32e JAARGANG
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1941
No. 138
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
BLUSCH DE GEEST
NIET UIT.
HEERSCHZUCHTIGE
RENTMEESTERES.
WIERINGER COURANT
TER OVERDENKING.
Een arm man is hij, die niet kan
schertsen, maar nog armer is hij, die
niets kan dan schertsen.
Bescheidenheid is voor de verdienste
wat de schaduw is voor de figuren van
een schilderij. Zij doet deze beter uit
komen.
Hij alleen is werkelijk vrij, die niets
begeert.
Bouw rustplaatsen voor uw geest op
ae hoogten, van waar gij op 's levens
ellenden kunt nederzien
Na het vroegtijdig invallen van het
avonddonker is het eenzaam^-en mis
troostig op den weg. Vaag onderscheidt
men de huizenblokken, waarvan de
vensterruiten van binnen zorgvuldig zijn
afgedekt of met luiken zijn gesloten, zoo
dat geen enkel lichtstraaltje, ja zelfs
geen geluid naar buiten doordringt.
Toch ontdekken we soms uitzonderin
gen. We zien 'n woning, waarvan de blin
den open zijn en de gordijnen zelfs niet
toe, doch ook geen licht straalt uit. En
op onze vraag „onbewoond zegt onze
metgezel„och nee, een^ eenzelvig en
schraapzuchtig kluizenaar, die zich met
niemand bemoeit, overdag hard werkt
en slooft en dan zijn bed opzoekt, om
vuur en licht te sparen
Ja, zoo zijn er Open vensters en geen
licht straalt uit, maar ook geen licht
straalt toe, als overdag de zonnestralen
door het wolkendek dringen, want hun
huis en hun binnenste blijft somber en
vereenzaamd. Ze leven om te wei'ken en
werken om te leven Zulk een mensch
weet ook de stemmen die zich in zijn
binnenste willen laten hooren tot zwij
gen te brengen. Hij is hard en onverbid
delijk jegens zich zelf zijn geest is ge-
bluscht.
Een gebluschte geestHoe is het met
ons zelve gesteld Want wij allen
zijn in deze koude donkere en daarbij
zorgvolle tijden geneigd ons af te slui
ten, koud en hard te worden jegens ons
zelf, maar bovenal een egoist jegens
onze medemenschen. Wij werken, zwoe
gen, want de dagen zijn kort en een
veelheid van gebeurtenissen dreigt enze
gedachten te verwarren, ja zelfs Idem te
zetten tegenover datgene wat wij toch
meest noodig hebben een goede geest.
Eén ding is noodig, zoo zegt Jezus.
Kunnen wij dit woord werkelijk aan
vaarden Wij kijken er ons leven op
aan, ons verwarde en verscheurde leven,
en wij verontschuldigen ons als Mar-
tha, dat er ook zooveel te doen is en dat
wij geen tijd hebben voor het ééne door
het vele. Maar soms gevoelen we hoe
alle dingen, welke ons in beslag nemen,
wijken voor één ding. Als er iemand
ziek, zwaar ziek wordt in ons huis, dan
laten wij het werk het werk en dan
blijft alles staan om den dokter te ha
len of te waken bij het ziekbed, want
dan gevoelen we maar één ding is noo
dig en al het andere moet daarvoor
wijken. Of wij verliezen iemaaid, aan
wien ons hart hingoch, wat wordt
dan alles klein en nietig, waarmee wij
het ons zoo druk maakten, en wat wordt
alles naar den achtergrond gedreven
door dat ééne, dat zich van heel ons
denken en voelen meester maakt. We
ten wij op zuik een oogenblik niet, waar
het eigenlijk in ons leven om gaat en
waar het dus ook vroeger om had moe
ten gaan
Laten we onzen Geest niet uitblus-
schen met al onze beslommeringen, maar
trachten te luisteren naar wat uit een
hoogere wereld en ook uit het leven met
al zijn gebeurtenissen als stem Gods tot
ons komt.
Laten we tot stilte trachten te ko
men om te kunnen hooren, dat er Eén
is, die ons roept en ons toevoegt„komt
tot Mij en ik zal U rust geven
FEUILLETON.
DE
Roman van den
bekenden schrijver
Victor van Dijke.
7.)
Zijn oogen rustten op Marlene's ge
laat en hij dacht, dat het bleeke ge
zichtje met de diep-blauwe oogen
hem er toe gebracht had. Die over-
groote blauwe oogen hadden hem an
ders doen spreken, 'als hij gewild
had. Even tevoren had hij toevallig
haar antwoord op de vraag van haar
medewerkster gehoord, en toen dat hij,
terwijl de beide meisjes niet gehoord
hadden, dat hij binnengekomen was,
gezegd, dat er reeds lang een ander
kleed op den grond lag Eigenlijk had
hij dit gezegd, om hen te laten
schrikken, omdat zij zich, terwijl zij
nauwelijks een voet over den drempel
van zijn huis hadden gezet, zich da
delijk met deze afschuwelijke daad
bezighielden, die zijn leven zoo jam
merlijk veïwoest had. Maar de angsti
ge oogen van de bruinharige hadden
zijn toorn onmiddellijk doen verdwij
nen en hem er toe gebracht, meer te
zeggen, dan noodig was geweest.
Mochten zij beiden over de droevi
ge geschiedenis spreken, dan was het
beter, dat zij er alles van wisten
BINNENLANDSCH NIEUWS.
FRAUDULEUZE HANDEL IN
HET NOORDEN.
Thee voor f 32 per pond. Koffie „deed'
slechts f 20.
De gemeentepolitie te Winschoten
heeft bij een ingezetene 20 pond thee in
beslag genomen. Deze thee werd van de
hand gedaan voor f 31 en f 33 per pond.
In verband hiermede zijn twee personen
gearresteerd. Voorts heeft de marechaus
see te Winschoten een uitgestrekten
frauduleuzen handel ontdekt bij; ver
schillende personen uit Oude-Pekela,
Winschoten en Nieuwe Schans, en deze
personen gearresteerd.
Bij A. A. te Oude Pekela werd in be
slag genomen 60 pond koffie, 1500 si
garen en 200 flesschen wijn. Voorts werd
een inval gedaan bij G. H. L. en J. W.
te Winschoten, waar 50 pond thee en
frauduleus geslacht vleesch, afkomstig
van zes varkens, in beslag werd geno
men. Gebleken is, dat de thee voor f 32
en de koffie voor f 20 per pond werd
verhandeld. Deze koffie was vermengd
met surrogaatkoffie. In verband met'
dezen frauduleuzen handel die zich uit- J
strekt tot de provincies Utrecht en Zuid
Limburg zijn thans reeds 20 personen
gearresteerd. Het onderzoek wordt voort
gezet en vele arrestaties zijn nog te ver
wachten.
TREINBOTSING TE GOUDA.
Dertien licht gewonden.
Bij het binnenkomen in het station
alle dienstboden in huis spraken
over, alle boeren in het dorp ook. En
's avonds aan de stamtafels in de
naastbij gelegen stad maakte de bloe
dige geschiedenis nog dikwijls het on
derwerp van het gesprek uit. Hij had
nooit zijn best gedaan om de booze
tongen het zwijgen op te leggen, trou
wens, dat zou hem immers toch niet
gelukt zijn.
Hij ging naar zijn kamer en nam
aan zijn schrijfbureau plaats. Hij was
een beetje kwaad op zichzelf. Hoe
was hij er toch toe gekomen, zich
voor de* twee jongedames, die hem
in het geheel niets aangingen, te wil
len rechtvaardigen Zij zouden net
zoo min aan zijn onschuld gelooven,
als de meeste menschen dit deden.
En was hij niet een zeer vennogend,
maar een arm mensch geweest, dan
zou, na deze onteerende vrijspraak
van het gerecht niemand hem ooit
meer aangekeken hebben. Daar was
hij het met zichzelf over eens.
Zoo, spoorloos was de misdadiger
ontkomen, dat noch de politie noch
een van de knapste detectives, die
men met de zaak had belast, ook
maar het geringste spoor hadden kun
nen ontdekken. De vreeselijke mis
daad was ongestraft geleven. Vaak
dacht hij, dat het hem op zekeren
dag zelf nog wel eens zou gelukken,
den eigenlijken moordenaar te ont
dekken. Dan besloot hij bij zichzelf,
dat hij hem niet onmiddellijk bij het
gerecht zou overleveren, maar dat hij
hem eerst zou martelen op een zeeer
boosaardige manier, om zoo zichzelf
te wreken. Hij zuchtte. De moorde
naar, de man, die ondanks ijverige na
sporingen tot nu toe niet gevonden
was, zou steeds moeilijker te vinden
Gouda is Donderdagmorgen de electri-
sche trein van 8.23 uit Utrecht op een
voor het perron staanden electrische
voortrein naar Rott' - 'ó>m gereden.
Hoewel fcie aankorS^nde trein nog
maar beperkte snelheid had, kwam de
botsing zoodanig aan, dat de bestuur
derscabine geheel in elkaar werd ge
drukt ook eenige wagenstellen vlogen
tegen elkaar. De twee personen in de
bestuurdersruimte kwamen er goed af.
De passagiers in den hoofdtrein uit
Utrecht, van wie velen voor het uitstap
pen al waren opgestaan, maakten door
den schok een buiteling. Dertien hunner
werden gewond, doch de verwondingen
waren alle van lichten aard. Nadat dr.
Broekhuizen uit Gouda hen had gehol
pen, konden allen huns weegs gaan.
De aangereden trein voor Rotterdam
kon doorrijden. Het gebeurde bracht
mee, dat het treinverkeer Utrecht
Gouda's-Gravenhage en Rotterdam
eenige uren vertraging ondervond. In
den loop van den ochtend zijn de bescha
digde treinstellen weggesleept.
DE ONBEWAAKTE.
Wegenbouwer met auto gegrepen en
verongelukt.
Op den onbewaakten overweg aan den
Hulk onder Hoorn is Woensdagmiddag
omstreeks half twee een vrachtauto van
den wegenbouwer Ooms uit Avenhorn
gegrepen door den personentrein, die
om 12.50 uur van'Amsterdam naar Enk
huizen vertrekt. De bestuurder merkte
den trein te laat op. Hij trachtte nog
door vol gas te geven tijdig den overweg
te passeeren, doch dit gelukte niet. De
auto werd achter aan den laadbaak ge
grepen. Drie der inzittenden werden niet
zwaar gewond, doch een vierde, de 28-
jarige J. Westerveld uit Avenhorn, die
op het laatste moment uit de auto was
gesprongen geraakte onder den trein en
werd zoodanig gewond, dat hij na enkele
minuten overleed. Het slachtoffer was
gehuwd en vader van een kind.
VAN GRASLAND TOT BOUWLAND.
Di Groningen reeds veel vrijwillig
voor scheuren opgegeven.
Naar de Productiecommissaris voor
Groningen, ir. P. G. Meijers jn een
vraaggesprek met het „N. v. h. N." me
dedeelde, zal ongeveer 5200 ha grasland
in Groningen gescheurd moeten worden.'
Er is reeds zooveel vrijwillig door de'
boeren opgegeven, dat gemakkelijk 90
pet. zal worden bereikt, zoodat er slechts'
weinigen zullen moeten worden gedwon
gen. Ook al zal de 100 pet. worden be
reikt zal billijkheidshalve nog wel tot
dwang worden overgegaan.
Op de zandgronden is het probleem
niet zoo ernstig als op de zware gronden
en bij de kleine bedrijven in het Zuide
lijk Westerkwartier. In laatstgenoemde
streek zal getracht worden een specialen
hulpdienst in te richten om de loonploe-
zijn. Wie weet, hoe ver hij van hier
was verdwenen om het gevaar, ont
dekt te worden, te ontloopen.
Er werd geklopt. De oude kamerdie
naar trad binnen en meldde „Juf
frouw Olbers, de inspectrice wenscht
mijnheer te spreken." Achim von Mal
ten was met zijn gedachten in de
vreeselijke, groote, (duistere -gebeurte
nis van zijn leven verstrikt geraakt;
het kostte hem moeite, weer tot het
heden terug te keeren.
Hij stond op.
„Laat juffrouw Olbers binnen."
Roberta Olbers werd officieel „de
inspectrice" genoemd.
De aangediende kwam onmiddellijk
binnen.
Mariene Werner en Olga Zabrow
waren ontdaan in de bibliotheek ach
ter gebleven. Zij hadden eerst nog en
kele oogenblikken naar de gesloten
deur gekeken, waarachter Achim von
Malten verdwenen was, daarna keken
zij elkaar eens aan, doch waagden het
niet, hun meening kenbaar te maken,
omdat zij bang waren, dat hij weer te
voorschijn zou komen, of dat hij zou
hooren, wat zij zeiden, al was de deur
nu ook gesloten.
Zij begonnen, als bij afspraak, met
de grootste ijver te boeken uit te zoe
ken maar daarbij dachten beiden
aan Achim von Malten en aan hetgeen
hij gezegd had. De boeken lagen ver
door de kamer heen verspreid, sommi
ge alleen, andere weer met een paar
tegelijk of over elkaar heen in kleine
hoopjes.
Het was Mariene, alsof zij den groo-
ten, slanken man weer als zooeven
hoorde zeggen „De geheele wereld
gers en de boeren, die verlegen zitten
tot elkaar te brengen. De boeren moe-j
ten elkaar zoo noodig helpen. Voor dej
tractoren is nog eenige benzine beschik
baar.
Uitbetaling van de loonen der in
Noord-Frankrijk werkende
Land-Arbeiders.
De Persdienst van den Nederland-
schen Landstand meldt
De uitbetaling van de loonen der in
dienst van Nederlandsche aannemers
naar Frankrijk, vertrokken arbeiders,'
waaronder vele landarbeiders, heeft -
vooral in den begmne - te wenschen
overgelaten.
Nadien is op verzoek van liet Neder
landsch Verbond van Vakvereenigin-
gen door inschakeling der Geweste-,
lijke Arbeidsbureaux, een betere rege
ling tot stand gekomen.
Het is echter gebleken, dat arbei
ders, die destijds in dienst der N.V.
v.h. Joh. Vens Kzn. waren, hun in het
voorjaar 1941 rechtmatig verdiende
loon nog niet volledig uitbetaald heb
ben gekregen.
Terzake zijn door de afd. Arbeidsbe
scherming van het voonnalig ..Neder-
landsch Agrarisch Front" besprekingen
gevoerd met het Departement van So
ciale Zaken.
Thans kan worden medegedeeld, dat
dank zij de bemoeiingen van dit De
partement ook deze gelden zullen wor
den uitbetaald.
Hiertoe dienen belanghebbenden het
juiste bedrag hunner loonvordering in
te vullen op een bij het Gewestelijk
Arbeidsbureau van de plaats hunner
inwoning verkrijgbaar formulier en dit
formulier aldaar in te leveren.
Na onderzoek en accoordbevinding
zal de uitbetaling rechtstreeks door de
betrokken firma geschieden.
Weekblad „Boer en Erf."
Wij ontvingen de eerste nummers
van het nieuwe weekblad „Boer en
Erf" een uitgave bestemd voor allen,)
die met de voedselvoorziening te ma
ken hebben.
Een keur van technische artikelen
wordt afgewisseld door lichtere kost.
waaronder een rubriek voor de vrouw.
Zeer lezenswaardig zijn vooral de arti
keien Rundvee-Tuberculosebestrijding
bij inkrimping van den veestapel
Vrouwelijke landjeugd en landelijke
ruitersport.
Fraaie foto's en teekeningen ver
luchten het geheel en met recht kan
gezegd worden, dat „Boer en Erf" het
leidende landb.-blad van Nederland is.
Binnenkort komen wij op deze uit
gave nog nader terug.
Hoofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wielingen.
Verschijnt eiken
S, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f J.30
moes,t ineenstorten, bij het belache
lijke van deze aanklacht.
Zij begreep, hoe vreeselijk de slag
voor Achim von Malten geweest moest
zijn. Misschien had hij van het ver
moorde meisje gehouden. En de daad
was' zonder vergelding gebleven. Men
had hém zelfs verdacht. Het deed
haar leed, onzegbaar veel leed
Terwijl allerlei gedachten door haar
hoofd gingen, dwaalden haar handen
bijna mechanisch tusschen de boeken,
legden de bij elkaar hoorende apart.
Opeens kwamen de vingers van haar
rechterhand met iets kouds, iets van
metaal in aanraking. Zij dwaalde met
haar oogen naar de plaats, waar zich
haar hand bevond, en zag - haar
hart stond bijna stil van schrik - een
dolk tusschen de boeken. Waarschijn
lijk had hij tusschen hen of achter
hen gelegen. Zij herinnerde zich nu
opeens, dat de huishoudster gisteren
avond verteld had. dat het wapen
waarmede de moord was gepleegd, on
danks zorgvuldige nasporingen, nooit
was gevonden.
Haar oogen ontdekten donkere vlek
ken op het staal, en zij voelde met een
zich opdringende zekerheid, dat de dolk,
die daar voor haar lag. nog eenigszins
verborgen onder een boek, het wapen
moest zijn, waarmede de daad was ge
pleegd.
Zij wilde opspringen, naar Achim von
Malten rennen om hem haar vondst te
brengen, maar haar ledematen waren
als verlamd. Het was, alsof zij niet van
den grond kon opstaan. En een gedachte
kwam naar boven „Wat zou er gebeu
ren, als het bleek, dat de dolk met de
donkere vlek het eigendom van Achim'
Duitschland strijd voor Europa.
VORDERINGEN GEMAAKT
AAN OOSTELIJK FRONT.
Vcor de Xoord-Afrikaansche kust is
een Britsche torpedbootjager tot
zinken gebracht. De gevechten in
Libye duren met onverminderde
kracht voort.
TORPEDOMOTORBOOTEX IN HET
KANAAL GETROFFEN.
Uit het Hoofdkwartier van den
Führer, 27 Nov. ID.N.B.) Het opper
bevel van de Duitschen weermacht
maakt bekend
In den centralen en den Noordelij -
lijken sector van het Oostelijk front
zijn nieuwe vorderingen gemaakt.
Sowjetaanvallen bij en ten Noorden
van Rostov zijn met zware verliezen
voor den tegenstander afgeslagen.
Ook aan het omsingelingsfront bij
Leningrad zijn verscheidene uit-
braakpogingen van den vijand mis
lukt.
Tijdens een nachtelijk gevecht met
Britsche torpedomotorbooten in het
Kanaal hebben patrouillevaartuigen
verscheidene vijandelijke booten met
voltreffers beschadigd. Het verlies
van twee Britsche torpedomotorboo
ten kan worden aangenomen.
De luchtmacht heeft in den afge-
loopen nacht havenwerken aan de
Zuid- en Westkust van Engeland
gebombardeerd.
In Noord-Afrika duren de gevech
ten met onverminderde kracht voort.
Voor de kust van Cyrenaica heeft
een Duitsche duikboot een Britschen
torpedojager van de „Jervis-klasse
tot zinken gebracht.
Aanvalspogingen, welke de Brit
sche luchtmacht met zwakke strijd
krachten tegen het Noordwestelijke
Kustgebied van Duitschland richtte,
bleven zonder effect.
In den tijd van 19 tot 25 Novem
ber heeft de Britsche luchtmacht
91 vliegtuigen verloren, waarvan 68
in het gebied van de Middellandsche
Zee en in Noord-Afrika. In denzelf
den tijd gingen in den strijd tegen
Groot-Brittannië 29 eigen vliegtui
gen verloren.
von Malten was
Olga Zabrow zat ongeveer drie meter
van Mariene verwijderd en had reeds 'n
paar maal verwonderd naar het meisje
gekeken.
Opeens vroeg zij angstig
„Scheelt er wat aan U ziet er uit,
alsof U de duivel in eigen persoon hebt
gezien." Even later hoorde Mariene zeg
gen „Bent U zoo geschrokken, van wat
mijnheer von Malten ons zoo juist heeft
verteld
Zij wachtte geen antwoord af, sprong
op en zei„Ik zal even een glas water
voor U halen."
Schijnbaar doelloos legde Mariene een
paar groote boeken naast zich, doch be
dekt daarmede het wapen. Zij antwoord
de „Ja, ik voel me een beetje duizelig,
ik zou U heel dankbaar zijn voor een
glas frisch water."
De baronesse verdween uit de bibliotheek.
In Marlene's hoofd warrelden de ge
dachten door elkaar. Wat moest zij
doen Wat- moest zij met haar vondst
aanvangen Veel tijd tot overleggen
bleef haar niet over. Ze knelde het lem
met van den dolk in haar zakdoek en
stak het wapen, tusschen haar kleeren.
Ondanks haar zakdoek voelde zij het
staal tegen haar hart aan. Als zij nu
maar ongemerkt met- het tamelijk groo
te wapen de kamer uit kon komen
Zij stond op en liep zachtjes naar de
deur, die open stond, keek even rond.
doch er was niemand tc zien. Ja toch,
juist kwam Olga om den hoek van de
gang aan. Zij droeg op een blaadje een
glas water en riep bezorgd tegen haar
„Had U toch even gewachtKom, ik
zal U even naar Uw kamer brengen
Mariene schudde het- hoofd.
(Wordt vervolgd.)