KEG's Pudding
30e JAARGANG
DINSDAG 4 JULI 1939
No. 77
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN
DE VIERDE MAN.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hlppolytushoef Wlerlngen
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1—5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
één pakje KEG's PUDDING No. 1 a 10 cent per pakje
bij aankoop van 1 pakje KEG's Pudding No. 1 en/of
1 pakje KEG's PUDDING No. 2 a 5 ct. GRATIS bij
aankoop van 2 pakjes KEG's PUDDING No. 2 a 5 cent
per pakje.
ZEER TIJDELIJK ZOOLANG DE VOORRAAD STREKT
U zult verbaasd zijn
en verrukt tegelijk over
zóó n heerlijk nagerecht.
Uitsluitend de zuiverste
grondstof jen zijn er in
verwerktVraagt daar
om vandaag nog even
aan Uw winkelier een
paar smaken van die
verrukkelijke KEG's
PUDDING
KEG's Pudding No. 1
d 10 ctper pakje in
de smaken Amandelt
AnanasBitterkoekjes
ChocoladeCitroen
FrambozenMarasquin
MoccaPruimenRum^
Vanille en IJsvanïlle
KEG s Pudding No 2
d 5 ct. ver pakje in de
smaken AmandelCi
troen, Frambozen
Mocca, Rum en Vanille
zóó ter tafelzóó verdwenen zóó verrukkelijk
WAT DE AANDACHT VRAAGT
Bestaat er een tekort aan
jeugdig personeel - De dood
langs den weg. - Het paard in
de pers verwelkomd.
Merkwaardige resultaten heeft naar
het „Handelsblad" verneemt, een en
quête van de Federatie der Nederland
sche Zoetwaren-industriën opgeleverd
Namelijk dat er in vrijwel al deze be
drijven een tekort is aan vrouwelijk
(jeugdig) personeel, evenals een drin
gend tekort aan jeugdige mannelijke
arbiëidfekrachtien.
„De enquête werd gehouden naar
aanleiding van de bekende wetsont-
werpen betrekking hebbende op den
'arbeid van jeugdige personen. Het per
centage 14-jarige vrouwelijke arbeids-
j krachten bedraagt in de zoetwaren-in
dustriën 7 van het totale aantal vrou
welijke arbeidsters, terwijl het percen-
I tage 15-jarigen circa 12 bedraagt.
As conclusie van de gehouden en
quête is de Federatie dan ook van mee
ning, dat bij het gebleken absoluut te
kort aan vrouwelijke arbeidskrachten
het nemen van maatregelen waarbij
aan 'ra deel dier arbeidskrachten een
verbod van arbeid wordt opgelegd,^ als
onjuist moet worden aangemerkt."
Ook bleek, dat er gebrek aan jeugdig
mannelijk personeel was. Niet minder
dan 70 pCt. der fabrikanten bevestig
den, dat in hun bedrijven op het oogen
blik mannelijk personeel kan worden
geplaatst.
Bovendien bleek in verscheidene
plaatsen een absoluut tekort te be
staan aan mannelijke arbeidskrachten
beneden 25 jaar, terwijl de klacht over
gebrek aan vakmenschen van allerlei
aard vrijwel voor het geheele land
geldt
Wat betreft de 14-jarige jongens
bleek in 34 van de 46 gemeenten geen
of onvoldoende aanbod van dergelijke
arbeidskrachten te bestaan.
Inzake het algemeen tekort aan
jeugdige werkkrachten, wijst ook de
Federatie weder op den reeds meerma
len gesignaleerden invloed van de
steunregeling voor werkloozen, die
tengevolge heeft, dat werkloooze ge
zinshoofden er de voorkeur aan geven
hun kinderen werkloos te laten rond-
loopen, teneinde geen aftrek van de
steunuitkeering te krijgen.
En zonder succes hebben tal van fa
brikanten herhaaldelijk getracht het
tekort aan vrouwelijke door mannelij
ke arbeidskrachten aan te vullen. Deze
laatsten moeten op den duur een loon
kunnen verdienen, waarop zij in staat
zijn te trouwen. Maar het routinewerk
waarvoor de jonge krachten worden
aangenomen, levert 'n zoodanig dag
loon niet op en daardoor worden vele
jonge mannelijke krachten weerhou
den dergelijk werk te aanvaarden, ter
wijl meisjes zich er mede bezig kunnen
houden tot den leeftijd, waarop zij
gaan trouwen. In elk beval zou derhal
ve 'n verbod voor meisjes van 14 en 15
jaar om in fabrieken en werkplaatsen
te arbeiden, de moeilijkheden der zoet
waren-industrie nog weer aanmerke
lijk vergrooten en eventueel o.a. ook
tengevolge kunnen hebben, dat een
deel van het inpakpersoneel door ma
chines wordt vervangen, welke machi
nes buitenlandsch fabrikaat zijn.
Op al deze gronden dringt de Fede
ratie er bij de Regeering op aan, af te
zien van de ge-incrimineerde wets
voorstellen."
De dood langs de weg.
Het Hbld. is weinig voldaan over de
antwoorden van de ministers van
Wils. "In het buitenland vindt je die in groote
café's allang. In plaats dat je naam dan door
een portier wordt uitgebruld, verschijnt die in
lichtletters op een bord. 't Is ongeveer hetzelf
de systeem als dat, wat in verschillende stati
onswachtkamers in het buitenland wordt toe-
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur gepast om het vertrek der treinen aan te ge-
Sanders, lid der Centrale' Recherche) iven. Pracht uitvinding voor de ijveraars van
door UDO VAN EWOUD.
FEUILLETON.
Nadruk verboden.
20.)
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze Zomerdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
Justitie en v. Waterstaat op de vragen
van twee Kamerleden in verband met
het verschrikkelijk ongeluk te Lonne-
ker, dat, door 'n beschonken autobe
stuurder werd veroorzaakt, een geval,
dat volgens het blad, geenszins alleen
staat.
.Men weet, dat het verkeer op de we
gen ons land elk jaar méér menschen-
levens, méér leed. pijn en schade kost
(de jongste cijfers uit Amsterdam
spreken alweer sombere taal) en dit,
terwijl dat land jaarlijks groote bedra
gen uitgeeft, die dus in veiligheids-op
zicht als weggegooid geld zijn te be
schouwen Men weet ook, dat het
leeuwendeel van die misère wordt toe
gebracht volstrekt niet door alle rij
dende weggebruikers tezamen, maar
voornamelijk door 'n betrekkelijk ge
ring percentage onverlaten, de beruch
te „road hogs", de „varkens van den
weg." En ten slotte weet tegenwoordig
iedereen, dat, om dit euvel met kracht
en op korten termijn te bestrijden, in
de eerste plaats noodig zijn scherper
politie-toezicht, zwaarder straffen
voor de gevaarlijkste typen en boven
al waar noodig, langere en spoediger
intrekking van rijbewijzen dan onze
verouderde, maar nog altijd vigeeren-
de Motor- en Rijwielwet mogelijk
maakt. Andere onderwerpen, als: de
rij-examens, keuring der voertuigen,
verlichtingsapparaten enz. zijn, daar
mee vergeleken, alle van secundair
belang."
Na den weinigen spoed te hebben
gelaakt welke wordt betracht bij de in
voeringen van de Wegenverkeerswet,
die in hoofdzaken reeds vier jaar lang
gereed is, besluit het blad
„Nederland-langs-den-weg wacht op
bescherming tegen het genus „ver-
keersvarken". Maar de minister dreigt,
ongetwijfeld tegen zijn bedoeling, door
een traagheidsproces de varkens-hóe
der-van-den-weg te worden."
Het paard in de pers verwelkomd
In 's-Hertogenbosch viert de vereeni
ging „Het Nederlandsche Trekpaard"
haar jubileum. Een tentoonstelling
zal het feest luister bijzetten.
Naar aanleiding daarvan schrijft de
Prov. N.-Br. Crt.
„Donderdag en Vrijdag a.s. beleeft
Brabant's hoofdstad weer hoogtijda
gen. De vereeniging „Het Nederland
sche Trekpaard" komt hier jubileeren
en 'n stoet van de fraaiste rossinanten
zal in de hallen van onze veemarkt
worden gehuisvest, gekeurd en voorge
leid. De fine fleur van de Nederland
sche paardenfokkerij komt naar Den
Bosch en duizenden zullen er in oogen
schouw nemen wat terecht den trots
uitmaakt van den Nederlandschen bo
dem. Het paard moge door de mecha
nische macht van den modernen tijd
niet meer de plaats innemen van voor
inderdaad tot opheldering van de misdaad
leiden, heb je de politie wel zeer aan je ver
plicht, Miel".
Wils schudde het hoofd.
„Hoho, zóóver zijn we nog niet. Je vergeet,
dat, zelfs wanneer de medeplichtigheid van
de verpleegster komt vast te staan en op
het oogenblik is dat nog geenszins het geval
er altijd nog een vierde man is, die zeker niet
zoo gemakkelijk zal zijn op te sporen. We we
ten nu immers nog niets, we vermoeden slechts
en al zou tenslotte overtuigend komen vast te
staan, dat die verpleegster mede de hand in
heen - het paard heeft zijn nut en he-
teekenis nog niet verloren en aesthe-
tisch heeft het nog altijd de voorkeur
boven het glimmende gestroomlijnde
vehikel» dat in duizelingwekkende
vaart over onze wegen suist.
Het paard hoort bij ons landschap,
evenals de hoornen, de molen, het kerk
torentje, de boerderij. Het paard is een
stuk van Nederland en wanneer de
vereeniging, die 25 jaren lang de cul
tuur van het paard behartigt, jubileert,
is er reden om verheugd en trotsch te
zijn. Het is verklaarbaar dat dit jubilé
zelfs de belangstelling van de Konigin
zal erlangen."
WETHOUDERSKEUZE TE LEIDEN
S.D.A.P. houdt vast aan twee
of geen.
Nu door de jongste verkiezingen de
meerderheid van den raad weer rechts
is geworden, hebben de rechtsche
raadsfracties de S.D.A.P. bericht, be
reid te zijn mede te werken aan de ver
kiezing van een soc. dem. wethoudeer.
De S.D.A.P. staat echter op het stand
punt, dat de verhoudingen in den
raad niet zoodanig zijn gewijzigd, dat
zij geen recht meer zou hebben op twee
wethouderszetels, gelijk in de afgeloo-
pen periode. Met groote meerderheid
bleef het oude standpunt: twee wethou
ders of geen één, gehandhaafd. (De
S.D.A.P. verloor twee zetels en kwam
van 14 op 12.)
ZWAGERS GEKOZEN IN RAAD
VAN AALSMEER.
Na de verkiezing van den nieuwen
gemeenteraad te Aalsmeer is een ei
genaardige situatie ingetreden. Twee
der gekozen raadsleden zijn gebleken
zwagers te zijn.
Artikel 23 van de Gemeentewet ver
biedt het zwagerschap tusschen raads
leden. De bedoelde candidaten zijn de
lijstaanvoerder van de soc.-dem. ars.-
partij, wethouder J. Alderden Dzn. en^
de heer K. Hansen Jz„ no. 4 van de ge
combineerde candidatenlijst van libe
ralen en V. D.
Hoewel art. 24 van de Gemeentewet
loting als oplossing aangeeft, heeft in
dit geval de heer K. Hansen (v.d.) vrij
willig voor het raadslidmaatschap be
dankt. Na hem is aan de beurt om als
raadslid benoemd te worden mevr.
Ritsema-Van Mours (lib.)
LOODARSENAAT DOODT
DE VISSCHEN
De laatste dagen worden veel vis-
schen drijvende in de Giessen bij Gies-
sen-Niekerke gevonden, waarbij soms
snoeken van 7 a 8 pond. Men dacht
aanvankelijk, dat dit zijn oorzaak
vond in het spuien van rioleeringswa-
ter door de Gemeente Gorinchem.
Beroepsvisschers verklaren echter
dat in de Giessen wordt waargeno
men, namelijk dat vele visschen dood
„Mag ik de heeren er even aan herinneren"
zei hij, „dat introductiekaarten voor 't vol-
Inspecteur Sanders was intusschen opge
staan en nam vijf minuten later zijn plaats
aan den stamtafel weer Jn.
j Ongemerkt duwde hij Wils een papiertje in
de hand, waarop deze zich al even onopval-
lend een oogenblik verwijderde om van den'het spel heeft gehad, dan blijft het nog altijd
inhoud kennis te nemen. 'de vraag of zij bereid zal zijn ons nader in te
„Kom met Adams naar het hoofdbureau.'lichten. En wat die verplichting van de poli-
gende .week Woensdag te houden jaarlijksche Belangrijk nieuws," las hij. tie betreft, Bob, ik hoop, dat je me gelooft,
bal masqué vóór Maandag moeten worden Langzaam slenterde hij weer terug naar zijn wanneer ik zeg, dat me het besef er toe te
aangevraagd. De namen der introducé's moe- plaats en nu was het een kleine moeite om hebben bijgedragen een arme drommel als
ten aan mij worden opgegeven en ik zorg dan Adams het briefje in handen te spelen. Hellinger voor een opzienbarende rechtzaak
voor prompte toezending. Ik behoef jelui er Onmiddellijk daarna nam de inspecteur te behoeden, meer voldoening zal schenken
zeker niet op te wijzen, dat elkeen, die maar met een kort excuus voor zijn overhaast ver- dan m'n aandeel in de arrestatie van den da-
even weg kan, verwacht wordt." .trek, dat echter door dringende dienstzaken der."
„Ach ja, het bal masqué", zei Hazemeyer. noodzakelijk werd, afscheid. „Het is anders nogal brutaal", vervolgde hij
„Geen haar op m'n hoofd, die er meer aanj Toen ook eenige leden van de nachtredactie met een kort lachje, toen de ander bleef zwij-
gedacht heeft. De jaarlijks terugkeerende zorg zich gereed maakten om te vertrekken, grepen gen, „dat we reeds van aandeel in een arres-
waar ik m'n en bon point in moet persen om
onherkenbaar te lijken."
„Je wascht je eens flink en je trekt je das
maar eens recht, dan kent geen mensch je",
kwam Hoekstra cynisch.
„Niet origineel genoeg" antwoordde Haze
meyer, laconiek. „Ik had er over gedacht me
eenvoudig te behangen met de primeurs, die
het Dagblad in het afgeloopen jaar boven „De
Mercuur" gehad heeft."
„Mensch, doe dat nietdan wordt je op
gepakt wegens naaktloopen", repliceerde Hoek
stra gevat en allen lachte, de getroefde zelf
niet het minst.
Er werd nog even over het vraagstuk der
costumeering doorgepraat, waarbij het figuur
van menigen ijverigen redacteur of verslagge
ver het moet ontgelden, tot plotseling de zwa
re stem van den portier, die aan den ingang
van den zaal verscheen, de conversatie we
derom afbrak
„Telefoon voor meneer Sanders Meneer
Sanders hier
„Het wordt tijd, dat we hier ook eens zoo'n
signaalinrichting voor de telefoon krijgen," zei
Wils en Adams deze gelegenheid dankbaar tatie durven spreken, terwijl nog niemand er
a.an om het gezelschap eveneens te verlaten, een flauw idee van heeft hoe de zaak zich
Bij dit va et vient van persmenschen wier kan hebben toegedragen, wanneer de ver-
werkzaamheden en arbeidstijden zoozeer uit- pleegster werkelijk aan een en ander debet is".
eenloopen, verwonderde zich niemand over dit j „Dat vraag ik me ook juist af", antwoordde
ontijdige vertrek en beiden wachtten zich wel Adams.
daarvoor ongevraagd een verklaring te geven.„De conducteur heeft op het station In Den
Haag toch alleen de vierde man gezien en
niet de verpleegster. Ik begrijp eerlijk gezegd
niet waarom de medewerking van deze laat
ste dan noodzakelijk moet zijn geweest."
„Een oplossing voor dat probleem heb ik
ook niet vermogen te ontdekken en ik geloof
dan ook, dat we beter doen daar maar niet
verder naar te zoeken. Acht jij de mogelijk
heid zóó verwerpelijk, dat men die vierde man
of laten we liever zeggen de vierde passa
gier alleen ten tooneele heeft gevoerd om
de aandacht geheel van de verpleegster af te
leiden
„Dat begrijp ik niet. Hij is er toch in ieder
geval geweestde conducteur heeft hem niet
alleen in Amsterdam, maar ook op het perron
in Den Haag in de coupé gezien en volgens de
doktoren moet de daad door een man ge
Belangrijk Nieuws.
Tijdens hun wandeling naar het hoofdbu
reau gaf Wils den procuratiehouder een korte
uiteenzetting van hetgeen zich dien middag in
en voor de woning van de verpleegster in de
2e Oostêrparkstraat had afgespeeld.
Adams luisterde met aandacht naar het
verhaal, dat hij slechts af en toe met een
enkele vraag even onderbrak. Toen de repor
ter zweeg, duurde het eenigen tijd voor hij
zijn meening kenbaar maakte.
„Dus tóchzei hij eindelijk, meer tot
zichzelf dan tot Wils en zich daarna tot den
laatste richtend, vervolgde hij
„Als jouw veronderstellingen ten opzichte
van de medeplichtigheid van die verpleegster
pleegd zijn."
„Ja hoor eens, een verklaring voor die ziens
wijze kan ik je ook nog niet geven, maar het
zou me toch niet verwonderen, wanneer later
zou blijken, dat ik in deze niet zoo heel ver
heb misgetast. Maar laten we eerst eens hoo-
ren, wat Sanders voor belangrijk nieuws
heeft."
Ze traden het hoofdbureau binnen en bega
ven zich onmiddellijk naar de kamer van den
inspecteur. Deze opende juist de deur om een
bezoeker uit te laten, met wien hij langzaam
den gang inwandelde, daarbij nog eenige
woorden wisselend.
„Zoodra ik iets naders weet, krijgt u be
richt," hoorden de .beide aangekomenen hem
zeggen. „Misschien vanavond nog en anders
in ieder geval morgenochtend, Ik zal u nu
even iemand meegeven om het hotel te wij
zen."
„Ga maar vast naar binnen, ik kom zoo",
vervolgde hij, zich tot Wils en Adams wen
dend.
Deze voldeden aan het verzoek en twee mi
nuten later was de inspecteur weer bij hen.
„Mijne heeren," begon hij, zijn bezoekers
een kistje sigaren toeschuivend, dat geopend
op zijn schrijftafel stond, „de onbekende, dien
jullie zooeven zagen, is de brenger van het
belangrijke nieuws, waarvan ik in m'n briefje
melding maakte. Spoediger dan ik had dur
ven hopen, hebben m'n informaties in het
buitenland resultaat opgeleverd en als we ons
niet sterk vergissen, beschikken we nu over
heel wat meer gegevens met betrekking tot
de geheimzinnige verpleegster dan ik een
paar uur geleden voor mogelijk zou hebben
gehouden. De Antwerpsche recherche, die in
den voormiddag m'n telegram ontving, meen
de ik het signalement een oude bekende te
ontdekken en heeft onmiddellijk een manne
tje, voorzien van kostbaar foto- en ander ma
teriaal op den trein gezet. Kijk eens hier
Hij sloeg een map open, welke voor hem op
het schrijfbureau lag en onmiddellijk schaar
den Wils en Adams zich elk aan een kant van
hun gastheer om, over diens schouder glu
rend, beter te kunnen zien.
Hier hebben we. naar ik meen, een
naar, weliswaar niet geflatteerde, maar toch
vrij scherpe foto's van een dame, die, ondanks
het gemis van een verpleegstersuniform, een
sprekende gelijkenis vertoont met de zuster
uit de 2e Oosterparkstraat. Deze juffrouw die
in België en vooral in Antwerpen beter be
kend is onder den naam „Blonde Riek," maar
zichzelf ook wel Gertrude Lescamps, Annie
van Waveren of Mathilde de Bie noemt, is
daar eenige malen wegens geraffineerde op
lichterijen veroordeeld, voor het laatst op.
hier bladerde de inspecteur even in het dos
sier tot hij blijkbaar gevonden had, wat hij
zocht„22 Mei 1930 en wel tot een gevan
genisstraf voor den tijd van twee jaar en acht
maanen. Reeds na drie maanden is zij er ech
ter met hulp van derden in geslaagd uit de
gevangenis te Brugge te ontsnappen en sinds
dien is men haar spoor kwijt geraakt."
Hij wachtte even, doch zijn beide bezoekers
bleven zwijgen en onmiddellijk trok hij uit
deze houding zijn conclusie
„Ik bemerk wel, dat jullie er net zoo over
denken als de afgezant van de Antwerpsche
recherche en ik wil je wel eerlijk bekennen,
dat onze meeningen evenmin ver uiteen loo-
pen. De naam Robert is in België weliswaar
niet bekend, maar dat zegt natuurlijk bitter
weinig. Blijkens inlichtingen, welke ik intus
schen uit Leeuwarden ontvangen heb, heeft
de familie Robert daar werkelijk gewoond en
is de verpleegster er ook geboren. De uit vijf
personen bestaande familie heeft echter
slechts korten tijd in Leeuwarden haar domi
cilie gehad en is vandaar naar Dultschland
getrokken. Het zal dus uiterst moeilijk zijn
cm over de antecedenten van deze menschen
iets meer te weten te komen. Overigens vind
dat niet zoo heel erg, omdat we daarmee waar
schijnlijk toch niet veel verder zouden komen.
Althans voorloopig niet. Van heel wat meer
belang lijkt me op dit oogenblik het feit, dat
de rechercheur zoo handig is geweest de cón-
terfeitsels van eenige harer meest bekende
handlangers mee te brengen. Kijk jij nu eens
Adams, of je er daar een bij vindt, die eenige
gelijkenis vertoont met den man, die het brief
je voor den heer Leuvensteyn gebracht heeft
of wellicht de laatste dagen met een andere
boodschap ln het gebouw van de bank is ge
weest.
(Wordt vervolgd.)