32e JAARGANG
DONDERDAG 4 DECEMBER 1941
No, 140
Ü1EUWS- EN AÏIVERTEKfSËBLAO VOOVt
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE
HEERSCHZUCHTIGE
RENTMEESTERES.
WIERINGER COURANT
WAAROM MET DUITSCHLAND
VOOR NIEUW EUROPA
In dezen wel zeer bij zonderen tijd
wordt er aan veel goeds geweld aange
daan en hiervan zouden we in de eerste
plaats willen noemen „Het geheugen.
Het is opmerkelijk, hoe gemakkelijk
zelfs de scherpste geheugens voor be
paalde onderwerpen plotseling op non-
actief gesteld kunnen worden.
Zoo vergeet men b.v. zoo graag en
zoo vlot de werkelijke oorzaken van het
ontstaan van het nationaal-socialisme
in Duitschland en hetgeen we dit nati
onaal-socialisme verschuldigd zijn.
Naar mate men min of meer profi
teerde van het achter ons liggende z.g.
democratische of parlementaire, doch
in feite kapitalistische stelsel, waarin
alles, via de verdeeldheid zaaiende de
mocratie, ondergeschikt gemaakt werd
aan het geld, vergeet men waaraan men
de mogelijkheid tot dit profiteeren
dankte.
Laten we de zaak toch eenvoudig en
zuiver stellen door het verliezen van
den vorigen oorlog, door de genadeloo-
ze wraakgevoelens en wraaknemingen
van de overwinnaars en door de inner
lijke verdeeldheid en vijandschap waf
Duitschland moreel en materiëel kapot
geslagen en een gewillig prooi gewor
den van het communisme.
Indien dit communisme gezegevierd
had, wat zou er dan van Duitschland,
wat zou er van geheel Europa, dus ook
van Nederland geworden zijn
Tegenover de ontbindende krachten
van het bolsjewisme ontstond en groei
de bundelende kracht van het nati-
onaal-soialisme, dat met zijn bruisende
energie en bezielende ideeën eerst een
gedeelte en daarna geleidelijk vrijwel
het geheele Duitsche volk van zijn min
derwaardigheids-complex wist los te
scheuren en het weder eigenwaarde,
saamhoorigheidsgevoel en zuivere vader
landsliefde gafdoor het nationaal-
socialisme kreeg het weder geloof en
vertrouwen in zich zelf, zag het een
nieuwen dageraad gloren en ging het
aan het leven weder waarde hechten.
Duitschland vormde zich zelf hierdoor
tot een natuurlijken dam tegen de bols
jewistische vloedgolf en het verdiende
daarom onze diepe bewondering en on
zen innigen dank.
Hoe de partijpolitici, het kapitalisme
en de aan hen onderhoorige pers enj
verpolitiekte kerk, wier voortbestaan
alleen verzekerd werd door het optreden
van Duitschland, tegen het bolsjewisme
dezen dank uitten is allen, die hun ge
heugen geen geweld willen aandoen,
maar al te zeer bekend.
Duitschland heeft het bolsjewisme
uit Europa verdreven het overige de
mocratische Europa, met Engeland en
Frankrijk voorop, bracht het, eerst via
FEUILLETON.
Roman van den
bekenden schrijver
Victor van Dijke.
9.)
„Ik weet, hoe zeer je aan alles hier,
aan moeder en mij hangt, daarom
moet je maar met Wolner doen, de
zen keei", wat je denkt dat goed is. Je
weet, dat ik al langen tijd mij met
niets meer bemoei. Waartoe ook Jij
bent van alles veel beter op de hoog
te dan ik en daarbij een boven alle
lof staande uitstekende rentmeester.
Zij hield zijn hand vast.
„Achim, ,nu wij vandaag weer ver
trouwelijk tegen elkaar spreken, zooals
in onze kinderjaren, durf ik het wa
gen, wat ik anders niet zou durven, je
te verzoeken, je eens moeite te geven,
eindelijk eens den goeden wil te too-
nen om wat vroolijker te worden. Het
drama ligt nu toch al zoo'n langen
tijd achter je en de oogen van je moe
der zijn zoo treurig. Haal jezelf uit
die droeve gedachten. Je leven kan
toch nog zoo lang duren.
Hij trok zijn hand terug.
„Je meent het goed met me, Ro-
berta, maar je beseft niet, hoe ont
zettend zwaar het is om mij vroolijk
voor te doen. Ik zou ook niet graag oud
willen worden. Als mijn moeder een-
,den zgn. Volkenbond, toen met verdra
gen en in 1939 door maandenlange con
ferenties waardoor Duitschland werd
gedwongen ten koste van verrijkende
toezeggingen zich ook met Rusland te
verstaan in Europa terug.
Kapitalisme, democratie en bolsjewis
me zijn het is nu toch overduidelijk
gebleken onafscheidelijk. Het één is
een gevolg van het ander. Het zijn duis
tere, in wezen joodsche en daarom
volksvijandige machten welke radicaal
vernietigd of onschadelijk gemaakt moe
ten worden.
Thans voert Duitschland met onver-
gelijkelijken moed, offerbereidheid en
vex-beten volharding een heroischen
strijd om Europa van deze machten te
bevrijden. Het heeft zich tot taak ge
steld een nieuw Europa te bouwen waar
in het niet alleen voor bevoorrechte
groepen, doch voor iedereen goed zal zijn
om te levexx, waarin nationaal fatsoen
en volksbewustzijn zullen worden ont
wikkeld en beschermd, waarin het recht
en de eer van den arbeid zullen worden
hersteld en waarin we gezamenlijk, in
volkschen zin aan de toekomst van de
•jeugd kunnen bouwen.
Deze jeugd zal eenmaal de thans ge
voerde en dan historie geworden strijd
in het juiste licht zien en zijn ouders,
zijn opvoeders, zijn wegbereiders vra
gen „Welk aandeel hebt gij gehad, hoe
was uw houding, aan wiens zijde hebt
gij gestaan." Gelukkig hij, die zich dan
niet behoeft te schamen en waarheids
getrouw met fiere overtuiging kan zeg
gen „Ik heb mij, met terzijde stelling
van persoonlijke belangen geheel inge
zet in dien strijd en in volle overgave
MET DUITSCHLAND GESTREDEN
VOOR EEN NIEUW EUROPA.
BÏNNENLANDSCH NIEUWS.
WINTERHULP GOES.
Leveranties aan de gemeente slechts
door hen, die zich hun plicht aan de
gemeenschap bewust zijn.
De wnd. burgemeester van Goes heeft
aan de hoofden van diensten in zijn
gemeente het volgend schrijven gezon
den
Uit de collecte van Winterhulp Ne
derland blijkt op ontstellende wijze, dat
bij een groot deel van de Goesche bur
gerij de gemeenschapszin nog geheel
ontbreekt, door het zich volkomen af
zijdig houden van deze inzamelingen.
Hoe teleurstellend dit ook moge zijn,
ergerlijk wox-dt het, wanneer ik moet
vaststellen, dat een aantal firma's en
personen, die leveringen verrichten of
diensten bewijzen aan de gemeente, dus
leveringen en diensten aan de gemeen
schap, hun beurs gesloten houden, wan
neer diezelfde gemeenschap een beroep
op hen doet voor het Winterhulpwerk.
Het is daarom ipïXi wensch, dat in het
vervolg voor leringen en te bewijzen
diensten aan dc^Jrmeente Goes, die fir
ma's en personen de voorkeur genieten,
die behoorlijk steun verleenen aan de
Winterhulp.
GEEN STEUN, GEEN LEVERANTIE.
Ook te Ede toegepast.
Daar de gemeente Ede een uitkeering
van „Winterhulp" ontving van f 8200,
waartegenover stond, dat de bus, en
lij stencollectes daar slechts f 2600 op
brachten, heeft de burgemeester de le
veranciers der gemeente, die in gebreke
zijn gebleven te of f ex-en, aangeschreven,
dat zij tekort schieten in de vervulling
hunner gemeenschapsplicht en daar
door het recht verhezen de voordeelen
te genieten, welke de gemeenschap biedt.
Deze grondwet van iedere gemeenschap
zal de burgemeester in toenemende ma
te toepassen, in de eerste plaats bij de
aanwijzing van de leveranciers voor de
gemeente, zoodat de algemeene regel zal
gelden geen steun aan W.H.N. geen
leveranties aan de gemeente.
BUITENMAN WEIGERDE RONDJE
TE BETALEN.
Waarop hij volgens de regelen
werd „uitgekleed."
Vele heden van buiten kwam een
bezoek aan een Amsterdamsch obscuur
café reeds duur te staan en de buiten
man, die Maandagavond zoo'n etablis
sement aan de Reguhersdwarsstraat
bezocht en daar vele vex-teringen maak
te, zal de laatste wel niet zijn
Ook zijn ervaringen waren niet van
aangenamen aard. Hij was, na zijn
grootsten dorst gelescht- te hebben, er
gens anders nog een „afzakkertje" gaan
gebruiken. Toen hij evenwel bij zijn
eerste aanlegplaats terug kwam om zijn
koffertje op te halen, beweerde men
daar dat hij nog 12 gld. schuldig was
voor een rondje, waarop hij de aanwe
zigen zou hebben gefuifd. Hij weigerde
dit te betalen en werd daarop eerst de
deur uitgesmeten, vervolgens naar bin
nen getrokken en door den caféhouder
en diens pootige gade over de toonbank
gelegd. Terwijl de caféhouder hem vast
hield, ontnam de vrouw hem zijn porte-
monnaie en eenig los geld, dat hij nog
in zijn zakken had.
De politie heeft den kroeghouder en
zijn echtgenoote daarop aangehouden
en in arrest gesteld.
CAFEGORDIJN ZWAAIDE OPEN.
En dieven roofden beugeltasch
met f 2900.
Om haar zinnen eens te verzetten,
begaf een 73-jarige weduwe uit Bussum
zich Zondagavond naar een café in de
Laurierstraat, ,,'t Kon er nu af," meen
de zij en dat was ook index-daad het
geval. Den Vrijdag te voren had haar
notaris haar in het bezit gesteld van
2900 gulden en toen zij uitging, meende
maal voorgoed is heengegaan, hoop ik,
dat het met mij ook maar gauw afge-
loopen is. Ik - Hii brak af. „Laten wij
dit onderwerp maai-' verder laten rus
ten. Ik dank je voor je trouw en vriend
schap."
Zij keek hem met haar groote
donkere oogen strak aan..
„Je draagt er door je houding toe
bij, dat je moeder steeds vermoeider
wordt, jij helpt haar - neem het me
niet kwalijk - vroeger in het graf,"
hield zij hem voor. „En al laat je aan
je eigen leven niets meer gelegen lig
gen, daarom mag je er toch niet toe'
medewerken, je moeder haar leven
heelemaal tq, verknoeien. Je bent x-ijk,
gezond en jong - nauwelijks dertig
jaar - en je bent vrijgespi-oken. Laat
de booze tongen toch zwetsen. Als er
nog wat tijd over alles is heengegaan,
denkt immers niemand meer aan het-
éen er gebeurd is."
Hij stond bruxxsk op het leek well
of hij de kamer wilde verlaten.
Zij lachte smeekend tegen hem.
,Bij onze kindei-vriendschap bezweer
ik je, Achim, mij te gelooven ik wilj
heelemaal niet krenken, je geen
pijn doen, alleen je helpen."
"Ik ben niet te helpen", zei hij kort,
„dat wil zeggen, ik ben alleen te hel-]
pen, als men den waren moordenaar
vindt."
Hij haalde de schouders op.
„Je weet, hoe men al naar hem
heeft gezocht." Zij stond op. trad:
dicht op hem toe en legde haar rech-'
terhand op zijn linkerarm. „Achim, lie
ve Achim, vergeet toch alles als een
boozen droom Probeer het toch An
ders ga je tengronde en met jou alles
wat hier is."
Hij schudde het hoofd.
„Hier zal niets tengronde gaan, daar
voor zorgt mijn bekwame rentxneeste-
res Roberta Olbers." Er scheen plot
seling een gedachte bij hem op te ko
men. „Trouwens het komt er immers
heelemaal niet op aan, of er wat meer
of minder gewerkt wordt hier op Malt-
stein, want er zijn immei's toch geen
erfgenamen."
Zij weerde af „De tijd heelt alle
wonden. Te zijner tijd zul je nog wel
eens vei'liefd worden en tx-ouwen en -"
„Houd op onderbrak hij haar
fluisterend„Ik zou geen enkele
vrouw mijn bezoedelde naam durven
aanbieden."
Zij keek hem lang aan, toen fluister
de zij zachtjes, evenals hij „Ai-me
Achim, waax-om koester je toch zulke
waandenkbeelden Je doet mij zoo'n
groot verdriet en ik zal in het vervolg
nog meer dan tot nu toe er over na
denken, hoe ik je helpen kan. Op de
een of andere manier moet dit toch
mogelijk zijn
Zij sloot seconden achtereen haar
oogen, alsof zij wilde trachten op deze
manier haar tranen voor hem te ver-
bergen. Hij keek haar getroffen aan.
Even raakte zij met haar vingertoppen
haar oogen aan En het was hem alsof
zijn oogen opengingen. Zeldzaam
Aan het feit, dat Roberta Olbers hem
zou liefhebben, had hij nog nooit ge
dacht. Hij was geschrokken, de ge
dachte daaraan verontrustte hem.
Axme Roberta moest hij medelij
dend bij zichzelf denken, en eer hij
eigenlijk zelf wist, wat hij deed. ont
glipten hem de woorden Arme Ro
berta
Roberta lachte tegen hem en hief
langzaam de armen op, alsof zij hem'
wilde omhelzen. Hij trad ruw achteruit
„Roberta, ik geloof aan onze vriend-
schap en ik wensch, dat deze zal blij-
ven bestaan. Het zou jammer zijn, als<
zij door een vex-gissing verlox-en ging.
zij niet beter te kunnen doen dan dit
kapitale bedrag in haar beugeltasch
mede te nemen.
Meer lieden schijnen echter er van op
de hoogte te zijn geweest, dat deze beu
geltasch, behalve de gebruikelijke uten-
silliën, een aanzienlijk bedrag aan geld
bevatte. Want toen zij haar verteringen
had betaald, het café wilde vex-laten en
daartoe het gordijn van de voordeur
opzij deed, werd plotseling van buiten
de tasch uit haar handen gex-ukt. De
geldswaardige inhoud bestond uit twee
bankbiljetten van duizend gulden, acht
bankbiljetten van hondex-d gulden, ne
gen van tien gulden en tien gulden aan
kleingeld.
WINKELEN IN DEZEN TIJD.
De moeilijkheden van den Ievcx-ancier
zijn niet gering.
Het is dit jaar verre van gemakkelijk
om voor al de huisgenooten, vrienden
en vriendinnen een passend St, Nico-
laas-geschenk te koopen. Men bedenke
echter wel, dat men de eenige niet is,
die zich thans voor moeilijkheden ge
plaatst ziet. De taak van den winkeüer
is verre van eenvoudig. Niet alleen heeft
hij de beschikking over een geringen
voorraad van zijn gebruikelijke artike
len, maar ook andere problemen kwel
len hem. Daar is in de eerste plaats het
geld. Pasmunt vloeit niet meer zoo rij
kelijk als vroeger, het is vaak een heel
getob om een gulden of rijksdaalder
„klein" te krijgen. Wil men zijn win
kelier te vriend houden, dan zorge men
er voor, dat men zooveel als in zijn ver
mogen ligt met gepast geld betaalt. Men
weet het zelf uit ervaring, hoe meer men
zijn winkeliers tegemoet treedt, des te
meer zullen zij doen wat in hun vermo
gen ligt om een ieder te helpen bij zijn
inkoopen. Behalve met gepast geld te
betalen, zijn er nog, andei-e punten
waarmede men hen terwille kan zijn.
Eisch geen ovei-bodige verpakking.
Verpakkingspapier is schaarsch tegen
woordig. Ook al ziet men bij den win
kelier een groote rol papier liggen, denk
er dan om, dat zoo'n x-ol papier sneller
op is dan men denkt. Neem dus met
zoo weinig mogelijk verpakking genoe
gen.
Ook een vlotte expeditie stuit in den
drukken Sinterklaas-tijd vaak op groo
te moeilijkheden. Benzine en banden
zijn schaarsch. Het gebruik van bestel-
autos' en carriers is dus beperkt. Neem
dus zooveel mogelijk zelf mee. Men is er
dan ook zeker van de gekochte cadeaux
tijdig thuis te hebben. Ga dus niet zon
der een extra groote boodschappentasch
uit winkelen.
Het is niet alleen in het belang van
den winkelier-, dat deze vingerwijzingen
nagekomen worden, maar tevens in uw
eigen belang. Volg deze stipt op en men
zal zien, dat men zijn winkeliers te
vriend houdt.
Hoofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
Bijkantoor
Brugstraat 23, Middenmeer. Telefoon 23,
Het speet hem, zoo te moeten spre
ken, want welke man vindt het niet
prettig, te weten, dat hij wordt be
mind, hoewel hij tegelijkertijd weet,
dat hij deze üefde niet kan beant
woorden.
Roberta haalde diep adem.
„Ja, Achim, onze vriendschap zal
blijven bestaan. Ik ben blij, dat ik de
ze vriendschap uit onze kindex-jaren
tenminste heb kunnen redden, meer
wensch ik niet."
Het kwam hem voor, toen zij haar
armen ophief, dat hij toen wel wat al
te grof was geweest en hij gaf haar
de hand.
„Ik geloof, dat je een goed levenska-
mei'aad zou zijn, Roberta, maar je
moet 'n man hebben, die je liefheeft"
Zij schudde het hoofd. „Ik trouw
nooit." Zacht voegde zij er aan toe
Neem me niet kwalijk, Achim, eigen
lijk moest ik me schamen, dat ik xnc
zoo heb laten gaan. Maar onze vertrou
welijke toon was er misschien schuld
aan. Zij nam weer haar zakelijke toon
aan en vervolgde „Dus, ik zal Wol
ner wegsturen." Ik doe het met Uw
instemming, mijnheer von Malten."
Ze ging naar de deur. Daar keerde
zij zich nog eenmaal om, keek den
man aan, alsof zij iets wilde zeggen,
en ging dan, zonder een verder woox-d,
de kamer uit.
Achim von Malten echter liep als 'n
gejaagd dier zijn kamer op en neer.
Jammer, dat Roberta haar genegenheid
niet langer had kunnen bewaren. De
bekentenis, dat zij hem liefhad zou
waarschijnlijk in de toekomst storend
op hem werken. Misschien echter
was zijn angst ovex-bodig, want Roberta
behoorde tot de vrouwen die hun hart
het zwijgen kunnen opleggen.
Twee lang nadreunende gongslagen
riepen tot het diner. Een trek van ver-
EEN NIEUW EUROPA.
Met Duitschland voor een nieuw Eu
ropa, ziehier den tekst van het nieuwe
plakkaat, waarmede de Nederlanders
worden opgeroepen de schouder te zet
ten onder het werk dat Duitschland be
gonnen is, namelijk den bouw van een
nieuw Europa.
Index-daad, een nieuw Europa zal ver
rijzen en met Duitschland zullen wij
Nederlanders ons aandeel leveren. Met
Duitschland omdat dit land de spits
heeft afgebeten, omdat, het de Duit-
schers zijn die de meeste offers bren
gen, omdat het de Führer is, die Euro
pa van den ondergang gered heeft.
Daarom met Duitschland' voor een
nieuw Europa. Landgenooten, dat eischt
inspanning, dat beteekent moed en
daadkracht, dat vraagt offers, en niet
alleen het opoffex-en van genoegens en
alles, wat wij tot op heden onontbeer
lijk achtten, maar zelfs het hoogste of
fer dat wij als mensch kunnen brengen.
Deze laatste offers worden reeds ge
bracht door Nederlanders in den strijd
voor het nieuwe Eui-opa tegen het bols
jewisme.
Deze offers mogen ons niet afschrik
ken, integendeel zij moeten voor ons
een aansporing zijn, niet aan den kant
de blijven staan, maar die vaderlanders
te volgen, die ons geheele volk, daar in
het oosten, het voorbeeld geven.
Met Duitschland voor een nieuw Eu
ropa duizenden Nederlanders, natio-
naal-socialisten, gaven reeds maanden
geleden aan dezen oproep gehoor, zij
traden aan, vertrokken naar het front,
vertrouwende, dat het hun daden zul
len zijn, die achterblijvers zullen aan
sporen hun plicht te doen.
Landgenooten, een nieuw Europa
wox-dt gebouwd, hecht en sterk wordt
het opgetrokken, op een onverwoest-
haar nationaal-soeialistisch, fundament.
Wij bouwen mede, dat is onze plicht,
volgt dus het voorbeeld van onze vrij
willigers aan het oostfi-ont, strijd met
Duitschland voor een nieuw Europa,
meldt u aan bij het vrijwilligerslegioen
„Nederland," Koninginnegracht 22, te
Den Haag.
veüng gleed over het gezicht van
Ahim. Hij vond het onaangenaam van
daag om eigenlijk voortaan met de
twee vreemde jonge vrouwen aan ta
fel te zitten, maar hij wilde zijn moe
der niet zonder gezelschapsdame laten,
zij had een ontwikkeld persoon naast
zich noodig.
Jammer alleen, dat die kleine vergis
sing van zijn moeder twee dames tege
lijk hierheen geroepen had en dat zij
beiden hadden beloofd minstens een
half jaar te zullen blijven, alleen om
dat zij het niet over zich had kunnen
verki'ijgen een van beiden weer teiug
te sturen. Die met het bruine haar had
zoo'n zachte, droomerige blik. Haar oo
gen hadden hem aan Lila von Born
herinnerd, hij was er van geschrokken,
het zou gemakkelijk geweest zijn, als zij
andere oogen had gehad. Hij zou dxxs
in den vervolge steeds weer aan de doo-
de wox-den herinnerd en daarbij tot de
overtuiging koxnen, dat de sluier mis
schien nooit van de misdaad zou wor
den gelicht, die zoo donker en ondoor
zichtig over den moord lag, en waar
door. hij zijn heele leven lang als een
verdachte zou blijven voortloopen.
Mevi'ouw von Malten onderhield zich
met de beide nieuwe tafelgenooten. Olga
was tamelijk levendig. •jZij babbelde
„Ik vind het prettig de boeken te orde
nen, alleen kan ik zoo nu en dan de
verleiding niet weerstaan een er van
wat grondiger te bekijken. Ik heb reeds
reusachtig veel interessante lectuur ont
dekt."
Achim von Malten wendde zich tot de
tegenover hem zittende dame.
„En U, juffrouw Wernex-, hebt U bij
het opruimen ook iets bijzonder interes
sants gevonden
(Wordt vervolgd.)