32e JAARGANG ZATERDAG 14 JUNI 1941 No. 67 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN HET GOUD VAN DE EENZAME HOEVE WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Com. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprij s per 3 maanden f 1.30. AD VERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. VROEG MAAIEN EEN EISCH De Leider van de Vakgroep Weide- bouw van het N.A.F., de Heer G. J. de Ruiter schrijft Na een lange schrale lenteperiode kragen wij nu wat meer warmte. Ge lukkig maar voor boer en volk Nooit beter dan thans gevoelt men als mensch zijn afhankelijkheid van de natuur. Nimmer leerde men den boer beter waar deeren als den onmisbaren bemidde laar tusschen natuur en consument. Een ieder gevoelt thans dat een meer of minder gunstige weersgesteldheid en dat meer of mindere toewijding en des kundigheid van den boer tevens beslis send is voor de dikte van de boterham en voor de vraag of men die nog zal kunnen beleggen, dik of dun. Daarom hebben onze boeren thans zulk een ontzaggeüjk groote verantwoor delijkheid jegens ons volk. Daarom komt het thans zoo bij uit stek aan op hun bekwaamheid en bo venal op hun geheelen lichamelijken en geestelijken inzet tot groote productie. Daarom staan wij schouder aan schou der in den productieslag. Welnu, als er! dan zooveel mogelijk moet worden voortgebracht en zoo weinig mogelijk verloren mag gaan van het gewonnene.l dan dienen onze weideboeren op lrun tellen te passen De goeden niet te na gesproken, stellen wij vast, dat er door hen nog rustig wordt gezondigd tegen de eischen „de grootst mogelijke pro ductie en de kleinst mogelijke verlie zen." Nog steeds zien wij het gras veel te oud worden èn in de weiden, maar vooral in het hooiland. Men bedenke toch, dat jong gras en jong grashooi een hoogwaardig veevoe der is, maar dat grasstroo nog steeds weinig voor heeft boven het als kracht voeder niet zeer vermaarde graanstroo Wij zullen geen streeken noemen waar men de koeien nog veelvuldig weidt in bosschige weiden vol boterbloemen en verder minder gewenscht onkruid. Ook noemen wij de provinciën niet, waar men ook nu weer te lang wacht met maaien, waar nu de. machine er reeds noodig in moet Maar dat men zich daar betere Jonge weide beteekent betere weide en meer eetgroen. Jong maaien betee kent gemakkelijk maaien en hooien en tevens beter hooi met meer en beter nagras. Met het geringe krachtvoerrant- soen komt het in den volgenden winter vooral aan op BEST HOOI. Dus nogmaals Maait jong, weidt kort. Besteedt alle mogelijke zorg aan de verpleging der weiden en vooral aan de conserveering van den oogst door het winnen van prima droog jonggemaaid hooi en met zuur ingekuild gras en be denkt dat alle verlies en alle mindere productie beteekent, dat straks onze volksvoeding zal worden geschaad BINNENLANDSCH NIEUWS. FEUILLETON. door Charles Alden Seltzer. 43.) Brazo liep langzaam van den stal weg. Hij wist, dat er van hem verwacht werd, dat hij zich aan de ongeschreven wet zou houden, al had hij niet zelf een boodschap aan Wilson gestuurd. Wilson was gewaarschuwd. Wilson zou hem op wachten op de plek, die hij verkoos Hij kon zich schuilhouden en onverwacht te voorschijn treden, zijn vijand over rompelende. Hij kon op den loer liggen om een hoek in een tent in een der her- hergen overal. Hij kon plotseling te voorschijn komen en roepen, om, vol komen gewettigd, te schieten, zoodra Brazo zich omkeerde. Het eenige, wat Wilson niet doen kon, was wat Ander- son vreesde, dat hij doen zou hem zonder waarschuwing in den rug schie ten. Zoodoende wist Brazo niet, waar Wil son te vinden zou zijn. Hij liep lang zaam naar het Westen, naar de verste tent in die richting, keerde zich om en kwam terug in Oostelijke richting. De menschen stonden onbeweeglijk, toen hij voorbijkwam, maar hij sloeg geen acht op hen, behalve dat hij hun gezichten scherp opnam. Hij passeerde een herberg, toen een gefluister^ woord Vischvergiftiging te Maastricht. Woensdagavond laat werd een 40-jari- ge vrouw te Maastricht door haar broer bij zijn thuiskomst dood in haar woning aange troffen. Het onderzoek wees uit, dat de dood waarschijnlijk hel gevolg was van vischvergiftiging. In een ander gezin vertoonden vier le den Woensdag vergiftigingsverschijnselen na het eten van paling, welke in de stad was gekocht. De politie heeft een ernstig onderzoek ingesteld naar de omstandigheden van de ze vergiftigingsverschijnselen en naar de herkomst van de visch, JEUGDIGE INBREKERS IN DE VAL De jongste waszes jaar! Het is de politie te Brunssum mogen ge lukken een troep deugnieten van zes tot vijftien jaar te ontmaskeren, die verschil lende inbraken op touw hebben gezet. Het begon met een bierfuif in het geslo ten restaurant „Edenpark." Zes jongens klommen naar binnen en trokken in de kelder de leiding uit een vat bier, zoodat het gerstenat den geheelen kelder over stroomde. Verder namen ze nog verschil lende lepels en glazen mee. Een ander ope ratie-terrein vonden ze in schoolgebou wen, o.a. in de protestantsch-christelijke school, in de R.K. meisjesschool en in de R.K. jongensschool. Alles, wat zij hier vonden, werd meegenomen, geld uit mis- siebusjes, schoolbehoeften, zeep, twee voetballen, enz. f»e^ wexd versnoept of voor den bioscö^,* uitgegevert. Mijnwerkers opgeslot»'». Woensdag had op de 400 M. verdieping van de staatsmijn „Emma" te Heerlen een instorting plaaas, waardoor vier mijnwer kers, die op 80 M. van deze instorting werkzaam waren, werden opgesloten. Aan slonds werd met het opruimingswerk be gonnen. Na vijf uur hard werken konden de mijnwerkers uit hun benarde positie worden bevrijd. Zij hadden geen letsel op- geloopen. NAAMGEVING IN DEN N.O.-POLDER. „Eerste suggestie" thans verschenen Nu de Noordoostpolder steeds meer tot zijn eigenlijke bestemming nadert, wordt de kwestie der naamgeving actueel, Er zijn verschillende veronderstellingen geuit voor namen, die het meest in aanmerking zouden komen voor de dorpen, kanalen, vaarten en gemalen, zonder dat men hier op van officieele zijde heeft gereageerd. Thans is echter een rapport verschenen, houdende ,een eerste suggestie van naam geving aan de voornaamste elementen in den Noordoostelijken Polder". We mochten hier inzage van nemen en er een en ander uit overnemen, mits daarbij werd vermeld, dat het een suggestie is, en het plan als zoodanig de hooge goedkeuring nog be hoeft. Door deze naamgeving worden tal van historische bijzonderheden ook voor het na geslacht bewaard. Dat voorgesteld wordt den geheelen polder Urkerland te noemen, is reeds vrij wel algemeen bekend. Aan de gemalen zou men de namen willen geven van belang rijke strijders voor de plannen der inpol dering, namelijk Buma voor het gemaal bij Lemmer, de oprichter van de Zuider- zeevereeniging in 1886 Vissering - voor hel gemaal bij Urk -, naar mr. G. Visse ring, die de plannen vooral economisch en financieel heeft verdedigd, en Smeenge - voor het gemaal bij de Voorst -, naar mr. Harm Smeenge, die zich vooral in meer populairen zin aan de propaganda voor de verwezenlijking van den polder heeft gewijd. De bevolkingskernen zullen namen krij gen volgens de hier bedoelde suggestie, van vroeger beslaand hebbende plaatsen in het gebied van den polder. Als zoodanig zullen Ens en Emmerleroord op Schokland blijven beslaan. Het hoofddorp, op de kruising van de vaart en den weg van Urk naar Zwolle en den weg van Kampen naar Lemmer, zal Nagele worden genoemd, naar Nakala, dat hier omstreeks het jaar 10CO moet hebben gelegen. Meer Noord- Oostelijk, op 't snijpunt van de wegen naar Steen wijk en Zwolle naar Urk, is Maan- huizen geprojecteerd, naar het vroegere Maenhuysen genoemd, dat niet ver van Emmeleroord moet hebben gelegen. Aan den straatweg van Urk naar Lemmer, j Noordwestelijk van Nagele komt5 volgens het plan Ruthne te liggen. Voorts wil men de namen Espel en Algodel weer in eere herstellen, naar dorpen, die vroeger op 't Urch op hel toen veel grootere eiland Urk moeten hebben gelegen. Espel is geprojec teerd ongeveer halverwege Urk en Schok land. Even voorbij Schokland zou dan het dorp Kamperzand komen te liggen op het thans bestaande Kamperzand. Aan de Kerng, aan den Kuinderweg. tusschen Na gele en Kuinre, zou eerst de naam Veen- huizen zijn gegeven, doch daar deze naam reeds bestaat, heeft men den voorkeur ge geven aan Kuinderveen. De hoofdkanalen stelt men zich als volgt voor te noemen van Nagele naar Lem mer Lemstervaart naar Urk Urker- vaart i naar de Voorst Zwolsche vaart Be sluizen wil men doopen die bij Lem mer Friesche sluis bij Urk Urker sluis bij de Voorst Voorster sluis de sluis in den polder bij Maanhuizen Maan huizer sluis die in het Ganzendiep, bui ten den polder Ganzensluis de sluis bij Kadoelen Kadoelersluis. De primaire wegen zullen volgens het plan aldus worden genoemd van Nagele naar den Ramspolt Kamperweg van Nagele naar Urk Urkerweg van Nage le naar Lemmer Lemsterweg van Na gele naar Vollenhove Zwolsche weg. Het haventje aan het eind van hel randkanaal Zwartsluis- IJselmeer zal Schokkerhaven komen te heeten, omdat ze de haven en reede van Schokland ver vangt de vaargeul van de Schokkerha ven naar de Ramspol het Ramsdiep, en de afwaleringsgeul bij Ramspol, de Rams- geul het meer bij Kampereilandi waarin het Zwartewater zal zal uitmonden het Zwartemeer het kanaal Kadoelen-Blok- zijl, langs het land van Vollenhove Vol- lenhoofsch kanaal en de nieuwe IJsal- mond door de Kattenwaard Kattendiep, Voorts zijn er tal van secundaire water en landwegen ontworpen, die meestal ge noemd zijn naar de plaatsen waarop ze hoofdzakelijk aansluiting geven. Alkm. Crt. tot hem doordrong. „Hij is voor zijn tentVolgende straat Brazo hoorde de stem, maar sloeg er geen acht op. Hij wist, dat hij hier geen vrienden had. Maar voor het ge val er iemand in de stad mocht zijn, die hem goedgezind was, hield hij de woor den in gedachten, toen hij klaar was met het zoeken tusschen de twee onre gelmatige rijen tenten en liep naar de tweede. En daar, op eenigen afstand, zag hij Wilson. Zooals er gefluisterd was, stond Wil son voor zijn tent. Hij stond met zijn rug naar Brazo gekeerd en repareerde blijkbaar den opslag van zijn tent. Hij scheen een scheur in het zeildoek te naaien. In ieder geval verwachtte hij blijkbaar niet, dat Brazo hem een be-j zoek zou brengen. Zoo leek het ook al len, die Brazo volgden en hun, die van terzijde opdrongen. Maar Wilson wist wat er gebeurde. Hij had Brazo gezien, toen de laatste aanstalten maakte om naar hem toe te J komen en terwijl hij zijn belangstelling scheen te bepalen tot den tent-opslag.' had hij met een steelschen blik opge merkt, dat Brazo de andere straat liep j af te zoeken. Hij begreep nu, uit de doodsche stilte, die ingetreden was, dat Brazo hem gezien had en spoedig bij hem zou komen. Toch keerde hij zich niet om, of gaf eenig blijk, dat de aan wezigheid van zijn vijand hem bekend was. Hij keek eens naar de tent. waar in Jack Brinn verdwenen was en toen hij een geweerloop door een scheurtje iri het zeildoek zag steken, glimlachte, hij met een zekere norsche sluwheid. Brazo liep langzaam door het dikke stof naar Wilson toe. Brazo's handen hingen langs zijn zijden, ofschoon zijn blik geen oogenblik van den rug van den ander afdwaalde, terwijl hij zijn vijand naderde. Want hij was overtuigd, dat Wilson hem gezien had, wist dat hij naderkwam en van plan was om zich snel om te keeren en te schieten. Hij wachtte op de snelle samentrekking der spieren, die aan het omkeeren vooraf zouden gaan. Onder tusschen maakte hij den afstand tusschen zichzelf en Wilson steeds kleiner. Eindelijk bleef hij, op een twaalf voet afstand van Wilson staan. Wilson was nog altijd met den opslag van de tent bezig. Hij was zich wel bewust, dat Bra zo achter hem stond, want Brazo kon de spieren achter aan zijn nek zien trillen. Brazo's handen hingen nog altijd langs zijn zijden. Hij liet nu zijn rech terschouder een weinig zakken, zijn knieën gingen een weinig naar voren om zijn spieren de juiste spanning te geven voor de miniem kleine linksche beweging, die hij altijd maakte, als hij zijn pistool trok, zijn rechterarm iets naar buiten, de hand geopend. „Wilson I" riep hij scherp. Wilson keerde zich snel om, zich hou dende alsof Brazo's stem, die hem on verwacht bereikte, hem had doen schrikken. Hij had zich deze beweging voorgenomen, daar hij wist, dat er veel getuigen waren en had verwacht, dat hij het schouwspel zou bieden van een ongewapend man, die bedreigd werd door een pistool in de hand van een vijand, die hem zocht te dooden. Hij keerde zich om, niet anders verwachten de dan om in den loop van Brazo's pi stool te kijken. Jack Brinn's geweer te DE THRIPSAANTASTING IN HET VLAS. Van alle kanten bereiken ons de be richten dat de tripsaantasting de vlas velden dreigt te verwoesten. Om te voorkomen dat overhaaste stappen ge daan worden willen we hier even het een en ander meedeelen over de stand van zaken. In de eerste plaats is het van belang te weten met welke thrips we te maken hebben. Voor de vlasteelt zijn twee soor ten Thrips van belang, n.1. Thrips an gusticeps en Thrips lini, Thrips angusticeps verschijnt eerder dan Thrips lini, in normale tijd reeds in April, dit jaar zal het wel Mei ge weest zijn. Ze tasten ook andere gewas sen aan als erwten, bieten en misschien ook boonen, maar prefereeren toch vlas en zoeken de vlasvelden ook op. Ze wor den vooral schadelijk als de jonge vlas plantjes aangetast worden op een leng te van 8 a 10 cm. De groeitop van de vlasplant kan dan of vernield of tijdelijk in groei tot staan komen, waardoor de twee onderliggende okselknoppen uit- loopen en we dus het verschijnsel twee tand krijgen. Deze vertakking is dan ook altijd betrekkelijk dicht bij de grond. Thrips lini verschijnt later als het vlas grooter is en beschadigt vooral de kop. Deze is het die het gebrek kwade koppen veroorzaakt welke de vlasteelt in Zeeland tot inkrimping genoodzaakt heeft. Nu blijkt dat de Thrips die op het oogenblik onze vlasvelden teistert de Thrips angusticeps is. Op alle velden die we bezochten bevonden de aange taste blaadjes zich onder de top. Deze top is niet aangetast en dus in staat rustig door te groeien. Dit behoeft dus geen aanleiding te zijn voor vertakken terwijl ook het ontstaan van kwade koppen niet waarschijnlijk is. Thrips ontwikkelt zich vooral bij droog warm weer en is daarentegen zeer ge voelig voor koude en vocht. Tegen regen zijn ze niet bestand. Komen ze in een druppel vocht terecht dan zijn ze ver loren. Maar ook vochtige lucht maakt hun het leven reeds moeilijk. Elke re genbui, elke nacht die rijk is aan dauw, elke dag met een bedekte hemel is thans gunstig voor het gewas. Zijn er bestrijdingsmiddelen tegen deze kwaal Bestrijding tegen de Thrips waarmede we hier te maken hebben kan goed verricht worden door een der- risbestuiving van 40 kg als de derris 1rotenon bevat of 60 kg als ze 0.5 rotenon bevat, alles gerekend per ha. Dit had échter in een jeugdiger stadium moeten gebeuren. Wij hebben 'n drietal weken geleden hier en daar wel iets van Thrips gezien maar toch slechts sporadisch. Uit de groote ontwikkeling die we op het oogenblik waarnemen valt af te leiden dat er meer geweest is. Als de plantjes 8 a 10 cm. zijn vallen ze op doordat ze de blaadjes toegevou wen houden. In dit stadium heeft de bestuiving volgens Ir. Doeksen het meeste succes. In Zeeland wordt ook in het stadium waarin de planten nu ver- keeren nog wel gespoten, of gestoven. Het is echter heel lastig om nog vol doende derris te verkrijgen. Hetzelfde geldt voor het sproeimiddel Nicotine 0.2%. Verder kunnen we nog noemen Nicopren 0,2%, Pyridine en Parixan. hooren knallen en Brazo te zien wanke len en vallen. Niets van dien aard gebeurde. Brazo had geen pistool getrokken. Hij stond op de plaats, waar hij gestaan had, toen hij Wilson riep, zijn spieren gespannen, de rechterhand geopend. Hij had geen poging gedaan om zijn pi stool te trekken, maar besloten, om Wilson de eerste vijandelijke beweging te laten maken. Hij haatte Wilson, maar wilde hem gelijke kans geven. Nu merk te hij, dat er geen pistool in Wilson's holster was. Een brullend gelach verbrak de pijn lijke stilte, want Wilson's gelaat ver ried zijn smartelijke teleurstelling, die hij niet kon verbergen De dreigende tragedie werd veranderd in een come- die. „Lafaard I" zei Brazo „Ik wist niet, dat je in de stad was,' verklaarde Wilson. Een nieuwe uitbarsting van gelach. „Je bent een leugenaar, Wilson,'" zei Brazo. „Als ik iets anders wist, wat je er toe zou brengen om te vechten, zou ik het zeggen. Maar er is geen woord om een man te beschrijven, die een vrouw beleedigt." Brazo keerde zich iets af en keek in de naastbijzijnde gezichten. „Mannen," zei hij ijskoud, „ik kan zoo'n minderwaardig dmg niet dood schieten. Wat moet er met hem gebeu ren „Vertrap hem riep een man vlakbij. „Laten wij hem de stad uitjagen stelde een ander voor. Wilson's brein duizelde in een chaos van boosaardigen hartstocht en zijn haat voor Brazo was aangewakkerd tot een razernij, die hem verblindde. Hij was nog niet heelemaal de lafaard, waarvoor men hem aanzag. Hij had er tegen opgezien om voor Brazo's pistool te staan want hij wist door ondervin ding precies, wat het gevolg ervan zou zijn. Hij had zich verbaasd over het mislukken van zijn plan en was een weinig beschaamd over het schouwspel, dat hij in zijn teleurstelling bood, maar zijn woede over deze vernedering werd hem te machtig. Zwijgend, met oogen die glinsterden van felle drift sprong hij over de plek, die hem van Brazo scheidde en sloeg woedend naar het gelaat van zijn vijand. De menigte stormde naar voren schreeuwend van verrukking en vormde een grooten kring om de beide mannen. Wilson's aanval was onverwacht geko men en hoewel hij in zijn bünde woe de den eersten slag gemist had, was hij door de kracht van zijn aanval zoo zwaar tegen Brazo opgebotst dat beiden vielen, in een wolk van stof, die boven hen opsteeg en hen voor het oog ver borg. Een paar minuten rolden zij, dicht tegen elkaar gedrukt, om en om waar bij hun armen en beenen nu en dan uit de stofwolk te voorschijn kwamen. Plot seling stonden zij weer overeind, beiden onherkenbaar door het stof, dat hen bedekte. Zij vlogen weer op elkaar aan met een geluid, als van een natte plank, die op de oppervlakte van een kalmwa- ter slaat en een hunner schoot weg, uit de stofwolk en kwam zwaar op een schouder te land. Het was Wilson, want er stak geen pistool in de holster op zijn rechterheup. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1