ZATERDAG 26 APRIL 1941 No. 48 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN i HET GOUD VAN DE EENZAME HOEVE WIERINGER COURANT aVA'- Ul'. ii. VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.30. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIEPINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 TER OVERDENKING. Bezigheid moet steeds de voorhoede, genoegen de achterhoede van ons leven uitmaken. Het is het edelste soort van zelfzucht zijn geluk te stellen in dat van anderen. Tracht u nuttig te maken en gij zult u overal t'huis voelen. Heb eerbied voor God omdat Hij zoo groot en voor het kind omdat het zoo klein is. Boerderij. Dr. POSTHUMA SPREEKT TE ZWOLLE. Over den Productieslag-1941. Ter gelegenheid van de installatie der gewestelij ke Productieslag-commissie voor Friesland, Groningen, Veenkolo niën, Drente en Overijssel heeft dr. Posthuma een rede gehouden, waaraan wij het volgende ontleenen „Ik mag wel aannemen, dat u allen bekend is wat in richtlijnen en toelich ting staat. Aangezien de eerste richtlijn den landelijken voorzitters (leden der commissie) opdracht geeft, zich door middel van het orgaan der vereenigingen hun eigen wijze en geheel volgens eigen inzicht tot de leden hunner respectieve vereeni gingen te wenden, teneinde dezen duidelijk te maken, waarom naar hun meening de productieslag nóó- dig is, twijfel ik niet, of deze arti kelen zijn heden verschenen en ie der uwer zal althans het woord van den voorzitter der eigen organisatie gelezen hebben. Uit de richtlijnen en toelichting zult gy vernomen hebben, dat ik van mee ning ben, dat het doel„den produc tieslag-1941" te winnen en daardoor den toestand „Nederland voedt zichzelf' te bereiken, een organisatie eischt. Een leger moet worden gevormd ik heb daarvoor dertien gewestelijke organen ingesteld, welke in overeenstemming met de „commissie-Posthuma" zijn op gebouwd. Ieder der vier landbouworga FEUILLETON. door Charles Alden Seitzer. 24.) Brazo's gedachten concentreerden zich neg altijd op Anderson. Ernstig over dacht hij het jaar, dat hij in Jim Hen- ley's huisje had doorgebracht. Op dit oogenblik was hij zich bewust dat al was hij daar in het begin gebleven om voor Henley te doen, wat hij kon, de over tuiging dat hij tenslotte Henley's zuster zou ontmoeten, hem na Henley's dood daar had doen blijven. Het gaf niets om zich zelf wijs te maken, dat hij al leen gebleven was, om het goud aan haar over te dragen, want hij had dit goud kunnen nemen, het laten keuren en verzenden en voor haar veilig laten bewaren, tot zij kwam om er aanspraak op te maken. Hij had een boodschap voor haar kunnen achterlaten bij Tho mas, den winkelier in Corney. Neen, het gaf niets om zich te mislei den. Hij was daar gebleven omdat hij verliefd was geworden op Jim's zuster verliefd op haar geworden, zonder dat hij haar gezien had, door haar in zijn verbeelding te idealiseeren. Hij was niet teleurgesteld geweest. Maar dat was het niet, wat hem hinderde. Wat hem gehinderd had, was de ergerlijke overtuiging, dat zij, nadat hij al die nisaties, waarvan de voorzitter lid is dezer commissie, wijst voor ieder ge westelijk orgaan één persoon aan en aan ieder gewestelijk orgaan voeg ik dan een voorzitter toe. Het gewest Lim burg maakt hierop een uitzondering, omdat in deze provincie de katholieke bond en het Agrarische Front de eenige landbouworganisaties zijn. Ieder gewestelijk orgaan heeft als éérste taak, om het haar toevertrouw- gewest in streken te verdeelen en daar een streek-orgaan in te stellen. Ook hier moet. waar dit mogelijk is, de sa menwerking van voorzitters van afdee- lingen van de vier hoofdorganisaties op den voorgrond staan, doch bij mee- ningsverschillen beslist de voorzitter van het gewest. Ieder streekorgaan heeft als éérste taak, om in de haar toevertrouwde streek, in de dorpen een vertegenwoor diging in te stellen. Ook hierbij moet weer in de samenwerking, hiervóór na der omschreven, richtsnoer zijn. Zal er van winnen van den „Pro ductieslag-1941" sprake zijn, dan moet de geheele organisatie sneller worden opgebouwd dan men dat in de landbouworganisaites gewoon is, doch ik doe een ernstig beroep op ieder, om ten volle mede te werken. Ik acht mij gerechtigd, dit beroep te doen om de volgende reden Bij den „Productieslag-1941'' gaat het in de eer ste plaats om voldoende voedsel voor het Nederlandsche volk in het jaar 1941 en den winter 1941'42. Aangezien ook dieren de menschen helpen voeden, is bij het doel van den „Productieslag" ook het verkrijgen van voeder inbegrepen. Ziedaar waar het bij den „Productie slag-1941" in de eerste plaats om gaat, want het Nederlandsche volk moet le ven en dus zich kunnen voeden, doch dit is niet het einddoel. Na 1941 komen andere jaren en dan moet Nederland zich zelf ook voeden. Doelbewust zullen allen, die daartoe het hunne kunnen bijdragen, moeten stre ven naar voeding van mensch en dus ook van dier, uit eigen bodem. Slechts dan, als dit verkregen of althans zooveel mo gelijk benaderd is, kan Nederland zich als een vrij land voelen en door andere landen als zoodanig worden ge acht. maanden gewacht had, zich oogenblik- kelijk aangetrokken had gevoeld tot Lafe Anderson. Hij had de uitdaging in haar oogen verkeerd uitgelegd. In plaats van hem uit te dagen en haar verlies te gaan halen, tartte zij hem om iets te zeggen over haar weggaan met Anderson. De kans bestond, dat zij heelemaal niet aan het verlies gedacht had. Zij had enkel met Anderson samen willen zijn Brazo stond op, rekte zich uit en lachte grimmig. Wel, als hij het feit onder de oogen moest zien, dan moest het, dat was al. Het hielp niet om te probeeren haar liefde te winnen, als zij van Anderson beliefde te houden. Maar hij had beslist een gouden droom ;edroomd gedurende al die maanden van wachten. Dat deze droom geen wer kelijkheid zou worden, maakte geen verschil. Er waren andere droomen ge weest, die ook geen werkelijkheid wer den. Een heele massa. Het leven was nu eenmaal zoo. Er sloeg iets tegen zijn schouder en wierp hem plat op zijn rug. Een felle pijn en een plotselinge verdooving. Hij zag vluchtig een man op een paard, niet meer dan honderd voet van hem af, in Westelijke richting. De man richtte een geweer en terwijl Bra zo omrolde, kraakte het wapen nog tweemaal. De kogels misten Brazo. Hij deed een wanhopigen sprong en wierp zich achter den jeneverboom, terwijl de bast naast hem versplinterde. Brazo had zijn pistool getrokken. De ruiter had zijn paard laten keeren en het dier maakte juist een onnoembaar kleine pauze om zijn spieren te span nen voor den eersten sprong, weg van het tooneel, toen Brazo vuurde. Een stofwolkje sprong op van den rug van Of Nederland zoover zal kunnen brengen Met mijn kennis van zaken vermeen ik deze vraag bevestigend te mogen beantwoorden en een ernstige studie zal spoedig een afgerond ant woord kunnen geven. Levert de voornoemde studie een te kort op een of ander gebied, en ik denk dan in het bijzonder aan veevoeder, dan zullen onze overschotten als betalings middel kunnen worden gebruikt. Tot het voeren van den „Productie slag-1941" is besloten, toen de winter gewassen een deel der akkers reeds dek ten. Voor het overige waren deze groo- tendeels zaai- en pootklaar en het teelt plan gereed. Voor het verkrijgen van een behoorlijke productie waren er ernstige moeilijkheden. De kunstmestpositie was niet zoo als men haar zou wenschen. de paardentractie was belemmerd en de motortractie kon zeker beter zijn. Ook het verkrijgen van arbeidskrachten le vert bezwaren op. Misschien zijn er hier en daar nog andere moeilijkheden. Uw taak is nu, om trots deze moeilijkheden den „Productieslag- 1941" te winnen. Door het aanvaar den, daartoe aangewezen door ie ders eigen organisatie, van het lid maatschap eener gewestelijke com missie, aanvaardt ge den plicht, om u voor dit winnen met uw ge heele persoonlijkheid in te zetten. Het zal niet gemakkelijk zijn, om die taak te volbrengen, doch des te schoo- ner is de overwinning. BINNENLANDSCH NIEUWS. MET NEGEN RIJKSDAALDERS AAN DEN LOOP. Een „slachtoffer" van de koude. Een schipper van een heen-en-weer bootje te Amsterdam had het op den avond van den 18den Januari geducht koud gehad, terwijl hij moest wachten op de post, die uit de tram van de N.Z.H.T.M uit Edam naar het Centraal Station moest worden gebracht. Hij kreeg het zóó koud, dat hij met zijn' vriend den nachtwaker, die zijn vrijen dag of liever nacht had» eenige café's bezoeken ging. In een café aan de Ruy- terkade lagen op het waschbakje in het buffet negen rijksdaalders. In zijn be schonken bui had de schipper die rijks daalders weggenomeneen ervan had hij nog omgezet in sterken drank met als resultaat, dat hij later op den avond op het Centraal Station lag te rollen met de postzakken. „U bent het slachtoffer van de kou de," begroette mr. J. Boon, president der rechtbank, hem, toen de schipper dezer dagen voor de Amsterdamsche rechtbank verscheen. De personeelschef van de maatschap pij, waarbij hij in dienst was, had den schipper gestraft met verlaging van loon, maar hem overigens de hand boven het hoofd gehouden. „En er is een goed rapport over hem uitgebracht", voegde de verdediger er aan toe. „Daar zal ik in tegenwoordigheid van den verdachte niet verder op in gaan vond de president. „Waarom niet, Edelachtbare ,,'t Lijkt 'n Spartaansche opvatting, maar iemand met zijn drankzucht moet niet te veel geprezen worden." „Hij heeft zeventien jaar dienst ge daan en er is nooit iets op hem aan te merken geweest." „Als er maar geen strenge winter meer komt De officier van justitie eischte een gevangenisstraf van zes weken. De raadsman, mr. J. Doets, noemde dit ge val een typisch voorbeeld van „Als de wijn is in den man, is de wijsheid in de kan." Hij pleitte veroordeeling tot een geldboete. Uitspraak over veertien dagen. ARM IN EEN SNIJMACHINE. Ongelukkige val van een dienstmeisje. Woensdag is te LunteiY,. de dienstbode van den heer Van h. mej. van der Stroet, toen zij kof fie bracht in de werkplaats van baar patroon, gevallen en mei een der handen in oen houtsnij machine 'terecht gekomen, waar door alle vingers werden afge sneden. Door den schrik viel zij nog maals en raakte zij met den rech terarm in de machine, waardoor de arm boven den elleboog vrij wel geheel werd doorgsneden. Het meisje werd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis ver voerd, waar de arm moest wor den geamputeerd, j De politie onderzoekt of in de werkplaats voldoende veilig heidsmaatregelen waren geno men. den ruiter, laag op zijn buis. Hij richt te zich op en viel achterover uit het zadel. Een voet bleef in den stijgbeugel hangen en het paard galoppeerde weg over een lagen heuvel, den ruiter ach ter zich aanslepende. Brazo kwam op de been, stond een oogenblik heen en weer te zwaaien en begon toen naar Blinky te loopen. Maar Blinky was gedurende het schieten een eindje weggeloopen en graasde nu, als of er niets gebeurd was. Brazo wankelde en zwaaide toen hij naar het paard liep. Hij had geen ge voel hi zijn linkerhand hij had niet veel kracht over zijn beenen, want zij schenen te bibberen, ondanks zijn po gingen om ze stil te houden. Zij bogen in de knieën door en hij kon zijn voe ten niet neerzetten, waar hij wilde. Ook scheen zijn heele lichaam ten prooi te zijn aan een vreeselijk gevoel van on wel-zijn. Toen hij Blinky bereikte, bleef hjj eenigen tijd tegen het dier geleund staan. Spoedig bedaarde de uitwerking van den eersten schok een weinig en hij voelde nieuwe kracht door zijn lichaam stroomen. Hij sloeg Blinky's teugels om zijn rechterarm en leidde het paard door een droge waterloop naar den vlakken, breeden oever der rivier. Bij een ondiepe plek op den oever staande, maakte hij zijn hemd los en onderzocht de wond. De kogel was zijn borst bin nengedrongen ongeveer vijf centimeter van den oksel en was door den schouder naar buiten gegaan, na de groote spie ren doorboord te hebben. Niet gevaarlijk misschien. Een paar centimeters meer naar het midden en hij zou nu niet aan den oever der rivier staan. Hij schoof het hemd naar beneden. knielde aan den oeverrand en waschte zijn halsdoek. Toen maakte hij den doek flink nat in het heldere water en waschte de wond. Zij had erg gebloed en zijn hemd en buis waren bevlekt. Hij trok den halsdoek doormidden, maakte beide stukken nat en legde de eene helft op zijn rug en de andere helft op den voorkant van de wond. Hij kon het stuk op zijn rug niet vasthouden, daarom stopte hij het gedeeltelijk in de wond. waar het nu bleef zitten. Met den voorkant had hij weinig moeite. Hij voelde zich veel beter, nu de wond verbonden was. Hij deed zijn hemd weer aan en leidde Blinky terug naar het tooneel van het gevecht. Hij vond het geweUfc' van zijn aanvaller en stak het onder de1, riemen van Ella's valies. Eerst toen hij probeerde om in het zadel te komen, ontdekte hy hoe zwak hij was. Hij kon zich niet opgeven, daarom leidde hij Blinky naar een lagen rots- rand. waar het hem gelukte om op te stijgen. Hij reed naar het Westen, in een steeds toenemende duisternis. Onder het rijden slaagde hij er in om zijn pi stool weer te laden, door den loop te gen den zadelknop te zetten en zijn li chaam tegen de kolf te drukken. Hij hoefde zich niet druk te maken over de indentiteit van zijn aanvaller. Zeker een van Wilson's mannen. Hij was waarschijnlijk in het huisje geko men, kort nadat Brazo vertrokken was en Wilson had hem op zijn spoor gezet. Het had niet veel gescheeld. Maar dat was ook zijn eigen schuld, want hij had niet eens de gewone voorzichtigheid in acht genomen. Hij had het gebeurde kunnen voorzien. Hij reed verder in de duisternis. Blin ky nog altijd in stap. Er was geen re ROEKELOOZE SCHOOLJONGEN Wilde zich overtuigen of projectiel geladen was. Een 13-tjarige Haagsche jon gen, die tijdens de Paaschvacan- lie in de duinen bij Wassenaar een onontplofte handgranaat had gevonden, nam het gevaarlijke speelgoed den eersten dag na de vacantie mee naar school, om het zijn vriendjes te toonen. Een kameraadje uit de Azaleastraat wilde zich ervan overtuigen of het projectiel al dan niet. gela den was. De roekelooze knaap liet de granaat op de speel plaats van de school aan de Aucabastraat vallen. Door de ontploffing werd hij wonder bo ven wonder slechts aan den pols gewond. De Geneeskundige {Dienst; vervoerde den jongen naar het Roode Kruis Zieken huis te Den Haag. MASSAGRAF OP KERKPLEIN Beenderen en schedels op gegraven. Op het kleine kerkplein tus- schen de beide Maria Magdalena kerken van Goes hebben gemeen t'ewerklieden een griezelige vondst gedaan. Aan den voet van de prachtige Gothische kerk waartegenover de veel nieuwere huidige Katholieke kerk zeer so ber afsteekt, waren zij bezig met graafwerk ten behoeve van een betere pleinindeeling. Nau welijks hadden zij enkele spa den in den grond gestoken of en kele vergeelde doodsbeenderen kWcT.en bloot te liggen. Bij ver der graven kwamen de beende ren bij honderdtallen te voor schijn. Dicht opeengepakt lagen zij daar op iets meer dan een hal ven meter onder het wegdek in de kleibodem. Geraamlen bleken in een laag van bijna 1 M. hoog de op een vrij groote oppervlakte bij elkaar te liggen, zoodat het vermoeden is gerezen, dat men indertijd bij de opruiming van het oude kerkhof rondom de Magdalenakerk alle opgegraven beenderen bij elkaar in één graf heeft gelegd. De opgegraven gebeenten en doodshoofden heeft men naar een algemeene begraafplaat*; ver voerd en daar opnieuw begraven. den om zich te haasten. Hij zou in huis maar weinig beter af zijn dan in het zadel. Zeker, hij zou kunnen rusten als hij eenmaal in huis was en hij wist, dat hij veel rust noodig zou hebben. Want al wist hij, dat de wond, die hij opgeloopen had, niet gevaarlijk was, hij merkte toch, dat hij heen en weer zwaaide in het zadel en voortdurend zwakker werd. Gebrek aan voedsel, besloot hij. Maar hij bedacht, dat hij meermalen dagen lang voedsel ontbeerd had, zonder er veel ongemak van te ondervinden. Was zijn wond ernstiger, dan hij gedacht had Zoo ja, dan stond hem een slech te tijd te wachten. Er was niemand in huis en mogelijk zouden Anderson en Hardin pas over drie of vier dagen te rugkomen. Hij kon niet naar Corney rijden, als de wond ernstig was. Als zij niet ernstig was, hoefde hij er niet heen te rijden. Hij besloot, dat de wond ernstig was, want zij bloedde weer. Hij kon een warme stroom lang zaam langs zijn rug en borst voelen glijden. Hij begon sterker heen en weer te zwaaien, zoodat hij genoodzaakt was om zich aan den zadelknop vast te hou den, wilde hij niet uit het zadel vallen. Een schitterende volle maan was op gegaan, toen hij den rotsrand bereikte, die het bassin omzoomde. Hij viel bijna uit het zadel, toen Blinky de helling begon af te dalen, maar hij bereikte de vlakte, terwijl hij spottend glimlachte over zijn zwakheid. Blinky hield stil aan de rivier en dronk. Brazo was zeker slaperig gewor den, want plotseling stond Blinky voor de deur van het huisje, schijnbaar te wachten, dat hij zou afstijgen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1