30e JAARGANG
DINSDAG 2 MEI 1939
No. 51
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
w
DE BAND
DES BLOEDS.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
UITGEVER:
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
Hlppolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19
Iedere regel meer
f0.10
GEEN OMSINGELING
ZEGT ENGELAND
Engeland zou desgevraagd dit
willen bewijzen door garantie
aan Duitschland.
Naar aanleiding van Hitiers betoog
dat Engeland een omsingelitigspolitiek
voert ten opzichte van Duitschland,
heeft de Engelsche radio naar de „Ti
mes" meldt, een korte verklaring om
geroepen dat Engeland bereid zou zijn
ook Duitschland een garantie tegen
agressie te geven.
Volgens Hav,a.s wijst men er echter tri
Britsche diplomatieke kringen ip, dat
dit denkbeeld niet zoo moet worden ge
ïnterpreteerd, als zou dit aanbod reeds
gedaan zijn of zou het weldra gedaan
worden. Doch indien Duitschland zich
werkelijk gedreigd zou voelen, staat
het haar vrij de Engelsche voornemens
te doen bevestigen, dooor om 'n geran
(ie te verzoeken, welke haar niet gewei
gerd zou worden en die zou benijzen,
dat Engeland geen omsingelingspoli-
tiek voert.
In deze kringen wordt voorts ten
stelligste tegengesproken, dat de Brit
sche Regeering, zooals in sommige be
richten uit Duitschland gemeld was,
aan haar.ambassadeur in Berlijn op
dracht gegeven zou hebben mei, de
Duitsche autoriteiten zekere punten
uit de redevoering van Hitier te be
spreken.
Het is volkomen normaal, zoo voegt
men hieraan toe, dat Sir Nevile Hen-
derson in contact blijft met de Regee
ring waarbij hij is geaccrediteerd,
doch zijn bezoek is in het geheel niet
het gevolg van speciale instructies uit
Londen.
Men acht het hier voorshands niet
wel mogelijk reeds te zeggen, welk ge
gevolg gegeven zal worden aan Hitiers
verklaringen op diplomatiek gebied.
Dat hangt volkomen af van de gebeur
tenissen in de komende dagen of we
ken.
Wat de opzegging van het vlootver-
drag betreft, neemt men aan dat Lon
den daarop zal antwoorden, waarschijn
lijk slechts om de argumenten te weer
leggen waarop de opzegging geba
seerd wordt. Men acht het voorshands
echter niet waarschijnlijk, dat men op
het in de laatste alinea der nota ver
vatte voorstel zal ingaan, zoodat er
weinig kans is dat Groot Brittanniö
en Duitschland verdere onderhande
lingen over vlootkwosties zullen voeren
De opzegging van het Duitsch-Pool-
sche accoord houdt natuurlijk de aan
dacht bezig en hieraan hecht men
grootere beteekenis dan aan de op
zegging van het vlootverdrag,
In diplomatieke kringen wenscht
men evenwel zich hierover niet uit te
laten, zoolang men de reactie van War
chau nog niet kent.
CRISIS - BUREAU.
DENATURATIEREGELING
CONSUMPTIE- EN
POOTAARDAPPELEN
Van belanghebbenden" wordt het
volgende medegedeeld
In a'ntwoord op de vele vragen, wel
ke bij de instanties, belast met de uit
voering van de denaturatieregeling
voor consumptie- en goedgekeurde
pootaardappelen, binnenkomen, volgt
hierbij een korte uiteenzetting van
de regeling zooals die thans geldt,
a. Consumptieaardappelen.
Niet gedenatureerd worden de con
sumptieaardappelen van den klei
grond van de z.g. rubriek A, waartoe
ondermeer de rassen Eigenheimer,
Zeeuwsche Bonte en Blauwe, Bevelan
der en Roode Star behooren.
'b. Goedgekeurde pootaardappelen
De denaturatie van goedgekeurde
pootaardappelen van den kleigrond
van de rubriek I (de consumptieras
sen) is beëindigd.
Dit geldt niet voor de goedgekeur
de pootaardappelen van de rassen Ei
genheimer, Bevelander en Roode Star,
voorzoover die niet voldoen aan de ei-
schen, gesteld aan de onder a genoem
de rubriek A en niet voor de goedge
keurde j)ootaa,rdapelen van de sortee
ring 28/35 mm of tusschenmaten onge
acht het ras.
U
OPGAVE VAN EIGENHEIMERS
GETEELD OP
TUINBOUWTEELTVERGUNNING
De Nederlandsche Groenten- en
Fruit Centrale maakt bekend, dat die
telers die hun tuinbouwteeltvergun
ning vervroegde Eigenheimers telen,
vóór 11 Juni 1939 aan hun veiling op
gave moeten doen van de oppervlakte,
die zij met deze Eigenheimers be
telen, onder vertoon van hun vergun
ning. Deze opgave is vereischt om
deze Eigenheimers in aanmerking te
doen komen voor' de minimum- en
vergoedingsprijzen, voor vroege aard
appelen te stellen.
Telers, die in het bezit, zijn van een
tuinbouwteeltvergunning met. opdruk
„,pootaardappelbedrijf", komen voor
deze regeling niet in aanmerking.
FEUILLETON
WAT IN VOORRAADKAMER ONZER
HUISVROUWEN BEHOORT
Lijst van artikelen met opgave
van velerlei bijzonderheden.
De voorzichtige, verstandige huis
vrouw, die tijdig haar voorraadkamer
vullen wil, kan in een publicatie van
de Vereeniging voor Nationale Veilig
heid een lijst aantreffen van de artike
len, welke zich het beste hiervoor lee-
nen, met achter elk artikel de verpak
king, de wijze van bezwaren en de duur
zaamheid vermeld. Hier volgt 't lijstje:
Blikgroenten en soepen, in origineele
verpakking, koel, onbeperkt.
Bloem, in bus met ventilatie of in
pondspakken, koel en droog, niet lan
ger dan 2 maanden.
Cacaopoeder, in bussen, droog on
beperkt.
Gort, in zak, koel en luchtig, niet
langer dan 2 maanden.
Kaarsen, in origineele verpakking,
droog, onbeperkt.
Koffie, in halfpondspakken of in
luchtdikke bussen, in blik, ongeveer
vijf maanden.
Lucifers, in origineele verpakking,
overal, onbeperkt.
Margarine in half Kg. bussen, in
blik, ongeveer 6 maanden.
Olie in blik of flesschen, in donker
bewaren, onbeperkt.
Peulvruchten, in kleine sloopjes des
noods opgehangen, koel en luchtig, on
geveer zes maanden.
Rijst, geglansd, in baaltjes eventueel
opgehangen, koel en droog, ongeveer
1 jaar.
Sago, in origineele verpakking, over
al, onbeperkt.
Suiker in baaltjes van 2% Kg.,
droog, onbeperkt.
Thee,, in halfpondspakken, in blik,
onbeperkt.
Vermicelli, pakjes van V& Kg. droog,
kan niet lang bewaard worden.
Zeep (hard) in pakken, koel en droog
onbeperkt.
Zout, in origineele verpakking, droog
onbeperkt.
SCHILDERWERK
,,Kom, sta op'", zegt moeder,
In een volle bus
Want daar hing een dame
Eenzaam aan de lus.
Met gelakte nagels,
Verf op lippen, wangen.
„Neen", zegt zoontje luid
„Een schilderij moet hangen."
Een aantal jongelieden beklommen
de fatale rots te Marche-les-Dames,
toen boven hen een steen losraakte en
een van hen aan het hoofd trof. De ge
troffene, een neef van graaf Xavier de
Grunne stortte omlaag en sleepte in
zijn val zijn zuster en twee anderen
mede. Hij zelf werd zwaar gewond
het meisje gedood. De twee anderen
bleven in een gevaarlijke positie han
gen aan het touw. Zij werden latei'
verlost door de Naamsche brandweer.
Men zal zich herinneren, dat het
graaf De Grunne was die het lijk van
Koning Albert vond aan den voet van
de rots.
NOODLANDING VAN KOKKINIKA
De Rus, die Moscou-New York
direct wilde vliegen, bij Nieuw
Brunswijk in een moeras ge
land. - Machine ernstig be
schadigd.
Reuter meldt uit Charlottetown
(Prince Edward Eiland)
De Sovjet Russische vliegers Kokki-
naki en Gordienko, die een vlucht zon
der tusschenlanding van Moskou naar
New York wilden maken, zijn gedwon
gen geweest een noodlanding te ma
ken op Miscou-eiland bij Nieuw Bruns
wijk. Het vliegtuig is in een moeras te
recht gekomen en ernstig beschadigd.
Een der vliegers heeft een pols gebro
ken. De ander is ongedeerd.
De Canadeesche Regeering heeft
eerst overwogen de ijsbreker „Mont-
calm" te zenden om de vliegers van
liet eiland te halen, doch aangezien
deze niet in gevaar verkeeren, heeft
men besloten, dat zij met een vliegtuig
of een visschersvaartuig naar het vas
teland zullen worden gebracht.
Nader wordt gemeld, dat de noodlan
ding is veroorzaakt door motorschade.
Bij de landing zijn beide vleugels en
de propeller gebroken.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ALPINISTEN VERONGELUKT
OP DE FATALE ROTS TE
MARCHE LES DAMES
Op dezelfde plaats, waar Koning Al
bert den dood heeft gevonden, is Zater
dag een groep alpinisten door een on
geluk getroffen, dat aan een van hen,
een jong meisje,, 't leven heeft gekost.
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
GEMEENTE WIERINGEN.
OPENING „SUCCES-FANCY-FAIR"
Wanneer U dit verslag leest behoo
ren de feesten weder tot het verleden,
welke Zaterdagavond op waardige
wijze werden ingezet.
Zooals altijd op Zaterdagavonden
bij Fancy-fairs, was ook nu weer het
publicum niet groot, maar van spon
taan gehalte. Vooral de dames waren
druk vertegenwoordigd, hetgeen waar
schijnlijk wel aan de „Cracker Jokes"'
heeft gelegen.
Tegen half negen neemt voorz. D.
Nieuwbuurt het woord en heet in het
bijzonder Burgemeester en Familie
Kolff, benevens Wethouder O. J. Bos-
ker, van harte welkom. Nadat voorz.
zijn mededeelingen heeft gedaan,
neemt Burgemeester Kolff het woord
'en schetst nog even de moeilijkheden
j waarmede „Succes" te kampen heelt
gehad om deze fancy-fair een beetje
voor elkaar te krijgen.
En dan verklaart hij de feesten
voor geopend.
De „Cracker Jokes" Drie man
met een guitaar. Wij kunnen ons voor
stellen, dat vele plaatsgenooten bet
door deze amateurs gebodene nog
niet geheel begrijpen. Voor Wieringen
was hun optreden iets nieuws en daar
om staat men wel eens sceptisch te
genover deze uiting van moderne
zang. Doch de radio en grammofoon
is ook hier al jaren doorgedrongen,
zoodat in elk geval het opkomende ge
slacht iets kan weten van deze kunst.
Zooals gezegd, was er niet veel pu
bliek en waar ook de zaal niet inge
richt was voor het geven van een voor
stelling, kwam een en ander niet goed
tot zijn recht. Dit was jammer. Want
degenen die er waren, genoten inder
daad van het optreden aezer „Cracker
Jokes." Buitengewoon sterk in het
overnemen van een ander rythme zijn
deze lui. Zij zongen bekende schla-
gers als „Bei mir bist du Schön",,
Oh Joseph, Joseph", „Umbrella ma,Q"
e.d. Het applaus dat telkens de beloo-
ning was voor hun optreden weerga!
duidelijk, dat 't gegeven geapprecieerd
werd. En daarom spreken wij de
hoop uit, dat zij eens mogen optreden
op een feestavond, in een aangekleed:e
zaal met een groot publiek. Dan kun
nen wij zeker zeggen, dat de jongere
menschen een genotvolle avond zullen
hebben.
De tap-dancer Giel Blom werd wel
het middelpunt der belangstelling,
daar zooiets nog altijd inslaat. Deze
lenige jongeman heeft ons vergast op
eenige zware tapnummers, waarbij
pianist Van Manshanden zeer goed
werk leverde. Op een gegeven moment
stond Blom op zijn hooge hoed te tap
pen, hetgeen o.i. een moeilijk experi
ment moet zijn geweest.
Om kort te gaan, zoowel Cracker
Jokes (w.o. Blom) als Blom alleen had
den veel succes.
Hoe geheel anders was het optreden
van onze plaatsgenoot Daan van
Steenbergen. Deze zong met veel ge
voel het beroemde „Standchen" van
Schubert ook weer onder Dekwame
begeleiding van Manshanden. En al
is voor eën dergelijk nummer een meer
rustiger publiek gewenscht, toch kon
den wij constateeren, dat de jongelui on
der den indruk kwamen van de mooie
stem van dezen zanger. Iïet bleef hier
niet bij, want het applaus was wel
van dien aard, dat meerdere nummers
moesten volgen. Wie kent niet het be
kende lied „The Rosery" uit het gelijk
namige tooneelstuk de „Rozenkrans"?
Van Steenbergen vertolkte het op heel
goede wijze. Naast deze ernstige num
mers, werden door hem gezongen
„Stay in my arms Cinderella" en het
niet minder bekende „The Penny-sere
nade."
49
Thans keerde hij mij met eene snelle be
weging het gelaat toe, zonder mijno hand los
te laten.
„Neen, neen, dat zijt ge niet geweest, Leo-
nore," sprak hij met gedempte stem, „dat
weet ik welMijne omgeving kon niet
weten waarom ik juist in het schemeruur zoo
ongaarne eenig gedruisch hoorde en gebie
dend de diepste stilte verlangde. Tegen dien
tijd luisterde ik, ik wist nauwkeurig, wan
neer de lichte meisjesvoeten Carolina's-lust
verlieten ik volgde eiken stap door den tuin
en hier de trap op en luisterde met verruk
king naar het halfgefluisterde „Hoe is het
met hem Heeft hij veel pijn Dat klonk
alles behalve trotschEn dan zag ik hoe
bet haar, met de welbekende beweging van
het voorhoofd werd teruggeworpen, en de
groote, lieve, geestige oogen wijd open ston
den, terwijl zij aan juffrouw Fliedner's lippen
hingen."
Ik vergat alles was tusschen ons lag, en gaf
mij zonder tegenstand te bieden aan den in
druk van het oogenblik over.
„Ach, zij begreep mij niet zoo goed," her
nam ik ijlings en openhartig. „Ik heb zoo vu
rig gewenscht, dab zij ten minste éénmaal, ja
maar éénmaal had gezegd „Ik zal je bij hem
brengen." Ik zou meer rust hebben gehad,
als ik u in uw arme oogen had mogen kijken
en gij tegen mij gezegd hadt„Ik zie je
Toe, til even het kapje op
Hij sprong overeind, nam het kapje af en
wierp het op tafel. Zijne slanke figuur stond
daar in hare volle lengte, veerkrachtig en on
gebogen als altijd.
„Welnu dan, ik zie je antwoordde hij la
chend. „Ik zie dat de kleine Leonore in vijf
lange weken geen streep gegroeid is, en nog
altijd met haar hoofd juist tot aan mijn borst
reikt. Ik zie ook dat dat hoofd nog altijd zoo
fier en onbedeesd naar achteren wordt gewor
pen als vroeger trouwens, hoe zoudt gij
het kunnen helpen dat de natuur ook ééns
een wonderklein feeënkind onder hare schep
selen wilde tellen Ik zie al verder, dat het
bruine gezichtje bleek is geworden, bleek van
angst en zorg en nachtwakenArme Leo
nore wij hebben veel goed te maken je
vader en ik
Hij greep mijne hand en wilde mij zacht-
kens naar zich toetrekken dat bracht mij
plotseling tot bezinning en verlevendigde in
mijn hart .het bewustzijn van mijn vergrijp.
Ik rukte mij los. „Neen," riep ik, „wees niet
zoo vriendelijk tegen mij ik heb dat niet
aan u verdiend Als gij wist welk een
boosaardig schepsel ik ben, welk eene be
driegster, hoe valsch, hoe slecht ik zijn kan,
gij zoudt mij uit uw huis jagen
„Leonore
Ik ijlde naar de deur. „Noem mij niet Leo
noreIk wil duizendmaal liever hooren,
dat gij mij wild, trotsch en onopgevoed noemt,
dat gij mij om het weinig vrouwelijke in mijn
karakter streng veroordeelt doch noem mij
niet zoo vriendelijk, bij mijn naam Ik heb
u onuitsprekelijk veel kwaad gedaan, u slecht
behandeld waar ik maar kon. Ik heb uwe eer
geschonden en met uwe tegenstanders ge-
rneene zaak gemaakt gij kunt mij nooit
vergeven, nooit Ik weet dat zoo zeker, dat ik
er niet eens om vragen durf
Ik greep de kruk van de deur. Hij stond
naast mij.
i „Geloof je dan inderdaad, dat ik je in de
zen toestand van de grootst mogelijke opge
wondenheid laat heengaan Met die bleeke,
bevende lippen, die mij bezorgd maken
vroeg hij en nam mijne hand bedaard van de
kruk weg. „Doe je best om kalm te worden,
en luister naar mijJe kwaamt hier als
een geheel geheel ongerept natuurkind en
keekt met de onschuldigste kinderoogen de
wereld in. Ik beschuldig mij zeiven dat ik toen
niet dadelijk mijn huis van de verkeerde ele
menten gezuiverd heb, hoewel ik in het eerste
uur al wist dat ik op een keerpunt in mijn
leven stond en alles anders zou worden
Het is waar, je onverholen tegenzin tegen mij
deed mij aarzelen ik was te trotsch om al
tijd naar te vergeten en bepaalde mij tot een
waarschuwende stem ik draalde te lang
om datgene te doen, wat den schijn van on
barmhartigheid had en toch het eenig goede
was voor jou en Charlotte beide was geen
plaats in mijn huis zij moest weg Wat
er nu ook gebeurt, wat gij mij moogt hebben
aangedaan door je kortzichtig oordeel over
personen en toestanden, er is niet eens sprake
van de noodzakelijkheid der vergiffenis ik
heb evenveel schuld als jijGe kunt mij
trouwens maar op ééne wijze verdriet doen,
dat is wanneer ge u gelijk zoo vaak het
geval was koud en met tegenzin van mij
af keert neen, neen, dat kan ik niet zien,"
viel hij zich zeiven aangedaan in de rede, toen
ik in een stroom van tranen uitbrak. Hij trok
mij naar zich toe en vlijde mijn hoofd tegen
zijn borst. „Zoo en biecht nu maar getroost
op ik kijk naar dat gordijn en luister met
een half afgewend oor."
„Ik mag niet spreken," zeide ik fluisterend.
„Wat zou ik blij zijn als ik u alles mocht zeg
gen Doch de tijd zal wel komen, en dan
Doch één ding moet gij nu reeds hooren, want
dat heb ik alléén op mijn geweten ik heb
aan 't hof kwaad van u gesproken, ik heb
gezegd, dat gij een ijskoude duitendief waart,
een
Ik bespeurde, dat hij in zich zeiven stond
te lachen. „Wel, wel, is die kleine Leonore
zulk eene lasteraarster zeide hij
Vol vrees hief ik het hoofd op en schoof den
arm weg, die mij omvat hield. „Denk toch
niet, dat alles wat ik u heb aangedaan op
kinderlijk gesnap uitloopt riep ik.
„Dat denk ik volstrekt niet," gaf hij ten
antwoord, terwijl er nog altijd een onbetaal
baar lachje om zijne lippen speelde. „Ik zal
van al die verschrikkelijke onthullingen ken
nis nemen, wachten tot ik alles weet dan
zal ik je rechter zijn geeft je dat eenige
kalmte
Ik knikte toestemmend.
„Doch dan moet je je nu ook onvoorwaar
delijk onderwerpen aan het vonnis door mij
geveld."
Ik herademde en antwoordde „Niets liever
dan dat
En thans droogde ik mijne tranen en be
gon over mijne tante te spreken.
„Ik heb reeds door juffrouw Fliedner van
de vreemde gast gehoord, die eene schuil
plaats gezocht heeft onder de vleugelen van
den kleinen onbezonnen leeuwerik der heide."
viel hij mij na eenige oogenblikken in de re
de. „Is het de vrouw, aan wie je het geldt
hebt gezonden
„Ja."
„Hm Dat vind ik niet goed. Ik stel in
Ilse een onvoorwaardelijk vertrouwen, en zij
was over die tante niet erg best te spreken.
Hoe komt die dame op de vreemdsoortige ge
dachte om juist mij te willen spreken wat
verlangt ze van mij
„Uw raad. O ik bid u, mijnheer Claudius,
weiger haar verzoek niet Mijn vader heeft
haar verstooten.
„En niettemin wil zij met hem op dezelfde
plaats blijven wonen en zich voortdurend aan
het gevaar bloot stellen, hem te ontmoeten,:
die haar niet wil kennen dat bevalt mij
niet Doch ik moet haar goedschiks of
kwaadschiks ontvangen, daar ik volstrekt niet j
meer mag gedoogen, dat mijn heideprinsesje j
betrekkingen onderhoudt, waarvan ik niet
alles weet, en die niet bestand zijn tegen het
onderzoek van mijn blik. Mevrouw hoe
is haar naam
„Christine Paccini."
„Mevrouw Christine Paccini mag van avond
hier thee komen dringenGa haar maar
halen Hoe is het, is mijne toestemming
niet eens een hand waard
Ik keerde terug en legde mijne hand zon
der tegenstribbelen in de zijne. Toen vloog
ik de deur uit.
Ik geloof dat ik zelfs over de heide, toen ik
toch nog onbezwaard was door leed en zorg
als de vogel in de lucht, nooit zóó met vleuge
len aan de voeten mij heb voortgespoed, als
ik thans over de kiezelpaden van den tuin
voortijldeIk wist immers, dat ik nu niet
meer verdwalen kon in de wijde wereld, om
dat hij zijne hand over mij hield uitgestrekt,
waarheen ik wilde gaan. Geen schrikbeeld
kon mij meer beangstigen, want ik vluchtte
aan zijn hart en was veilig. Hoe had ik be
schroomd teruggehuiverd, toen hij mij in zij
ne armen sloot, en welk eenige zalige rust
was toen over mij gekomen zóó was het
geweest, toen ik als kind zóó bang was, dat
ik het op een schreeuwen zette, en Hse's ar
men zich hadden geopend om mij tot beda
ren te brengen door hare liefkoozingen.
Toen ik weder bij tante Christine binnen
kwam, was zij juist bezig een kop chocolade
te maken. Blanche liep op de groote, ronde
tafel rond, likte aan de chocolade en at wat
van een bordje.. Mijn hemel, hoe vlogen
Blanche, de chocolade en een stuk taart door
elkander, toen ik haar mededeelde dat mijn
heer Claudius haar uitnoodigde om in de
„Mauerstrasze" thee te komen drinken. Thans
v/erd het mij pas duidelijk, hoe zij op dit oo
genblik gewacht en gehoopt had. Met een
half triomfeerenden, half verstrooiden lach
trok zij besluiteloos laden en kasten open
ik kon een blik werpen op den vreeselijken
chaos van verbleekte bloemen, linten en goud
draad.
„Lief kind, ik moet natuurlijk eerst nog
toilet maken en daar kan ik je niet bij ge
bruiken de kamer is zoo klein ga maar
zoo lang naar boven bij de Helldorfs," sprak
zij haastig. „Doch je moet mij één genoegen
doen ga even naar Schafer ik bemoei mij
niet meer met den brutalen venthij heeft
prachtige gele rozen haal die en geef hem
daarvoor wat hij vraagt, al was het twee tha-
ler je krijgt ze terug, misschien reeds mor
genGa dan toch riep zij driftig en
duwde mij naar de deur, toen ik haar met
verbaasden blik bleef aankijken. „Ik ben nu
eenmaal gewoon, bloemen in de hand te
hebben, waar ik als gast binnenkom."
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VO®R
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.