I
NI I1DRDER1ANK
ZITDAG MIDDENMEER (Dalei Suil)
9| - 3 uur.
30e JAARGANG
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1939
No. 15
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
L. GOYARTS.
DE BAND
DES BLOEDS.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
TANDHEELKUNDIGE
HIPPOLYTUSHOEF
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WEERINGEN.
BUREAU
Hlppolytushoef Wlerlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 6 regel»
Iedere regel meer
f 0.80
f QJ0
IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR.
HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
MIDDENMEER
IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR
HOTEL SMIT, (aparte ingang.)
ZIEKENFONDSLEDEN FONDSTARIEF.
CRISIS - BUREAU.
STEUN GOEDGEKEURDE POOT-
AARDAPPELEN OOGST 1938
Naar wij van bevoegde zijde verne
men, zal de steunregeling voor goedge
keurde pootaardappelen van den
oogst 1938 een dezer dagen worden ge
wijzigd in dier voege, dat met ingang
van 6 Februari ook voor potersteun in
aanmerking komen de tot dusver van
steun uitgesloten goedgekeurdte poot-
aardappelen van rassen, ingedeeld in
zoogenaamde rubriek I, welke zijn ge
teeld op kleigrond.
Voor de pootaardappelen van deze
rubriek, goedgekeurd in de klassen A,
B en C zal voor de vierkantsmaten
28-35 mm als potersteun worden uitge
keerd resp. f 1.50, f 1 en f 0.50 p. 100 Kg.
Voor de sorteeringen boven de vier-
kantsmaat 35 mm, goedgekeurd in de
klassen A, B en C zal worden uitge
keerd resp. f 1, f 0.50 en nihil, indien
de aardappelen voldoen aan de ei-
schen, gesteld voor de rubriek A, be
doeld in de Crisis-Steunbeschikking
1938 II, Aardappelen (oogst 1938) - de
kleiconsumptie aardappelrassen - en
resp. f 1.50, f 1. en f 0.50, indien de
aardappelen niet aan de eischen van
rubriek A voldoen. In dit laatste ge
val zal uiteraard als „gewone" denatu
ratievergoeding f 0.80 per 100 Kg. wor
den uitgekeerd (f 0.90 van 1 Mrt. af),
terwijl deze, indien de aardappelen wel
ke aan eischen van rubriek A voldoen,
f 1.50 per 100 Kg. bedraiagt.
Voor de goedgekeurde pootaardappe
len in de vierkantsmaten 28-35 mm be
draagt de gewone denatura.tievergoe-
ding, ongeacht de omstandigheid of
zij al dan niet in rubriek A kunnen
worden ingedeeld, f 0.80 per 100 Kg. bij
denatur.atie vóór 1 Maart 1939 en f 0.90
per 100 Kg. bij denaturatie van 1
Maart af.
den er hier en daar min of meer bevre
digende resultaten bereikt worden, de
uitkomsten over het algemeen verre
van rooskleurig waren.
Bij het doorbladeren van dit ruim
100 bladzijden tellend werkje (dat zoo
ver de voorraad strekt kosteloos voor
de ingeschrevenen in het Handelsregis
ter verkrijgbaar is) treffen wij aller
eerst de volledige Nieuwjaarsrede aan.
Vervolgens een volledig overzicht van
de werkzaamheden van de Kamer en
het Handelsregister, waaruit onder
meer blijkt, dat in de 39 gemeenten
van haar gebied thans 12.637 bedrij
ven staan ingeschreven. Het aantal in
lichtingen (vrijwel steeds kosteloos),
dat de Kamer in 1938 verstrekte, be
draagt ruim 10.000. Voor de eerste
maal zien wij aan het verslag ook een
kaart toegevoegd, die een duidelijk
beeld geeft van het gebied der Kamer,
dat in het begin van het afgeloopen
jaar met den geheelen Wieringermeer
polder werd uitgebreid. Voorts wor
den beschouwingen gewijd aan wegen
verbetering en scheepvaart, alsmede
een belangwekkend artikel over den
kaashandel. Óok aan den handel in
land- en tuinbouwproducten wordt
veel aandacht besteed. De omzetten van
de veilingen dezer producten hebben in
1938 in 't district der Kamer, 'n bedrag
van 1 mill. overschreden, terwijl deze
de laatste jaren beneden dit cijfer ble
ven. Tenslotte volgen nog vele bladzij
den, gewijd aan den handel in bloem
bollen, visscherij. schapenteelt, vreem
delingenverkeer, middenstand, enz.
die voor hen, die belangstellen in het
economisch leven van dit district onge
twijfeld van veel nut kunnen zijn.
HET BEDRIJFSLEVEN IN 1938
In Hollands Noorderkwartier
Getrouw aan haar traditie liet de
Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Hollands Noorderkwartier ookj
nu reels in de maand Januari haar
RINNENLANDSCH NIEUWS.
verslag over het afgeloopen jaar ver
schijnen.
Uit de beschrijving van de verschil-
1 eide bedrijfstakken blijkt, dat al kon
FEUILLETON
12
„Ilse, word niet boos," zeide ik dralend,
„doch dit wilde ik nog zeggen die Christine
in zeer ongelukkig zij heeft hare stem verlo
ren."
„Zoo heb je den brief gevonden en gele
zen, Leonore vroeg zij zoo koel mogelijk."
Ik knikte toestemmend.
„En schaam je je niet knorde zij, „Je
verwijt mij dat ik in de ure der droefheid
mijn plicht doe en mijn arbeid verricht, en
in hetzelfde oogenblik gluur jij in brieven,
die niet aan je gericht zijn, die je Gods-ter
wereld niets aangaan Dat is hetzelfde
als diefstalweet je dat wel Voor 't ove
rige geloof lk geen woord van wat er in dien
brief staatspreek er dus maar niet meer
over
„Dat kan ik niet laten Ik heb zoo
met haar te doen Zult ge haar inderdaad
niets sturen?Ach, Ilse, ik smeek je
„Geen penning Zij heeft meer dan
haar erfdeel medegenomen in den nacht,
toen zij heimelijk het huis harer moeder ver
liet, dat heeft ook in het arme hoofd, dat
daar nu ligt, gewoeld
„Mijne grootmoeder heeft haar vergeven,
Ilse
„Dat moet ik nog eerst leeren Dat kan
eene moeder doen. en vooral als zij reeds bij
na niet meer op aarde is doch iemand als
ik, die al den jammer jaren lang heb bijge
woond en er mijn deel van gedragen heb, die
valt het moeilijk Jij neemt zeker alles
voor goede munt op wat in den brief staat
Ja, ja, op hare knieën ligt zij, doch niet om
dat zij naar vergiffenis verlangt God be
waar' mij daar heeft zij het jaren lang bui
ten kunnen stellen, en alles is goed gegaan
geld wil ze hebben Voor het lieve geld is
't nog altijd de moeite waard op de knieën te
vallen
HET GOUDEN KALF GESLACHT
Dezer dagen begaf een Brabantsch
boertje zich naar de Nijmeegsche vee
markt om daar eenig rundvee van de
hand te doen. Toen de man zijn zaken
had afgedaan, geraakte hij in ge
sprek met een veehandelaar, die kalve
ren te koop aanbood. Ofschoon de boer
geen kalveren noodig had, betastte hij
toch een zuigkalf en stak zijn hand in
den bek van het dier. Het kalfje zoog
aan de vingers van den boer, waardoor
een gouden zegelring losraakte en in
den hek van het kalf verdween.
De boer schrok hevig, toen het kalfje
den ring doorslikte, voornamelijk om-
de ring een erfstuk is, dat hij in geen
geval w.ilde missen. Hij was dus wel
genoodzaakt het kalf tegen wil en
dank te koopen.
Toen hij het beestje in zijn bezit had,
ijlde hij er mee naar het abattoir om
het te laten slachten. En waarlijk, het
sieraad werd ongeschonden in de maag
van het kalf teruggevonden, zoodat de
hoer na al deze wederwaardigheden
weer in het bezit kwam van den ver
loren ring.
Wat moest dit alles haar hoog zitten, dat
zij zoo heftig en schamper was en zoo lang
achtereen sprak, zij die anders niet zoo bij
zonder spraakzaam was
„Bij gelegenheid moet je ook maar eens
hooren, waarom je grootmoeder den klank
van geld niet verdragen kon," ging zij voort,
na diep adem gehaald te hebben. „Het kan
geen kwaad, dat je weet, hoeveel onheil die
thalers kunnen teweegbrengen, die je giste
ren voor het eerst van je leven gezien hebt.
Je grootmoeder is "de rijkste vrouw van Han-
nover geweest haar eerste man heeft haar
kisten vol geld en kasten vol goed nagelaten.
Later bij haar tweede huwelijk zij hield
helaas te veel van den man heeft zij
haar grootste offer gebrachtzij heeft haar
geloof verzaaktdat mocht zij niet mee ten
huwelijk brengen met het Joodsche geld
neemt men het zoo nauw niet. Het heeft ookj
niet lang geduurd of zij kwam het aan de
weet, dat het dien tweeden man volstrekt niet
om hare liefde te doen was haar kapitaal is
gaandeweg naar de vier hoeken des winds
verdwenen hij heeft er weg mede geweten
„Was dat mijn grootvader, Ilse
Het donkerrood, hetwelk haar zoo goed
stond, keerde plotseling terug op Ilse's wan
gen.
„Zie je wel, je laat een mensch niet met
rust en vraagt hem letterlijk uit, zoodat hij
alles zegt, wat hij beter deed te zwijgen!",
pruttelde zij en stond op. „Maar dit heb ik je
te zeggen, kom mij niet weer met Christine
aan boord die is dood voor mij vergeet dat
niet.Je behoeft zelve ook met die ontaar-
de je hoofd niet verder te breken dat zijn
geen dingen, waarmee je Je hebt bezig te hou-
den
Zij schoof Heinz, die stil en deemoedig op
een stoel was gaan zitten, een kop koffie toe
doch zij keek hem nog niet aan. Daarop ging
zij weer naar buiten, naar de pomp. Ik zag, j
dat zij zich op de lippen beet, toen zij den
slinger ophief doch het kon niet anders
De waterstraal kletterde neder, totdat de em
mer vol was.
Neen al had Ilse altijd gelijk, ditmaal kon
ik haar niet bijvallen. Voortdurend moest ik
EEN PRETTIGE GEMEENTE
„Blij dat je weggaat, Burge
meester."
Het vriendelijke Geldersche dorpje
Dreumel aan den Maaskant boven
's-Hertogenbosch heeft de laatste ja
ren heel wat politieke incidenten be
leeft, niet steeds tot vreugd van de
autoriteiten en veelal tot schade van
de burgerij en de reputatie der Ge
meente.
In den raad boterde het al lang niet.
De burgemeester en de geestelijkheid
traden naar veler gevoelens te zelf
standig op.
Met Oranjefeesten was er door ge
brek aan samenwerking steeds oneenig
heid dan had een der bestuurders
het met den burgervader aan den stok
of de gemeenteveldwachter stak plot
seling een spaak in het wiel.
Zoo heeft bij het planten van een
'oranjeboom da gemeenteveldwachter
eens een wethouder bekeurd, omdat
deze zich op verboden terrein bevond.
Niettemin heeft de burgemeester, de
heer Van Erp, het in Dreumel 20 jaren
kunnen uithouden, eerst zeven jaren
als secretaris, daarna dertien jaren ais
burgemeester. Aan deze periode is nu
een einde gekomen, omdat burgemees
ter Van Erp met ingang van 1 Febru
ari benoemd is tot burgemeester van
het naburige dorp Ammerzoden.
In een plechtige raadszitting werd
afscheid genomen van het hoofd der
gemeente.
Wethouder Cruys w.as de eerste
woordvoerder. Hij betoogde, dat uit
meeningsverschillen meestal de vrucht
baarste besluiten worden geboren en
hield zich ervan overtuigd, dat het
burgemeestersambt geen sinecure is.
Het raadslid Cooymans zeide, dat hij
weliswaar meermalen met den voor
zitter heeft gedebatteerd, doch dat hij
daarom toch nog wel afscheid van hem
wilde nemen, en hij herhaalde de
woorden van den wethouder, dat uit
meeningsverschillen de beste beslui
ten komen.
Ook de pastoor van het dorp was in
de raadszaal en memoreert de moei
lijke jaren van het burgemeesterschap.
Velen hebben de samenwerking tus-
schen burgemeester en pastoor afge
keurd, doch hij achtte zulks noodig
voor aller geestelijk en tijdelijk welzijn
En de pastoor besloot aldus Burge
meester en Mevrouw, naast vele on
aangename herinneringen zullen u ook
vele aangename bijblijven uit Dreumel
Moge het u en uw gezin goed gaan in
Ammerzoden. Moge u daar vrede en
ALKMAAR
HOORN.
Neemt gelden a deposito met rentevergoeding naar
gelang van terimjn van plaatsing.
NAAR AMSTERDAM.
W.
eendracht vinden, welke gij hier hebt
gemist.
Hierna ving een druk bezochte re
ceptie aan.
TWEE JONGENS VERDRONKEN
Op gevaarlijk ijs te Leeuwar
den gewaagd.
Donderdagmiddag half vijf zakten
jongens op een vijver aan den Ooster
singel te Leeuwarden door het ijs.
Een hunner redde zich zelf en was
spoélig weer op den wal. De vier ande
ren verkeerden al gauw in levensge
vaar. Schippers schoten toe met lad
ders en redden een anderen jongen. In
middels reed een garagehouder een
bootje op een voertuig naar den wal.
waarmede men het reddingswerk ver
gemakkelijkte. De 11-jarige Marten
Sinnema haalde men vervolgens op
den wal. Hij verkeerde in een toestand,
dat hij direct naar een ziekenhuis
moest worden vervoerd. Na ongeveer
vijftien minuten wist men beide an
dere drenkelingen op te halen, den 13-
jarigen W. Stobbe en den 13-jarigen
W. Sixma. Zij bleken te zijn overleden.
TIJDENS LUCHTBESCHERMINGS
OEFENING ZONDER NOODZAAK
OP STRAAT.
Diemenaar veroordeeld
Tijdens de verduisteringsoefeningen
in October in de gemeente Diemen,
heeft de politie tegen ongeveer 30 per
sonen procesverbaal opgemaakt, om
dat zij zich in strijd met de gemeente
lijke verordeningen zonder noodzaak
tijdens de oefening op straat hadden
bevonden.
Donderdag stond de eerste van dit
dertigtal terecht voor den Amsterdam
voordeeligste autobusverbinding. schen politierechter.
i De Officier van Justitie eischte
Dan alleen per
A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN
Vraagt orze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
denken aan die ongelukkige zangeres Zij
was mijne tante Mijne tante Dat klonk
zoo teeder en vriendelijk, maar toch wel wat
cudachtig, voor het bekoorlijke wezen, dat ik
mij voor den geest riepEn toch zij
was ouder dan mijn vader, ouder dan twee-en
veertig Jaarhè, wat vreeselijk oud!
't Hiep alles niets mijne verbeelding bleef
werkzaam, om de belangwekkende figuur zich
zoo aantrekkelijk mogelijk voor te stellen
zij was immers eene zangeres....
Ik nam met mijn overkropt gemoed de wijk
naar den eenzamen grafheuvel en staarde,
met tranen in de oogen, naar den verrukke
lijk blauwen hemel.Zou zij mij zien, mijne
lieve grootmoeder, zien hoe verslagen ik daar
nederzat Zij was er zeker niet boos om, dat
ik aan Christine dacht of had zij haar niet
vergeven
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Vier weken waren voorbijgegaan sinds den
dood van mijne grootmoeder. Ik was er bij
tegenwoordig, toen men haar op het kerkhof
van het naastbij gelegen dorp ter ruste legde.
De goede, oude dominé bad zoo innig om
vrede voor de afgestorvene, alsof hij bij de
groeve stond van het dierbaarste lid zijner
gemeente, en Heinz had naar het scheen ook
vergeten, dat de zes planken, die aan de aar
de werden toevertrouwd, eene gedoopte, maar
aan het Christendom weder ontrouw gewor
den Jodin bevatten hij weende bittere tra
nenThans bloeiden reeds de bontgekleur
de zomerbloemen op de nieuwe grafterp,
waaronder zij sliep vlug en onaangeraakt
door menschenhand, waren zij opgeschoten
uit den donkeren schoot der aarde als liefe
lijke droombeelden der vredig sluimerende, en
met hare oogjes lachten zij vriendelijk de
zonnige wereld toe.
De eenzame Dierkhof beleefde zijn schoon
ste tijd van het jaar hij lag daar midden
in een perzikkleurig bed de heide begon te
bloeien, en de bijen die tot nu toe op de gou
den koolzaadvelden en In de bloeiende boek
weit gezwermd hadden, genoten nu weelde-
25
boete en de politierechter die er in zijn
■vonnis op wees, dat het van het hoog
vlakteZij gonsden hare oude eentonige
melodie der heide, een zoeten slaapzang, om
het beschermend dak Uit de lucht tuimelden
mijne lievelingen, de blauwe kapellen, ln zoo
grooten getale naar beneden, dat het wel
scheen alsof de heldere zomerhemel zelf ln
stukjes op de aarde neerfladderden over het
zand kropen de van goud schitterende kevers
en op de bloemen van het veld en van den
tuin zaten bontgekleurde vlinders.
Vroeger zou ik de kapellen zijn nageloopen
en had ze gevangen om mij te verlustigen aan
de prachtige kleuren harer vleugels en ze dan
weer te laten vliegen, op die wijze had ik
soms halve dagen aaneen de heide doorloo-
pen dat was nu anders geworden. Ik ver
toefde thans vaak in de kamer mijner groot
moeder, die met hare ouderwetsche meubelen,
afkomstig uit het huls der Joodsche familie,
eene geheimzinnige bekoring op mij oefende.
Alles lag en stond nog op zijne oude plaats
niets was verzetde gewichten der oude klok
werden weder geregeld opgetrokken, en opdat
er niets ontbreken zou, waardoor de meening
kon worden gewekt dat de gestorvene nog in
deze omgeving verblijf hield, had Ilse de af
gebrande waskaarsen op den zilveren luchter
door nieuwe vervangen.
Nu en dan sloot Ilse kasten en spinden voor
mij open zij waren voor het grootste gedeel
te ledig bij hare vlucht uit de wereld had
mijne grootmoeder allen ballast over boord
geworpen. Dubbel belangrijk was derhalve'
voor mij de vondst van een beschreven stukje
papier, van eene gedroogde bloem.
In een der kasten hingen ook nog verschei
den kleedingstukken, door mijne grootmoe
der gedragen, evenwel nooit zoolang zij op de
heide woonde. Op zekeren dag kreeg Ilse eene
zwarte stoffen japon uit de kast, tornde haar
los en ging aan 't knippen zij had in de stad
het costume-naaien geleerd, en daar was zij
niet weinig trotsch opIk schrikte hevig,
toen zij mij riep om hetgeen zij genaaid had
te passen wat zij vervaardigd had geleek wel
een harnas.
„Neen, Ilse, dat draag ik nooitbeweerde
ik, en ik trok aan den nauwen hals, die mij
dronken op de onafzienbare, aan honig rijke tegen de keel zat, en zonder dat zij 't bemerk-
sle belang is, dat tijdens deze verduis
teringsproeven de hand wordt gehou-
den aan de voorschriften, veroordeel
de verdachte conform dezen eisch.
BANKETFABRIKANT
VH.KOUKD*LLD.
Onfrissche toestand in bakkerij.
De Kecntnank te Groningen heeit
Donderdag het vonnis van aen kanton
rechter vernietigd en, opnieuwr reent
doende, den bankeUabrikcint E. S. ie
Groningen wegens eenige overtredin
gen van de Warenwet en van het alge
meen hesluit ingevolge aie wet, veroor
deeld tot f 150u noete, subs. 12 d-gen
hechtenis. De aanleiding tot deze
rechtspraak waren de ontoelaatbare
onhygiënische toestanden in de Fabriek
De eisch tegen verdachte, die van
het vonnis van den kantonrechter van
25 November 1D36 in hooger beroep was
gegaan, en welke zaak thans voor de
Groningsche hechtbank was behan
deld, luidde bevestiging van het von
nis, namelijk drie hoeten van f 4U0
subs. een maand hechtenis* benevens
driemaal zeven dagen voorwaardelijke
hechtenis en negenmaal f 25 boete,
subs. lü dagen heentenis.
SCHOOL EN HUIS
Een goede raad. - Kinderen
die „niet verder leeren"
Naar aanleiding, van de actie van den
heer L. Welling te Groningen, hoofd
inspecteur van het lager onderwijs,
schrijft een schoolhoofd ten platte-
lande aan het Handelsblad dezen
„nisschen wind uit het Noorden" met
instemming te volgen. De geachte in
zender vestigt vooral de aandacht op
de door den heer Welling bepleite dif
ferentiatie in de 5e en 6e klasse (iets
dat in.de kleine scholen met twee of
drie leerkrachten tot op zekere hoogte
te, deed ik met mijn elleboog al mijn best, om
den nauwen knellenden naad van de mouw
te doen openbarsten.
„Kom, wathet zal wel gewennen
antwoordde zij beslist en ging voort met pas
sen.
Wij zaten in den boomgaard onder den
eik, waarheen ik stoelen en eene tafel had
gedragen. Daarbuiten over de heide brandde
de gloeiende hitte van de middagzon doch
hier was schaduw hier was het koel en
stilwij hoorden niets dan het gonzen van
de bijen en het schreeuwen der jonge eksters
in het nest boven ons hoofd. Ik had den
grooten, ronden, bruinen, strooien hoed on
der handen, dien Ilse vijf jaar geleden voor
mij uit de stad had laten komen, en tornde
op haar bevel het roode lint los, dat tot hier
toe de lust van mijne oogen geweest was.
Daar kwam Heinz aan hij was naar het
dorp geweest en legde een brief voor Ilse op
de tafel.
Mijn vader had op het telegram, hetwelk
hem den dood van mijne grootmoeder had
gemeld, geantwoord dat hij door eene ern
stige ziekte niet bij hare begrafenis tegen
woordig kon zijn. Van dat oogenblik af was
de correspondentie tusschen hem en Ilse vrij
druk geworden waarover zij elkander schre
ven wist ik nietik kreeg geen enkelen regel
onder de oogen doch dit wist Ik, dat tus
schen Ilse's laatsten brief en het antwoord
van mijn vader, hetwelk zij daar zat te lezen,
ternauwernood vijf dagen waren voorbijge
gaan.
„Niets bijzonders zeide zij en stak den
brief in haren zak. „Overmorgen gaan wij op
reis dat is afgesproken
Hoed en schaar vielen mij uit de hand.
(Wordt vervolgd).
VIER BLADEN ADVERTEEREN
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant.