31e JAARGANG
DONDERDAG 26 SEPTEMBER 1940
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No, 112
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 38.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels I 0.50
Iedere regel meer f 0.10
„HOUTTANKS" OP KOMST.
Ned. Heide Mij. maakt blokjes voor
vrachtauto's.
Perspectieven ook voor normale tijden.
Het Hbld. schrijft
Tijdens een excursie, die wij dezer dagen
door het Peelgebied maakten, heeft de ad
junct-directeur van de Ned. Heidemij., dr.
Houtzagers, ons een nieuwe industrie laten
zien, die thans, als gevolg van de oorlogsom
standigheden op volle kracht werkt, maar
ook voor de toekomst, wanneer normale tij
den zullen zijn weergekeerd, groote mogelijk
heden biedt. De aanleiding daartoe was een
misverstand, dat, naar dr. Houtzager^
mededeelde, blijkt te bestaan. Er is n.1. de
laatste maanden veel geschreven over de ver
vanging van benzine door gasgeneratoren en
daarbij is ten aanzien van de houtgasgenera
toren opgemerkt, dat deze slechts zouden
kunnen worden gestookt met blokjes van ber
ken- of beukenhout. Zou dit waar zijn, dan
zouden de verwachtingen ten aanzien van de
houtgasgeneratoren niet al te hoog kunnen
worden gesteld, want ons land bezit in totaal
ongeveer 180.000 hectare bosch, waarvan niet
minder dan 160.000 hectare uit dennenhout
bestaat en slechts 20.000 hectare uit loofhout.
Zou dus uitsluitend berken- en beukenhout
kunnen worden gebruikt, dan zouden de mo
gelijkheden, nu de invoer van hout van wei
nig beteekenis is, van wel zeer geringe betee-
kenis zijn.
Een feit is echter, dat dennenhout niet min
der goed is dan welke andere soort hout ook;
de eenige eisch, die aan het hout gesteld moet
worden en dat geldt voor alle soorten
is, dat het droog is.
De Ned. Heidemij. is intusschen reeds ruim
twee jaren bezig, om hout ten behoeve van
gasgeneratoren te verwerken en kan dus al
op eenige ondervinding terugzien. Deze in
dustrie is van beteekenis. omdat het de ver
werking betreft hoofdzakelijk van hout, dat
voor geen ander cïoel brandstof daargela
ten geschikt is. Zonder dat de boschstand
ook maar in het geringste wordt geschaad kan
een aanzienlijke productie worden verkregen.
Men heeft kunnen vaststellen, dat een mid
delmatige vrachtwagen op den grooten weg
op één kg hout 1.2 tot 1.5 km kan rijden bij
een snelheid van ongeveer 60 km per uur. De
productiemogelijkheid in ons land is thans
zóó, dat in normale tijden ongeveer 10% dei-
vrachtwagens op houtgas zou kunnen rijden,
waarbij nog komt. dat dit op het oogenblik
althans heel wat goedkooper is dan ben
zine. Deze laatste kost nu 21 cents per liter,
het hout ongeveer 4 cents per kg. zoodat ieder
vrachtautobezitter gemakkelijk het verschil
kan uitrekenen. Natuurlijk is er een aanmer
kelijk verschil in de streken, waar de wagens
rijden, zulks met het oog op de vervoerkosten
van het hout, maar het bovenstaande toont
toch wel aan, dat het houtgas ter vervanginj
van benzine, óók in ons aan bosch betrekke
lijk arme land een factor van beteekenis is.
Midden in een dennenbosch zagen wij een
bedrijf voor de vervaardiging van houtgas-
blokjes in volle werking. Er stond een uit stroo
en slieten opgeslagen loods, waar de wind vrij
door kon spelen, maar geen regen kon door
dringen, die een opslagruimte van ongeveer
300 kub. m. bood. Mannen en jongens waren
BUITENLEVEN.
We wonen sinds korten tijd buiten, op een
rustig, klein plaatsje.
Mijn vrouw, die heel veel van bloemen
houdt, heeft vóór het huis haar bloementuin
en 't is haar glorie, dat iedere voorbijganger
een woord van lof over heeft voor den prach-
tigen bloei der verschillende bloemen.
Achter het huis ligt een aardig lapje grond,
v/aarop ik direct beslag wilde leggen om kip
pen te houden, doch wat me even gauw weer
ontfutseld werd door m'n vrouw en de dienst
bare geest die me onder een vloed van woor
den kwamen overtuigen dat juist daar het
geriefelijkste deel van het geheele huis was.
„Waar mot ik anders me wasch bleeken
vraagt Kee op een toon die geen weerspraak
duldt.
„Zoo'n echt plekje om de zomergroenten te
wasschen," beweert mijn vrouw, op veel zach
ter, doch héél gedécideerden toon.
,,'t Zou zoo aardig zijn," tracht ik nog in
het midden te brengen. „Een mooi, stevig
hok, en dan allemaal witte Leghorns, echte
leggers, hoor
„Het gaat niet, manlief, we kunnen 't plek
je niet missen. Laten we eens kijken of hier
in de buurt niet een lapje grond is te huren
om je kipjes neer te zetten."
De vrouw beschikt en manlief wikt.
Er wérd een stukje grond gehuurd, een klein
gedeelte van een groot bouwland, ongeveer
vijf minuten van ons huis af.
Al mijn vrijen tijd, dat is de tijd waarop
ik niet naar stad ga voor m'n zaken en het
liefste vrouwtje ter wereld geen beslag op
me legt, om visites af te leggen of ze te ont
vangen, gebruikte ik om eigenhandig de kip-
penwoning op te richten.
En zij mag er wezen Een ruime loop, 'n
degelijk nachthok, flink in de verf. geheel
met kippengaas afgezet en beschut tegen re
gen en wind.
Twaalf mooie leghorns met een fieren, trot-
schen haan scharrelen tusschen de schelpen
rond en voorzien ons dagelijks van heerlijke,
versche eitjes. En zóó flink leggen ze, dat
bezig het dennenhout te zagen en vervolgens
te kloven in segmenten met een straal van
ongeveer 6 cm. Zij verdienen hiermede een
behoorlijk weekgeld, zoodat dit een factor
van werkverruiming is. Zonder bezwaar kan
men opslagplaatsen in Noord-Brabant, op
de Veluwe, in het Oostelijk deel van de pro
vincie Utrecht en in Drente en Overijssel aan
de groote verkeerswegen maken, zoodat cie
belanghebbenden gemakkelijk hun voorraad
kunnen opnemen en men dus, wat de heer
Houtzagers noemde, „houttanks" krijgt.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
KETTINGHANDEL IN CACAO.
Groote partijen te Rotterdam in beslag
De politie te Rotterdam heeft ingegrepen
in verband met den verkoop van cacao, welke
den laatsten tijd vaak boven de gestelde prij
zen werd verkocht. Een aantal winkeliers en
grossiers, dat anders geen of weinig cacao in
voorraad had bleek over de groote hoeveel
heden te beschikken. Zelfs was er een partij
\an 100 kg in handen van een vischhandelaar,
die zijn voorraad niet had opgegeven aan de
meelcentrale. Blijkbaar wilden deze menschen
een kettinghandel m cacao beginnen ver bo
ven de gestelde prijzen. De grossiers en win
keliers hadden in den regel de cacao reeds
voor 8 Augustus gekocht, toen het Cacaobe-
sluit verscheen. De partijen zijn waarschijn
lijk afkomstig van een fabrikant of grossier
die van tevoren op de hoogte moet zijn ge
weest met dc verschijning van het Cacaobe-
sluit. Partijen van 100 en 500 kg heeft de po
litie in beslag genomen. Zij zoekt nog naar
een partij van 800 Kg., welke oorspronkelijk
had toebehoord aan een firma, bij wie nog
95 kg in beslag zijn genomen. De grootere
hoeveelheid was echter reeds naar elders ver
huisd.
SAMENWERKING TUSSCHEN NEDER-
LANDSCIIE EN DUITSCHE POLITIE.
Verschenen is een buitengewoon politieblad
dat o.m. een brief bevat van den Secretaris-
Generaal, wnd. hoofd van het Departement
van Justitie, aan den procureurs-generaal,
fungeerend directeuren van politie.
Ten einde te kunnen voldoen aan de for-
meele vereischten voor het bewijs in straf
zaken en wel in het bijzonder om van gecon
stateerde overtredingen door een bevoegd op
sporingsambtenaar proces-verbaal te kunnen
doen opmaken zoo deelt de secretaris-gene
raal in dit schrijven mede heeft de Befehls-
haber der Ordnungspolizei bepaald, dat met
ingang van 25 September de z.g. „Verkehrs-
eberwachungs-Kommandos" zich bij de uit
oefening van hun dienst zullen doen verge
zellen van een daartoe door de ter plaats;
bevoegde Nederlandsche politie-autoriteit ter
beschikking te stellen Nederlandschen politie
ambtenaar (uiteraard zal deze opsporingsbe
voegdheid dienen te bezitten) behoorende tot
marechaussee rijksveldwacht of gemeente
politie.
Deze Nederlandsche politiebeambte neemt
deel aan de controle door de „Verkehrs-
Uberwachungs-Kommando's"
Hij ontvangt van dit Kommando de door de
Duitsche ambtenaren geconstateerde straf-
het moeder de vrouw en haar factotum Kee
hoofdbreken kost, in welken vorm de eitjes
verorberd moeten worden, en ik soms, na mijn
terugkeer van het kippenhok iets in hun
oogen meen te lezen van „Daar heb je 'm
weer met z'n eitjes." Maar, dat kan wel ver
beelding van me zijn.
Tot zoover ging alles goed met m'n hoen
ders hoorde ik anderen klagen over slecht
leggen, „het snot", mijn stel gedroeg zich
voorbeeldig en ik spaarde dan ook geen moei
te om de kippen-woning zoo ideaal mogelijk
te maken.
Toen kwam de winter en die bracht een
boel zorgen voor m'n kippenkolonie mee. Was
't eerst een aardig tripje van huis naar het
hok, in sneeuw of regen was dit minder aan
genaam, en wanneer ik zoo 's morgens naar
ze toe slofte, in één hand een schaal warme
bik van den vorigen dag, in de andere een
kan water, dan voelde ik hoe twee paar oogen
me lachend nakeken, met een glimpje spot
erin, of ik meende een onderdrukt gegichel
te hooren uit de huiskamer waar mijn vrouw
en Kee bezig waren den ontbijt-boel weg te
ruimen.
Vrouwen gunnen je nooit een liefhebberij.
Heb je een fiets gekocht, 't ding moet bij
den melkboer gestald, want „me loopers lijden
er zoo van." Loop je goedkoop tegen een ca
mera aan, nergens kan ruimte gemaakt voor
een donker hokje, of het spoelen van de pla
ten maakt zooveel rommel.
Na deze verzuchting zal ik verder gaan
met mijn kippen-roman.
Er zijn van die dagen waarop alles je tegen
loopt. Zoo was 't ook op den gedenkwaardigen
dag waarvan ik u ga vertellen.
Ik werd 's morgens onzacht gewekt door
een hevig gestommel op de deur van onze
anders zoo rustige slaapkamer.
„Mevrouw," klinkt Kee's mannelijk geluid,
ik heb me verslapen, roept u mijnheer gauw,
anders verzuimt hij den trein."
Mijn vrouw rijst haastig op en na een blik
op de klok is haar eerste werk mij met ze
nuwachtige haast door elkaar te rammelen
en me in de ooren te tuiten, dat het al acht
uur is en ik zeker het eerste treintje zal mis
sen.
bare feiten opgemaakt „Anzeige", wanneer
het een geval betreft, dat tot de competentie
van den Nederlandschen rechter behoort.
Ter aanvulling van deze „Anzeige" en con
form het door hem bij zijn dienstoefening per
soonlijk waargenomene, maakt de betrokken
opsporingsambtenaar vervolgens, overeenkom
stig het Wetboek van Strafvordering, proces
verbaal op hij levert dit met bijbehoorende
stukken, waaronder de schriftelijke aangifte
van het ^Verkehrs-Uberwachungsf-Komman-
do" op de gebruikelijke wijze in.
HOE BOERT MEN IN FRIESLAND?
Uit een staat van de gemiddelde uitkomsten
over het boekjaar 1939'40 in 1452 bij de
Coöp. Centrale Landbouwboekhouding
Friesland aangesloten bedrijven, blijkt, dat
de bruto winst per ha bedroeg voor de klei-
weide-streek f 165.20, veeweide-streek f 147.59,
de wouden f 135.15 en de kleibouw-streek
f 193.63.
Het overschot voor den boer per ha was
fesp. f 61.38, f 53.42, f 49.81 en f 90.93.
De brutowinst is het voordeelig verschil
tusschen de bruto-opbrengst en de totale on
kosten. Het is de winst die, dezelfde omstan
digheden, zou zijn gemaakt, indien alle be
trokken boeren op hun eigen „plaats" woon -
den, geheel met eigen kapitaal werkten en
geen grondbelasting, waterschapslasten en
wegenbelasting betaalden.
Bij het bepalen van deze winst is rekening
gehouden met alle voordeelen, die de boer uit
zijn bedrijf geniet, behalve het genot van vrije
woning.
Het overschot voor den boer is verkregen
door de „rente van hel bedrijfskapitaal"
de „huur" in mindering van de bruto-wïnst
te brengen.
DUISTERNIS EN HUISARREST.
Het aantal dergenen, die de voorschriften
betreffende verduistering en het zich niet op
straat mogen bevinden, overtreden, is te
's-Gravenhage nog steeds aanzienlijk.
In den nacht van Maandag op Dinsdag zijn
33 personen van wie acht vrouwen, die zich
onbevoegd tusschen 22 en 4 uur op de open
bare straat bevonden, naar het politiebureau
overgebracht. Zij konden daar eerst te vier
uur vertrekken, voorzien van een procesver
baal.
Er zijn 38 bekeuringen gemaakt wegens het
niet aan de vereischten der verlichting vol
doen van rijwielen. Daarvan zijn er twinti;
(waarvan het euvel niet ter plaatse kon wor
den hersteld) in beslag genomen.
Wederom en nog steeds waren verscheidene
woningen niet afdoende verduisterd nl. aan
de Regentesselaan, de Perponcherstraat en de
Daandelsstraat.
DE GESTOORDE BRUILOFT.
Huwelijksvoltrekking met hindernissen.
Het gebeurde dezer dagen in een Zuid-Hol-
xandsch stadje. Een trouwlustige heer wend
de zich tot de politie met de vraag, of hij in
die gemeente mocht trouwen, zijn verloofde
stond nl. te boek als vreemdelinge, aan wie
het recht om in het kustgebied te verblijven
bij verordening was ontzegd. Het zou niet erg
zijn, veronderstelde de a.s. echtgenoot, als de
politie maar even een oogje dicht Wilde knij-
pen^ dan was er na de trouwplechtigheid
geen vuiltje aan de lucht. De echtgenoot zou
immers na de trouwpartij Nederlandsche en
vreemdelinge-af zijn geworden. Maar de po
litie had er geen ooren naar. Wet is wet en
zij dient te worden nageleefd. Hals over kop
schreef de bezorgde en in ondertrouw staan
de heer een verzoek aan de autoriteiten, die
welwillend genoeg waren dit nog denzelfden
dag aan de Haagsche overheid door te geven.
Maar tusschen Zaterdagmiddag, toen het
verzoek wegging en de Maandagmorgen waar
op de plechtigheid zou worden voltrokken
was er te weinig tijdsruimte om dit verzoek
in te kunnen willigen.
Bruid en bruidegom waagden het er toch
maar op. Tegen twaalf uur Maandagmorgen
kwam de auto met het a.s. echtpaar aanrij
den. Er waren als altijd nieuwsgierige toe
schouwers en onder hen bevonden zich twee
rechercheurs.
Groot was de ontsteltenis bij het trouwlus
tige paar en bij de meegekomen familie, toen
deze rechercheurs zich kenbaar maakten en
te verstaan gaven, dat de bruid zich naar het
politiebureau moest begeven. In dit kritieke
uur liet de bruidegom de bruid niet in den
steek en ook hij ging mee. De heele trouw
stoet deed dat eveneens en allen werden met
de égards, welke zelfs de politie in zulk een
pijnlijke situatie het bruidspaar verschuldigd
dacht te zijn, ontvangen.
's Gravenhage was inmiddels opgebeld en
eindelijk om half vijf des middags kwam het
bericht, dat toestemming werd gegeven voor
de trouwpartij mits de huwelijksvoltrekking
voor Dinsdagmorgen twaalf uur zou zijn ge
schied.
In de wolken over deze gelukkige oplossing
lieten de beide wachtenden er geen gras over
groeien en nog in den zelfden laten namiddag
werd een ambtenaar van den Burgerlijken
Stand gerequireerd, die de huwelijksformali
teiten verrichtte.
Het paartje woont nu als man en vrouw in
het zelfde Zuid-Hollandsche stadje, waar zij
niet langer als vreemdelinge, maar als Neder
landsche onderdane bij de wet op 23 Septem
ber 1940 met een Nederlander getrouwd te
boek staat.
DE NIEUWE ZEEPBON.
Gedurende het tijdvak van 25 September
tot en met 18 October geeft de met „104" ge
nummerde bon van het algemeen distributie
bonboekje recht op het koopen van 150 gram
toiletzeep (nieuwe samenstelling) óf 120 gram
huishoudzeep, óf 200 gram zachte zeep, óf
250 gram zeeppoeder, óf voorzoover voor
radig 125 gram zeepvlokken, óf 250 gram
zelfwerkende waschmiddelen, óf 200 gram
vloeibare zeep.
Voorzoover de verpakking dit toelaat, kan
de verbruiker desgewenscht gedeelten van
bovenstaande hoeveelheden in combinatie op
één bon koopen. Men zal dus b.v. op één bon
60 gram huishoudzeep plus 100 gram zachte
zeep kunnen verkrijgen.
Wasscherijen zullen voor de behandeling
van de gezinswasch gedurende bovengenoemd
tijdvak de met „104" genummerde bon van
het algemeen distributiebonboekje van hun
clientèle in ontvangst kunnen nemen voor het
koopen van waschpoeder en wel één bon per
acht kilogram droog waschgoed. De wassche-
rij zal per bon 600 gram waschpoeder kunnen
betrekken.
In minder dan geen tijd zijn we allebei ge
kleed en als we aan de ontbijttafel zitten,
merk ik dat er op schromelijke wijze over
dreven is, en ik met gemak mijn treintje kan
halen, zélfs nog tijd heb de kippen te voeren.
,Je haalt 'm niet, als je nog eerst naar de
kippen gaat," waarschuwt mijn vrouw.
.Wél, als ik mijn city-bag meeneem en van
de kippen recht door naar den trein ga."
Vóór ik u de lotgevallen van dien dag ver
der vertel, moet ik u even inwijden in de ge
heimen van mijn kippen-ren.
U moet dan weten, dat, toen de kippen zoo
aan alle eischen voldeden die je gewoonlijk
aan een goeden toom kippen stelt, ik hoe
langer hoe meer zorg aan hun verblijf be
steedde en in mijn vacantie een ruim, stevig
nachthok en leghok voor ze timmerde.
Om te voorkomen dat eventueele vreemde
gasten me de eitjes voor den neus wegkaap
ten, liet ik een flink slot op de deur van het
nachthok maken waarvan ik alleen den sleu
tel bezat.
Dien morgen dan, wandelde ik als gewoon
lijk naar mijn hoenders en daar er een ste
vige wind stond, had ik de grootste moeite
met schaaltjes, water en city-bag behouden
bij ze aan te komen.
Na ze vlug gevoerd te hebben, bleef me nog
net tijd over om te inspecteeren of er al een
ei lag, want ze zouden juist weer met leggen
beginnen en dan is zoo'n eerste ei iedere keer
weer een aardige verrassing.
Een blik in de leghokjes overtuigde me dat
er géén ei was, en net wilde ik me vlug naar
de deur wenden toen deze door een rukwind
dicht en in het slot vloog.
Woedend grabbelde ik in m'n broekzak
naar den sleutel, ik vind het ding niet, in
koortsachtige haast onderzoek ik al m'n zak
ken, kijk in portemonnaie, portefeuille, het
ding is nergens te vinden. Nog eens onderzoek
ik alles van onder tot boven, maar slaagde er
niet in hem te vinden.
Een blik op mijn horloge geeft me de over
tuiging dat mijn treintje juist het station uit-
stoomt.
Ik voel me ellendig, woestToch eens
probeeren of ik die deur niet met een Hin
ken trap openkrijg. Met een aanloopje bons
ik er tegen aan, nog een keer. stééds krach
tiger zonder gevolg.
De kippen, verbaasd door het vreemde ver
loop der dagelijksche gebeurtenissen, trippel
den alle weer het nachthok in en kijken me
arrogant aan en vooral de haan irriteert me
hevig, telkens wipt ie treiterig het hok uit
en in, komt voor me staan en stoot er een
triomphantelijk kuukelekuu uit.
Ik voel me dood-ongelukkig, daar ben ik
nu opgesloten in mijn eigen kippenhok en
ik zou haast zeggen geen haan die naar me
kraait maar dat gaat hier niet op.
Elven moet ik lachen om den humor die
daarin zit, maar dan dringt 't tot me door,
dat ik hier wie weet hoe lang kan zitten eer
iemand vermoedt in welk een benarde positie
ik mij bevind.
M'n vrouw en Kee denken me op weg naar
stad en 't zou al toevallig zijn als er juist ie
mand voorbij ging die mijn roepstem in de
woestijn zou hooren.
Tóch probeeren. Met twee vuisten bonk
ik op de deur. De kippen vliegen als dol door
het hok en stuiven den loop in. Veeren en
andere minder prettige projectielen vliegen
me om de ooren. Toch geef ik 't niet op. Ik
trommel een helschen parade-marsch op de
deur, afgewisseld door kreten die iemand door
merg en been moeten gaan.
Dit houd ik ongeveer een half uur vol, tel
kens met tusschenpoozen, -in hoopvol luiste
ren of iemand mijn noodsignalen gehoord
heeft. Dan zet ik me afgemat op den steenen
vloer neer. Na een tijdje in droeve gelaten
heid zoo gezeten te hebben, begin ik mijn po
gingen opnieuw.
Ach, er gaat dezen morgen zeker niemand
voorbij. Moedeloos ga ik weer zitten, kijk op
mijn horloge en dan schiet me een heldere
gedachte door 't hoofd, 't Is nu half elf, om
elf uur moet de groentevrouw voorbij komen,
want ik had m'n vrouw en Kee meermalen
met lof hooren gewagen over de nauwgezet
heid van „Manke Trljn," die zoolang we er
al wonen, stipt op hetzelfde uur met- haar
wagen voor de deur komt. Om 10 minuten
vóór elven begin ik al„Hui-lep hul-
Iép hui-lep!!
Hè, 't klinkt wel heel luguber, ik wissel het
LEGITIMATIEVERPLICHTING.
Controle in het z.g. kustgebied begint
1 October, voor het overige op 1 November.
De commissaris-generaal voor de openbare
veiligheid en hoogere S.S. en politieleider,
deelt officieel het volgende mede
De verordening nr. 129 40 van de secreta
rissen-generaal van Binnenlandsche Zaken en
van Justitie, betreffende de verplichting tot
legitimatie, treedt voor de Wadden-eilanden
en in het kustgebied van het bezette Neder
landsche gebied, begrensd door de lijn Den
Helder. Noord-Hollandsch Kanaal, Alkmaar,
Uitgeest. Beverwijk. Velsen. Santpoort. Haar
lem, Heemstede, Bennebroek, alsmede voor de
geheele provincie Zuid-Holland en in de pro
vincie Noord-Brabant ten Westen van de
spoorlijn, loopend van de grens der provincies
Gelderland-Noordbrabant over Orten. 's-Her-
togenbosch, Vught. Boxtel. Best. Acht, Eind
hoven, Valkenswaard in de richting Neerpelt,
op 1 October 1940 in werking. Voor het ove
rige bezette Nederlandsche gebied zal voor
1 November 1940 geen controle op de legiti
matieverplichting worden uitgeoefend.
DE ZUIDERZEEWERKEN.
Naar wij vernemen, zal voortaan ook des
Zondags aan de Zuiderzeewerken worden ge
werkt. ten einde de verschillende werkzaam
heden dit jaar op tijd klaar te krijgen.
TREINEN WORDEN VERDUISTERD.
Spcedig geen stikdonkere c-oupé's meer.
Treinen van de Nederlandsche Spoorwegen
rijden voor het grootste deel tot nu toe na
zonsondergang en voor zonsopgang in het
volslagen dui-ster. De lampen in de coupé's
branden niet. Voor wie zich door kleine onge
makken niet uit het veld laat slaan is dit wel
is waar vervelend, maar de hoofdzaak is toch,
dat de treinen rijden en men komt waar men
wezen wil. Niettemin zal dat zoo niet de ge
heele winter blijven.
De desbetreffende afdeelineen van de Ned.
Spoorwegen zijn doende de noodige voorzie
ningen te treffen en als het zoo vroeg donker
wordt, dat tal van treinen verduisterd zullen
moeten rijden, dan zal het licht niet behoe
ven te ontbreken.
Hoe verduisterd wordt, dat hangt af van de
aard van de trein Bij sommige wagens is het
voldoende de gordijnen neer te laten en een
blauw of zwak lampje in de fitting te schroe
ven, bij sommige was het noodig een rand
van zwart papier langs de vensters te plak
ken.
Uiteraard is heldere verlichting niet moge
lijk. Men zal genoegen moeten nemen met een
zwakkere lichtbron of met een blauw lampje.
De passagiers van de coupé's worden ver
antwoordelijk gesteld voor het handhaven van
de door de Spoorwegen aangebrachte verduis
teringsmaatregelen. Bordjes, die de reizigers
daarvan in kennis stellen, worden reeds in de
treinen aangebracht.
LANDEIGENAAR VEROORDEELD.
Hij had cultuurgronden braak laten liggen.
De rechtbank te Arnhem heeft een 64-ja-
rigen landeigenaar te Vught, die zeven akkers
onder de gemeente Appeltern, in den zin van
de bodemproductiebeschikking 1939 ter be
schikking staande, cultuurgronden braak had
laten liggen tot een boete van f 500 of twee
maanden hechtenis veroordeeld.
af met „Trijntje hul-lèp
En eindelijk eindelijk, hoor ik voetstap
pen, dat moet Trijntje zijn. Nóg meer zet ik
mijn stem uit, nóg akeliger klinkt mijn hulp
geroep.
„O, Heerhoor ik buiten een benauwde
stem zeggen.
„Ik ben het. Triin. mijnheer van Wellenaar,
ik zit opgesloten in het nachthok en heb den
sleutel niet bij me."
.O. Heer, o Heer d'r is vast een ongeluk
met hem gebeurd." En wég gaan de voetstap
pen. wég hoor ik manke Trijn hinkelepinken.
Zoo'n stom wijf. ze heeft me zeker niet
verstaan. Wéér schreeuw ik uit alle macht.
Met blijft doodstil. Uitgeput zet ik me naast
m'n city-bag op den grond. Als ik een
poosje zoo gezeten heb hoor ik het geluid van
meerdere voetstappen, alles door elkaar, haas
tige, weifelende, en veel geroezemoes van
stemmen.
.Kalm. mevrouw, kalm," hoor ik Kee's com
mando-stem beweren.
.Hebben jullie den sleutel," schreeuw ik uit
mijn gevangenis.
.O. man, man, ben je niet gewond, wat is
er toch gebeurd," bibbert het zenuwachtige
stemmetje van mijn vrouw.
„Och zeuren jullie niet, maak liever de deur
open."
,We konden den sleutel niet vinden," snikt
mijn vrouw.
..Daar is de smid al, mevrouw."
Dan worden er sleuels geprobeerd en einde
lijk daar stroomt het daglicht in mijn cel.
Maar verschrikt deins ik terug voor de men-
schenmassa voor het hok. Daar staan, m'n
vrouw, Kee, de smid. de groentevrouw, en
achter hen, dringend, om toch niets te ver
zuimen van het droevig schouwspel, de bak
ker. de slager, de kruidenier en vele vrouwen,
„zóó van hun werk weggeloopen." Door mijn
hulpgeroep was Trijntje in de verbeelding dat
er een vreeselijk ongeluk gebeurd was en had
niet alleen mijn vrouw, maar het halve dorp
In opschudding gebracht.
Nu ik zal er maar niet veel meer van
vertellen. Een week later heb ik de kip
pen verkocht.
