TRÏUMPH
LOGISCH
DAT
ENORM
STIJGT
T IS DE BESTE
\c SIGARET
EN 'N TRIOMF
IN SMAAK!
30e JAARGANG
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1939
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No. 96
DE VIERDE MAN.
MET ÜW VACANTIE UIT
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
f n£
V i
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER
Hlppolytushoef Wleringen
Iedere regel meer
10.10
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. B
OSKER WIERINGEN.
r
Telefoon Intercomm. No. 19.
Van 1 5 regels
10.50
per 3 maanden 1 1.25.
l
15 AUGUSTUS VEILIG
GEPASSEERD.
Een profetie zonder data
De brood-etende profeten van onze
dagen vergissen zich keer op keer. Ge
lukkig maar, want ze voorspellen zel
den wat goeds. Hoe vaak heeft men
hen niet 'n datum 'hooren noemen,
waarop „de oorlog" zou moeten uit
barsten Een maand geleden onge
veer werd de 15de Augustus genoemd
als de kritieke dag. Welnu, de 15de
van de Oogstmaand ligt alweer ach
ter ons en men is geneigd te zeggen,
dat de toestand iets minder ernstig
lijkt dan bijv. een week geleden, toen
iedereen dacht en vreesde, dat For-
ster's rede te Danzig het sein zou wor
den voor 'n sensationeele actie. Forsters
rede is meegevallen. Ciano's bezoek
aan Salzburg en Berchtesgaden heeft
aanleiding gegeven tot kalmeerende ge
ruchten en nu komt de Volkenbonds
commissaris te Danzig, prof, Burk-
hardt, ook nog met 'n hoopvole ver
klaring er wordt misschien onder
handeld,
Toch behoeft men geen profeet te-
zijn om uiterst voorzichtig te wezen
met het uilen van optimistische ge
dachten. Er kan nog van alles gebeu
ren. En er gebeurt ook nog van alles,
zooals blijkt uit het bericht over het
jongste incident te Danzig, waarbij Ti
Poolsche soldaat door Duitscliers doo
delijk werd getroffen. Dergelijke voor
vallen zijn niet - bepaald geschikt om
Polen zachter te stemmen jegens
Duitschlands Danziger eischen.
Poolsche correspondenten te Berlijn
meenen te weten, dat de spanning in
de Poolsch-Duitsche betrekkingen in
de eerstvolgende drie weken haar
hoogtepunt zal bereiken. Doch in
Duitsclie kringen wordt geloofd, dat
men vóór het congres van Neurenberg
geenerlei dramatische beslissing moet
verwachten. Er wordt heel veel gera
den naar de manier, waarop ITitler
Danzig bij het Derde Rijk denkt in te
lijven - dat het gebeuren zal wordt als
vaststaand aangenomen, maar de
grootste kwestie is hoe Het waar
schijnlijkst is een bemiddeling, hetzij
door prof. Burckhardt, hetzij door Ita
lië, hetzij door een andere mogendheid
De geringste mcdedeelingen geven
reeds stof tot veronderstellingen zoo
bijv. het bericht, dat Bonnet, de Fran-
sche minister van Buitonlandsche Za
ken, Donderdagavond een lang' ge
sprek heeft gevoerd met den Poolschcn
ambassadeur te Parijs 'n ander be
richt, volgens hetwelk de Britsche am
bassadeur te Warschau, een bezoek
aan kolonel Beek heeft gebracht. Zou
den Engeland en Frankrijk Polen tot
concessies trachten over te halen
^,Als 't alleen maar om Danzig gaar,
De Berlijnsche correspondent van
Le Journal voorspelt dat de kwestie
zóó zal worden opgelost
De bevolking van de Vrije Stad zal
verklaren, dat zij zich bij Duitschland
aansluit. Dit besluit zal genomen wor
den hetzij bij 'n plebisciet, hetzij door
'n votum van den Senaat. Hierna zal
Hitier zijn intocht te Danzig doen. Hit-
Ier rekent erop, dat. de Polen, onder
pressie van Londen en Parijs, zich er
bij zullen neerleggen. Niettemin zal
Warschau moeten verklaren of de
„Anschluss" van Danzig bij het Rijk
een bedreiging is voor Poolsche onaf
hankelijkheid."
Zegt Polen „ja", dan zal er oorlog uit
breken en Engeland zal Polen onmid-
zig en het Derde Rijk. Er is ook altijd
nog zooiets als 'het Verre Oosten, waar
zich nu weer zwarte wolken samen
pakken boven Hongkong.
De moeilijkheden in het Verre Oos
ten zijn nog veel grooter dan in Euro
pa alleen praten de koffiedikkijkers
er minder over en ze noemen liever
geen datums.
Over dat noemen van bepaalde on
heilsdata in de toekomst schrijft de
„Star" het volgende grapje
Er was een politieke redacteur, die
midden in den nacht wakker werd
met het gevoel, dat hij iets belangrijks
verzuimd had te doen. Hij was ervan
overtuigd. dat hij een belangrijke me-
dedeeling moest doen, maar hoe hij
ook piekerde, hij kon zich niet meer
herinneren wat het was. Daarom draai
de hij het licht op en keek in zijn
agenda. Op de bladzijde van.den dag,
die zoo juist begonnen was, had hij
maanden tevoren geschreven „Van
daag begint de oorlog." „Lieve hemel",
dacht hij, „ik moet dadelijk de krant
opbellen", maar een blik op de klok
deed hem beseffen, dat de nachtredac-
'tie al naar huis was. „Morgen dan
maar", bromde hij en viel weer in
slaap.
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
49.)
Wils knikte begrijpend. „Het alibi was nood
zakelijk voor het geval verdenking tegen den
procuratiehouder mocht rijzen."
„Juist, en het feit, dat de conciërge zich
van zijn of beter van haar aanwezigheid
kon overtuigen, was slechts een toevallige
omstandigheid. Wanneer dit telegram echter
niet gekomen was, zou zij op een andere wij
ze tegenover den conciërge van haar aanwe
zigheid hebben blijk gegeven, want deze moest
later kunnen verklaren, dat de procuratie
houder inderdaad op het kantoor was ge
weest.
De zekerheid, dat niet hij maar zij aan de
schrijftafel van den procuratiehouder zat,
heb ik echter eerst gekregen door de verkla
ring van een taxichauffeur, die om ongeveer
kwart voor 9 een heer vanaf het Damrak
naar de 2e Oosterparkstraat heeft gebracht.
Weliswaar is zij zoo verstandig geweest, zich
niet tot voor haar woning te laten rijden,
maar een twintigtal huizen verder, een voor
zorgsmaatregel, waarmee zij misschien ge
tracht heeft de fout een taxi te nemen, onge
daan te maken. Op dit punt hebben zij el
kaar echter weinig te verwijten, want ook
Adams heeft, toen hij om 9.55 uit Rotterdam
aan het Centraal Station terugkeerde gebruik
gemaakt van een huurauto om zich naar zijn
woning op de Prinsengracht te laten bren
gen. Je ziet, dat het niet zoo heel moeilijk is
een dergelijk probleem tot oplossing te bren
gen, wanneer je eenmaal een draad in han
dellijk helpen. Zegt Polen (zij het clan
stamelend) „neen", dan zal er vrede
zijn.
Volgens deze profetie zou dus de
kritieke dag worden de dag, waarop
de wereld op Polens antwoord wacht.
Het is nu maar de vraag, hoe zich het
diplomatieke spel tusschen de deelne
mende mogendheden ontwikkelt of
het Engeland en Frankrijk zal geluk
ken, Polen vredelievend te stemmen
en of Italië iets in die richting zal kun
nen bereiken.
Zegt Polen neen, „mijn onafhanke
lijkheid wordt niet bedreigd", dan zal
Hitier ongetwijfeld een verklaring af
leggen, dat hij onmiddellijk over een
voor Polen gunstig statuut wil onder
handelen.
Polen zal dus weldra - volgens dien
profeet van Le Journal (en de profetie
is niet zoo heel onwaarschijnlijk er
komen ook geen data hij te pas) - in 'n
zeer moeilijk parket komen te zitten.
En de gansche wereld zal weer eens
een dag benauwd zijn.
Zegt Polen „ja, ik voel mij bedreigd"
dan zullen Engeland en Frankrijk -
zij het ook met grooten tegenzin - hun
eens gegeven woord moeten houden
en meedoen aan 'n dwaasheid, die onze
beschaving zal vernietigen.
Is het eenmaal zoo ver gekomen,
dan zal Duitschland niet aarzelen, ais
een wilde om zich heen te slaan, zoo
snel mogelijk, zoo hard mogelijk. Ook
daarvoor behoeft men geen profeet Te
zijn om dit te voorzien en daarom zou
het niet te verwonderen zijn als Enge
land thans al zijn best deed om Polen
zacht te stemmen. Voor Engeland is
de wereld grooter dan Polen en Dan-
tip voor kanovaarders
Vlieger als groote trekkracht
i In het Friesche plaatsje Makkum
stonden de menschen dezer dagen ver
baasd aan de havenkant te kijken.
Daar vloog een kano pijlsnel door het
water, getrokken door 'nvlieger.
Een stevige vlieger, die op het uiter
ste puntje van de Wadden boven het
IJsselmeer werd opgelaten, gaf een
kanovaarder de idee den vlieger als
trekkracht voor zijn vaartuigje te ge
bruiken. De eigenaar van den vlieger
had geen bezwaren.
Er stond een stevige wind. Toen de
vlieger aan de kano was bevestigd,
schoot het ding met veel grooter snel
heid voort dan de heer H. Bergsma er
ooit te voren mee bereikt had.
Zelfs toen twee jongemannen in de
kano plaats namen, werd er nog een
groote snelheid verkregen. De vlieger
sleepte den last. enkele Km. voort en
bracht dé kano veilig de haven bin
nen, waar „de motor" overgenomen
werd door den eigenaar aan wal.
Er is nu in Makkum plotseling een
groot animo, vliegers op stapel te zet
ten.... Als nu de wind maar goed
staat
den hebt."
„En zoo kwam je dan tenslotte tot de ont
dekking, dat de vierde man niemand anders
was dan Han Adams", zei Wils, zonder op de
laatste opmerking acht te slaan. „Maar dan
is me toch een en ander nog niet recht dui
delijk. Hoe kwam het dan, dat ik in de coupé,
waarin de moord heeft plaats gehad een
scherf emaille vond, afkomstig van de man
chetknoop van de verpleegster en hoe ver
klaar je het, dat die verpleegster, vermomd
als Han Adams om 8 uur alweer op het kan
toor in Amsterdam zat, terwijl het toch vast
staat, dat zij met den trein van 7.10 naar Den
Haag is vertrokken
„Waarde heer", antwoordde Sanders, ter
wijl hij met een wanhopig gebaar zijn beide
wijsvingers tegen de ooren drukte, „we had
den afgesproken, dat je me geen vragen zou
stellen voor ik met m'n verhaal gereed ben.
In de eerste plaats dit de vierde man, die
door ons allen aanvankelijk voor den dader
werd gehouden, heeft den moord niet ge
pleegd. Hem kan hoogstens medeplichtigheid
ten laste worden gelegd, want hij was nie
mand anders dan Else Robert, die zich voor
deze gelegenheid vermomd had met uilenbril
pruik en kneveltje om de verdenking te laten
vallen op een persoon, die in werkelijkheid
niet bestond. Om deze groote onbekende nog
wat meer onder de aandacht van de mede
reizigers en den conducteur te brengen, be
ging ze de overtreding in een niet rookcoupé
een sigaret op te steken. Deze vrouw in hee-
renkleeding was het, die van het begin af van
de misdaad verdacht werd, maar in werke
lijkheid kon zij die zelfs niet eens hebben be
gaan, omdat zij in Haarlem onmiddellijk na
den forens is uitgestapt en met den eersten
den besten electrischen trein, die om 7.33 van
daar naar Amsterdom vertrok, is terugge
keerd. Ze had daardoor vijf minuten tijd om
zich van uilenbril, knevel en pruik te ont
doen, een werkje, dat zooveel tijd niet in
beslag behoeft te nemen, terwijl zij later op
het Centraal Station te Amsterdama nog
BINNENLANDSCH NIEUWS.
OS UIT WEIDE GESTOLEN.
Inwoner van Berghem gearresteerd.
De Kon. Marechaussee uit Oss heeft een
inwoner van Berghem gearresteerd wegens
diefstal van vee uit de weide. De man, die
overigens goed in zijn onderhoud kan voor
zien zou binnenkort in het huwelijk treden
en meende zich voor die gelegenheid wel wat
c-xtra geld te moeten verschaffen. Daarom
heeft hij zich de vorige week naar Macharen
begeven, waar hij uit de weide van den land
bouwer Spierings een os wegvoerde. Het dier
werd door een chauffeur, die van den dief
stal onkundig was op de veemarkt te 's Her
togenbosch voor f 145 verkocht.
De marechaussee die naar aanleiding van
de vermissing van den os een onderzoek in
stelde kwam achter dezen verkoop en zoo
kwam zij op het spoor van den dader. Deze
heeft een volledige bekentenis afgelegd en
zal naar het Huis van Bewaring te 's Herto
genbosch worden overgebracht.
BUITENLANSCH NIEUWS.
„tot dank voor 't aangenaam
verpoozen"
De „Daily Telegraph" vertelt een
roerend verhaal van bewezen dien-
Dan mede met een WACO binnen- of
buitenlandse autotocht.
VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA.
Reisbureau WACO, Breed 35, Te!. 184, HOORN.
sten en dankbaarheid.
Een Londensc'h taxichauffeur, die
enkele weken geleden bij h et Water-
loo-Station door 'n Amerikaanschen
zakenman werd opgepikt om hem en
zijn familie naar zijn hotel te brengen,
is thans met de Queen Mary naar de
Vereen. Staten vertrokken, waar hij
een 14-daagsch reisje zal maken, hem
aangeboden door zijn stations-,.vrach
tje"'. De zakenman, 'n zekere heer
Fownes uit Pittburgh, had den taxi
chauffeur na aankomst in zijn hotel
gevraagd of hij soms een autoverhuur
inrichting wist. De heer Fownes wilde
namelijk per auto de mooie plekjes in
Engeland bezoeken. De chauffeur, Bar
nes genaamd, zeide, dat hij en zijn
broer beiden een taxi bezaten en de
familie wel door Engeland wilden rond
rijden. Zijn aanbod werd aangenomen
en de heer Fownes was zóó tevreden
jover Barnes, die de leiding van den
tocht op zich had genomen, dat hij
(hem twee dagen vóór zijn vertrek
vroeg
-- Wil je niet met mij meegaan
- Graag, antwoordde Barnes en nu
wel even gelegenheid zal hebben gevonden de
jas en hoed, welke zij droeg, te verwisselen
voor die van haar broer, welke ze in een
koffertje bij zich had. Vandaar is ze natuur
lijk onmiddellijk naar het kantoor van de
Bank gegaan, waar ze tegen 8 uur kon zijn.
Van Haarlem af bevond zich in de coupé
dus niemand anders dan Leuvesteyn en de
verpleegster, welke laatste rol door Adams
vertolkt werd, die dus ook de manchetknoo-
pen van zijn zuster droeg. Op het traject
HaarlemDen Haag heeft hij Leuvensteyn
van het leven beroofd waarbij een van die
manchetknoopen waarschijnlijk in aanraking
is gekomen met een hard voorwerp om zich
daarna, nog voor aankomst in de residentie,
eveneens te voorzien van de drie kenteekenen
uilenbril, kneveltje en pruik, die den on
bekenden vierden man hadden gekenmerkt.
Je begrijpt, dat het gesprek met den con
ducteur op het station in den Haag een be
nauwd oogenblik voor hem beteekende. Dit
gesprek was echter noodzakelijk om den con
ducteur er van te overtuigen, dat de vierde
man nog steeds aanwezig was, zoodat alleen
deze later van de misdaad zou kunnen wor
den verdacht. Bovendien bestond er nog een
.geringe kans, dat in den Haag een andere
reiziger in dezelfde coupe zou plaats nemen
doch ik vermoed, dat hij daarmee zelf ook wel
rekening zal hebben géhouden door het lijk
vóór 'de aankomst van den trein in de residen
tie onder de bank te verbergen. Toen de trein
echter uit Den Haag vertrok zonder dat ie
mand nog iets van de misdaad had bemerkt,
was ook alle gevaar voor ontijdige ontdek
king geweken. Eenmaal in Rotterdam heeft
ook hij onmiddellijk een electrische trein te
rug genomen, waardoor hij om 9.55 reeds in
de hoofdstad arriveerde. Simple comme bon
jour, nietwaar Als je maar eenmaal een
draad in handen hebt
Sanders zweeg en de reporter staarde eeni-
gen tijd in gedachten verzonken naar de
rookwolk, die zich steeds dichter onder de
kap van de schemerlamp samentrok. Hoe een
voudig alles ook mocht schijnen nu Sanders'
uiteenzetting op deze misdaad, die aanvanke
lijk door een sluier van geheimzinnigheid werd
omhuld, het volle licht wierp, toch bleef er
nog wel iets over, dat een nadere opheldering
behoefde. De merkwaardigste zijde van het
geval was zeker wel, dat men vooral hij,-
Wils zelf tot het laatste moment den wer-
kelijken dader zóó weinig had gewantrouwd,
dat men hem zonder eenig bezwaar, ja, bijna
als vanzelfsprekend, deelgenoot had meenen
te mogen maken van de vermoedens, welke
tenslotte tot de ontdekking van den dader
hadden geleid. Slechts de laatste dagen had
Sanders geweten, dat niemand anders dan
Adams, die dus in werkelijkheid Robert bleek
te heeten, den moord kon hebben gepleegd
ook vanavond, toen zij gezamenlijk naar Den
Haag gingen, was hij daarvan op de hoogte
geweest, maar niets in zijn houding had ver
raden, dat hij Adams thans met andere oo-
gen bekeek dan vroeger, toen zijn gevoelens
jegens den procuratiehouder nog van vriend-
schappelijken aard waren. Plotseling ging
hem een vraag door het hoofd, die hij onmid
dellijk onder woorden bracht
„Je hebt me nog niet verteld, Wil, hoe je er
geslaagd bent Adams hier in de blauwe salon
te krijgen, als 't ware van aangezicht tot aan
gezicht met zijn medeplichtige."
„Dat was misschien wel het eenvoudigste
van alles, beste jongen", antwoordde Sanders.
„Evenals ik haar een uitnoodiging in handen
speelde om te middernacht naar de blauwe
salon te komen, liet ik hem door een der sup
poosten een briefje overhandigen met een
dergelijke invitatie. Het eenige verschil lag
hierin, dat ik het bij hem deed voorkomen,
alsof dit briefje afkomstig was van een jon
gedame, die zich bijzonder voor hem interes
seerde. Er stond niets anders in dan „Een
dame, die u vanavond reeds eenige malen
ontmoette, verzoekt u dringend precies om
twaalf uur in de blauwe salon op de eerste
étage te komen Geen man, die
aan een dergelijk verzoek weerstand zou heb
reist hij als gast van den heer Fownes
de Nieuwe Wereld tegemoet.
vliegkampschip liep te vroeg
van stapel
Een doode, twintig gewonden
Het Engelsche vljiegkampscliip
„Formidable" dat Donderdagmiddag
te Belfast te water gelaten zou wor
den, liep door tot nu onopgehelderde
oorzaken te vroeg van stapel, met het
gevolg dat een vrouwelijke toeschou
wer werd gedood en twintig personen
gewond.
De Minister van Luchtvaart, Kings-
ley Wood en echtgenoote, die het
schip zou doopen, hadden juist de
eere-tribune bestegen, toen men stuk
ken van de houten slee, waarop het
schip rustte, zag breken en het ge
vaarte, tot ieders schrik, twintig mi
nuten voor den vastgestelden tijd, be
gon te glijden. De arbeiders, die voor
het schip nog aan het werk waren met
het wegnemen der laatste beletselen,
zochten in allerijl een goed heenko
men. Stukken hout en bouten vlogen
overal in het rond en kwamen ook in
de toeschouwersruimte terecht.
Toen de geweldige 23.000 ton meten
de massa zich aldus in beweging zet
te. en onder 'n oorverdoovend gekraak
der bezwijkende stutbalken van de hel
ling begon te loopen, ging een golf van
panische angst door de menigte der
toeschouwers aan weerszijden, die
vreesden dat het geweldige gevaarte,
dat 10-tallen meters boven hen opto-
rende, zou kantelen en hen verplette
ren*
Op de eere-tribune verloor men in-
tussc'hen zijn koelbloedigheid niet, Ter
wijl de sleepbooten, die lagen te wach
ten, om het schip straks naar den
kant te halen, in allerijl wegstoven
voor het niet te remmen monster, ter
wijl de sirenes loeiden en angstige
menschen gilden, gaf men mevrouw
Kingsley haastige aanwijzingen, hoe
zij de flesch champagne tegen den
boeg van het reeds glijdende schip
moest slingeren. Zoo kon de al te haas
tige „Formidable" toch nog tijdens
zijn aanloop gedoopt worden, waarna
hij zonder ongelukken te water gleed
en weldra door de sleepbooten naar
den kant gehaald en gemeerd werd.
meisjes onder 18 jaar en
dansen in het openbaar
De hoofdcommissaris van politie
van Breslau in Duitschland, heeft naai
de Frankforter Zeitung meedeelt,, be
paald, dat voortaan tegen meisjes on
der de 18 jaar, die zonder begeleiding
van haar ouders of 'haar verzorgers
ben geboden en ik was er dan ook vast van
overtuigd, dat mijn plan zou slagen."
„Ook die overtuiging blijkt thans niet on
gegrond te zijn geweest", antwoordde Wils.
„Maar stel het geval, dat de zaak scheef was
gegaan, b.v. doordat Adams tijdens het bal
zijn zuster had herkend vóór de verrassende
en door jou, overigens zoo meesterlijk ge
ënsceneerde ontmoeting
„In dat geval zou slechts de arrestatie min
der onopvallend hebben plaats gehad. Je be
grijpt dat ik die mogelijkheid eveneens onder
de oogen heb gezien.
Adams heeft den geheelen avond onder be
waking gestaan van eenige rechercheurs, die
zich in de uniform der suppoosten hadden
gestoken. Hun consigne luidde bij de eerste
poging tot ontvluchting onmiddellijk in te
grijpen. Gelukkig is het zoover echter niet
gekomen. Stel je voor, dat we ons genood
zaakt zouden hebben gezien den dader van
den moord op bankier Leuvensteyn temidden
van zoo'n exclusief gezelschap als hier bijeen
is, in hechtenis te nemen
„Misschien zou men het als een der vele
attracties van het bal hebben opgevat," op
perde Wils en zonder eenigen overgang een
plotseling bij hem opkomende gedachte uit
sprekend, vervolgde hij „Merkwaardig, dat
ik Adams niet herkend heb, toen ik hem ra
kelings in de woning van zuster Robert pas
seerde. De eenige reden, die ik hiervoor kan
opgeven, is, dat hij een jas en een hoed droeg,
die ik niet van hem kende. Maar toen hij daar
zoo met den rug naar me toestond, heb ik
toch onmiddellijk het gevoel gehad, dat ik
den man meer gezien had."
(Slot volgt.)
IN VIEK BLADEN ADVERTEEREN VOOK
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant, -