I MOOIDEIBtNi TR1UMPH HOTEL IE SLOOTDORP 30e JAARGANG ZATERDAG 28 JANUARI 1939 No. 12 MIEUWS* EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE BAND I CENT VIRGINIA DES BLOEDS. SMAAKT U BESLIST BETER ^JEN IS. 'N TRIOMF VAN SMAAK WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. K BUREAU Hlppolytushoef Wlerlngen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 6 regel* Iedere regel meer f 0.60 f 0J0 BINNENLANDSCH NIEUWS. HET DUITSCHE DIENSTMEISJE Niet allen gaan naar hun Heimat De Nederlandsche Regeering heeft het voornemen, een regeling te treffen voor de Duitsche dienstmeisjes, die op 1 Februari niet naar Duitschland te- rugkeeren en dus hier zonder geldige papieren zouden vertoeven. Het is te verwachten, dat een zeer groot aan tal Duitsche meisjes aan den oproep om terug te keeren naar Duitsch land, gehoor zullen geven. De meisjes, die echter niet teruggaan en wier pas sen dus op 1 Februari vervallen zul len zijn, zullen opnieuw een werkver gunning moeten aanvragen. De in specteur der Koninklijke Marechaus see zal dan over het al of niet verlee- nen van de werkvergunningen hebben te heslissen. Hij zal zich daarbij waar schijnlijk door den vreemdelingen dienst laten voorlichten. Voorts zal aan de meisjes, die een werkvergunning krijgen, waarschijn lijk ook een identiteitskaart worden verstrekt. Trouwlustige huitenlandschen De animo om te huwen is onder de buitenlandsche meisjes den laatsten tijd zeer toegenomen. Verleden week zijn van de 165 huwelijken, die te Am sterdam zijn gesloten, er 95, waarvan de vrouwelijke wederhelft een buiten landsche was. VOOR f 50.000 JUWEELEN EN GOUD GESTOLEN TE DEN HAAG In den nacht van Woensdag op Don derdag is te Den Haag ingebroken in „Het Gouden Molentje" ,een winkel voor den in- en verkoop van goud, zil ver en juweelen, waarvan de heer G. Merkle eigenaar is, gevestigd op het Spui 167a te Den Haag. Naar voorloopige, ruwe schatting, bestaat de buit uit gouden voorwerpen ter waarde van f 50.000. De inbrekers - het zijn er minstens twee geweest - hebben hun werk bij zonder handig gedaan. Zij hebben drie ladders gestolen uit een schuurtje in den tuin van de kosterij van de nieuwe kerk. De koster woont eenige huizen van „Het Gouden Molentje" af. Met behulp van deze ladders hebben zij 'n tocht gemaakt over daken en plialten, waarna zij zich van het dak van de ju welierszaak af naar beneden hebben laten zakken. H[et is een heel moeilijk en gevaar lijk werk geweest, want de dakgoten van deze huizen zijn zeer smal. Aan de achterzijde van den winkel hebben zij een raam opengeschoven en de daarachter geplaatste ijzeren baren geforceerd. Niet alleen was dit raam door een ijzeren traliewerk beschermd, maar er was ook nog een zwaar hang slot te verbreken, dat autogenisch ver broken was. Van dit slot heeft alleen ■de juwelier een sleutel. Nadat de in brekers op den beganen grond waren gekomen, hebben zij het kantoor, dat FEUT LLETON achter den winkel ligt ligt en den win kei zelf grondig onderzocht. Alles wat van goud was hebben zij meegenomen gouden tasschen, hor loges, met briljanten bezette ringen en armbanden. Een van deze armbanden die in de etalage lag, kostte f 3500. Al het aanwezige zilver, waaronder 9 ba ren, die op het bureau van den heer Merkle lagen, hebben de inbrekers ver smaad. De heer Merkle was Woensdag avond met één van zijn medewerkers laat opgebleven. De beide heeren heb ben tot middernacht zilver gesmolten in de werkplaats, die achter het kan toor gelegen is. Tegen haff één was de heer Merkle gaan slapen. Zijn sLapka- mer ligt aan de achterzijde van het bovenhuis. Hij heeft, naar hij mede deelde vast geslapen en is niet wakker geworden. Donderdagmorgen om acht uur, toen hij de deur van den winkel voor zijn personeel wilde openen, ont dekte hij de inbraak. De winkel en het kantoor waren overhoop gehaald. Hij heeft toen onmiddellijk de politie opge beid, die een langdurig onderzoek in loco heeft ingesteld. Bij dit onderzoek bleek nog, dat de inbrekers handschoe nen aan hadden, want er is geen enke len vingerafdruk gevonden. Zij hebben bovendien 'n groote hoeveelheid peper gestrooid, om te verhinderen dat poli tiehonden een spoor zouden ontdekken Na gedanen arbeid zijn de inbrekers, die de ladders hebben achtergelaten, door de voordeur naar buiten gegaan, nadat zij in een lade van het bureau van den heer Merkle een sleutel van de voordeur hadden gevonden. Zooa.ls gezegd, hebben de inbrekers alleen gouden voorwerpen gestolen. De glazen platen in de etalage waren ge heel leeg en in de glazen kasten in den winkel is geen enkel voorwerp van waarde blijven liggen. Wel lagen er nog eenige kleine gouden armbandhor loges voor dames, maar deze hebben weinig waarde. Acht gouden tasschen zijn er gesto len. Hiervan is de waarde zeer groot, al is zij moeilijk te schaftten,, omdat de ze tasschen van oud-goud zijn. De zaak van den heer Me,rkle is zeer druk beklant en het is er eiken dag een voortdurend in- en uitgaan van menschen Dat alle bezoekers met goede beloelingen binnenkomen, is na tuurlijk niet aan te nemen en het is best mogelijk, dat de heeren die zoo voorspoedig hun slag geslagen heb ben, een dezer dagen de situatie eons zijn komen opnemen. De heer Merkle had vele voorzorgsmaatregelen getrof fen om jiet inbrekers lastig te maken. Daar stond onverwacht midden in de ka kamer de oude predikant van het naastbij- gelegen dorp in zijn volle ambtsgewaad, ter wijl Heinz, met zijn hoed in de hand, eerbie dig op den achtergrond bleef staanHij zag er indrukwekkend uit, de eerbiedwaardige figuur van den geestelijke in zijn zwarte to ga, het gebedenboek in de hand. Doch Ilse schrikte op, zij wenkte hem om terug te kee ren, doch het was te laat op hetzelfde oo- genblik, als had zij den blik van den binnen- gekomene op zich voelen rusten, sloeg mijne grootmoeder de oogen op. Ik deinsde achteruit, zoo was ik verschrikt van de ontzettende verandering in ■de trekken, die kort geleden zich zoo vre dig en vriendelijk aan mij hadden getoond. „Wat moet die hier?" kreunde zij. „,U troost brengen, als gij dien noodig hebt," antwoordde de oude man op hartelijken en belangstellenden toon, zonder zich door die ruwe vraag uit het veld te laten slaan. „Troost Dien heb ik reeds gevonden bij het schuldeloos kinderhart, bij de liefde, die zich zelve geeft zonder te vragen Leo- nore, lief kind, waar zijt ge Ik ontroerde door die liefdevolle taal. Ik stond terstond weer aan het hoofdeinde van het bed, zoodat zij mij kon zien. „Troost kunt ge mij niet brengen, gij die mij hebt uitgestooten in de ijzingwekkende wildernis, waar de zon mij op den schedel brandde, ging zij voort, zich tot den geeste lijken wendend. „Geen droppel lafenis hebt gij mij gereikt op mijn lijdensweg. „En met dien geesel hebt gij mij geslagen en uit uwen hemel verjaagd, terwijl gij de vloekwoorden op de lippen neemt. ..Met het diepste medelijden op zijn vrien delijk gelaat kwam de oude predikant dichter WACHTKAMER W A C O U behoeft voortaan geen koü of regen te trotseeren ALLE bussen worden BINNEN afgeroepen. Zoo had hij bijvoorbeeld, naar zijn ei gen opgave, 500 kilogram ijzer gebruikt om alle ramen door een traliehek te beschermen. Een maand geleden had hij de politie verzocht, den winkel extra te doen bewaken. Dit alles heelt blijkbaar niets geholpen. De heer Merkle is verzekerd tegen inbraak. BESTRIJDING DER JEUGDWERKLOOSHEID. Vervanging meisjes door jongens Naar men meldt, stelt de Arbeidsinspectie thans op last van den minister voor Sociale Zaken een onderzoek in, of en in hoeverre het mogelijk is op fabrieken en werkplaatsen meisjes van 14 a 18 jaar door jongens te doen vervangen. Op grond van de resultaten van iit onderzoek zal dan worden nagegaan of er voldoende kansen zijn om op deze wijze de werkloosheid onder de mannelijke jeugd te bestrijden en eventueel ook meer meisjes voor huishoudelijke doeleinden beschikbaar te krijgen. bij haar staan doch er was geen sprake meer van verzoening. „Spaar uwe moeite ik ben bereid sprak zij bits en keerde het gelaat naar den muur. ZESDE HOOFDSTUK. Even zacht als hij gekomen was, verliet de predikant de kamer. Onwillekeurig volgde ik hem. Al had de houding mijner grootmoeder mij ten diepste overtuigd van de waarheid van het feit dat er vroeger eene zware mis daad tegen haar begaan was, toch deed het mij pijnlijk aan dat de oude man, wiens hand in de kerk zegenend op mijn hoofd had ge rust, zoo henen moest gaan. „Dominé," zeide Ilse in de keuken tot hem, „duid het haar niet euvelzij heeft zich la ten doopen, en die het deed was een even vroom Christen als gij, en zij is Christus trouw geblevenDoch er is iemand geko men hij moge het verantwoorden die als een ijveraar is opgetreden toen kwam er aan het vervloeken en verdoenen geen einde. Ja, toen heetten de vele rampen in de familie steeds een strafgericht van den Heere En daarvoor is zij waanzinnig geworden hij moge het verantwoorden „Ik richt haar niet," antwoordde hij zacht- lcens. Deze vrouw heeft veel geleden God zal barmhartig zijn Het doet mij alleen maar leed dat ik niet troosten mocht, waar ik het zoo van ganscher harte gewild had. Doch het strijdt met mijn beginsel, om, waar geen behoefte daaraan bestaat, den troost van het Evangelie op te dringen aan eene ziel, die daarenboven een zwaren strijd moet voeren met haar stoffelijk omhulsel." Hij streek mij liefkoozend met de hand over het hoofd. „Ga tot haar zij zal je missen Ik keerde terstond naar de ziekenkamer terug, terwijl hij een glas water dronk, waar na hij, zonder zich op te houden, den Dierk- hof verliet. „Waar is het kind hoorde ik de zieke al een paar malen vragen, terwijl ik nog in de gang was. „Hier ben ik, Grootmoederriep ik, toen VRACHTAUTO TE WATER. Een der inzittenden verdronken. Donderdagmorgen geraakte onder Hien (Gem. Dodewaard) het stuur van een vracht auto uit Kesteren defect, waardoor de chauf feur den wagen niet meer in zijn macht had, zoodat het voertuig van den dijk afreed en in het diepe water geraakte. Nog pas had de bestuurder op zijn verzoek den heer M. Koen- dertse uit Dodewaard in de cabine opgeno men om hem mee naar Eist te rijden. Het gelukte den chauffeur het portier te openen^ waardoor beiden gelegenheid kregen op den kap van den wagen te klimmen en zich zoo NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. 0. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. ik de kamer binnentrad, en begaf mij naar haar bed. Zij was geheel alleen. Heinz, dien wij bij haar hadden gelaten was de kamer uitgegaan, naar ik veronderstelde uit vrees voor Ilse, omdat hij eigenmachtig den predi kant had medegebracht. „Ach ja, daar zie ik je, lief donderbruin kind sprak zij teeder en slaakte een zucht van verlichting. „Ik dacht dat gij u ook van mij hadt afgekeerd en met hem waart he- nengegaan vol haat en verachting." „Ik kwam tegen deze woorden op. „Zoo moogt gij niet denken, Grootmoeder!" riep ik opgewonden. „Hij heeft mij tot u gezon den en is onuitsprekelijk goed en ikik weet niet eens hoe dat is, als men een ander haat en veracht." „Dat komt omdat je de geheele wereld lief- hebt," hernam zij met een flauwen glimlach. „Zeker, dat heb ik u reeds gezegd Ilse en Heinz, en Spits en Mieke, en den mooien, ouden pijnboom ginds op den grafheuvel en den blauwen hemel Ik zweeg plotseling en schaamde mij 't was niet waar wat ik daar zeide deze volle, toewijdende, vredige liefde kon ik niet meer de mijne noemen Juist vandaag was ik een boos, onaardig kind geweest zou ik het haar zeggen Ik zat weder op den rand van het bed in hare rechterhand hield zij de mijne hare vingers omklemden mijne hand zoo vast, als wilde zij die nooit weder loslaten langzaam vielen hare oogen weder dicht. Zij had nog kort geleden zoo luide en opgewonden gespro ken, en ik was zoo volslagen onbekend met ziekte, dat ik dit ziende volstrekt niet meer aan uitputting dacht, doch toen sloeg ik ook mijne linkerhand liefkoozend om haren pols ik wist zeer goed dat daar de levensstroom onophoudelijk met regelmatigen slag moet kloppen, tot mijnen grooten schrik werd het mij gaandeweg duidelijk, dat het onheil spellend stil bleef onder mijne hand hoogst zelden voelde ik het nu en dan na lange, som ber stemmende tusschenpoozen onder mijne vingertoppen kort en stootend kloppen. „Wij zijn als het leem in de hand des pot- ALKMAAR HOORN. Opent REKENING-COURANT met RENTE-VERGOEDING Inlichtingen worden door ons gaarne verstrekt. voorloopig in veiligheid te brengen. Plotse- ling zakte echter de auto verder weg, beiden geraakten te water. Den chauffeur wist zwemmend den wal te bereiken. Koendertse, die niet kon zwemmen verdween in de diep te en verdronk. DE 100.000 ER UIT De hoofdprijs der Staatsloterij, de 100.000 gulden, is Donderdag gevallen op nummer 19239. BUITENLANDSCH NIEUWS. WENSCHT DUCE CONFERENTIE VAN VIER Havas meldt uit Londen De correspondent van de „Daily Mail" te Rome meldt aan zijn blad „Uit betrouwbare bron wordt verno men, dat Mussolini, direct na den val van Barcelona, een conferentie-van-vier zou wil len bijeenroepen. Hij zou wenschen, dat vertegenwoordigers van Engeland, Frankrijk, Duitschland en Italië drie punten inzake Spanje zouden be spreken, die op het volgende neerkomen 1. Spanje sparen voor verder bloedvergie ten 2. De positie van het Spaansche volk be palen, in overeenstemming met Duitschland en Italië, die Franco hebben geholpen. 3. Bewerken, dat de vier mogendheden zich verplichten de wederinstelling te ver hinderen van een regeering der communisti- ten of van het volksfront in Katalonië of bij Madrid. BELGISCH RIJNSCHIP IN DEN STORM VERGAAN. Bemanning is gered. Het Belgische Rijnschip „Aline" (schipper Potter) is Donderdagmiddag bij Wemeldinge in de Oosterschelde even na vijf uur door het stormweer overvallen en gezonken. De bemanning, bestaande uit vier perso nen, wist zich in de roeiboot in veiligheid te brengen. Zij is later door de sleepboot „Se- cunda" (kapitein Volker) opgepikt. Vervol gens op het bergingsvaartuig „Zeehond" over gegaan en door dit schip te Wemeldinge aan land gebracht. Het schip was geladen met zand en op weg naar België. Het schip is afkomstig uit Gent en meet 1298 ton. SNEEUWSTORMEN en OVERSTROOMINGEN. Het spoorwegverkeer in een groot deel van Engeland is ontwricht door sneeuwstormen, mist en overstroomingen. Ook het spoorweg verkeer wordt belemmerd, terwijl de telefo nische verbindingen beschadigd zijn. Lucht- diensten zijn stopgezet. Men verwacht, dat de sneeuwval spoedig zal eindigen, doch door regen zal worden gevolgd. FRANKRIJK. GEHEIME CORSICAANSCHE ZENDER AGEERT VOOR ONAFHANKELIJKHEID. Zeer felle aanvallen op Frankrijk. Sedert vijf dagen hoort men te Rome vol komen duidelijk een vrij krachtigen gehei men radiozender, die wordt aangekondigd als „Radio corse libre" en die eiken avond om 20.2U uur Nederlandschen tijd uitzendt op een golflengte van 31 meter. In een eigenaardig Fransch met zeer lang gerekte klinkers doet de spreker buitenge woon heftige aanvallen op de Fransche Re publiek. Hij stelt de Franschen voor als ware tyrannen, die het Corsicaansche vaderland sedert anderhalve eeuw hebben uitgeplunderd en verwaarloosd. Het feit, dat eenige negers en Arabieren op het eiland in garnizoen lig gen wordt als een der meest onduldbare grie ven naar voren gebracht. Vrijdagavond deelde de spreker mede, dat de zender is opgesteld op een vrijwel onge- naakbaren berg in het midden van het eiland. Heden werd medegedeeld, dat een groote voorraad wapens en munitie in grotten aan de westkust van het eiland is verborgen en tenbakkers," fluisterde zij plotseling. „Wat zijn wij, wat is ons leven, wat al onze heer lijkheid Zij zuchtte diep. „Doch Gij zijt onze Vader, en wij zijn Uwe kinderen ont ferm U onzer, zooals een vader zich over zij ne kinderen ontfermt Zij zweeg weer mij overviel een namelooze angstik had alles willen geven, als ik had mogen zien dat die gesloten oogen zich open den ik drukte zachtkens mijne lippen op haar voorhoofd. Zij vloog overeind, doch zag mij vol liefde en teederheid aan. „Roep Ilse gebood zij nauw hoorbaar. Ik ijlde weg, en in hetzelfde oogenblik reed tot mijne onuitsprekelijke vreugde een rijtuig het erf van den Dierkhof op. Bijna tegelij kertijd trad Ilse de kamer binnen door een heer vergezeld. „Daar is de dokter, Mevrouw zeide zij, terwijl zij den dokter voorging naar het bed. Het gelaat mijner grootmoeder nam ter stond weer eene vastberaden uitdrukking aan. Zij reikte den geneesheer hare rech- terhand, opdat hij haar den pols zou voelen, 'j en keek hem oplettend aan. „Hoeveel tijd geeft mij nog vroeg zij kort en beslist. Hij zweeg een oogenblik, door hare vraag verbijsterd, en zorgde er voor dat zijn blik den hare niet ontmoette. „Wij zullen ons best doensprak hij ontwijkend. „Neen, neen, geef u geen moeite viel zij hem in de rede. Zij keek met een veel betee- kenend glimlachje, langs de linkerzijde van haar lichaam. „Dat is reeds een prooi der vernietiging sprak zij koud. „Hoeveel tijd heb ik nog herhaalde zij luider, geen ont wijkend antwoord duldend. „Welnu dan een uur." Een stroom van tranen ontsprong aan mijne oogen Ilse ging bij een der vensters staan en drukte haar gelaat tegen de koude ruiten. Alleen mijne grootmoeder verloor geen oogenblik hare kalmte. Hare oogen vestigden zich op den zilveren luchter, die van den zol der afhing. „Steek de kaarsen aan, Ilse gebood zij en terwijl deze op een stoel stond en het eene vlammetje na het andere zichtbaar werd, wendde de zieke zich tot den dokter. „Ik dank u dat gij gekomen zijt," zeide zij „ik zou u gaarne nog een laatsten liefdedienst willen vragen. Zoudt gij de goedheid willen hebben op te schrijven wat ik u zal dictee- ren „Volgaarne, Mevrouwdoch indien hier sprake is van eene laatste wilsbeschikking, dan moet ik u doen opmerken, dat zij ongel dig zou zijn zonder dat een ambtenaar „Dat weet ik," viel zij hem in de rede. „Doch daartoe is geen tijd meer. Mijn zoon zal en moet mijn laatsten wil ook in dezen vorm eerbiedigen Ilse bracht pen en inkt en mijne grootmoe der dicteerde „Ik vermaak aan Ilse Wichel den Dierkhof met al zijne aanhoorigheden en onroerende goederen „Neen, neenschreeuwde Ilse onthutst, „dat zal niet gebeuren Mijne grootmoeder wierp haar een stren gen, verwijtenden blik toe en sprak verder, zonder dat zij zich van haar stuk liet bren gen als een bewijs van mijne dank baarheid voor hare onbegrensde toewijding en opofferingIk vermaak verder aan mijne kleindochter Leonore von Sassen, wat ik nog aan effecten bezitniemand, wie het ook zij, mag daarop eenig recht laten gelden." Ilze was bij het bed komen staan en keek haar verbaasd aan. De zieke wees naar eene kast. „Daarin moet een blikken trommel staankrijg haar uit de kast, Ilse ik ben vergeten, hoeveel daar in is." Ilse sloot de kast open en zette eene een voudige blikken trommel op de tafel. Een verroest sleuteltje stak in het hangslot. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. 'AUper Courant

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1