TRIUMPH 31e JAARGANG ZATERDAG 20 JANUARI 1940 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN F IJ N S T E TABAKKEN ZELDZAME MELANGE DE VROUW UIT EXTRA ROOKGENOT WACO - AUTOBUSDIENST. VLAANDEREN. TOCH SLECHTS 1 CENT o. 8 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. 8INNËNLANDSCH NIEUWS! i OP BON 4 EEN HALF POND BOONEN OF ERWTEN. Verkrijgbaar van 19 Januari tot en met 15 Februari. Vanaf 19 Januari tot en met. Donderdag 15 Februari zal bon 4 van de Rijksdistributie kaart recht geven op het koopen van een half pond bruine boonen, witte boonen of andere gekleurde boonen, capucijnersof grauwe erwten. TWEE MILITAIREN OM HET LEVEN GEKOMEN. Ongeluk op onbewaakten overweg bij Woudenberg. Op den onbewaakten overweg nabij de UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 Haar, gelegen tusschen de staitions Wouden berg en Veenendaal zijn Donderdag bij een ongeluk twee militairen om het leven geko men. Een militaire vrachtauto, bestuurd door den gemobiliseerde Th. Roozendaal uit Wog- num in Noord-Holland, waarin tevens nog gezeten was de sergeant J. J. Heeden, af komstig uit Rotterdam, reed via den Paral lelweg naar den spoorwegovergang om dezen te passeeren. Zeer waarschijnlijk ten gevolge van den zwaren sneeuwval, heeft de chauffeur niet bemerkt dat er een trein uit de richting Vee nendaal naderde. Toen de auto zich midden op de spoorbaan bevond werd het voertuig door den trein gegrepen en over een grooten afstand meegesleurd. De sergeant Heeden, die 21 jaar oud is. werd uit de cabine geslingerd er. was op slag dood. De chauffeur raakte ge heel in de cabine bekneld en werd zwaar ge wond. De slag was tot ver in den omtrek hoor baar: Direct snelden velen naar de plaats van den overweg om hulp te verleenen. De chauf feur moest uit de cabine worden gezaagd. Geneeskundige hulp mocht echter niet meer baten. Spoedig nadat men den man uit cabine had bevrijd is Roozendaal overleden. De trein moest te 9 u. 37 te Amersfoort zijn, doch had een groote vertraging. De auto werd geheel vernield. DUITSCH OORDEEL OVER TORPEDEERING VAN „ARENDSKERK." Nederland zou geen^recht tot protest hebben. In Berlijn verklaart men ten zeerste ver wonderd te zijn over de kritiek der Neder- landsche pers naar aanleiding van het torpe- deeren van de „Arendskerk". Men wijst er op, dat de gezagvoerder van de „Arendskerk" zooeven in een interview heeft medegedeeld, dat de bemanning van de Duitsche onderzee boot de Nederlandsche schipbreukelingen zeer correct heeft behandeld en dat de lading voor Engelsche firma's was bestemd. Van Duitsche zijde staat men op het stand punt. dat de „Arendskerk" volkomen binnen de bepalingen van het zeerecht getorpedeerd is geworden en wel om vier redenen 1. Het schip had contrabande aan boord 2. het poogde door de Duitsche duikboot aangehou den te vluchten 3. het schip heeft radiosei- nen gegeven, waardoor de positie van het Duitsche oorlogsschip gevaar liep 4 Van Ne derlandsche zijde is toegegeven, dat de „Arendskerk" naar een Zuid-Afrikaansche ha ven onderweg was, dus naar een haven van een land, dat met Duitschland in staat van oorlog verkeert. Daarom is men in Berlijn van meening. dat Nederland geen recht heeft tot eenig protest en dat er ook geen reden is om naar aanlei ding van deze torpedeering te beweren dat Duitschland zijn oorlogvoering ter zee onder verscherpte omstandigheden doorvoert. SOLDAAT H. J. VISSER TE ZAANDAM BEGRAVEN. Slachtoffer van de ontplofi'ingsramp te Groningen. Donderdagmiddag is het stoffelijk over schot van den soldaat H. J. Visser, die bij de ontploffingsramp te Groningen om het leven it. gekomen, met militaire eer begraven. Ondanks de hevige sneeuwstormen hadden FEUILLETON. zich vele belangstellenden rondom de wonin? van den overleden soldaat aan het Alb. Hahn- plantsoen en langs den weg dien de stoet naar de algemeene begraafplaats volgde, op gesteld. De lijkstoet werd voorafgegaan door een vuurpeloton, samengesteld uit in de Zaan streek gelegerde militairen. Een deputatie van het oorlogsdeel uit Gro ningen, waarbij de overledene diende, sloot daarachter aan. Daarop volgden de familie leden. waartoe ook de jonge vrouw en de moeder van den overledene behoorden. De Minister van Defensie was vertegenwoor digd door den commandant van het kanton- nement Zaandam. In de aula heeft de commandant namens de militairen te Zaandam en van het oorlogs deel in Groningen enkele woorden tot afscheid gesproken en er op gewezen, dat Visser ge vallen is als soldaat voor het vaderland en in de uitoefening van zijn plicht tot handha ving van de neutraliteit van ons land. Daarop heeft de wethouder R. Plooijer na mens den Bond van Transportarbeiders, waar van Visser lid was, en ook voor het gemeen tebestuur een laatsten groet gebracht. Hij deelde mede, dat op hulp van den bond voor het gezin gerekend mag worden, terwijl hij de hoop uitsprak, dat ook het gemeente bestuur de helpende hand zal rijken. Daarnaast sprak, hij de verwachting uit, dat de macht die Visser heeft opgeroepen hij was als werklooze als vervanger opgeroepen - zijn taak als verzorger van het gezin zal overnemen. Bij het neerlaten van de kist in de groeve heeft het vuurpeloton een salvo gelost. RECORDVANGST SNOEKBAARS In 1939 vijf millioen poncl In 1939 heeft het IJsselmeer onge veer 5 millioen pond snoekbaars opge leverd, schat „Onze Zoetwatervissche- rij", orgaan van de hoofdafd. Zoetwa- tervisscherij der Nederlandsche Heide Mij. In de laatste drie maanden van het jaar werd ruim 4 millioen Kg. ge vangen. De vangst in 1939 is veel grooter dan zij eerder is geweest. In 1938 leverde het IJselmeer 250.000 pond snoek baars en in 1937 142.000 pond. Van de vangst in 1937 werd indertijd nogal op hef gemaakt, omdat zij zeven maal zoo groot was als die in 1936 De snoekbaars wint in ons land aan populariteit, doch de vangst wordt hier niet geheel geconsumeerd. Een groot deel wordt uitgevoerd, voorname lijk naar Zweden. De gemiddelde prijs bedroeg in hei laatste kwartaal van 1939 negen cent per pond, zoodat de opbrengst van 4.367.530 pond in dat tijdvak f 403.373 was. IJS BEDREIGDE MARKENS VUURTOREN Ook de bewoners van den vuurtoren hij Marken hebben angstige uren door gebracht. toen het ijs begon te werken Met groot geweld werden de grillige schotsen tot aan den voet van den to ren geschoven, waar zij zich opstapel den en een bedreiging vormden voor het huisje van den vuurtorenwachter Visser. Een schuurtje, dat aan dit huisje grensde, werd weggerukt en de blin den voor de ramen vernield. Do kracht van het werkende ijs was zoo hevig, datt de toren stond e trillen. De ijsbar ricade bereikte zelfs de gooi van hel t orenwachtershuis. Het gevaar schijnt thans evenwel geweken te zijn. Intusschen is Marken geenszins ge ïsoleerd, daar het ijs op de Gouwzee DE VLUGSTE EN GOEDKOOPSTE VERBINDING NAAR WEST-FRIESLAND en AMSTERDAM IS NOG STEEDS DE 16.) „Ge hebt hier goed spreken, Sir," zeide Ja mes, „maar ik geloof, dat ge, als ge eenmaal op het dek stond, uw woorden wel zoudt in trekken of desnoods rouwkoop geven, alleen uit vrees om naar boven te moeten klaute ren." „Ik zeide tegen James, dat ik er van over tuigd was, dat Sir Dirks ter zee gevaren had, maar mijn neef speelde zijn rol uit muntend en bleef in zijn ongeloof volhar den het gevolg was, dat Mus Dirks meer en meer in vuur geraakte, en toen ik hem afried, te wedden, voorzichtigheidshalve, omdat ik, er mocht gebeuren wat er wilde, den schijn niet op mij wilde laden, de hand in het spel te hebben gehad, ried ik hem af, een weddingschap aan te gaan, en, gelijk ik verwacht had, moedigde dit hem aan. „Als ik maar aan boord was riep hij uit, dan zoudt gij eens zien.... Om hoeveel gewed?" „Om tien pond," zeide James. „Ik neem het aan," riep Mus, „maar hier in het- bierhuis kan de weddenschap toch niet beslist worden." „Welnu, als ge dan met geweld uw tien pond verliezen wilt," zeide James, „laat ons dan aan boord van „De Zeemeeuw" gaan, waarvan ik stuurman ben." „Goed, en dan maar dadelijk, want ik heb weinig tijd." „Oogenblikkelijk, Sir, als ge wilt," zeide James. „Zeker wil ik," zei Mus, en hij noodigde mij uit om als getuige van de weddingschap mee te gaan doch ik wendde voor, bevreesd te zijn om in de boot te stappen, die ons aan boord brengen moestwaarop hij tegen mij in een zee van scheldwoorden uitbarstte, mij een landkrab noemde en toen met James vertrok, mij op een hoogen toon bevelende, in het bierhuis op zijn terugkomst te wachten, daar hij zeide, spoedig terug te zullen zijn." „En vertrok hij met uw neef James vroeg Robert Maxwell. „Ja, Sir" gaf Wilson ten antwoord, „beiden stapten in de boot, ik zag hen naar het schip roeien, aan boord stappen, en weinige oogen- blikken later gaf James mij een tekeen dat de zaak in orde was." „Uitmuntend riep Maxwell, „voorwaar nu zijn wij van Mus Dirks ontslagen moge „De Zeemeeuw" spoedig het anker lichten, en onze opzichter over de koninklijke honden zal een langere reis maken dan naar Nieuw- poort, om zijn bruid Francisca te halen. „Ziet ge ginds, Sir, door de boomen dat witte huis zeide Wilson, naar de aange duide plaats wijzende „daar is het, waar ge de gemaskerde dame vinden kunt." „Een pachthoeve zeide Robert eenigs- zins verwonderd „ik kan niet begrijpen, dat een pachteres voor Karei II een hartstochte lijke liefde opgevat of eenige andere reden heeft om hem altijd op zijn jachtpartijen te volgen „Ik geloof, dat zij in hoogere kringen thuis behoort," zeide Wilson „hare houding en haar voorkomen verraden iets voornamers dan een gewone landvrouw maar daar is eenig werkvolk bezig, misschien zou het niet kwaad zijn, Sir, bij hen een onderzoek te doen, alvorens op uw doel los te gaan." „Juist aangemerkt, Wilson, en ik wil, dat mijn komst zoo weinig opzien mogelijk maakt," zeide Robert Maxwell„ik wil als het ware de schoone onbekende overvallen ik zal afstijgen en te voet naar de hoeve gaan blijf hier met de paarden op mijn te rugkomst wachten „Goed," hernam Wilson „en daar ge te voet zijt, zou het misschien niet kwaad wezen, langs een zijpad naar de hoeve te gaan." Maxwell steeg af, en den raad van Wilcon volgende, sloeg hij een zijpad in. Wij zullen den kamerdienaar bij de paarden laten en den gunsteling van koning Karei II geen werking vertoont. Donderdag nog reden auto's door de sneeuw zonder ge vaar naar Monnikendam en omgekeerd Op Marken wordt beweerd, dat hot ijs tusschen het eiland en de wal een dikte heeft bereikt van wel 60 cm. Zel den had Marken dan ook zoon vaste verbinding met de vaste wal als nu. Donderdagmiddag zijn eenige be woners van het eiland begonnen cfe baan naar Monnikendam sneeuwvrij te maken. Op de witte vlakte zijn zij moeizaam aan het werk. Een paard trekt 'n sneeuwruimer voort, doel} her haaldelijk moeten de schoppen er bij komen, omdat de sneeuw zich op volo plaatsen heeft opgehoopt. MASSA'S WORTELEN BEVROREN De strenge vorst heeft het over- groote deel wortelkuilen weten bin nen te dringen, met het gevolg, dat een gedeelte wortelen bevroren is ge raakt, zooals thans, nu de bouwers tot verkoop willen overgaan, blijkt. De schuld moet in dit geval gezocht worden bij den vorst zooals die een paar nachten abnormaal streng heeft geheerscht. De bouwers hadden de kui len van 'n flinke deklaag voorzien, die minstens ruim 10 gr. vorst kon weer staan een dikkere laag is bij nor maal winterweer voor wortelen niet wenschelijk, daar anders het product te veel onder broei komt te verkèeren. maal zullen derhalve in de weck van 22-27 Jan. op de verschillenle markten runderen, bestemd voor de bereiding van vlec-sch in blik, worden overge nomen. CRISIS - BUREAU. PLETTEN VAN GRAAN De Minis'er van Economische Zaken maakt het volgende bekend Daar ten opzichte van het ple ten van haver en andere granen bij velen de meening blijkt te bes'aan, dat dit niet verboden is, wordt er nogmaals de aandacht op gevestigd. dat. zonder ontheffing van he* verbod voor het ver werken of bewerken van crisisproduc- t.en tot veevoeder (Veevoederbesluii 1939), het pletten van haver nie'. geoor loofd is. In he*4 algt meen zal deze ont heffing niet worden verleend aan land bouwers. AANKOOP VAN SLACHTVEE VOOR BLIKVLEESCH Van officieele zijde wordt bekend ge maakt, dat op Zaterdag 27 .Tan. 1940 do overneming van slachtvee door de Nederlandsche Veehouderij Centrale zal worden beëindigd. Voor de laatste volgen. Weldra had Robert Maxwell de pachthoeve bereikt, waar verscheidene lieden bezig wa ren, onder toezicht van een man, die aan Maxwell toescheen de pachter te zijn en waarin deze zich niet bedroog, daar de man hem op zijn vraag ten antwoord gaf „Om u te dienen, Sir, ik ben Jobson en sedert ver scheidene jaren pachter van deze hoeve." „Ik wensch u eenige oogenblikken alleen te spreken," zeide Maxwell op een eenigszins gebiedenden toon, daar hij bemerkte, dat zijn schitterende hofkleeding indruk op Job son maakte. „Uwe Edelheid gelieve mij te volgen," her nam de pachter en geleidde Maxwell naar een van de vertrekken der pachthoeve. „Ik kon namens Zijne Majesteit den ko ning," begon Maxwell, even den hoed van het hoofd lichtende„om van u eenige inlichtingen te vragen, die ge mij zeker wel zult willen geven." „Van harte gaarne wil ik den koning zoo- \eel in mijn vermogen is ten dienste staan," zeide Jobson, op het voorbeeld van Maxwell de muts afnemende. „Welnu." hernam Sir Robert, „het betreft een jonge vrouw, die hier haar verblijf houdt." „Ha ha dacht ik het niet zei de pach ter bij zich zelf, „ik bemerkte dadelijk, dat hij een voornaam man was en aan het hof te huis moest behoorentrotsch, gebie dend en verspillend, alsof het geld geen waar de heeft, zóó zijn die lieden." „Om kort te gaan, Master Jobson," zeide Maxwell, „wie is die. dame „Wie zij is, Sir Al zoudt ge mij duizend pond willen geven om het u te zeggen, het zou mij nochtans onmogelijk zijn." „Hoe riep Maxwell, „weet ge niet, wie zij is, die op uwe hoeve woont „Neen. Sir, zij heeft ons bevolen, haar Miss Clara te noemen, hoewel ik gelooft dat dit slechts een aangenomen naam is, waaronder zij haar waren naam verbergt." „En wat doet u zulks veronderstellen „Ik weet het niet, Sir. maar met haar is alles zou zonderling, zoo geheimzinnig, dat ik nooit geloof dat Clara haar ware naam is.' MANNERHE1MLINIE ZAL STAND HOUDEN VOORSPELT GENERAAL BADOUX De Belgische generaal Badoux die een der bouwers van de Mannerheim linie is geweest, heeft den militairen medewerker van de „Soir" nog een en ander medegedeeld over het Finsche verdedigingsstelsel. Hij verwacht, dat de Karelische landengte bet voornaam ste tooneel zal worden van de mili taire operalies in Finland. Er bevinden zich daar geweldige steenklompen, „Kivi" genaamd, welke zijn gebruikt bij den aanleg der tankversperrringen. Zij zitten diep in den grond en houden zelfs tanks van 20 ton tegen, die dan het doel vormen van hel anti-tank- geschut. Dank zij een speciale procédé kun nen de Finnnen beton storten bij een temperatuur van 20 gr. onder nul - in West-Europa geschiedt dit bij uiter lijk 4 gr. onder nul - waardoor zij in staat zijn geweest enkele stellingen der Mannerheimlinie sedert het begin der vijandelijkheden te verdubbelen en te verdrievoudigen. Finland vervaardigt kanonnen met gebruikmaking van een licentie der „En woont zij reeds lang bij u vroeg Maxwell. „Wonen, Sir, neen, men kan niet zeggen, dat zij hier woont," gaf Jobson ten antwoord, „Miss Clara komt hier van tijd tot tijd twee of drie dagen haar verblijf houden en ver trekt dan weer." „Waarheen vroeg Robert nogmaals. „'t Is voor mij een geheim." zeide Jobson en vervolgde „Nu bijna twee maanden gele den kwam zij hier op de hoeve en vroeg mij, of ik voor haar een paar vertrekken beschik baar had, waar zij van tijd tot tijd haar ver blijf zou kunnen houden. Zij bóod mij tien pond maandelijks, en ik zal u wel niet behoe ven te zeggen, Sir, hoe dat aanbod mij bij zonder goed beviel, en dat ik geen oogenblik aarzelde om toe te slaanwaarop zij on middellijk een maand vooruit betaalde. „En was haar gelaat met een masker be dekt vroeg Maxwell. „Neen, maar zij droeg een dichten sluier, die het onmogelijk maakte, iets van haar gelaat te bespeuren," gaf Jobson ten ant woord. „Vervolgens kwam zij nu en dan hier, nu eens twee, dan weer drie dagen, en ik heb opgemerkt, dat zulks juist altijd dan gebeur de, wanneer de koning gewoon is ter jacht te gaan." „Maar ge zult toch wel eens in de gelegen heid geweest zijn, haar gelaat te zien zei de Maxwell. „Neen, Sir, ik, mijn vrouw noch dochter, schoon de laatste bij haar zoo wat den dienst van kamenier verricht, als zij hier is Zij sluit zich altijd in haar vertrekken op. en als Jenny haar bedient, draagt zij altijd zwart fluweelen masker voor haar gelaat, en dit is ook haar gewoonte, als zij uitrijdt," „En bevindt zij zich thans op de hoeve „Ja. Sir." „Ik wensch haar te spreken." „Ik geloof niet, dat zij Uwe Edelheid zal ontvangen," zeide Jobson „ik zal het echter beproeven." „Zeg haar, dat ik vanwege den koning kom ik ben Sir Robert Maxwell, de ver trouwde gunsteling van Zijne Majesteit. Ik twijfel niet, master Jobson, of dit zal genoeg $,r6iep' l$ou; p«n- fi-I Pfed«r ot cachet van Mijnhard*. Mijnhardts Poeders per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Cachets.genaamd„Mijnhardtjes"2st 10ci Doo»50ct BUITENLANSCH NIEUWS. Zweedsche firma Botors, het bezit een fabriek, waar alle typen vliegtuigen kunnen worden gemaakt, ofschoon niet in voldoende getale. Maar, aldus Badoux, de beschaafde wereld moet helpen De generaal durft voorspellen, dat de Mannerheimlinie intact zal blijven. Ook het echec der bolsjewistische hor den had hij voorspeld en deze voor spelling is uitgekomen. GELD EN SYMPATHIE VOOR FINLAND. Vuifduizend pond van een onbekende. Alle Zweedsche handelslieden hebben he loten op 3 Februari tien procent van hun ontvangsten te storten op de nationale in schrijving voor Finland, welke thans ruim zijn, om bij Miss Clara te worden toegelaten." Jobson riep zijn dochter Jenny en gelastte deze, aan Miss Clara de boodschap van Ro bert Maxwell over te brengen. Weinige oogenblikken later kwam Jenny, tot niet geringe verwondering van den pach ter, met de boodschap terug, dat Miss Clara Sir Robert Maxwell wilde ontvangen. „Dat hofvolkje kent elkander." zeide Job son, den gunsteling nastarende „dat „Ik kom vanwege den koning," schijnt een sleu tel, waarmede men overal kan binnenkomen." Jenny liet Robert Maxwell een kamer bin nen, waar hij werkelijk Miss Clara, de onbe kende amazone, aantrof maar tot zijn niet geringe teleurstelling was haar gelaat volgens gewoonte met een fluweelen masker bedekt. „Ge zijt Sir Robert Maxwell," zeide Miss Clara, een aandoening bedwingende, die haar bij het binnentreden van den gunsteling over viel, en met een stem, die duidelijk verried, dat zij haar stem veranderde. Robert Maxwell, om u te dienen, ik geloof in de tegenwoordigheid van Miss Clara te zijn, van Miss Clara en hij hield op, in afwachting, welken naam het meisje of de jonge vrouw er bij zou voegen. „Miss Clara, eenvoudig Miss Clara," gaf deze ten antwoord, „vergeef mij, Sir, dat ik mijn naam voor u verborgen houd, zoowel als mijn gelaatik heb hiervoor voldoende redenen „Die ik eerbiedig, Miss" zeide Maxwell, een hoffelijke buiging makende, „en ik dank u, dat ge mij hebt willen ontvangen, hetgeen mij den moed geeft, u over een aangelegenheid van een bijzonder kieschen aard te onder houden." iWordt vervolgd.» IN VIER BLADEN ADVERTEERBN VOOR EENMAAL BETALEN Züper Courant. Wierlngermeerbode. De Polderbode. Wieringer Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1