32e JAARGANG DONDERDAG 4 DECEMBER 1941 No, 140 Ü1EUWS- EN AÏIVERTEKfSËBLAO VOOVt WIERINGEN EN OMSTREKEN DE HEERSCHZUCHTIGE RENTMEESTERES. WIERINGER COURANT WAAROM MET DUITSCHLAND VOOR NIEUW EUROPA In dezen wel zeer bij zonderen tijd wordt er aan veel goeds geweld aange daan en hiervan zouden we in de eerste plaats willen noemen „Het geheugen. Het is opmerkelijk, hoe gemakkelijk zelfs de scherpste geheugens voor be paalde onderwerpen plotseling op non- actief gesteld kunnen worden. Zoo vergeet men b.v. zoo graag en zoo vlot de werkelijke oorzaken van het ontstaan van het nationaal-socialisme in Duitschland en hetgeen we dit nati onaal-socialisme verschuldigd zijn. Naar mate men min of meer profi teerde van het achter ons liggende z.g. democratische of parlementaire, doch in feite kapitalistische stelsel, waarin alles, via de verdeeldheid zaaiende de mocratie, ondergeschikt gemaakt werd aan het geld, vergeet men waaraan men de mogelijkheid tot dit profiteeren dankte. Laten we de zaak toch eenvoudig en zuiver stellen door het verliezen van den vorigen oorlog, door de genadeloo- ze wraakgevoelens en wraaknemingen van de overwinnaars en door de inner lijke verdeeldheid en vijandschap waf Duitschland moreel en materiëel kapot geslagen en een gewillig prooi gewor den van het communisme. Indien dit communisme gezegevierd had, wat zou er dan van Duitschland, wat zou er van geheel Europa, dus ook van Nederland geworden zijn Tegenover de ontbindende krachten van het bolsjewisme ontstond en groei de bundelende kracht van het nati- onaal-soialisme, dat met zijn bruisende energie en bezielende ideeën eerst een gedeelte en daarna geleidelijk vrijwel het geheele Duitsche volk van zijn min derwaardigheids-complex wist los te scheuren en het weder eigenwaarde, saamhoorigheidsgevoel en zuivere vader landsliefde gafdoor het nationaal- socialisme kreeg het weder geloof en vertrouwen in zich zelf, zag het een nieuwen dageraad gloren en ging het aan het leven weder waarde hechten. Duitschland vormde zich zelf hierdoor tot een natuurlijken dam tegen de bols jewistische vloedgolf en het verdiende daarom onze diepe bewondering en on zen innigen dank. Hoe de partijpolitici, het kapitalisme en de aan hen onderhoorige pers enj verpolitiekte kerk, wier voortbestaan alleen verzekerd werd door het optreden van Duitschland, tegen het bolsjewisme dezen dank uitten is allen, die hun ge heugen geen geweld willen aandoen, maar al te zeer bekend. Duitschland heeft het bolsjewisme uit Europa verdreven het overige de mocratische Europa, met Engeland en Frankrijk voorop, bracht het, eerst via FEUILLETON. Roman van den bekenden schrijver Victor van Dijke. 9.) „Ik weet, hoe zeer je aan alles hier, aan moeder en mij hangt, daarom moet je maar met Wolner doen, de zen keei", wat je denkt dat goed is. Je weet, dat ik al langen tijd mij met niets meer bemoei. Waartoe ook Jij bent van alles veel beter op de hoog te dan ik en daarbij een boven alle lof staande uitstekende rentmeester. Zij hield zijn hand vast. „Achim, ,nu wij vandaag weer ver trouwelijk tegen elkaar spreken, zooals in onze kinderjaren, durf ik het wa gen, wat ik anders niet zou durven, je te verzoeken, je eens moeite te geven, eindelijk eens den goeden wil te too- nen om wat vroolijker te worden. Het drama ligt nu toch al zoo'n langen tijd achter je en de oogen van je moe der zijn zoo treurig. Haal jezelf uit die droeve gedachten. Je leven kan toch nog zoo lang duren. Hij trok zijn hand terug. „Je meent het goed met me, Ro- berta, maar je beseft niet, hoe ont zettend zwaar het is om mij vroolijk voor te doen. Ik zou ook niet graag oud willen worden. Als mijn moeder een- ,den zgn. Volkenbond, toen met verdra gen en in 1939 door maandenlange con ferenties waardoor Duitschland werd gedwongen ten koste van verrijkende toezeggingen zich ook met Rusland te verstaan in Europa terug. Kapitalisme, democratie en bolsjewis me zijn het is nu toch overduidelijk gebleken onafscheidelijk. Het één is een gevolg van het ander. Het zijn duis tere, in wezen joodsche en daarom volksvijandige machten welke radicaal vernietigd of onschadelijk gemaakt moe ten worden. Thans voert Duitschland met onver- gelijkelijken moed, offerbereidheid en vex-beten volharding een heroischen strijd om Europa van deze machten te bevrijden. Het heeft zich tot taak ge steld een nieuw Europa te bouwen waar in het niet alleen voor bevoorrechte groepen, doch voor iedereen goed zal zijn om te levexx, waarin nationaal fatsoen en volksbewustzijn zullen worden ont wikkeld en beschermd, waarin het recht en de eer van den arbeid zullen worden hersteld en waarin we gezamenlijk, in volkschen zin aan de toekomst van de •jeugd kunnen bouwen. Deze jeugd zal eenmaal de thans ge voerde en dan historie geworden strijd in het juiste licht zien en zijn ouders, zijn opvoeders, zijn wegbereiders vra gen „Welk aandeel hebt gij gehad, hoe was uw houding, aan wiens zijde hebt gij gestaan." Gelukkig hij, die zich dan niet behoeft te schamen en waarheids getrouw met fiere overtuiging kan zeg gen „Ik heb mij, met terzijde stelling van persoonlijke belangen geheel inge zet in dien strijd en in volle overgave MET DUITSCHLAND GESTREDEN VOOR EEN NIEUW EUROPA. BÏNNENLANDSCH NIEUWS. WINTERHULP GOES. Leveranties aan de gemeente slechts door hen, die zich hun plicht aan de gemeenschap bewust zijn. De wnd. burgemeester van Goes heeft aan de hoofden van diensten in zijn gemeente het volgend schrijven gezon den Uit de collecte van Winterhulp Ne derland blijkt op ontstellende wijze, dat bij een groot deel van de Goesche bur gerij de gemeenschapszin nog geheel ontbreekt, door het zich volkomen af zijdig houden van deze inzamelingen. Hoe teleurstellend dit ook moge zijn, ergerlijk wox-dt het, wanneer ik moet vaststellen, dat een aantal firma's en personen, die leveringen verrichten of diensten bewijzen aan de gemeente, dus leveringen en diensten aan de gemeen schap, hun beurs gesloten houden, wan neer diezelfde gemeenschap een beroep op hen doet voor het Winterhulpwerk. Het is daarom ipïXi wensch, dat in het vervolg voor leringen en te bewijzen diensten aan dc^Jrmeente Goes, die fir ma's en personen de voorkeur genieten, die behoorlijk steun verleenen aan de Winterhulp. GEEN STEUN, GEEN LEVERANTIE. Ook te Ede toegepast. Daar de gemeente Ede een uitkeering van „Winterhulp" ontving van f 8200, waartegenover stond, dat de bus, en lij stencollectes daar slechts f 2600 op brachten, heeft de burgemeester de le veranciers der gemeente, die in gebreke zijn gebleven te of f ex-en, aangeschreven, dat zij tekort schieten in de vervulling hunner gemeenschapsplicht en daar door het recht verhezen de voordeelen te genieten, welke de gemeenschap biedt. Deze grondwet van iedere gemeenschap zal de burgemeester in toenemende ma te toepassen, in de eerste plaats bij de aanwijzing van de leveranciers voor de gemeente, zoodat de algemeene regel zal gelden geen steun aan W.H.N. geen leveranties aan de gemeente. BUITENMAN WEIGERDE RONDJE TE BETALEN. Waarop hij volgens de regelen werd „uitgekleed." Vele heden van buiten kwam een bezoek aan een Amsterdamsch obscuur café reeds duur te staan en de buiten man, die Maandagavond zoo'n etablis sement aan de Reguhersdwarsstraat bezocht en daar vele vex-teringen maak te, zal de laatste wel niet zijn Ook zijn ervaringen waren niet van aangenamen aard. Hij was, na zijn grootsten dorst gelescht- te hebben, er gens anders nog een „afzakkertje" gaan gebruiken. Toen hij evenwel bij zijn eerste aanlegplaats terug kwam om zijn koffertje op te halen, beweerde men daar dat hij nog 12 gld. schuldig was voor een rondje, waarop hij de aanwe zigen zou hebben gefuifd. Hij weigerde dit te betalen en werd daarop eerst de deur uitgesmeten, vervolgens naar bin nen getrokken en door den caféhouder en diens pootige gade over de toonbank gelegd. Terwijl de caféhouder hem vast hield, ontnam de vrouw hem zijn porte- monnaie en eenig los geld, dat hij nog in zijn zakken had. De politie heeft den kroeghouder en zijn echtgenoote daarop aangehouden en in arrest gesteld. CAFEGORDIJN ZWAAIDE OPEN. En dieven roofden beugeltasch met f 2900. Om haar zinnen eens te verzetten, begaf een 73-jarige weduwe uit Bussum zich Zondagavond naar een café in de Laurierstraat, ,,'t Kon er nu af," meen de zij en dat was ook index-daad het geval. Den Vrijdag te voren had haar notaris haar in het bezit gesteld van 2900 gulden en toen zij uitging, meende maal voorgoed is heengegaan, hoop ik, dat het met mij ook maar gauw afge- loopen is. Ik - Hii brak af. „Laten wij dit onderwerp maai-' verder laten rus ten. Ik dank je voor je trouw en vriend schap." Zij keek hem met haar groote donkere oogen strak aan.. „Je draagt er door je houding toe bij, dat je moeder steeds vermoeider wordt, jij helpt haar - neem het me niet kwalijk - vroeger in het graf," hield zij hem voor. „En al laat je aan je eigen leven niets meer gelegen lig gen, daarom mag je er toch niet toe' medewerken, je moeder haar leven heelemaal tq, verknoeien. Je bent x-ijk, gezond en jong - nauwelijks dertig jaar - en je bent vrijgespi-oken. Laat de booze tongen toch zwetsen. Als er nog wat tijd over alles is heengegaan, denkt immers niemand meer aan het- éen er gebeurd is." Hij stond bruxxsk op het leek well of hij de kamer wilde verlaten. Zij lachte smeekend tegen hem. ,Bij onze kindei-vriendschap bezweer ik je, Achim, mij te gelooven ik wilj heelemaal niet krenken, je geen pijn doen, alleen je helpen." "Ik ben niet te helpen", zei hij kort, „dat wil zeggen, ik ben alleen te hel-] pen, als men den waren moordenaar vindt." Hij haalde de schouders op. „Je weet, hoe men al naar hem heeft gezocht." Zij stond op. trad: dicht op hem toe en legde haar rech-' terhand op zijn linkerarm. „Achim, lie ve Achim, vergeet toch alles als een boozen droom Probeer het toch An ders ga je tengronde en met jou alles wat hier is." Hij schudde het hoofd. „Hier zal niets tengronde gaan, daar voor zorgt mijn bekwame rentxneeste- res Roberta Olbers." Er scheen plot seling een gedachte bij hem op te ko men. „Trouwens het komt er immers heelemaal niet op aan, of er wat meer of minder gewerkt wordt hier op Malt- stein, want er zijn immei's toch geen erfgenamen." Zij weerde af „De tijd heelt alle wonden. Te zijner tijd zul je nog wel eens vei'liefd worden en tx-ouwen en -" „Houd op onderbrak hij haar fluisterend„Ik zou geen enkele vrouw mijn bezoedelde naam durven aanbieden." Zij keek hem lang aan, toen fluister de zij zachtjes, evenals hij „Ai-me Achim, waax-om koester je toch zulke waandenkbeelden Je doet mij zoo'n groot verdriet en ik zal in het vervolg nog meer dan tot nu toe er over na denken, hoe ik je helpen kan. Op de een of andere manier moet dit toch mogelijk zijn Zij sloot seconden achtereen haar oogen, alsof zij wilde trachten op deze manier haar tranen voor hem te ver- bergen. Hij keek haar getroffen aan. Even raakte zij met haar vingertoppen haar oogen aan En het was hem alsof zijn oogen opengingen. Zeldzaam Aan het feit, dat Roberta Olbers hem zou liefhebben, had hij nog nooit ge dacht. Hij was geschrokken, de ge dachte daaraan verontrustte hem. Axme Roberta moest hij medelij dend bij zichzelf denken, en eer hij eigenlijk zelf wist, wat hij deed. ont glipten hem de woorden Arme Ro berta Roberta lachte tegen hem en hief langzaam de armen op, alsof zij hem' wilde omhelzen. Hij trad ruw achteruit „Roberta, ik geloof aan onze vriend- schap en ik wensch, dat deze zal blij- ven bestaan. Het zou jammer zijn, als< zij door een vex-gissing verlox-en ging. zij niet beter te kunnen doen dan dit kapitale bedrag in haar beugeltasch mede te nemen. Meer lieden schijnen echter er van op de hoogte te zijn geweest, dat deze beu geltasch, behalve de gebruikelijke uten- silliën, een aanzienlijk bedrag aan geld bevatte. Want toen zij haar verteringen had betaald, het café wilde vex-laten en daartoe het gordijn van de voordeur opzij deed, werd plotseling van buiten de tasch uit haar handen gex-ukt. De geldswaardige inhoud bestond uit twee bankbiljetten van duizend gulden, acht bankbiljetten van hondex-d gulden, ne gen van tien gulden en tien gulden aan kleingeld. WINKELEN IN DEZEN TIJD. De moeilijkheden van den Ievcx-ancier zijn niet gering. Het is dit jaar verre van gemakkelijk om voor al de huisgenooten, vrienden en vriendinnen een passend St, Nico- laas-geschenk te koopen. Men bedenke echter wel, dat men de eenige niet is, die zich thans voor moeilijkheden ge plaatst ziet. De taak van den winkeüer is verre van eenvoudig. Niet alleen heeft hij de beschikking over een geringen voorraad van zijn gebruikelijke artike len, maar ook andere problemen kwel len hem. Daar is in de eerste plaats het geld. Pasmunt vloeit niet meer zoo rij kelijk als vroeger, het is vaak een heel getob om een gulden of rijksdaalder „klein" te krijgen. Wil men zijn win kelier te vriend houden, dan zorge men er voor, dat men zooveel als in zijn ver mogen ligt met gepast geld betaalt. Men weet het zelf uit ervaring, hoe meer men zijn winkeliers tegemoet treedt, des te meer zullen zij doen wat in hun vermo gen ligt om een ieder te helpen bij zijn inkoopen. Behalve met gepast geld te betalen, zijn er nog, andei-e punten waarmede men hen terwille kan zijn. Eisch geen ovei-bodige verpakking. Verpakkingspapier is schaarsch tegen woordig. Ook al ziet men bij den win kelier een groote rol papier liggen, denk er dan om, dat zoo'n x-ol papier sneller op is dan men denkt. Neem dus met zoo weinig mogelijk verpakking genoe gen. Ook een vlotte expeditie stuit in den drukken Sinterklaas-tijd vaak op groo te moeilijkheden. Benzine en banden zijn schaarsch. Het gebruik van bestel- autos' en carriers is dus beperkt. Neem dus zooveel mogelijk zelf mee. Men is er dan ook zeker van de gekochte cadeaux tijdig thuis te hebben. Ga dus niet zon der een extra groote boodschappentasch uit winkelen. Het is niet alleen in het belang van den winkelier-, dat deze vingerwijzingen nagekomen worden, maar tevens in uw eigen belang. Volg deze stipt op en men zal zien, dat men zijn winkeliers te vriend houdt. Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. Bijkantoor Brugstraat 23, Middenmeer. Telefoon 23, Het speet hem, zoo te moeten spre ken, want welke man vindt het niet prettig, te weten, dat hij wordt be mind, hoewel hij tegelijkertijd weet, dat hij deze üefde niet kan beant woorden. Roberta haalde diep adem. „Ja, Achim, onze vriendschap zal blijven bestaan. Ik ben blij, dat ik de ze vriendschap uit onze kindex-jaren tenminste heb kunnen redden, meer wensch ik niet." Het kwam hem voor, toen zij haar armen ophief, dat hij toen wel wat al te grof was geweest en hij gaf haar de hand. „Ik geloof, dat je een goed levenska- mei'aad zou zijn, Roberta, maar je moet 'n man hebben, die je liefheeft" Zij schudde het hoofd. „Ik trouw nooit." Zacht voegde zij er aan toe Neem me niet kwalijk, Achim, eigen lijk moest ik me schamen, dat ik xnc zoo heb laten gaan. Maar onze vertrou welijke toon was er misschien schuld aan. Zij nam weer haar zakelijke toon aan en vervolgde „Dus, ik zal Wol ner wegsturen." Ik doe het met Uw instemming, mijnheer von Malten." Ze ging naar de deur. Daar keerde zij zich nog eenmaal om, keek den man aan, alsof zij iets wilde zeggen, en ging dan, zonder een verder woox-d, de kamer uit. Achim von Malten echter liep als 'n gejaagd dier zijn kamer op en neer. Jammer, dat Roberta haar genegenheid niet langer had kunnen bewaren. De bekentenis, dat zij hem liefhad zou waarschijnlijk in de toekomst storend op hem werken. Misschien echter was zijn angst ovex-bodig, want Roberta behoorde tot de vrouwen die hun hart het zwijgen kunnen opleggen. Twee lang nadreunende gongslagen riepen tot het diner. Een trek van ver- EEN NIEUW EUROPA. Met Duitschland voor een nieuw Eu ropa, ziehier den tekst van het nieuwe plakkaat, waarmede de Nederlanders worden opgeroepen de schouder te zet ten onder het werk dat Duitschland be gonnen is, namelijk den bouw van een nieuw Europa. Index-daad, een nieuw Europa zal ver rijzen en met Duitschland zullen wij Nederlanders ons aandeel leveren. Met Duitschland omdat dit land de spits heeft afgebeten, omdat, het de Duit- schers zijn die de meeste offers bren gen, omdat het de Führer is, die Euro pa van den ondergang gered heeft. Daarom met Duitschland' voor een nieuw Europa. Landgenooten, dat eischt inspanning, dat beteekent moed en daadkracht, dat vraagt offers, en niet alleen het opoffex-en van genoegens en alles, wat wij tot op heden onontbeer lijk achtten, maar zelfs het hoogste of fer dat wij als mensch kunnen brengen. Deze laatste offers worden reeds ge bracht door Nederlanders in den strijd voor het nieuwe Eui-opa tegen het bols jewisme. Deze offers mogen ons niet afschrik ken, integendeel zij moeten voor ons een aansporing zijn, niet aan den kant de blijven staan, maar die vaderlanders te volgen, die ons geheele volk, daar in het oosten, het voorbeeld geven. Met Duitschland voor een nieuw Eu ropa duizenden Nederlanders, natio- naal-socialisten, gaven reeds maanden geleden aan dezen oproep gehoor, zij traden aan, vertrokken naar het front, vertrouwende, dat het hun daden zul len zijn, die achterblijvers zullen aan sporen hun plicht te doen. Landgenooten, een nieuw Europa wox-dt gebouwd, hecht en sterk wordt het opgetrokken, op een onverwoest- haar nationaal-soeialistisch, fundament. Wij bouwen mede, dat is onze plicht, volgt dus het voorbeeld van onze vrij willigers aan het oostfi-ont, strijd met Duitschland voor een nieuw Europa, meldt u aan bij het vrijwilligerslegioen „Nederland," Koninginnegracht 22, te Den Haag. veüng gleed over het gezicht van Ahim. Hij vond het onaangenaam van daag om eigenlijk voortaan met de twee vreemde jonge vrouwen aan ta fel te zitten, maar hij wilde zijn moe der niet zonder gezelschapsdame laten, zij had een ontwikkeld persoon naast zich noodig. Jammer alleen, dat die kleine vergis sing van zijn moeder twee dames tege lijk hierheen geroepen had en dat zij beiden hadden beloofd minstens een half jaar te zullen blijven, alleen om dat zij het niet over zich had kunnen verki'ijgen een van beiden weer teiug te sturen. Die met het bruine haar had zoo'n zachte, droomerige blik. Haar oo gen hadden hem aan Lila von Born herinnerd, hij was er van geschrokken, het zou gemakkelijk geweest zijn, als zij andere oogen had gehad. Hij zou dxxs in den vervolge steeds weer aan de doo- de wox-den herinnerd en daarbij tot de overtuiging koxnen, dat de sluier mis schien nooit van de misdaad zou wor den gelicht, die zoo donker en ondoor zichtig over den moord lag, en waar door. hij zijn heele leven lang als een verdachte zou blijven voortloopen. Mevi'ouw von Malten onderhield zich met de beide nieuwe tafelgenooten. Olga was tamelijk levendig. •jZij babbelde „Ik vind het prettig de boeken te orde nen, alleen kan ik zoo nu en dan de verleiding niet weerstaan een er van wat grondiger te bekijken. Ik heb reeds reusachtig veel interessante lectuur ont dekt." Achim von Malten wendde zich tot de tegenover hem zittende dame. „En U, juffrouw Wernex-, hebt U bij het opruimen ook iets bijzonder interes sants gevonden (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1