T
31e JAARGANG
DINSDAG 3 DECEMBER 1940
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
D1NSDAO, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wlerlngen
Telefoon Intercomm. No. J.9.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
r o.5o
t o.io
DE FEESTDAGEN.
December is het nu weer. De maanci
van de feestdagen. De maanu van Sin
terklaas, Kerstmis, Oudejaar van
ouds, in net irolianuscne gezin, hoog
tepunten van huiselijkheid, gezms-
vrcugde en familiegeluk, zullen ze
het uit jaar weer zijn V Uit een oog
punt van gezinsleven zijn de omstan-
uignedcn waarlijk niet slecht, want
zei is zij, die gewoon waren zulke feest
dagen buitenshuis door te brengen en
te vieren, zullen dit jaar veel meer dan
vroeger aan eigen huis gebonden zijn.
Maar er rijst een andere vraag is de
stemming er voor thans m ons volk
aanwezig Binnen luttel dagen is het
oude Sinterklaasfeest er zal het wor
den gevierd 'l Misschien, om allerlei
redenen, niet zoo als vorige jaren. Maar
toch zouden wij willen zegge Laat
ons het beste er van maken, wat er
thans van te maken is. Er zit een stuk
oudvaderlandsche traditie aan vast,
dat wij, zoo eenigszins mogelijk, niet
moeten prijsgeven. O zeker, wij mogen
en wij willen niet vergeten, dat er vele
gezinnen in ons volk zijn, voor wie de
Decembermaand, en dus het oude
feest, dal aan den ingang er van staat,
onmogelijk de vreugde kan brengen
van vorige jaren. Daarvoor is het ver
lies, dat zij m en door den oorlog heb
ben geleden, te gioot en te droef ge
weest. Maar er zijn ontelbare gezinnen,
waar dat niet het geval is, en waai
het geluk niet werd gebroken. Laat
men daar, zij het soberder dan vroe
ger, de oud-liollandsche traditie ceren,
want in de handhaving hiervan ligt
een stuk ideeële waarde van beteeke-
nis.
eerd. .,\Vij krijgen" (aldus het dag
boek) ,,'s ochtends 1 liter melk voor
5 personen om 12 uur krijgen wij geen
melk meer en vandaag ook maar ZVh
boterham. Ik had aardig honger van
middag." Nog iets „Morgen geen aard
appelen. Appels zijn schandelijk duur
GU cent per kilo." Er was nog kans op
,iets vleesch." Wat later „Vleesch
krijgen wij niet. melk maar een liter
met ons vijven, De eieren kosten nog
maar 28 cent." Er werd vaak gegeten
bij „waxine-lichtjes." „Vele heeren roo-
ken niet imeer, maar pa zegt dat het
helpt voor den honger, goed als je
flauw wordt." Kennissen, die gingen
trouwen, konden haast geen uitzet koo
pen. „Badhanddoeken had het jonge
paar nog nergens gevonden." En zoo
voort, en zoo voort. Ook moest men ge
duld hebben „Pa den heelen ochtend
in de queue voor koffie- en theekaar-
ten." Laten wij tot troost af en toe
eens terugdenken aan die ander pe
riode. En....toen was er nog aanvoer
van over zee
TOEN EN NU.
Wij hebbern hier al eens meer ge
schreven. dat de tegenwoordige distri-
butiemaatregeien niets nieuws onder de
zon zijn, want dat tijdens den vorigen
wereldoorlog, toen wij geen bezet ge
bied waren, er ook van alles was ge
rantsoeneerd en gedistribueerd. Ze
ker, de maatregelen waren niet in al
les precies gelijk, ook de artikelen
niet, maar over het algemeen hadden
wij ons ook toen aan licel wat te onder
werpen. Nu vinden wij in de N.R.Crt.
een uittreksel uit een dagboek, dat een
llaagsche jonge vrouw 111 de vorige 001
logsjaren heeft, aangelegd en waarin
telkens en telkens van distributie-
maatregelen werd gewaagd. Een enke
le greep. De maximum-prijs voor gedis
tribueerde eieren was op zeker oogen-
blik 14 cent imaar ze werden veel duur
der verkocht.) De schrijver van deze
Notitie herinnert zich telkens, dat
hij den vorigen oorlog herhaaldelijk
»ungen tijd in de rij heeft gestaan vuor
bepaalde in de stad geplaatste tentjes
om de toegewezen eieren en visch te
koopon. Ook de melk was gedistribu-
WAT MEN VAN DE
KIKKERS DACHT.
Er is tegenwoordig wel haast niemand
meer, al heeft hij alleen maar de lagere
school doorloopen, of hij weet te vertellen
hoe de ontwikkelingsgang van den kikvosch
iseitje, kikkerlarve, dikkopje en eindelijk
de volkomen kikker. Maar in vroeger eeuwen
was men zoo goed als onkundig van die ge
daantewisseling en werd er maar op los ge
fantaseerd. De bestudeering van de natuur
had weinig te beteekenen. Verhandelingen
over dieren en planten waren meer een klak
keloos napraten van wat de philosofen der
oudheid in hun boeken hadden neergeschre
ven dan het resultaat van zelfstandig onder-
mek van de feiten, zooals ze zijn waar te ne
men. Zoo verkondigde de heilige Hildegard,
die in de twaalfde eeuw abdis der Benedicti
nessen op den Rupertsberg was, dat de groene
boomkikvorsch op dezelfde wijze ontstond als
het loof en de bloemen der boomen. Volgens
deze wijsheid van acht eeuwen geleden groei
den die kikvorschen dus aan de boomen. Derr
gelijke dwaasheden zijn langen tijd als on-
omstootelijke waarheden bij het volk blijven
hangen. En nog hoort men beweren, dat de
kikvorschen bij onweer uit de lucht vallen.
Op zwoele zomerdagen verlaten de jonge dier
tjes soms bij groote aantallen het water. Ziet
men dan na een onweersbui vele van die
kleine springers in het gras, dan spreekt men
van een kikvorschregen. In Bohemen gelooft
men hier en daar onder de boerenbevolking,
dat de zon het water tot zich trekt en tege
lijk de kleine kikkers mede omhoog voert, die
dan bij den kikkerregen terugvallen op aarde.
VERKOOP VAN CULTUURGROND
AAN BANDEN GELEGD.
Het is na 2 December verboden, om
cultuurgrond te verkoopen zonder toe
stemming van de Pachtkamerdeze
wordt geweigerd bij verkoop aan een
niet-boer of tuinder en bij een hooge-
ren prijs dan die in 1939.
OOK BEDRIJFSVERSNIPPERING ZAL
WORDEN VOORKOMEN.
In het Verordeningenblad is opgenomen een
besluit van de secretarissen-generaal van de
departementen van Landbouw en Visscherij,
van Financiën en van Justitie, houdende re
gelen met betrekking tot het vervreemden van
landbouwgronden.
Daarin wordt onder meer het volgende be
paald
Dit besluit verstaat onder
„Land"land, waarop eenige vorm van
bodemcultuur als bedrijf wordt uitgeoefend,
met de daarbij behoorende gebouwen
„Landgebruiker"degene, die rechtstreeks
en zonder tusschenpersoon de leiding van het
bedrijf heeft.
Het is verboden land onder bezwarenden
titel of om niet over te dragen zonder vooraf
een schriftelijke verklaring van een overeen
komstig artikel 59 van de Pachtwet erkend
pachtbureau te hebben verkegen, waaruit
blijkt, dat tegen de tegenprestatie, indien deze
bedongen is, de voorwaarden en den verkrijger
geen bezwaar bestaat en dat de algemeene
of bijzondere landbouwbedrijfsbelangen niet
worden geschaad.
Deze verklaring wordt niet afgegeven
tenzij gebleken is dat de tegenprestatie
niet hooger is dan in het jaar 1939 voor
soortgelijke goederen in dezelfde streek
had kunnen zijn bedongen dat de toe
komstige verkrijger landgebruiker is.
Het verbod, geldt niet voor executorialen
verkoop en anderen verkoop in het openbaar,
indien het pachtbureau vóór den verkoop
heeft verklaard, dat tegen de veilingsvoor-
waarden geen bezwaar bestaat en dat de al
gemeene of bijzondere landbouwbedrijfsbelan-
vuldig voor en niet het minst in ons land.
In onze slooten en grachten krioelt het van
de groene en bruine amphibieën, spottend de
Kollandsche nachtegalen genoemd. In April
reeds beginnen zij hun nachtelijke concerten,
zetten die voort in de volgende maanden,
vooral op zoele zomeravonden, en voorspellen
volgens het volksgeloof regen, als hun ge
kwaak ongewone afmetingen aanneemt. Een
boerenweerrijmpje luidt dan ook
Als de kikvorsch kwaakt,
Vast regen maakt.
Kikkergekwaak voorspelt dus regen. In het
boerenbedrijf is regen op zijn tijd een voor
name factor. Als in het voorjaar en in den
voorzomer de regen soms wat al te lang op
zich laat wachten, is dat zeer ten nadeele van
de veldgewassen, doordat het een belemme
ring is voor een gezonden groei. Dat heeft er
jtoe geleid, dat in sommige voorj aars- en Pink-
stergebruiken de kikvorschen een rol spelen
of althans vroeger een rol hebben gespeeld.
Wel zei men gewoonlijk, dat men een kikker
niet mocht pijnigen of dooden, want dan liep
men gevaor een zwerende tong te krijgen of
blind te worden. Maar als de kikkers kwaak
ten, zou er regen komen. En als het dan lang
droog was gebleven, deinsde men er' toch niet
voor terug zoo'n springertje in de hand te
nemen en net zoo lang te knijpen tot het be
gon te kwaken. In de verwachting natuurlijk,
dat de zoo zeer gewenschte regen spoedig la
fenis zou brengen. In Duitschland moest de
herder, die op Pinkstermaandag het laatst
met zijn kudde in het veld kwam, een boom
kikvorsch op de punt van een stok meenemen
en daarna het dier levend villen. Men schold
hem dan uit voor „Froschenschinder". En
soms traden bij de Pinksterfeesten gemasker-
den op, die er als kikkers uitzagen.
gen niet worden geschaad.
In het bijzondere gevallen is de secretaris
generaal van het departement van Landbouw
en Visscherij bevoegd, na overleg met het
pachtbureau, de toestemming tot overdracht
te geven, ook indien aan de in het vorige ar
tikel bedoelde eischen niet is voldaan.
Van bevoegde zijde werd het volgende com
mentaar verstrekt op dit besluit van de secre-
ta rissen- generaal
In de laatste maanden is in het geheele
land een gestadige stijging van de prijzen van
landbouwgronden op te merken, welke niet
in overeenstemming is te brengen met de
echte, op de behoeften van de geheele volks
gemeenschap afgestemde productiecapaciteit
van den cultuurgrond. De omzetten en belang
rijke prijsverschuivingen op de markt van
cultuurgrond hebben een bijzondere beteeke-
nis, want de nationale bodem is niet zoo maar
een koopwaar, doch de basis voor een gezon
den landbouw en daarmede ook het uitgangs
punt voor een gezond volksleven.
Op grond van dit inzicht heeft de Rijks
commissaris voor het bezette Ned. gebied, die
de heele ontwikkeling met bijzondere aan
dacht heeft gevolgd, geruimen tijd geleden
opdracht gegeven, het verkeer van landbouw
gronden te regelen. Het doel van de dienten
gevolge uitgevaardigde verordening is daarin
gelegen, dat voor de eerste maal in Nederland
de landbouwgrond aan een regeling wordt on
derworpen, die met zijn principieele beteeke-
nis in het economische en volksche leven
overeenkomt Daardoor beteekent deze veror
dening ook een verwerkelijking van inzichten,
zooals zij reeds vroeger in andere kringen, in
de eerste plaats in de kringen van de N. S. B.
Landbouw en Maatschappij en Boerenfront,
waar men de hooge beteekenis van het boe
renland reeds lang had ingezien, steeds naar
voren zijn gebracht.
Om haar doel te bereiken, onderwerpt de
verordening iedere eigendomsverandering van
een stuk cultuurgrond, welke naar aanleiding
van een verkoop, een ruil of een schenking
of wegens executie of een anderen openbaren
verkoop geschiedt, aan een vergunning.
De eigendomsoverdracht wordt slechts dan
goedgekeurd, als de tegenprestatie, gelet op
alle andere voorwaarden, het prijsniveau van
het jaar 1939 niet overschrijdt en als de ver
krijger een zelf het bedrijf uitoefenende boer
is.
Bovendien mogen door de eigendomsver
andering de algemeene en bijzondere belangen
van den landbouw niet geschaad worden.
Vooral echter en daarin is de groote betee
kenis van de verordening voor de toekomst
gelegen zijn principieel niet-boeren van de
verkrijging van den grond uitgesloten.
In een land als Nederland met een bijzon
der groote en gezonde boerenbevolking moet
het verkrijgen van land tegen gepaste en met
de opbrengstmogelijkheden overeenkomende
prijzen den boezem zelf voorbehouden blijven.
Ook de oneconomische verbrokkeling van
bedrijven door verkoopingen van vitale per-
ceelen kan door deze verordening worden ver
hinderd, want door zulke gedeeltelijke ver
koopen worden de algemeene belangen van
den landbouw en de bijzondere belangen van
het betrokken bedrijf benadeeld.
Ofschoon juist in den begintijd aan een
strenge uitvoering van de verordening waar
de moet worden gehecht, is toch een al te
starre uitvoering bij de groote schakeeringen
der toestanden niet in het algemeen belang.
Daarom is in de verordening de mogelijkheid
geschapen, dat de afzonderlijke gevallen van
bijzonderen aard door den secretaris-generaal
van Landbouw en Visscherij uitzonderingen
Kikvorschen komen in geheel Europa veel-
bijzonder irriteerend zijn. De Elspeetsche boer,
die daarin meent te hooren ,,'k Waark, 'k
waark," is dat blijkbaar ook van meening en
antwoordt dan korzelig ,,'k Waark ök." Men
behoeft hem waarlijk niet te treiteren, want
aan werk ontbreekt het hem gewoonlijk al-
minst. Maar ook overigens, al hoort men er
geen bepaalde woorden in. is dat kikkerge
kwaak vaak allesbehalve aangenaam voor het
gehoor, vooral niet als het de nachtrust komt
verstoren. In het verleden zijn daar zelfse
v/el wettelijke voorschriften tegen genomen,
o.a. in Noord-Frankrijk en Lotharingen. In
de 14e en 15e eeuw waren de onderhoorigen
van menige adellijke bezitting tot heeren
diensten verplicht, opdat de nachtrust niet
door aanhoudend kikkergekwaak verstoord
zou worden. Dat was bijv. het geval te Rou-
baix bij Rijssel, waar een boerderij en een
heerlijkheid aan den prins van Soubise toe
behoorden. De hoorigen waren verplicht op
het water der slooten te slaan om zoodoende
het lawaai der kikkers tegen te gaan. Zij had
den te zorgen voor ,,le silence des grnouilles'
Maar toen in het begin van de 16e eeuw de
hertog van Lotharingen met Renata van
Bourbon trouwde, brak hij met dc gewoonte,
die er reeds eeuwen bestaan had. Hij stelde
zijn hoorigen vrij van de oude verplichting om
in den bruidsnacht van den vorst met roeden
in een poel voor het slot te slaan, opdat de
kikkers zouden zwijgen. Er zijn meer van
zulke voorbeelden, ook in sagen.
kunnen worden toegestaan.
Een bijzonder voordeel van de verordening
is daarin gelegen, dat de nieuwe regeling van
het verkeer in landbouwgronden kan worden
uitgevoerd, zonder dat een nieuw bestuursap
paraat in het leven behoeft te worden ge
roepen. Als de instanties, die voor elke eigen
domsoverdracht van landbouwgronden ver
gunning moeten verleenen zijn de Pachtbu-
reaux aangewezen, welke door de Pachtwet
zyn erkend en die, samengesteld uit rechts
geleerden en landbouwdeskundigen, reeds
twee jaren ervaring hebben met de behande
ling van pachtovereenkomsten. De Pachtbu-
reaux zullen op grond van de hierbij opgeda
ne ervaring zeker in staat zijn de prijzen voor
de verschillende landbouwgronden te bepalen,
prijzen, welke aan een bekwamen boer ver
oorloven met het verkregen stuk land een
redelijk bestaan te verwerven. Naast de Pacht-
bureaux zijn slechts nog de notarissen inge
schakeld, die moeten vaststellen, of men met
een stuk landbouwgrond, dat aan de verorde
ning is onderworpen, te doen heeft of niet,
en die verklaringen moeten afleggen, voor het
geval men met eigendomsoverdracht van cul
tuurgrond te doen heeft, omtrent de ver
leende vergunning van het Pachtbureau.
Slechts wanneer een notaris zulk een ver
klaring heeft verstrekt, kan de overschrijving
van de eigendomsoverdracht in de openbare
registers plaats vinden. Om iedere ontduiking
van de verordening tegen te gaan, zijn ook de
strafbepalingen opgenomen en voorts de be
paling, dat landbouwgronden, die tegen het
bestaande verbod of zonder vergunning wor
den overgedragen in beslag genomen kunnen
worden.
Ongetwijfeld kan worden verwacht, dat de
Pachtbureaux, wanneer zij eenigen tijd als
vergunningsinstanties voor het verkeer in
landbouwgronden werkzaam zijn geweest, een
nieuwe ordening op de markt van het lande
lijk grondbezit hebben geschapen. Zij zullen
dan met bevrediging kunnen zeggen, dat me
de door hunne werkzaamheid de Nederland-
sche boerenstand in moeilijke tijden gezond
is gehouden.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
DROEVIG ONGEVAL
Een zeer ernstig ongeval heeft zich
Vrijdagavond te De Rijp afgespeeld.
Ongeveer tien uur, terwijl de Tui 11-
gracht in duisternis was gehuld, ver
liet de heer J. Z. zijn woning, met de
bedoeling, even verder en buurpraatje
te maken.
Slechts eenige minuten later hoor
den de omwonenden een plons, waar
op men zich direct met licht naar bui
ten begaf. Tot groote schrik bleek, dat.
Z. door de duisternis misleid, te water
was geloopen.
Terstond sprong Henk Visser, ge
kleed in de gracht en wist bijna on
middellijk den drenkeling op den
kant te brengen. Alhoewel door eenige
dames de eerste hulp werd verleend en
Dr. Schermerhorn spoedig ter plaatse
do leiding nam, liet de toestand van
den heer Z. zich zorgelijk aanzien.
Na een uur van martelende span
ning voor de familie Z. moest Dr.
Schermerhorn den dood constateeren.
Groote droefheid en medeleven met
de familie, door dit tragisch onge-
val op het late avonduur.
OPLETTEN
De aandacht wordt er nog eens op
gevestigd, dat voetgangers en fietsers
de rechterzijde van den weg of straat
dienen te houden. Speciaal in den avond
en 's morgens vroeg behooren de voet
gangers de uiterste rechterzijde te vol
gen en zich niet midden op den rijweg
te begeven.
Personen, die zich hier niet aan hou
den, maken ongelukken onvermijde
lijk en vormen niet alleen voor zich
zelf, doch ook voor het verkeer, een ge
vaar.
De tegenwoordig voorgeschreven
verlichting van rijwielen en auto's is
oorzaak, dat voetgangers of in het ge
heel niet of eerst op het allerlaatste
oogenblik worden opgemerkt.
VERBOD VAN VERKOOP VAN
MELK BIJ WIJZE VAN
BURENPLICHT.
Nu de verkoop van andere dan ge
standaardiseerde melk op een bepaald
vetgehalte voor de consumptie is ver
boden en slechts is toegestaan aan per
sonen of bedrijven, die in het bezit
zijn van een vergunning, volgens art. 29
van het Melkbesluit. is ook de afleve-
rig van melk rechtstreeks aan particu
lieren „bij wijze van burenplicht" niet
meer geoorloofd.
Betrokkenen kunnen van dit verbod
slechts vrijstelling bekomen op schrif
telijk verzoek, te richten aan den Keu
ringsdienst voor Waren, te Alkmaar.
Verzoekers moeten aan de volgende
voorwaarden voldoen
a. de aanvrager en de omwonende
afnemers van melk moeten woonachtig
zijn op een zoo afgelegen punt in de
gemeente, dat deze verbruikers dooi'
den melkhandel niet kunnen worden
bediend.
b. aanvragers moeten in het loopen-
de contract met een of meer bij hem in
dienst zijnde arbeiders zijn overeenge
komen, dat, behalve het arbeidsloon,
ook melk voor huishoudelijk gebruik
zal worden verstrek'.
(De Driemeren.)
KOLENDISTRIBUTIE.
De -Secretris-Generaal, waarnemend
hoofd van het Dep. van Handel, Nijver
heid en Scheepvaart, maakt het vol
gende bekend
In verband met het feit, dat reeds
1/3 gedeelte van de bonnen op de vaste
brandstoffenkaarten is aangewezen
voor het koopen van brandstoffen, ter
wijl in den regel na 31 December nog
ongeveer 65 pCt. van de brandstoffenbe
lioefte gedurende een stookseizoen
wordt verbruikt is besloten de geldig
heidsduur van de thans reeds aange
wezen bonnen en toewijzingen voor de
2e periode te verlengen t.m. 11 Decem
ber 1940.
Derhalve geven gedurende het tijd
vak van 1 November 1940 t.m. 14 De
cember 1940 de met 04, 05 06 en 07 ge
merkte bonnen van de bonnenkaart
voor de distributie van vas'e brand
stoffen voor haarden en kachels, als-
moest het geweer met het bloed van een duif
en van een kikker bestrijken. De gal was een
patent middel tegen vallende ziekte en koorts.
Het hart diende eveneens om de koorts te
verdrijven, het deed bovendien goede diensten
tegen dysenterie en tandpijn. De huid van
een op St. George gevangen kikker moest men
op een wond leggen, wilde men van een spoe
dige genezing verzekerd zijn. Met lever en
milt kon men alle vergiftigingen genezen. En
tegen zomersproeten, moedervlekken, huid
uitslag en bloedingen nam men zijn toevlucht
tot kikkerrit. De toepassing van dergelijke
medicijnen was zeer verschillend. Om de
koorts te verdrijven maakte men van ge
droogde longen en levers een poeder en gaf
dit dan in brandewijn aan de zieken. Men
braadde een levenden kikvorsch in olie en
meende een bevroren lichaamsdeel te kunnen
genezen door het met die olie in te smeren.
Hoofdpijn dacht men te kunnen verdrijven
door een levenden kikvorsch op het naakte
lijf vast te binden. Voor het stelpen van he-
Jvige bloedingen gebruikte men het volgende
middel. Men ving in Mei een groenen kik
vorsch, droogde het dier, stootte het fijn en
gaf dat poeder, vermengd met rooden wijn,
granaatappelschillen en menschenbloed, als
medicijn te slikken.
Dat aanhoudend kwaken in koor kan soms
Evenals met tal van andere dieren het ge
val is geweest, heeft ook de kikvorsch een rol
gespeeld in de volksgeneeskunde. Zijn 00-
gen in een zakje van ongeverfde stof genaaid
en dat aan den hals gehangen, gold voor een
uitnemend middel tegen oogziekten. Het bloed
werd aangewend tegen haaruitval en onge
dierte. Wie zeker van zijn schot wilde zijn,
Ook bij ziek vee kon de kikvorsch volgens
het volksgeloof wonderen verrichten. Een
zwellende nier bij een koe was het gevolg
zoo dacht men algemeen van het schrik
kelijk ongeluk, dat een zwarte kikker het dier
tegen den buik was gesprongen. Men nam
'dan een kikvorsch, scheurde hem in twee helf
ten en legde die tegen de nier. Dit gebruik
was in alle Germaansche landen bekend en
gold voor een afdoend middel. Nog heden ten
dage komt het in Mecklcnburg voor, dat men
verstopping bij het vee door middel van kik
vorschen tracht te genezen. Men schuift het
dier drie van die kwakers door den hals in
de maag. Door hun taai leven zouden zij niet
dood gaan maar de verstopping loswoelen.
Soms moet een zegenspreuk die handeling
kracht bijzetten. Een andere en wat ingewik
kelder manier is de volgende Na een opge
blazen koe een levenden kikvorsch ingegeven
tc hebben, maakt men van wilgentakken of
stroo een soort toom. dien men de koe aan
legt, na er eerst driemaal op gespuwd en wat
teer aangestreken te hebben Daarna geeft
men den herder den staart in handen en
jaagt het dier met behulp van honden voort,
tegen den wind in. De overtollige winden zul
len dan losraken en de verstopping doen ver
dwijnen. Zelfs menschen gaf men levende
kikkers in. In het jaar 1888 werd het middel
nog aan de hand gedaan. Keizer Frederik
van Duitschland leed aan kanker in de keel.
waaraan hij dat jaar stierf. Een boerenvrouw-
tje had er van gehoord en spoedde zich naar
den pastoor. Zij smeekte den geestelijke een
brief aan den keizer te schrijver. Daarin
moest hij den vorst den raad geven een le
venden kikker in te slikken. Dan zou de
de Krebs den kikker grijpen en verdwijnen.
Het Duitsche Krebs heeft zoowel de beteeke
nis van kanker als van kreeft.
In Zwaben nam men vroeger tot een eigen
aardig middel zijn toevlucht om iemands
liefde op te wekken. Men zocht een boomkik
vorsch en zette dien op St. George (23 April'
in een nieuwen aarden pot. Deze pot werd
met een stuk papier afgesloten, waarin klei
ne gaatjes waren geprikt, en daarna voor
zonsopgang in een mierennest gezet. Precies
een jaar daarna haalde men den pot weer te
voorschijn en nam er het overgebleven ge
raamte uit. Daarmede kon men het begeerde
meisje naar zich toetrekken.
(H. Post.)