30e JAARGANG DINSDAG 2 MEI 1939 No. 51 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN w DE BAND DES BLOEDS. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN UITGEVER: BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG Hlppolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19 Iedere regel meer f0.10 GEEN OMSINGELING ZEGT ENGELAND Engeland zou desgevraagd dit willen bewijzen door garantie aan Duitschland. Naar aanleiding van Hitiers betoog dat Engeland een omsingelitigspolitiek voert ten opzichte van Duitschland, heeft de Engelsche radio naar de „Ti mes" meldt, een korte verklaring om geroepen dat Engeland bereid zou zijn ook Duitschland een garantie tegen agressie te geven. Volgens Hav,a.s wijst men er echter tri Britsche diplomatieke kringen ip, dat dit denkbeeld niet zoo moet worden ge ïnterpreteerd, als zou dit aanbod reeds gedaan zijn of zou het weldra gedaan worden. Doch indien Duitschland zich werkelijk gedreigd zou voelen, staat het haar vrij de Engelsche voornemens te doen bevestigen, dooor om 'n geran (ie te verzoeken, welke haar niet gewei gerd zou worden en die zou benijzen, dat Engeland geen omsingelingspoli- tiek voert. In deze kringen wordt voorts ten stelligste tegengesproken, dat de Brit sche Regeering, zooals in sommige be richten uit Duitschland gemeld was, aan haar.ambassadeur in Berlijn op dracht gegeven zou hebben mei, de Duitsche autoriteiten zekere punten uit de redevoering van Hitier te be spreken. Het is volkomen normaal, zoo voegt men hieraan toe, dat Sir Nevile Hen- derson in contact blijft met de Regee ring waarbij hij is geaccrediteerd, doch zijn bezoek is in het geheel niet het gevolg van speciale instructies uit Londen. Men acht het hier voorshands niet wel mogelijk reeds te zeggen, welk ge gevolg gegeven zal worden aan Hitiers verklaringen op diplomatiek gebied. Dat hangt volkomen af van de gebeur tenissen in de komende dagen of we ken. Wat de opzegging van het vlootver- drag betreft, neemt men aan dat Lon den daarop zal antwoorden, waarschijn lijk slechts om de argumenten te weer leggen waarop de opzegging geba seerd wordt. Men acht het voorshands echter niet waarschijnlijk, dat men op het in de laatste alinea der nota ver vatte voorstel zal ingaan, zoodat er weinig kans is dat Groot Brittanniö en Duitschland verdere onderhande lingen over vlootkwosties zullen voeren De opzegging van het Duitsch-Pool- sche accoord houdt natuurlijk de aan dacht bezig en hieraan hecht men grootere beteekenis dan aan de op zegging van het vlootverdrag, In diplomatieke kringen wenscht men evenwel zich hierover niet uit te laten, zoolang men de reactie van War chau nog niet kent. CRISIS - BUREAU. DENATURATIEREGELING CONSUMPTIE- EN POOTAARDAPPELEN Van belanghebbenden" wordt het volgende medegedeeld In a'ntwoord op de vele vragen, wel ke bij de instanties, belast met de uit voering van de denaturatieregeling voor consumptie- en goedgekeurde pootaardappelen, binnenkomen, volgt hierbij een korte uiteenzetting van de regeling zooals die thans geldt, a. Consumptieaardappelen. Niet gedenatureerd worden de con sumptieaardappelen van den klei grond van de z.g. rubriek A, waartoe ondermeer de rassen Eigenheimer, Zeeuwsche Bonte en Blauwe, Bevelan der en Roode Star behooren. 'b. Goedgekeurde pootaardappelen De denaturatie van goedgekeurde pootaardappelen van den kleigrond van de rubriek I (de consumptieras sen) is beëindigd. Dit geldt niet voor de goedgekeur de pootaardappelen van de rassen Ei genheimer, Bevelander en Roode Star, voorzoover die niet voldoen aan de ei- schen, gesteld aan de onder a genoem de rubriek A en niet voor de goedge keurde j)ootaa,rdapelen van de sortee ring 28/35 mm of tusschenmaten onge acht het ras. U OPGAVE VAN EIGENHEIMERS GETEELD OP TUINBOUWTEELTVERGUNNING De Nederlandsche Groenten- en Fruit Centrale maakt bekend, dat die telers die hun tuinbouwteeltvergun ning vervroegde Eigenheimers telen, vóór 11 Juni 1939 aan hun veiling op gave moeten doen van de oppervlakte, die zij met deze Eigenheimers be telen, onder vertoon van hun vergun ning. Deze opgave is vereischt om deze Eigenheimers in aanmerking te doen komen voor' de minimum- en vergoedingsprijzen, voor vroege aard appelen te stellen. Telers, die in het bezit, zijn van een tuinbouwteeltvergunning met. opdruk „,pootaardappelbedrijf", komen voor deze regeling niet in aanmerking. FEUILLETON WAT IN VOORRAADKAMER ONZER HUISVROUWEN BEHOORT Lijst van artikelen met opgave van velerlei bijzonderheden. De voorzichtige, verstandige huis vrouw, die tijdig haar voorraadkamer vullen wil, kan in een publicatie van de Vereeniging voor Nationale Veilig heid een lijst aantreffen van de artike len, welke zich het beste hiervoor lee- nen, met achter elk artikel de verpak king, de wijze van bezwaren en de duur zaamheid vermeld. Hier volgt 't lijstje: Blikgroenten en soepen, in origineele verpakking, koel, onbeperkt. Bloem, in bus met ventilatie of in pondspakken, koel en droog, niet lan ger dan 2 maanden. Cacaopoeder, in bussen, droog on beperkt. Gort, in zak, koel en luchtig, niet langer dan 2 maanden. Kaarsen, in origineele verpakking, droog, onbeperkt. Koffie, in halfpondspakken of in luchtdikke bussen, in blik, ongeveer vijf maanden. Lucifers, in origineele verpakking, overal, onbeperkt. Margarine in half Kg. bussen, in blik, ongeveer 6 maanden. Olie in blik of flesschen, in donker bewaren, onbeperkt. Peulvruchten, in kleine sloopjes des noods opgehangen, koel en luchtig, on geveer zes maanden. Rijst, geglansd, in baaltjes eventueel opgehangen, koel en droog, ongeveer 1 jaar. Sago, in origineele verpakking, over al, onbeperkt. Suiker in baaltjes van 2% Kg., droog, onbeperkt. Thee,, in halfpondspakken, in blik, onbeperkt. Vermicelli, pakjes van V& Kg. droog, kan niet lang bewaard worden. Zeep (hard) in pakken, koel en droog onbeperkt. Zout, in origineele verpakking, droog onbeperkt. SCHILDERWERK ,,Kom, sta op'", zegt moeder, In een volle bus Want daar hing een dame Eenzaam aan de lus. Met gelakte nagels, Verf op lippen, wangen. „Neen", zegt zoontje luid „Een schilderij moet hangen." Een aantal jongelieden beklommen de fatale rots te Marche-les-Dames, toen boven hen een steen losraakte en een van hen aan het hoofd trof. De ge troffene, een neef van graaf Xavier de Grunne stortte omlaag en sleepte in zijn val zijn zuster en twee anderen mede. Hij zelf werd zwaar gewond het meisje gedood. De twee anderen bleven in een gevaarlijke positie han gen aan het touw. Zij werden latei' verlost door de Naamsche brandweer. Men zal zich herinneren, dat het graaf De Grunne was die het lijk van Koning Albert vond aan den voet van de rots. NOODLANDING VAN KOKKINIKA De Rus, die Moscou-New York direct wilde vliegen, bij Nieuw Brunswijk in een moeras ge land. - Machine ernstig be schadigd. Reuter meldt uit Charlottetown (Prince Edward Eiland) De Sovjet Russische vliegers Kokki- naki en Gordienko, die een vlucht zon der tusschenlanding van Moskou naar New York wilden maken, zijn gedwon gen geweest een noodlanding te ma ken op Miscou-eiland bij Nieuw Bruns wijk. Het vliegtuig is in een moeras te recht gekomen en ernstig beschadigd. Een der vliegers heeft een pols gebro ken. De ander is ongedeerd. De Canadeesche Regeering heeft eerst overwogen de ijsbreker „Mont- calm" te zenden om de vliegers van liet eiland te halen, doch aangezien deze niet in gevaar verkeeren, heeft men besloten, dat zij met een vliegtuig of een visschersvaartuig naar het vas teland zullen worden gebracht. Nader wordt gemeld, dat de noodlan ding is veroorzaakt door motorschade. Bij de landing zijn beide vleugels en de propeller gebroken. BUITENLANDSCH NIEUWS. ALPINISTEN VERONGELUKT OP DE FATALE ROTS TE MARCHE LES DAMES Op dezelfde plaats, waar Koning Al bert den dood heeft gevonden, is Zater dag een groep alpinisten door een on geluk getroffen, dat aan een van hen, een jong meisje,, 't leven heeft gekost. NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. GEMEENTE WIERINGEN. OPENING „SUCCES-FANCY-FAIR" Wanneer U dit verslag leest behoo ren de feesten weder tot het verleden, welke Zaterdagavond op waardige wijze werden ingezet. Zooals altijd op Zaterdagavonden bij Fancy-fairs, was ook nu weer het publicum niet groot, maar van spon taan gehalte. Vooral de dames waren druk vertegenwoordigd, hetgeen waar schijnlijk wel aan de „Cracker Jokes"' heeft gelegen. Tegen half negen neemt voorz. D. Nieuwbuurt het woord en heet in het bijzonder Burgemeester en Familie Kolff, benevens Wethouder O. J. Bos- ker, van harte welkom. Nadat voorz. zijn mededeelingen heeft gedaan, neemt Burgemeester Kolff het woord 'en schetst nog even de moeilijkheden j waarmede „Succes" te kampen heelt gehad om deze fancy-fair een beetje voor elkaar te krijgen. En dan verklaart hij de feesten voor geopend. De „Cracker Jokes" Drie man met een guitaar. Wij kunnen ons voor stellen, dat vele plaatsgenooten bet door deze amateurs gebodene nog niet geheel begrijpen. Voor Wieringen was hun optreden iets nieuws en daar om staat men wel eens sceptisch te genover deze uiting van moderne zang. Doch de radio en grammofoon is ook hier al jaren doorgedrongen, zoodat in elk geval het opkomende ge slacht iets kan weten van deze kunst. Zooals gezegd, was er niet veel pu bliek en waar ook de zaal niet inge richt was voor het geven van een voor stelling, kwam een en ander niet goed tot zijn recht. Dit was jammer. Want degenen die er waren, genoten inder daad van het optreden aezer „Cracker Jokes." Buitengewoon sterk in het overnemen van een ander rythme zijn deze lui. Zij zongen bekende schla- gers als „Bei mir bist du Schön",, Oh Joseph, Joseph", „Umbrella ma,Q" e.d. Het applaus dat telkens de beloo- ning was voor hun optreden weerga! duidelijk, dat 't gegeven geapprecieerd werd. En daarom spreken wij de hoop uit, dat zij eens mogen optreden op een feestavond, in een aangekleed:e zaal met een groot publiek. Dan kun nen wij zeker zeggen, dat de jongere menschen een genotvolle avond zullen hebben. De tap-dancer Giel Blom werd wel het middelpunt der belangstelling, daar zooiets nog altijd inslaat. Deze lenige jongeman heeft ons vergast op eenige zware tapnummers, waarbij pianist Van Manshanden zeer goed werk leverde. Op een gegeven moment stond Blom op zijn hooge hoed te tap pen, hetgeen o.i. een moeilijk experi ment moet zijn geweest. Om kort te gaan, zoowel Cracker Jokes (w.o. Blom) als Blom alleen had den veel succes. Hoe geheel anders was het optreden van onze plaatsgenoot Daan van Steenbergen. Deze zong met veel ge voel het beroemde „Standchen" van Schubert ook weer onder Dekwame begeleiding van Manshanden. En al is voor eën dergelijk nummer een meer rustiger publiek gewenscht, toch kon den wij constateeren, dat de jongelui on der den indruk kwamen van de mooie stem van dezen zanger. Iïet bleef hier niet bij, want het applaus was wel van dien aard, dat meerdere nummers moesten volgen. Wie kent niet het be kende lied „The Rosery" uit het gelijk namige tooneelstuk de „Rozenkrans"? Van Steenbergen vertolkte het op heel goede wijze. Naast deze ernstige num mers, werden door hem gezongen „Stay in my arms Cinderella" en het niet minder bekende „The Penny-sere nade." 49 Thans keerde hij mij met eene snelle be weging het gelaat toe, zonder mijno hand los te laten. „Neen, neen, dat zijt ge niet geweest, Leo- nore," sprak hij met gedempte stem, „dat weet ik welMijne omgeving kon niet weten waarom ik juist in het schemeruur zoo ongaarne eenig gedruisch hoorde en gebie dend de diepste stilte verlangde. Tegen dien tijd luisterde ik, ik wist nauwkeurig, wan neer de lichte meisjesvoeten Carolina's-lust verlieten ik volgde eiken stap door den tuin en hier de trap op en luisterde met verruk king naar het halfgefluisterde „Hoe is het met hem Heeft hij veel pijn Dat klonk alles behalve trotschEn dan zag ik hoe bet haar, met de welbekende beweging van het voorhoofd werd teruggeworpen, en de groote, lieve, geestige oogen wijd open ston den, terwijl zij aan juffrouw Fliedner's lippen hingen." Ik vergat alles was tusschen ons lag, en gaf mij zonder tegenstand te bieden aan den in druk van het oogenblik over. „Ach, zij begreep mij niet zoo goed," her nam ik ijlings en openhartig. „Ik heb zoo vu rig gewenscht, dab zij ten minste éénmaal, ja maar éénmaal had gezegd „Ik zal je bij hem brengen." Ik zou meer rust hebben gehad, als ik u in uw arme oogen had mogen kijken en gij tegen mij gezegd hadt„Ik zie je Toe, til even het kapje op Hij sprong overeind, nam het kapje af en wierp het op tafel. Zijne slanke figuur stond daar in hare volle lengte, veerkrachtig en on gebogen als altijd. „Welnu dan, ik zie je antwoordde hij la chend. „Ik zie dat de kleine Leonore in vijf lange weken geen streep gegroeid is, en nog altijd met haar hoofd juist tot aan mijn borst reikt. Ik zie ook dat dat hoofd nog altijd zoo fier en onbedeesd naar achteren wordt gewor pen als vroeger trouwens, hoe zoudt gij het kunnen helpen dat de natuur ook ééns een wonderklein feeënkind onder hare schep selen wilde tellen Ik zie al verder, dat het bruine gezichtje bleek is geworden, bleek van angst en zorg en nachtwakenArme Leo nore wij hebben veel goed te maken je vader en ik Hij greep mijne hand en wilde mij zacht- kens naar zich toetrekken dat bracht mij plotseling tot bezinning en verlevendigde in mijn hart .het bewustzijn van mijn vergrijp. Ik rukte mij los. „Neen," riep ik, „wees niet zoo vriendelijk tegen mij ik heb dat niet aan u verdiend Als gij wist welk een boosaardig schepsel ik ben, welk eene be driegster, hoe valsch, hoe slecht ik zijn kan, gij zoudt mij uit uw huis jagen „Leonore Ik ijlde naar de deur. „Noem mij niet Leo noreIk wil duizendmaal liever hooren, dat gij mij wild, trotsch en onopgevoed noemt, dat gij mij om het weinig vrouwelijke in mijn karakter streng veroordeelt doch noem mij niet zoo vriendelijk, bij mijn naam Ik heb u onuitsprekelijk veel kwaad gedaan, u slecht behandeld waar ik maar kon. Ik heb uwe eer geschonden en met uwe tegenstanders ge- rneene zaak gemaakt gij kunt mij nooit vergeven, nooit Ik weet dat zoo zeker, dat ik er niet eens om vragen durf Ik greep de kruk van de deur. Hij stond naast mij. i „Geloof je dan inderdaad, dat ik je in de zen toestand van de grootst mogelijke opge wondenheid laat heengaan Met die bleeke, bevende lippen, die mij bezorgd maken vroeg hij en nam mijne hand bedaard van de kruk weg. „Doe je best om kalm te worden, en luister naar mijJe kwaamt hier als een geheel geheel ongerept natuurkind en keekt met de onschuldigste kinderoogen de wereld in. Ik beschuldig mij zeiven dat ik toen niet dadelijk mijn huis van de verkeerde ele menten gezuiverd heb, hoewel ik in het eerste uur al wist dat ik op een keerpunt in mijn leven stond en alles anders zou worden Het is waar, je onverholen tegenzin tegen mij deed mij aarzelen ik was te trotsch om al tijd naar te vergeten en bepaalde mij tot een waarschuwende stem ik draalde te lang om datgene te doen, wat den schijn van on barmhartigheid had en toch het eenig goede was voor jou en Charlotte beide was geen plaats in mijn huis zij moest weg Wat er nu ook gebeurt, wat gij mij moogt hebben aangedaan door je kortzichtig oordeel over personen en toestanden, er is niet eens sprake van de noodzakelijkheid der vergiffenis ik heb evenveel schuld als jijGe kunt mij trouwens maar op ééne wijze verdriet doen, dat is wanneer ge u gelijk zoo vaak het geval was koud en met tegenzin van mij af keert neen, neen, dat kan ik niet zien," viel hij zich zeiven aangedaan in de rede, toen ik in een stroom van tranen uitbrak. Hij trok mij naar zich toe en vlijde mijn hoofd tegen zijn borst. „Zoo en biecht nu maar getroost op ik kijk naar dat gordijn en luister met een half afgewend oor." „Ik mag niet spreken," zeide ik fluisterend. „Wat zou ik blij zijn als ik u alles mocht zeg gen Doch de tijd zal wel komen, en dan Doch één ding moet gij nu reeds hooren, want dat heb ik alléén op mijn geweten ik heb aan 't hof kwaad van u gesproken, ik heb gezegd, dat gij een ijskoude duitendief waart, een Ik bespeurde, dat hij in zich zeiven stond te lachen. „Wel, wel, is die kleine Leonore zulk eene lasteraarster zeide hij Vol vrees hief ik het hoofd op en schoof den arm weg, die mij omvat hield. „Denk toch niet, dat alles wat ik u heb aangedaan op kinderlijk gesnap uitloopt riep ik. „Dat denk ik volstrekt niet," gaf hij ten antwoord, terwijl er nog altijd een onbetaal baar lachje om zijne lippen speelde. „Ik zal van al die verschrikkelijke onthullingen ken nis nemen, wachten tot ik alles weet dan zal ik je rechter zijn geeft je dat eenige kalmte Ik knikte toestemmend. „Doch dan moet je je nu ook onvoorwaar delijk onderwerpen aan het vonnis door mij geveld." Ik herademde en antwoordde „Niets liever dan dat En thans droogde ik mijne tranen en be gon over mijne tante te spreken. „Ik heb reeds door juffrouw Fliedner van de vreemde gast gehoord, die eene schuil plaats gezocht heeft onder de vleugelen van den kleinen onbezonnen leeuwerik der heide." viel hij mij na eenige oogenblikken in de re de. „Is het de vrouw, aan wie je het geldt hebt gezonden „Ja." „Hm Dat vind ik niet goed. Ik stel in Ilse een onvoorwaardelijk vertrouwen, en zij was over die tante niet erg best te spreken. Hoe komt die dame op de vreemdsoortige ge dachte om juist mij te willen spreken wat verlangt ze van mij „Uw raad. O ik bid u, mijnheer Claudius, weiger haar verzoek niet Mijn vader heeft haar verstooten. „En niettemin wil zij met hem op dezelfde plaats blijven wonen en zich voortdurend aan het gevaar bloot stellen, hem te ontmoeten,: die haar niet wil kennen dat bevalt mij niet Doch ik moet haar goedschiks of kwaadschiks ontvangen, daar ik volstrekt niet j meer mag gedoogen, dat mijn heideprinsesje j betrekkingen onderhoudt, waarvan ik niet alles weet, en die niet bestand zijn tegen het onderzoek van mijn blik. Mevrouw hoe is haar naam „Christine Paccini." „Mevrouw Christine Paccini mag van avond hier thee komen dringenGa haar maar halen Hoe is het, is mijne toestemming niet eens een hand waard Ik keerde terug en legde mijne hand zon der tegenstribbelen in de zijne. Toen vloog ik de deur uit. Ik geloof dat ik zelfs over de heide, toen ik toch nog onbezwaard was door leed en zorg als de vogel in de lucht, nooit zóó met vleuge len aan de voeten mij heb voortgespoed, als ik thans over de kiezelpaden van den tuin voortijldeIk wist immers, dat ik nu niet meer verdwalen kon in de wijde wereld, om dat hij zijne hand over mij hield uitgestrekt, waarheen ik wilde gaan. Geen schrikbeeld kon mij meer beangstigen, want ik vluchtte aan zijn hart en was veilig. Hoe had ik be schroomd teruggehuiverd, toen hij mij in zij ne armen sloot, en welk eenige zalige rust was toen over mij gekomen zóó was het geweest, toen ik als kind zóó bang was, dat ik het op een schreeuwen zette, en Hse's ar men zich hadden geopend om mij tot beda ren te brengen door hare liefkoozingen. Toen ik weder bij tante Christine binnen kwam, was zij juist bezig een kop chocolade te maken. Blanche liep op de groote, ronde tafel rond, likte aan de chocolade en at wat van een bordje.. Mijn hemel, hoe vlogen Blanche, de chocolade en een stuk taart door elkander, toen ik haar mededeelde dat mijn heer Claudius haar uitnoodigde om in de „Mauerstrasze" thee te komen drinken. Thans v/erd het mij pas duidelijk, hoe zij op dit oo genblik gewacht en gehoopt had. Met een half triomfeerenden, half verstrooiden lach trok zij besluiteloos laden en kasten open ik kon een blik werpen op den vreeselijken chaos van verbleekte bloemen, linten en goud draad. „Lief kind, ik moet natuurlijk eerst nog toilet maken en daar kan ik je niet bij ge bruiken de kamer is zoo klein ga maar zoo lang naar boven bij de Helldorfs," sprak zij haastig. „Doch je moet mij één genoegen doen ga even naar Schafer ik bemoei mij niet meer met den brutalen venthij heeft prachtige gele rozen haal die en geef hem daarvoor wat hij vraagt, al was het twee tha- ler je krijgt ze terug, misschien reeds mor genGa dan toch riep zij driftig en duwde mij naar de deur, toen ik haar met verbaasden blik bleef aankijken. „Ik ben nu eenmaal gewoon, bloemen in de hand te hebben, waar ik als gast binnenkom." (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VO®R EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1