31e JAARGANG
DINSDAG 27 FEBRUARI 1940
No. 24
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
NOOTJES
DE VROUW
UIT
VLAANDEREN.
WACO - AUTOBUSDIENST.
WIERINGER COURA
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
Voor den graslandgebruiker.
VI.
Wc willen dus percelen van 80 tot
100 vierkante meter per melkkoe per
dag. En weidetijden voor het melk
vee van 5 of 6 dagen.
Daarna komen een aantal dagen
voor 't jongvee en het paard soms is
't wenselijk deze beide perioden
voor een deel in-mekaar te laten lo
pen, dus b.v. na drie dagen 't jong
vee bij 't melkvee in. De practijk
geeft de nodige speling wel aan.
Na 10 of 12 dagen komt de rust voor
de weide maar dan ook helemaal.
De volgende weidetijd voor dit per
ceel komt ongeveer 3 weken later. Het
hangt af van de liergroei. En die is op
zijn beurt o.a. afhankelijk van de voe
dingstoestand en van het weer.
De hooi- en kuilpercelen worden
over 't hele bedrijf verdeeld, zodat
elk grasperceel in de loop van een wei-
dejaar minstens éénmaal gemaaid
wordt.
We krijgen dan als ideaal vroege
kuil, vroeg hooir laat hooi, late kuil.
Maar 't gras voor de kuil moet ook
jong zijn nog niet in de bloei.
Er zullen onder de lezers zijn, die
zeggen 't kan niet
Of bij mij kan het niet
Onze ervaring is in 9 van de 10 ge
vallen kan het wel, als.... de wil er
is. En 't plan op tijd klaar
Een derde zegt ik zal meer perso
neel moeten hebben
Dat kan.
Of ik zal meer vee moeten hebben
Zeer waarschijnlijk.
Als deze beide bezwaren klemmend
zijn en geen doekje voor 't bloeden,
dan is er meer dan één oplossing.
U hebt te veel grasland Verhuur
er wat van, of neem vee in de kost, of
ga scheuren. H. P.
KAN EEN ENGELSCH-FRANSCHE
INVAL WORDEN VERWACHT IN
RUSLAND VIA DE KAUKASUS
De heroidieke verdediging door het
Finsche volk, van hun vrijheid en on
afhankelijkheid, staat nog steeds in
het centrum van de belangstelling.
Tegen een 70-voudige overmacht hou
den de mannen van Mannerheim kra
nig stand en al hebben ze op de Kare-
lische landengte de stad Summa en
naaste omgeving moeten prijsgeven,
ten Noorden van het Ladogameer heb
ben ze zoodanige successen behaald,
dat niets wijst op een spoedige ineen
storting van de verdediging.
Een „spoedige" ineenstorting.
Maar op de lange duur
ITet zal den grootsten optimist en
den vurigsten bewonderaar van Fin
land niet ontgaan, dat een zóó groote
overmacht op de duur niet te weer
FEUILLETON.
32.)
„Gravin van Rochester," sprak Arthur, zon
der Lucie aan te zien.
„Gravin van Rochester herhaalde Lucie
met klimmende ongerustheid „in Gods naam!
wat beteekent die koelheid, wat beduidt het,
dat ge mij terugstiet, toen ik u wilde omhel
zen, vanwaar die zonderlinge uitdrukking in
ieders blik Spreek, Menheer de graaf, ben
ik er de oorzaak van, of wat is hier gebeurd
Ge zijt mijn echtgenoot en ik hoop, dat ge
evenmin geheimen voor mij hebt, als ik voor
u
„Lucie zeide Arthur zijn blik steeds on
afgewend op den grond gevestigd houdende.
„Ge antwoord mij nietriep Lucie,
„welnu, als ik de eenige moet zijn, die hier
spreekt, daar allen bij mijn verschijning ver
stomd schijnen, verbeeld ik mij, hier te veel
te zijn, en verlaat u, om naar mijn vertrek
ken terug te keeren, waar ik u hoop te zien,
graaf Arthur van Rochester. ten einde mij
uw zonderling gedrag te verklaren, ten min
ste," voegde zij er met waardigheid bij, „als
ge den eerbied, dien elke man aan zijn vrouw
behoort toe te dragen, niet uit het oog ver
liesten mij niet op zulk een ruwe wijze
bejegent, als eenige oogenblikken geleden
en deze woorden zeggende, wilde zij de zaal
verlaten.
„Blijf beval de oude graaf op een ge
biedenden toon.
Lucie keek even graaf William aan, maar
zonder zich aan hem te storen ging zij naar
de deur toe.
„Blijf, Mevrouw," herhaalde graaf William.
staat zal zijn, uitsluitend door.het Fin
selie volk.
Dit moet geholpen worden van buitien
af en al komt deze steun in de laatste
weken in zeer versneld tempo, zoowel
in de vorm van menschen, wapenen,
als geld, toch zal deze „druppel" niet
voldoende kunnen zijn.
Het vraagstuk van de Finsche onaf
hankelijkheid is er geen van zuiver
plaatselijk belang. Reeds eerder werd
gewezen op het verdere doel van Sta-
lin en zijn mannen, namelijk havens
aan de Atlantische Oceaan, welke
's winters niet dichtvriezen. In de eer
ste plaats komen hiervoor in aannmer
king de Noorsclie havens. Doch het zal
daarbij natuurlijk niet blijven.
Het: Finsche vraagstuk is dus niet
zuiver van locaal, maar wel degelijk
van internationaal belang.
Duitschland zit. ten aanzien van dit
vraagstuk met twee beenen in één
kous, eenerzijds is er het verbond met
Rusland, maar anderzijds vreest men
het communisme meer dan iets
anders.
De sympathie der Duitschers gaat
naar de Finnen uit, maar terwille van
het verbond kan geen hulp worden
verleend, terwijl de asgenoot, Italië,
daadwerkelijke steun heeft verleend
aanFinland, met geld vliegtuigen,
piloten en vrijwilligers. Thans staan
weer 10.000 Garibaldianen gereed om
de Finnen te helpen.
De geallieerden staan tegenover dit
vraagstuk geheel anders. Ook hun
sympathie is aan de zijde van Finland,
maar zij kunnen Finland openlijk
steunen.
Van Rusland hebben zij niets te ver
wachten, dat hun voordeel kan bren
gen. Integendeel
Het Duitsch-Russische verbond
stelt Duischland in de „gelegenheid"
(of het ook inderdaad zoo zal wor
den, dient te worden afgewacht.) be
langrijke grondstoffen voor zijn oor
logsindustrie te betrekken, waarvan
de voornaamste zijn mangaan en pe
troleum. Vooral de aardolie.-
Een van de belangrijkste centra
voor olie is het aan de Zwarte Zee,
ten Noorden van de Kaukasus, gele
gen Bakoe.
Op de hier aanwezige bronnen zijn
Duitschland en Rusland thans voor
namelijk aangewezen, vooral nu van
de levering van Roemeensche olie aan
Duitschland niet veel terecht is geko
men.
Wat zou nu logischer zijn dan een
aanval op het centrum van Bakoe
Hierdoor wedden zoowel de Finnen,
als de geallieerden zelf geholpen.
De Finnen in de eerste plaats
want niet alleen, dat de olie (en ben
zine-) voorziening ernstig gestagneerd
zal worden, waardoor én vliegtuigen
én tanks én auto's tot sterk verminder
de activiteit zullen worden gedwon
,.Uw tegenwoordigheid wordt hier vereischt.
„Ik dacht, den toon hoorende, waarop ge
spreekt, graaf van Rochester," zeide Lucie,
„dat ge een uwer bedienden iets bevaalt en
dat het woord Blijf mij niet gold, daar ik
niet gewoon ben, in mijn kasteel zulk een
gebiedenden toon tegen mij te voeren ge
zegtblijf Als ik vertrekken wil. wat geeft
u het recht, mij te bevelen
„Later zult ge dit te weten komen, Me
vrouw," antwoordde de graaf „ik heb u reeds
gezegd, dat uw tegenwoordigheid hier nood
zakelijkheid is."
„Ik wil de reden weten, Mylord, waarom
mijn tegenwoordigheid hier wordt vereischt,"
hernam Lucie, „of zoudt ge wellicht meenen,
dat, nu ik den naam van Lucie Erickdale met
dien van gravin van Rochester verwisseld
heb, gij het recht hebt om mij te bevelen,
alsof ik een uwer bedienden was, die u moet
gehoorzamen, of dat ik lijdzaam en gedwee
mijn hoofd zou moeten buigen onder de heer
schappij, die ge over mij schijnt te willen
voerenMijnheer," zeide zij, zich tot Art
hur wendende, „ik heb nooit gehoord, dat
een man veroorlooft, dat men zijn vrouw in
haar eigen woning bevelen geeft."
„De graaf van Rochester is mijn vader,"
zeide Arthur.
„Maar ik ben uwe echtgenoote," hernam
Lucie met waardigheid, „en kunt noch wilt
ge mij voor beleediging vrijwaren, welnu,
dan zal ik het mij zelve weten te doen
en zij wilde zich nogmaals verwijderen.
„Lucie riep Bertha, haar tegenhoudende,
„ik bid u, blijf om mijnentwilzie, ik beveel
niet. ik smeek u, vrees geen beleediging, nie
mand zal het wagen, u te beteedigen zoolang
ik hier ben Lucie Erickdale, het is de
vriendin uwer moeder, die u smeekt."
„Om uwentwil zal ik blijven, vrouw Ber
tha," zeide Lucie, den handdruk der koop
vrouw van Nieuwpoort beantwoordende en
zich daarop met de waardigheid eèner vorstin,
want het besef, onschuldig te zijn, geldt
een kroon, in een breeden armstoel neer
zettende, zeide zij „Welnu, wat wil men van
mij
gen, maar bovendien zullen de Rus
sen hun aandacht ook aan een nieuw
front (het derde, want ook aan de
Mandsjoekwosc en Mongoolsche grens
wordt een groot contingenl militairen
vastgehouden moeten wijden.
Waarschijnlijk hebben de Sowjctbe-
stuurders dit zelf ook reeds ingezien
en worden reeds troepen nabij de
Zwarte Zee geconcentreerd, getuige
o.a. de afkondiging van de „staat van
verdediging" in Turkije, dat, - zooals
reeds is bericht, - zich bedreigd voelt
door een buitenlandsche mogendheid.
Dat de Engelsche-Fransche inval via
de Kaukasus in Rusland lang niet
denkbeeldig is, moge ondermeer blij
ken uit de concentratie van talrijke
troepen in Klein Azië, waaronder uit
Syrië en Egypte, maai» ook van Au
straliërs, N.-Zeelanders en Britsch-
Indiërs.
Een dergelijke inval kan bovendien
met groote waarschijnlijkheid in een
spoedig groot succes eindigen, want
het aantal Russische deserteurs, dat
naar liet Zuiden uit,wijkt,, stijgt met
de dag en de mcdedeelingen dezer
menschen over de geest in de Russi
sche gelederen zijn van dien aard, dat
niet op veel weerstand zal behoeven
tje worden gerekend.
Ja, het zou nog niet eens zoo vreemd
behoeven te klinken, als hier heele re
gimenten zouden overloopen, als het
inderdaad op 'n treffen zou aankomen
Dat ei' door de oorlogsraad van
Frankrijk en Engeland iets uitgebroed
wordt in deze richting, mag als vast
staand worden aangenomen. liet wil
ons zelfs voorkomen, dat Engelsche
agenten reeds bezig zijn propaganda te
maken in het gebied ten Noorden van
do Kaukasus, om zoodoende de weg te
effenen, als aanstonds de inval zal
plaats hebben.
Ongetwijfeld zal hierdoor het zwaar
tepunt van de oorlog verlegd worden
naar de Zwarte Zee en de omringende
gebieden, waar bovendien geen Magi-
not- en Siegfriedlinie zijn die onover
komelijke bezwaren bieden.
Maar tevens zou dit wel eens een
spoediger einde van de oorlogsbrand
kunnen beteekenen, want zonder de
producten uit Balkan en omgeving zal
het de Duitsch-Russisische combinatie
zeer moeilijk vallen in de allereerste
oorlogsbehoeften te voorzien.
De eerstvolgende weken zal moeten
blijken of inderdaad in deze richting
de oplossing moet worden gezocht.
I In ieder geval zal men goed doen
[groote aandacht te besteden aan be
richtjes, hoe schijnbaar onbelangrijk
ook, uit deze gebieden. Ze kunnen
even zoovele aanwijzingen zijn, dat
het de hierboven geschetste richting
uitgaat. (Enkh. Crt.)
BINNENLANDSCH NIEUWS.
DE VLUGSTE EN GOEDKOOPSTE
VERBINDING NAAR
WEST-FRIESLAND en AMSTERDAM
IS NOG STEEDS DE
DRIE VOORWAARDEN
VAN SINCLAIR
Geen wapenstilstand zonder
herstel van onrecht,
Havas meldt uit Londen
Sir Archibald" Sinclair, de leider der
Labourpartij-oppositie, heeft in een
'op Zaterdag gehouden rede de volgen-
I de drie essentieele voorwaarden gc-
'steld om een wapenstilstand mogelijk
te maken
lc. Volledige vernietiging van de
nazi-regeering.
2. liet ontzeggen aan Duitschland
van alle militaire middelen, waarme
de het zijn buren zou kunnen bedrei
gen.
3. Teruggave van hun land aan de
Tsjechen en de Polen en ontruiming
van Oostenrijk door de Duitsche troe
pen.
Tenslotte zeide hij, dat Finland
niet het lot mag doelen van Polen en
Tsjecho-Slowakije.
DE TOESTAND IN FINLAND
Het Finsche communiqué luidt als
volgt
Te land. Zaterdag zijn plaatselijke
aanvallen met groote verliezen voor
den vijand afgeslagen. De Finsche artil
lerie was zeer actief en heeft verschei
den vijandelijke detachementen ver
spreid. Minstens 17 tanks zijn vernield
Ten Noordoosten van het Ladoga
meer hebben de Finsche troepen met
succes den vijand afgeslagen en hem
zware verliezen toegebracht.
Er werden 27 mitrailleurs. 21 auto
matische geweren, 5 granaatwerpers
en verscheiden andere infanteriewa-
pens buitgemaakt. Twee tanks werden
vernietigd.
Te. Aittajoki heeft de Finsche artillo
rie een Sowjet-aanval toi staan ge
bracht.
Te Suommussalmi is een Russisch
detachement, dat over de grens getrok
ken was, teruggedreven.
In het district Petsamo heeft een
Finsche patrouille van 10 man een vij
andelijke skiafdeeling van 180 man
eerst teruggedreven, waarna deze af-
deeling omsingeld kon worden.
In de lucht. De vijandelijke activi
teit van den vijand was vooral gericht
op Noord-Finland, waar eenige plaat
sen gebombardeerd werden. Er werd
geringe matefieele schade aangericht.
De graaf riep een der bedienden en beval
dezen „Ga de harp van Mevrouw de gravin
halen en breng ze hier."
Lucie beet zich van verontwaardiging op
de lippen een smeekende blik van vrouw
Bertha hield de woorden tegen, waarmede
zij aan hare verontwaardiging lucht wilde
geven.
De harp werd binnengebracht. „Plaats ze
aan het venster," zei de graaf, „en nu, ga."
beval hij den bediende, toen deze aan het
bevel van den graaf had voldaan.
Op dit oogenblik sloeg de torenklok van
Erickdale acht uur.
„En nu, Mevrouw de gravin." sprak Willi
am van Rochester, „zet u voor uw harp en
speel het lied. God save the king."
„Dat nimmer riep Lucie in verontwaardi
ging losbarstende, „neen de dochter mijns
vaders zal zich niet langer doen hoonen on
der het dak. waar, evenmin als elders, een
Erickdale hoon of vernedering verdroeg.
O Mijne Heeren, ge gaat te ver maar weet
ge niet, dat ge u zeiven vernedert door een
zwakke vrouw te hoonen Is dat de moed,
aan het geslacht der Rochesters eigen
nooit hoorde ik, dat een Rochester den eer
bied, dien ieder man, en vooral ieder edelman
aan een vrouw verschuldigd is, vergatin
dien men mij gezegd had, dat een Rochester
hiertoe in staat was. ik zou hem of haar die
mij zulks zou gezegd hebben, ten antwoord
hebben gegeven ge liegten nu zou ik
beschaamd de oogen moeten neerslaan, nu ik
de bewijzen voor oogen heb. tot welk een
laagheid een der eerste geslachten van Enge
land in staat is."
„Mevrouw", zei de graaf verbleekende, „de
toon, dien ge aanslaat, voegt u niet...
„O, dat ontbrak er nog aan Men dwingt
mij tegen mijn wil en mijn begeerte, hier te
blijven, men beveelt een bediende mijn harp
te halen, en men zegt tegen mij „Plaast
u voor uw harp, speel wat wij u bevelen," als
ware de gravin een der bedienden en geeft
zij lucht aan haar verontwaardiging wegens
dien hoon en die beleediging. dan zegt men
„Mevrouw, de toon, dien ge aanslaat, voegt
u niet,".maar ge hebt u bedrogen My
lord en Mijnheer de graaf, Lucie Erickdale
is niet het bloode, vreesachtige meisje, ge
lijk ge wellicht meendet dat zij was, dat
voor uw blikken siddert, dat zwijgend en lijd
zaam alles duldt en verdraagt, de hand kust,
die haar een slag in het aangezicht geeft
neen, bloode en bedeesd in elk ander geval,
voelt zij zich moedig en onbevreesd, wan
neer men het waagt, haar te beleedigen. dan
gevoelt zij, dat het bloed van Erickdale haar
door de aderen stroomt, een bloed, dat even
edel is als dat van Rochester."
„Lucie." zeide Bertha met fonkelende oogen
bij zich zelve, „neen. dit is de taal niet eener
misdadige vrouw, zoo kan een schuldige niet
spreken
„Mevrouw, ge veinst u beleedigd te gevoe
lenge weigert voor uw harp plaats te ne
men, omdat ik u zulks verzoek, u zulks beveel,
indien ge het wilt," zeide graaf William van
Rochester „maar dat is de reden niet
ik voorkom slechts uw wenschen want, Me
vrouw de gravin, wanneer wij hier niet tegen
woordig waren, wanneer ge hier alleen waart
en geen oor u hooren, geen oog u bespieden
kon, zoudt ge zelf uw harp gehaald, u ginds
voor het venster geplaatst hebben, indien het
briefje u in handen gekomen was, waarin een
ander dan wij u verzocht, datgene te doen,
wat ge ons weigert Wellicht begrijpt ge
beter mijn bedoeling, dan ik ze u zeggen
kan."
„Mylord
„Misschien begrijpt ge. dat op de tonen
uwer harp hier iemand verschijnen moet.
wiens komst u aangenaam zou zijn, indien
uw echtgenoot niet aanwezig ware."
Als verwoed sprong Lucie Erickdale op en
plaatste zich voor de harp. „Ik had gedacht,
dat grijze haren niet op het hoofd van een
lasteraar konden groeien, maar ik heb mij
bedrogen, graaf van Rochester Spreek
thans, gebied, want ik wil mij thans laten
gebieden.Wat wil graaf William van Ro
chester, dat de dochter van den baron Ed-
ward van Erickdale spelen zal Want den
naam van Rochester wil ik niet langer dra
Viborg in puin.
111 een beschouwing over de strategi
sche situatie, zegt de correspondent
van Ilavas te Helsinki, dat het belang
van Viborg thans niet meer zoo groot
is als hij vorige oorlogen. De stad
wordi steeds meer in puin geschoten,
van de 80.000 inwoners is nagenoeg
niemand meer over.
Het is echter mogelijk, dat de tegen
woordige loop der Finsche linies het
noodig maakt, dat nog een aantal pun
ten worden prijsgegeven. Zoo zullen
de eilanden ten Oosten van de baai
van Viborg niet lang houdbaar zijn.
Hor is mogelijk, dat de kustbatterijen
van Kovisto ook weggehaald moeten
worden en wel, omdat het ijs zwakker
wordt en de kanonnen elders gebruikt
kunnen worden.
Men moet daarbij ook rekening hou
den met het intreden van de lente
en uitbreiding der militaire actie te
gen deze stellingen, welke wel sterk
zijn, maar toch ge-isoleerd zouden ko
men te liggen.
ZES MAN VAN EEN VLOT
OPGEPIKT.
Zes zeelieden van een vergaan schip
die op een vlot in de Noordzee rond
dreven, zijn door 'n Britschen torpedo
jager gered. De bestuurder van een
Biitsch vliegtuig had het vlot, toen
hij op patrouille was, Vrijdagmorgen
opgemerkt. Hij vloog naar de dichtst-
bijzijnden torpedobootjager en leidde
het schip naar de plek, waar het vlot
met de zeelieden ronddreef.
Naar Reuter meldt, is nog niet he
kend, wie deze zeelieden zijn.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
VEDRONKEN VOOR DE OOGEN
VAN ZIJN GEZIN
Man gleed uit en geraakte in
Kanaal te Weesp.
In den vroegen Zondagochtend
heeft zich in het Smal Weesp een ver-
drinkingsgeval met doodelijken af
loop voorgedaan. De kranige pogingen
van 'n wachtmeester en een schipper,
om het slachtoffer te redden, waren
helaas vruchteloos.
De ruim 50-jarige J. van den Berg,
die een klein huisje bewoonde, dat
aan dat vaarwater grenst, wilde des
morgens tic aschlade ledigen en begaf
zich daartoe naar den waterkant,
maar door de nachtelijke vorst, waren
de klinkers voor zijn woning zoo
glad geworden, dat de man uitgleed
en zijn evenwicht verloor. Wel poogde
hij nog oen hekje in de onmiddellijke
abijlieid te grijpen, doch zijn pogin
gen faalden.
Zijn vrouw en kinderen, die den on
gelukkige te water hadden zien val
len, riepen luidkeels om hulp, het
geen gehoord werd door 'n buurman.
gen, die naam is de naam van een lasteraar,
de naam van een bloodaard, die zijn echtge
noote laat beleedigen Komaan, Mijne Hee
ren. ge hebt slechts te bevelen," en met van
woede bevende vingers deed zij de snaren
van hare harp trillen.
„Speel. Mevrouw, het lied God save the
king. Dat God behoede den koning, zal wel
het lied zijn, waaraan uw hart het meeste
hecht."
„Geen wonder Ik ben de dochter van
Edward Erickdale. die voor den koning op het
schavot stierf." en bij deze woorden deed zij
een^greep in de snaren, die van haar kunst
vaardigheid getuigde en het door Ben John
son vervaardigde lied klonk door de zaal, ter
wijl de harptonen zich door het geopende
venster een uitgang baanden.
Een aoodelijke stilte heerschte er in de
zaal. toen zich eensklaps eenig gerucht aan
de kleine deur deed hooren.
„Mylord," zeide graaf Arthur zacht tegen
zijn vader, „ge hebt mij den naam nog niet
genoemd van den minnaar mijner echtge
noote
„Dat is niet noodig. ge zult hem zien.
hij komt
..Hij, de minaar van Lucie Erickdale
riep Arthur. de hand aan het gevest van zijn
degen slaande.
Graaf William hield de hand van zijn zoon
tegen en zeide ..Arthur, er bestaat een man
in dit koninkrijk, tegen wien ge den degen
niet trekken moogt
Op dit oogenblik trad Karei II de zaal bin
nen.
„De koning riep Arthur, en een doode-
lijke bleekheid bedekte zijn wangen.
(Wordt vervolgd).
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringer Courant.
Wieringermeerbode.
De Polderbode.
Zij per Courant.