30e JAARGANG ZATERDAG 7 OCTOBER 1939 No, 117 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN L. GOYARTS. HIPPOLYTUSHOEF ALS HET GEWETEN SPREEKT. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN Ai I BUREAU ADVERTENTIëN: DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG UITGEVER Blppolytushoef Wieringen Van 1 5 regels £0.50 ABONNEMENTSPRIJS per 3 maandéii f 1.25. CORN. J. BOSKER WIERINGEN i Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f(U0 i TANDHEELKUNDIGE IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR. HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. MIDDENMEER IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR HOTEL SMIT, (aparte ingang.) GEHEEL GEBIT VANAF f 35.—. VULLEN f 2.—, MET ZENUWBEH. f 3.50 TREKKEN f 1.—, MET VERDOOVING 1.50. hoort te doen. Bij een massalen aanval niet brandbommen, wanneer vele branden te- gelijk zijn ontstaan, kan de brandweer nu eenmaal niet overal tegelijk zijn. Weest daarom paraat en treft uwe voorbe reidingen Bij de zelfbescherming is voorbereiding meer dan het halve werk Ned. Ver. voor Lucht bescherming. WAT IEDEREEN WETEN MOET. HOE MOETEN ZOLDERS, VLIERINGEN, BOVENVERDIEPINGEN ER UIT ZIEN Waarom moeten deze worden ontruimd of althans grondig worden opgeruimd Vooreerst omdat brandbommen omlaag worden geworpen, en het bovenste gedeelte van het huis dus het eerst getroffen zal wor den. Bovendien leert de ervaring van eiken dag dat brand op zolder het gevaarlijkst is. In dien de bom door het dak heen slaat, is het waarschijnlijk dat deze op den zalder of bo venverdieping terecht komt en daar blijft branden. Wat moet men dus doen Men moet zorgen dat een brand, die door welke oorzaken ook ontstaat, zoo min moge lijk voedsel kan vinden. Daarom 1. Zolders, vlieringen, bovenverdiepingen zoo mogelijk geheel ontruimen. Indien dit niet mogelijk is, omdat men niet weet waar men de daar bewaarde goederen zou moeten laten of wel omdat op de bovenverdieping woon- of slaapvertrekken in gebruik zijn, grondig opruiming houden, d.w.z. alle oude rommel, licht brandbare voorwer pen, zooveel mogelijk verwijderen kleine voorwerpen in kisten en koffers op bergen kisten en koffers, een eind van den muur, midden in het vertrek opstellen, zoodat men er om heen en overal goed bij kan komen. Hoe ordelijker en overzichtelijker, hoe be ter 2. Zolders, vlieringen en bovenverdiepin gen zooveel mogelijk brandvrij maken. Lat werkschotten vervangen door ijzergaas. Be dekken van vloeren (juist in de verste hoe ken tegen de wanden) met een gipslaag of een mengstel van watergaas en krijtasbest- papier tusschen twee lagen linoleum platen van onbrandbaar materiaalhoutdeelen im- pregneeren met geschikte brandwerende stof fen. 3. Het blusehmateriaal voor de hand ge reed zetten om snel te kunnen optreden en de brandhaarden in de kiem te smoren. Als een twijfelaar zou vragen of dit alles wel effect heeft, kunnen wij antwoorden dat elke brand in het klein begint, en als men ei snel bij is, met eenvoudige middelen te bestrijden is. Bovendien kan men er niet op rekenen dat de gemeentelijke brandweer het werk uit de hand zal nemen, dat men zelf kan en b e- SCHOENEN 25 a 30 PCT. DUURDER FEUILLETON. Historische roman. 20.) Het toeval wilde, dat den student eene plaats naast Jonkvrouw Ida aangewezen werd, en ofschoon dit juist met zijne wensehen strookte, gevoelde hij zich toch eenigszins bedremmeld, toen hij zich in de nabijheid van het voorwerp zijner liefde bevond, Hoe wel anders onderhoudend en niet van geest ontbloot, scheen zijne tong thans geboeid te zijn en het denkvermogen hem te ontbreken. Daarbij kwam nog, dat de weinige woorden, die hij nu en dan sprak, aan de douairière Van Harmeien alles behalve aangenaam sche nen te zijn. De maaltijd was dus eenigszins stijf en gedwongen, en hoewel de Overste de glazen gestadig vulde, kon de wijn voor dit maal geene vroolijke stemming onder de gas ten opwekken. Nadat de maaltijd was afge- loopen, verzocht de Barones aan haar neef, haar op hare gewone namiddagwandeling te vergezellen, en bleef Ida derhalve met de beide jongelingen alleen. Terwijl de douairière Van Harmelen, onder den rechterarm Zaïde dragende en met den linker op den arm rustende, dien de Overste haar aanbood, statig de lanen van den tuin des kasteels .doorwandelde, hield Walraven het gesprek zooveel doenlijk gaande, maar zich eensklaps herinnerde, dat hij vergeten had, iets omtrent de paarden te belasten, verliet hij het vertrek, Frans onder het heen gaan toefluisterende „Nu is het tijd." De schoone Ida zat voor het raam en hield zich bezig met het borduren van een sjerp, en terwijl haar rijk gelokt hoofd over haar werk heengebogen was, keken hare schoone oogen nu en dan door die lokken heen eens naar den student, die als gedachteloos met zijne handschoenen speelde. Ook reparatie-prijzen stijgen. Vrees voor abnormale prijsver hooging ongegrond. Het Bestuur van den Ned. Bond van Schoenmakerspatroons en Schoenwin- keliersvereenigingen schrijft Het publiek heeft reeds kunnen be merken, dat de prijzen van schoen- en reparatie werk gestegen zijn. Uit vrees dat ook thans de prijzen van het schoenwerk even abnormaal zouden stijgen als in de jaren 1914-1918, heeft menigeen vele paren schoenen ge kocht en in allerijl weinig of nooit ge dragen schoenen laten reparëéren. Deze vrees is van allen grond ontbloot Dat de prijzen van het schoen- en re- paratiewerk ook zouden oploopen was te verwachten. De Nederlandsche schoenindustrie is wel in staat om de geheele hinnenlandsche behoefte te dekken, doch het huidproduct van ei gen bodem is te week van substantie om tot zooileder verwerkt te worden, zoodat de looiers voor dit artikel ge heel op het buitenland zijn aangewe zen. De Nederlandsche huid is wel bij uitstek geschikt om verwerkt te wor den tot eenige soorten overleder, za delmakersleder en leder voor tasschen fietsdekken en meubelbekleeding. Zooals bekend, werden de kalfsvel len voor de productie van overleder, grootendeels uit Polen aangevoerd en deze aanvoer staat thans geheel stil. Ook de import van de overige vellen, bestemd voor de fijnere soorten overle der, is geheel ontwricht. Toen de oor log uitbrak verkeerde de huidenmarkt in een periode van dalende conjuctuur en hielden Brabantsche looiers hun voorraden zoo gering mogelijk, om als de lederprijzen nog meer zouden da len, niet al te groot verlies te lijden terwijl bovendien kort daarvoor een productiebeperking van leder was in gevoerd. Als gevolg daarvan beschikte de lederindustrie, toen begin Septem ber de teerling geworpen werd, over zeer geringe voorraden, die door mas- sa-aankoopen van Defensie nog bedui dend werden uitgeput. Was het hier bij gebleven, dan zouden de prijzen slechts weinig opgcloopen zijn, doch ook het publiek reageerde met gi'ootere aankoopen, waardoor de schoenma kers en de schoen winkeliers belang rijker orders moesten inzenden. Het een met het ander deed de prij „Inderdaad een fraai bewerkt stuk", zeide Frans, het gesprek beginnende „als ik mij niet bedrieg wordt het een sjerp." „Ge hebt gelijk," gaf Jonkvrouw Ida ten antwoord en ging weder ijverig met haar ar beid voort. „Gelukkig hij, voor wien deze sjerp, door uwe schoone vingeren vervaardigd, bestemd is zeide Frans met een zucht. „Ik geloof echter, dat hij, die haar ontvan gen zal, weinig of, liever gezegd, in het geheel niet dit geluk gevoelt," zeide Jonkvrouw Ida schalks lachende. „Hoe is dat mogelijk riep de student ver wonderd uit. „Zeer mogelijk want deze sjerp is voor mijn oom bestemd." Frans zuchtte opnieuw en wandelde zwij gend de kamer op en neer. Hoe menigmaal had hij, als hij alleen op zijn kamer zat, overlegd, wat hij tegen de Jonkvrouw zou zeggen, zoodra er zich eene' gunstige gelegenheid zou opdoen om haar te spreken. En nu was deze vurig verlangde ge- gelegenheid daar, nu bevond hij zich eindelijk met haar, die hij zoo innig, zoo teeder bemin de, alleen nu moest hij spreken, wilde hij niet het schoonste geluk verzuimen of door zijn vriend van lafheid beschuldigd worden. „O, als ge eens wist," begon hij, zonder Jonkvrouw Ida te durven aanzien, „als ge eens wist, hoezeer ik naar het oogenblik, met u alleen te zijn, verlangd hebt, ge zoudt mij voorzeker een uwer blikken schenken, waarin de hemel voor mij te lezen staat. Verschoon mijne vermetelheid," ging hij als in één adem voort, „ik weet, Wie ik ben en wie gij zijt, en toch, hoewel ik de kloof ken, die er tusschen u en mij bestaat, heb ik het gewaagd, mijne oogen naar u op te slaan schrijf die verme telheid niet toe aan eene onvergefelijke on beschaamdheid uwe schoonheid, uwe hemel- sche bevalligheid hebben mij dien moed ge geven. Jonkvrouw Ida ik heb het durven wagen, u te beminnen." „Mijnheer riep het meisje verwonderd uitdeze bekentenis overviel haarwant zij had wel bemerkt, dat de student niet on zen van het leder geleidelijk omhoog loopen en op het oogenblik zijn de prijs stijgingen van 30 tot 40 pCt. noodzake lijk geworden. Niet te verwonderen is het daarom, dat ook de schoenmaker en de schoenwinkelier er toe over zijn gegaan de prijzen van schoen- en repa- ratiewei'k, zij het dan ook matig, te verhoogen. De verhooging, welke wij tot heden toe hebben w aargenomen, houdt echter nog te weinig verband met de inderdaad hooge prijzen van grondstoffen. PROVINCIAAL NIEUWS. ONGEWILDE VERNIETIGING De strakken wind heeft verschillen de op zee drijvende dingen aan de wal en in de Enkliuizer haven gejaagd. Zoo dreven er in de haven Donderdag dui zenden kleine snoekbaarsjes. Deze vischjes zijn op zee door de palingkor- ders in hun net opgevangen en aan boord gehaald, tegelijk met de posjes, het zoogenaamde nest. Aangezien on- dermaatsche snoek niet mag worden vervoerd, worden deze uit het nest ge zocht en weer overhoord geworpen. De vischjes zijn dan echter reeds dood of hebben zoo geleden, dat ze spoedig sterven en aan de oppervlakte gaan drijven. Het is jammer, dat op deze wijze zooveel kostelijke visch voor de toekomst verloren gaat. DE VARKENSPEST IN WIJDENES In de gemeente Wijdenes is bij een vijftal veehouders varkenspest gecon stateerd. DE HAVEN WAS TE KLEIN. Woensdag was er buitengewone drukte in de Enkhuizer haven. Een zeer groot aantal tjalken, klippers en andere schepen had met het oog op de storm een vluchthaven gezocht. Dien tengevolge was er spoedig geen plaats meer over, aangezien er wegens de hoogconjuctuur in de visscherij, toch al een verdubbeld aantal botters ligt. Zoodoende breidde de havenmeester het visscherijbedrijf uit tot de „Witte Vost" en de Veermanskade, waar ver schillende visschers een ligplaats was aangewezen. Dat vonden ze misschien wel lastig, maar het ongerief werd wel vergoed door de ruime vangsten van die afgeloopen nacht. Er waren duizenden ponden mooie snoekbaars uit de netten gehaald en vele handen vonden werk REIST PER W.A.C.O. - AUTOBUSDIENST, DOOR GEHEEL WEST-FRIESLAND, NAAR AMSTERDAM en DEN HELDER. VLUG VEILIG VOORDELIG. De storm zal de aanvoer nu wel on derbreken. VLEESCH EN VISCH! Verschillende IJsselmeervisschers vingen deze week in de snoekbaarsnet- ten, behalve een flinke hoeveelheid visch,, ook 'n aantal eenden, z.g. duik eenden. Voor een zacht prijsje werd deze vangst van de hand gedaan. Voor wildbraad kan men dus ook al op het Suud terecht BINNENLANDSCH NIEUWS. POOLSCHE VISSCHERS GEVLUCHT Wilden niet in Frankrijk vechten Eenige Poolsche visschers, die te Vlissingen aan boord van Fransche Rijn-sleepbooten vertoefden, welke bij het uitbreken van den oorlog uit Duitschland waren ontsnapt, zijn ge vlucht, vermoedelijk naar Scheveilin gen, waar zij vandaan kwamen. De Polen, die te Dordrecht aan boord van de Fransche sleepbooten waren gekomen, voelen er blijkbaar niet voor, bij aankomst in Frankrijk, in het Poolsche leger te worden ingelijfd. ONVOORZICHTIGE FIETSRIJDSTER VEROORZAAKT DEN DOOD VAN DRIE-JARIG MEISJE. Door de onvoorzichtigheid van een fietsrijdster heeft Donderdagmiddag te Breda 'n gemeentelijke autobus een meisje van 3 jaar, dat op het trottoir in 'n kinderwagen zat, aangereden en zoo zwaar gewond, dat het kind is overleden. De fietsrijdster kwam uit de Korte Stallingstraat en stak vlak voor de autobus de Ginnekenstraat over. De bestuurder van de autobus moest - om een aanrijding te voorkomen - naar rechts uithalen, waarbij de autobus het trottoir opreed. Daar wandelde het dienstmeisje van den tandarts Van Oirschot met zijn drie-jarig dochtertje in den kinderwagen. Het wagentje werd tegen 'n houten poort gedrukt, waarbij het kind een schedelbreuk opliep. Het kind is in het St. Ignatius- ziekenhuis overleden. Het dienstmeisje kwam er met eeni ge onbeteekenende verwondingen af. BUITENLANDSCH NIEUWS. AMERIKAANSCHE VLIEGTUIG INDUSTRIE. Men werkt in voorraad in af wachting van'de wijziging der neutraliteitswet. Omvang van onuitgevoerde orders. De met groote vertraging binnen gekomen Amerikaansche bladen bevat ten een bespreking van de situatie van de Amerikaansche vliegtuig-in du strie, waaruit wel blijkt hoe groot de bedrijvigheid is in dezen tak van indu strie. Aan de Amerikaansche ondernemin gen, die een belangrijk bedrag aan on- uitgevoerde orders in hun hoeken lieh ben, is verzocht de productie gestadig voort te zetten, ondanks het leit, dat üe verscheping van de machines aan de oorlogvoerende landen op het oogen blik verboden is. De vliegtuigen,moto ren en propellers zullen worden opge slagen in afwachting van de wijziging van de neutraliteitswet. Behalve nog te verwachten verdere omvangrijke hestellingen uit Frankrijk en Engeland, houdt men er in de indu strie ook rekening mede, dat uit twee andere bronnen nieuwe orders zullen binnenkomen, namelijk van de niet oorlogvoerende landen en ten tweede van het Amerikaansche Departement van Luchtverdediging. Men overweegt, dat ook de neutrale staten groote behoefte hebben aan meer vliegtuigen uit een oogpunt van zich voordoen om de capaciteit der bescherming tegen het overvliegen van vreemde vliegtuigen tijdens den Europeeschen oorlogt te verhoogen. Tot een van de meest be langrijkste afnemers worden gerekend de Scandinavische landen, Turkije en Nederland en verder de Latijnsch-Ame- rikaansche landen. Wat de Amerikaansche luchtverde diging betreft, verwacht men, dat in jdeze zitting van het Congres voorzie ningen zullen worden aangevraagd lom het aantal machines op te voeren j tot Jt reeds gemachtigde cijfer v. üOOÜ. Het heet, dat tot nu toe slechts mid delen waren verleend om het aantal tol 5500 te doen stijgen. Dit zou dus nieuwe bestellingen voor 500 nieuwe vliegtuigen het eekenen. Een spoedige 'aflevering is bij de afwikkeling van oorlogsbestellingen natuurlijk een es- 'sentieele factor. In dit verband wordt er op gewezen, dat mochten de hinder palen die de levering aan de oorlogvoe rende landen in den weg staan, wor den opgeheven, de noodzakelijkheid komt de fabrieken uit te breiden. TWEE HELDEN DER LUCHT Minister Guy Lachambre heelt dezer dagen twee Fransche piloten met de militaire medaille onderscheiden. De eerste is nog een jongeman, die tijdens een der luchtgevechten boven het vij andelijke grondgebied bemerkte, dar. zijn toestel in brand geschoten was. Al hoewel hij door een Duitsch vliegtuig achtervolgd werd, wenschtte hij niet van zijn parachute gebruik te maken, zoolang hij zich nog boven Duitsch terrein bevond. Hij vloog met zijn brandende machine door en waagde eerst den sprong, toen hij er zeker van was, dat hij niet in handen van den vijand zon vallen. De volgende dag steeg hij weer in een ander vlieg tuig op en nam revanche op zijn te genstanders," door een Duitsch jacht- verschillig omtrent haar gebleven was want het oog van een minnend meisje ziet scher per dan dat van een jongeling maar zij had zich geenszins voorgesteld, dat hij het reeds zoo spoedig zou wagen, haar met het geheim zijner liefde bekend te maken. „Mijnheer zeide zij dus, terwijl een he vige blos haar aanminnig gelaat bedekte, „Mijnheer wat geeft u het recht om zulk een taal tegen mij te voeren „Om Gods wil, lieve Jonkvrouw hoor mij ean, alvorens mij te veroordeelen." „Ik mag u niet langer aanhooren," riep Ida uit en wilde zich verwijderen, maar de stu dent hield haar tegen, viel voor haar op een knie neder, en de oogen eerbiedig als tot een heilige opheffende, ging hij voort „Hoor mij aan, Jonkvrouw slechts weinige oogenblikken dat is alles, wat ik van u ver lang. Ik weet misschien beter, dan iemand het mij zeggen kan, dat het mij niet geoor loofd is, naar uwe hand te dingen maar de weg tot den roem staat immers voor mij epen Als rechtsgeleerde kan ik mij een naam verwerven, die misschien eenmaal mij ne burgerlijke afkomst zal kunnen doen ver geten. O, niets zal mij te zwaar, niets te on overkomelijk vallen, om mij bezit waardig te maken verstoot mij dus niet, schenk mij slechts eenige hoop o, zeg mij slechts, dat er mogelijkheid bestaat, eenmaal door u bemind te worden." Hier zweeg de studentzijne oogen hingen, als 't ware, biddende aan die der schoone Ida, die met neergeslagen oogen, vochtige wimpers en trillende hand den jongeling had aangehoordmaar haar mond bleef geslo ten geen enkel woord, zelfs geen enkele ademtocht kwam er over de donzen lippen, die slechts tot kussen schenen gevormd te zijn. Zij voerde een geduchten strijd in haar hart den strijd tusschen liefde en trots want ja, ook zij beminde den jongeling, maar zijne burgerlijke afkomst hield haar mond gesloten, om ook tot hem te zeggen „Ik be min u ook." „Hebt ge mij geen enkel woord te antwoor den. schoone Jonkvrouw Verwaardigt ge u zelfs niet, een enkelen blik op mij te slaan Ben ik dan zóó misdadig, omdat ik u be min „Mijnheer stamelde zij eindelijk, „als ge eenmaal het doel, dat ge u voor oogen stelt, bereikt zult hebben als ge eenmaal u zelf mijner waardig achten zult, herhaal dan uw aanzoek, en dan zal ik u antwoorden. Tot zoolang „Zal ik zwijgen," riep de student verheugd uit, „God geve, dat het niet lang zijn moge ik heb u dus niet beleedigd, Jonkvrouw ida „FransMijnheer Tigchelaar haastte het meisje zich te herroepen. „Neen, noem mij, zooals ge mij zoo even noemdetO, hoe schoon klonk mijn naam mij in de ooren, toen deze onwillekeurig aan uwe schoone lippen ontsnapte. Gij hebt mij hoop gegeven, verijdel haar nietriep de student uit, en voordat Ida hare handen te rug kon trekken, drukte hij er éen branden den kus op. Op dit oogenblik werd de deur opengedaan en trad Walraven het vertrek binnen haas tig stond de student uit zijne knielende hou ding op, en Ida boog zich weder over haar borduurwerk heen. „Ik dank u," fluisterde zij, „ge zult het niet kunnen vinden," en zich lachende tot Walra ven wendende, vervolgde zij „Inderdaad, mijnheer de luitenantuw vriend kon u nog menig lesje in de wellevendheid geven want nauwelijks zeide ik hem, dat ik iets verloren had, of hij beijverde zich, het te zoeken ge zaagt hem hiermede nog onledig, toen ge bin- nentradt." Walraven hield zich, alsoof hij deze onwaar heid geloofde, en zeide schertsend Ik had neg al gedacht, viij wellevend U zijn, Jonkvrouw Ida maar een krijgsman is minder in de gelegenheid, zich in den omgang met dames te oefenen, dan een student, die dan toch meestal de afgod der schoone kun ne is." Ida bloosde. „Zou de luitenant," dacht zij, „misschien vermoeden, wat er in zijne afwe zigheid voorgevallen is Een heer, door zijn knecht gevolgd, reed nu het voorplein op, en op hetzelfde oogenblik keerde ook de Overste met de douairière Van Harmeien van hunne wandeling terug. „Mijnheer Walraven riep de nieuw aan gekomene uitterwijl hij met den Overste en de Barones de kamer binnentrad, „mijnheer V/alraven het verheugt mij, u hier te ont moeten en gij, lieve Jonkvrouw wordt van dag tot dag bevalliger ha en Mijnheer dé studentVergeef mij, dat mij uw naam ontgaan is." En Jonker Van Naaldwijk, niemand anders dan hij was de nieuwe gast, groette den zoon van den barbier, die zijn groet met dezelfde koelheid beaantwoordde. „Inderdaad, uwe komst herinnert mij aan hetgeen morgen moet plaats hebben," zei de Overste. „De dag van morgen namelijk is voor de reigerjacht bepaald en ik noodig u, Wal raven en uw vriend den student uit, daar aan deel te nemen." „Ik geloof, dat het niet gemakkelijk vallen zal, aan deze uitnoodiging te voldoen," sprak Van Naaldwijk, zich tot den student wen dende „want zooeven zag ik uw paard op stal staan, en bedrieg ik mij niet, dan is het nog hetzelfde, dat ik eenmaal in Den Haag heb aangetroffen. Misschien bezit het dier wel verborgen deugden maar in allen ge valle geloof ik toch, dat het voor de reiger- jacht niet geschikt zal zijn." „Ik zal Mijnheer Tigchelaar een van mijne paarden leenen, Jonker Van Naaldwijk ge behoeft u daarover niet te bekommeren," sprak de Overste, den Jonker met onverge noegde blikken aanziende. „En zal ook uwe zuster aan de jachtpartij deelnemen vroeg de douairière Van Har- melen. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1