31e JAARGANG
ZATERDAG 19 OCTOBER 1940
No. 122
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVEE
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. J.9.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
VOGELS DES DOODS.
Half tien.... tien uur in de avond
dan begint het gezoem van de vliegtui
gen. Stootend en dreigend ronken de
vogels des doods met hun zware verderf
zaaiende ballast door de lucht. Tiental
len zoeklichten steken als reusachtige,'
spichtig-uitloopende vingers naar bo
ven, waar ze elkaar ontmoeten en tas
tend zoeken. Sirenes gillen en janken.
Het afweergeschut bliksemt zijn felle
vuurschichten omhoog. Granaten sprin
gen uit elkaar. Mitrailleurs ratelden
spuwen rood-vlammend de projectielen
uit hun stalen mondLange, vurige,
doodelijke tongenDan een gierend
gefluitDe motor verstomtEen
duikvluchteen doffe knaleen
explosie.
De mensch tracht te slapenHij is
moe gewerkt.Vermoeid staart hij in
het zwarte, diep-donkere van de slaap
kamer.
Enerveerend houdt het gebrom aan
De mensch snakt naar het einde van
het angstig stooten van de machines,
welke heel hoog het sombere lied van
de dood en vernieling zingen. Opeens een
hevige slagkortbij explodeert een
bomHet verschrikte dorp luistert
ontzetmoede ledematen richten
zich opMenschen wachten in angst
en vrees op wat er kan gebeuren.
Dicht bij, in een andere kamer, slapen
de kinderen. Ze zijn moe van het stoei
en slapen door alles heen.
In het wiegje ligt het kleinste. Het
rose mondje even geopend,, de dichtge-
nepen vuistjes naast het hoofdje. Rus
tig ademt het 't Leven in
Maar plots kan de levensmotor wor
den afgezet.
Een secondedan duisternis, stil
te, en een einde
nog bruikbaar was gebleven, had hij de
moed niet hun aanbod aan te nemen.
„Het is toch met mij gedaan", ant
woordde hij triestig. „En ik heb trou
wens geen gulden over om jullie ook
maar het kleinste loon te betalen."
Toen zijn de knechts toch begonnen,
Alleen de oudste ging naar huis, zon
der een woord te zeggen. En juist toen
de patroon er over peinsde, dat juist de
knecht, die het langst bij hem gewerkt
had, hem het eerst in de steek liet
stond de brave man weer voor hem hij
had z'n spaarbankboekje gehaald en
stak dit de baas toe.
„Pak aan, baas", zei de knecht. „Ik
heb twintig jaar bij je geweest. Ik heb
'n centje kunnen oversparen. Hier heb
je zestienhonderd gulden. Het is wel
niet veel, maar ik heb nu eenmaal niet
meer. Probeer opnieuw te beginnen, voor
jezelf en voor ons en als je ooit weer
op het paard komt te zitten, ben ik
heusch niet bang,, of je denkt wel weer
aan me.
Daar zit wat in, lezer, in zoo'n „ver
haaltje."
Eindelijk wordt het rustig.... Men
meent nog het gezoem te hooren, maar
het is de moede verbeelding
In de krant lees je dan de volgende
ochtendzoovele dooden, zooveel ge
wonden vrouwenkinderen
zuigelingen
Mogen de uren van deze afgrijselijke
beproeving verkort worden
(Texelsche Crt.)
HET GEBEURDE TE ROTTERDAM.
„De Weg" vertelt liet ware verhaal
van een Rotterdamsche zakenman, die
werkelijk als Job op de puinhoopen zat
van wat eenmaal zijn zaak was geweest
en door zijn knechts werd getroost.
Toen ze hem vroegen of ze maar niet
vast zouden beginnen met de puin op
te ruimen en te zien, wat er misschien
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
DE BROER.
Met -het verveeld gebaar van dagelij k-
sche sleur órdende Piet Bouwens de
doozenrij achter de toonbank, welke be
zigheid hem echter niet verhinderde,
steelsgewijze blikken in de spiegelruit
der etalage te werpen 't Was bij zessen,
de gewone tijd, dat „zij" weer langs zou
komen. En voor niets ter wereld zou
Piet zich willen bezondigen, den vrien
delij ksten groet van het vriendelijkste
kopje, dat hij ooit zag, onbeantwoord te
laten.
Even kleurde een verraderlijk rood
Piet's wangen, toen hij het beeld zijner
overpeinzingen in de stille straat zag
naderen. Hij verwcnschte zich zelf om
dat jongensachtig blozen, maar dat
bronskleurig hoedje, diep over de oogen
getrokken, doch niet diep genoeg, om
een rij dartele krulletjes daaronder te
verbergen, werkte op hem in een
vreemd-prettig bewustzijn, dat hem half
verlegen met eigen persoon maakte.
Even later trillerde de electrische bel.
en trad de jonge dame binnen. Eenig
Ze kwam dus weer wat koopen
Damesbezoek kreeg men niet dikwijls
in een magazijn van heeren-arükfclen,
maar dit meisje, vond Piet, scheen wel
een uitzondering op den regel. Haar
verloofde scheen haar dikwijls bood
schappen van dien aard op te dragen.
Met blijde oogen informeerde hij
„En mejuffrouw
Zij trommelde met lenige vingertjes
op de toonbank. „Een paar manchet-
knoopen, mijnheer
„Manchetknoopen, astublieft."
VERDEELING VAN DEN VOEDSEL
VOORRAAD.
Verplichting te verwachten tot
inlevering van velp producten.
Ter verkrijging van een gelijkmatige
verdeeling van den beschikbaren voed
selvoorraad moet van overheidswege
over de geheele voedselproductie van den
Nederlandschen bodem kunnen worden
beschikt.
Ten einde dit te bereiken, werd be
paald, dat de telers van akkerbouwge
wassen over het meerendeel van hun
producten niet kunnen beschikken dan
door deze in te leveren bij de desbetref
fende overheidsinstantie.
Voor een groot aantal producten,
waaronder granen en peulvruchten,
bestaat zelfs het voornemen, binnen
korten tijd een inleveringsplicht op
grond van het Landbouw-inleve-
ringsbesluit 1940 in het leven te
roepen.
Voor het komende seizoen zal worden
geleverd aan de „Provinciale Inkoopcen
trales voor Akkerbouwproducten" (P.I.
C.A.'s), welke de producten overnemen
tegen vastgestelde prijzen, terwijl deze
provinciale instanties, waarbij iedere
teler als georganiseerde moet zijn aan
gesloten, de aanwijzingen hebben op te
volgen van de „Nederlandsche Inkoop
centrale voor Akkerbouwproducten"
(N.I.C.A.).
Ijverig begon hij in een der laden te
woelen, cn stalde de gevraagde artikelen
voor haar uit.
Toen bleef hij, als in droom, op het
bekoorlijke wezentje staren, dat met
gretige handen, al pratend, het eene1
stel na het ander in de hoogte hief, om
het aan een nauwkeurig onderzoek te
onderwerpen.
Het waren voor Piet onbetaalbare
oogenblikken, wanneer hij zich verlus
tigde in de beschouwing van dat pikan
te lachgezicht je en van die blanke
handjes als hij de lucht doortrild wist
van den muzikalen lach en het vroolijk
gekeuvel der kleine koopster, die soms
geheel van haar bestek afweek door te
babbelen over zaken, die niets met hee-
ren-artikelen uitstaande hadden.
„En deze knoopen, hoe vindt u die
dan meende hij te moeten vragen.
„Die zal mijnheer toch zeker mooi vin
den."
Maar zij schudde het hoofd en beslis
te „Hij heeft zoo'n vreemden smaak.
Die kleur vindt hij allicht te schel."
Iets van een onderdrukten zucht ont
gleed Piet's mond, doch niet juist om
de veeleischendheid van zijn klant.
Mijnheer, mijnheer, wie was toch die
man, waar zij steeds over sprak, voor
wien zij nu eens dassen, dan weer speld
jes of manchetten kocht, en dien hij
bescheidenheidshalve nooit anders durf
de te formuleeren dan door het niets
zeggende „Mijnheer"
Was hij werkelijk haar verloofde, of
- Neen, voor anderen deed een meis
je zulke intieme boodschappen niet, zij
moest wel geëngageerd zijn.
Het meisje was reeds met een aller
Voor speciale doeleinden.
Naar wij vernemen, is een algemeene
regeling in voorbereiding, waarbij een
speciale af deeling van het Rijksbureau
voor de Voedselvoorziening in Oorlogs-
I tijd belast zal worden met de verdeeling
van voedselvoorraden voor speciale
'doeleinden, als bijvoorbeeld het ver
strekken van warme maaltijden. De ge-
j meentebesturen, die dergelijke acties
zouden willen ondernemen, zullen zich
tot deze afdeeling moeten wenden voor
het verkrijgen van de noodige ingre
diënten.
DE BESTEMMING VAN HUISAFVAL.
Wettelijke regeling voor het
verzamelen op komst.
Naar wij vernemen is binnenkort een
wettelijke regeling te verwachten inza
ke het verzamelen van huisafval.
Deze regeling zal o.m. de bestemming
aanwijzen van voor voedering van die-,
ren geschikt afval.
Een der gevolgen van die regeling zal
zijn, dat aan niet-boeren in het alge
meen geen ruimte zal worden gelaten,
met het verzamelde huisafval varkens
te mesten, aangezien het feit, dat de
varkenshouderij reeds zoozeer wordt
beperkt, medebrengt, dat het recht om
varkens te houden voor de boeren ge
reserveerd wordt.
Zooals bekend, zijn reeds verscheidene
gemeenten er toe overgegaan, bij het
ophalen van vuilnis een sorteering te
doen geschieden naar de stoffen, meta
len, voedselresten en overig afval.
SMOKKELAFFAIRE ONTDEKT
Overtreding van het slacht
verbod te Bodegraven.
De gemeentepolitie te Bodegra
ven heeft Dinsdagavond in samen
werking met den plaatselijken
vleeschkeuringsdienst 'n belang
rijke smokkelaffaire ontdekt.
Een koopman in Bodegraven
hield zich eenigen tijd bezig met
het frauduleus slachten van var
kens en aangezien het blijkbaar
goed ging, breidde hij zijn zaken
belangrijk uit. Hij kocht in
Utrecht elf vette varkens, van ge
middeld driehonderd pond, ter
waarde van ongeveer duizend
gulden, waarvan hij er Zondag
morgen in het boenhok van zijn
woning vier slachtte, daarbij door
a-ndere personen geholpen. Dins
dag slachtte hij er opnieuw ze
ven, waarvan het vervoer des
middags plaats zou hebben. Dit
kwam de politie ter oore, die al
ecnige dagen in de buurt surveil
leerde. Op het oogeublik dat de
vrachtauto het terrein van den
koopman verliet, werd zij door
minzaamst lachje weg gegaan, toen hij
nog bij zich zelf over het geval filoso
feerde.
Wat zou het eigenlijk ook baten, als
bij eens met een kunstgreepje achter
de waarheid zou zien te komen, dat kon
ze hem toch niet kwalijk nemen
Op dit oogenblik voelde hij zich man
haftig en tot alles in staatmaar hij
bedacht, eiken keer dezelfde gevoelens
te hebben gehad, zoodra zij weg was,
maar dat die kloeke voornemens in rook.
opgingen, zoo gauw de teedere krulle
tjes voor zijn oogen schemerden.
Maar eindelijk, eindelijk zou hij den
beslissenden stap wagen Toen zij der.
volgenden keer met de vraag om een
paar witte handschoenen binnentrad,
raapte hij al zijn moed bijeen, om wan-
hopig-geiaten te zeggen„Zeker voor
de groote gelegenheid.
Een guitige straal verlichtte het rozige
gezichtje, dat zij tot hem ophief. „U be
doelt
„Wat anders dan uw trouwdag," durf
de hij.
Een pralende lach trof zijn oor. „Ik
trouwen Wat een idéé
Blij-verademend staarde hij haar aan.
„Dus, toch niet?"
„Wel, neen," schalkte zij. „Hoe komt
u daarbij Om die boodschappen, meent
u Wel," ze scheen opeens wat ver
legen „die zijn voornu, ja, voor
een broer van me."
„Azoo Het was, of Piet de wereld J
eensklaps in een heel ander licht zag
als tot nu een ideaal-heerlijk oord,
doorklaterd van zilveren lachstemmen,
waarvan „haar" stem de overheerschen-
de was.
de politie aangehouden, die rn
den auto zeven juist geslachte
varkens aantrof.
Het vleesch, evenals de auto,
werden in beslag genomen. De
varkens werden vervoerd naar
het gemeenteslachthuis; waar zij
over de vrijbank zullen worden
verkocht.
Tegen den koopman en den ver
voerder alsmede verschillende
personen, die daarbij behulpzaam
zijn geweest, is proces-verbaal
opgemaakt. Het onderzoek duurt
nog \oori.
GEEN ZUIVELFABRIKANT
MAAR VEEHOUDER.
Een veehouder uit Naarden was
in Maart van het vorige jaar ver
baliseerd. omdat hij er geen ar
beidslijsten op na hield en zich
niet stoorde aan werktijden van
de Arbeidswet.
De man stelde zich op het stand
punt, dat hij als veehouder onder
de uitzonderingen valt, die de Ar
beidswet kent, namelijk land-,
tuinbouw- en veeteeltbedrijven.
De Naarden politie zag in hem
echter een zuivelfabrikant, om
dat hij de melk van zijn groot
aantal koeien tot boter en yog
hurt verwerkt. Zijn personeel -
zijn acht kinderen - zou volgens
deze opvatting onder de Arbeids
wet vallen.
De Kantonrechter te Hiversutn
veroordeelde den man tot vijf boe
ten van zes gulden. In liooger be
roep sprak de Rechtbank hem
vrij. De Ilooge Raad verwees de
zaak naar het Gerechtshof te Am
sterdam, dat thans een vrijspre
kend arrest wees. Het Hof staat
dus, evenals de Rechtbank, op
het standpunt, dat verdachte vee
houder is en geen zuivelfabrikant
HIJ MOEST DE JAS WEER
UITTREKKEN.
Marktkoopman verkocht
„zonder punten."
De Rijkspolitie te Pui-merend
had er lucht van gekregen, dat op
de Dinsdagsche lappenmarkt be
paalde goederen zonder textiel
punten werden verkocht. Juist wil
de zij daarom bij den bekenden
koopman H. 1'. uit Alkmaar, die
reeds jaren op de markt staat,
een onderzoek instellen, toen een
veekoopman uit Jisp een lange
stoffen marktjas kocht en betaal
de en er pronkende mee de markt
op zou gaan.
De Veldwachter hield den man
aan en vroeg „Hoeveel punten
Alsof een wondere macht zijn schuch
tere houding in vrijmoedigheid had om-
getooverd, vertelde hij met geeslig tin
telende stem van zijn zaak, die zijn ei
gen zaakje was. van zijn plannetjes, en
van al die kleinigheden, waarover een
man de vrouw spreekt, die hij de zijne
wenscht.
„Zeg, kindje, wanneer zal ik mij nu
eens bij je thuis voor komen stellen
Je hebt je ouders toch al een weinig op
de hoogte gebracht, is 't niet?" vroeg Piet
een paar weken later het meisje aan
zijn arm.
Ze wandelden hun lievelingswegje,
even buiten de stad een stil, zich in
groen verliezend, wegje, als geschapen
voor minnegekeuvel.
Teleurgesteld bespiedde Piet de uit
werking zijner woorden op het frissche
gezichtje daar was weer dezelfde uit
drukking, die hij al meer gezien had;
zoodra hij dat punt aanroerde, een trek
van onbestemden angst, haast grenzen
de aan hopeloosheid.
„Maar, kindje, wat is er toch Heb
ben je pa en ma soms wat tegen me
Wat kan dat toch zijn Heb ik al niet
meermalen gezegd, dat ik rijkelijk het
brood voor je kan verdienen, en dat ze
alle mogelijke inlichtingen over mij
kunnen inwinnen
Ze knikte bedrukt. „Ja zeker, dat is
zoo, maar. maarWeer dat pijn-
ijke zwijgen, die angstige blikken
Nu nam Piet haar in zijn armen en
noodzaakte haar, het gebogen kopje op
te heffen.
„Er is iets, wat je kwelt, maar ik be
loof je, er een eind aan te maken. Mor
heb je nu voor die jas betaald?"
I „Puivten Niks geen punten
„Ja, maar je moet punten geven,
voor zoo'n jas", verduidelijkte de
politieman.
„O, die komen wel", an'twoordde
de handelaar en hij wilde er van
door gaan.
Maar de Rijksveldwachter beval
„Trek uit die jas en de hande
laar kon niets anders doen dan
aan dat commando gevolg 'te
geven.
De verkooper is intusschen
„zuur". Niet alleen kreeg hij pro
ces-verbaal, ook is nu zijn be-
drijfsvergunning ingetrokken.
UITBREIDING
RIJKSVELDWACHT
De Beemster krijgt een eigen
Brigade.
De ITov. Noordholl. Crt. weet te
melden, dat de Beems'tcr defini
tief een eigen brigade van de Rijks
veldwacht krijgt. De commaiKlant
van deze nieuwe afdeeling, den
titel van „majoor" dragend, zal
in Midden-Beemster komen wo
nen, waar verder nog gestation-
neerd zullen worden een brigadier
en twee veldwachters. Voorts
komt er een nieuwe rijksveldwach
ter in Z.O.-Beemster en één aan
denJisperweg in West Beemster.
De gemeenten Oudendijk en
Beets, die nu nog behooren tot de
brigade Hoorn, zullen aan de bri
gade Beemster worden toegevoegd
Eerstgenoemde plaats bezit
reeds een Rijksveldwacht Beets
wordt echter een nieuwe stand
plaats.
F 10 BELOONING.
Voor mededeeling van nood
landing of neerstorting van
een vliegtuig.
Een belooning van f 10 wordt
uitgeloofd voor dengene, die bij
het neerstorten of een noodlan
ding daarvan zoo tijdig mededee
ling doet aan een Nederland
sche of Duitsche politie-instan-
tie, dan wel aan een afdeeling
van de Duitsche Weermacht,
dat dank zij die mededeeling tot
onmiddellijke hulpverleening
aan en berging van het vliegtuig
kan worden overgegaan.
LICHTGEVENDE
SPELDJES.
BOSKF.R's BOEKHANDEL
H.-hoefMiddenmeer.
gen heb ik er het mijne van, als ik mij
bij je ouders ga presenteeren."
„Zij schrikte zichtbaar. „O, neen. Piet,
neen, neen Wacht dan eerst, tot ik het
gezegd heb Je, je dwingt mij nu wel
Aandachtig bestudeerde Piet het ont
dane gezicht. „Zeg eens, zou je het. mij
kwalijk nemen, als ikeenstot
je gelogen had."
Piet kneep de oogen dicht. „Nu, zoo'n
klein leugentje Een leugentje om best
wil
„Ja, ja," juichte zij half, ,,'t was ook
om bestwil Ikmijn broer
„Nu. wat is daarmee Misschien een
dief grapte Piet.
„Kun je begrijpen veel erger."
„Een moordenaar dan
„Ach, neen, hijikik heb in 't
geheel geen broer." Toonloos was haar
stem geworden, een bange fluistering.
In verwarring keek Piet haar aan.
„Geen broer En toen je kwam koo
pen
„Odat is het juist, het gekke van
alles. Ikik had in 't geheel niets
noodigmaar ik zag je steeds
op een afstand, en toen
Heel langzaam begon in Piet's brein
een licht op te gaan, nu hij het gloeien
de kopje beschouwde, dat zich aan zijn
schouder verborg. Hij lachte in stralin
gen van geluk. „Aha, dus je zocht maar
boodschappen, omlieveling, was dat
werkelijktoen alom mij
Er volgde geen antwoord, maar toen
Piet het- heele beschaamde gezichtje
met kussen bedekt had, moest hij toch
even plagen „O, die meisjes, die meis
jes
