TRÏUMPH
LOGISCH
DAT
ENORM
STIJGT
'T IS DE BESTE
ls SIGARET
1
l'N TRIOMF
N SMAAK
30e JAARGANG
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1939
No. 99
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
L. GOYARTS.
DE ALGEHEELE ONTWRICHTING
IS NOG TE KEEREN.
ALS HET GEWETEN
SPREEKT.
MET ÜW VACANTIE UIT
WIERINGER
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
TANDHEELKUNDIGE
HIPPOLYTUSHOEF
IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR.
IIOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
MIDDENMEER
IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR
HOTEL SMIT, (aparte ingang.)
GEEITTEN EN VULLINGEN
tegen Ziekenfondstarief.
De dagen zijn zwaar en de nachten bren
gen geen opluchting. Alle zintuigen zijn op
scherp gesteld. Alle gesprekken en de gedach
ten der meeste menschen zijn bezig met de
kansen, die de groote Ontwrichting zal heb
ben. Dat is een foutMen helpt er de we
reld nog verder mee in de war. Men moet
zich in tweeën deelen, n.1. in een mensch,
die al het „nieuws" verneemt en conclusies
trekt, en in een mensch, die het nog verder
afglijden van de wereld mee helpt verhinde
ren. In iedereen concentreere die tweede. IÜ:
zie op de bedoelingen van den in
houd van koning Leopolds rede. De eerste Ik
kan het af met sceptische waakzaamheid, de
tweede zij de ware mensch, die het mensch-
dom liever vrede dan oorlog gunt.
Want zoover zijn wij helaas, dat vrijwel
precies op tijd en gehoorzaam aan alle voor
spellingen het oorlogsspook boven Europa
rondzwaaitmen ruikt en proeft het uit alles,
zelfs uit de snelheid, waarmede Molotof en
Ribbentrof het DuitschRussische non-
agressieverdrag hebben onderteekend door
gestoken kaart. Grijnzend vertelt de Russi
sche pers, dat een non-agressiepact met Ja
pan thans de volgende stap wordt naar den
wereldvredeAls de troepen in Buiten-
Mongolië dan maar bijtijds worden ingelicht,
anders voeren zij nog oorlog terwijl de ko
mintern- en anti-komintern-leiders Bruder-
schaft drinken.
Een non-agressieverdrag lijkt op het eerste
gezicht een verdrag, dat aanvallerij uit de
wereld helptde te Moskou gesloten overeen
komst echter maakt er ergens op onopvallen
de wijze dit van Mocht een onzer zin
hebben een derde aan te vallen, dan ga hij
onbelemmerd zijn gang van elkaar zullen
wij geen last hebben dat maakt den inhoud
van het non-agressie-verdrag tot een aanvals
verdrag
Als men daarover dus zorg koestert, is men
er heusch niet „naast" trouwens men ziet
die zorg overal, want Amerikaansche minis
ters „verhelen zich den ernst van den toe-
UITGEVER
CORN J. BOSKER
stand niet," de Engelsche radio geeft aldoor
wenken voor maatregelen tegen luchtgevaar.
Frankrijk mobiliseert in alle rust en kabinet
ten vergaderen in spoed-opstelling tot diep
in den nachthet Britsche parlement is te
ruggeroepen Franschen en Amerikanen ver
laten centraal-EuropaDe laatste koeriers
doen hun laatste werk men mag in dit ver
band iemand sir Nevile Henderson een koe-
riernoemen. Hij bracht Hitier persoonlijk een
duidelijke mededeeling van het Britsche kabi
net, „dat Engeland zal vechten, indien
Datzelfde Britsche kabinet krijgt heden dic
tatoriale bevoegdheden en schijnt (dit be
licht kwam pas van één zijde) de Noordzee-
vloot een positie te hebben laten innemen bij
Denemarken, welke zeer sterk doet denken
aan de hongerblokkade van na den slag bij
Jutland. Men prikkelt elkaar, men zit niet
genoeglijk lang bijelkaar „moeilijkheden" op
te ruimen, anders was Henderson wel langer
bij Hitier geweest en met een minder ernstig
gezicht vertrokken.
WIERINGEN.
•t
I"
BUREAU:
tUppolytushoef WlerlngeD
Telefoon Intercomm. No. 19.
FEUILLETON
Historische roman.
2.)
De wind stak hoe langer hoe meer
op en joeg onzen ruiter wolken van
jachtsneeuw in het aangezicht hij
bibberde van de koude en besloot dus,
eenige oogenblikken aan den Leid-
schendam te vertoeven, ten einde aan
zich zoowel als aan zijn paard eenige
verkwikkidg le verschaffen.
Eindelijk aan den Leidschendam ge
komen, hield hij voor de herberg „De
wakende liaan" stil, liet zijn paard op
stal zetten en trad de gelagkamer bin
nen.
Twee lieden, wier monteering aan-
toonde^ dat zij tot de ruiterij behoor
den, zaten reeds onder den hoogen
schoorsteen bij een helder brandend
vuur een versterkend onlbijt te nut
tigen en waren met den kastelein, die
met, zijn wollen muts in de hand eer
biedig voor hen stond, in 'n druk ge
sprek, hetwelk van niet zeer minza-
men aard scheen te zijn, daar de oud
ste der beide mannen gedurig met de
vuist zulke harde slagen op de tafel
deed, dat de grond er van dreunde.
„Ik ben te oud, meester .Toosten - en
heb ook te veel drank gedronken, dan
dat ik geen onderscheid tusschen
Franschen brandewijn en dit ellendige
bocht zou proeven", en om te tooncn.
hoe slecht dat „bocht" was, dronk hij
zijn glas in één teug leeg.
Meester .Toosten, de kastelein uit „De
wakende haan", behoorde tot die
soort van menschen, die niet spoedig
Neen, men ïeze en herleze de woorden van
koning Leopold III en men voege er zijn amen
aan- toe, want al het andere is benauwend
en verwarrend. Tot uit Tokio toe komen de
symptomen van die benauwende verwarring,
want men blijft er in het Duitsch-Russische
non-agressieverdrag verraad zien en men
steekt dat gevoel niet onderstoelen of ban
ken. Spanje, „waar het Russische monster
vernietigd moest worden," gebruikt het woord
„verraad" nog niet, daarvoor is het nog maar
te kort antikominternlid maar het verheelt
zijn teleurgestelde verbazing niet en Turkije
keurt het eenvoudig af.
Welke feiten doemen thans op
Heeft Polen geen keus meer en moet het
vechten Heeft Hitier geen keus meer en zal
hij Danzig gewelddadig inlijven Heeft En
geland geen keus meer en moet het oogen-
blikkelijk reageeren door zich mede te storten
in de wellustige zelfvernietiging van Europa
Is er dan nergens bezinning, behalve bij hen,
die koning Leopolds stem hebben vernomen
en haar geen stem willen laten van een een-
zaamroepende in de woestijn
De New York Times blijkt zich deze vragen
net eender gesteld te hebben. Maar het
tlad is New Yorksch en denkt dus even die
per door, waar het de positie van de Vereenig-
de Staten bij de huidige ontwrichting be
treft Russen gaan Duitschland steunen
met leveringen, schrijft het blad „moreel en
materieel is de positie van Amerika absoluut
onveranderd. Wij zijn dichter bij het front.
Men zal druk op ons oefenen onze verant
woordelij khid wast."
President Roosevelt heeft te elfder ure een be
roep gedaan op hen, die de beslissing in han
den hebben van „oorlog of vrede," een be
roep om den vrede te laten zegevieren "(zij
het nog zoo gebrekkig) over het monster van
den oorlog. Koning Leopold, en allen die met
hem waren, verdient dien steun meer dan ten
volle en verder van allen die van goeden
wille zijn van ons, van u
begrijpen, wat men tegen hen zegt
liij bedacht zich dus altijd zoolang tol
dal men hem weder iets anders ge
vraagd of tegen hem gezegd had, al
vorens hij hij op het eerst gevraagde
of gesprokene antwoord gaf.
„En niet alleen ik", vervolgde de
spreker, „vind uw drank allerslechtst;
maar ook deze heer", op zijn jongeren
makker wijzende, „is van hetzelfde ge
voelen ge kent hem toch wel, want
hij komt dikwijls genoeg hier."
„Ik heb hem zelf niet gemaakt", gaf
Toosten ten antwoord, „en hij kost mij
'n goudgulden de groote pint dus,
Heer Overste geen bocht
Het was den student onmogelijk,
over dit vreemde antwoord niet in een
luid gelach uit te barsten, waardoor
hij echter de opmerkzaamheid van
den kastelein tot zich trok.
„Kunt ge mij niet wat eten geven
en vooral wat goed voeder aan mijn
paard vroeg hij.
„Tonker Walraven, Luitenant bij de
ruiterij
De student twijfelde nu niet langer,
of een van des kasteleins zinnen was
zoek doch de Overste vervolgde
„En wat zult ge ons nu vanmiddag
te eten geven
Volgens gewoonte antwoordde Toos
ten weder op de vraag, die hem te vo
ren gedaan was, en zeide daarom
„Goede haver, tenzij ge liever rogge
brood hebt"
Nu barstte, de jongste, dien wij reeds
Jonker Walraven hebben hooren noe-
pen, in 'n luid gelach uit, en Joosten
verliet de gelagkamer met de woorden
„Heerlijk gerookt vleesch en ham
de Heer Overste zal voldaan zijn."
Toen Joosten het vertrek verlaten
had, deed de student zijn mantel af en
begaf zich naar het vuur maar nau
„BERLIJN EN ROME ZIJN
ONOVERWINNELIJK."
Iedere dag kan de bom barsten.
De Berlijnsche correspondent v. h. Rot-
terdamsch Nbld. schrijft
Uiterlijk vertoont Berlijn het beeld van alle
dagen. Het is buitengewoon warm, de men
schen voelen zich loom en hebben hoege
naamd geen zin om zich over iets op te win
den. Wie echter verder kijkt dan de opper
vlakte, merkt, dat er langzaamaan een schier
ondraaglijke spanning begint te heerschen.
De kranten doen, alsof de nieuwste ontwik
keling der Duitsch-Russische betrekkingen elk
oorlogsgevaar practisch bezworen heeft. De
lezers gelooven er echter niets van en zijn
ervan overtuigd, dat de bom eiken dag kan
barsten.
Het% is nog niet zoo heel lang geleden, dat
c'en huisvrouwen de schrik om het hart sloeg
bij da gedachte aan een dreigenden oorlog.
De propaganda heeft n.1. reeds lang doen
uitlekken, dat er plannen bestaan om in ge
val van een conflict dadelijk alle winkels
voor levensmiddelen sluiten, teneinde het
hamsteren tegen te gaan. Er zullen dan op
gezette tijden veldkeukens op straat verschij
nen zoo vertelt men zeer positief waar
aan elke bewoner op vertoon van een kaart
kan afhalen, wat hem toekomt. Door op die
manier het heele Duitsche volk te dwingen,
te eten wat de pot schaft, kan het Derde
Rijk zijn beperkte voorraden levensmiddelen
zoo effectief mogelijk verdeelen.
Thans hebben de huisvrouwen zich aan die
gedachte gewend en zij zeggen „Als de
„Gulasch kanonnen" dan tóch komen moe
ten, dan liever vandaag dan morgen Want
zooals men op het oogenblik van winkel tot
winkel moet loopen om voor veel geld het
hoogst noodige bij elkaar te schrapen, is op
den duur ook geen uithouden. De schaarste
aan levensmiddelen, die voor verschillende
artikelen in gebrek dreigt te ontaarden, ver
betert de stemming niet.
Men raadt er niet langer naar, waar
Duitschland het eerst zijn slag slaan, men
vraagt zich alleen nog maar af. wanneer dit
gebeuren zal. En daarbij wordt de termijn
steeds korter. Was men er tot voor zeer kor
ten tijd nog absoluut zeker van, dat er voor
het einde van het partijcongres „des Vredes"
niets gebeuren zou, thans staat men algemeen
op het standpunt, dat Hitier zijn besluit niet
meer tot half September zal uitstellen.
Het officieele standpunt, voor zoover als dat
in de pers en in officieuse commentaren tot
Dan mede met een WACO binnen- of
buitenlandse autotocht.
VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA.
Reisbureau WACO, Breed 35, Tel. 184, HOORN.
uitdrukking komt, is dit „Nadat het den mo
gendheden van de as gelukt is. Rusland uit
oen kring der omsingelaars te lokken, blijft
den westerschen democraten niets ander over
dan het aan Duitschland en Italië over te la
ten, oost-Europa volgens recht en billijkheid
te reorganiseeren. Zijn Londen en Parijs niet
bereid, zich goedschiks te onderwerpen aan
hetgeen beslist komen zal, dan moeten ze
maar hebben wat er bij staat Berlijn en Ro
me zijn onoverwinnelijk
KINNENIANDSCH NIEUWS.
NEDERLAND EN DE INTER
NATIONALE TOESTAND
Voorbereiding van de mobilisatie
De ontwikkeling van den internatio
nalen toestand heeft de Regeering tot
hel, inzicht gebracht, dat. - hoewel ons
land geenszins is blootgesteld aan
eenige bedreiging van welke zijde
ook - het niet. is uitgesloten, dat in de
naaste toekomst ter handhaving der
neutraliteit, tot mobilisatie der zee- en
landmacht moet. worden overgegaan.
In verhand hiermede heeft de Regee
ring besloten tot eenige maatregelen
(zoogenaamde voor-mobi 1 isat.ie\velke
de strekking hebben de legering en
verpleging van hen, die eventueel bij
mobilisatie zullen worden opgeroe
pen, voor te bereid,in.
VOEDSELCOMMISSARXSSEN
BENOEMD.
Van bevoegde zijde meldt men, dat
de Minister van Economische Zaken
tot provinciale voedselcommissarissen
verbonden aan bet onder zijn departe
ment ressorieerend Rijksbureau Voed
selvoorziening in Oorlogstijd heeft be
noemd K. S. Gaai kema Schuiringa te
Ruigezand voor de prov. Groningen
ir. WOosterbaan te Tzummarum
voor de prov. Friesland R. Wichers
te Gasselternijveenschempnd voor de
prov. Drente ir. W. de Jong te Arn
hem voor de prov. Gelderland A. J.
de Goey te Montfoort voor de prov.
Utrecht ir. W. J. M. Dekker te Alk
maar voor de prov. Noord-IIolland ir.
T. P. Huisman te 's-Gravenhage voor
de prov. Zuid-Holland'; ir. J. D. Dorst
te Goes voor de prov. Zeeland P. J.
van Haren te Tilburg voor de prov.
Noord-Brabant, M. J. Dings te Roer
mond' voor de Prov. Limburg.
MATIGING VERZOCHT
MET TELEFONEEREN
De bestaande verkeersafwikkeling
ten aanzien van telefoongesprekken
blijft voorloopig gehandhaafd. Intus-
A DVERTENTIëN
Iedere regel meer f O.J-Q
Van 1 5 regels 10.50
schen wordt ieder dringend verzocht
zich bij het voeren van locale en inter-
locale gesprekken zoowel wat liet aan
tal als den duur daarvan betreft tot
liet uiterste te beperken, daar anders
van militaire zijde tot uitsluiting van
een groot fantal telefoon-aansluitin
gen zou moeten worden overgegaan.
DE VELDPOSTDIENST
In aansluiting op liet bericht van
der in werking stelling van den veld-
postdienst wordt van de zijde van hei
P. T. T. nog eens nadrukkelijk de aan
dacht er op gevestigd, dat, in verband
met de desbetreffende militaire bepa
lingen, in het adres van corresponden
tie, bestemd voor de bij de grens- en
kus/lbeveiliging betrokken troepen,
geen aanduiding omtrent, de plaats
waar militairen zijn gelegerd mag
voorkomen dergelijke stukken kun
nen niet worden uitgereikt en worden
aan de afzenders teruggezonden.
Toegela/en is alleen de aanduiding
„Veldpost" of „Gebied van den terri-
torialen bevelhebber" (t.w. Friesland,
Overijssel, Noord-Brabant of Zuid-
Limburg.)
DOOPPLECHTIGHEID
PRINSES IRENE UITGEZONDEN
De doopplechtighid van Prinses
Irene op 14 Sept. a.s. in de Nieuwe
Kerk te Amsterdam zal via alle Neder
landsche zenders en den Phohi wor
den uitgezonden.
MEISJE DOOR TREIN GEDOOD
Onder afsluithoornen doorge
kropen.
welijks had hij een paar schreden ge
daan, of de jongste der beide mannen
sprong met den uitroep „Voor den
duivel, Frans zijt gij het op en
stak den student de hand toe.
„Ik had u waarlijk niet berkend."
,Ik evenmin als gij, Frederik'!" zei-
de Frans, terwijl hij diens handruk mei
hartelijkheid beantwoordde „ge zijt
zooveel veranderd
„De tijd baart verandering, en de
ongemakken van den krijgsdienst ver
ouderen."
„Het is al lang geleden, dat, wij el
kander gezien hebben
,rrRuim drie jaren."
„En zit ge nog altijd even vlijtig bin
nen Leidens wallen te studeeren
Heer Overste ik stel u hier een mij
ner oude vrienden, 'n Leidsch student
voor."
Frans boog zich, maar de Overste
riep
„Joosten voor den duivel, kerel,
waar zit je toch
Joosten trad binnen.
..Hier, domme kerel geef nog een
glas wijn voor Mijnheer en vul de
kan nog eens."
„Een glas voor Mijnheer, de kan nog
eens", mompelde Joosten bij zich zelf
en bracht spoedig het geëischte.
„Op uwe gezondheid sprak de
Overste, zijn glas tegen dat van
Frans aanstootende, en het, in één
teug leegdrinkende.
De student beantwoordde dezen har
telijken en welmeenenden groet.
„En ge blijft vandaag zeker onze
gast aan den maaltijd sprak Jon
ker Walraven.
..Ik dank u want ik moet, zoo spoc
dig mogelijk in. Den Haag zijn.
„Geene plichtplegingen, ge moet en
zult nog tijdig genoeg in Den Haag
aankomen wij eten om twaalf uur.
en ik laat u niet gaan ik ben rond
borstig", vervolgde de Overste. „en
wat ik zeg meen ik, dus geen tegen
spraak, wij zullen onder den maaltijd
den besten wijn, dien Joosten in zijn
kelder heeft, leens proeven."
Het, baatte onzen student weinig, of
hij zich al tegen dit. voorstel verzette
hij besloot dus, aan de welgemeende
uitnoodiging van den Overste en zijn
vriend, den Luitenant, gehoor te ge
ven, en om twaalf uur zat ons drietal
aan den welvoorzienen disch.
Terwijl zij aten. en de beker lustig
rondging, waren de blikken van den
Overste onafgewend op onzen student
gevestigd.
„Ik meen u als eens meer gezien te
hebben", zeide hij eindelijk.
„Dat, kan wel zijn", gaf Frans ten
antwoord „maar toch meen ik nooit
het genoegen gehad te hebben, u er
gens te ontmoeten; misschien zou uw
nadm, als ik dien wist, mijn geheugen
te hulp komen."
„Mijn naam", sprak de Overste, „is
Van Reigenhorst."
„Dus heb ik de eer, met, den Baron
Van Rcigenhorst aan tafel te zitten
vroeg Frans. „Het spijt mij echter, u
te moeten zeggen, dat, ofschoon uw
naam mij zeer goed bekend is, ik van
daag voo!' het eerst he» genoegen heb,
met u in kennis te komen."
„Ik ken u evenwel uwe gelaatstrek
ken, uwe spraak, uwe gebaren, alles
zegt mij dat ik u vroeger ergens ge
zien heb. Loven uwe ouders nog
„Mijn vader, ja maar mijne moe-
dei* heb ik nooit gekend.
„Zonderling, vreemd mompelde
de Baron en liet, om te toonen, hoe
zonderling en vreemd hij alles vond,
'n duchtig groot stuk vleesch tus-
Donderdagavond ongeveer negen
uur is op een bewaakten overweg in
de spoorlijn s-lIertogenbosch-Nijme-
gen onder Berghcm een 16-jarig meis
je door den D.-trein, die om 9 uur uu
's-Hertogenbosch naar Nijmegen was
vertrokken, gegrepen en op slag ge
dood. De afsluitboomen van den over
weg waren neergelaten en vermoed
wordt, dat het meisje,, een dochter
van den landbouwer Brands uit de
Berghemsche heide, onder de boomen
is doorgekropen en getracht heelt nog
voor den trein den overweg te passee-
ren. Difc gelukte niet en het meisje
werd door den trein gegrepen en onge
veer 50 M. meegesleurd, waarna het
ontzielde lichaam terzijde van den
spoorweg bleef liggen. De machinist
heeft niets van het ongeluk bemerkt
en is doorgereden. Een spoorwegarbei
der, die in de nabijheid was, had het
ongeluk echter wel bemerkt en vond
het lichaam.
sch'eai zijne /kinnebakken vferdwijnen,
dronk zijn beker ledig en zeide nog
maals „Zonderling."
Inmiddels verwijderde Frans zich
eenige oogenblikken, om naar zijn
paard te zien en last te geven, he<t te
zadelen. Hiervan maakte de Overste
gebruik, om Walraven te vragen, wie
en wat onze student was.
„Hij heet Frans Tigchelaar en is stu
dent in de rechten aan de Hoogeschool
te Leiden."
„En wat is zijn vader vroeg Van
Reigenhorst.
„Dat zal ik u zeggen", antwoordde
de Luitenant en maakte den Overste in
weinige woorden met de familiebetrek
kingen van zijn vriend bekend.
Op dit oogenblik werd het paard
van Frans voor de deur der herberg
gebracht.
„Naar zijn paard te oordeelen, komt
het mij voor, dat de student het niet
al te breed heeft", zei de Overste, „als
ik hem van dienst kon zijn, dan...."
„Hij is te trotsch om van iemand
anders dan van zijn vader iets aan te
nemen."
„En is die nogal bemiddeld
„Hiea-over zijn zeer uiteeuloopende
geruchten in omloop; eenigen zeggen,
dat bij schatten bezit, anderen, dat hij
doodarm is. Ik, evenmin als zijn zoon.
zelf, zou u hieromtrent iets met zeker
beid kunnen zeggen."
Wordt vervolgd.
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOON
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.