31e JAARGANG DINSDAG 8 OCTOBER 1940 No. 117 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Mijiihardtjes ALS HET DUISTER IS. W1ERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden t 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU ffippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. JB. AD VERTENTIëJ Van 1 5 regels Iedere regel meer BOUWEN AAN DE TOEKOMST. We hebben het meer gezegd, en we willen er nog eens de aandacht op vestigen, omdat in een tijd als wij beleven en met het oog op de toekomst van ons volk iedereen er zich van moet doordringen alles vloeit, alles be weegt, alles wisselt, alles verandert. Niets is, de eeuwen door, op aarde absoluut gebleken. Er is een tijd geweest, dat de menschen be paalde rotsvaste opvattingen hadden van het wereldbeeld, en dat ieder die daar tegen in ging als een ketter werd beschouwd en met clen dood bedreigd. Er is van die opvattingen niets meer over. Er was een tijd, dat bepaal de filosofieën heel het denkende geslacht veroverden en beschouwd werden als het hoogste punt waartoe de menschelijke geest kon komen ze zijn bestreden, verdrongen, verbeterd. Godsdienststelsels en godsdienst vormen zijn aan de wet der evolutie al even min ontkomen beschavingen en staten zijn ineengestortgrenzen uitgewischt. Alles vloeide, alles wisselde, alles verzonk onaan tastbaar waren alleen de groote ideëele en godsdienstige waarden liefde, recht, gerech tigheid, eeuwigheid. Daarom zongen de ge- loovigen„Rust, mijn ziel, uw God is Ko ning Heel de wereld Zijn gebied Alles wisselt op Zijn wenken Maar Hij Zelf ver andert niet." Wie dit alles bedenkt, wie deze les verstaat, die zal er vrede mee hebben, dat in de stormen van deze tijd veel van het oude verloren gaat en dat we ons met nieu we vormen vertrouwd moeten maken. En nog maals het is noodig, dat we ons hiervan doordringen, want hoe meer we dit doen, hoe sneller we een goede toekomst voor ons volk nabij brengen. Star vasthouden aan het oude is dwaasheid bouwen aan de toekomst kunnen we alleen door een open aanvaarding van het nieuwe, in breed-Nederlandschen zin, en door daarvan het beste te maken wat er van te maken is. tegen Hoofdpijn, Kiespijn, Migraine BINNENLANDSCH NIEUWS. WELKE VEREENIGINGEN AANGIFTE MOETEN DOEN Opzettelijk verzuim wordt gestraft De Verordening van den Rijkscom missaris over de nict-eommercieele ver eenigingen en stichtingen stelt een plicht van aangifte voor al deze organi saties in, welke binnen twintig dagen na het inwerkingtreden der verorde ning, dus na 21 September j.1. moet. vvor dflh ingevoerd. De aangifte geschiedt door inleve ring van een ingevulde vragenlijst en een vermogenstaat, beide in duplo, on der toevoeging van twee exemplaren der statuten, bij den bevoegden procu reur-generaal, wien tijdig om toezon ding van de vereischte formulieren moet worden verzocht. Het aantal van verccnigmgen en stichtingen, welke aan de bepaling van de verordening verbonden zijn, is groo- ter dan op het eerste gezicht wellicht zou schijnen. De Verordening bepaalt dat alle niet-commerciecle vereenigin gen moeten worden aangegeven, dus alle vereenigingen, welker voornaam 't Is 's avonds nu niet bepaald een pretje buiten te wandelen, want men komt door de duisternis voor de meest vreemde verrassingen te staan. In het „U. N." lazen we het volgende niet onvermakelijke verhaal, van wat een der re dacteuren overkwam. Het buiten wonen heeft z'n vóór en z'n te gen, daar kan men het gevoeglijk over eens zijn. Er zijn vele vóór's en vele tegens en het ligt er nu maar aan, wat onder bepaalde om standigheden de doorslag geeft. Tot nu toe waren er bij mij meer voor's. Dus woon ik buiten. Een van de tegens is dat het tegenwoordig 's avonds om elf uur buiten, dat wil zeggen buiten de stad, verdraaid donker kan zijn, Ik woon in een alleraardigst laantje. U weet wel, met van die knusse kleine villatjes, waarvan ze er destijds vier dozijn aan weers zijden van de weg pootten. Sindsdien zijn ze niet meer gegroeid. Het bleven kleine „huiskens", met een tuintje er voor, een paar verwaaide dennenboomen er achter. Vier en twintig van die hebbedingetjes staan er aan iedere zijde van de laan waar mijn woonstee is. Links de deur, 'n klein portaal rechts de trap naar boven, allemaal zijn ze eender. 's Avonds is het heelemaal erg. Dan moet je als je de laan binnenkomt gaan tellen. Een, twee, drie, vier, nummer zestien rechts is mijn huis. ste doel niet op zakelijke bedrijfsvoe ring is gericht en welker werkzaam heid niet voornamelijk winst beoogt. Beslissend is volgens den tekst dei- verordening -het hoofddoel. Wanneer lus b.v. een sportclub haar vereeni- gingsgebouw gedeeltelijk verhuurt en daaruit voor de club huuropbrengsten verwerft, blijft toch het doel in hoofd zaak op de bevordering van de licha melijke oefening en de sportbeoefening der leden en op het spelen van wed strijden gericht, dus op nict-commer- cieele doeleinden. Al deze vereenigingen, honden, orga nisaties en op vereenigingen gelijkende groepsvormingen, die in hoofdzaak niet-eominercieele doeleinden beoogen,, zijn zonder uitzondering aan den aan gifteplicht onderworpen, onverschil lig onder welken naam zij optreden, on vcrschillig ook of zij erkend of rechts persoonlijkheid bezitten. Evenmin speelt bijv. het, aantal leden of het al dan niet bestaan van een vereenigings vermogen een rol. De bonte verscheidenheid in het ver eenigingslcven, dat juist in Nederland zoo groote vlucht lieert genomen* maakt het onmogelijk, een ook slechts- hij benadering volledige opsomming van alle vereenigingen te geven, waar op de voorschriften van de verorde ning van toepassing zijn. Ieder vereenigingsbestuur zal daar om goed doen onverwijld na te gaan of de onder zijn leiding staande veueeni- ging, bond, enz. onder de termen van den aanmeldingsplicht vallen, want opzettelijk of nalatig verzuim van aan gifte wordt gestraft. In geval van twijfel verdient het aan beveling de vragenlijst in te vullen en den procureur-generaal toe te zenden. Blijkt uit de vragenlijst, dat de veree- niging niet onder de verordening valt, dan ontvangt het betrokken be stuur hiervan terstond bericht. ENKELE VOORBEELDEN. De volgende opsomming van afzon derlijke groepen van vereenigingen wel kc in den regel van niet commercieel en aard zijn, bedoelt alleen eenige voor beelden te geven om een ietier de beantwoording van de vraag, of de Ver ordening op zijn vereeniging betrek king heeft, te v erge ma k k e I ij ken. Aan den plicht tot aangifte zijn b.v. (onderworpen ambtenarenvereenxgin- gen, vereenigingen. van overheidsper soneel, vereenigingen van leerkrach ten bij het onderwijs, vereenigingen van medici en juristen, studentenver- eenigingen, politieke partijen, en poli tieke vereenigingen, technische veree nigingen, organisaties van deskundi gen, stenografenvereenigingen, arbei dersverenigingen, pesioenbonden, liefdadigheidsverenigingen* sociaal- politieke vereenigingen, charitieve ver eenigingen, vereenigingen op het ge bied der volksgezondheid, vereenigin gen voor jacht- en boschbouw en voor bescherming van dieren, natirurbe- schermingsvereenigingen, vereenigin gen van huis- en grondeigenaren, sport vereenigingen, wandelverenigingen, auto-, motor- en wielrijdersbonden, cnl turcclc vereenigingen, wetenschappe lijke verenigingen, vrouwenbonden, jeugdverenigingen alsmede allo gods- lienstige vereenigingen. Voorts alle niet-commerciecle stichtingen. Tenslotte moet nog op die soort van vereenigingen worden gewezen, die men kan samenvatten onder het verza -meibegrip gezelligheidsverenigingen. Hieronder moeten alle vereenigingen onder welken naam zij ook optreden, worden begrepen, welker oprichting en werkzaamheid het vermaak en het gezellige samenzijn in den breedsten zin des w-oords beoogt. MEN REKENE NIET OP PETROLEUM. Het A. N. P. meldt Ieder petroleumverbruiker moet es- van doordrongen zijn, dat van een noe menswaardigen aanvoer in de komen de maanden geen sprake kan zijn. Voor hen, die in de steden wonen, is het vraagstuk van een vervanging Van pe troleum niet zoo moeilijk. Lastiger wordt het voor hen, die op het platte land hun woonplaats hebben. Hun wordt aangeraden, als het maar even kan, zich voor de verlichting t.e laten aansluiten aan 'n electriciteitsnct.. Kolen, turf en als aanvulling spiri tus zullen voor verwarming en voor kookdoeleinden moeten dienen. In het eigen belang wordt aangera den zoo spoedig mogelijk te handelen. De Economische Voorlichtingsdienst, Rijnstraat 24, Den Haag, is bereid ver dere inlichttingen te verstrekken. LIMBURG BLIJFT NEDERLAND. In Limburg loopen hardnekkige geruchten dat binnenkort deze provincie, althans het gebied op den rechteroever met de rivier overgangen te Maastricht, Roermond en Venlo Blerick, bij Duitschland zal worden ingelijfd. Naar de „Limburger Koerier" verneemt zijn deze geruchten van allen grond ontbloot. Limburg blijft Nederlandsch. SCHENKINGEN VOOR DEN WEDER OPBOUW. Naar Den Helder en VLrssingen 25.000 dakpannen. Reeds eerder werd melding gemaakt van schenkingen, welke enkele fabrikanten van bouwmaterialen aan het regeeringscommissa- riaat voor den wederopbouw hebben gedaan, om op deze wijze mede te werken tot een spoedig herstel van de schade in de gebieden welke door de oorlogsomstandigheden geteis terd' zijn. Zoo ontving de regeeringscommissaris van de stichting gresbuizenconventie dertig ton gresbuizen en van de Nederlandsche dakpan- nencG'nventie honderdduizend dakpannen, terwijl aan het laatste geschenk nog de toe zegging van gratis v eervoer werd verbonden door de firma W. Was'sink te Amersfoort. De regeeringscommissaris heeft thans aan een gedeelte van deze partij dakpannen een bestemming gegeven. De gemeenten Den Hel der en Vlissingen zullen elk 25.000 stuks ont vangen. Hierdoor is, dank zij den gemeen schapszin, welke door de bedoelde organisaties en firma's werd betoond, in een dringende behoefte voorzien. Voorts ontving het regeeringscommissariaat van de machinefabriek Thole in Enschede de toezegging van honderd houweelen, welke voor Rotterdam bestemd zijn om daar bij de puintopruiming gebruikt te worden. Een paar dagen geleden had ik een helder oogenblik. Ik schafte mij een pot witte verf en een kwast aan en schilderde met forsche trekken het hekje voor mijn huis wit. Ziezoo, als ik nu 's avonds thuiskwam kon ik onmogelijk misloopen. Het witte hek zou mijn baken zijn. En warempel, het lukte. Tellen behoefde ik 's avonds niet meer. Voor in de laan begon ik donker hekje, donker hekje, nog een don ker hekje, ha daar was het witte hekje Dat ging zoo een paar dagen goed, totdat er zich 'n verschrikkelijk incident afspeelde. Op een maanlooze avond stapte ik door de inktzwarte duisternis naar huis. Donker hekje, donker hekje, donker hekje, wit hekje. Het was al laat en daar ik m'n vrouw niet wilde wakkerschrikken, liep ik behoedzaam de tuin door. Gelukkig, de deur was niet op het nachtslot. Ik zou maar geen licht aan steken want m'n vrouw heeft de gewoonte de verduisteringsgordijnen op te trekken als ze naar bed gaat. Boven riep een slaperige stem „Ben jij daar „Ja vrouwtje," riep ik terug. Op m'n teenen sloop ik de trap op en stoot te op de overloop ergens tegen aan. Ver draaid. daar had m'n vrouw weer eens de boel verzet, goed om je nek te breken in don ker. In de slaapkamer heerschte rust en Egypti sche duisternis. Omzichtig begon ik m'n spul len uit te trekken, maar ik had pech. Toen ik m'n vest op een stoel wilde hangen vielen er een paar guldens en m'n horloge uit. Het holderdebolderde over het zeil. „Gut Karei, wat maak je weer een herrie," BUITENLANBSCH NIEUWS. STERKE KOELING VAN VISCH. Hamburg, 5 Oct. (A.N.P.) Ecu firma te Hamburg heeft sensationeele resul taten verkregen op het gebied van sterke koeling van levensmiddelen. Een schip van 10.000 ton is verbouwd en met een bemanning van 120 koppen op den vischvangst in volle zee gezon den. Op dit schip, dat ccnig in zijn soort is, Wordt visch van goede kwali teit verwerkt en zóó sterk afgekoeld, dat zij in volkomen verschen toestan I aan den verbruiker kan worden gele verd. De koeling geschiedt tot 18 a '21 graden onder nul, doch men kan tot, 40 graden onder nul komen. Visschors- vaartuigen, die voor do vangst zorgen, leveren de visch aan hel koolschip ai. Daar worden de visschen machinaal ontdaan van den kop en graat en auto matisch verpakt in cellofaan. Opdat het Roeischip niet telkens zelf een haven behoeft aan te doen om tc lossen, brengen kleinere schepen steeds 'n deel van de visch naai- land, eveneens in koel-installaties. Dan wordt de visch in speciale koelwagons naar groote distributiecentra en in koelkisten naar kleinere plaatsen ge bracht.. Voor deze behandeling is slechts een zeer geringe prijsverhoo- ging hot gevolg, die overigens niet wordt gedragen door den kleinhande laar, maar door producent en grossier. Dezelfde procedure is een jaar geleden met succes toegepast bij sterke koeling van andere levensmiddelen, zooals fruit en groenten. GEMEENTE ZIJPE. Zijn stortgronden belastbaar Enkele jaren geleden werden verschillende bewoners van Zijpe en Hazepolder verrast met een aanslagbiljet voor een belasting op het bebouwd van de stortgronden langs het Nrd. Hollands Kanaal, „verrast" want deze belas ting was tevoren nooit geheven. Men liet het er niet bij zitten, maar al spoe dig was een comité gevormd en er werd be sloten dat alle belanghebbenden gezamenlijk een proces tegen Zijpe en Hazepolder zouden bekostigen, terwijl één der leden van het op posanten-comité als aanklager zou optreden, Mi'. Leesberg uit Alkmaar zcu hun rechten verdedigen, terwijl het polderbestuur Mr. Bou- logne als pleiter voor hun zaak liet optreden 3 October j.1. kwam Mr. Leesberg met zijn pleidooi voor den vierschaar in het gerechts gebouw in Alkmaar. Hij begon zijn gedegen pleidooi met een terugblik in de historie. Hieruit bleek dat de Koning Willem I bij het graven van het Noord Hollands kanaal de daarvoor benoodigöe gronden, alsmede een strook langs het kanaal eenvoudig onteigend had. zonder dat het polderbestuur daar ook maar in gekend werd. Hier werd de uitgesto ken grond opgeworpen, waardoor een soort dijk ontstond, de z.g. stortgronden. Door de onteigening waren dus kanaal en stortgronden aan het Rijk vervallen, en hoe de polder ook aandrong, en maande, het Rijk weigerde hiervoor polderlasten te betalen, maar beloofde na lang onderhandelen een afkoopsom te storten. In een proces voor het Amsterdamsch gerechtshof is deze zaak afge handeld, en door het Haagsch gerechtshof is deze toestand bevestigd. kloiik het uit het bed. Kjarel Maar ik heet geen Karei dacht ik nog net. Heul flauwtjes zag ik een arm uit de dekens naar boven gaan, een hand tastte naar het koord van de lichtschakelaar en floep, daar baadde de kamer zich in een zee van licht. Bij een verdrag van 16 dus de stortgronden voor lasten ontheven en de afkoopsom vastgesteld op ruim f 17000.die ook werkelijk betaald zijn, wat aan de rente van den polder nog duidelijk merkbaar moet zijn. 24 September werd door een nieuw contract vastgesteld dat er door den Rijkswaterstaat samen met dijkgraaf en heemraden jaarlijks controle zou worden gehouden over de stort grondenOok dit moet volgens pleiter nog teeds gebeuren in de maand September. Wat is er nu verder gebeurd Het Rijk heeft deze gronden verkocht, en die zijn bebouwd geworden met huizen. Door het verkoopen van dien grond traden de kou- pers evenwel ook in de rechten van hun machtige rechtsvoorgangerhet Rijk. Indi rect ziet pleiter zich dus pleiter voor he: Rijk. In 1937 kregen de eigenaren van de stoit- gronden het eerste aanslagbiljet, zij moesten- een bepaalde som voor het bebouwd van de stortgronden betalen. In zoo'n geval kan men ófwel onder protest betalen en de zaak laten beslissen door den kantonrechter, ófwel de Arrondissement Rechtbank het laatste woord geven. Hiertoe hebben opposanten besloten en zij gronden hun recht op het contract van 16 Maart 1839. Later hebben opposanten zich beroepen op het cohier en hun is toen verweten dat zij hun eïsch wijzigden, maar het waterschaps recht eischt van den polder, dat die eerst naar voren kwam met het cohier. Opposanten hebben daaraan dus niets misdreven, maar handelden geheel volgens het aloude water- ;chapsrecht. Spreker wees verder op een in dit verband zeer merkwaardig voorval. In het algemeen reglement voor de waterschappen van de pro- 'incie Noord-Holland staat een artikel waar uit blijkt dat alle gronden belastbaar zijn. behalve die waarvoor de belasting is af gekocht. Uitdrukkelijk staat hierbij vermeld, dat deze bepaling zoowel voor bebouwd als onbebouwd van toepassing is. Het merkwaardige is nu dat Gedeputeerde Staten, die toch in 1937 toestemming voor de bewuste belasting gegeven hebben, nü wilde belasten wat ze vroeger uitdrukkelijk van be lasting hadden vrijgesteld. Verder wees Mr. Leesberg nog op het feit dat beheer en onderhoud van de stortgronden bij 't Rijk liggen. Daar lastenheffen altijd beheer en onderhoud veronderstelt kan de polder hierover dus nooit belasting heffen. Nu is maar de vraag of men tegenwoordig een oude overeenkomst van 1839 zonder meer opzij kan zetten. Volgens pleiter is dit onmo gelijk daar de rechtstoestand in dien tijd nog dezelfde is als nu. Het verdrag van 1839 stelde vrij van polder- lasten. Zijn die lasten naar bebouwd (en niet van bebouwd) ook polderlasten? Ongetwij feld ja, want al bestond in 1839 de term bebouwd nog niet, het begrip was al bij den Egyptenaren bekend, en dat deze lasten on der een andere naam zijn afgekocht doet aan den zaak niets af. De kèrn van de gehe ven belasting blijft toch een belasting van den grond, onverschillig of men daar nu hui zen of meubelen opzet. Het blijft in wezen een grondbelasting. In zijn repliek begint Mr. Boulonge, de ver dediger van de belangen van Zijpe en Haze polder met de geschiedenis van de 1ste in dijking van de Zijpe. Spr. ziet het graven van het N. H. Kanaal als een ramp voor den polder. Hij schetst de verontwaardiging der ingelanden op de Koning, die alles uitvoer de zonder iemand daarin te kennen. Pas toen de werken klaar waren is gecorrespondeerd en een beetje tegemoet gekomen Vervolgens toont pleiter met enkele voor- zich niet kon permitteeren. Maar nu. Het pakje maakte hem heelemaal in de war. Hij zag er een klein, lief ding in, dat hem toelachte. Zijn kind Een jongen of een meisje Nee, een meisje, dat is min der zelfstandig en wil nog eens beschermd worden. Ridderlijke gevoelens ontwaakten in ICen snerpende gil klonk uit het bed en ik .Janssen's borst. Toen hij uitstapte voelde hij staarde in de verschrikte oogen van een mij .zich reeds vader van een dochter. Voorzien- tc-taal vreemde vrouw.... jtig greep hij naar het pakje. Hij gaf het niet Ik zal over de rest verder zwijgen, het is te af. Het behoorde van hem immers pijnlijk voor me. Op kantoor was hij in het geheel niet ver- Tenslotte kon ik niet weten, dat meneer strooid, integendeel hij werkte hard. hij Dinges, die twee huizen vóór mij woont, ook z'n hekje wit -geschilderd had. DROOM VAN EEN VRIJGEZEL. Direct bij het .instappen had de heer Jan sen het. pakje ontdekt. Het lag. niet opge merkt door de passagiers in 'n hoekje van de tram, J anssen pakte het op. met de bedoeling het bij het uitstappen aan den conducteur te geven. Dm tijdens den vrij langen rit wat te doen tehebben, peuterde hij aan het pakje, dat plo tseling openging. Nieuwsgierig keek Jansser t naar den inhoud het was een baby pakje. Ben beetje onhandig paitte hij het weer in en stopte het in zijn zak. De andere pas sagiers letten niet op hem, rij waren of in hun k- ranten verdiept of keken uit het raam. Ante m Janssen, begon te droomen. Een baby-i >akje Hij was vrijgezel en meende ie der ja ix weer te oud voor het huwelijk te zijn. gezond en flink. werkte voor twee. Tijdens het rustuurtje gaf hij zijn dochtertje den naam „Eva". -En Eva had blauwe sprookjesoogen en een blonde krullekop. Wanneer men Janssen vei-teld zou hebben dat Eva heelemaal geen sprookjeswe zen was, dan zou hij dat niet toegegeven heb ben. Voor hem beteekende dit kind een be langrijke factor in zijn leven. Pas toen hij thuiskwam herinnerde hij zich oat Eva moederloos was. Hij kon zich geen wezen voorstellen, dat het recht had moeder van zijn kind te zijn. Toen hij de woning bin nentrad. was hij opgewekt. Hij zag kinder armpjes, die zich naar hem uitstrekten, toen hij het pakje voorzichtig uitpakte en tegen het licht hield. Nu begon voor Anton Janssen een nieuw leven. Hij was niet meer de werkmachine, hij werd opgewekterzijn vrijgezellenbestaan had nieuwen inhoud verworven. De kleine Eva nam hem geheel ln beslag. Hij kocht speelgoed en richtte in de kamer een speel- hoekje in. Zaterdagavond en Zondag wijdde hij zich geheel aan het kind. Dan speelde hij met haar. Ook ging hij met haar wandelen. vÜto raZSmwcte «Tals een"luxe,"cué"Üïj Dat wil zeggen, hij droeg het pakje bij zich. wanneer hij naar buiten ging. Zijn veranderd gedrag viel tenslotte ieder een op. Men wist. het- echter niet te verkla ren. Men vermoedde een geheim, maar wist niet wat het was, totdat de werkster het kinderspeelgoed ontdekte. Toen begon het gevraag, het bespieden, het bespotten. De werkelijkheid maakte een einde aan Janssen's gedroom. Hij besloot een koffertje te koopen, het speelgoed er in te doen en aan een arm kind te geven. Bij het afscheid nemen druk te hij het pakje tegen zich aan. Janssen ging naar de speelgoedzaak, waar hij altijd de geschenken voor Eva kocht en vroeg een koffertje. Belangstellend informeer de de verkoopster naar de kleine, „Ja, kinde ren worden gauw te oud voor hun speelgoed. Dat is niets nieuws," merkte zij op. ..Ik zou de kleine wel eens willen zien. U houdt zeker erg veel van haar." .Juffrouw juffrouwhmstot terde JanssenAnnie". „Och, juffrouw Annie. ik moet U iets biechten. Ik heb in het geheel geen kind. Ik heb alleen dit hier, dit pakje. En dat heb ik gevonden. Ik heb ge droomd. ik heb alles gedroomd." En zacht voegde hij er aan toe. „Misschien heb ik wel mijn geheele leven alleen gedroomd." Juffrouw Annie was ontroerd. „Mijnheer..? Janssen.. Mijnheer Janssen ik vind dat zoo prachtig. U bent toch wel te lang alleen geweest. U behoort te trouwen en werkelijk een Evatje te hebben. Gelooft u Uit deze biecht ontwikkelde zich een vriend schap. Mijnheer Janssen beschouwde Annie eerst als bondgenoot van zijn geheim, dan als speelgenoot van zijn dochtertje. En tenslotte veranderde de vriendschap zoodanig, dat het tot een huwelijk kwam. «D.bld. v. R'dam.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1