstbedoelde nog niet kon worden goedgekeurd. Hoewel de Minister van meening is, dat in de practijk deze situatie zelden aanwe zig: zal zijn, daar verschillende stam- boekvereenigingen tweemaal per jaar keuringen houden, heeft hij toch ge zocht naar een middel om aan dat bezwaar tegemoet te komen. Hij ziet NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. artikelen 14 en 17 in plaats van „heng- i sten van twee en een half jaar of ou- :der" te lezen „hengsten." Ten gevolge hiervan zal dus de bepaling van den jongsten leeftijd aan de stamboekver- eenigingen zelf zijn overgelaten. Het ligt in de bedoeling van den Mi nister de commissies van beroep te doen verschillen voor de verschillende richtingen, welke bij de fokkerij van paarden worden gevolgd. Commissiën, waarvan het werkgebied tot bepaalde iandsdeelen beperkt is, zullen niet in het leven worden geroepen. TWEEDE VLUCHTELINGENKAMP TE ROTTERDAM INGERICHT Het landverhuizcrshotel van de Hol- land-Amerika Lijn, dat sinds lang leeg staat, heeft een 150-tal Duitsche vluch telingen overgenomen van de Rotter- damsche Qurnntaille-inrichting, die met ruim 500 bewoners geheel vol was Er komen nog meer menschen bij de Holland-Amerika Lijn. Naar men meldt, komen er in het geheel 250. Men hoopt voor deze men schen emigratie-gelegenheid te ma ken, doch daarmee gaat veel tijd heen. PRIJZEN VAN DE GROENTEN MET 200 TOT 300 PCT. GESTEGEN En ze wordt nog duurder Met den dag wordt het gebrek aan versche groente nijpender. De handel aan de veilingen ligt bijna stil en het is aan een enkele veiling zelfs zoo,, dat men het niet meer de moeite waard acht, meer dan twee veilingdagen in de week te houden. Zelfs op deze vei lingdagen is de aanvoer in minder dan geen tijd de klok gepasseerd. Het wei nige, dat nog wordt aangevoerd, is van mindere tot slechte kwaliteit. Vrijwel alle producten zijn door de vorst aange tast en onberispelijke kwaliteit is ner gens meer te vinden. Niet alleen de tuinders ondervinden den terugslag, de kooplieden, die voor den binncnlandsschen handel zorgen, krijgen allengs de grootste moeite met hun afnemers. 9 Het schijnt nog steeds niet tot het -publiek te zijn doorgedrongen, dat de Westlandsche veilingen bijna niets meer afleveren, wat nog goede kwali teit mag heeten. Het publiek klaagt ten onrechte den groentekoopman aan, wanneer op het oog nog toonbare groen te bij het gereedmaken door vorst blij ken te zijn aangetast. De koopman, die nog eenige variatie in zijn voorraad wil brengen, moet daarvoor fantastische prijzen neertellen. Sinds het begin van December zijn de grenteprijzen met 200 tot 300 pCt. gestegen. neé maakt langs 25 steden in Amerika en de opbrengst van zijn concerten be schikbaar stelt voor de hulpverleening aan Joodsche vluchtelingen, deelde Zaterdag mede, dat hij zich een lijf wacht zal moeten aanschaffen, ten einde zeker te zijn van bescherming in dien hij overvallen wordt. Hij heeft na melijk een brief ontvangen waarin hij met 'n dergelijk vooruitzicht bedreigd wordt in verband met het doel van zijn tourneé. NIEUWE VINDING OP GEBIED VAN MASSA-PRODUCTIE VLIEGTUIGEN Reuter meldt uit Amerika Beakland, de vice-president van de Bakelite Corportion, heeft den federa len monopolieraad mededeelingen ge daan omtrent een nieuwe, geheime methode, welke massaproductie van vliegtuigen in oorlog mogelijk maakt. Bij deze methode, waarbij gebruik wordt gemaakt van een nieuw plas tisch materiaal in plaats van hout of metaal, zal het mogelijk zijn, in twee uur tijds een vleugel of een romp van een vliegtuig te vervaardigen, terwijl zij tevens een belangrijke besparing- op arbeidskrachten met zich brengt. 7 „Ge zij t toch een gemeene kerel, Heinz zeide Ilse. „Daar heb ik jaren aaneen gezorgd, dat er geen groschen op den Dierkhof kwam, en nu haalt zoo'n goochelaar het kunstje uit, om een handvol zilveren thalers op de stee- nen te gooien Ja wel, de veertig achter den rug, en nog geen nagedachte Mij kwamen de tranen in de oogen. In weer wil van mijn verhaal,, volkomen naar waar heid, en mijne schuldbekentenis kreeg Heinz de bestraffinghij liet zich alles getroost aanleunen, en sprak geen woord tegen. Ik sloeg mijnen arm om hem heen en drukte mijn gezichtje tegen de mouw van zijn oude werkpak. „Ja wel, troost hem maar, je lieven Heinz Dat hangt elkander aan als een klis zeide Ilse, doch reeds was alle strengheid uit haren oogopslag en uit den toon harer stem verdwe nen. Zij nam de lamp van tafel en liep de deel op om de dot papier te zoeken, doch hoe zij zich zelve in hoekjes en gaatjes bijlichtte, zij vond die niet. Tot nu toe had ik in de kamer van mijne grootmoeder slechts zelden eenig teeken van leven bespeurd, of ten minste er geen acht op geslagen trouwens ik vermeed het in stinctmatig om te dicht bij die kamer te ko men ditmaal drong het mompelen van eene hartstochtelijk opgewonden luide stem, afge wisseld door stenen en zuchten tot mij door, niet voldoende gedempt door het gordijn voor het venster. „Zij bidt," fluisterde Heinz mij toe. Doch dat gebed werd niet geknield uitge sproken. Zij liep met zulk eenen zwaren voet stap heen en weer, dat het gordijn achter het raam zich bewoog en de grond zelfs on der onze voeten dreunde. „Breng licht binnen schreeuwde zij plot seling met angstige stem. „Licht herhaalde Ilse. „En ik heb de lampen al op tafel gezet." Zij ging den nau- wen gang in, die langs den oostelijken kant der woonvertrekken loopend, in den tuin uit kwam in dien gang was de eigenlijke deur der kamer. Het duurde niet lang of zij kwam oogen- schijnlijk gerustgesteld terug. Doch buiten ging bijna op hetzelfde oogenblik de slinger van de pomp op en neer, en wij hoorden het water met een breeden straal in de tobbe loopen. „Alles is zwart voor hare oogen," ontwoord- de Ilse kortaf op mijne angstige vragen. „Dat zal weer een beste nacht worden mompel- dfe zij spijtig bij zich zelve, terwijl zij de bor den en vorken en lepels van tafel wegnam en het kistje met papieren naar de huiskamer bracht. Dus had zij vaak emotievolle nachten met mijne grootmoeder te doorworstelen Dat was een bedroevend nieuws voor mij mijn gezonde, onafgebroken slaap had mij nooit doen vermoeden, dat er gedurende den nacht in huis ongewone dingen gebeurden. Thans herinnerde ik mij wel, dat ik Ilse al dikwijls :s morgens terneergedrukt en uitgeput had gevonden, doch altijd had haar hoofdpijn, waaraan zij veel leed, daarvan de schuld ge kregen. Ik leunde met de ellebogen op de tafelik was vervuld van bange vrees, dat terwijl het daar buiten nacht was, ook op den Dierkhof iets vreeselijks zou gebeuren. Werktuigelijk luisterde ik naar Heinz' voetstappen, die nog eens de ronde om het huis deed hij vermeed wijselijk den boomgaard, want al hoorden wij de pomp niet meer gaan, toch was mijne grootmoeder daar nog gebleven. Daar, waar de omheining van den boomgaard een scher pen hoek in de heide maakte, kon zij soms uren staan staren in de onafzienbare ruimte. „Ga naar bed, kind ge zijt méér dan moe de zeide Ilse en streek mij met de hand over het voorhoofd. BUITENLANDSCH NIEUWS. VIOLIST WIL LIJWACHT AANSCHAFFEN De violist Mischa Elman, die een tour Ik was tot heden, tengevolge van mijne ge lukkige onbekendheid met veel, dat ik nu wist, het meest lijdelijke en zelfzuchtige schep sel der wereld geweestik gevoelde dat in dit oogenblik ten diepste. „Neen, ik ga niet slapen," antwoordde ik en deed mijn best, om zoo beslist mogelijk te spreken. „Ilse, ik ben vandaag zeventien jaar geworden en nu groot en sterk genoeg, ik laat mij niet meer naar bed sturen, terwijl grootmoeder u zooveel last veroorzaakt." Ik was van mijn stoel opgesprongen en naast haar gaan staan. „Zoo, dat ontbreekt er nog aan, dat gij 't mij ook nog lastig maaktantwoordde zij droog zij keek uit de hoogte op mij neder. „Hm, ja, nu weet ik meteen, hoe een groot en sterk meisje er uit ziet Het komt met haar hoofd juist even boven tafel, en loopt in de wereld rond te piepen als een kuiken, dat pas uit den dop is „Ilse, zulk een onbeduidend ding ben ik toch nietviel ik haar boos in de rede, boos, maar toch niet meer zoo beslist sprekend als straks want zij overdreef niet. „Voor het overige begrijp ik niet, wat je eigenlijk wilt!" ging zij zonder omwegen voort, ,,'t Is bespottelijk Je grootmoeder staat kalm buiten in de boomgaard en slaapt, eer een uur voorbij is, even vast als wij allen. Maar dit wil ik je wel herinneren, dat het haar altijd bijzonder opwindt, als er zoo lang licht in de keuken brandt." Zonder een woord meer aan mij te verspil len, nam zij de lamp van de tafel, en 't was gedaan met mijn heldhaftig besluit en mijne hoogdravende voornemens ik zou hem of haar wel eens hebben willen zien, die nog iets in 't midden hda gebracht, als Ilse haar laatste woord had gesproken, of gebiedend met haar hoofd had gewenkt. Ik riep Heinz, die juist de huisdeur sloot, goeden nacht en volgde Ilse alleronderdanigst naar de hoekkamer, die ons beiden tot slaap vertrek diende. VIJFDE HOOFDSTUK. Een warme bedompte lucht hing in de ka PROVINCIAAL NIEUWS. UITZETTEN VAN POOTVISCH Dooi- het Bestuur der H.S.V. „Den Reder" is op Zaterdagmiddag 21 Janu ari een pl.m. 3500 stuks bovenmaatsche baars en 50 pond karper aan de maat, uitgezet in bot Oude Balgkanaal. 400 pond bij de Van Ewijcksluia en de ove rige met de karper bij de groote brug. Het bovenstaande bericht is voor vele leden van zeer groot belang, maar voor andere hengelaars, die buiten de ver- eenigiging staan, niets ongewoons. Met bet uitzeten van deze partij poot visch beeft het bestuur gemeend een 50 stuks baars en wel groote exempla ren. te merken met een aluminium plaatje aan de rugvin, waarin de let ters (H.D.) zijn gestempeld. Nu wordt beleefd verzocht door bovengenoemd bestuur aan leden maar ook aan an dere bengelaars en broolvisschers, wan neer HIJ of ZIJ een baars vangen, onverschillig in welk water ook, met een plaatje aan de rugvin verbonden met de letters (H.D.) om dit plaatje op te willen zenden naar het Seccreta- riaat van de H. S. V. „Den Helder" Hoogstraat 72, Den Helder. Wanneer U dit wilt doen, vermeld dan tevens Uw naam, adres en in welk wa ter U deze gemerkte baars heeft gevan gen, dan worden portokosten vergoed. De bedoeling van dit merken is om eventueel na te gaan om de trek van de uitgezette baars te kunnen contro le er en. Het bestuur verzoekt beleefd door bemiddeling van deze publicatie aan alle pei'sonen, die de visscherij beoefe nen, deze kleine attentie voor de H.S.V. .Den Helder" over te hebben. mer. Ilse had reeds buitenluiken voor de twee hoekramen dichtgeduwd, en als zij over gor dijnen te beschikken had gehad, dan had zij ook die zeker zoover mogelijk over elkander geschoven. „Hier, juffrouw Wuft hoofd, heb je je nieu we schoenen," zeide zij en wees onder den stoel, die naast mijn bed stond. „Als Heinz er niet geweest was, dan stonden zij nog bui ten, en kon het onweder ze dezen nacht in de beek spoelen." Ik voelde dat het bloed mij naar de wan gen steeg bij het zien der twee met spijkers beslagen, leelijke ongeluksvogels. Daarenbo ven viel het volle licht op de oude geelgewor- den kopergravure aan den muur, Karei den Groote voorstellende. Het portret keek mij met zijne groote oogen voortdurend aan ik keerde het den rug toe en schopte de schoe nen ongemerkt ver onder den stoelik kon ze niet meer zien, ik wou niet meer aan de vreemde heeren herinnerd worden, door wier verschijnen eene reeks van onaangename dingen en nieuwe pijnlijke ervaringen met mijn eenzaam onschuldig leven waren samen gevlochten. Ilse verliet de kamer niet eerder, dan toen zij gezien had, dat ik te bed was gegaan. Doch met een hart, dat van allerlei smarte lijke aandoeningen klopt, valt zelfs wie jong is niet in slaap. Ik trok mijne kleederen we der aan, duwde het luik van het westelijke hoekvenster, dat in den boomgaard uitzag, open, en ging dicht bij dat venster op het voeteinde van mijn bed zitten. De schier tast bare duisternis in de kamer werd iets minder zwarthet werd rustiger in mij, ten minste de verwarde vrees voor spoken week geheel. Zonder gedruisch schoof ik het venster open. Een lage lijsterbessenboom buiten tegen den muur, die door dien muur beschermd, tot groote blijdschap der vogels, elk jaar in weel- derigen overvloed met roode bloemtrossen behangen was, bedekte met de uiteinden zij ner takken het raam. Achter het groene loof zat ik veilig en kon toch over den tuin en het weiland een blik werpen in de wereld, die in het schemerlicht van den heerlijken zomernacht zich daar al verder en verder uitstrekte. Ilse had over de mogelijkheid van onweer gesproken doch nooit had de ster renhemel zich smetteloozer over de heide gewelfd. Ik ademde de verrukkelijk zwoele nachtlucht in geen blad bewoog zich niets stoorde de doodelijke stilte in de natuur voor mij evenwel was zij desniettemin vol leven, wel niet meer door de spookachtige ritten van de reusachtige paarden, waarop de grijze Hunenkoning en zijn gevolg over de heide renden die droom, vol purper en goud glans, was heden voor goed verstoord door het onbarmhartig houweeldoch ik wist dat er in eiken ericastengel werking was, die millioenen en nog eens millioenen teedere bloesemknopjes formeerde, welke binnenkort te voorschijn zouden komen, om zich in het zonnelicht de bleeke wangetjes rood te .doen kleuren. En van daag was ik boven in den hoogsten eiketop geklommen en had in het oude eksternest vier eitjes geteld daarin was óók werking en ontwikkeling, en terwijl het daarbinnen groeide, werd er niet ge vraagd of het dag of nacht was, totdat het kleine snaveltje tegen de schaal zou pikken en ruimte en licht verschaffen voor twee nieuwe heldere oogjes. Ik wist óók dat althans daar ginds, verweg aan den zoom van het bosch, met zachten voetstap de her ten en reeën naderden om met welbehogen de lucht der heide op te snuiven, die ook over den Dierkhof heenstrijkend, den geur der bloemen van de weiden en de tuinen met zich bracht. Mijne polsen waren gaandeweg kalmer gaan kloppen. Onbewust was ik weer beland in de effen, vredige baan van mijne dage- lijksche gedachten en had mijn geest zijne belangstelling herkregen in al datgene, wat hem tot nu toe bij uitsluiting had bezigge houden. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN AD VERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN 1 Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1