TRIUMPH VOOR SLECHTS I CENT 'n SIGARET VAN KLASSE EN 'n TRIUMPH VAN SMAAK DE BESTE c SIGARET 30e JAARGANG ZATERDAG 14 OCTOBER 1939 No. 120 NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ALS HET GEWETEN SPREEKT. N.V. WACO - AUTOBUSDIENSTEN WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. BUREAU ADVERTENTIëN UITGEVER ^*J Hlppolytushoef Wielingen Van 1 5 regels 10.50 CORN. J. BOSKER WIERINGEN Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer fO.iO CHAMBERLAIN IN HET LAGERHUIS. „GEEN VREDE MOGELIJK OP GRONDSLAG VAN HITLERS REDE." Tijdens zijn verklaring in het Lagerhuis heeft minister-president Chamberlain gespro ken over de vredesvoorstellen van Hitier. Hij zeide hierover „Het zou onmogelijk zijn voor. Groot-Brit- tannië, een dergelijken grondslag te aanvaar den, zonder te kort te doen aan zijn eer en zijn eisch op te geven, dat internationale ge schillen moeten worden geregeld door bespre kingen en niet door geweld." De geallieerden willen niet een onzekeren wapenstilstand. De voorstellen zijn besproken in overleg met de Dominions en Frankrijk. De minister president voegde hieraan toe, dat de voorstel len, welke de Duitsche kanselier geopperd heeft om, wat hij noemt „de Europeesche vei ligheid te verzekeren," gebaseerd zijn op de erkenning van zijn veroveringen en van zijn recht met de overwonnenen te doen wat hij wil. Vervolgens zeide de minister-president, dat het gemakkelijk zou zijn de passages uit de redevoeringen van Hitier in 1935, 1936 en 1938 te herhalen, waarin hij in besliste bewoor dingen zijn vasten wil te kennen geeft Oos tenrijk en Tsjecho-Slowakije niet te annexee- ren, of geen territoriale eischen te stellen, nadat de kwestie der Sudeten zou zijn gere geld. „Wij kunnen niet vergeten, dat Hitier is afgeweken van zijn langen tijd beleden poli tieke beginselen. Hitiers herhaalde woord breuk en de plotselinge wendingen in zijn politiek zijn de oorzaak, dat het voor mij zeer moeilijk is te spreken over de verdere voor stellen in de rede van den rijkskanselier", zoo vervolgde Chamberlain. „De waarheid is, dat na onze ondervinding in het verleden, het niet langer mogelijk is te vertrouwen op het woord van de huidige Duitsche regeering. Het ligt niet in de lijn van onze politiek om een Duitschland, dat in vriendschap wil leven met andere landen, uit te sluiten van de plaats in Europa, waarop het recht heeft. Integendeel, wij gelooven dat er geen ge neesmiddel voor de nooden der wereld te vinden is, als niet rekening wordt gehouden met de rechtvaardige eischen en behoeften van alle landen en als de tijd komt om de richtlijnen voor een nieuwen vrede uit te stippelen, zal de regeering van Zijne Majesteit als haar oordeel te kennen geven, dat de toekomst weinig hoopgevend zou zijn als niet een regeling kan worden getroffen langs den weg van onderhandelen en overleg. Wij zijn niet ten strijden getrokken met een wraakgierig doel, doch alleen tot verdediging van de vrijheid. Niet alleen de vrijheid van de kleine mogendheden staat op het spel, ook het wreedzame bestaan van Groot Brittan - nië, de Dominions, Indië en de rest van het Eritsche imperium, Frankrijk en in het alge meen alle vrijheidlievende landen, is er bij betrokken. Wat ook de uitslag van den huidigen strijd moge zijn, op welke wijze deze strijd ten ein de wordt gebracht, de wereld zal niet gelijk zijn aan die welke wij tevoren kenden. De Britsche regeering weet maar al te goed, dat in een modernen oorlog tusschen groote mogendheden, de overwinnaar en de overwonnene beide gruwelijke verliezen lij den. Doch buigen voor onrecht zou het einde beteekenen van alle hoop, en vernietiging van die levenswaarden, welke eeuwen door het kenmerk en de bezieling geweest zijn van den menschelijken vooruitgang. Ik ben er zeker van, dat alle volken van Europa, het Duitsche volk incluis, verlangen naar vrede. Wij zijn niet alleen uit op de over winning, wij willen verder zien en er naar streven den grondslag te leggen voor een be ter internationaal stelsel, waarbij oorlog niet het lot behoeft te zijn van elke komende ge neratie. Wij zoeken geen materieel voordeel voor ons zelf, wij verlangen van het Duitsche volk niets dat zijn zelfrespect zou kunnen kwetsen. De vrede, welken wij besloten hebben tot stand te brengen, moet een waar- lijke en stevig gegrondveste vrede zijn en niet een onzekere wapenstilstand, telkens onderbroken door onrust en herhaalde bedreiging. Wat staat een dergelijke vrede in den weg Dat is de Duitsche regeering en de Duitsche re geering alleen. Ik ben verheugd te weten, dat er volledig! overeenstemming bestaat tusschen de inzich ten van Zijne Majesteits regeering en die van de Fransche regeering." De minister-president voegde hieraan toe dat Engeland en de Poolsche regeering ook tot de conclusie zijn gekomen, dat een volle dige overeenstemming bestaat tusschen hun inzichten. Chamberlain herhaalde, dat vredesvoor waarden, welke beginnen met het goedpraten van den aanval, niet aanvaardbaar zijn. De voorstellen, die de rijkskanselier deed in zijn rede zijn vaag en onzeker. Zij bevatten geen aanduidingen omtrent herstel van het kwaad, dat Tsjechoslowakije en Polen is aan gedaan. Zelfs wanneer voorstellen daartoe zouden zijn gedaan, dan moet men nog vra gen, door welke practische middelen de Duit sche regeering de wereld wil overtuigen, dat FEUILLETON Historische roman. 23.) „Wij moeten thans ons plan beramen om aan mijn vader de toestemming af te persen, dat hij u vergunne, aan de reiger jacht deel te nemen," zei de student, „en hierin reken ik op uw medewerking. Ge weet, Julia hoe gaarne hij ziet, dat er tusschen ons eene goe de verstandhouding besta", vervolgde de stu dent, „en dat hij de hoop geenszins opgege ven heeft, ons door een huwelijk met elkan der te vereenigen. Ik zal hem smeeken, dat hij zijn best doe, u over te halen om morgen naar Valkenstein te rijden hij zal dan onge twijfeld bij u aandringen, ge weigert in het eerst, maar eindelijk laat ge u overreden." „Ik mag eigenlijk in dit bedrog geen werk dadig aandeel nemen," zeide Julia maar toen zij de smeekende blikken zag, die de jonge krijgsman op haar sloeg, veranderde zij van toon, en een glimlach van genoegen en hoop zweefde er op haar bekoorlijk gelaat. de agressie zal worden gestaakt en dat zij haar beloften zal nakomen. Na hetgeen is geschied kan geen vertrouwen worden gehecht aan de verzekeringen van de huidige Duitsche regeering. Derhalve moeten er daden en niet alleen woorden komen, alvorens wij, het Britsche volk en Frankrijk, gerechtigd zouden zijn op te houden met oorlogvoeren met inspanning van al onze krachten. Pas wanneer het ver trouwen der wereld hersteld is, zal het moge lijk zijn oplossingen te vinden voor de kwes ties welke de wereld verontrusten, de ontwa pening in den weg staan, het herstel van den handel verhinderen en de verhooging van de welvaart der volkeren onmogelijk maken. Er moet dus voldaan worden aan een primaire voorwaarde en alleen de Duit sche regeering kan hieraan voldoen. Indien zij niet wil, kan er voorloopig geen nieuwe of betere wereldorde ko men van het soort als waarnaar alle landen verlangend uitzien. Het ligt dus voor de hand ofwel de Duitsche regeering moet een overtui gend bewijs geven van haar Verlangen naar vrede door ondubbelzinnige da den en door het verschaffen van doel treffende waarborgen voor haar voor nemen haar verplichtingen na te ko- men, ofwel wij moeten in onze taak volharden tot het einde. De keuze is aan Duitschland. BERLIJN ACHT OORLOG IN SCHERPSTEN VORM ONVERMIJDELIJK. De Berl. correspondent van het Han- delsbl. schrijft Adolf Hitier heeft Donderdagavond, zoodra de woordelijke tekst der rede van Chamberlain in Berlijn ontvangen was, zijn voornaamste medewerkers in de Rijkskanselarij om zich ver- eenigd. Ofschoon in de latere avonduren nog geen officieel commentaar van Duitsche zijde bekend was gewordeu, kan toch reeds worden gezegd, dat in de Wilhelmstrasse de opvatting heerscht dat aan een vredelievende oplossing van het conflict niet meer mag worden gedacht. Dus een oplossing door wa pengeweld de eenig denkbare is. Men neemt aan dat Berlijn nu met Moskou en Rome zal confereeren. Maar afgezien daarvan acht men in bevoegde Duitsche kringen den oorlog in den scherpsten vorm heden reeds onvermijdelijk. De rede van Chamberlain heeft in de Wilhelmstrasse een verpletteren den indruk gemaakt. Ook zij, die nog gehoopt hadden, dat de vredeskansen niet geheel behoefden te worden opge geven, zijn thans ervan overtuigd dat Engeland de vernietiging van het Duitsche Rijk wil, en voor geen enkel vredesvoorstel hoe concreet ook ge steld, ;te vinden zou zijn geweest. Hit- Ier ziet daarom nog slechts één moge lijkheid strijd tot het bittere einde. Men is er in Berlijnsche politieke kringen bovendien van overtuigd dat de toestand, zooals deze zich thans ont wikkeld heeft, voor de Westelijke neu trale sitaten bijzonder critiek is ge worden. GEEN VREDESSTAP VAN ITALIË Overleg met Duitschland en Rusland niet waarschijnlijk. United Press meldt uit Rome Van gezaghebbende zijde worden de Britsche berichten, volgens welke de pas-benoemde Italiaansche ambassa deur Bastianini een vredesmemoran- dum of een Italiaansch voorstel tot Ingaande 15 October gewijzigde dienstregeling. Dienstregeling verkrijgbaar a ct. bij de chauffeurs en aan onze kantoren. het bijeenroepen van 'n internationale conferentie, zou medebrengen, ont kend. Er wordt aan herinnerd, dat Italië pas de vorige week officieel heeft aangekondigd onder de huidige omstandigheden een dergelijk initia tief niet te zullen nemen, welk stand punt hier niet als gewijzigd wordt be schouwd. Voorts meldt Reuter, dat de berich ten, welke naar men zegt, uit Berlijn afkomstig zijn en volgens welke bin nenkort overleg tusschen Duitschland, Rusland en Italië zou worden gepleegd te Rome geen geloof vinden. In gezag hebbende kringen zegt men dat er tus schen Rusland en Italië geen verdrag bestaat, dat in overleg voorziet, naar het voorbeeld van de verdragen tus schen Italië en Duitschland en tus- sche»n Rusland en Duitschland. Een gedachtewisseling met de Sow- jet-Unie zou waarschijnlijk langs den gewonen diplomatieken weg worden ge'yoercU Het was een schoone morgen in de maand Augustus de brandende zomerhitte was voorbij, de herfst stond voor de deur en tem perde den gloed der zonnestralen. Een ver kwikkende regen was dien nacht op het dors tend aardrijk neergevallen maar de eerste groet der zon had den grauwen waternevel verjaagd helder en onbewolkt was nu de blauwe hemel. Ofschoon de dag ternauwer nood aangebroken was, heerschte er evenwel reeds eene buitengewone bedrijvigheid op Valkenstein de stalknechts waren ijverig bezig, de fraaie paarden te roskammen en op te toornen, terwijl eenige Valkeniers, kenbaar aan hunne groene livrei en den grooten handschoen aan hunne rechterhand, hunne valken, die ieder afzonderlijk in groote kooi en opgesloten waren, met vleesch voederden. Naarmate het later werd, nam ook het ge woel toe eene menigte gasten, grootendeels te paard of in logge rijtuigen gezeten, reden de breede eikenlaan van Valkenstein op en werden daar hartelijk welkom geheeten. In de groote zaal stond een smakelijk ont bijt, uit koud wilbraad, ham, kruidkoek ei geconfijte vruchten bestaande, gereed groo te zilveren kannen, met Spaansche en Fran sche wijnen gevuld, stonden in verkoelbak ken van hetzelfde metaal. De ramen waren geopend, zoodat de liefelijke morgenkoelte door het vertrek woeialles lachte en schet ste, en zelfs de douairière Van Harmeien was dezen morgen minder koel dan gewoonlijk ten opzichte van den student, hetgeen grooten deels daaraan moest worden toegeschreven, dat hij Zaïde, die zich door zijne nieuwsgie righeid had laten verleiden, te ver uit het raam te zien, en op het punt stond om naar I beneden te vallen, door een greep met de I hand van een wissen dood redde. Baron Lodewijk zou naar de kleeding te oordeelen, welke hij droeg, aan de jachtpartij deel nemen. Hij was gekleed in een groenen rok, waarvan de panden omgeslagen en van 'achteren met een knoop bevestigd waren. De kraag en de naden waren rijk met goud ge stikt. en hooge laarzen, met nederhangende kappen en van groote zilveren sporen voor zien, maakten het benedengedeelte zijner kleeding uit. „Wie is de jonkvrouw, met wie ge hier ge- 1 komen zijt vroeg hij den student, terwijl j zijne oogen op Julia gevestigd waren. „Jonkvrouw Julia Van Wassendonk Frans ten antwoord. „Een schoon meisje zei de Baron meen wel eens gehoord te hebben, dat vader haar voogd is „Zoo is het ook," zei de student. „En is zij een goede rijdster vroeg de Overste. I „Dat zou ik u niet met zekerheid weten te zeggen." ..Welnu ik heb Ida's kleine bruin voor haar laten zadelen, en voor u heb ik ook ge zorgd gij zult Belona berijden, een paard gaf „ik uw als een weerlicht „Inderdaad, ik ben u zeer erkentelijk. Denkt ge, dat wij eene goede jacht zullen hebben „Ik heb alle reden om dat te gelooven de trek der reigers is zeer groot, en sedert een geruimen tijd hebben wij hier niet gejaagd. Zijn uwe valken al aangekomen „Zooeven," gaf de Jonker ten antwoord, en ik geloof, dat ge er weinige gezien zult hebben,, die schooner dan de mijne zijn." „Ieder meent zijn uil een valk te zijn," riep Walraven schertsend uit, „en daar ik geen valken zal oplaten, wil ik mij met het ambt van rechter belasten, en mijne uitspraken zullen rechtvaardig zijn." „Heb ik u gisteren niet bij mijn vader ge zien, Baron vroeg Frans aan Lodewijk Van Reigenhorst. „Ik heb uw vader over een kwaal geraad pleegd, waarmee ik sinds jaren behept ben," gaf de Baron ten antwoord. „Uw vader is een kundig man." „Jammer, dat hij zich niet beter weet voor te doen," zeide Frans, „en dat is hoofdzake lijk aan de onbeschaafde gezelschappen, waar in hij verkeert, toe te te schrijven," en den Baron sterk aanziende, vervolgde hij „Mijn vader komt veel in Het Brandewijnvat, in Den Haag, en daar toch is het geen plaats voor een fatsoenlijk man." De Baron, die zeer goed wist, dat Frans hem onlangs uit Het Brandewijnvat had zien ko men, bloosde onwillekeurig, maar verloor zijne gewone bedaardheid niet. „Ge kent de spreuk," zeide hij „Corrum- punt mores bonos collequia prava (Kwade samensprekingen bederven goede zeden) en zonder het gesprek verder voort te zetten, verliet hij den student. Frans vergenoegde zich nu met uit het venster te kijken naar het drukke gewoel, dat er op het voorplein heerschte, en was daarin zoozeer verdiept, dat hij de jonge dame, die aan zijne zijde stond en insgelijks uit het venster keek, niet eer gewaar werd, voordat zij, door even te lachen, hare tegen woordigheid verried. Op dit gerucht keek Frans om, en op het zelfde oogenblik, waarop hij het schoone jon ge meisje opmerkte, liet zij de dunne rijzweep, SCANDINAVISCHE LANDEN RICHTEN VERTOOG TOT SOWJET-UNIE. United Press meldt uit Kopenhagen: Het Deensche Ministerie van Buiten- landsche Zaken maakt bekend, dat de gezanten van Denemarken, Zweden en Noorwegen Donderdag afzonderlijk ingevolge de instructies van hunne regeeringen tot de regeering der Sow- jet-Unie het volgende vertoog hebben gericht „Alle Scandinavische regee ringen volgen met bezorgdheid de on derhandelingen tusschen de Sowjet- Unie en Finland. Zij verwachten, dat' FMiJand voil komen onafhankelijk zijn neutrale positie kan handhaven, welke dit land tot nu toe in nauwe samenwerking met de andere Scandi navische staten heeft ingenomeai en zij spreken den wensch uit, dat de Finsch-Russischie onderhandelingen de vriendschappelijke betrekkingen tusschen Finland en de Sowjet-Unie mogen bevestigen." UIT HELSINKI ZIJN 120.000 MENSCHEN GEëVACUEERD. Havas meldt uit Stockholm Volgens be richten uit Finland is de evacuatie van Hel sinki Donderdag geëindigd 120.000 menschen hebben de stad verlaten en geen enkel kind bevindt zich daar meer. Alle scholen hebben de deuren gesloten, nadat de kinderen het volkslied hadden gezongen. De regeering heeft de havens van Helsinki, Borgo, Viborg en Kotha gesloten, Finsche schepen moeten zich naar Abo begeven. Niettegenstaande de maatregelen van de regeering toont de bevolking zich optimis tisch en men verwacht, dat de Sowjet-Unie geen onaanvaardbare voorstellen zal doen. Men acht de keuze van Paasikivi als onder handelaar zeer gelukkig, hij is een oude be kende voor vele Sowjet-Russische lijders. De ontvangst van Paasikivi te Moskou is zeer hartelijk geweest. PALESTINA. STROOM VAN VRIJWILLIGERS MELDT ZICH AAN. De „Times" meldt uit Jeruzalem De aanmelding voor den dienst, die hier onlangs begonnen is, heeft uitmuntende re sultaten gehad. Het aantal vrijwilligers, dat zich heeft opgegeven, is veel grooter dan de ïegeering kan gebruiken. De recruteering is voorloopig tot tweeduizend man beperkt. De verlangde leeftijden zijn tusschen de 20 en 25 jaar, met uitzondering van hen, die geschoold zijn voor speciaal militair werk. Voor hen is de leeftijdsgrens 40 jaar. De vrijwilligers moe ten bereid zijn te dienen in alle garnizoenen en op alle oorlogsterreinen, waar de Britsche strijdkrachten opereeren, voor den duur van die zij in de hand hield, uit het venster val len, waarop de student terstond de zaal ver liet en weinige oogenblikken daarna met het rijzweepje terugkwam, dat hij nu met eene bevallige buiging aan het schoone meisje aanbood. „Waarlijk, Mijnheer ge hebt u te veel moeite gegeven," zei de jonge dame, het rij zweepje weder aannemende, „ook u scheen hetzelfde gewoel bezig te houden, dat mij belette, acht te slaan op hetgeen ik deed,,' zeide zij, een gesprek met den student aan- knoopende. Wij hebben haar reeds een schoon meisje genoemdvergun ons thans, lezers eenige oogenblikken bij Amalia Van Naaldwijk stil te staan, daar zij eene niet geheel onbelang rijke rol in ons verhaal zal vervullen. Amalia was vier en twintig jaren oud, rij zig, met iets mannelijks in hare houding, het geen echter in den volsten zin des woords schoon genoemd kon worden. Hare handen en voeten misten wel dien teederen, kleinen vorm, dien wij bij het schoone geslacht be wonderen maar daar zij aan hare overige ledematen geëvenredigd waren, viel de groot te niet al te zeer in het oog. Haar gelaat was schoon, hare trekken waren sprekend en vol uitdrukking, hare groote zwarte oogen, door als gepenseelde wenkbrauwen overschaduwd, hadden iets gebiedends in hun blik en dron gen als het ware tot in het hart van hem door, op wien ze geslagen weraen. De kleine mond prijkte met twee rijen hagelwitte tan den, die zichtbaar werden, zoo dikwijls een glimlach de trotsch gevormde bovenlip deed krullen. Blanker en edeler gewelfd voorhoofd dan Amalia bezat, kon men voorzeker nooit aangetroffen hebben maar bij de minste on aangename aandoening, die er er hare ziel oprees, werd dat schoone voorhoofd door rim pels ontsierd, die aan haar gelaat eene al te strenge uitdrukking voor een meisje gaven. Indien men tusschen haar en Ida eene ver gelijking moest maken, dan zou men Amalia het best bij de heldhaftige Judith kunnen vergelijken en Ida bij de teedere blonde min godin der Romeinsche fabelleer. „Zult ge vandaag ook aan de jachtpartij deelnemen vroeg Amalia, terwijl zij de zwarte haarlokken van haar voorhoofd weg streek. „Dat wil zeggen, dat ik slechts toeschou wer zal zijn, schoone jonkvrouw want ik bezit geen valk," gaf de student ten antwoord. „Ge kwaamt hier met Jonkvrouw Van Was sendonk," vervolgde de schoone spreekster, die het gesprek scheen te willen voortzetten. „Zijt ge een harer bloedverwanten Op dit oogenblik kwam de Jonker Van Naaldwijk naar zijne zuster toe en fluisterde haar iets in het oor. Een diepe rimpel ver toonde zich daarop op het schoon gewelfde voorhoofd van het meisje, en terwijl zij haar broeder met hare doordringende oogen on vergenoegd aankeek, zeide zij „Zijt ge mijn heer en meester geworden, Adolf Het luid geschetter der jachthorens gaf nu het sein om te vertrekken, en weldra weid de het oog over een heerlijk schouwspel in de breede, statige eikenlaan van het kasteel. Eene menigte heeren en jonkvrouwen, al len te paard gezeten, reden langzaam de laan af de dames bevonden zich in hun midden en waren allen, op weinige uitzon deringen na, eveneens gekleed zij droegen een groen fluweelen nauwsluitend kleed, rijk met gouden borduursels belegd en veel over eenkomst hebbende met een spencer, en een langen rok, tot over de voeten hangende en bedekt door een lang kleed met gouden franje, waarop ieders stamwapen prachtig en kunstig geborduurd was. Op het voorhoofd rustte met zekeren zwier een kleine breedge rande hoed, waarvan de rand ter linkerzijde opgetoomd was en door een met edelgesteen ten bezetten gesp opgehouden werd, terwijl over dat geheele hooddeksel een pluim van veelkleurige vederen wapperde. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN AD VERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1