32e JAARGANG
DONDERDAG 27 FEBRUARI 1941
No. 24
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOS
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GEBROKEN TROTS
GEMEENTERAAD ZIJPE.
W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.25.
HOE LAAT WORDT HET LICHT
DE ZON
Vrijdag 28 Februari
Zaterdag 1 Maart
op 8.30 onder 19.18
op 8.27 onder 19.19
BINNENLANDSCH NIEUWS.
ER HEERSCHTE DROEFHEID IN HUIS.
Want.er lag een doode in bed.
Het is een zéér bekend feit, dat er momen
teel een levendige handel wordt gedreven in
clandestien geslacht varkensvleesch, waarbij
prijzen van tusschen de twee en drie gulden
voor een pondje varkensvlesch geen zeld
zaamheid zijn.
Al is de controle nog zoo scherp, toch zijn
er nog boeren te vinden die in het voor
uitzicht van een zoet winstje het er maar
op te wagen clandestien te slachten.
En hierbij gaan ze, dikwijls zoo geheimzin
nig te werk, dat zelfs de meest scherpzinnige
kommies er door den den tuin wordt geleid.
Zulks gebeurde ook in een dorpje nabij
Den Bosch, waar het volgende voorval een
kommies zelf vertelde het aan het Huisgezin
heeft plaats gehad.
Ver afgelegen van de kom van het dorp,
bevonden zich twee boerderijen, die tegen
over elkaar lagen.
De eigenaar van de eene boerderij kon al
les zien wat er gaande was op het erf van de
andere boerderij en zoo zag hij op een dag,
tot zijn groote schrik, twee wel bekende kom
miezen op het erf van zijn buurman, bezig
met het nasnuffelen en nakijken van alles
wat onder hun bereik lag.
De schrik sloeg hem om 't hart, want hij
zelf had dien morgen clandestien een var
ken geslacht.
Natuurlijk zouden de kommiezen ook bij
hem komen en zouden ze het varken vinden.
En dan Met angst dacht hij er aan, wat
er dan zou gaan gebeuren.
Haastig zocht hij zijn vrouw en knechts
op en werd er een soort krijgsraad gehouden.
Er moest toch iets gevonden worden om de
kommiezen om den tuin te leiden.
Ten slotte fluisterde zijn vrouw hem iets
in het oor.
Toen werd het pas geslachte varken, dat
nog op de leer hing, in een helder wit laken
gewikkeld, en daarna in de bedstee gelegd.
De gordijnen werden neergelaten en allen
keken bedroefd en nog bedroefder keken ze,
toen eenige minuten later de kommiezen, de
boerderij binnentraden.
De boerin huilde en riep maar steeds „o,
m'n arme jongen."
De kommiezen, die meenden dat in de boer
derij een doode te betreuren was, condoleer
den de aanwezigen en trokken haastig af.
Ze zouden op een anderen dag wel eens te
rug komen.
FEUILLETON.
ROMAN VAN DE BEKENDE
AMERIKAANSCHE SCHRIJFSTER
VIOLET CARR.
21.)
Dr. Daalman paste heelemaal niet
in het schema, dat de leeraar, die
zijn leerling de wereld in wilde laten
trekken en zich om niets bekommerde,
had uitgedacht. Het scheen van het
succes af te hangen, of hij zijn vrouw haar
vrijheid zou weergeven. Nu, en succes was er.
Lore Moreno behoorde slechts aan de kunst
Lore vermoedde wel, dat haar leeraar derge
lijke gedachten in zich om droeg en zij dacht
daar op dit oogenblik aan, toen verwijlden
haar gedachten weer bij Gravin Oostenburg.
Zij kende haar nietToen de gravin in haar
vaderland een hoofdrol had gespeeld en Frank
verliefd was, was Lore nog een kind geweest.
Men had op Loringen heel zuinig moeten le
ven, zoodat haar ouders en haar zusters ner
gens heengingen, omdat zij de gasten niet
behoorlijk zouden kunnen terugontvangen.
Er werd zacht aan haar deur geklopt. Het
meisje bracht een brief binnen. Verbaasd
opende Lore het couvert. De brief was niet
over de post bezorgd, wie kon haar dus schrij
ven
Een mooie, forsche mannenhand had ge
schreven
„Zeer geachte Mevrouw Daalman,
Gravin Andrea Oostenburg ligt in mijn kli
niek en heeft een zware operatie ondergaan.
Er bestaat echter geen hoop meer, haar in
het leven te houden, ofschoon wij al het mo
gelijke gedaan hebben. De zieke is bij bewust
zijn en verlangt naar U. Wij mogen haar niet
opwinden, daarom verzoeken wy U aan haar
wensch gevolg te willen geven, een doodzieke
verhoort men immers zijn beede
Met de meeste hoogachting,
Professor Dokter Lewaldsen."
Daarna volgde het juiste adres. Lore zat
stil voor zich uit te staren, steeds weer had
zij aan deze vrouw gedacht, had zij haar ge
haat, omdat zij de liefde van Frank bezat.
Nu had het noodlot onbarmhartig ingegrepen
en wilde deze mooie levenslustige vrouw ver
En ze kwamen ook terug, maar ditmaal om
het varken inderdaad in beslag te nemen,
want een knecht die te diep in het glaasje
had gekeken, had in het dorpscafé zijn mond
voorbij gepraat, waarna het verhaaltje ook
ter oore van de kommiezen kwam, die er dit
maal wel voor zorgden, dat de buit hun niet
ontglipte.
GEEN MELKPOEDER EN MELK VOOR
BROOD ENZ.
De secretaris-generaal van het departement
van Landbouw en Visscherij heeft het gebrui- j
ken van melkpoeder, andere dan magere
melkpoeder en van melk, andere dan gecon
denseerde melk en ondermelk in den zin van
artikel 4 van het melkbesluit, bij de bereiding
van brood, biscuit, koek, banket, beschuit en
wafels verboden,
BOUWMATERIAAL THANS BESCHIKBAAR.
Centrale aankoopbureaux opgericht.
Naar het A. N. P. verneemt, heeft een gun
stige wijziging in de materiaalpositie het mo
gelijk gemaakt, dat belangrijke hoeveelheden
materialen, speciaal voor den wederopbouw,
beschikbaar zijn en zullen worden gesteld.
Er worden nu centrale aankoopbureaux voor
bouwmaterialen opgericht, waar de zekerheid
wordt verkregen, dat de materialen voor we-
deropbouw-doeleinden worden gereserveerd
en zoo efficiënt mogelijk worden gedistribu
eerd.
Het ligt in de bedoeling deze centrale aan
koopbureaux in te richten voor Rotterdam,
onder leiding van den „Diwero"), voor .de
Grebbestreek, voor Noord-Brabant, voor Zee
land en voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Voor het
Grebbegebied is men inmiddels reeds overge
gaan tot de stichting van de „Mavog" (mate
riaalvoorziening Grebbe), welke te Amers
foort is gevestigd.
Deze bureaux zullen ressorteeren onder het
nieuw benoemde hoofd van de afdeeling ma
terialen van den dienst van den algemeen
gemachtigde voor den wederopbouw, den heer
M. A. Schenk, die als chef van de inkoopaf-
deeling van de Bataafsche Petroleum Maat
schappij zijn sporen heeft verdiend op het
gebied van contact met handel en industrie.
DOOR KOLENDAMP OM HET LEVEN
GEKOMEN.
Een 16-jarige jongen, die op een woon
schuit in den Amstel bij de Zuidergasfabriek
verblijf hield, is daar door kolendamp be
dwelmd aangetroffen. Pogingen om de levens
geesten weer op te wekken, zijn helaas zon
der resultaat gebleven.
Door ongesteldheid van Burgemeester Bree-
baart, werd de openbare vergadering van den
Raad op Maandag 24 Febuari 1941, des na
middags 3 uur gepresideerd door den wethou
der den heer G. van der Sluijs.
Deze sprak in zijn openingswoord de beste
wenschen voor het herstel van den Burge
meester uit, om vervolgens te herdenken den
overleden Commissaris dezer Provincie en het
overleden raadslid, den heer H. Dignum. Hij
schetste daarbij het overleden raadslid als
iemand met een bescheiden woord een beza
digd oordeel, wiens gaven van hart zeker niet
minder waren dan die van den overleden
Commissaris dezer provincie. Dignum was een
goed raadslid, maar bovenal hij was een goed
mensch. Ook hem mogen wij eeren en ons
medegevoel gaat dan allereerst uit naar zijn
kinderen, die niet alleen hun vader, maar
ook hun moeder verloren, want zij is haar
man spoedig gevolgd.
Spr. wees er voorts op dat wij ons gelukkig-
mogen prijzen, dat een nieuwe commissaris
is benoemd, die het vak door en door kent.
Het is onze plicht hem onzen volledigen steun
toe te zeggen, terwijl wij in dezen zoo moei
lijken tijd gaarne een beroep op hem doen,
indien wij zijn raad en bijstand behoeven.
De ingekomen stukken.
O.a. wordt medegedeeld dat de secretaris
generaal geen bezwaar heeft tegen een grati
ficatie van f 100 per persoon aan de gemeen
teboden.
Mevr. S. Rezelman-Grootes wenscht niet in
aanmerking te komen voor een herbenoeming
tot regentes van het Algemeen Weeshuis.
De Voorzitter dankt Mevr. RezelmanGroo-
tes voor het vele werk dat zij gedurende bijna
27 jaar in die functie heeft verricht.
De directeur-generaal van de voedselvoor
ziening deelt mede, dat de organisatie van
het ophalen van afval nog niet behoeft te
worden vastgesteld.
De Vereeniging van Ned. Gemeenten be
richt, dat zij zich tot den Secretaris-Generaal
heeft gewend t.a.v. de steunverleening. Zij
acht verhooging van steunnormen en steun
aan kleine boeren dringend noodig.
De geloofsbrieven van het nieuwbenoemde
raadslid den heer J. Komen worden door een
commissie onderzocht en vervolgens tot toe
lating besloten.
Benoeming Wijkverpleegster.
In overleg met den Gemeentegeneesheer
J. J. Boerma is voor de benoeming van een
wijkverpleegster voor Noord-Zijpe, de volgen
de aanbeveling opgemaakt
1 Zuster M. Dijkema, Amsterdam 2 Zuster
E. van Leeuwen, Winschoten 3 Zuster P. J.
Piek, Utrecht.
Zuster Dijkema wordt met 8 stemmen be
noemd, Zuster Piek verwierf 2 stemmen.
Voor onderhoud van een graf wordt een
rekening van f 150 van de erven van wijlen
Dieuwertje Biersteker aanvaard.
Op voorstel van B. en W. wordt besloten
een extra bijdrage van f 10.te geven aan
de federatie van V.V.V.'s in Noordholland bo
ven het Noordzeekanaal.
Een subsidie aanvrage.
Teneinde intensiever te kunnen werken,
verzoekt de afd. Zijpe van de Ned. Vereen,
voor Luchtbescherming een jaarlij ksche sub
sidie van f 100.
De heer Jansma is niet tegen subsidie, mits
de vereeniging zelf de contributie van 40 op
50 cent brengt. Immers men moet geen ver
eeniging oprichten, als men vooruit weet dat
de contributie te laag is.
Nadat de Voorzitter er den heer Kok op
gewezen heeft, dat deze vereeniging los staat
van den luchtbeschermingsdienst, merkt de
heer Kok op dat de vereeniging toch steun
noodig heeft. Als de gemeente bijdraagt,
wordt de last weer afgewenteld op de gemeen
schap en dat is beter dan de contributie te
verhoogen ten laste van enkelen.
De heer Jansma oordeelt echter dat als men
vrijwillig lid wordt men er ook wat voor over
moet hebben.
De Voorzitter deelt mede, dat de Burge
meester van hoogerhand bevel heeft gekregen
ac vereeniging op te richten.
De heer Nannis zegt, de twijfelachtige eer
te hebben bestuurslid van de vereeniging te
zijn. Er zijn bijna geen leden. Propaganda-
vergaderingen trekken miniem bezoek en als
nu f 100.subsidie wordt gegeven, kan ten
minste aan 't bevel tot het voeren van pro
paganda worden voldaan.
De heer Doorn vindt 't toch Jan Klaassen
dat men als wethouder f 100 aan den Raad
vraagt, terwijl men spreekt van twijfelachti
ge eer. Spr. ziet in deze zaak voor 't platte
land weinig nut.
De heer Doedens vraagt van welken datum
1 bevel tot oprichten dezer vereeniging is.
Boor den Secretaris wordt medegedeeld van
voor den oorlog doch 't bevel is niet inge
trokken.
De heer Blom oordeelt dat men aan theorie
weinig heeft, doch de Voorzitter wijst op de
ervaring die hier en daar is opgedaan.
De heer Veltman wijst erop, dat een ieder
klaar staat zijn naaste te helpen, maar als
iemand een lezing houdt die zich nooit met
luchtbescherming heeft bemoeid, dan betee-
kent een dergelijke propaganda niet veel.
Waarom zou men de centen uit de portemon-
naie van de burgers halen, dat is toch zeker
niet bevolen.
De heer Kok wil tot wederopzegging subsi
diëeren, terwijl de heer Jansma niet weet
of de f 100.nuttig wordt besteed voor de
gemeente, maar 't voor een jaar wil probee-
ren.
De heer Nannis merkt nog op dat de plat
telandsbevolking niet beseft wat er kan ge
beuren. Wel is voorlichting noodig, maar
huis aan huis verspreiding is niet te betalen.
Met 6 tegen 4 stemmen wordt besloten de
subsidie tot wederopzegging te verleenen, te
gen stemden de heeren Blom, Veltman, Bos
en Doorn.
Voor het jaar 1941 wordt aan de beide R.K.
schoolbesturen het voorschot op de gemeen
nietigen.
Lore belde, het meisje verscheen.
„Vraag of juffrouw Therese dadelijk bij mij
wil komen."
Spoedig kwam deze de kamer binnen. „Lie
ve Therese, ik moet dadelijk uit, kim je met
me mee Tijd voor een nadere verklaring-
geef ik je wel in de taxi. Ik moet een dood
zieke bezoeken."
Juffrouw Therese vroeg niets. Zij ging stil
naar buiten en kwam een oogenblik later met
hoed en mantel aan, terug.
„De taxi staat te wachten," zei ze met haar
zachte, aangename stem.
Lore knikte dankbaar tegen haar, daarna
gingen ze vlug naar buiten. Terwijl zij naast
elkaar zaten, gaf Lore een korte verklaring.
De wagen hield voor een groote, mooie villa
stil, waar de kliniek gevestigd was. De oude
dokter stond van zijn witten stoel op en
kwam de beide vrouwen tegemoet.
„Mevrouw Dr. Daalman vroeg hij hoffe
lijk.
Lore knikte en reikte hem haar hand. De
dokter verzocht juffrouw Therese even te
wachten en bracht Lore naar de ziekenka
mer. Langzaam liep Lore op het bed toe.
Ilaar knieën knikten plotseling. Het was ook
een eigenaardige toestand. Zij, die tot nu toe
de vrouw niet had gekend, zou nu naar haar
toe komen. Alleen Wat kon deze gravin haar
te zeggen hebben Zij waren toch vijandin
nen. Twee vrouwen, die om de liefde van den
zelfden man vochten, zijn toch immers altijd
vijandinnen. Maar zij, Lore Daalman wilde
toch niet voor haar liefde vechten Zij was
toch weggegaan, zoodat deze vrouw gelukkig
kon worden
Een geel gelaat, omringd door verward,
donker haar, hief zich uit het witte kussen
omhoog. Twee bleeke handen trokken Lore
naar zich toe.
„Bent U zijn vrouw De vrouw van Frank
Daalman Ik dank U, dat U gekomen bent."
„Wat wilt U my zeggen fluisterde Lore,
vol medelijden.
De handen van de andere vrouw lieten haar
niet los.
„U bent een groot kunstenares geworden,
ik weet alles, en nu zal Frank Daalman U
voor altijd verloren hebben
Deze woorden deden Lore vreemd aan, daar
om zei ze „Laten wij niet over mij spreken,
gravin. Wat kan ik voor U doen
„Voor mij Niets Met mij is het gedaan
Een ziekte, die ik al lang onder de leden had,
kost mij nu mijn leven. Neen, wij willen over
U spreken, mooie, kleine Lore Daalman J"
Lore kromp ineen, de andere lachte ver
strooid.
„Ik ben naar Berlijn gekomen, om U er
gens heen te drijven, al was het maar in één
huwelijk met een schatrijken man. Maar U
moet terug naar Frank en met hem leven,
want nadat ik hem gesproken had, wist ik,
dat hij nooit meer by mij terug zou komen,
met mij had hij al lang afgedaan. En om zij
nentwil kwam ik naar het dorp terug, anders
nergens om. Maar hij wees my terug en ver
telde my van U. Hy gaf echter toe, dat er
een scheiding tusschen U beiden was ont
staan, hy liet doorschemeren, dat U niet van
hem hield, omdat U gedwongen was geworden
met hem te trouwen. Hij zei mij ook, dat hij
U liefhad, maar hij wilde U zelf de keuze
laten doen tusschen hem, de kunst of een
andere man. Zoo rustig, zoo trotsch vei*telde
Frank Daalman mij dit alles, dat ik er koud
van werd. En hy vertelde mij ook, dat het
tusschen hem en mij voor goed uit was, ik
kon dus niets met hem bereiken.
Daarom wil ik voor voorzienigheid op Uw
levensweg spelen, kleine Mevrouw Daalman.
Maar het noodlot heeft mij met straffe hand
in mijn eigen leven ingegrepen. En ik heb
niets bereiktKeer naar uw man terug, me
vrouw Ik zal rustig kunnen sterven, als ik
v/eet, dat U hem gelukkig zult trachten te
maken."
De laatste woorden waren nauwelijks ver
staanbaar geweest.
Lore stond als versteend bij het bed. Sprak
de zieke de waarheid Gravin Andrea streek
over de blanke handen van de kunstenares.
„Valt het U zoo zwaar, hem gelukkig te
maken Zoudt U hem werkelijk ooit in Uw
leven kunnen vergeten
„Vergeten nooitMaai- ik zal de weg voor
hem vrij maken. Toevallig heb ik gehoord,
dat U elkaar vroeger liefgehad en dat U voor
hem was teruggekomen."
Er is iets van waar, maar het is uitgesloten,
dat Frank nog zelfs vijf minuten van zijn
leven zou kunnen geven aan een andere
vrouw."
Lore boog haar blonde hoofd.
„Ga naar hem terug," verzocht de sterven
de, „hij houdt van U, en een man als Frank
Daalman laat men niet alleen. Zijn liefde en
zijn trouw behooren U toe weet U niet,
wat voor hemelsche geschenken dat zijn
Lore leunde tegen het bed. „I kweet het
niet
„U moet gaan. Als hij het alleen zyn eens
niet langer zou kunnen verdragen
Lore werd lijkbleek.
telijke vergoeding verleend.
Door B. en W. wordt voorgesteld om den
Heer P. Mosk te Schagerbrug te belasten met
het toezicht bij den verkoop van voorwaarde
lijk goedgekeurd vleesch in het klein over de
vrij bank en hem hiervoor een vergoeding van
f 50.per jaar toe te kennen.
De Vleeschkeuringsdienst verstrekte de noo-
dige toelichtingen en 't blijkt dat Mosk** de
dienst reeds waarneemt.
De heer Doorn wijst op 't scheeve dat in deze
zaak altijd heeft gezeten. In St. Maartens
brug is altijd veel uit nood geslacht, maar
van het voorwaardelijk goedgekeurd vleesch
kwam weinig onder de burgerij. Of 't goed
koop zal zijn weet spr. niet, het vleesch wordt
uit de noodslachtsplaats verkocht voor een gul
den per pond. Spr. meent te weten dat er
90% van het voorwaardelijk goedgekeurde
vleesch naar de gewone slagers gaat. Mocht
dat niet 't geval zijn, dan zal spr. in de vol
gende vergadering zijn woorden terugnemen.
Het is voor spr. dus de vraag of Mosk dit var
kentje goed zal wasschen.
De Voorzitter noemt 't een onthulling die
ae heer Doorn doet en maatregelen dienen
dan genomen te worden. Spr. zal er den heer
Mosk zoo noodig ernstig over onderhouden,
want vrijbankvleesch moet goedkoop zijn, ter
wijl een slager geen pond vleesch met een
rond stempel in zijn winkel mag hebben.
De heer Nannis is ook verbaasd over de
mededeeling van den heer Doorn. Strenge
maatregelen waren er reeds genomen en
wanneer er nu nog fouten zyn, dienen die te
worden weggenomen. Wanneer de toestand
werkelijk zoo is als de heer Doom zegt, dient
er een reorganisatie plaats te vinden.
De heer Veltman is van oordeel dat een
courante slager geen derde kwaliteit vrij bank
vleesch naast zyn goede vleesch zal gaan
verkoopen.
De heer Bruin vraagt zich af of er dan een
verkoopgelegenheid buiten de slagers gezocht
moet worden.
De heer Doedens dacht dat Mosk een baan
tje toegeduwd moest worden, omdat zijn sa
laris laag is.
De Voorzitter antwoordt, dat Mosk gekozen
is, omdat hij deskundig is.
Den lieer Doom wordt gezegd dat hy goe
de bewijzen tegen Oosterman zal dienen te
hebben, waarop de heer Doom antwoordt
dat hij dan niet hangt. Er zijn 375 noodslach-
tingen per jaar, waar moet Oosterman met
al dat vleesch heen. By de burgers komt 't
niet.
De heer Bruin weet pertinent dat de heer
Kloosterman deze week te veel vleesch had,
maar hy weet ook zeker, dat hij toen van
een geslacht paard niets gehad heeft.
Nadat B. en W. hebben toegezegd, de zaak
te zullen onderzoeken wordt hun voorstel
aangenomen.
Besloten wordt tot intrekking van het op
lSi Nov. jJ. genomen besluit tot heffing van
..Wat bedoelt U, gravin Oostenburg vroeg
zy bevend.
„Er zijn mannen, die vechten met de heele
wereld en overwinnaar blijven, maar die aan
een vrouw ten gronde gaan," antwoordde zij
en zonk in de kussens terug.
Een verandering had met haar plaats. De
trekken werden scherp, het gezicht verviel.
Lore liep naar de deur, opende deze, de dok
ter en twee zusters kwamen haastig aanloo-
pen.
De oude dokter sloot de doode de oogen.
„Zij heeft alles geregeld. Haar heele ver
mogen gaat naar liefdadigheidsinstellingen.
Ik dank U, mevrouw, dat U de laatste wcnsch
van de overledene vervult hebt."
„Dankt U mij niet, ik moet de gravin dank
baar zyn, dat zij mij heeft laten roepen
zei Lore en drukte den ouden dokter krach
tig de hand. Hij begeleidde haar naar buiten.
Zwygend zat Lore naast Therese in de
taxi en reed naar haar huis terug.
Dagen verliepen. Het was de dag voor Kerst
mis. Lore pakte een kleine handkoffer. De
dames vroegen niets, toen zij met' groote.
stralende oogen verklaarde„Ik ga naar
huis
En zy vertrok. Zy wist niet of Frank thuis
zou zijn, zij had in langen tijd niets van hem
gehoord, maar zij werd met duizend banden
naar villa Frederika getrokken. Als hij daar
niet was, dan zou zij op hem wachten, en al
zou het weken, maanden duren wachten
zou zij op hem
Met een taxi kwam zij aan. Een hevige
sneeuwval belette ieder uitzicht en zoo werd
de huurtaxi door niemand opgemerkt, die
even voorbij de straatdeur stil hield. Lore
betaalde ae chauffeur de vrachtprijs en zoo'n
groote fooi, dat- de man niet wist hoe hij het
had.
Het sneeuwde en sneeuwde. Met moeite
kwam Lore tegen de sneeuwstorm op. Einde
lijk stond zij in de vestibule, waar de bedien
de haar aankeek, alsof zy een spookverschy-
ning was daarna kwam er een glimlach op
zijn doorgroefd gezicht. Vlug hulp hij haar
met haar mantel.
„O mevrouw, wat zal Dr. Daalman blij zyn.
Ik zal dadelijk
„Niets ervan Ik wil mijn man verrassen
Lore ging vlug de trap op. Hij keek haar
na en ging daarna met een lachje van begrij
pen naar de bediende-vertrekken terug. Da
delijk vertelde hij aan de bedienden wat er
gebeurd was.
Lore stond in de studeerkamer van haar
man. Deze was leeg Frank was hier, haar
hart had haar dus goed geraden, waar kon
hij echter zyn
Zacht ging de jonge vrouw door de kamer
en opende de volgende deur. Zy schrok en
kromp ineen. Daar stond zij, achter de por-
tieres verborgen. Groot, donker stond hij aan
het venster en keek zwygend naar buiten.
Toen keerde hij zich om en liep de kamer in.
Zijn trekken schenen Lore hard en ver
steend toe. Hij liep naar zijn schrijfbureau
en liet zich in zyn bureaustoel neervallen,
waarna hy zyn hoofd in zijn handen begroef.
Opeens snikte hy het uit en Lore was er zoo
van onder de indruk, dat zij bijna geen ge
luid kon voortbrengen. Zij strompelde naar
voren.
„Frank
De man keek als de bliksem getroffen op
en keek in het gelaat, van zijn mooie, blonde
vrouw, die plotseling voor hem stond, sprong
op en drukte haar in zijn armen, terwijl hij
stamelde
„Lore, wat moet dit beteekenen Wat kom
je doen Ga toch weg, je kunst heeft je noo
dig. Je bent een groot kunstenares geworden,
de heele wereld ligt aan je voet-en. Wat wil
jc dan hier
Hij was weer tot bedaren gekomen, schudde
haar zacht heen en weer en vroeg nogmaals
„Lore, waarom ben je terug gekomen Wil
je mij nog eenmaal laten zien, hoe machte
loos Frank Daalman tegenover jou is
Lore keek hem lachend aan. al deden haar
schouders pijn onder zijn harde greep.
„Wat ik wil Ik wil je vrouw zyn. Frank.
Omdat ik van je houd. Omdat het zoo vree-
selyk eenzaam is in de wereld, omdat ik niet
langer buiten je kan
Hy zweeg. Verbaasd keek hij haar aan,
toen trok hij haar naar zich toe en kuste
haar steeds weer opnieuw.
„Lore als dit een droom is, dan wil ik
nooit meer wakker worden.
„Lore, ik heb je lief en jij bent naar mij
toegekomen. Jy Nu kan je niet meer terug,
deze thuiskomst verbindt ons tot in de dood
Hoor je, Lore
Met een gelukkige glimlach nestelde zij
zich in zyn armen.
En buiten sneeuwde het, sneeuwde het
steeds maar door. en werd de aarde in een
wit. stil kleed gehuld.