32e JAARGANG ZATERDAG 24 MEI 1941 No. 59 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN HET GOUD VAN DE EENZAME HOEVE WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprij s per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. TER OVERDENKING. Het is minder gevaarlijk uit te glij den met den voet dan met de tong. Het leven bestaat niet uit groote, schitterende offers, maar uit kleine tegemoetkomingen, vriendelijke oplet tendheden en fijne kieschheden. Eerbied en liefde moeten zoodanig tegen elkander opwegen dat de eerbied de liefde niet verstikt. Vlijt is een fraai inkomen en ijver een goed kapitaal. VOLKSTUINTJES. De Provinciale Voedselcommissaris maakt bekend, dat een ieder, die voor het teeltjaar 1941 akkerbouwproducten teelt voor eigen gebruik in een (volks) tuintje, aangeraden wordt, mede met het oog op eventueele uitreiking van vervoerbewijzen, hiervan kennis te ge ven aan den Provincialen Voedselcom missaris. Volkstuinvereenigingen kunnen vol staan met het opgeven van alle leden tezamen. Zij moeten hiervoor den Voed selcommissaris doen toekomen, een schetskaart van de betrokken percee- len, met gemeente, waarin deze gele gen zijn. Tevens een lijst met het aan tal genummerde perceelen, met daar achter de naam van den gebruiker, FEUILLETON, door Charles Alden Seltzer. 35.) Ella, Brazo, Anderson, Hardin en de cowboys hielden zich terug van hun nieuwe buren. Anderson, Hardin en de cowboys slenterden rond in de buurt van de slaaploods, die zij aan den zoom van het bosch hadden opgericht en ke ken en luisterden. Nu en dan bereikte hun gelach de ooren van Brazo en Ella, die op een bank voor het huisje even- •eens zaten te kijken en te luisteren. Ella had nu en dan de overtuiging, •dat zij droomde. Het leek haar onmoge lijk, dat de rust die gisteren nog hun huis had omgeven, vandaag in zooli tumult veranderd kon zijn. In het licht der talrijke toortsen kon zij mannen aan het werk zien, die hun nieuwe woonplaatsen in orde maakten, anderen die klaar waren met hun werk, zaten voor hun tenten te rooken en met hun buren te praten. Verscheidene schreeuw den tegen elkaaranderen vloekten liederlijk. Er was een groote verwarring, een chaos. Mannen liepen voor de lich ten heen en weer, beladen met planken, tentpalen en tenten. Een man, gekleed in rood hemd en overal, barvoets rolde een vat bier over een open plek naar de rivier. Een span kwam te voorschijn uit de omliggende duisternis, met een man op het bankje van den wagen, die een lange zweep boven de hoofden der paar den liet knallen. De wagen was geladen piet voorraden voor het kamp. De voer- grootte van diens gezin, grootte van zijn perceel en geteelde producten. Een duplicaat hiervan moet in het bezit zijn van het bestuur. Ook op het land moe ten de perceelen genummerd zijn. Met nadruk wordt er nogmaals op gewezen, dat de gebruiker van het per ceel de tuin geheel en al zelf moet be werken, en dat de geteelde producten alleen voor eigen gezinsconsumptie ge bruikt mogen worden. Van eventueele overschotten moet kennis worden ge geven aan den Provincialen Voedsel commissaris. Marktdagen slachtschapen te Schagen en Purmerend. De Voedselcommissaris voor Noord holland maakt namens de Nederland- sche Veehouderij Centrale bekend, dat met ingang van heden het aantal ont- vangstdagen voor slachtschapen als volgt is uitgebreid Purmerend, eiken DinsdagSchagen, eiken Donderdag. Handelsregister. Wijzigingen Den Helder e.V. West Friesche Auto- carondern. „Waco", Hoorn (filiaal te Den Helder, Kanaalweg 132, opgeheven). Den Helderfa L. Schoonhoven, Spoorstraat 24, fijne lederwaren, parfu merieën enz., filiaal gevestigd te Alk maar. Wieringen S. Lont Nieuwstraat 9, metselaarsbedrijf overgegaan aan een vennootschap onder firma. Opheffingen N.V. Alkmaarsche Wielerbaan W,es- terweg 63, exploitatie van een houten wielerbaan enz. Den Helder .,De Pool", Kanaalweg 117, café restaurant. LOTERIJ VAN WINTERHULP. Elf-jarige jongen won 500 gulden. De gelukkige winnaar van een der prijzen van 500 gulden uit de loterij van Winterhulp, is de elfjarige Wim Schippers, wonende in de Wagenstraat in Den Haag,. Een verslaggever van het A. N. P. heeft hem even gesproken. De jongen was, zooals te begrijpen is, met den prijs zeer in zijn schik. Wim was Zondagavond omstreeks half acht met zijn vader en moeder nog een eindje gaan wandelen en zij kwa men toen langs De Bijenkorf in de Groote Marktstraat, waar een colpor teur van de Wintertij met een bak met loten stond. WimA-vroeg zijn vader of hij een lot mocht koopen, waarin deze toestemde. In den bak waren nog maar tien loten aanwezig. £De jongen trok een lot, maakte de cj.'.velop open en dacht, dat hij vijf gulden had gewon nen. Hij was reeds zeer verheugd, doch toen zijn vader nog eens goed keek. merkte deze, dat het geen vijf gulden was, maar vijfhonderd gulden. Wim had het lot op zijn kop gehouden „En wat ga je met het geld doen vroeg de verslaggever hem. „Ik krijg een nieuwe fiets en nieuwe boeken, want ik ga juist naar de handelsdagschool," was het antwoord. Tot nu toe heeft het kantoor in de Hollanderstraat in Den Haag voor 7000 gulden prijzen uitbetaald. PROVINCIAAL NIEUWS. man liet zijn span halt houden op een honderd voet afstand van het huisje en schreeuwde om iemand, die hem den weg naar „Quinn's duup" kon wijzen. Een half dozijn mannen jouwden hem spottend na terwijl een hunner hem vertelde, dat hij „niemand ergens heen kon wijzen." Op eenigen afstand van de plek, waar Brazo en Ella zaten te kijken naar een groep mannen bij een vlammende toorts voor een groote tent, klonken twistzie ke geluiden. De groep kwam plotseling heftig in actie. Verscheidene mannen renden weg van die plek. Een ander viel voorover op den grond en liet zich achter den wand van een nabijgelegen tent rollen. Twee mannen bleven vlak tegenover elkaar staan. „Een duelzei Brazo kort. Een oogenblik stonden de mannen stokstijf, onbewegenlijk. Toen begon een hunner langzaam van den ander terug te loopen, hij zette zijn beenen een wei- nog van elkaar, zijn rechter elleboog werd opgeheven. Zoo snel, dat het oog het niet kon volgen, kwamen hun pi stolen te voorschijn, schenen tusschen de mannen over en weer te vliegen. De eene man zakte door in de knieën de ander stond nog overeind. De man, die op zijn knieën gevallen was, had zijn pistool losgelaten. Hij boog zich voor over om het op te rapen en terwijl hij zich bewoog, schoot een ^weede vurige lans weg van de heup van den recht- opstaanden man. De man, die op zijn knieën lag, huiverde, schoot voorover en viel op zijn gezicht in het stof. Hij was onbeweeglijk. De andere man trad na derbij en stond een oogenblik op zijn slachtoffer neer te kijken. Hij vloekte, maar zijn woorden waren niet te ver staan door 't getier, dat nu volgde. De moordenaar schoot weg in een der nabij gelegen tenten. Hij moest er oo- genblikkelijk aan den achterkant weer uitgegaan zijn, de duisternis in, die het kamp omhulde, want toen men van VOETBALLERS SPEELDEN MET EEN BOM Aan doodsgevaar ontsnapt. Dezer dagen oefenden zich een zeven tal leden van de voetbalclub TOV uit Hauwert, op hun terrein, toen zij bemerk ten, dat de lat van het doel beschadigd In de, buurt daarvan zagen ze een gal in de grond. Ze begonnen te graven en vonden ruim een meier diep, een on bekend voor wei p. Zij namen het in han- den( schudden het heen en weer en be grepen toen dat het een bom was. De vol gende morgen hebben militairen het ter rein afgezet. Ze verklaarden dat het een brysant- of een tijdbom was. De bom zal tot ontploffing worden gebracht. In hun argeloosheid speelden de jonge mannen dus met de dood. Elders in de gemeeente vond men in een weiland nog een tweetal van zulke boomen. Burgemeesters op be2cek. Een dezer dagen werd een bezoek ge bracht aan Urk door een aantal burge meesters van verschillende gemeenten. Tevens werd er per extra boot een ge zelschap naar Urk gebracht van Hoofd ingenieurs bij de Zuiderzeewerken. Deze bezochten de sluiswerken. RADIOMONTEUR- SCHOORS/TEEN- VEGER. De radio-centrale te UrJ>, bij wie de za ken de laatste tijd niet erg floreerden, is niet bij de pakken neer gaan zitten, doch heeft zich op een nieuwe tak van bedrijf geworpen. De roetvorming in de Urker schoorstee nen werd door het gebruik van alle moge alle kanten toesnelde naar de plek, waar de doode man lag, was de tent, waarin de moordenaar was verdwenen, leeg. Twee mannen, die naar binnen waren gegaan, kwamen vloekend terug. „Er is niemand te vinden," zei er een. „Hij is er vandoor." De menigte verdrong zich om den dooden man. Hij werd door enkelen her kend en zijn naam werd genoemd. Een lange man met een havik-gezicht en twee pistolen bij zich, baande zich een weg door de menigte en keek naar het slachtoffer van den moordenaar. Brazo en Ella hoorden zijn stem, die de vraag stelde „Heeft iemand het schieten gezien Als iemand het schieten gezien had, dan was er toch geen een, die er getui genis van wilde afleggen, want er kwam geen antwoord. De man met het havik-gezicht boog zich voorover, keerde den man op zijn rug en keek aandachtig naar hem. Hij nam het gevallen pistool op draaide de cylinders rond. „Hij heeft viermaal geschoten," zei de man. „Het ziet er naar uit, dat hij zijn kans heeft gehad. Laat enkelen van jullie hem weg brengen." „De burgemeester," stelde Brazo Ella op de hoogte. „Hij heeft uitspraak ge daan en er zal geen onderzoek ingesteld worden. Eenvoudig, nietwaar Eenvoudig, snel, wreed. Evenals alle werkzaamheden verbonden aan de nieu we stad. Het nieuwe Wainright was in één dag opgebouwd en waarschijnlijk zou het, als de goudkoorts verdween even snel uitsterven. In vijf minuten was het lichaam weg gedragen en het voorval blijkbaar ver geten. Het tumult begon weer. Het orgel was voor een tent geplaatst, midden tusschen eenige boomen bij de rivier en de huilerige muziek ervan vermeng de zich met het gezoem der stemmen. Twee vrouwen, wier handwerk te le zen stond in haar kleeding en verharde lijke en onmogelijke brandstoffen onrust barend en nu heeft de directeur der Cen trale zijn personeel en klimmateriaal ten dienste der bevolking gesteld en een schoorsteenvegerij aan zijn zaak verbonden Hierdoor wordt tevens in een reeds lang gevoelde behoefte voorzien. BUITENLANDSCH NIEUWS. UIT RIJDENDE TREIN GEWUIFD. Twee meisjes de hand afgerukt. Hoe gevaarlijk hel is, te ver uit een couperaampje van een rijdende trein te leunen, is weer eens overduidelijk geble ken bij een tragisch ongeluk, dat zich de zer dagen bij Frankfort a.d. Main heeft voorgedaan en waarbij drie meisjes slacht offer zijn geworden van deze nog maar al te dikwijls voorkomende onvoorzich tigheid. De drie meisjes stonden voor het raam van haar coupé in een wagon, die vlak achter de locomotief gehaakt was en toen kort na het vertrek van het sta tion Frankfort de trein een scherpe bocht maakte, konden zij de reizigers in de achterste wagons duidelijk onderschei den. Onder die passagiers herkenden zij een paar kennissen en zij wuifden hen vroo lijk toe. Op hetzelfde oogenblik naderde uit de tegenovergestelde richting de snel trein uit Munchen. De armen van de drie meisjes werden door de rakelings passee- rende locomotief uit Munchen met zulk een kracht gegrepen, dat van twee meis jes de onderarm afgerukt werd. Onmiddellijk werd de trein tot stil stand gebracht, doch direct aanwezige ge neeskundige hulp kon een der meisjes reeds niet meer baten. Zij stierf tenge- •lge van te groot bloedverlies. Het an dere meisje werd in levensgevaarlijke toe itand naar een ziekenhuis gebracht. Van het derde meisje werd de linkerhand ver brijzeld. GEMEENTE WIERINGEN. V. V. f,SUCCES." Algemeene Jaarvergadering op Vrijdag 16 Mei 1941 in „Concordia." Het is ruim 8 uur, als voorz. alle aan wezigen hartelijk welkom heet en hier mede de vergadering opent. Voorz. schetst vervolgens in korte trekken het afgeloopen jaar, dat voor onze vereeniging groote moeilijkheden heeft opgeleverd Het groootste probleem was zonder twijfel de deelname aan de competitie, doch door hand in hand te strijden voor onze club, is ook hierin een gezichten, liepen langs het huisje tot vlakbij de plek, waar Brazc en Ella za ten. Zij stonden stil, keken naar den man en het meisje, die daar zaten en gichelden. .Die zijn het eens met mekaar," zei de eene. Het antwoord der andere was onver staanbaar, maar beiden gichelden weer en liepen door. Ella zat heel stil en stokstijf met haar kin in de lucht. Er volgde een lange stilte, verbroken door Brazo, die blijk baar het laatste fragment van een ge dachte uitsprak „Wel, als zij het ver borgen dal niet te vinden, zal dit kamp niet van langen duur zijn. Het zal den zelfden weg opgaan als Babyion gegaan is en die rotswoningen aan de rivier. De meeste menschen werken zoo hard om wat uit het leven te halen, dat zij vergeten waar het leven voor dient. Maar de menschen, die in die rotsstad gewoond hebben, leefden niet snel, ge loof ik. In ieder geval hadden zij geen orgels om hun trommelvliezen te ver scheuren en geen meiden met woeste oogen, die rondzwerven, op zoek naar goud om snuisterijen voor te koopen." „Weet je iets van de geschiedenis der stammen, die in de rotswoningen huis den vroeg Ella. „Ik weet alleen, wat ik gehoord heb," antwoordde Brazo. „Een Spanjaard, Cabeza de Vaca ge naamd, kwam omstreeks 1537 uit Me xico hier heen. Toen waren de rotsbe woners al hier. Zij waren hier waar schijnlijk al duizenden jaren geweest. In ieder geval waren zij hier toen Vaca kwam. In 1598 kwamen de Franciscaner broeders, tegelijk met een heel men- schenleger, aangevoerd door een ande ren Spanjaard. Onate genaamd. Deze menschen verspreidden zich over geheel New Mexico en stichtten kerken en missies. Zij probeerden om de Indianen te beschaven, maar zij maakten er te gelijkertijd slaven van en in 1680 kwa- oplossing gevonden. Voorz. brengt dan namens het bestuur zijn dank aan alle spelers en commissie leden, die het geheele seizoen steeds maar weer klaar stonden om per fiets naar el ders te trekken voor het spelen der wed strijden. Laten wij allen zoo doorgaan en zonder twijfel zal onze vereeniging tot nog grooter bloei komen. Daarna worden de notulen der vorige algemeene vergadering gelezen, welke on veranderd worden goedgekeurd. Vervolgens leest de heer Th. Rijkers het jaarverslag. JAARVERSLAG VAN DE v.v. SUCCES OVER HET VEREENIGINGSJAAR 1940 1941. Bij de beëindiging van het vereeni- gingsjaar 1940 1941 is het aan mij, aldus de secretaris van Succes, om dit jaar, zij het op papier, nog eens in het kort de revue te laten passeeren. Laat ons dan voorop stellen, dat door de abnormale tijdsomstandigheden, waarin wij allen verkeeren en waaron der natuurlijk ook de voetbalsport in meer of mindere mate gebukt gaat, onze vereeniging zich nog vrij goed heeft weten te handhaven. Mogelijk is een kleine teruggang te constateeren, doch dit is m.i. niet al leen aan de tijdsomstandigheden te wij ten. De tijd n.1., waarin onze vereeni ging zijn groote successen behaalde ligt al weer eenige jaren achter ons en het is een heel normaal verschijnsel, dat bij bet uitblijven van klinkende resultaten van onze elftallen, dit op alles zijn te rugslag vindt en de animo onder de jeugdige aanhangers van de voetbal sport doet verminderen. Laat ons Be stuur daarom in de toekomst in het bijzonder probeeren de symphatién van de jeugd voor de voetbalsport te doen herleven, waarom het o.m. van noodza kelijk belang is, dat dit jaar in tegen stelling met het afgeloopen jaar. weer voor schoolvoetbal dient te worden ge ijverd. Alvorens nu de afzonderlijke presta ties van onze elftallen te noemen zij nog het volgende vooraf vermeld. Reeds de competitie-indeeling stelde ons voor groote problemen. Het le en 2e elftal waren n.1. zoodanig ingedeeld, dat deelneming aan de competitie prac- tisch niet mogelijk bleek. Na gehouden schriftelijk overleg met de diverse voet balbonden werd hierin voor zooverre wijziging gebracht, dat genoemde elf tallen, om de reisbezwaren te ondervan gen, beiden in een lagere klasse werden men de Indianen in opstand. Zij dood den al de Spanjaarden of joegen ze het iand uit. Alleen een paar Spanjaarden kwamen terug, maar de missies en ee nige kerken zijn er nog. De vallei van de Rio Grande is er vol van. De India nen leven nog in de rotswoningen, even als zij deden voor de Spanjaarden kwa men. Zij veranderden niet. Zij hebben nog dezelfde ceremoniën en dezelfde gewoonten van hun ras. De meesten der rotsbewoners zijn van de Zuni stam. Zij waren lenig. Zij bouwden hun huizen in de rotsen om veilig te zijn voor de wilde dieren en de Indianen der vlakten voornamelijk de Apachen. Andere rotsbewoners in deze streek waren de Picoris, de Teguas, de Cuares en de Je- mez stammen. Hun steden zijn ge-v bouwd als horzel-nesten. Er zijn hon derden kamers, doorgangen en trappen. Ladders reiken van het eene terras naar het andere. De stammen waren potte- bakkers en zij bebouwden een beetje iand. Zij gingen op jacht, als de Indi anen der vlakte niet in de buurt waren. Kun je je voorstellen, hoe dit land er uit gezien moet hebben, toen er niemand anders in was dan de Indianen Neem bijvoorbeeld dit bassin. Er woonde hier één stam. Deze rivier was precies de zelfde als nu. Zij konden 'morgens uit hun vensters kijken en het vredige bas sin. Misschien kwamen er herten drin ken aan de rivier misschien waren er ook wel beren en wolven. Wat nog meer Wij weten het niet. Misschien bouwden die menschen wel zoo hoog in de lucht om de monsters te ontwijken, die in voor-historische tijden in deze streek rondzwierven. Misschien klommen zij ook wel zoo hoog. om zich te beveiligen voor de sabeltand-tijger. Misschien maakten zij hun vensters klein, opdat groote gevleugelde beesten er niet in konden komen. Wie weet (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1