32e JAARGANG ZATERDAG 19 JULI 1941 No. 82 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN HET GOUD VAN DE EENZAME HOEVE WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. TER OVERDENKING. Als gij veel van het leven wilt ont vangen, begin dan met nog meer van uzelf te eischen. Gelukkig hij, die zijn ideaal onge schonden mocht dragen door alle stormen des levens Een enkele smart maakt ons tot deel genoot van al het lijden der mensch- heid. Niemand is zoo goed als de liefde niemand zoo kwaad als de haat hem afschildert. DE GROOTE LEVENSVRAAG. Wanneer alles wat wij met groote in spanning en misschien ten koste van veel offers hebben opgebouwd door één stormvlaag wordt vernietigdwanneer een mensch komt te staan voor de ruïne's van zijn levenswerk, dan is dat bijna het ergste, wat ons kan overko men. Toch, het allerergste is het niet. Erger nog zou het zijn, wanneer wij stonden voor de ruïnes van ons leven zelf. En ook dat is helaas mogelijk. Het is niet sleclits mogelijk vergeefs gearbeid, het is ook mogelijk ver geefs geleefd te hebben en dat be doelt Paulus, wanneer hij in zijn brief aan de Galaten schrijft„Hebt gij zoo veel tevergeefs geleden?" Het is dus mogelijk vergeefs te lijden. Paulus gaat echter niet in op de oorzaak van het lijden: hij is zich bewust, dat alle lijden in deze wereld, ook het meest onverklaarbare, een doel heeftdat doel moet zijn, dat het ons nader brengt tot God, m.a.w. dat wij er door geheiligd worden. Maar indien dit nu niet ge schiedt Indien nu dit doel in ons le ven niet wordt bereikt Indien nu het lijden ons verbittert of in deze onver schillige houding doet volharden In dien nu het profetisch woord van ons moet gelden „Gij hebt geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld." Het is God juist om de pijn te doen, om daardoor ons te verootmoedigen, te verdiepen, ons hart te verteederen, i.e.w.: ons te heiligen en te brengen tot de erkentenis „Nooit was uw Liefde ons nader. Dan toen G' ons lijden zondt." Wordt dit doel niet bereikt, dan lij den wij te vergeefs. Dan is al het leed, al de teleurstelling, al de moeite van ons leven, vergeefs ons toegezonden, dan was het veel beter geweest, indien dit alles niet over ons was gekomen, ja, dit laatste maakt nu voor ons de ver antwoordelijkheid dubbel ernstig. Het leven is een roeping, een heilige taak, ons door God zelf toevertrouwd maar het lijden is van die taak een zeer belangrijk onderdeel; zóó be langrijk dat wij onze levensroeping zon der het lijden niet zouden kunnen ver vullen. Christus' lijden heeft wel een heel bijzondere beteekenis. Hij leed niet alleen in zichzelf, maar voor anderen, en daar door ook met anderen en voor ons. Heeft het lijden ons armer gemaakt of rijker Voert het ons naar Boven ofnaar beneden Brengt het ons dichter bij het groote Doel van ons le ven ofverder daarvan $f Dat is voor ons allen de levensvraag. BINNENLANDSCH NIEUWS. FEUILLETON. door Charles Alden Seltzer. 58.) Naast Brazo staande, huiverde zij. tn Brazo, die haar gemoedsstemming be- greep^ sloeg een arm om haar heen en trok haar naar zich loe. Tot zijn verba zing, verborg zij haar gelaat aan zijn schouder en snikte. Hij kalmeerde haar, want hij wist, wat haar overkwam. Maar zij bleef zich hui verend aan hem vastklemmen. „0, Brazo, ik wou dal de andere man nen hier waren riep zij, „Wilson is van plan om ons vannacht aan te vallen. Ik weet het, ik voel dat er iets vreese- lijks gaat gebeuren 1" Het was donker geworden, terwijl zij daar stonden. De schaduwen slopen het bosch in, over de open plek en het huis binnen. Een huiveringwekkende stille was gekomen. En toen verbrak het geluid van een schot buiten het huis de stille, gevolgd door een angsligen gil. Ella trok zich van Brazo terug en staarde naar het donkere vensterglas. „Mijn God fluisterde zij „dat is Brinn's stem HOOFDSTUK XXX. Hel was Brinn's stem, want Brazo had haar ook herkend. En nu, terwijl Brazo onbeweeglijk bleef slaan en zich verzette tegen een drang om naar Brinn loe e gaan? daar hij tevens wist, dat hij, door dit te doen, Ella aan meer gevaar bloot stelde, lagen Ella's handen op zijn schou- HOOGER VLEESCHRANTSOEN Vier ons per negen dagen. Binnenkort drie ons per week. De secretaris-generaal van het depar tement van Landbouw en Visscherij maakt het volgende bekend met betrek king tot de distributie van vleesch. Gedurende het tijdvak van Vrijdag 18 Juli tot en met Zaterdag 26 Juli a.s. geeft elk der met „27" „vleesch" ge- ders en haar stem, haar bevende spieren spoorden hem aan. „Ga hem helpen, Brazo Hij schudde het hoofd en zei haar, dat hij haar niet kon verlaten, zelfs niet om Brinn te helpen, zelfs al was hij Brinn hulp schuldig. ,Zij zouden je hier bestormen", zei hij. „Alle kans, dat zij hel huis bewaken, wachten tot ik doen zal, wat jij van mij mij vraagt. Op hetzelfde oogenblik, waar op ik naar buiten ging, zouden zij hier zijn. Brinn zou dat niet willen hij zou zulks niet verwachten." „Maar hij is gewond Brazo Zij zweeg een oogenblik. Toen sprak zij „Hij deed zoo veel voor jou Hij redde je leven, Brazo Zou jij hetzelfde niet doen voor hem Als hij gewond is en zich niet kan verdedigen, zullen ze hem dooden. Alsjeblieft. Ik zal met mijn ge weer in de deur van de eetkamer gaan staan en de eerste, die probeert binnen te komen, zal ik doodschieten Brazo, ik kan niet hier binnen blijven en denkent dat Brinn alleen daar buiten is Als iij niet gaat, ga ik I" Zij duwde Brazo naar de voordeur. Hij greep haar armen en hield haar stevig vast „Je zult zeker schieten, als zij binnen komen vroeg hij. „Ja", antwoordde zij ferm. Hij keerde zich van haar af, ontgrendel de de deur, opende haar en stapte de veranda op in een duisternis zoo diep. dat hij zelfs den reuzen-gedaante van het huis niet zien kon. Hij liep voorzichtig de veranda over, voelde den rand er van met zijn voeten en stapte zachtjes op den grond. Een oogenblik stond hij te luisteren, probeerde om door het duister te kijken en de ligging van het huisje te bepalen. Nu wenschte hij, dat hij bij dag een bezoek aan het rancho-huis had gebracht, want dan zou hij een duidelijk beeld van de lig ging gehad hebben. Nadat zij met den bouw van het rancho-huis begonnen wa ren, had hij geen zes maal in die richting gekeken, want het had zijn nederlaag ver- merkte bonnen-.v>7 de' vleeschkaart recht op het kor^i van een half rant soen vleesch of een half rantsoen vleeschwaren. De met „27 vleeschwaren" gemerkte bon geeft gedurende genoemd tijdvak recht op het koopen van een rantsoen vleesch of een rantsoen vleeschwaren. In totaal wordt dus op de met „27" genummerde bonnen drie rantsoenen vleesch verstrekt. Bovendien geeft gedurende het tijd vak van Vrijdag 18 Juli tot en met Za terdag 26 Juli de met „26 vleeschwaren" gemerkte bon recht op het koopen van een rantsoen vleesch of een rantsoen vleeschwaren. De met „26 vleesch" ge merkte bonnen kunnen worden vernie tigd. De detaillisten, die de met „27 vleesch" gemerkte bonnen in ontvangst nemen, dienen deze bonnen op afzonderlijke opplakvellen te plakken. Een rantsoen vleesch bedraagt 100 gram, been inbegrepen. Een rantsoen vleeschwaren bedraagt voor de hierna te noemen soorten het daarachter ver melde aantal grammen Grookt of gekookt varkens-, rund-, kalfs-, paarden- en schapenvleesch en gerookte worstsoorten 75 gr. Gekookte worstsoorten, rolpens en knakworst 100 Leverartikelen, tongenworst en nier brood 125 Bloedworst 150 In verband met het voorgaande wordt er de 'aandacht op gevestigd, dat alle bonnen van de vleeschkaart dus zoo wel de met „vleesch" als met „vleesch waren" gemerkte bonnen in den ver volge recht geven op het koopen van vleesch o f vleeschwaren. Na 27 Juli a.s. zullen de distributie- perioden zeven dagen duren. Dan zullen per kalenderweek per persoon drie rant soenen beschikbaar worden gesteld. Het koopen in winkels van vleesch en vleeschwaren zal van 28 Juli af op Maandag en Dinsdag zijn verboden. Vleeschrantsoen verhoogd. Tot 3C0 gram ;n zeven dagen. Spoedig slechts taptemelk ver krijgbaar. Uit de officieele mededeeling betref fende de distributie van vleesch blijkt, dal ons vleeschrantsoen niet onbelangrijk ordl verhoogd - een mededeeling, welke met groote instemming zal worden ont vangen. Wanneer men het bericht van de bon aanwijzing voor vleesch leest, zal men wellicht niet zoo onmiddellijk zien hoe legenwoordigd en het toenemend over wicht van zijn mededinger gesymboli seerd. Hij had het niet willen zien, kop pig had hij geweigerd om er belang in te stellen. Bijgevolg was hij, al wist hij, dal het verscheidene honderden meiers ten Oosten van het huisje lag en dat er een open plek omheen was^ die gekenmerkt werd door verschillende kleine beekjes en heuvels, niet goed op de hoogte van het karakter van den bodem, dien hij moest oversteken om bij het huisje le komen. Dat er schuilplaatsen waren, waarin Wilsons's mannen op dit oogenblik verbor gen konden zijn, was zeker en dat hij ieder oogenblik op zoo'n schuilplaats kon stooten, was mogelijk en zelfs waarschijn lijk. In dat geval zou zijn einde plotseling en onverwacht komen. En Ella zou alleen zijn. Daarom bewoog hij zich langzaam en voorzichtig. Hij probeerde om den zoom van het bosch te volgen langs den weg, dien hij den vorigen avond afgelegd had om het huis le bereiken. Maar vanavond had hij het licht in de keuken niet om hem te leiden en er was geen licht in het huisje Hij maakte een licht geluid. Hij struikelde in struiken, die hij niet gezien had en tegen laaghangende boomtakken en nu en dan stapte hij op doode twijgen die met angstwekkende duidelijkheid knapten. Telkens stond hij stil om te luisteren naar geluiden, die hem zouden verrrfden, dat de bandieten probeerden om toegang te krijgen lot het huis. Maar er waren geen geluiden, behalve die hij zelf maakte. Hij ging verder. Toen hij voelde, dat hij den zoom van hel bosch ver genoeg ge volgd was, verliet hij hij het en betrad de open plek, die aan zijn rechterhand in het Noorden lag. Na een poosje bereikte hij een gedeelte, dat vlak en zacht was onder zijn voeten en hij wist, dat hij op een strook zand kwam, die het huisje om ringde. Hij was nu op bekend terrein en hij be woog zich snel, tot zijn tastende handen groot de verhooging van het rantsoen is. In het kort komt het hierop neer lot nu toe kwam ons rantsoen neer op 250 gram in acht dagen. Het wordt thans ver hoogd tot 300 gram in zeven dagen. Met deze verhooging gaat tevens nog een wijziging gepaard en wel in den ter mijn, voor welken het rantsoen geldt. De zen termijn wil men laten samenvallen met de kalenderweek. Dit is gemakkelij ker ook voor de huisvrouw. Zij kan dan rekening houden met een geldigheidsduur van den bon van precies een week en weel dus, dat bij het begin van elke nreu we week ook een nieuwe vleeschbon in gaat. In den overgangsdatum^ welke van 18 Juli tot en met 26 Juli zal duren - dus ne gen dagen - wordt blijkens het officieele bericht 400 gram beschikbaar gesteld. Men is daarmede dan op het verhoogde rant soen aangekomen en heeft tevens de ler- mijnswijziging verwerkt. De huisvrouwen zullen echter ver standig doen dit rantsoen nu niet in eens te koopen, doch over den gehee- len termijn te verdeelen. Er bestaat thans geen enkel gevaar dat de slagers het verhoogde rantsoen niet zouden kunnen leveren. Elk gezin kan zijn vleeschverbruik indeelen precies zooals dat wordt gewenscht. De aanmerkelijke vergtooling van ons vleeschrantsoen komt niet onverwacht. Eenige maanden geleden reeds is er op gewezen, dat de voederposilie een vermin dering van den veestapel noodzakelijk maakte en dat het vleesch, hetwelk hier door beschikbaar zou komen, een verrui ming van het rantsoen mogelijk zou ma ken. Deze verwachting is thans bewaar heid. In het afgeloopen voorjaar is de weers gesteldheid voor de vleeschvoorzienïng in dien lijd een tegenvaller geweest. De warmte heeft lang op zich laten wachten. Daardoor werd de hoop, dat de koeien genoeg voeder in het weiland zouden vin den om voldoende in gewicht toe te ne men, aanvankelijk niet verwezenlijkt. En hier heeft men tevens het antwoord cp de vraag, waarom in de achter ons lig gende maanden niet overal in het land op alle vleeschbonnen vleesch beschikbaar was. In de laatste weken begon de natuur echter mee te werken en een ieder heeft de groote verbetering kunnen constatee- ren, welke op dit punt ingetreden was. Na de verhooging van het aardappel- rantsoen komt thans de verruiming in de vleeschpositie. De groote beteeke nis, welke dit heeft voor de voedsel voorziening van ons volk, zal niemand onderschatten. Ontrooming van melk. Thans nog enkele mededeelingen over een andere aangelegenheid, Het is noodza kelijk dat wij onze vetpositie zooveel mo gelijk op peil houden. Om dit te kunnen doen is men ge noodzaakt tot volledige ontrooming van de melk over te gaan. Naar men weet, j is het vetgehalte van de melk, welke I thans verstrekt wordt, Vastgesteld op j 2,5 procent. In begin Augustus zal dit vet er uit worden gehaald en zal dus practisch slechts taptemelk beschik- Ibaar zijn. Indien wij dit niet zouden doen, zou ens vetrantsoen bezwaarlijk gehandhaafd kunnen worden. Deze ontrooming neme men vooral niet te tragisch. Ook tapte melk heeft een uitstekende voedings waarde. De eiwitstoffen zijn uit voedings- oogpunl van groot belang en deze blijven in de melk aanwezig. Daarbij wordt voor kinderen bene den veertien jaar, voor moeders die 'n baby voeden voor zieken en voor ar beiders in bepaalde bedrijven, meik beschikbaar gesteld \an het tegenwoor dige vetgehalte. In het algemeen is het echter noodzake lijk, dat wij het vet uit de melk zooveel mogelijk benutten om in boter om te zetten. Zoo komen aangename en onaangename tijdingen tezamen. Laten wij met dank baarheid kennis nemen van de aangename mededeelingen, laten wij de onaangename j aanvaarden in de overtuigingt dat ze on- ermijdelijk zijn. in aanraking kwam met de muren, die hij zoo goed kende, Daar bleef hij weer staan luisteren. Uit de zware omringende stilte kwamen geen geluiden. Hij liep weer verder, bereikte een hoek} sloeg die om en naderde de deur van het huisje. Weer stond hij stil en luisterde er nog hoorde hij niets. Hij ging het huisje binnen en liep het tastend door. Hij doorzocht het bijge bouwtje, streek met zijn handen over het bed dat verscheidene maanden het zijne was geweest. Hij was tot het besluit geko men, dat Brinn niet in het huisje was en liep naar de deur, toen zijn gelaarsde voet inaanraking kwam met een voor werp op den vloer bij de tafel, dat mee gaf en een zacht gekreun klonk hem in de ooren. Brinn In ieder geval een gewonde man Hij liet zich op zijn knieën zakken, streek met zijn linkerhand over het li chaam, zocht het gezicht. „Brinn fluisterde hij. „Zoo. ben jij het klonk Brinn* stem. Hij zuchtte, blijkbaar van verlich ting. „Duivels 1" zei hij, „ik hoorde je binnensluipen, maar ik dacht, dat het een van die hyena's was die er een eind aan kwam maken. Ik had den geheelen dag in het huisje gezeten. Al gauw nadat het donker geworden was, ging ik naar buiten en kroop in wat zwaar kreupelhout ach ter een groot rotsblok. Ik hoorde het tuig rondom mij bewegen, maar ik kon nie mand zien. Een hunner moet mij echter gezien hebben, want al gauw kreeg ik een kogel in mijn zij. Ik wist van die plek weg le komen en kwam kruipend hier. Ik heb mijn pistool en geweer verloren." Hij hield op toen vervolgde hij „Waar is Ella „In het huis." „Jou vervloekte gek riep Brinn op schorren toon uit, ^.je wilt toch niet ver tellen, dat je haar alleen gelaten hebt I" Hij wrong zijn lichaam, probeerde om op te staan en viel kreunend achterover. „Maak dat je wegkomt, vervloekte ke- Uit autobus gevallen en overleden. Donderdagnamiddag zou een 13-jarige leerling van de Wilhelminaschool te IJmui den met een aantal andere leerlingen van dit instituut voor bijzonder lager onder wijs per autobus naar zijn huis worden teruggebracht. Door tot nog toe onopge helderde oorzaak is hij door de achterdeur van de autobus op straat gevallen en met een zware schedelbasisfractuur opge nomen. Nog voor hij in het St, Anthonius Ziekenhuis aankwam, overleed de jongen. Door bommen 33 dooden. Drie vliegtuigen bij Rotterdam neergeschoten. Ook in den nacht van Woensdag op Donderdag vlogen Britsche vliegtuigen bo ven ons land en wierpen brisant- en brandbommen, alsook brandplaatjes. Dit geschiedde op vrij willekeurige wijze. He laas waren de verliezen aan dooden en gewonden ditmaal vrij groot van de bur gerbevolking werden er 33 gedood en 54 rel raasde hij gesmoord. „Ze zullen haar zeker krijgen Ga terug en zorg voor haar. Alle kans, dat zij er nu net zijn I Ik hoorde hen overal om mij heen, op weg daarheen. Wel alle menschen je hebt nog niet het verstand van een blinde hond I Ga Of ik wurg je I" Als tot staving van Brinn's voorgevoel, hoorden beide mannen op dat oogenblik het verwijderd gekraak van een zwaren revolver Vervolgens nog drie knallen. Brinn kroop over den vloer, in een ver- geefsche poging om overeind te komen. Hij vloekte en schreeuwde verwenschingen Brazo kon zijn vloeken hooren, toen hij roekeloos over de open plek naar het rancho-huis stormde. Tweemaal viel hij languit in een boschje struiken en cr door heen, om zwaar in het gras er achter terecht te komen, waarbij hij alle idee van richting verloor, bij hel overeind ko men. Telkens als hij in de war was ge bracht, werd hij weer terechtgewezen door een zwaar gebons, alsof iemand mei een zware stormram een deur bombar deerde of door het snerpend gerinkel van brekend glas. Het scheen, dat zij nog niet in het huis waren, maar zij vielen het van alle kan ten aan. De schotent die gelost waren, moesten van Ella's revolver zijn, maar hij kon onmogelijk weten, welke schade zij er mee had aangericht en toen er geen verdere knallen volgden, vreesde hij. dat eenigen der mannen reeds in het huis waren. Hij rende met gebogen hoofd voort, ter wijl iedere spier in zijn lichaam zich span de om meerderen spoed te ontwikkelen, toen ziju eene voet een hindernis ont moette en hem, hals over kop, in de duis tere ruimte deed storten. Zijn hoofd sloeg tegen een hard voorwerp, zijn ruggegraat scheeen te barsten de omringende duis ternis werd verlicht door vlammende ko meten en gloeiende vuurcirkels, waartus- schen hij bewusteloos neerviel. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1