I
MOOIDEIBtNi
TR1UMPH
HOTEL IE SLOOTDORP
30e JAARGANG
ZATERDAG 28 JANUARI 1939
No. 12
MIEUWS* EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE BAND
I CENT VIRGINIA
DES BLOEDS.
SMAAKT U
BESLIST
BETER
^JEN IS.
'N TRIOMF
VAN SMAAK
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
K
BUREAU
Hlppolytushoef Wlerlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 6 regel*
Iedere regel meer
f 0.60
f 0J0
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HET DUITSCHE DIENSTMEISJE
Niet allen gaan naar hun Heimat
De Nederlandsche Regeering heeft
het voornemen, een regeling te treffen
voor de Duitsche dienstmeisjes, die op
1 Februari niet naar Duitschland te-
rugkeeren en dus hier zonder geldige
papieren zouden vertoeven. Het is te
verwachten, dat een zeer groot aan
tal Duitsche meisjes aan den oproep
om terug te keeren naar Duitsch
land, gehoor zullen geven. De meisjes,
die echter niet teruggaan en wier pas
sen dus op 1 Februari vervallen zul
len zijn, zullen opnieuw een werkver
gunning moeten aanvragen. De in
specteur der Koninklijke Marechaus
see zal dan over het al of niet verlee-
nen van de werkvergunningen hebben
te heslissen. Hij zal zich daarbij waar
schijnlijk door den vreemdelingen
dienst laten voorlichten.
Voorts zal aan de meisjes, die een
werkvergunning krijgen, waarschijn
lijk ook een identiteitskaart worden
verstrekt.
Trouwlustige huitenlandschen
De animo om te huwen is onder de
buitenlandsche meisjes den laatsten
tijd zeer toegenomen. Verleden week
zijn van de 165 huwelijken, die te Am
sterdam zijn gesloten, er 95, waarvan
de vrouwelijke wederhelft een buiten
landsche was.
VOOR f 50.000 JUWEELEN EN GOUD
GESTOLEN TE DEN HAAG
In den nacht van Woensdag op Don
derdag is te Den Haag ingebroken in
„Het Gouden Molentje" ,een winkel
voor den in- en verkoop van goud, zil
ver en juweelen, waarvan de heer G.
Merkle eigenaar is, gevestigd op het
Spui 167a te Den Haag.
Naar voorloopige, ruwe schatting,
bestaat de buit uit gouden voorwerpen
ter waarde van f 50.000.
De inbrekers - het zijn er minstens
twee geweest - hebben hun werk bij
zonder handig gedaan. Zij hebben drie
ladders gestolen uit een schuurtje in
den tuin van de kosterij van de nieuwe
kerk. De koster woont eenige huizen
van „Het Gouden Molentje" af. Met
behulp van deze ladders hebben zij 'n
tocht gemaakt over daken en plialten,
waarna zij zich van het dak van de ju
welierszaak af naar beneden hebben
laten zakken.
H[et is een heel moeilijk en gevaar
lijk werk geweest, want de dakgoten
van deze huizen zijn zeer smal. Aan
de achterzijde van den winkel hebben
zij een raam opengeschoven en de
daarachter geplaatste ijzeren baren
geforceerd. Niet alleen was dit raam
door een ijzeren traliewerk beschermd,
maar er was ook nog een zwaar hang
slot te verbreken, dat autogenisch ver
broken was. Van dit slot heeft alleen
■de juwelier een sleutel. Nadat de in
brekers op den beganen grond waren
gekomen, hebben zij het kantoor, dat
FEUT LLETON
achter den winkel ligt ligt en den win
kei zelf grondig onderzocht.
Alles wat van goud was hebben zij
meegenomen gouden tasschen, hor
loges, met briljanten bezette ringen en
armbanden. Een van deze armbanden
die in de etalage lag, kostte f 3500. Al
het aanwezige zilver, waaronder 9 ba
ren, die op het bureau van den heer
Merkle lagen, hebben de inbrekers ver
smaad.
De heer Merkle was Woensdag
avond met één van zijn medewerkers
laat opgebleven. De beide heeren heb
ben tot middernacht zilver gesmolten
in de werkplaats, die achter het kan
toor gelegen is. Tegen haff één was de
heer Merkle gaan slapen. Zijn sLapka-
mer ligt aan de achterzijde van het
bovenhuis. Hij heeft, naar hij mede
deelde vast geslapen en is niet wakker
geworden. Donderdagmorgen om acht
uur, toen hij de deur van den winkel
voor zijn personeel wilde openen, ont
dekte hij de inbraak. De winkel en het
kantoor waren overhoop gehaald. Hij
heeft toen onmiddellijk de politie opge
beid, die een langdurig onderzoek in
loco heeft ingesteld. Bij dit onderzoek
bleek nog, dat de inbrekers handschoe
nen aan hadden, want er is geen enke
len vingerafdruk gevonden. Zij hebben
bovendien 'n groote hoeveelheid peper
gestrooid, om te verhinderen dat poli
tiehonden een spoor zouden ontdekken
Na gedanen arbeid zijn de inbrekers,
die de ladders hebben achtergelaten,
door de voordeur naar buiten gegaan,
nadat zij in een lade van het bureau
van den heer Merkle een sleutel van
de voordeur hadden gevonden.
Zooa.ls gezegd, hebben de inbrekers
alleen gouden voorwerpen gestolen. De
glazen platen in de etalage waren ge
heel leeg en in de glazen kasten in den
winkel is geen enkel voorwerp van
waarde blijven liggen. Wel lagen er
nog eenige kleine gouden armbandhor
loges voor dames, maar deze hebben
weinig waarde.
Acht gouden tasschen zijn er gesto
len. Hiervan is de waarde zeer groot,
al is zij moeilijk te schaftten,, omdat de
ze tasschen van oud-goud zijn.
De zaak van den heer Me,rkle is
zeer druk beklant en het is er eiken
dag een voortdurend in- en uitgaan
van menschen Dat alle bezoekers met
goede beloelingen binnenkomen, is na
tuurlijk niet aan te nemen en het is
best mogelijk, dat de heeren die zoo
voorspoedig hun slag geslagen heb
ben, een dezer dagen de situatie eons
zijn komen opnemen. De heer Merkle
had vele voorzorgsmaatregelen getrof
fen om jiet inbrekers lastig te maken.
Daar stond onverwacht midden in de ka
kamer de oude predikant van het naastbij-
gelegen dorp in zijn volle ambtsgewaad, ter
wijl Heinz, met zijn hoed in de hand, eerbie
dig op den achtergrond bleef staanHij
zag er indrukwekkend uit, de eerbiedwaardige
figuur van den geestelijke in zijn zwarte to
ga, het gebedenboek in de hand. Doch Ilse
schrikte op, zij wenkte hem om terug te kee
ren, doch het was te laat op hetzelfde oo-
genblik, als had zij den blik van den binnen-
gekomene op zich voelen rusten, sloeg mijne
grootmoeder de oogen op.
Ik deinsde achteruit, zoo was ik verschrikt
van de ontzettende verandering in
■de trekken, die kort geleden zich zoo vre
dig en vriendelijk aan mij hadden getoond.
„Wat moet die hier?" kreunde zij.
„,U troost brengen, als gij dien noodig hebt,"
antwoordde de oude man op hartelijken en
belangstellenden toon, zonder zich door die
ruwe vraag uit het veld te laten slaan.
„Troost Dien heb ik reeds gevonden
bij het schuldeloos kinderhart, bij de liefde,
die zich zelve geeft zonder te vragen Leo-
nore, lief kind, waar zijt ge
Ik ontroerde door die liefdevolle taal. Ik
stond terstond weer aan het hoofdeinde van
het bed, zoodat zij mij kon zien.
„Troost kunt ge mij niet brengen, gij die
mij hebt uitgestooten in de ijzingwekkende
wildernis, waar de zon mij op den schedel
brandde, ging zij voort, zich tot den geeste
lijken wendend. „Geen droppel lafenis hebt
gij mij gereikt op mijn lijdensweg.
„En met dien geesel hebt gij mij geslagen
en uit uwen hemel verjaagd, terwijl gij de
vloekwoorden op de lippen neemt.
..Met het diepste medelijden op zijn vrien
delijk gelaat kwam de oude predikant dichter
WACHTKAMER W A C O
U behoeft voortaan geen koü of regen te
trotseeren ALLE bussen worden BINNEN
afgeroepen.
Zoo had hij bijvoorbeeld, naar zijn ei
gen opgave, 500 kilogram ijzer gebruikt
om alle ramen door een traliehek te
beschermen. Een maand geleden had
hij de politie verzocht, den winkel
extra te doen bewaken. Dit alles heelt
blijkbaar niets geholpen.
De heer Merkle is verzekerd tegen
inbraak.
BESTRIJDING DER
JEUGDWERKLOOSHEID.
Vervanging meisjes door jongens
Naar men meldt, stelt de Arbeidsinspectie
thans op last van den minister voor Sociale
Zaken een onderzoek in, of en in hoeverre
het mogelijk is op fabrieken en werkplaatsen
meisjes van 14 a 18 jaar door jongens te doen
vervangen. Op grond van de resultaten van
iit onderzoek zal dan worden nagegaan of
er voldoende kansen zijn om op deze wijze
de werkloosheid onder de mannelijke jeugd
te bestrijden en eventueel ook meer meisjes
voor huishoudelijke doeleinden beschikbaar te
krijgen.
bij haar staan doch er was geen sprake meer
van verzoening.
„Spaar uwe moeite ik ben bereid sprak
zij bits en keerde het gelaat naar den muur.
ZESDE HOOFDSTUK.
Even zacht als hij gekomen was, verliet de
predikant de kamer. Onwillekeurig volgde ik
hem. Al had de houding mijner grootmoeder
mij ten diepste overtuigd van de waarheid
van het feit dat er vroeger eene zware mis
daad tegen haar begaan was, toch deed het
mij pijnlijk aan dat de oude man, wiens hand
in de kerk zegenend op mijn hoofd had ge
rust, zoo henen moest gaan.
„Dominé," zeide Ilse in de keuken tot hem,
„duid het haar niet euvelzij heeft zich la
ten doopen, en die het deed was een even
vroom Christen als gij, en zij is Christus
trouw geblevenDoch er is iemand geko
men hij moge het verantwoorden die
als een ijveraar is opgetreden toen kwam er
aan het vervloeken en verdoenen geen einde.
Ja, toen heetten de vele rampen in de familie
steeds een strafgericht van den Heere En
daarvoor is zij waanzinnig geworden hij
moge het verantwoorden
„Ik richt haar niet," antwoordde hij zacht-
lcens. Deze vrouw heeft veel geleden God
zal barmhartig zijn Het doet mij alleen
maar leed dat ik niet troosten mocht, waar
ik het zoo van ganscher harte gewild had.
Doch het strijdt met mijn beginsel, om, waar
geen behoefte daaraan bestaat, den troost
van het Evangelie op te dringen aan eene
ziel, die daarenboven een zwaren strijd moet
voeren met haar stoffelijk omhulsel." Hij
streek mij liefkoozend met de hand over het
hoofd. „Ga tot haar zij zal je missen
Ik keerde terstond naar de ziekenkamer
terug, terwijl hij een glas water dronk, waar
na hij, zonder zich op te houden, den Dierk-
hof verliet.
„Waar is het kind hoorde ik de zieke al
een paar malen vragen, terwijl ik nog in de
gang was.
„Hier ben ik, Grootmoederriep ik, toen
VRACHTAUTO TE WATER.
Een der inzittenden verdronken.
Donderdagmorgen geraakte onder Hien
(Gem. Dodewaard) het stuur van een vracht
auto uit Kesteren defect, waardoor de chauf
feur den wagen niet meer in zijn macht had,
zoodat het voertuig van den dijk afreed en
in het diepe water geraakte. Nog pas had de
bestuurder op zijn verzoek den heer M. Koen-
dertse uit Dodewaard in de cabine opgeno
men om hem mee naar Eist te rijden. Het
gelukte den chauffeur het portier te openen^
waardoor beiden gelegenheid kregen op den
kap van den wagen te klimmen en zich zoo
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. 0. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
ik de kamer binnentrad, en begaf mij naar
haar bed. Zij was geheel alleen. Heinz, dien
wij bij haar hadden gelaten was de kamer
uitgegaan, naar ik veronderstelde uit vrees
voor Ilse, omdat hij eigenmachtig den predi
kant had medegebracht.
„Ach ja, daar zie ik je, lief donderbruin
kind sprak zij teeder en slaakte een zucht
van verlichting. „Ik dacht dat gij u ook van
mij hadt afgekeerd en met hem waart he-
nengegaan vol haat en verachting."
„Ik kwam tegen deze woorden op. „Zoo
moogt gij niet denken, Grootmoeder!" riep
ik opgewonden. „Hij heeft mij tot u gezon
den en is onuitsprekelijk goed en ikik
weet niet eens hoe dat is, als men een ander
haat en veracht."
„Dat komt omdat je de geheele wereld lief-
hebt," hernam zij met een flauwen glimlach.
„Zeker, dat heb ik u reeds gezegd Ilse en
Heinz, en Spits en Mieke, en den mooien,
ouden pijnboom ginds op den grafheuvel en
den blauwen hemel
Ik zweeg plotseling en schaamde mij 't
was niet waar wat ik daar zeide deze volle,
toewijdende, vredige liefde kon ik niet meer
de mijne noemen Juist vandaag was ik een
boos, onaardig kind geweest zou ik het
haar zeggen
Ik zat weder op den rand van het bed in
hare rechterhand hield zij de mijne hare
vingers omklemden mijne hand zoo vast, als
wilde zij die nooit weder loslaten langzaam
vielen hare oogen weder dicht. Zij had nog
kort geleden zoo luide en opgewonden gespro
ken, en ik was zoo volslagen onbekend met
ziekte, dat ik dit ziende volstrekt niet meer
aan uitputting dacht, doch toen sloeg ik ook
mijne linkerhand liefkoozend om haren pols
ik wist zeer goed dat daar de levensstroom
onophoudelijk met regelmatigen slag moet
kloppen, tot mijnen grooten schrik werd
het mij gaandeweg duidelijk, dat het onheil
spellend stil bleef onder mijne hand hoogst
zelden voelde ik het nu en dan na lange, som
ber stemmende tusschenpoozen onder mijne
vingertoppen kort en stootend kloppen.
„Wij zijn als het leem in de hand des pot-
ALKMAAR
HOORN.
Opent REKENING-COURANT met RENTE-VERGOEDING
Inlichtingen worden door ons gaarne verstrekt.
voorloopig in veiligheid te brengen. Plotse-
ling zakte echter de auto verder weg, beiden
geraakten te water. Den chauffeur wist
zwemmend den wal te bereiken. Koendertse,
die niet kon zwemmen verdween in de diep
te en verdronk.
DE 100.000 ER UIT
De hoofdprijs der Staatsloterij, de 100.000
gulden, is Donderdag gevallen op nummer
19239.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
WENSCHT DUCE CONFERENTIE
VAN VIER
Havas meldt uit Londen De correspondent
van de „Daily Mail" te Rome meldt aan zijn
blad „Uit betrouwbare bron wordt verno
men, dat Mussolini, direct na den val van
Barcelona, een conferentie-van-vier zou wil
len bijeenroepen.
Hij zou wenschen, dat vertegenwoordigers
van Engeland, Frankrijk, Duitschland en
Italië drie punten inzake Spanje zouden be
spreken, die op het volgende neerkomen
1. Spanje sparen voor verder bloedvergie
ten
2. De positie van het Spaansche volk be
palen, in overeenstemming met Duitschland
en Italië, die Franco hebben geholpen.
3. Bewerken, dat de vier mogendheden
zich verplichten de wederinstelling te ver
hinderen van een regeering der communisti-
ten of van het volksfront in Katalonië of bij
Madrid.
BELGISCH RIJNSCHIP IN DEN STORM
VERGAAN.
Bemanning is gered.
Het Belgische Rijnschip „Aline" (schipper
Potter) is Donderdagmiddag bij Wemeldinge
in de Oosterschelde even na vijf uur door
het stormweer overvallen en gezonken.
De bemanning, bestaande uit vier perso
nen, wist zich in de roeiboot in veiligheid te
brengen. Zij is later door de sleepboot „Se-
cunda" (kapitein Volker) opgepikt. Vervol
gens op het bergingsvaartuig „Zeehond" over
gegaan en door dit schip te Wemeldinge aan
land gebracht.
Het schip was geladen met zand en op
weg naar België.
Het schip is afkomstig uit Gent en meet
1298 ton.
SNEEUWSTORMEN en OVERSTROOMINGEN.
Het spoorwegverkeer in een groot deel van
Engeland is ontwricht door sneeuwstormen,
mist en overstroomingen. Ook het spoorweg
verkeer wordt belemmerd, terwijl de telefo
nische verbindingen beschadigd zijn. Lucht-
diensten zijn stopgezet. Men verwacht, dat
de sneeuwval spoedig zal eindigen, doch door
regen zal worden gevolgd.
FRANKRIJK.
GEHEIME CORSICAANSCHE ZENDER
AGEERT VOOR ONAFHANKELIJKHEID.
Zeer felle aanvallen op Frankrijk.
Sedert vijf dagen hoort men te Rome vol
komen duidelijk een vrij krachtigen gehei
men radiozender, die wordt aangekondigd
als „Radio corse libre" en die eiken avond om
20.2U uur Nederlandschen tijd uitzendt op een
golflengte van 31 meter.
In een eigenaardig Fransch met zeer lang
gerekte klinkers doet de spreker buitenge
woon heftige aanvallen op de Fransche Re
publiek. Hij stelt de Franschen voor als ware
tyrannen, die het Corsicaansche vaderland
sedert anderhalve eeuw hebben uitgeplunderd
en verwaarloosd. Het feit, dat eenige negers
en Arabieren op het eiland in garnizoen lig
gen wordt als een der meest onduldbare grie
ven naar voren gebracht.
Vrijdagavond deelde de spreker mede, dat
de zender is opgesteld op een vrijwel onge-
naakbaren berg in het midden van het eiland.
Heden werd medegedeeld, dat een groote
voorraad wapens en munitie in grotten aan
de westkust van het eiland is verborgen en
tenbakkers," fluisterde zij plotseling. „Wat
zijn wij, wat is ons leven, wat al onze heer
lijkheid Zij zuchtte diep. „Doch Gij zijt
onze Vader, en wij zijn Uwe kinderen ont
ferm U onzer, zooals een vader zich over zij
ne kinderen ontfermt
Zij zweeg weer mij overviel een namelooze
angstik had alles willen geven, als ik had
mogen zien dat die gesloten oogen zich open
den ik drukte zachtkens mijne lippen op
haar voorhoofd. Zij vloog overeind, doch zag
mij vol liefde en teederheid aan.
„Roep Ilse gebood zij nauw hoorbaar.
Ik ijlde weg, en in hetzelfde oogenblik reed
tot mijne onuitsprekelijke vreugde een rijtuig
het erf van den Dierkhof op. Bijna tegelij
kertijd trad Ilse de kamer binnen door een
heer vergezeld.
„Daar is de dokter, Mevrouw zeide zij,
terwijl zij den dokter voorging naar het bed.
Het gelaat mijner grootmoeder nam ter
stond weer eene vastberaden uitdrukking
aan. Zij reikte den geneesheer hare rech-
terhand, opdat hij haar den pols zou voelen, 'j
en keek hem oplettend aan.
„Hoeveel tijd geeft mij nog vroeg zij
kort en beslist.
Hij zweeg een oogenblik, door hare vraag
verbijsterd, en zorgde er voor dat zijn blik
den hare niet ontmoette.
„Wij zullen ons best doensprak hij
ontwijkend.
„Neen, neen, geef u geen moeite viel zij
hem in de rede. Zij keek met een veel betee-
kenend glimlachje, langs de linkerzijde van
haar lichaam. „Dat is reeds een prooi der
vernietiging sprak zij koud. „Hoeveel tijd
heb ik nog herhaalde zij luider, geen ont
wijkend antwoord duldend.
„Welnu dan een uur."
Een stroom van tranen ontsprong aan
mijne oogen Ilse ging bij een der vensters
staan en drukte haar gelaat tegen de koude
ruiten. Alleen mijne grootmoeder verloor geen
oogenblik hare kalmte. Hare oogen vestigden
zich op den zilveren luchter, die van den zol
der afhing.
„Steek de kaarsen aan, Ilse gebood zij
en terwijl deze op een stoel stond en het eene
vlammetje na het andere zichtbaar werd,
wendde de zieke zich tot den dokter.
„Ik dank u dat gij gekomen zijt," zeide zij
„ik zou u gaarne nog een laatsten liefdedienst
willen vragen. Zoudt gij de goedheid willen
hebben op te schrijven wat ik u zal dictee-
ren
„Volgaarne, Mevrouwdoch indien hier
sprake is van eene laatste wilsbeschikking,
dan moet ik u doen opmerken, dat zij ongel
dig zou zijn zonder dat een ambtenaar
„Dat weet ik," viel zij hem in de rede. „Doch
daartoe is geen tijd meer. Mijn zoon zal en
moet mijn laatsten wil ook in dezen vorm
eerbiedigen
Ilse bracht pen en inkt en mijne grootmoe
der dicteerde „Ik vermaak aan Ilse Wichel
den Dierkhof met al zijne aanhoorigheden en
onroerende goederen
„Neen, neenschreeuwde Ilse onthutst,
„dat zal niet gebeuren
Mijne grootmoeder wierp haar een stren
gen, verwijtenden blik toe en sprak verder,
zonder dat zij zich van haar stuk liet bren
gen als een bewijs van mijne dank
baarheid voor hare onbegrensde toewijding en
opofferingIk vermaak verder aan mijne
kleindochter Leonore von Sassen, wat ik nog
aan effecten bezitniemand, wie het ook zij,
mag daarop eenig recht laten gelden."
Ilze was bij het bed komen staan en keek
haar verbaasd aan. De zieke wees naar eene
kast. „Daarin moet een blikken trommel
staankrijg haar uit de kast, Ilse ik ben
vergeten, hoeveel daar in is."
Ilse sloot de kast open en zette eene een
voudige blikken trommel op de tafel. Een
verroest sleuteltje stak in het hangslot.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
'AUper Courant