TRÏUMPH LOGISCH DAT ENORM STIJGT 'T IS DE BESTE ls SIGARET 1 l'N TRIOMF N SMAAK 30e JAARGANG ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1939 No. 99 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN L. GOYARTS. DE ALGEHEELE ONTWRICHTING IS NOG TE KEEREN. ALS HET GEWETEN SPREEKT. MET ÜW VACANTIE UIT WIERINGER VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. TANDHEELKUNDIGE HIPPOLYTUSHOEF IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR. IIOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. MIDDENMEER IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR HOTEL SMIT, (aparte ingang.) GEEITTEN EN VULLINGEN tegen Ziekenfondstarief. De dagen zijn zwaar en de nachten bren gen geen opluchting. Alle zintuigen zijn op scherp gesteld. Alle gesprekken en de gedach ten der meeste menschen zijn bezig met de kansen, die de groote Ontwrichting zal heb ben. Dat is een foutMen helpt er de we reld nog verder mee in de war. Men moet zich in tweeën deelen, n.1. in een mensch, die al het „nieuws" verneemt en conclusies trekt, en in een mensch, die het nog verder afglijden van de wereld mee helpt verhinde ren. In iedereen concentreere die tweede. IÜ: zie op de bedoelingen van den in houd van koning Leopolds rede. De eerste Ik kan het af met sceptische waakzaamheid, de tweede zij de ware mensch, die het mensch- dom liever vrede dan oorlog gunt. Want zoover zijn wij helaas, dat vrijwel precies op tijd en gehoorzaam aan alle voor spellingen het oorlogsspook boven Europa rondzwaaitmen ruikt en proeft het uit alles, zelfs uit de snelheid, waarmede Molotof en Ribbentrof het DuitschRussische non- agressieverdrag hebben onderteekend door gestoken kaart. Grijnzend vertelt de Russi sche pers, dat een non-agressiepact met Ja pan thans de volgende stap wordt naar den wereldvredeAls de troepen in Buiten- Mongolië dan maar bijtijds worden ingelicht, anders voeren zij nog oorlog terwijl de ko mintern- en anti-komintern-leiders Bruder- schaft drinken. Een non-agressieverdrag lijkt op het eerste gezicht een verdrag, dat aanvallerij uit de wereld helptde te Moskou gesloten overeen komst echter maakt er ergens op onopvallen de wijze dit van Mocht een onzer zin hebben een derde aan te vallen, dan ga hij onbelemmerd zijn gang van elkaar zullen wij geen last hebben dat maakt den inhoud van het non-agressie-verdrag tot een aanvals verdrag Als men daarover dus zorg koestert, is men er heusch niet „naast" trouwens men ziet die zorg overal, want Amerikaansche minis ters „verhelen zich den ernst van den toe- UITGEVER CORN J. BOSKER stand niet," de Engelsche radio geeft aldoor wenken voor maatregelen tegen luchtgevaar. Frankrijk mobiliseert in alle rust en kabinet ten vergaderen in spoed-opstelling tot diep in den nachthet Britsche parlement is te ruggeroepen Franschen en Amerikanen ver laten centraal-EuropaDe laatste koeriers doen hun laatste werk men mag in dit ver band iemand sir Nevile Henderson een koe- riernoemen. Hij bracht Hitier persoonlijk een duidelijke mededeeling van het Britsche kabi net, „dat Engeland zal vechten, indien Datzelfde Britsche kabinet krijgt heden dic tatoriale bevoegdheden en schijnt (dit be licht kwam pas van één zijde) de Noordzee- vloot een positie te hebben laten innemen bij Denemarken, welke zeer sterk doet denken aan de hongerblokkade van na den slag bij Jutland. Men prikkelt elkaar, men zit niet genoeglijk lang bijelkaar „moeilijkheden" op te ruimen, anders was Henderson wel langer bij Hitier geweest en met een minder ernstig gezicht vertrokken. WIERINGEN. •t I" BUREAU: tUppolytushoef WlerlngeD Telefoon Intercomm. No. 19. FEUILLETON Historische roman. 2.) De wind stak hoe langer hoe meer op en joeg onzen ruiter wolken van jachtsneeuw in het aangezicht hij bibberde van de koude en besloot dus, eenige oogenblikken aan den Leid- schendam te vertoeven, ten einde aan zich zoowel als aan zijn paard eenige verkwikkidg le verschaffen. Eindelijk aan den Leidschendam ge komen, hield hij voor de herberg „De wakende liaan" stil, liet zijn paard op stal zetten en trad de gelagkamer bin nen. Twee lieden, wier monteering aan- toonde^ dat zij tot de ruiterij behoor den, zaten reeds onder den hoogen schoorsteen bij een helder brandend vuur een versterkend onlbijt te nut tigen en waren met den kastelein, die met, zijn wollen muts in de hand eer biedig voor hen stond, in 'n druk ge sprek, hetwelk van niet zeer minza- men aard scheen te zijn, daar de oud ste der beide mannen gedurig met de vuist zulke harde slagen op de tafel deed, dat de grond er van dreunde. „Ik ben te oud, meester .Toosten - en heb ook te veel drank gedronken, dan dat ik geen onderscheid tusschen Franschen brandewijn en dit ellendige bocht zou proeven", en om te tooncn. hoe slecht dat „bocht" was, dronk hij zijn glas in één teug leeg. Meester .Toosten, de kastelein uit „De wakende haan", behoorde tot die soort van menschen, die niet spoedig Neen, men ïeze en herleze de woorden van koning Leopold III en men voege er zijn amen aan- toe, want al het andere is benauwend en verwarrend. Tot uit Tokio toe komen de symptomen van die benauwende verwarring, want men blijft er in het Duitsch-Russische non-agressieverdrag verraad zien en men steekt dat gevoel niet onderstoelen of ban ken. Spanje, „waar het Russische monster vernietigd moest worden," gebruikt het woord „verraad" nog niet, daarvoor is het nog maar te kort antikominternlid maar het verheelt zijn teleurgestelde verbazing niet en Turkije keurt het eenvoudig af. Welke feiten doemen thans op Heeft Polen geen keus meer en moet het vechten Heeft Hitier geen keus meer en zal hij Danzig gewelddadig inlijven Heeft En geland geen keus meer en moet het oogen- blikkelijk reageeren door zich mede te storten in de wellustige zelfvernietiging van Europa Is er dan nergens bezinning, behalve bij hen, die koning Leopolds stem hebben vernomen en haar geen stem willen laten van een een- zaamroepende in de woestijn De New York Times blijkt zich deze vragen net eender gesteld te hebben. Maar het tlad is New Yorksch en denkt dus even die per door, waar het de positie van de Vereenig- de Staten bij de huidige ontwrichting be treft Russen gaan Duitschland steunen met leveringen, schrijft het blad „moreel en materieel is de positie van Amerika absoluut onveranderd. Wij zijn dichter bij het front. Men zal druk op ons oefenen onze verant woordelij khid wast." President Roosevelt heeft te elfder ure een be roep gedaan op hen, die de beslissing in han den hebben van „oorlog of vrede," een be roep om den vrede te laten zegevieren "(zij het nog zoo gebrekkig) over het monster van den oorlog. Koning Leopold, en allen die met hem waren, verdient dien steun meer dan ten volle en verder van allen die van goeden wille zijn van ons, van u begrijpen, wat men tegen hen zegt liij bedacht zich dus altijd zoolang tol dal men hem weder iets anders ge vraagd of tegen hem gezegd had, al vorens hij hij op het eerst gevraagde of gesprokene antwoord gaf. „En niet alleen ik", vervolgde de spreker, „vind uw drank allerslechtst; maar ook deze heer", op zijn jongeren makker wijzende, „is van hetzelfde ge voelen ge kent hem toch wel, want hij komt dikwijls genoeg hier." „Ik heb hem zelf niet gemaakt", gaf Toosten ten antwoord, „en hij kost mij 'n goudgulden de groote pint dus, Heer Overste geen bocht Het was den student onmogelijk, over dit vreemde antwoord niet in een luid gelach uit te barsten, waardoor hij echter de opmerkzaamheid van den kastelein tot zich trok. „Kunt ge mij niet wat eten geven en vooral wat goed voeder aan mijn paard vroeg hij. „Tonker Walraven, Luitenant bij de ruiterij De student twijfelde nu niet langer, of een van des kasteleins zinnen was zoek doch de Overste vervolgde „En wat zult ge ons nu vanmiddag te eten geven Volgens gewoonte antwoordde Toos ten weder op de vraag, die hem te vo ren gedaan was, en zeide daarom „Goede haver, tenzij ge liever rogge brood hebt" Nu barstte, de jongste, dien wij reeds Jonker Walraven hebben hooren noe- pen, in 'n luid gelach uit, en Joosten verliet de gelagkamer met de woorden „Heerlijk gerookt vleesch en ham de Heer Overste zal voldaan zijn." Toen Joosten het vertrek verlaten had, deed de student zijn mantel af en begaf zich naar het vuur maar nau „BERLIJN EN ROME ZIJN ONOVERWINNELIJK." Iedere dag kan de bom barsten. De Berlijnsche correspondent v. h. Rot- terdamsch Nbld. schrijft Uiterlijk vertoont Berlijn het beeld van alle dagen. Het is buitengewoon warm, de men schen voelen zich loom en hebben hoege naamd geen zin om zich over iets op te win den. Wie echter verder kijkt dan de opper vlakte, merkt, dat er langzaamaan een schier ondraaglijke spanning begint te heerschen. De kranten doen, alsof de nieuwste ontwik keling der Duitsch-Russische betrekkingen elk oorlogsgevaar practisch bezworen heeft. De lezers gelooven er echter niets van en zijn ervan overtuigd, dat de bom eiken dag kan barsten. Het% is nog niet zoo heel lang geleden, dat c'en huisvrouwen de schrik om het hart sloeg bij da gedachte aan een dreigenden oorlog. De propaganda heeft n.1. reeds lang doen uitlekken, dat er plannen bestaan om in ge val van een conflict dadelijk alle winkels voor levensmiddelen sluiten, teneinde het hamsteren tegen te gaan. Er zullen dan op gezette tijden veldkeukens op straat verschij nen zoo vertelt men zeer positief waar aan elke bewoner op vertoon van een kaart kan afhalen, wat hem toekomt. Door op die manier het heele Duitsche volk te dwingen, te eten wat de pot schaft, kan het Derde Rijk zijn beperkte voorraden levensmiddelen zoo effectief mogelijk verdeelen. Thans hebben de huisvrouwen zich aan die gedachte gewend en zij zeggen „Als de „Gulasch kanonnen" dan tóch komen moe ten, dan liever vandaag dan morgen Want zooals men op het oogenblik van winkel tot winkel moet loopen om voor veel geld het hoogst noodige bij elkaar te schrapen, is op den duur ook geen uithouden. De schaarste aan levensmiddelen, die voor verschillende artikelen in gebrek dreigt te ontaarden, ver betert de stemming niet. Men raadt er niet langer naar, waar Duitschland het eerst zijn slag slaan, men vraagt zich alleen nog maar af. wanneer dit gebeuren zal. En daarbij wordt de termijn steeds korter. Was men er tot voor zeer kor ten tijd nog absoluut zeker van, dat er voor het einde van het partijcongres „des Vredes" niets gebeuren zou, thans staat men algemeen op het standpunt, dat Hitier zijn besluit niet meer tot half September zal uitstellen. Het officieele standpunt, voor zoover als dat in de pers en in officieuse commentaren tot Dan mede met een WACO binnen- of buitenlandse autotocht. VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA. Reisbureau WACO, Breed 35, Tel. 184, HOORN. uitdrukking komt, is dit „Nadat het den mo gendheden van de as gelukt is. Rusland uit oen kring der omsingelaars te lokken, blijft den westerschen democraten niets ander over dan het aan Duitschland en Italië over te la ten, oost-Europa volgens recht en billijkheid te reorganiseeren. Zijn Londen en Parijs niet bereid, zich goedschiks te onderwerpen aan hetgeen beslist komen zal, dan moeten ze maar hebben wat er bij staat Berlijn en Ro me zijn onoverwinnelijk KINNENIANDSCH NIEUWS. NEDERLAND EN DE INTER NATIONALE TOESTAND Voorbereiding van de mobilisatie De ontwikkeling van den internatio nalen toestand heeft de Regeering tot hel, inzicht gebracht, dat. - hoewel ons land geenszins is blootgesteld aan eenige bedreiging van welke zijde ook - het niet. is uitgesloten, dat in de naaste toekomst ter handhaving der neutraliteit, tot mobilisatie der zee- en landmacht moet. worden overgegaan. In verhand hiermede heeft de Regee ring besloten tot eenige maatregelen (zoogenaamde voor-mobi 1 isat.ie\velke de strekking hebben de legering en verpleging van hen, die eventueel bij mobilisatie zullen worden opgeroe pen, voor te bereid,in. VOEDSELCOMMISSARXSSEN BENOEMD. Van bevoegde zijde meldt men, dat de Minister van Economische Zaken tot provinciale voedselcommissarissen verbonden aan bet onder zijn departe ment ressorieerend Rijksbureau Voed selvoorziening in Oorlogstijd heeft be noemd K. S. Gaai kema Schuiringa te Ruigezand voor de prov. Groningen ir. WOosterbaan te Tzummarum voor de prov. Friesland R. Wichers te Gasselternijveenschempnd voor de prov. Drente ir. W. de Jong te Arn hem voor de prov. Gelderland A. J. de Goey te Montfoort voor de prov. Utrecht ir. W. J. M. Dekker te Alk maar voor de prov. Noord-IIolland ir. T. P. Huisman te 's-Gravenhage voor de prov. Zuid-Holland'; ir. J. D. Dorst te Goes voor de prov. Zeeland P. J. van Haren te Tilburg voor de prov. Noord-Brabant, M. J. Dings te Roer mond' voor de Prov. Limburg. MATIGING VERZOCHT MET TELEFONEEREN De bestaande verkeersafwikkeling ten aanzien van telefoongesprekken blijft voorloopig gehandhaafd. Intus- A DVERTENTIëN Iedere regel meer f O.J-Q Van 1 5 regels 10.50 schen wordt ieder dringend verzocht zich bij het voeren van locale en inter- locale gesprekken zoowel wat liet aan tal als den duur daarvan betreft tot liet uiterste te beperken, daar anders van militaire zijde tot uitsluiting van een groot fantal telefoon-aansluitin gen zou moeten worden overgegaan. DE VELDPOSTDIENST In aansluiting op liet bericht van der in werking stelling van den veld- postdienst wordt van de zijde van hei P. T. T. nog eens nadrukkelijk de aan dacht er op gevestigd, dat, in verband met de desbetreffende militaire bepa lingen, in het adres van corresponden tie, bestemd voor de bij de grens- en kus/lbeveiliging betrokken troepen, geen aanduiding omtrent, de plaats waar militairen zijn gelegerd mag voorkomen dergelijke stukken kun nen niet worden uitgereikt en worden aan de afzenders teruggezonden. Toegela/en is alleen de aanduiding „Veldpost" of „Gebied van den terri- torialen bevelhebber" (t.w. Friesland, Overijssel, Noord-Brabant of Zuid- Limburg.) DOOPPLECHTIGHEID PRINSES IRENE UITGEZONDEN De doopplechtighid van Prinses Irene op 14 Sept. a.s. in de Nieuwe Kerk te Amsterdam zal via alle Neder landsche zenders en den Phohi wor den uitgezonden. MEISJE DOOR TREIN GEDOOD Onder afsluithoornen doorge kropen. welijks had hij een paar schreden ge daan, of de jongste der beide mannen sprong met den uitroep „Voor den duivel, Frans zijt gij het op en stak den student de hand toe. „Ik had u waarlijk niet berkend." ,Ik evenmin als gij, Frederik'!" zei- de Frans, terwijl hij diens handruk mei hartelijkheid beantwoordde „ge zijt zooveel veranderd „De tijd baart verandering, en de ongemakken van den krijgsdienst ver ouderen." „Het is al lang geleden, dat, wij el kander gezien hebben ,rrRuim drie jaren." „En zit ge nog altijd even vlijtig bin nen Leidens wallen te studeeren Heer Overste ik stel u hier een mij ner oude vrienden, 'n Leidsch student voor." Frans boog zich, maar de Overste riep „Joosten voor den duivel, kerel, waar zit je toch Joosten trad binnen. ..Hier, domme kerel geef nog een glas wijn voor Mijnheer en vul de kan nog eens." „Een glas voor Mijnheer, de kan nog eens", mompelde Joosten bij zich zelf en bracht spoedig het geëischte. „Op uwe gezondheid sprak de Overste, zijn glas tegen dat van Frans aanstootende, en het, in één teug leegdrinkende. De student beantwoordde dezen har telijken en welmeenenden groet. „En ge blijft vandaag zeker onze gast aan den maaltijd sprak Jon ker Walraven. ..Ik dank u want ik moet, zoo spoc dig mogelijk in. Den Haag zijn. „Geene plichtplegingen, ge moet en zult nog tijdig genoeg in Den Haag aankomen wij eten om twaalf uur. en ik laat u niet gaan ik ben rond borstig", vervolgde de Overste. „en wat ik zeg meen ik, dus geen tegen spraak, wij zullen onder den maaltijd den besten wijn, dien Joosten in zijn kelder heeft, leens proeven." Het, baatte onzen student weinig, of hij zich al tegen dit. voorstel verzette hij besloot dus, aan de welgemeende uitnoodiging van den Overste en zijn vriend, den Luitenant, gehoor te ge ven, en om twaalf uur zat ons drietal aan den welvoorzienen disch. Terwijl zij aten. en de beker lustig rondging, waren de blikken van den Overste onafgewend op onzen student gevestigd. „Ik meen u als eens meer gezien te hebben", zeide hij eindelijk. „Dat, kan wel zijn", gaf Frans ten antwoord „maar toch meen ik nooit het genoegen gehad te hebben, u er gens te ontmoeten; misschien zou uw nadm, als ik dien wist, mijn geheugen te hulp komen." „Mijn naam", sprak de Overste, „is Van Reigenhorst." „Dus heb ik de eer, met, den Baron Van Rcigenhorst aan tafel te zitten vroeg Frans. „Het spijt mij echter, u te moeten zeggen, dat, ofschoon uw naam mij zeer goed bekend is, ik van daag voo!' het eerst he» genoegen heb, met u in kennis te komen." „Ik ken u evenwel uwe gelaatstrek ken, uwe spraak, uwe gebaren, alles zegt mij dat ik u vroeger ergens ge zien heb. Loven uwe ouders nog „Mijn vader, ja maar mijne moe- dei* heb ik nooit gekend. „Zonderling, vreemd mompelde de Baron en liet, om te toonen, hoe zonderling en vreemd hij alles vond, 'n duchtig groot stuk vleesch tus- Donderdagavond ongeveer negen uur is op een bewaakten overweg in de spoorlijn s-lIertogenbosch-Nijme- gen onder Berghcm een 16-jarig meis je door den D.-trein, die om 9 uur uu 's-Hertogenbosch naar Nijmegen was vertrokken, gegrepen en op slag ge dood. De afsluitboomen van den over weg waren neergelaten en vermoed wordt, dat het meisje,, een dochter van den landbouwer Brands uit de Berghemsche heide, onder de boomen is doorgekropen en getracht heelt nog voor den trein den overweg te passee- ren. Difc gelukte niet en het meisje werd door den trein gegrepen en onge veer 50 M. meegesleurd, waarna het ontzielde lichaam terzijde van den spoorweg bleef liggen. De machinist heeft niets van het ongeluk bemerkt en is doorgereden. Een spoorwegarbei der, die in de nabijheid was, had het ongeluk echter wel bemerkt en vond het lichaam. sch'eai zijne /kinnebakken vferdwijnen, dronk zijn beker ledig en zeide nog maals „Zonderling." Inmiddels verwijderde Frans zich eenige oogenblikken, om naar zijn paard te zien en last te geven, he<t te zadelen. Hiervan maakte de Overste gebruik, om Walraven te vragen, wie en wat onze student was. „Hij heet Frans Tigchelaar en is stu dent in de rechten aan de Hoogeschool te Leiden." „En wat is zijn vader vroeg Van Reigenhorst. „Dat zal ik u zeggen", antwoordde de Luitenant en maakte den Overste in weinige woorden met de familiebetrek kingen van zijn vriend bekend. Op dit oogenblik werd het paard van Frans voor de deur der herberg gebracht. „Naar zijn paard te oordeelen, komt het mij voor, dat de student het niet al te breed heeft", zei de Overste, „als ik hem van dienst kon zijn, dan...." „Hij is te trotsch om van iemand anders dan van zijn vader iets aan te nemen." „En is die nogal bemiddeld „Hiea-over zijn zeer uiteeuloopende geruchten in omloop; eenigen zeggen, dat bij schatten bezit, anderen, dat hij doodarm is. Ik, evenmin als zijn zoon. zelf, zou u hieromtrent iets met zeker beid kunnen zeggen." Wordt vervolgd. IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOON EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1