TRIUMPH
31e JAARGANG
ZATERDAG 20 JANUARI 1940
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
F IJ N S T E
TABAKKEN
ZELDZAME
MELANGE
DE VROUW
UIT
EXTRA
ROOKGENOT
WACO - AUTOBUSDIENST.
VLAANDEREN.
TOCH SLECHTS
1 CENT
o. 8
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
8INNËNLANDSCH NIEUWS! i
OP BON 4
EEN HALF POND BOONEN
OF ERWTEN.
Verkrijgbaar van 19 Januari tot en met
15 Februari.
Vanaf 19 Januari tot en met. Donderdag 15
Februari zal bon 4 van de Rijksdistributie
kaart recht geven op het koopen van een half
pond bruine boonen, witte boonen of andere
gekleurde boonen, capucijnersof grauwe
erwten.
TWEE MILITAIREN OM HET LEVEN
GEKOMEN.
Ongeluk op onbewaakten overweg bij
Woudenberg.
Op den onbewaakten overweg nabij de
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
Haar, gelegen tusschen de staitions Wouden
berg en Veenendaal zijn Donderdag bij een
ongeluk twee militairen om het leven geko
men.
Een militaire vrachtauto, bestuurd door
den gemobiliseerde Th. Roozendaal uit Wog-
num in Noord-Holland, waarin tevens nog
gezeten was de sergeant J. J. Heeden, af
komstig uit Rotterdam, reed via den Paral
lelweg naar den spoorwegovergang om dezen
te passeeren.
Zeer waarschijnlijk ten gevolge van den
zwaren sneeuwval, heeft de chauffeur niet
bemerkt dat er een trein uit de richting Vee
nendaal naderde. Toen de auto zich midden
op de spoorbaan bevond werd het voertuig
door den trein gegrepen en over een grooten
afstand meegesleurd. De sergeant Heeden, die
21 jaar oud is. werd uit de cabine geslingerd
er. was op slag dood. De chauffeur raakte ge
heel in de cabine bekneld en werd zwaar ge
wond. De slag was tot ver in den omtrek hoor
baar: Direct snelden velen naar de plaats van
den overweg om hulp te verleenen. De chauf
feur moest uit de cabine worden gezaagd.
Geneeskundige hulp mocht echter niet meer
baten. Spoedig nadat men den man uit cabine
had bevrijd is Roozendaal overleden.
De trein moest te 9 u. 37 te Amersfoort zijn,
doch had een groote vertraging. De auto
werd geheel vernield.
DUITSCH OORDEEL OVER TORPEDEERING
VAN „ARENDSKERK."
Nederland zou geen^recht tot protest hebben.
In Berlijn verklaart men ten zeerste ver
wonderd te zijn over de kritiek der Neder-
landsche pers naar aanleiding van het torpe-
deeren van de „Arendskerk". Men wijst er op,
dat de gezagvoerder van de „Arendskerk"
zooeven in een interview heeft medegedeeld,
dat de bemanning van de Duitsche onderzee
boot de Nederlandsche schipbreukelingen zeer
correct heeft behandeld en dat de lading voor
Engelsche firma's was bestemd.
Van Duitsche zijde staat men op het stand
punt. dat de „Arendskerk" volkomen binnen
de bepalingen van het zeerecht getorpedeerd
is geworden en wel om vier redenen 1. Het
schip had contrabande aan boord 2. het
poogde door de Duitsche duikboot aangehou
den te vluchten 3. het schip heeft radiosei-
nen gegeven, waardoor de positie van het
Duitsche oorlogsschip gevaar liep 4 Van Ne
derlandsche zijde is toegegeven, dat de
„Arendskerk" naar een Zuid-Afrikaansche ha
ven onderweg was, dus naar een haven van
een land, dat met Duitschland in staat van
oorlog verkeert.
Daarom is men in Berlijn van meening. dat
Nederland geen recht heeft tot eenig protest
en dat er ook geen reden is om naar aanlei
ding van deze torpedeering te beweren dat
Duitschland zijn oorlogvoering ter zee onder
verscherpte omstandigheden doorvoert.
SOLDAAT H. J. VISSER TE ZAANDAM
BEGRAVEN.
Slachtoffer van de ontplofi'ingsramp
te Groningen.
Donderdagmiddag is het stoffelijk over
schot van den soldaat H. J. Visser, die bij de
ontploffingsramp te Groningen om het leven
it. gekomen, met militaire eer begraven.
Ondanks de hevige sneeuwstormen hadden
FEUILLETON.
zich vele belangstellenden rondom de wonin?
van den overleden soldaat aan het Alb. Hahn-
plantsoen en langs den weg dien de stoet
naar de algemeene begraafplaats volgde, op
gesteld.
De lijkstoet werd voorafgegaan door een
vuurpeloton, samengesteld uit in de Zaan
streek gelegerde militairen.
Een deputatie van het oorlogsdeel uit Gro
ningen, waarbij de overledene diende, sloot
daarachter aan. Daarop volgden de familie
leden. waartoe ook de jonge vrouw en de
moeder van den overledene behoorden.
De Minister van Defensie was vertegenwoor
digd door den commandant van het kanton-
nement Zaandam.
In de aula heeft de commandant namens
de militairen te Zaandam en van het oorlogs
deel in Groningen enkele woorden tot afscheid
gesproken en er op gewezen, dat Visser ge
vallen is als soldaat voor het vaderland en
in de uitoefening van zijn plicht tot handha
ving van de neutraliteit van ons land.
Daarop heeft de wethouder R. Plooijer na
mens den Bond van Transportarbeiders, waar
van Visser lid was, en ook voor het gemeen
tebestuur een laatsten groet gebracht.
Hij deelde mede, dat op hulp van den bond
voor het gezin gerekend mag worden, terwijl
hij de hoop uitsprak, dat ook het gemeente
bestuur de helpende hand zal rijken.
Daarnaast sprak, hij de verwachting uit, dat
de macht die Visser heeft opgeroepen hij
was als werklooze als vervanger opgeroepen
- zijn taak als verzorger van het gezin zal
overnemen.
Bij het neerlaten van de kist in de groeve
heeft het vuurpeloton een salvo gelost.
RECORDVANGST SNOEKBAARS
In 1939 vijf millioen poncl
In 1939 heeft het IJsselmeer onge
veer 5 millioen pond snoekbaars opge
leverd, schat „Onze Zoetwatervissche-
rij", orgaan van de hoofdafd. Zoetwa-
tervisscherij der Nederlandsche Heide
Mij. In de laatste drie maanden van
het jaar werd ruim 4 millioen Kg. ge
vangen.
De vangst in 1939 is veel grooter dan
zij eerder is geweest. In 1938 leverde
het IJselmeer 250.000 pond snoek
baars en in 1937 142.000 pond. Van de
vangst in 1937 werd indertijd nogal op
hef gemaakt, omdat zij zeven maal zoo
groot was als die in 1936
De snoekbaars wint in ons land aan
populariteit, doch de vangst wordt
hier niet geheel geconsumeerd. Een
groot deel wordt uitgevoerd, voorname
lijk naar Zweden.
De gemiddelde prijs bedroeg in hei
laatste kwartaal van 1939 negen cent
per pond, zoodat de opbrengst van
4.367.530 pond in dat tijdvak f 403.373
was.
IJS BEDREIGDE MARKENS
VUURTOREN
Ook de bewoners van den vuurtoren
hij Marken hebben angstige uren door
gebracht. toen het ijs begon te werken
Met groot geweld werden de grillige
schotsen tot aan den voet van den to
ren geschoven, waar zij zich opstapel
den en een bedreiging vormden voor
het huisje van den vuurtorenwachter
Visser.
Een schuurtje, dat aan dit huisje
grensde, werd weggerukt en de blin
den voor de ramen vernield. Do kracht
van het werkende ijs was zoo hevig,
datt de toren stond e trillen. De ijsbar
ricade bereikte zelfs de gooi van hel
t orenwachtershuis. Het gevaar schijnt
thans evenwel geweken te zijn.
Intusschen is Marken geenszins ge
ïsoleerd, daar het ijs op de Gouwzee
DE VLUGSTE EN GOEDKOOPSTE
VERBINDING NAAR
WEST-FRIESLAND en AMSTERDAM
IS NOG STEEDS DE
16.)
„Ge hebt hier goed spreken, Sir," zeide Ja
mes, „maar ik geloof, dat ge, als ge eenmaal
op het dek stond, uw woorden wel zoudt in
trekken of desnoods rouwkoop geven, alleen
uit vrees om naar boven te moeten klaute
ren."
„Ik zeide tegen James, dat ik er van over
tuigd was, dat Sir Dirks ter zee gevaren
had, maar mijn neef speelde zijn rol uit
muntend en bleef in zijn ongeloof volhar
den het gevolg was, dat Mus Dirks meer
en meer in vuur geraakte, en toen ik hem
afried, te wedden, voorzichtigheidshalve,
omdat ik, er mocht gebeuren wat er wilde,
den schijn niet op mij wilde laden, de hand
in het spel te hebben gehad, ried ik hem af,
een weddingschap aan te gaan, en, gelijk ik
verwacht had, moedigde dit hem aan. „Als
ik maar aan boord was riep hij uit, dan
zoudt gij eens zien.... Om hoeveel gewed?"
„Om tien pond," zeide James.
„Ik neem het aan," riep Mus, „maar hier
in het- bierhuis kan de weddenschap toch
niet beslist worden."
„Welnu, als ge dan met geweld uw tien
pond verliezen wilt," zeide James, „laat ons
dan aan boord van „De Zeemeeuw" gaan,
waarvan ik stuurman ben."
„Goed, en dan maar dadelijk, want ik heb
weinig tijd."
„Oogenblikkelijk, Sir, als ge wilt," zeide
James.
„Zeker wil ik," zei Mus, en hij noodigde mij
uit om als getuige van de weddingschap mee
te gaan doch ik wendde voor, bevreesd te
zijn om in de boot te stappen, die ons aan
boord brengen moestwaarop hij tegen mij
in een zee van scheldwoorden uitbarstte, mij
een landkrab noemde en toen met James
vertrok, mij op een hoogen toon bevelende, in
het bierhuis op zijn terugkomst te wachten,
daar hij zeide, spoedig terug te zullen zijn."
„En vertrok hij met uw neef James vroeg
Robert Maxwell.
„Ja, Sir" gaf Wilson ten antwoord, „beiden
stapten in de boot, ik zag hen naar het schip
roeien, aan boord stappen, en weinige oogen-
blikken later gaf James mij een tekeen dat
de zaak in orde was."
„Uitmuntend riep Maxwell, „voorwaar
nu zijn wij van Mus Dirks ontslagen moge
„De Zeemeeuw" spoedig het anker lichten, en
onze opzichter over de koninklijke honden zal
een langere reis maken dan naar Nieuw-
poort, om zijn bruid Francisca te halen.
„Ziet ge ginds, Sir, door de boomen dat
witte huis zeide Wilson, naar de aange
duide plaats wijzende „daar is het, waar
ge de gemaskerde dame vinden kunt."
„Een pachthoeve zeide Robert eenigs-
zins verwonderd „ik kan niet begrijpen, dat
een pachteres voor Karei II een hartstochte
lijke liefde opgevat of eenige andere reden
heeft om hem altijd op zijn jachtpartijen te
volgen
„Ik geloof, dat zij in hoogere kringen
thuis behoort," zeide Wilson „hare houding
en haar voorkomen verraden iets voornamers
dan een gewone landvrouw maar daar is
eenig werkvolk bezig, misschien zou het niet
kwaad zijn, Sir, bij hen een onderzoek te
doen, alvorens op uw doel los te gaan."
„Juist aangemerkt, Wilson, en ik wil, dat
mijn komst zoo weinig opzien mogelijk
maakt," zeide Robert Maxwell„ik wil als
het ware de schoone onbekende overvallen
ik zal afstijgen en te voet naar de hoeve
gaan blijf hier met de paarden op mijn te
rugkomst wachten
„Goed," hernam Wilson „en daar ge
te voet zijt, zou het misschien niet kwaad
wezen, langs een zijpad naar de hoeve te
gaan."
Maxwell steeg af, en den raad van Wilcon
volgende, sloeg hij een zijpad in.
Wij zullen den kamerdienaar bij de paarden
laten en den gunsteling van koning Karei II
geen werking vertoont. Donderdag nog
reden auto's door de sneeuw zonder ge
vaar naar Monnikendam en omgekeerd
Op Marken wordt beweerd, dat hot
ijs tusschen het eiland en de wal een
dikte heeft bereikt van wel 60 cm. Zel
den had Marken dan ook zoon vaste
verbinding met de vaste wal als
nu. Donderdagmiddag zijn eenige be
woners van het eiland begonnen cfe
baan naar Monnikendam sneeuwvrij
te maken. Op de witte vlakte zijn zij
moeizaam aan het werk. Een paard
trekt 'n sneeuwruimer voort, doel} her
haaldelijk moeten de schoppen er bij
komen, omdat de sneeuw zich op volo
plaatsen heeft opgehoopt.
MASSA'S WORTELEN BEVROREN
De strenge vorst heeft het over-
groote deel wortelkuilen weten bin
nen te dringen, met het gevolg, dat
een gedeelte wortelen bevroren is ge
raakt, zooals thans, nu de bouwers
tot verkoop willen overgaan, blijkt.
De schuld moet in dit geval gezocht
worden bij den vorst zooals die een
paar nachten abnormaal streng heeft
geheerscht. De bouwers hadden de kui
len van 'n flinke deklaag voorzien, die
minstens ruim 10 gr. vorst kon weer
staan een dikkere laag is bij nor
maal winterweer voor wortelen niet
wenschelijk, daar anders het product
te veel onder broei komt te verkèeren.
maal zullen derhalve in de weck van
22-27 Jan. op de verschillenle markten
runderen, bestemd voor de bereiding
van vlec-sch in blik, worden overge
nomen.
CRISIS - BUREAU.
PLETTEN VAN GRAAN
De Minis'er van Economische Zaken
maakt het volgende bekend
Daar ten opzichte van het ple ten
van haver en andere granen bij velen
de meening blijkt te bes'aan, dat dit
niet verboden is, wordt er nogmaals de
aandacht op gevestigd. dat. zonder
ontheffing van he* verbod voor het ver
werken of bewerken van crisisproduc-
t.en tot veevoeder (Veevoederbesluii
1939), het pletten van haver nie'. geoor
loofd is. In he*4 algt meen zal deze ont
heffing niet worden verleend aan land
bouwers.
AANKOOP VAN SLACHTVEE
VOOR BLIKVLEESCH
Van officieele zijde wordt bekend ge
maakt, dat op Zaterdag 27 .Tan. 1940
do overneming van slachtvee door de
Nederlandsche Veehouderij Centrale
zal worden beëindigd. Voor de laatste
volgen.
Weldra had Robert Maxwell de pachthoeve
bereikt, waar verscheidene lieden bezig wa
ren, onder toezicht van een man, die aan
Maxwell toescheen de pachter te zijn en
waarin deze zich niet bedroog, daar de man
hem op zijn vraag ten antwoord gaf „Om u
te dienen, Sir, ik ben Jobson en sedert ver
scheidene jaren pachter van deze hoeve."
„Ik wensch u eenige oogenblikken alleen te
spreken," zeide Maxwell op een eenigszins
gebiedenden toon, daar hij bemerkte, dat
zijn schitterende hofkleeding indruk op Job
son maakte.
„Uwe Edelheid gelieve mij te volgen," her
nam de pachter en geleidde Maxwell naar
een van de vertrekken der pachthoeve.
„Ik kon namens Zijne Majesteit den ko
ning," begon Maxwell, even den hoed van
het hoofd lichtende„om van u eenige
inlichtingen te vragen, die ge mij zeker wel
zult willen geven."
„Van harte gaarne wil ik den koning zoo-
\eel in mijn vermogen is ten dienste staan,"
zeide Jobson, op het voorbeeld van Maxwell
de muts afnemende.
„Welnu." hernam Sir Robert, „het betreft
een jonge vrouw, die hier haar verblijf houdt."
„Ha ha dacht ik het niet zei de pach
ter bij zich zelf, „ik bemerkte dadelijk, dat
hij een voornaam man was en aan het hof
te huis moest behoorentrotsch, gebie
dend en verspillend, alsof het geld geen waar
de heeft, zóó zijn die lieden."
„Om kort te gaan, Master Jobson," zeide
Maxwell, „wie is die. dame
„Wie zij is, Sir Al zoudt ge mij duizend
pond willen geven om het u te zeggen, het
zou mij nochtans onmogelijk zijn."
„Hoe riep Maxwell, „weet ge niet, wie zij
is, die op uwe hoeve woont
„Neen. Sir, zij heeft ons bevolen, haar Miss
Clara te noemen, hoewel ik gelooft dat dit
slechts een aangenomen naam is, waaronder
zij haar waren naam verbergt."
„En wat doet u zulks veronderstellen
„Ik weet het niet, Sir. maar met haar is
alles zou zonderling, zoo geheimzinnig, dat ik
nooit geloof dat Clara haar ware naam is.'
MANNERHE1MLINIE ZAL STAND
HOUDEN VOORSPELT
GENERAAL BADOUX
De Belgische generaal Badoux die
een der bouwers van de Mannerheim
linie is geweest, heeft den militairen
medewerker van de „Soir" nog een en
ander medegedeeld over het Finsche
verdedigingsstelsel. Hij verwacht, dat
de Karelische landengte bet voornaam
ste tooneel zal worden van de mili
taire operalies in Finland. Er bevinden
zich daar geweldige steenklompen,
„Kivi" genaamd, welke zijn gebruikt
bij den aanleg der tankversperrringen.
Zij zitten diep in den grond en houden
zelfs tanks van 20 ton tegen, die dan
het doel vormen van hel anti-tank-
geschut.
Dank zij een speciale procédé kun
nen de Finnnen beton storten bij een
temperatuur van 20 gr. onder nul -
in West-Europa geschiedt dit bij uiter
lijk 4 gr. onder nul - waardoor zij in
staat zijn geweest enkele stellingen der
Mannerheimlinie sedert het begin der
vijandelijkheden te verdubbelen en te
verdrievoudigen.
Finland vervaardigt kanonnen met
gebruikmaking van een licentie der
„En woont zij reeds lang bij u vroeg
Maxwell.
„Wonen, Sir, neen, men kan niet zeggen,
dat zij hier woont," gaf Jobson ten antwoord,
„Miss Clara komt hier van tijd tot tijd twee
of drie dagen haar verblijf houden en ver
trekt dan weer."
„Waarheen vroeg Robert nogmaals.
„'t Is voor mij een geheim." zeide Jobson
en vervolgde „Nu bijna twee maanden gele
den kwam zij hier op de hoeve en vroeg mij,
of ik voor haar een paar vertrekken beschik
baar had, waar zij van tijd tot tijd haar ver
blijf zou kunnen houden. Zij bóod mij tien
pond maandelijks, en ik zal u wel niet behoe
ven te zeggen, Sir, hoe dat aanbod mij bij
zonder goed beviel, en dat ik geen oogenblik
aarzelde om toe te slaanwaarop zij on
middellijk een maand vooruit betaalde.
„En was haar gelaat met een masker be
dekt vroeg Maxwell.
„Neen, maar zij droeg een dichten sluier,
die het onmogelijk maakte, iets van haar
gelaat te bespeuren," gaf Jobson ten ant
woord. „Vervolgens kwam zij nu en dan hier,
nu eens twee, dan weer drie dagen, en ik heb
opgemerkt, dat zulks juist altijd dan gebeur
de, wanneer de koning gewoon is ter jacht te
gaan."
„Maar ge zult toch wel eens in de gelegen
heid geweest zijn, haar gelaat te zien zei
de Maxwell.
„Neen, Sir, ik, mijn vrouw noch dochter,
schoon de laatste bij haar zoo wat den dienst
van kamenier verricht, als zij hier is Zij
sluit zich altijd in haar vertrekken op. en als
Jenny haar bedient, draagt zij altijd
zwart fluweelen masker voor haar gelaat, en
dit is ook haar gewoonte, als zij uitrijdt,"
„En bevindt zij zich thans op de hoeve
„Ja. Sir."
„Ik wensch haar te spreken."
„Ik geloof niet, dat zij Uwe Edelheid zal
ontvangen," zeide Jobson „ik zal het echter
beproeven."
„Zeg haar, dat ik vanwege den koning
kom ik ben Sir Robert Maxwell, de ver
trouwde gunsteling van Zijne Majesteit. Ik
twijfel niet, master Jobson, of dit zal genoeg
$,r6iep' l$ou; p«n-
fi-I Pfed«r ot cachet van Mijnhard*.
Mijnhardts Poeders per stuk 8 ct. Doos 45 ct.
Cachets.genaamd„Mijnhardtjes"2st 10ci Doo»50ct
BUITENLANSCH NIEUWS.
Zweedsche firma Botors, het bezit een
fabriek, waar alle typen vliegtuigen
kunnen worden gemaakt, ofschoon
niet in voldoende getale. Maar, aldus
Badoux, de beschaafde wereld moet
helpen
De generaal durft voorspellen, dat de
Mannerheimlinie intact zal blijven.
Ook het echec der bolsjewistische hor
den had hij voorspeld en deze voor
spelling is uitgekomen.
GELD EN SYMPATHIE VOOR FINLAND.
Vuifduizend pond van een onbekende.
Alle Zweedsche handelslieden hebben he
loten op 3 Februari tien procent van hun
ontvangsten te storten op de nationale in
schrijving voor Finland, welke thans ruim
zijn, om bij Miss Clara te worden toegelaten."
Jobson riep zijn dochter Jenny en gelastte
deze, aan Miss Clara de boodschap van Ro
bert Maxwell over te brengen.
Weinige oogenblikken later kwam Jenny,
tot niet geringe verwondering van den pach
ter, met de boodschap terug, dat Miss Clara
Sir Robert Maxwell wilde ontvangen.
„Dat hofvolkje kent elkander." zeide Job
son, den gunsteling nastarende „dat „Ik
kom vanwege den koning," schijnt een sleu
tel, waarmede men overal kan binnenkomen."
Jenny liet Robert Maxwell een kamer bin
nen, waar hij werkelijk Miss Clara, de onbe
kende amazone, aantrof maar tot zijn niet
geringe teleurstelling was haar gelaat volgens
gewoonte met een fluweelen masker bedekt.
„Ge zijt Sir Robert Maxwell," zeide Miss
Clara, een aandoening bedwingende, die haar
bij het binnentreden van den gunsteling over
viel, en met een stem, die duidelijk verried,
dat zij haar stem veranderde.
Robert Maxwell, om u te dienen, ik geloof
in de tegenwoordigheid van Miss Clara te
zijn, van Miss Clara en hij hield op, in
afwachting, welken naam het meisje of de
jonge vrouw er bij zou voegen.
„Miss Clara, eenvoudig Miss Clara," gaf
deze ten antwoord, „vergeef mij, Sir, dat ik
mijn naam voor u verborgen houd, zoowel
als mijn gelaatik heb hiervoor voldoende
redenen
„Die ik eerbiedig, Miss" zeide Maxwell, een
hoffelijke buiging makende, „en ik dank u,
dat ge mij hebt willen ontvangen, hetgeen mij
den moed geeft, u over een aangelegenheid
van een bijzonder kieschen aard te onder
houden."
iWordt vervolgd.»
IN VIER BLADEN ADVERTEERBN VOOR
EENMAAL BETALEN
Züper Courant.
Wierlngermeerbode.
De Polderbode.
Wieringer Courant.