TRÏUMPH LOGISCH DAT ENORM STIJGT T IS DE BESTE \c SIGARET EN 'N TRIOMF IN SMAAK! 30e JAARGANG ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1939 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN No. 96 DE VIERDE MAN. MET ÜW VACANTIE UIT WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN f n£ V i BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG UITGEVER Hlppolytushoef Wleringen Iedere regel meer 10.10 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. B OSKER WIERINGEN. r Telefoon Intercomm. No. 19. Van 1 5 regels 10.50 per 3 maanden 1 1.25. l 15 AUGUSTUS VEILIG GEPASSEERD. Een profetie zonder data De brood-etende profeten van onze dagen vergissen zich keer op keer. Ge lukkig maar, want ze voorspellen zel den wat goeds. Hoe vaak heeft men hen niet 'n datum 'hooren noemen, waarop „de oorlog" zou moeten uit barsten Een maand geleden onge veer werd de 15de Augustus genoemd als de kritieke dag. Welnu, de 15de van de Oogstmaand ligt alweer ach ter ons en men is geneigd te zeggen, dat de toestand iets minder ernstig lijkt dan bijv. een week geleden, toen iedereen dacht en vreesde, dat For- ster's rede te Danzig het sein zou wor den voor 'n sensationeele actie. Forsters rede is meegevallen. Ciano's bezoek aan Salzburg en Berchtesgaden heeft aanleiding gegeven tot kalmeerende ge ruchten en nu komt de Volkenbonds commissaris te Danzig, prof, Burk- hardt, ook nog met 'n hoopvole ver klaring er wordt misschien onder handeld, Toch behoeft men geen profeet te- zijn om uiterst voorzichtig te wezen met het uilen van optimistische ge dachten. Er kan nog van alles gebeu ren. En er gebeurt ook nog van alles, zooals blijkt uit het bericht over het jongste incident te Danzig, waarbij Ti Poolsche soldaat door Duitscliers doo delijk werd getroffen. Dergelijke voor vallen zijn niet - bepaald geschikt om Polen zachter te stemmen jegens Duitschlands Danziger eischen. Poolsche correspondenten te Berlijn meenen te weten, dat de spanning in de Poolsch-Duitsche betrekkingen in de eerstvolgende drie weken haar hoogtepunt zal bereiken. Doch in Duitsclie kringen wordt geloofd, dat men vóór het congres van Neurenberg geenerlei dramatische beslissing moet verwachten. Er wordt heel veel gera den naar de manier, waarop ITitler Danzig bij het Derde Rijk denkt in te lijven - dat het gebeuren zal wordt als vaststaand aangenomen, maar de grootste kwestie is hoe Het waar schijnlijkst is een bemiddeling, hetzij door prof. Burckhardt, hetzij door Ita lië, hetzij door een andere mogendheid De geringste mcdedeelingen geven reeds stof tot veronderstellingen zoo bijv. het bericht, dat Bonnet, de Fran- sche minister van Buitonlandsche Za ken, Donderdagavond een lang' ge sprek heeft gevoerd met den Poolschcn ambassadeur te Parijs 'n ander be richt, volgens hetwelk de Britsche am bassadeur te Warschau, een bezoek aan kolonel Beek heeft gebracht. Zou den Engeland en Frankrijk Polen tot concessies trachten over te halen ^,Als 't alleen maar om Danzig gaar, De Berlijnsche correspondent van Le Journal voorspelt dat de kwestie zóó zal worden opgelost De bevolking van de Vrije Stad zal verklaren, dat zij zich bij Duitschland aansluit. Dit besluit zal genomen wor den hetzij bij 'n plebisciet, hetzij door 'n votum van den Senaat. Hierna zal Hitier zijn intocht te Danzig doen. Hit- Ier rekent erop, dat. de Polen, onder pressie van Londen en Parijs, zich er bij zullen neerleggen. Niettemin zal Warschau moeten verklaren of de „Anschluss" van Danzig bij het Rijk een bedreiging is voor Poolsche onaf hankelijkheid." Zegt Polen „ja", dan zal er oorlog uit breken en Engeland zal Polen onmid- zig en het Derde Rijk. Er is ook altijd nog zooiets als 'het Verre Oosten, waar zich nu weer zwarte wolken samen pakken boven Hongkong. De moeilijkheden in het Verre Oos ten zijn nog veel grooter dan in Euro pa alleen praten de koffiedikkijkers er minder over en ze noemen liever geen datums. Over dat noemen van bepaalde on heilsdata in de toekomst schrijft de „Star" het volgende grapje Er was een politieke redacteur, die midden in den nacht wakker werd met het gevoel, dat hij iets belangrijks verzuimd had te doen. Hij was ervan overtuigd. dat hij een belangrijke me- dedeeling moest doen, maar hoe hij ook piekerde, hij kon zich niet meer herinneren wat het was. Daarom draai de hij het licht op en keek in zijn agenda. Op de bladzijde van.den dag, die zoo juist begonnen was, had hij maanden tevoren geschreven „Van daag begint de oorlog." „Lieve hemel", dacht hij, „ik moet dadelijk de krant opbellen", maar een blik op de klok deed hem beseffen, dat de nachtredac- 'tie al naar huis was. „Morgen dan maar", bromde hij en viel weer in slaap. FEUILLETON. (Een geval uit de praktijk van Inspecteur Sanders, lid der Centrale Recherche) door UDO VAN EWOUD. Nadruk verboden. 49.) Wils knikte begrijpend. „Het alibi was nood zakelijk voor het geval verdenking tegen den procuratiehouder mocht rijzen." „Juist, en het feit, dat de conciërge zich van zijn of beter van haar aanwezigheid kon overtuigen, was slechts een toevallige omstandigheid. Wanneer dit telegram echter niet gekomen was, zou zij op een andere wij ze tegenover den conciërge van haar aanwe zigheid hebben blijk gegeven, want deze moest later kunnen verklaren, dat de procuratie houder inderdaad op het kantoor was ge weest. De zekerheid, dat niet hij maar zij aan de schrijftafel van den procuratiehouder zat, heb ik echter eerst gekregen door de verkla ring van een taxichauffeur, die om ongeveer kwart voor 9 een heer vanaf het Damrak naar de 2e Oosterparkstraat heeft gebracht. Weliswaar is zij zoo verstandig geweest, zich niet tot voor haar woning te laten rijden, maar een twintigtal huizen verder, een voor zorgsmaatregel, waarmee zij misschien ge tracht heeft de fout een taxi te nemen, onge daan te maken. Op dit punt hebben zij el kaar echter weinig te verwijten, want ook Adams heeft, toen hij om 9.55 uit Rotterdam aan het Centraal Station terugkeerde gebruik gemaakt van een huurauto om zich naar zijn woning op de Prinsengracht te laten bren gen. Je ziet, dat het niet zoo heel moeilijk is een dergelijk probleem tot oplossing te bren gen, wanneer je eenmaal een draad in han dellijk helpen. Zegt Polen (zij het clan stamelend) „neen", dan zal er vrede zijn. Volgens deze profetie zou dus de kritieke dag worden de dag, waarop de wereld op Polens antwoord wacht. Het is nu maar de vraag, hoe zich het diplomatieke spel tusschen de deelne mende mogendheden ontwikkelt of het Engeland en Frankrijk zal geluk ken, Polen vredelievend te stemmen en of Italië iets in die richting zal kun nen bereiken. Zegt Polen neen, „mijn onafhanke lijkheid wordt niet bedreigd", dan zal Hitier ongetwijfeld een verklaring af leggen, dat hij onmiddellijk over een voor Polen gunstig statuut wil onder handelen. Polen zal dus weldra - volgens dien profeet van Le Journal (en de profetie is niet zoo heel onwaarschijnlijk er komen ook geen data hij te pas) - in 'n zeer moeilijk parket komen te zitten. En de gansche wereld zal weer eens een dag benauwd zijn. Zegt Polen „ja, ik voel mij bedreigd" dan zullen Engeland en Frankrijk - zij het ook met grooten tegenzin - hun eens gegeven woord moeten houden en meedoen aan 'n dwaasheid, die onze beschaving zal vernietigen. Is het eenmaal zoo ver gekomen, dan zal Duitschland niet aarzelen, ais een wilde om zich heen te slaan, zoo snel mogelijk, zoo hard mogelijk. Ook daarvoor behoeft men geen profeet Te zijn om dit te voorzien en daarom zou het niet te verwonderen zijn als Enge land thans al zijn best deed om Polen zacht te stemmen. Voor Engeland is de wereld grooter dan Polen en Dan- tip voor kanovaarders Vlieger als groote trekkracht i In het Friesche plaatsje Makkum stonden de menschen dezer dagen ver baasd aan de havenkant te kijken. Daar vloog een kano pijlsnel door het water, getrokken door 'nvlieger. Een stevige vlieger, die op het uiter ste puntje van de Wadden boven het IJsselmeer werd opgelaten, gaf een kanovaarder de idee den vlieger als trekkracht voor zijn vaartuigje te ge bruiken. De eigenaar van den vlieger had geen bezwaren. Er stond een stevige wind. Toen de vlieger aan de kano was bevestigd, schoot het ding met veel grooter snel heid voort dan de heer H. Bergsma er ooit te voren mee bereikt had. Zelfs toen twee jongemannen in de kano plaats namen, werd er nog een groote snelheid verkregen. De vlieger sleepte den last. enkele Km. voort en bracht dé kano veilig de haven bin nen, waar „de motor" overgenomen werd door den eigenaar aan wal. Er is nu in Makkum plotseling een groot animo, vliegers op stapel te zet ten.... Als nu de wind maar goed staat den hebt." „En zoo kwam je dan tenslotte tot de ont dekking, dat de vierde man niemand anders was dan Han Adams", zei Wils, zonder op de laatste opmerking acht te slaan. „Maar dan is me toch een en ander nog niet recht dui delijk. Hoe kwam het dan, dat ik in de coupé, waarin de moord heeft plaats gehad een scherf emaille vond, afkomstig van de man chetknoop van de verpleegster en hoe ver klaar je het, dat die verpleegster, vermomd als Han Adams om 8 uur alweer op het kan toor in Amsterdam zat, terwijl het toch vast staat, dat zij met den trein van 7.10 naar Den Haag is vertrokken „Waarde heer", antwoordde Sanders, ter wijl hij met een wanhopig gebaar zijn beide wijsvingers tegen de ooren drukte, „we had den afgesproken, dat je me geen vragen zou stellen voor ik met m'n verhaal gereed ben. In de eerste plaats dit de vierde man, die door ons allen aanvankelijk voor den dader werd gehouden, heeft den moord niet ge pleegd. Hem kan hoogstens medeplichtigheid ten laste worden gelegd, want hij was nie mand anders dan Else Robert, die zich voor deze gelegenheid vermomd had met uilenbril pruik en kneveltje om de verdenking te laten vallen op een persoon, die in werkelijkheid niet bestond. Om deze groote onbekende nog wat meer onder de aandacht van de mede reizigers en den conducteur te brengen, be ging ze de overtreding in een niet rookcoupé een sigaret op te steken. Deze vrouw in hee- renkleeding was het, die van het begin af van de misdaad verdacht werd, maar in werke lijkheid kon zij die zelfs niet eens hebben be gaan, omdat zij in Haarlem onmiddellijk na den forens is uitgestapt en met den eersten den besten electrischen trein, die om 7.33 van daar naar Amsterdom vertrok, is terugge keerd. Ze had daardoor vijf minuten tijd om zich van uilenbril, knevel en pruik te ont doen, een werkje, dat zooveel tijd niet in beslag behoeft te nemen, terwijl zij later op het Centraal Station te Amsterdama nog BINNENLANDSCH NIEUWS. OS UIT WEIDE GESTOLEN. Inwoner van Berghem gearresteerd. De Kon. Marechaussee uit Oss heeft een inwoner van Berghem gearresteerd wegens diefstal van vee uit de weide. De man, die overigens goed in zijn onderhoud kan voor zien zou binnenkort in het huwelijk treden en meende zich voor die gelegenheid wel wat c-xtra geld te moeten verschaffen. Daarom heeft hij zich de vorige week naar Macharen begeven, waar hij uit de weide van den land bouwer Spierings een os wegvoerde. Het dier werd door een chauffeur, die van den dief stal onkundig was op de veemarkt te 's Her togenbosch voor f 145 verkocht. De marechaussee die naar aanleiding van de vermissing van den os een onderzoek in stelde kwam achter dezen verkoop en zoo kwam zij op het spoor van den dader. Deze heeft een volledige bekentenis afgelegd en zal naar het Huis van Bewaring te 's Herto genbosch worden overgebracht. BUITENLANSCH NIEUWS. „tot dank voor 't aangenaam verpoozen" De „Daily Telegraph" vertelt een roerend verhaal van bewezen dien- Dan mede met een WACO binnen- of buitenlandse autotocht. VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA. Reisbureau WACO, Breed 35, Te!. 184, HOORN. sten en dankbaarheid. Een Londensc'h taxichauffeur, die enkele weken geleden bij h et Water- loo-Station door 'n Amerikaanschen zakenman werd opgepikt om hem en zijn familie naar zijn hotel te brengen, is thans met de Queen Mary naar de Vereen. Staten vertrokken, waar hij een 14-daagsch reisje zal maken, hem aangeboden door zijn stations-,.vrach tje"'. De zakenman, 'n zekere heer Fownes uit Pittburgh, had den taxi chauffeur na aankomst in zijn hotel gevraagd of hij soms een autoverhuur inrichting wist. De heer Fownes wilde namelijk per auto de mooie plekjes in Engeland bezoeken. De chauffeur, Bar nes genaamd, zeide, dat hij en zijn broer beiden een taxi bezaten en de familie wel door Engeland wilden rond rijden. Zijn aanbod werd aangenomen en de heer Fownes was zóó tevreden jover Barnes, die de leiding van den tocht op zich had genomen, dat hij (hem twee dagen vóór zijn vertrek vroeg -- Wil je niet met mij meegaan - Graag, antwoordde Barnes en nu wel even gelegenheid zal hebben gevonden de jas en hoed, welke zij droeg, te verwisselen voor die van haar broer, welke ze in een koffertje bij zich had. Vandaar is ze natuur lijk onmiddellijk naar het kantoor van de Bank gegaan, waar ze tegen 8 uur kon zijn. Van Haarlem af bevond zich in de coupé dus niemand anders dan Leuvesteyn en de verpleegster, welke laatste rol door Adams vertolkt werd, die dus ook de manchetknoo- pen van zijn zuster droeg. Op het traject HaarlemDen Haag heeft hij Leuvensteyn van het leven beroofd waarbij een van die manchetknoopen waarschijnlijk in aanraking is gekomen met een hard voorwerp om zich daarna, nog voor aankomst in de residentie, eveneens te voorzien van de drie kenteekenen uilenbril, kneveltje en pruik, die den on bekenden vierden man hadden gekenmerkt. Je begrijpt, dat het gesprek met den con ducteur op het station in den Haag een be nauwd oogenblik voor hem beteekende. Dit gesprek was echter noodzakelijk om den con ducteur er van te overtuigen, dat de vierde man nog steeds aanwezig was, zoodat alleen deze later van de misdaad zou kunnen wor den verdacht. Bovendien bestond er nog een .geringe kans, dat in den Haag een andere reiziger in dezelfde coupe zou plaats nemen doch ik vermoed, dat hij daarmee zelf ook wel rekening zal hebben géhouden door het lijk vóór 'de aankomst van den trein in de residen tie onder de bank te verbergen. Toen de trein echter uit Den Haag vertrok zonder dat ie mand nog iets van de misdaad had bemerkt, was ook alle gevaar voor ontijdige ontdek king geweken. Eenmaal in Rotterdam heeft ook hij onmiddellijk een electrische trein te rug genomen, waardoor hij om 9.55 reeds in de hoofdstad arriveerde. Simple comme bon jour, nietwaar Als je maar eenmaal een draad in handen hebt Sanders zweeg en de reporter staarde eeni- gen tijd in gedachten verzonken naar de rookwolk, die zich steeds dichter onder de kap van de schemerlamp samentrok. Hoe een voudig alles ook mocht schijnen nu Sanders' uiteenzetting op deze misdaad, die aanvanke lijk door een sluier van geheimzinnigheid werd omhuld, het volle licht wierp, toch bleef er nog wel iets over, dat een nadere opheldering behoefde. De merkwaardigste zijde van het geval was zeker wel, dat men vooral hij,- Wils zelf tot het laatste moment den wer- kelijken dader zóó weinig had gewantrouwd, dat men hem zonder eenig bezwaar, ja, bijna als vanzelfsprekend, deelgenoot had meenen te mogen maken van de vermoedens, welke tenslotte tot de ontdekking van den dader hadden geleid. Slechts de laatste dagen had Sanders geweten, dat niemand anders dan Adams, die dus in werkelijkheid Robert bleek te heeten, den moord kon hebben gepleegd ook vanavond, toen zij gezamenlijk naar Den Haag gingen, was hij daarvan op de hoogte geweest, maar niets in zijn houding had ver raden, dat hij Adams thans met andere oo- gen bekeek dan vroeger, toen zijn gevoelens jegens den procuratiehouder nog van vriend- schappelijken aard waren. Plotseling ging hem een vraag door het hoofd, die hij onmid dellijk onder woorden bracht „Je hebt me nog niet verteld, Wil, hoe je er geslaagd bent Adams hier in de blauwe salon te krijgen, als 't ware van aangezicht tot aan gezicht met zijn medeplichtige." „Dat was misschien wel het eenvoudigste van alles, beste jongen", antwoordde Sanders. „Evenals ik haar een uitnoodiging in handen speelde om te middernacht naar de blauwe salon te komen, liet ik hem door een der sup poosten een briefje overhandigen met een dergelijke invitatie. Het eenige verschil lag hierin, dat ik het bij hem deed voorkomen, alsof dit briefje afkomstig was van een jon gedame, die zich bijzonder voor hem interes seerde. Er stond niets anders in dan „Een dame, die u vanavond reeds eenige malen ontmoette, verzoekt u dringend precies om twaalf uur in de blauwe salon op de eerste étage te komen Geen man, die aan een dergelijk verzoek weerstand zou heb reist hij als gast van den heer Fownes de Nieuwe Wereld tegemoet. vliegkampschip liep te vroeg van stapel Een doode, twintig gewonden Het Engelsche vljiegkampscliip „Formidable" dat Donderdagmiddag te Belfast te water gelaten zou wor den, liep door tot nu onopgehelderde oorzaken te vroeg van stapel, met het gevolg dat een vrouwelijke toeschou wer werd gedood en twintig personen gewond. De Minister van Luchtvaart, Kings- ley Wood en echtgenoote, die het schip zou doopen, hadden juist de eere-tribune bestegen, toen men stuk ken van de houten slee, waarop het schip rustte, zag breken en het ge vaarte, tot ieders schrik, twintig mi nuten voor den vastgestelden tijd, be gon te glijden. De arbeiders, die voor het schip nog aan het werk waren met het wegnemen der laatste beletselen, zochten in allerijl een goed heenko men. Stukken hout en bouten vlogen overal in het rond en kwamen ook in de toeschouwersruimte terecht. Toen de geweldige 23.000 ton meten de massa zich aldus in beweging zet te. en onder 'n oorverdoovend gekraak der bezwijkende stutbalken van de hel ling begon te loopen, ging een golf van panische angst door de menigte der toeschouwers aan weerszijden, die vreesden dat het geweldige gevaarte, dat 10-tallen meters boven hen opto- rende, zou kantelen en hen verplette ren* Op de eere-tribune verloor men in- tussc'hen zijn koelbloedigheid niet, Ter wijl de sleepbooten, die lagen te wach ten, om het schip straks naar den kant te halen, in allerijl wegstoven voor het niet te remmen monster, ter wijl de sirenes loeiden en angstige menschen gilden, gaf men mevrouw Kingsley haastige aanwijzingen, hoe zij de flesch champagne tegen den boeg van het reeds glijdende schip moest slingeren. Zoo kon de al te haas tige „Formidable" toch nog tijdens zijn aanloop gedoopt worden, waarna hij zonder ongelukken te water gleed en weldra door de sleepbooten naar den kant gehaald en gemeerd werd. meisjes onder 18 jaar en dansen in het openbaar De hoofdcommissaris van politie van Breslau in Duitschland, heeft naai de Frankforter Zeitung meedeelt,, be paald, dat voortaan tegen meisjes on der de 18 jaar, die zonder begeleiding van haar ouders of 'haar verzorgers ben geboden en ik was er dan ook vast van overtuigd, dat mijn plan zou slagen." „Ook die overtuiging blijkt thans niet on gegrond te zijn geweest", antwoordde Wils. „Maar stel het geval, dat de zaak scheef was gegaan, b.v. doordat Adams tijdens het bal zijn zuster had herkend vóór de verrassende en door jou, overigens zoo meesterlijk ge ënsceneerde ontmoeting „In dat geval zou slechts de arrestatie min der onopvallend hebben plaats gehad. Je be grijpt dat ik die mogelijkheid eveneens onder de oogen heb gezien. Adams heeft den geheelen avond onder be waking gestaan van eenige rechercheurs, die zich in de uniform der suppoosten hadden gestoken. Hun consigne luidde bij de eerste poging tot ontvluchting onmiddellijk in te grijpen. Gelukkig is het zoover echter niet gekomen. Stel je voor, dat we ons genood zaakt zouden hebben gezien den dader van den moord op bankier Leuvensteyn temidden van zoo'n exclusief gezelschap als hier bijeen is, in hechtenis te nemen „Misschien zou men het als een der vele attracties van het bal hebben opgevat," op perde Wils en zonder eenigen overgang een plotseling bij hem opkomende gedachte uit sprekend, vervolgde hij „Merkwaardig, dat ik Adams niet herkend heb, toen ik hem ra kelings in de woning van zuster Robert pas seerde. De eenige reden, die ik hiervoor kan opgeven, is, dat hij een jas en een hoed droeg, die ik niet van hem kende. Maar toen hij daar zoo met den rug naar me toestond, heb ik toch onmiddellijk het gevoel gehad, dat ik den man meer gezien had." (Slot volgt.) IN VIEK BLADEN ADVERTEEREN VOOK EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant, -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1